Υπάρχουν αρκέτα τραγούδια που θα ταίριαζαν με την περίσταση...
Ένα απ' αυτά και το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό είναι το παρακάτω....
Δυο μας
Αντώνης Ρέμος & Ειρήνη Μερκούρη
Νύχτα την αγάπη φανερώνεις
μ' ένα κατακόκκινο φιλί
Ήρεμα κι απλά μου το δηλώνεις
πως εσύ μ' αγάπησες πολύ
Νύχτα στη καρδιά μου θα σε φέρω
δρόμο θα ανοίξω να περνάς
Μια ζωή κι απόψε σου προσφέρω
μια ζωή που φτιάχτηκε για μας
Δυο μας μέσα στ' όνειρο μας
Έρωτας Θεός μας ταξιδεύει
Δυο μας για τον εαυτό μας
φτάνει η χαρά και περισσεύει
Νύχτα με τα λόγια τα κρυμμένα
χίλια μυστικά σου θα μου πεις
Νύχτα παραδόθηκα σε σένα
χωριστά δε ζούμε πια εμείς
Δυο μας...
Επίσης το καλοκαίρι σε ένα γάμο που ήμουν καλεσμένη , το νιόπαντρο ζευγάρι χόρεψε το παρακάτω...Νομίζω ότι έχει πολύ ωραίο στίχο και ταιριάζει επίσης με την περίσταση!
Να με προσέχεις
Έλλη Κοκκίνου
Να 'ξερες τι σημαίνεις για εμένα
Μακάρι να 'ξερες αυτό
Πως κρέμεται η ζωή μου από εσένα
Γι αυτό και ένα θα σου πω
Να με προσέχεις
Αν θες να μ' έχεις
Και μακριά από μένα ούτε στιγμή
Να μην αντέχεις
Να με προσέχεις
Αν θες να μ' έχεις
Και τα θλιμμένα βράδια δίπλα μου εσύ
Να τρέχεις
Στο νου σου πάντα
Θέλω να μ' έχεις
Κι όπως η μάνα το παιδί εμένα εσύ να
Με προσέχεις
Να μ' έχεις πάνω σου κρυφό φυλαχτό
Σαν σταυρουδάκι μικρό
Στο στήθος κρεμασμένο
Κι απ' το λαιμό σου μη με βγάλεις στιγμή
Να 'μαστε πάντα μαζί
Ζευγάρι αγαπημένο
Να μ' έχεις πάνω σου κρυφό φυλαχτό
Σαν σταυρουδάκι μικρό
Στο στήθος κρεμασμένο
Κι απ' το λαιμό σου μη με βγάλεις στιγμή
Να 'μαστε πάντα μαζί
Ζευγάρι αγαπημένο
Να 'ξερες πόσο σ' αγαπάω πόσο
Μακάρι να 'ξερες αυτό
Πόσο φοβάμαι μην το μετανιώσω
Γι αυτό και ένα θα σου πω
Να με προσέχεις...
Αυτά προς το παρόν!
Όλες οι μάχες στη ζωή, μας μαθαίνουν κάτι , ακόμη κι εκείνες που χάνουμε...
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Emaki στις 03-10-2006 17:18 ]