Απόστολος Καλδάρας

Απόστολος Καλδάρας
(Πηγή: www.3kala.gr)

Ο Απόστολος Καλδάρας γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1922 . Τα πρώτα του μουσικά ακούσματα ήταν τα προσφυγικά τραγούδια της συνοικίας του. Τα τραγουδούσε και η μητέρα του που ήταν πρόσφυγας . Καθώς ήταν καλός μαθητής στο σχολείο οι γονείς του τον έβλεπαν να γίνεται επιστήμονας. Φοίτησε στην Γεωπονική Σχολή Θεσσαλονίκης, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε τις σπουδές του. Τότε έγραψε και το πρώτο του τραγούδι «Μάγκας βγήκε για σεργιάνι», που ακόμη και σήμερα είναι το ίδιο ζωντανό. Από την ημέρα εκείνη αφοσιώθηκε στην σύνθεση. Έγραψε πάνω από 1.200 τραγούδια, που , όχι μόνο τραγουδιούνται ακόμη αλλά έχουν την ίδια την παλιά επιτυχία.


Από τα πιο γνωστά τραγούδια του Απόστολου Καλδάρα είναι το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Σ’ ένα βράχο φαγωμένο», «Συ μου χάραξες πορεία», «Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά», «Άμα θες να κλάψεις κλάψε», «Στ’ Αποστόλη το κουτούκι», «Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι» και πολλά άλλα.

Είναι ο μόνος κλασικός λαϊκός συνθέτης που έγραψε και έντεχνο λαϊκό τραγούδι, κάνοντας και εκεί επιτυχίες, χωρίς να χάνει τίποτε από το λαϊκό στοιχείο.

Ανάμεσα στα τραγούδια αυτά είναι τα: «Όνειρο απατηλό», «Γιε μου», «Πήρα απ’ τη νιότη χρώματα», «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει» κ.τ.λ.
Έγραψε δύο ολόκληρα έργα την «Μικρά Ασία» σε στίχους του Πυθαγόρα, και τον «Βυζαντινό Εσπερινό» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου. Ο τελευταίος μεγάλος δίσκος του κυκλοφόρησε το 1990 και έχει τίτλο «Μπαλάντες του περιθωρίου».

Ο Α. Καλδάρας συνεργάσθηκε με τους μεγαλύτερους στιχουργούς ,όπως τον Κώστα Βίρβο, την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου , τον Πυθαγόρα….. Στίχους έγραφε και ο ίδιος. Τραγούδια του είπαν όλοι οι μεγάλοι ερμηνευτές όπως οι Πάνος Γαβαλάς, Γρηγόρης Μπιθικώτσης, Μανόλης Αγγελόπουλος, Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Βίκυ Μοσχολιού, Σταμάτης Κόκοτας κ.α.

Έκλεισε τα μάτια του στις 8 Απριλίου του 1990 στην αγκαλιά της γυναίκας του, Λούλας, και του μοναχογιού του, Κώστα, που είναι και αυτός συνθέτης. Πέθανε στο σπίτι του όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Τον τελευταίο καιρό που είχε αντιληφθεί πως το τέλος πλησίαζε, έλεγε και ξανάλεγε στους δικούς του ότι ήθελε να πεθάνει σπίτι του που τόσο φρόντιζε και αγαπούσε, και όχι σε κάποιο ψυχρό νοσοκομείο.

ΚΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ
Αφήγησή του για το πώς έγραψε το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι»

«Ίσως κάποιοι πουν πως ξεχωρίζω το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι». Όχι. Αυτό το αγαπώ γιατί είναι ζωντανό. Δε μου έδωσε κάποιος το στοίχο να βάλω τη μελωδία εγώ. Το έζησα τότε με της συλλήψεις του 1945 μετά τους Γερμανούς, όταν ξέσπασε ο εμφύλιος.

Ήμουν στη Θεσσαλονίκη φοιτητής. Και εργαζόμουν για να εξοικονομήσω τα προς το ζην, σ’ ένα κέντρο, μ’ ένα φίλο, του οποίου το σπίτι ήταν στην Ακρόπολη κάτω από το Γεντί Κουλέ. Πηγαίναμε συχνά στο σπίτι αυτό. Τότε μαζεύανε όλους τους αριστερούς στο Γεντί Κουλέ. Ένα σούρουπο φεύγοντας από το σπίτι αυτό, και βλέποντας τη σιλουέτα του Γεντί Κουλέ, αυτό μου μίλησε, μου έδωσε την ιδέα.

Γι’ αυτό και πριν είπα: ΄Νύχτωσε και στο Γεντί /το σκοτάδι είναι βαθύ/ κι όμως ένα παλικάρι/ δεν μπορεί να κοιμηθεί./ Άραγε τι περιμένει /όλη νύχτα ως το πρωί/ στο στενό το παραθύρι που φωτίζει το κελί;( όχι «με κερ» αυτά μας τα ‘κανε η λογοκρισία αργότερα).Πόρτα ανοίγει πόρτα κλείνει/ μα διπλό είναι το κλειδί/ τι έχει κάνει και το ρίξαν / το παιδί στη φυλακή; «Θέλω να πω ότι αυτό το τραγούδι το αγαπώ πολύ, γιατί είναι ζωντανό για μένα. Ένα αυτό και ένα το «Σ’ ένα βράχο φαγωμένο/ από κύμα αγριωπό». Έχω κι άλλα τραγούδια που αγαπώ, αλλά αυτά τα δύο τα ξεχωρίζω, λόγω αναμνήσεων».

Ένα ακόμη άρθρο για τον Καλδάρα από την εφημερίδα ''Τα Νέα''.

''Ο Απόστολος Καλδάρας... Δέκα χρόνια κλείνουν σήμερα από τότε (8 Απριλίου 1990) που έφυγε από τη ζωή ένας από τους μεγάλους πρωτοπόρους του λαϊκού τραγουδιού, ο Απόστολος Καλδάρας. Φυσικά, το κενό που άφησε σε αυτό τον χώρο είναι πολύ μεγάλο, αλλά το έργο του είναι πάντα επίκαιρο και ζωντανό. Δεν περνά μέρα και νύχτα που να μην ακουσθούν τραγούδια του Καλδάρα στις μουσικές σκηνές, στα κέντρα διασκέδασης, στα studio, στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις. Κανείς δεν μπορεί να λησμονήσει τα μεγάλα κοινωνικοπολιτικά τραγούδια που συνέθεσε και τραγούδησε στα πρώτα βήματα της 45χρονης πορείας του στη λαϊκή μουσική ο ανήσυχος φοιτητής της Γεωπονικής από τα Τρίκαλα: «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Σ' ένα βράχο φαγωμένο», «Εβίβα ρεμπέτες», «Ένα τραγούδι απ' τ' Αλγέρι», «Εργάτης», «Μάγκας βγήκε για σεργιάνι». Ο Απόστολος Καλδάρας, με το ταλέντο, τις γνώσεις, τη φαντασία του και τη θέληση και επιμονή που έδειξε, αναδείχθηκε από τα 22 του χρόνια σε προσωπικότητα στον χώρο και τον κόσμο του λαϊκού τραγουδιού, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, όπως ήταν η μετεμφυλιακή. Οι μουσικές φόρμες που χρησιμοποίησε στα πρώτα του τραγούδια χαρακτηρίσθηκαν πρωτοποριακές και οι δισκογραφικές εταιρείες υπολόγισαν πολύ στο ταλέντο του. Ο αξέχαστος συνθέτης και σολίστ του μπουζουκιού Γιάννης Παπαϊωάννου ήταν ο άνθρωπος που αναγνώρισε πρώτος τα προσόντα του Καλδάρα, δεν τον είδε σαν ανταγωνιστή, αλλά σαν κεφάλαιο για το λαϊκό μας τραγούδι και ανέλαβε να τον συστήσει στον Μίνωα Μάτσα, όπου ο Τρικαλινός συνθέτης έκανε το μεγάλο ξεκίνημα στις εταιρείες Odeon-Parlophone.

... και η πρωτοπορία του Μετά την επιτυχία από τα πρώτα του δέκα-είκοσι τραγούδια, ο Απόστολος Καλδάρας δεν επαναπαύθηκε σ' αυτή. Με ανησυχίες και προβληματισμούς συνέχισε να συνθέτει, να γράφει καινούργια τραγούδια και να δημιουργεί ένα δικό του στυλ, μια δική του σχολή και, μάλιστα, να περάσει στην πρωτοπορία, σε μια στιγμή που μεσουρανούσαν οι Τσιτσάνης, Χιώτης, Μητσάκης, Χατζηχρήστος, Παπαϊωάννου και άλλοι γνωστοί δημιουργοί. Ήταν τότε η δύσκολη περίοδος της μετεξέλιξης του ρεμπέτικου σε αυθεντικό λαϊκό τραγούδι. Από το 1953 και ύστερα, ο Καλδάρας προϋπαντούσε την κάθε εποχή με τα τραγούδια του, μέσα στα οποία εύρισκες κάτι καινούργιο. Η συνεργασία του με κορυφαίους στιχουργούς (Παπαγιαννοπούλου, Βίρβο, Σαμολαδά) έφερε νέα μεγάλα τραγούδια, που ερμήνευσαν οι Καζαντζίδης, Πάνου, Γαβαλάς, Μπιθικώτσης, Αγγελόπουλος, Διονυσίου, Μοσχολιού, Λύδια, Γκρέυ, Κόκκοτας κ.ά. «Συ μου χάραξες πορεία», «Θα βρω μουρμούρη μπαγλαμά», «Μου σπάσανε τον μπαγλαμά», «Ό,τι αγαπώ εγώ πεθαίνει», «Όσο αξίζεις εσύ», «Ένα αστέρι πέφτει-πέφτει», «Όνειρο απατηλό». Στη δεκαετία του '70 ο Καλδάρας εντυπωσίασε με τρία έργα του: «Μικρά Ασία» σε στίχους Πυθαγόρα με Νταλάρα-Αλεξίου, «Βυζαντινός Εσπερινός» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και «Ροβινσώνες» (στίχοι Γιώργου Σαμολαδά) με Γιάννη Πάριο, Χάρι Αλεξίου και Βασιλική Λαβίνα. Τελευταίος κύκλος τραγουδιών του «Οι μπαλάντες του περιθωρίου» σε στίχους δικούς του και του Κώστα Βίρβου. Ο Απόστολος Καλδάρας έφυγε πικραμένος. Τα μεγάλα του παράπονα ήταν ότι όταν πήγε κάποια τραγούδια του (το 1986) σε μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, κάποιοι «παραγωγοί» του είπαν ότι είναι ακατάλληλα και αντιεμπορικά. Κι αυτή την προσβολή ο Καλδάρας δεν μπόρεσε ποτέ να την ξεπεράσει.''

Η δισκογραφία του Απόστολου Καλδάρα κατά χρονολογική σειρά:

ΒΙΚΥ ΜΟΣΧΟΛΙΟΥ | 1967 | COLUMBIA. | . | GSX41 | επανέκδοση | LP |

Η ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΓΕΙ | 1967 | HMV | . | GCLP17 | | LP & CD |

ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ | 1968 | COLUMBIA. | 70040 | SCXG 40 | | LP & CD |

ΚΟΚΟΤΑΣ | 1968 | HMV | 834554 | GCLP33 | | LP & CD |

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ | 1971 | MINOS | 134 | 134 | | LP & CD |

ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ ΜΟΥ | 1971 | MINOS | . | 140 | | LP |

ΣΗΜΕΡΟΝ | 1971 | REGAL | 480881 | SREG2108 | | LP & CD |

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΛΔΑΡΑ | 1971/03 | MINOS | 483778 | 133 | | LP & CD |

ΓΥΡΙΣΜΟΣ | 1972 | MINOS | 159 | 159 | | LP & CD |

ΔΩΔΕΚΑ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 1972 | MINOS | . | 152 | | LP |

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ | 1972 | MINOS | 480096 | 154 | | LP & CD | G

ΣΗΜΕΡΟΝ | 1973 | REGAL | 480881 | 70315 | επανέκδοση | LP & CD |

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ | 1973/10 | MINOS | 480141 | 178 | | LP & CD |

ΓΙΑ ΡΕΜΠΕΤΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ | 1974 | MINOS | . | 223 | | LP & CD |

ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗΣ 5 | 1974 | REGAL | 480759 | 70351 | | LP & CD |

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΠΕΡΠΙΝΙΑΔΗ | 1974 | MARGO | 489689 | 8131 | | LP & CD |

ΡΟΒΙΝΣΩΝΕΣ | 1974 | MINOS | 832967 | 209 | | LP & CD |

ΡΙΖΕΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ | 1975 | POLYDOR | . | 2421057 | | LP |

ΣΚΟΡΠΙΑ ΦΥΛΛΑ | 1975 | PHILIPS | 526929 | 9112002 | | LP & CD |

ΤΑ ΣΗΜΑΝΤΡΑ | 1976 | COLUMBIA. | 480769 | 70260 | | LP & CD |

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΕΝΙΔΙΑΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΚΑΛΔΑΡΑ | 1977 | ZODIAC | . | 88062 | | LP |

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΥΧΤΑ | 1977/04 | COLUMBIA. | 489685 | 70815 | | LP & CD | G

Η ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΓΕΙ | 1978 | COLUMBIA. | . | 70902 | επανέκδοση | LP & CD |

ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΝΕΙΡΑ | 1978 | LYRA | 3312 | 3312 | | LP & CD |

ΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΑ | 1978 | COLUMBIA. | 834838 | 70881 | | LP & CD |

14 ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 1979 | POLYDOR | 523926 | 2906014 | τραγούδια από κινηματογραφικές ταινίες | LP & CD |

ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ | 1979 | MINOS | 480646 | 352 | συλλογή | LP & CD |

ΛΑΪΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ | 1979 | COLUMBIA. | . | 70935 | | LP |

ΤΡΑΓΟΥΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ | 1980/06 | COLUMBIA. | . | 71102 | | LP |

30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΔΑΡΑΣ | 1980/09 | COLUMBIA. | 71132 | 71132/3 | συλλογή | 2LPs & CD |

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ 1963-1971 | 1981 | COLUMBIA. | 71199 | 71199/0 | συλλογή | 2LPs & CD |

Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ | 1981/05 | COLUMBIA. | . | 71173 | | LP |

30 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΔΑΡΑΣ Νο2 | 1983 | COLUMBIA. | 480736 | 71298/9 | συλλογή | 2LPs & CD |

ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 1983 | PANIVAR | . | 5343 | | LP |

ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΜΟΥ | 1983 | COLUMBIA. | 480758 | 71283 | | LP & CD |

ΤΟ ΓΛΕΝΤΙ ΤΗΣ COLUMBIA | 1983 | COLUMBIA. | . | 170011/2 | συλλογή | 2LPs & CD |

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ 15 | 1984 | MARGO | 480318 | 8276 | συλλογή | LP & CD |

ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΤΑ ΤΕΛΙΑ | 1984 | PHILIPS | 824236 | 824236 | | LP & CD |

ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΟΙ ΩΡΕΣ | 1986/06 | LYRA | . | 3430 | | LP |

ΚΑΛΔΑΡΑΣ - ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΗΣ: ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΑΣ | 1986/12 | CBS | 450368 | 450368 | live recording | 2LPs & 2CDs |

ΚΑΘΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΣΕΝΑ | 1987 | COLUMBIA. | 489631 | 170139 | | LP & CD |

ΜΠΑΛΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΥ | 1990 | ΣΕΙΡΙΟΣ | 90002 | 90002 | | LP & CD |

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ | 1990 | EMI | 480962 | 170321 | τραγούδια από κινηματογραφικές ταινίες | LP & CD |

ΤΑ ΚΛΑΣΣΙΚΑ του ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΛΔΑΡΑ | 1990 | HMV | 489777 | 170369 | συλλογή | LP & CD |

ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ, 1961-1968 | 1990/05 | EMI | 480972 | 170355/6 | συλλογή | 2LPs & CD |

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΑΛΔΑΡΑ | 1990/09 | LYRA | 4554 | 4554 | | LP & CD |

ΕΝΑΣ ΣΥΝΘΕΤΗΣ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ | 1991 | MBI | . | 10431 | συλλογή | LP |

ΚΑΠΟΙΟ ΑΣΤΕΡΙ | 1991 | MBI | . | 10418 | | LP |

ΣΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ | 1991/06 | MINOS | 942/3 | 942/3 | συλλογή | 2LPs & CD |

ΚΑΠΟΙΟ ΑΣΤΕΡΙ | 1992 | MBI | . | 10418 | επανέκδοση | LP |

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ΝΑ ΛΕΓΕΤΑΙ | 1992 | VIRGIN | 50567 | 50567 | | LP & CD |

Μ' ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑΝΕΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ | 1992/04 | LYRA | 4628 | 4628 | live recording | LP & CD |

ΑΦΙΕΡΩΜΑ | 1993 | PANIVAR | 5605 | . | συλλογή | CD |

ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ | 1993 | MINOS | 480082 | 480082 | | 2LPs & CD | P

ΕΒΙΒΑ ΡΕΜΠΕΤΕΣ | 1993 | EMI | 480016 | . | επανέκδοση | CD |

ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥΣ / 1 | 1995 | MERCURY | 528840 | . | συλλογή | CD |

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΜΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ 1964-1971 | 1995 | POLYDOR | 529045 | . | συλλογή | CD |

ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 1996 | POLYDOR | 533034 | . | συλλογή | CD |

ΖΟΟΜ '96 | 1996/04 | EMI | 838355 | 838355 | live recording | 2LPs & 2CDs | G

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑΜΕ | 1996/11 | MBI | 10651 | . | | CD |

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 45 ΣΤΡΟΦΕΣ | 1997/01 | MINOS | 854745 | . | συλλογή | CD |

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 45 ΣΤΡΟΦΕΣ Νο2 | 1998/11 | MINOS | 495213 | . | συλλογή | CD |

ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ | 2000/05 | NEXT | 2018 | . | | CD |

ΑΡΧΕΙΟ: ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ 50 | 2001/03 | EMI | 499224 | . | | CD |

ΑΡΧΕΙΟ: ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ 51 | 2001/03 | EMI | 499225 | . | | CD |

ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 45 ΣΤΡΟΦΕΣ Νο3 | 2001/04 | EMI | 530410 | . | συλλογή | CD |

ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ | 2001/11 | VASIPAP | 635 | . | | CD |

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ | 2001/12 | MINOS | 537534 | . | επανέκδοση | CD |

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ | 2002/11 | EMI | 580105 | . | επανέκδοση | CD |

56 ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 2003/02 | LYRA | 7718 | . | συλλογή | 4CDs |

ΑΡΩΜΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΛΔΑΡΑ | 2003/03 | LYRA | 99206 | . | συλλογή | CD |

ΜΑΖΙ | 2003/03 | EMI | 583883 | . | live recording | CD | P

28 ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ | 2003/10 | LYRA | 0304 | . | συλλογή | 2CDs |

ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΤΑ ΕΝΝΕΑ ΟΓΔΟΑ | 2003/11 | EPIC | 512320 | . | live recording | CD |

ΜΙΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΑΘΗΝΑ | 2003/12 | COLUMBIA | 512316 | . | live recording | 2CDs | P

ΤΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ / ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ | 2004/03 | FM | 1909 | . | συλλογή | 2CDs |

ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ | 2004/07 | MINOS | 473026 | 473026 | επανέκδοση | LP & CD |

ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ | 2005/04 | FM | 1724 | . | συλλογή | 2CDs |

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥ | 2005/06 | EMI | 873864 | . | συλλογή | 2CDs |

ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ | 2005/12 | ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ | 099 | . | | CD |

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟ Σ' ΑΓΑΠΩ | 2006/05 | EMI | 362373 | . | live recording | 2CDs |

Παραθέτω επίσης αρκετά από τα τραγούδια του Καλδάρα, σύμφων με το: www.kithara.vu

Καλδάρας Απόστολος

Άγουρα δαμάσκηνα
Αγριοκόριτσο
Αλλοτινές μου εποχές
Άμα θες να φύγεις, φύγε
Αν είναι η αγάπη έγκλημα
Ανάθεμα τη θάλασσα
Ανεβαίνω σκαλοπάτια
Ανεμώνα
Απ' τα ψηλά στα χαμηλά
Αποστόλης
Απόψε όσοι δεν πονούν
Αργά, είναι πια αργά
Ας παν στην ευχή τα παλιά
Άσ' τα όνειρα Βαγγέλη
Αυγή ανθισμένη
Αύριο πρωί
Αχ και να 'μουνα το παλικάρι
Αχ, ο μπαγλαμάς.
Βάρα νταγερέ.
Για μπάνιο πάω
Για πάρε μάνα
Για πιάσε γύφτο
Γιατί γλυκιά μου κλαις.
Γιατί πονάς και βασανίζεσαι
Γιε μου
Γιορτή ζεϊμπέκηδων.
Γυάλινος Κόσμος
Δεν έχεις όνομα
Δεν ζούμε εμείς οι μάγκες
Δεν μετανιώνω που σ’ αγάπησα πολύ
Δεν ξέρω πόσο σε αγαπώ
Δεν πιστεύω πια γυναίκα
Δυο παλικάρια απ’ τ’ Αϊβαλί
Δυο ποτήρια
Εβίβα ρεμπέτες
Εγώ είμαι για σένα
Εγώ είμαι σκέτος Γιάννης
Εγώ ποτέ δεν αγαπώ
Είμαι ένα κορμί χαμένο
Είμαστε το φτωχολόι
Είπα να σβήσω τα παλιά
Είσαι δειλός
Εκεί που σμίγει η δύση κι η ανατολή
Ένα αστέρι πέφτει, πέφτει
Ένα τραγούδι απ' τ' Αλγέρι
Ένας σκύλος και μια γυναίκα
Η γυναίκα που ψηφίζει
Η ζωή μου
Η ξενιτιά
Η Πέρσα
Η προσφυγιά
Η Σμύρνη
Η φαντασία
Η ώρα της κρίσεως
Θα βρω μουρμουρη μπαγλαμά
Καλή τύχη
Καμπάνα του εσπερινού
Κάποιο αστέρι
Κάπου χαράζει
Κι ύστερα λένε
Λάθος μεγάλο κάνεις
Λαϊκό τσα-τσα
Λες κι οργώνω μες στα βράχια
Λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις
Μάγκας βγήκε για σεργιάνι
Με βρήκε ο χάρος
Με ρωτάνε τι κάνω
Μείνε εδώ, πού θα πας
Μένα με λενε Περικλή
Μες στου Bοσπόρου τα στενά
Μην κάνεις όνειρα τρελά
Μην περιμένεις πια
Μην τα φιλάς τα μάτια μου
Μια στεναχώρια
Μου ’λειψες πολύ
Μου σπάσανε το μπαγλαμά
Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι
Ο αφέντης λαός
Ο θάνατος του ποιητή
Ο θάνατος του ποιητή
Ο κόσμος όλος με κατακρίνει
Ο λεβέντης που πονά
Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς
Ό,τι αγαπάω εγώ πεθαίνει
Οι καμπάνες της Άγια-Σοφιάς
Όνειρο απατηλό
Όσο αξίζεις εσύ
Παναγιά
Πάρτε με χελιδονάκια
Περιφρόνα με γλυκιά μου
Πέτρα - πέτρα χτίσαμε
Πετραδάκι-πετραδάκι
Πήρα απ' τη νιότη χρώματα
Πήρε φωτιά το Κορδελιό
Πικρή ζωή
Πληγωμένο μου σπουργίτι
Ποιος θα με πληροφορήσει
Πόρτα δεν έχει η θάλασσα
Πόσα ποτήρια ξέχειλα
Προσφυγιά
Ρίξτε στο γυαλί φαρμάκι
Σ’ ένα βράχο φαγωμένο
Στ’ άγια χώματα της Πόλης
Στ’ Αποστόλη το κουτούκι
Στην ξενιτιά
Στο τραπέζι που τα πίνω
Συ μου χάραξες πορεία
Συγνώμη που αγάπησα εκείνη
Τ’ αντρίκιο μάτι
Τα ένσημα του ΙΚΑ
Τα μελιτζανιά τα μάτια
Τα τρία αστέρια
Τα χεράκια μου δεμένα
Της μοίρας το παιχνίδι
Της Ομόνοιας οι τύποι
Της πίκρας το λουλούδι
Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω
Τι πικρή η ξενιτιά
Το Γιουσουρούμ
Το γραμμόφωνο εκείνο
Το καναρίνι
Το σπίτι μου το πατρικό
Τόσα χρόνια σαν τυφλός
Τραγούδα καμηλιέρη
Τρομαγμένο περιστέρι
Τσιγάρο λαϊκό
Τώρα κλαις, γιατί κλαις
Φέρτε μια κούπα με κρασί
Φορτώθηκα τις τύψεις μου
Χαρταετός
Χριστέ μου αγάπα
Χρόνια στα βαπόρια
Ψαράς θα γίνω στη στεριά

Ένα άρθρο του Λευτέρη Παπαδόπουλου για δύο από τα μεγαλύτερα έργα του Απόστολου Καλδάρα! Τη ''Μικρά Ασία'' και τον ''Βυζαντινό Εσπερινό''.

''Πιστεύω ότι δύο είναι τα σημαντικότερα έργα του Απόστολου Καλδάρα: Η "Μικρά Ασία" και ο "Βυζαντινός Εσπερινός". Τους στίχους της "Μικράς Ασίας" τους έχει γράψει ο Πυθαγόρας. Τους στίχους του "Βυζαντινού Εσπερινού", εγώ. Αν με ρωτούσαν όμως ποιό από τα δύο έργα προτιμώ, θα απαντούσα χωρίς δισταγμό: τη "Μικρά Ασία".

Η "Μικρά Ασία" πριν απ'όλα, έχει ένα καταπληκτικό θέμα. Κι αυτό το θέμα, δεν αφορά μόνο τους Μικρασιάτες, τους Πόντιους, τους Κωνσταντινουπολίτες κ.λ.π. Αφορά όλους τους Έλληνες. Και τα εκατομμύρια των παιδιών, που είχαν πρόσφυγες γονείς και τώρα έχουν γίνει κι αυτά πατεράδες και παππούδες, αλλά και τους Πελοποννήσιους και τους Αθηναίους και τους Θεσσαλούς και τους Μακεδόνες και τους νησιώτες και τους Ηπειρώτες και τους Θράκες-τους πάντες. Διότι το '22, η Μικρασιατική καταστροφή, ήταν ένα συνταρακτικό γεγονός, από κάθε πλευρά. Ένα συνταρακτικό γεγονός που άλλξε ουσιαστικά και καίρια την Ελλάδα.

Ο Απόστολος Καλδάρας , δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος λαϊκός συνθέτης. Επίγονος της παλιάς φρουράς (Βαμβακάρης, Μπαγιαντέρας, Τούντας) και "συμπολεμιστής" του Παπαϊωάννου, του Τσιτσάνη, του Χιώτη, του Χατζηχρήστου, του Μητσάκη, ήταν και ένας άνθρωπος που διάβαζε. Μελετούσε. Και ήταν και στρατευμένος. (Ένα παράδειγμα: υπήρξε από τους πρώτους συνδικαλιστές , στον κλάδο των μουσικοσυνθετών). Ανήσυχος, "επαναστατικός" , ευφυής και ανυποχώρητος, όταν πίστευε πως έχει δίκιο, ποτέ δεν αρκέσθηκε στα "τρόπαια" των σημαντικών τραγουδιών που είχε γράψει. ("Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι", "Εβίβα ρεμπέτες", "Είμαι ένα κορμί χαμένο", "Ένα τραγούδι απ' τ' Αλγέρι", "Η φαντασία", "Μάγκας βγήκε για σεργιανι", "Μένα με λένε Περικλή", "Ρίξε στο γυαλί φαρμάκι", "Στου Αποστόλη το κουτούκι", "Συ μου χάραξες πορεία", κ.α.) Ήθελε πάντοτε να πάει "το πράγμα παραπέρα" και αποφάσισε να καταπιαστεί με ένα εξαιρετικά φιλόδοξο, αλλά και εξαιρετικά δύσκολο ζήτημα. Το 1922. Συναισθηματικά, γι'αυτή την επιλογή, πιθανόν να επηρεάσθηκε από το γεγονός ότιστη γειτονιά που μεγάλωσε, στα Τρίκαλα, έκανε παρέα κυρίως με "προσφυγάκια" και είδε από κοντά και έζησε το δράμα των προσφύγων. Ουσιαστικά, όμως, σπρώχτηκε να γράψει τη "Μικρά Ασία" επειδή πίστευε ότι πρέπει να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο μουσικό έργο, ένα έργο με τραγούδια, γι'αυτή τη συγκλονιστική εθνική περιπέτεια.

Τα περισσότερα τραγούδια του, ο Καλδάρας, τα ξεκινούσε από τη μουσική: έγραφε τη μελωδία και κατόπιν αναζητούσε τους στίχους, που, πολλές φορές, ήταν δικοί του. Το ίδιο πιθανολογώ πως έκανε και με τη "Μικρά Ασία". Ασφαλής ένδειξη γι'αυτό, το ότι έτσι γράψαμε το "Βυζαντινό Εσπερινό". Εν πάσει περιπτώσει, στιχουργό για την περίπτωση της Μικράς Ασίας, ο Kαλδάρας επέλεξε τον Πυθαγόρα. Και, κατά την άποψή μου, έπραξε άριστα. Διότι ο Πυθαγόρας ήταν ο πιο κατάλληλος, για να γράψει ένα καθαρά λαϊκό έργο, χωρίς να παρεισφρύσουν στους στίχους του "φιλολογικές κορώνες", που και το ύφος του έργου θα νόθευαν και θα γίνονταν λιγότερο κατανοητές από το μεγάλο κοινό.

Ο Πυθαγόρας, ως την εποχή της "Μικράς Ασίας", ήταν ένας στιχουργός που είχε στο ενεργητικό του έναν τεράστιο αριθμό επιτυχιών. Στα δέκα τραγούδια που έγραφε, τα τρία τουλάχιστον, γίνονταν σουξέ! Σε βαθμό, που όλες οι εταιρίες δίσκων, να επιζητούν τη συνεργασία του και να τον αμείβουν πλουσιοπάροχα. Οι συνθέτες όμως που δούλευαν μαζί του δεν ήταν οι λεγόμενοι "έντεχνοι"(Μόνο με το Λοϊζο συνυπέγραψαν δύο τραγούδια, στο δίσκο "Τα τραγούδια της Χαρούλας" ). Ήταν οι λαϊκοί. Και απ'αυτούς, πρωτίστως, ο Kαλδάρας. Με τη "Μικρά Ασία", όμως, ο Πυθαγόρας πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο. Γιατί το έργο αυτό, με την αποφασιστική δική του συμβολή, βρέθηκε στα χείλη όλων των Ελλήνων και ο δίσκος, φυσικά, εμπορικά, εκτοξέυτηκε στα ύψη. Δεν υπήρχε δισκοθήκη που να μην έχει τη "Μικρά Ασία", τη δεκαετία του '70. Από τότε όμως έχουν περάσει πολλά χρόνια. Στις δισκοθήκες της νεολαίας, αμφιβάλλω αν υπάρχει το έργο. Ένα έργο πλούσιο, χυμώδες, ουσιαστικό και προπαντός έντιμο.
Οι μελωδίες που έγραψε ο Καλδάρας, οι στίχοι που έγραψε ο Πυθαγόρας, οι ενορχηστρώσεις που δεν έχουν κανένα ψεύτικο, "φιλολογικό" στοιχείο, μαζί φυσικά, με τις έξοχες ερμηνείες από το Γιώργο Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου, έδωσαν στη "Μικρά Ασία" ένα ειδικό βάρος τέτοιο, που σπανίως συναντάμε σε ελληνικούς δίσκους. Με πιο απλά λόγια: έκαναν το δίσκο από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του περιζήτητο και λίγο καιρό αργότερα, κλασικό. Γι' αυτό και υποστηρίζω ότι η "Μικρά Ασία" πρέπει να πάρει τη θέση της και στις δισκοθήκες της νεολαίας- μιας νεολαίας, ασφαλώς, που ενδιαφέρεται για το λαϊκό τραγούδι, στις καλύτερες στιγμές του. Η "Μικρά Ασία" είναι ένας πολύτιμος δίσκος, γιατί όπως είπα, σφραγίζεται και από δύο υπέροχους ερμηνευτές. Το Γιώργο Νταλάρα και τη Χαρούλα Αλεξίου. Και θα πρεπει εδώ να σημειωθεί, ότι μέσα απ'αυτό το εργο ανοίγει ουσιαστικά τα φτερά της η Αλεξίου- μια τραγουδίστρια από τις πιο σημαντικές των τελευταίων 50 χρόνων. Το κύριο βάρος της ευθύνης από πλευράς ερμηνείας πέφτει στους ώμους, ασφαλώς, του Γιώργου Νταλάρα. Που, από εκείνη την εποχή, ύστερα από αλλεπάλληλες επιτυχίες του Κουγιουμτζή, του Λοϊζου, αλλά και του Καλδάρα, δείχνει ότι είναι ένας μεγάλος τραγουδιστής στην ωριμότητά του, ένας τραγουδιστής που ελέγχει πλήρως τα εκφραστικά του μέσα και δίνει στο τραγούδι του, το βάθος, την ποιότητα, αλλά και την δροσιά που το απογιώνουν.
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ερμηνείες όπως του Νταλάρα και της Αλεξίου, σπάνια αξιώνονται ελληνικοί δίσκοι. Και θέλω να προσθέσω ότι τα τραγούδια: "Μες στου Βοσπόρου τα στενά", "Δυο παλικάρια απ'τ' Αϊβαλί", "Η Σμύρνη", "Γιορτή Ζεϊμπέκηδων", "Πήρε φωτιά το Κορδελιό" , και "Μαρμαρωμένος βασιλιάς", είναι διαμάντια του λαϊκού πενταγράμμου! ''

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τον Απόστολο Καλδάρα, με αφορμή τα 15 (όταν γράφτηκε) χρόνια από τον θάνατό του:

''Απόστολος Καλδάρας: 15 χρόνια από το θάνατό του''

Και λαϊκός και έντεχνος

''Δεκαπέντε χρόνια ακριβώς σήμερα από το θάνατο του Απόστολου Καλδάρα, ενός από τους πιο προικισμένους συνθέτες του νεότερου ελληνικού τραγουδιού.

Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το μήνα που πέθανε -Απρίλη του 1922. Εζησε 68 χρόνια. Σπούδασε στη Γεωπονική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από φοιτητής είχε αρχίσει ήδη την ενασχόλησή του με το τραγούδι.

Μέσα στις δύσκολες συνθήκες της εποχής, δίνει το πρώτο του τραγούδι «Μάγκας βγήκε για σεργιάνι», κι όλοι πλέον τον καλούν στην Αθήνα. Το 1947 ηχογραφεί το «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι» με τη Στέλλα Χασκίλ κι ανοίγει ο δρόμος. Είναι η περίοδος που ο Απόστολος Καλδάρας συνθέτει, αλλά και εμφανίζεται ανελλιπώς στους χώρους του λαϊκού τραγουδιού, σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Η περίοδος αυτή είναι πολύ σημαντική για την προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι. Δεν γράφει στηριζόμενος απλώς στο ταλέντο του, αλλά και στις γνώσεις του επάνω στους βυζαντινούς μουσικούς δρόμους τους οποίους χειρίζεται με μοναδικό τρόπο.

Οι συνεργασίες του πολλές και σημαντικές. Εμφανίζεται και ηχογραφεί (ενδεικτικά) με τον Στράτο Παγιουμτζή, τη Γιώτα Λύδια, την Πόλυ Πάνου, τον Πάνο Γαβαλά, τον Γρηγόρη Μπιθικώτση και πρωτοεμφανίζει στη δισκογραφία τον Στέλιο Καζαντζίδη.

Επιπλέον, οι στίχοι του περιγράφουν με ρωμαλέες μεταφορές τις αλλαγές που συντελούνται στον κοινωνικό κορμό της εποχής. (Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι, Σ' ένα βράχο φαγωμένο, Συ μου χάραξες πορεία κ.ά.) Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από τις συνεργασίες του με άλλους στιχουργούς, όπως ο Τσάντας και ο Βίρβος, είναι η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου που δεσπόζει καθώς το όνομά της πρωτογράφτηκε στα τραγούδια του.

Αυτός ο δρόμος του Απόστολου Καλδάρα στη νύχτα των παλκοσένικων σταματά το 1964. Αιτία είναι η απώλεια της αγαπημένης του κόρης (του απόμενει ο γιος του Κώστας που θ' ακολουθήσει το δρόμο του). Η εξωστρέφεια που χαρακτήριζε τις συνθέσεις και τις μεταφορές του, δίνει τη θέση της σε έναν άλλο δρόμο. Τον σπρώχνει σε έναν πιο λυρικό τρόπο έκφρασης της ωριμότητας.

* Τα λυρικά (1964-1972): Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά: «Ενα αστέρι πέφτει-πέφτει», «Μην τα φιλάς τα μάτια μου», «Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ». Ο Σταμάτης Κόκοτας: «Ονειρο απατηλό». Ο Γιώργος Νταλάρας: «Η φαντασία». Ο Στέλιος Καζαντζίδης ξανά μαζί, πρωτοεμφανιζόμενοι, όπως ο Γιάννης Πάριος κ.ά. αναδεικνύονται μέσα από το έργο του.

Είναι μια καινούργια εποχή όπου πολλά αλλάζουν. Από τους χώρους ερμηνείας του τραγουδιού, μέχρι και τη θεματολογία. Κι όχι μόνο. Ο στίχος, η ενορχήστρωση, οι μελωδίες αλλάζουν. Κι ενώ πολλοί προσπαθούν να βάλουν το μπουζούκι μέσα στη δυτική ορχήστρα, ο Απόστολος Καλδάρας τραβάει το δικό του δρόμο. Χρησιμοποιεί πνευστά στο λαϊκό τραγούδι και ιδιαίτερα το φλάουτο, δημιουργώντας νέους ήχους στην ενορχήστρωση.

Συμβαδίζει και πολλές φορές πρωτοπορεί όσον αφορά σ' αυτό που αργότερα θα ονομαστεί «έντεχνο» τραγούδι.

* Τα έντεχνα (1972-1990): Ο δημιουργός προβλέπει, δεν περιγράφει απλώς. Κι ο Απόστολος Καλδάρας με το αναφερόμενο στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα έργο του «Ο θάνατος του ποιητή» φάνηκε να προϊδεάζει για τις πολιτικές αλλαγές στον τόπο μας.

Η «Μικρά Ασία» που έγραψε με τον Πυθαγόρα εκφράζει βαθιές δημοκρατικές ιδέες. Είναι ένα έργο που μαζί με το «Βυζαντινό Εσπερινό» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, αποτελούν δύο από τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Παράλληλα προσφέρουν την καθολική αναγνώριση σε δύο άξιους τραγουδιστές, τον Γιώργο Νταλάρα και τη Χάρη Αλεξίου.

Βεβαίως μια σημαντική πορεία δεν είναι ποτέ στρωμένη μόνο με άνθη. Ο ανήσυχος και πολλές φορές ριζοσπαστικός Απόστολος Καλδάρας δεν δίστασε να έρθει ακόμη και σε σύγκρουση με τις δισκογραφικές εταιρείες για το νέου τύπου marketing στο ελληνικό τραγούδι, αλλά... συνεχίζει να γράφει. Συνεργασίες με νέους και παλαιότερους συνεργάτες, όπως ο Στράτος Διονυσίου, ο Γιάννης Πάριος, ο Σταμάτης Κόκοτας, αλλά και η πρωτοεμφανιζόμενη Γλυκερία εξακολουθούν να εμπνέουν τη δουλειά του Απόστολου Καλδάρα. Ως το τέλος του.''

«Η έντονη δραστηριότητα και η δημιουργική παρουσία του Απόστολου Καλδάρα στο τραγούδι κράτησε σαράντα ολόκληρα χρόνια. Μέσα στην πληθώρα των λαϊκών δημιουργών, που ξεκίνησαν την ίδια περίπου εποχή μ' αυτόν, ήταν ίσως ο μόνος που συνέχισε να γράφει ασταμάτητα κατορθώνοντας όχι μόνο να συντάσσεται με τις νέες απαιτήσεις των καιρών, αλλά και να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας (...) ο Καλδάρας υπήρξε αναντίρρητα ένας από τους κορυφαίους του ελληνικού τραγουδιού και το έργο του είχε και εξακολουθεί να έχει μεγάλη απήχηση».

(Από το βιβλίο του Κώστα Μυλωνά «Ιστορία του ελληνικού τραγουδιού» Τ.3 εκδ. «Κέδρος»)

Αυτό που εγώ θαυμάζω στον Απόστολο Καλδάρα, και το οποίο με κάνει να τον θεωρώ έναν από τους μεγαλύτερους συνθέτες, είναι τόσο η διάρκεια της παρουσίας του στην ελληνική μουσική, και μάλιστα στο προσκήνιό της, όσο και η ικανότητά του να μεταλάσσεται μουσικά και να προσαρμόζεται στην εκάστοτε νοοτροπία.
Ο Καλδάρας έγραψε κάποια καταπληκτικά ρεμπέτικα, και ίσως μετά τους Βαμβακάρη και Τσιτσάνη, να αποτελεί τον μεγαλύτερο συνθέτη του είδους αυτού (μαζί με τον Μητσάκη και τον Παπαϊωάννου, καθώς ο Χιώτης συνολικά έγραψε διαφορετική μουσική, όχι ρεμπέτικα). Είχε σαν μουσικό πρότυπο τον Τσιτσάνη, ωστόσο η μουσική του είχε και αρκετά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ο Τσιτσάνης π.χ συνήθιζε να φτιάχνει τις μελωδίες του κατεβαίνοντας στην κλίμακα! Έπαιζε πολύ με σκάλες, και χιτζάζ. Ο Καλδάρας αντίθετα, προτιμούσε οι μελωδίες του να είναι πιο σταθεροποιημένες! Αυτό βέβαια φάνηκε κυρίως στα έντεχνα τραγούδια του! Έγραψε λοιπόν ρεμπέτικα όπως το πασίγνωστο ''Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι'', το ''Σ' ένα βράχο φαγωμένο'', ''Απ' τα ψηλά στα χαμηλά'', ''Είπα να σβήσω τα παλιά'', κ.α!
Ξαφνικά λοιπόν, έχοντας κάνει ''όνομα'' με τα ρεμπέτικα τραγούδια του, κι έχοντας καθιερωθεί στη συνείδηση του κοινού ως ρεμπέτης, κάνει μια απότομη μεταστροφή στα πιο έντεχνα! Προϊόντα αυτής της μουσικής του μεταστροφής, είναι κυρίως οι δίσκοι ''Μικρά Ασία'' και ''Βυζαντινός Εσπερινός''! Αυτά τα δύο έργα χαρακτηρίζονται από ένα κοινό στοιχείο: Τόσο στο ένα όσο στο άλλο, ο Καλδάρας έχει ''ψαχτεί'' πολύ με τις συγχορδίες και τους ''δρόμους'' τους οποίους χρησιμοποιεί, ενώ είναι έντονη η επιρροή της βυζαντινής μουσικής, την οποία ο Καλδάρας είχε μελετήσει σε βάθος. Το γεγονός αυτό το αναφέρει και ο ίδιος ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στο κείμενο του δίσκου ''Βυζαντινός Εσπερινός''. Προσωπικά, πιστεύω ότι και τα δύο έργα έχουν καταπληκτικά τραγούδια, ωστόσο η ''Μικρά Ασία'' δικαίως έγινε πιο γνωστή και πιο αγαπητή, καθώς πραγματεύεται κι ένα σπουδαίο θέμα, όπως αυτό του ξεριζωμού του Ελληνισμού το 1922.
Τέλος, εκτός από αυτούς τους δύο δίσκους, έγραψε πολλά τραγούδια τα οποία είναι έντεχνα (''Θάνατος του ποιητή'') ή και (κυρίως) λαϊκά. Θεωρώ μάλιστα ότι δημιούργησε και μια σχολή σε αυτό το είδους του λαϊκού, το οποίο εκφράζεται με τραγούδια όπως: «Συ μου χάραξες πορεία», «Ένα αστέρι πέφτει πέφτει», «Όνειρο απατηλό», <<Η φαντασία>>!
Συνολικά λοιπόν, ο Απόστολος Καλδάρας βρίσκεται στο προσκήνιο για 40 χρόνια, ξαφνιάζοντας συνεχώς με τις αλλαγές και τη διαφορετικότητα της μουσικής του, καταφέρνοντας όμως να κάνει πάντα διαχρονικά και πολύ αγαπητά τραγούδια! Αυτή του η ικανότητα είναι που τον ξεχωρίζει από όλους τους άλλους συνθέτες της εποχής του, η πολυμορφικότητα δηλαδή της μουσικής του.

ρε φιλε εισαι πολυ ωραιος!!!!Κριμα που δεν απαντανε και πολλοι στα post σου!!Ο καλδαρας εθεσε ισως την βαση για την αρτχη του καθαρα λαικου τραγουδιου!!!καταπληκτικα κομματια αν και λενε οτι εκλεψε και λιγακι προς το τελος!!!!

Συμφωνω και επαυξανω..Μπραβω Μesohoriti τα στοιχεια που μας δινεις κι οι περιγραφες,ακρως ενδιαφερουσες!
..και παρεπιπτοντως μηπως γνωριζεις (κι ακομα καλυτερα μηπως εχεις) ενα απο τα αδικημενα τραγουδια του Καλδαρα ,στο δισκο "Μην κανεις ονειρα" του 1978,που τραγουδα ο Γερολυματος που λεει στο ρεφρεν
"..Ποτε προλαβες να κανεις τοσα λαθη
και στα νιατα σου να ριξεις κουρνιαχτο,
ποτε κι ολας γιναν'φιλοι σου τα παθη,
αφου μεχρι περσι επαιζες κρυφτο.."
Το ψαχνω χρονια...καταπληκτικη λαικη μπαλαντα!

Σπουδαιος!
Τιποτα αλλο!

Αδιαμφισβήτητα ένας εκ των κορυφαίων λαϊκών συνθετών αλλά και εξαιρετικός στιχουργός . Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Καλδάρας πάντα βοηθούσε νέους καλλιτέχνες .Είναι γνωστό ότι ο Καζαντζίδης μπήκε στη δισκογραφία με δικό του τραγούδι ( το ίδιο νομίζω και ο Αγγελόπουλος αλλά δεν είμαι σίγουρη ) είναι από τους πρώτους συνθέτες που δίνουν τραγούδια στην νεαρότατη Βίκυ Μοσχολιού , αργότερα θα στηρίξει την Αλεξίου και τον Νταλάρα , πιο μετά την Γλυκερία κτλ. Επίσης ήταν από τους λίγους που αρνιόταν να αγόρασει για ψίχουλα τους στίχους της Παπαγιαννοπούλου και της έδινε κανονικότατα τα ποσοστά της.
Το μόνο μελανό σημείο της καριέρας του είναι η οικειοποίηση κάποιων ινδικών μελωδιών ανεξάρτητα με την καλλιτεχνική αξία των συγκεκριμένων τραγουδιών (κάποια είναι αρκετά καλά κατα τη γνώμη μου ) είναι μια πράξη την οποία τη βρίσκω ανήθικη και μη συνάδουσα με την υπόλοιπη πορεία του.

Τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου στις 8μμ οι εκδόσεις "Ιanos"  παρουσιάζουν στο πατάρι του βιβλιοπωλείου "Ιανός"  στην οδό Σταδίου 24 το βιβλίο του Νίκου Χατζηνικολάου  «ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΔΑΡΑΣ-Αναφορά στη ζωή και το έργο του μεγάλου δημιουργού». ( Ο Νίκος Χατζηνικολάου είναι ανηψιός του Απόστολου Καλδάρα και δεν έχει σχέση με το γνωστό δημοσιογράφο).
Θα μιλήσουν: Κώστας Καλδάρας, Γιώργος Χρονάς, Νίκος Χατζηνικολάου, Θανάσης Πολυκανδριώτης και άλλοι συνεργάτες του Απόστολου Καλδάρα.
Τραγούδια του Απόστολου Καλδάρα θα ερμηνεύσει η ορχήστρα του Βαγγέλη Κορακάκη. Θα τραγουδήσουν ο Γιάννης Ντουνιάς, η Χαρά Πομώνη, η Σταυρούλα Μανωλοπούλου, ο Βασίλης Κορακάκης και ο Βαγγέλης Κορακάκης.

Το βιβλίο θα παρουσιαστεί επίσης τη Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.Τα ονόματα των συντελεστών της εκδήλωσης, πλην του Θανάση Πολυκανδριώτη και του μουσικού σχήματος "Οι Επόμενοι", δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα.

Sorry to write in English. I can read Greek a bit but writing is beyond me.

"Έγραψε πάνω από 1.200 τραγούδια, που , όχι μόνο τραγουδιούνται ακόμη αλλά έχουν την ίδια την παλιά επιτυχία" is stated at the beginning of this discussion.

This is not true. The correct number is 610, counting every song recorded on 78, 45 and 33 rpm between 1946 and 1991, and not counting second, third etc. recordings of the same composition.

Edit 10-01-2011: actually 601 songs and 4 instrumental pieces. Six song titles proved to be alternatives for other ones and had to be removed from the final total, and one other had to be added afterwards

 

Edit 16-07-2011: now 603 songs and 5 instrumental pieces. The additional compositions appear in films only and were (as far as I know) not issued as grammophone records during Kaldaras' life.

Edit 04-02-2013: now 602 songs and 5 instrumental pieces.

If someone could translate is into Greek, I would be very grateful.

JAG

 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 10-08-2009 19:47 ]

 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 18-08-2009 12:53 ]

 

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 22-08-2009 23:45 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 03-12-2010 09:04 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 10-02-2011 18:01 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 10-02-2011 18:03 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 10-03-2011 17:58 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 16-07-2011 19:27 ]

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : JAG στις 16-07-2011 19:29 ]

[ τροποποιήθηκε από τον/την JAG, 04-02-2013 22:26 ]

Αυτό που μού αρέσει σε αυτόν τον άνθρωπο είναι το εξής : Ξεκίνησε από το ρεμπέτικο, στη δεκαετία του '40, προχώρησε στο λαϊκό τραγούδι, τις δεκαετίες '50 και '60, και ... κατέληξε στο έντεχνο τραγούδι στη δεκαετία του '70 !!! Δηλαδή .... η πορεία του καθρεφτίζει την ίδια την πορεία του ελληνικού τραγουδιού [ή καλύτερα ... ο ίδιος ήταν ένας από τους βασικούς "πρωτεργάτες" που καθόρισαν την πορεία του Ελληνικού τραγουδιού] !!! Και ... είναι, πράγματι, αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι ο ίδιος άνθρωπος έγραψε το "ΜΑΓΚΑΣ ΒΓΗΚΕ ΓΙΑ ΣΕΡΓΙΑΝΙ", αλλά και το "ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ, Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΜΟΥ ΤΑ ΦΤΑΙΕΙ" ..... Εγώ, προσωπικά, τέτοιους συνθέτες, που, όταν στερεύει η μία πηγή έμπνευσής τους, "σκάβουν" άλλο πηγάδι και βρίσκουν άλλη, διαφορετική, πηγή έμπνευσης, πραγματικά τους ζηλεύω ..... Επιπλέον, τον θυμάμαι στα 80ς να εμφανίζεται σε κάποιες μουσικές εκπομπές της Κρατικής Τηλεόρασης, στις οποίες μού έκανε εντύπωση η ευγένεια και η σεμνότητα με την οποία μιλούσε .....

 

Βέβαια .... το "μελανό" σημείο της πορείας του είναι τα "ινδοπρεπή" τραγούδια, τα οποία φέρουν την υπογραφή του [η περίοδος που το ελληνικό λαϊκό τραγούδι συντηρείτο από ινδικές μελωδίες είναι, κατά την ταπεινή / προσωπική μου άποψη, από τις χειρότερές του] .... Κι όμως, σε κάποιες από αυτές τις ινδικές μελωδίες ο ίδιος έχει προσθέσει κάαααατι εισαγωγές ..... Έτσι, ακόμη και εκεί έχει μπει η προσωπική του σφραγίδα .......