Δήλωση-φωτιά του Νικήτα Κλιντ

Ελευθερία ή θάνατος, αλλά..{blog.dial }


Τα σύνθημα πλέον κλισέ, είναι όμως το μόνο που σου έρχεται στο μυαλό όντας στην πρώτη γραμμή, εκεί που τελειώνει η σκηνή και αρχίζει το κοινό ή εκεί που τελειώνει το κοινό και αρχίζει η σκηνή. Χρόνια θαμώνας στις συναυλίες τις Ελευθερίας (και σε προγράμματα μαγαζιών, βέβαια εκεί μιλάμε για άλλες συνθήκες! Εκεί την πρώτη θέση την καταλαμβάνει το άθλιο είδος των πρωτοτραπεζοπιστάδων που, ενώ η άλλη σπαράζει «τόση μοναξιά σε ποιο αστείο να χωρέσει», αυτοί μιλάνε στο κινητό και φεύγουν και λίγο πιο νωρίς γιατί «έχουν αγώνα αύριο» -ΚΑΤΩ ΟΙ ΠΡΩΤΟΤΡΑΠΕΖΟΠΙΣΤΑΔΕΣ ΖΗΤΩ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ ΤΟΥ ΜΠΑΡ- συγγνώμη για το παραλήρημα αλλά άμα σε πνίγει η αδικία!) Τι έλεγα; Α, ναι! Χρόνια θαμώνας στις συναυλίες τις Ελευθερίας, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει. Δηλαδή ξεκινάω να πάω στη συναυλία και ξέρω πώς θα είναι. Αυτό βέβαια το παραβλέπω μπρος στον ενθουσιασμό που μου προκαλεί μια τέτοια συναυλία. Δε μπορώ όμως να μην αναγνωρίζω την αλήθεια ή να μη θέλω περισσότερα από τη φωνή της. Εξηγούμαι.

Στις περισσότερες αν όχι σε όλες τις εμφανίσεις βασικά τραγούδια επαναλαμβάνονται (Εδώ να μείνεις, Ξενιτιά, Βάρκα, Κόκκινο φουστάνι) ερμηνευμένα μάλιστα με την ίδια μανιέρα. Καταλαβαίνω ότι πρόκειται για τραγούδια αγαπημένα, αλλά λείπει εντελώς η έκπληξη, η πρωτοτυπία. Δε ζητάω ακρότητες, ούτε θέλω να σκάσει μύτη στη σκηνή με ελικόπτερο, ούτε να θυμηθεί ξαφνικά την καλλιτεχνική αξία του Καρβέλα ερμηνεύοντας το Παραλύω. Πιο απλά πράγματα: να κάνει μια δυο εμφανίσεις (ξεφεύγοντας από τη λογική της συναυλίας) αποκλειστικά για φαν, χωρίς να ενδιαφέρεται για το πώς θα ικανοποιήσει το ευρύ κοινό με τις κλασικές επιτυχίες. Θέλω πολύ να την ακούσω να ερμηνεύει ζωντανά την Αναστασία (κι ας σπεύσουν πολλοί να το χαρακτηρίσουν ευτελές τηλεοπτικό προϊόν, κι ας γίνονται συνειρμοί με πρόσωπα και καταστάσεις, στίχοι όπως «το φιλί γυαλί που ράγισε, τα ακριβά σου μάτια καθρεφτίζοντας» ή «δαχτυλίδι μαύρο με την πέτρα του, ποιος καημός χωράει στα μέτρα του» ούτε ευτελείς είναι ούτε συχνοί), το Βρώμικα ξενοδοχεία ή το Όχι μαζί (ποίηση Ιωάννου), τα Σχοινιά, Εγώ το μέλλον νοσταλγώ. Θα ‘θελα να την ακούσω να ερμηνεύει περισσότερα τραγούδια άλλων καλλιτεχνών, Ελλήνων και ξένων (το Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια της πήγαινε πολύ, το Τα παιδιά κάτω στον κάμπο από το αφιέρωμα στο Χατζηδάκι επίσης, καλό ήταν και το I will always love you). Θα ‘θελα να πει κομμάτια με ένα καθαρά δικό της τρόπο επιχειρώντας ακροβασίες με τη φωνή της, νομίζω τις δυνατότητες τις έχει.

Πραγματικά δε γνωρίζω κατά πόσο συμφέρουν οικονομικά τέτοιες εμφανίσεις την εταιρεία (και ποσώς με ενδιαφέρει!)ούτε κατά πόσο η Ελευθερία θα ξεπερνούσε την όποια τυχόν καλλιτεχνική ανασφάλεια, ούτε αν ένα τέτοιο επιχείρημα θα έφερνε αλλαγή στη διασκέδαση. Ξέρω όμως ότι θα ήταν ένα ενδιαφέρον παραστράτημα από την πεπατημένη. Ελπίζω στα καλύτερα και στα απρόβλεπτα.



1 σχόλια -



Σχόλιο από XeniaRodo (03.10.2006)
Kαλή αρχή αγαπητή μου, ελπίζω να σας βλέπουμε συχνά εδώ. Όσο για το πρόγραμμα της Eλευθερίας ελπίζω οι επιθυμίες σου να εισακουσθούν. Παρακολούθησα την τελευταία συναυλία της στο Άλσος Nέας Σμύρνης και δεν μου πολυάρεσε το κλίμα γενικώς.... Oύτε οι εκτελέσεια κάποιων τραγουδιών....
Kρίμα και τόσο καλοί μουσικοί να κάθονται να παίζουν "Στη εκκλησιάς την πορτά"


symfonw apolyta!!!!!!!!!!!!!

Πολύ ωραία όλα αυτά (roulgr) αλλά μήπως να πήγαιναν στο κατάλληλο topic για την Ελευθερία, και να μη χάνονται εδώ μέσα?

christos-reg

Ούτε εμένα poison_girl. Το θέμα είναι αν μπορεί να κάνει δημόσια μια παρόμοια κριτική και για τον εαυτό του..

Υ.Σ. Τον όρο "καλλιτέχνης" τον έχουμε ξεφτιλήσει στην Ελλάδα! Έλεος πια, γίναμε όλοι καλλιτέχνες!

Παράθεση: Το μέλος AlmaNegra στις 27-10-2006 στις 03:51 έγραψε... Υ.Σ. Τον όρο "καλλιτέχνης" τον έχουμε ξεφτιλήσει στην Ελλάδα! Έλεος πια, γίναμε όλοι καλλιτέχνες!

Δήλωση-φωτιά του 12plus:

Καλά της έκανε!!

Παράθεση: Το μέλος 12plus στις 27-10-2006 στις 17:01 έγραψε... Δήλωση-φωτιά του 12plus: Καλά της έκανε!!

Μιά δήλωση-φωτιά να μην κάνω κ εγώ να ανάψουν λίγο τα αίματα? Πιστεύω πως και οι δυο κάνουν τη δουλειά τους αν θέλετε μία πιο νορμάλ ασαφή δήλωση από μένα...

Παράθεση: Το μέλος johnny_b στις 25-10-2006 στις 20:36 έγραψε... Συμφωνώ,έτσι δεν μιλάνε ούτε φθασμένοι καλλιτέχνες...

Έχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο να μην τολμούν να το κάνουν (για διάφορους λόγους)?

Αυτό που έχω να πώ, είναι ότι και οι δυο έχουν προσφέρει πολλά στην ελληνική μουσική. Η Ελευθερία στο χώρο του έντεχνου απο το 1979 όπως προανέφερε κάποιο μέλος, ενώ ο Νικήτας μέσω των πρωτεργατών της ελληνικής low bap σκηνής στην Ελλάδα (αναφέρομαι στους Active Member) στις αρχές της δεκαετίας του '90. Αυτή η συνεργασία μεταξύ Ελευθερίας Αρβανιτάκη-Ρόδες ήταν ένα πολύ αποδεκτό από όλους μας σχεδόν, σύνολο, το οποίο αποτελείται από επαναστατικούς στίχους από τις Ρόδες, τη γνήσια έντεχνη φωνή της Ελευθερίας, πλαισιωμένα αρμονικά με ρυθμό low bap... Δεν ξέρω αν κάποιος ήθελε τιποτε περισσότερο. Οι καλλιτέχνες αυτοί από μόνοι τους απευθύνονται σε διαφορετικά μουσικά γούστα καιέκαναν μια αμφότερα αξιόλογη συνεργασία. Τώρα γιατί ο Νικήτας μίλησε έτσι, δεν μπορώ να καταλάβω...

Νομίζω ότι η προσφορά ενός καλλιτέχνη ξεκινάει από τότε που χτίζει το ρεπερτόριο του,το οποίο βρίσκει και ανταπόκριση στο ευρύ κοινό.

Μπορώ να κατανοήσω την αιτία για τη δήλωση που σχολιάζετε. Συνοπτικά:

α) Ένα τόπι καλό ύφασμα, είναι όμορφο. Σαν τόπι. Το βάζουμε στη βιτρίνα και όλοι λέμε "α, τι ωραίο ύφασμα", αν και σε σκονισμένη βιτρίνα, λίγοι θα έριχναν μια ματιά. Εν τέλει, το τόπι δεν μπορεί να γίνει ωραία φορεσιά, αν δεν του δώσει κάποιος μορφή. Ο αντίλογος, είναι πως χωρίς το τόπι, δεν θα είχαμε και την ωραία φορεσιά, όμως η απάντηση είναι πως το τόπι είναι στατικό, ενώ η δημιουργία δυναμική.

β) Ένα συνηθισμένο λάθος που γίνεται, είναι το να μην συνδυάζεται η πορεία ενός "καλλιτέχνη" με τις συγκυρίες της δεδομένης χρονικής στιγμής. Το αποτέλεσμα, είναι το να έχουν μυθοποιηθεί κάποιοι, ενώ κατ' ουσίαν ποτέ δεν αγάπησαν τη μουσική (μιλάμε για μουσική), αλλά την εικόνα τους μέσα από αυτή.

γ) Συνολική κριτική σε ένα "καλλιτέχνη", μπορείς να ασκήσεις βλέποντας τη συνολική πορεία του στο χρόνο. Όταν π.χ. το Χ έτος, υποστηρίζει μετά βεβαιότητος την Α επιλογή, ενώ την κατακρίνει κατά το Ψ έτος, δεν βρίσκω καλύτερη απόδειξη περί της ευκαιριακής αντιμετώπισης της "τέχνης" που "υπηρετεί". Κι αυτό το λάθος, έχει να κάνει με τη βιολογική μας αδυναμία να σταθμίσουμε το Αληθινό και το Τωρινό στη μηχανή της ματαιοδοξίας μας.


Ευχαριστώ για την ανάγνωση. Τυχαία βρέθηκα εδώ, τυχαία έκανα μια προσωρινή εγγραφή και δεν προτίθεμαι να παρακολουθήσω τη συζήτηση άλλο, ούτε να απαντήσω σε αυτή. Όχι από συμπλεγματικούς περιορισμούς, απλά δεν αλλάζω θέσεις και θεωρώ πως αυτοί που πρέπει να καταλάβουν, το κατάλαβαν.

Στο επανιδείν.

Κι εγώ όταν διάβασα τη συγκεκριμένη συνέντευξη απόρησα. Σχημάτισα όμως τις εξής σκέψεις:

1). Σίιιιιιιιιιγουρα έχει προηγηθεί κάποιος τσακωμός μεταξύ της Αρβανιτάκη και του Κληντ. Αποκλείεται κάποιος σαν τον Κληντ να είχε τα κότσια να κάνει δημόσια μια τέτοια προσβλητική δήλωση αν δεν είχε προηγηθεί κάτι. Μαντεύω πώς θα δημιουργήθηκε θέμα από την εταιρεία για τα "άγια" ποσοστά τους και θα ήταν στα μαχαίρια το τελευταίο διάστημα.

2). Είναι σαφές φαντάζομαι ότι η δήλωση αυτή έγινε για να προκαλέσει αντιδράσεις. Εγώ που διάβασα ολόκληρη τη LIfo, ξαναγύρναγα συνέχεια σε αυτό το σημείο προσπαθώντας να χωνέψω αυτά που έγραφε. Επειδή τσατίστηκε προφανώς για κάτι (οικονομικό) μαζί της δεν έχει το δικαίωμα να βγαίνει και να την εκμηδενίζει κατ' αυτόν τον χυδαίο τρόπο. Τι να πάει να πει ότι είναι μία "επαρχιώτισσα ντίβα επειδή δεν γράφει μουσική και στίχους"? Απαγορεύεται δηλαδή μόνο να τραγουδάει? Πρέπει ντε και στανιό να δημιουργεί τα τραγούδια της. Ε, εκεί είχε ταλέντο ο άνθρωπος, αυτό καλλιέργησε. Δεν μπορούμε να είμεθα όλοι "ταλαντούχοι" σαν τον κύριο κύριο Κληντ που "διαπρέπει" και στα τρία...

Έτσι είναι η ζωή, άδικη κ. Κληντ....... Εσάς σας υπερ-προίκισε ενώ την καημένη την Ελευθερία την έκανε μια απλή και τιποτένια "επαρχιώτισσα ντίβα" που συν τοις άλλοις δεν έχει την ικανότητα να βάφεται, να χτενίζεται, να κουρεύεται και να ράβεται μόνη της... Ενώ Εσείς απ' ότι φαίνεται είστε ιδιαίτερα χαρισματικός και σε αυτούς τους τομείς... Σας ζηλεύω πραγματικά κ. Κληντ.
Μόνο που αν η Αρβανιτάκη δεν συμμετείχε στον δίσκο σας, πιθανόν αυτή τη στιγμή να μην υπήρχε συζήτηση σε αυτό το topic. Μα γιατί? Γιατί δεν θα ασχολείτο κανείς μαζί Σας, ούτε που θα Σας ήξερε καν!


Αυτάαααααα.....


Υ.Γ Κι αν αυτή η δήλωση χαρακτηρήστηκε ως "φωτιά", να δω τι θα πείτε για αυτό που είχε πει ο Μούτσης σε μια παληά εκπομπή του Λ. Παπαδόπουλου ότι ο Χατζιδάκις κι ο Γκάτσος ήσαν απλά δυο χαραμοφάηδες που ξημεροβραδιάζονταν στου Φλόκα κι αν λάχαινε έγραφαν και καμμιά νότα ή στίχο......

Αυτό δεν είναι απλά φωτιά, είναι μπουρλότο.... (ναι ήταν όντως κάπως έτσι τα πράγματα, αλλά χαραμοφάηδες ξε-χαραμοφάηδες αυτό το "Χάρτινο το φεγγαράκι" ή το "Έλα σε μένα" δεν εξαργυρώνεται με τίποτα... Αφού έβγαζαν τραγούδάρες οι άνθρωποι, το πώς τις έβγαζαν γιατι πρέπει να μας απασχολεί? Η απάντηση είναι εμφανής: "Ζήλεια μου, ζήλεια μου" που λέει και το τραγουδι)

Παράθεση: Το μέλος Melissanthi στις 07-11-2006 στις 02:27 έγραψε... Αυτό δεν είναι απλά φωτιά, είναι μπουρλότο.... (ναι ήταν όντως κάπως έτσι τα πράγματα, αλλά χαραμοφάηδες ξε-χαραμοφάηδες αυτό το "Χάρτινο το φεγγαράκι" ή το "Έλα σε μένα" δεν εξαργυρώνεται με τίποτα... Αφού έβγαζαν τραγούδάρες οι άνθρωποι, το πώς τις έβγαζαν γιατι πρέπει να μας απασχολεί? Η απάντηση είναι εμφανής: "Ζήλεια μου, ζήλεια μου" που λέει και το τραγουδι)

Kaλά ο Μούτσης έχει κάνει και μια άλλη δήλωση,πρσόφατα σε εκπομπή της Ετ1.
Είπε λοιπόν ότι δεν πάειι πολύς καιρός που μια φορά κάθισε στο πιάνο ο ίδιος και ένας Κορυφαίος Έλληνας Τραγουδιστής τραγουδούσε,διαπίστωσε ότι όλο αυτός ο μύθος που έχει χτιστεί γύρω από αυτόν τον καλλιτέχνη και τη φωνή του,είναι απλά υπερβολικός (με λίγα λόγια είπε ότι ο τραγουδιστής δεν "έλεγε και πολλά").

Ναι , αλλα ο Μουτσης ειναι ο Μουτσης και ο Νικητας Κλιντ ειναι ενα απλυτο κωλοπαιδο που δεν εχει ιδεα μαλλον για την Αρβανιτακη. Αυτος συνεργαζεται μονο με συνθετες.Ο...Σουμπερτ!!! ΒΡΕ ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤΤ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Παράθεση: Το μέλος karelia στις 03-11-2006 στις 11:33 έγραψε... Νομίζω ότι η προσφορά ενός καλλιτέχνη ξεκινάει από τότε που χτίζει το ρεπερτόριο του,το οποίο βρίσκει και ανταπόκριση στο ευρύ κοινό.

Συμφωνώ!


@Karelia

Να το έλεγε έτσι, καλά θα ήταν! Είπε: "Κι όταν ήρθε σπίτι μου, καθήσαμε στο πιάνο και άκρες-μέσες είπε κάτι, κατάλαβα ότι είχα πέσει εντελώς έξω γι αυτόν, ότι είχα κάνει τεράστιο λάθος κι είχα χάσει έναν χρόνο από την ζωή μου"
Και ξέρεις αγαπητέ μου Karelia, σε ποιον αναφερόταν? Ξέρεις? Στον ΜΑΝΩΛΗ ΛΙΔΑΚΗ....


@qanun

Ναι βρε qanun, ο Μούτσης είναι ο Μούτησς. Έχει όμως δικαίωμα να εκμηδενίζει έτσι σημαντικούς καλλιτέχνες (και δεν αναφέρομαι μόνο στον Λιδάκη αλλά κυρίως στον Χατζιδάκι και τον Γκάτσο) Που ας μην ξεχνάμε ότι χάρη στον Χατζιδάκι αρχικα και στον Γκάτσο αργότερα είναι αυτός που είναι.

Επί πρόσθέτως, ο Μούτσης σε εκείνη την εκπομπή του Λευτέρη Παπαδόπουλου (προ τριετίας νομίζω) το είχε παρακάνει. Μέχρι κι ο ίδιος ο Παπαδόπουλος είχε εκνευριστεί μαζί του, ήταν εμφανές. Δεν ξέρω για ποιο λόγο (ίσως επειδή είναι στριμμένος) έβριζε τους πάντες και τα πάντα. Τον Μητσιά, τον Μαρκόπουλο, τον Χατζιδάκι, τον Γκάτσο κ.α Είπε επίσης ότι έβγαλε δίσκο με τη Μούσχουρη μόνο και μόνο επειδή του είχαν τάξει τόσα λεφτά από την Universal που μπορούσε να χτίσει σπίτι, συμπληρώνοντας ότι η συνεργασία του μαζί της ήταν μία απογοήτευση (τα ίδια δηλαδή που είπε ο Κληντ για την Αρβανιτάκη). Α κι επίσης είπε ότι σήμερα η ελληνική μουσική σκηνη είναι σκουπίδια (σαν το "για τον πούτσο" που είπε τόσο "χαριτωμένα" ο Κληντ) κι ότι ο μόνος που αξίζει είναι ο Μαχαιρίτσας.

Γενικά όπου βγει ο Μούτσης "θάβει" και βγάζει μια αδικαιολόγητη κακία εναντίον συναδέλφων και πρώην συνεργατών/φίλων. Τον βαράς ή δεν το βαράς, τώρα?

....πιπέρι στη γλώσσα...

Ξεπερασμένη μέθοδος erwtike μου...... ξεπερασμένη...
Οι άνθρωποι πια θέλουν κάτι πιο δραστικό!!!