Χώρος: Ρόδον, Αθήνα
Ημερομηνία: 15/11/2003
Κείμενο: Ηλίας Πυκνάδας
Για σχετικά λίγους και εκλεκτούς ήταν το βράδυ της Παρασκευής στο Ρόδον, αφού το «διαφορετικό» δεν φάνηκε να ενθουσιάζει πολύ τους Αθηναίους μουσικόφιλους. Βέβαια, αν τα θέσουμε λίγο σε πιο προσωπικό επίπεδο τα πράγματα, και ο υπογράφων αυτές τις γραμμές δεν πήγε να παρακολουθήσει την εμφάνιση των Badmarsh & Shri για καθαρά μουσικούς λόγους. Περισσότερο για λόγους αναμνήσεων, βρέθηκα, μοναδικός συντάκτης του Avopolis στο Ρόδον, για να γυρίσουν στο μυαλό μου, τα εκπληκτικά dj sets που είχα ακούσει την διετία 1998 – 1999 από τον DJ Badmarsh. Ο ασιατικής καταγωγής Βρετανός dj είχε καταφέρει να συνεπάρει τα underground clubs του Manchester και των Midlands με τα drum’n’bass bhangra πάρτι του, και ομολογώ ότι υπήρξα ένα ιδρωμένο θύμα του.
Όμως, δυστυχώς, από μία άποψη βέβαια, η βραδιά στο Ρόδον δεν λειτούργησε καθόλου όσο περίμενα. Για έναν και απλό λόγο, που αγνοούσα, ότι αν και το σχήμα που παρακολουθήσαμε περιοδεύει ως Badmarsh & Shri, ο Badmarsh εδώ και ένα χρόνο δεν εμφανίζεται στις ζωντανές εμφανίσεις. Αυτό λοιπόν που, παρά την αρχική απογοήτευση, ευχαριστηθήκαμε, ήταν κυρίως ο Shri στη tabla, στο αυτοσχέδιο μπάσο του, και στα πνευστά, μία κοπέλα στα drums που δυστυχώς δεν συγκρατήσαμε το όνομά της, και ένας ξεχωριστός MC, o JC-001.
Απογυμνωμένοι από τα ηλεκτρονικά στοιχεία, τις λούπες και τους bhangra ήχους του Badmarch, το σχήμα δεν είχε καμία σχέση με το kitch Bollywood. Ήταν περισσότερο μία επίδειξη μουσικών ικανοτήτων των τριών αδιαμφισβήτητα δεξιοτεχνών, ένα underground drum’n’bass πάρτυ και την ίδια στιγμή μία ακαδημαϊκή έκθεση και ίσως αυτή η ιδιαίτερη ισορροπία που προσπάθησαν να διατηρήσουν, δεν βγήκε και πολύ σε καλό.
Ο Shri, πάντως, είναι μία περίπτωση μουσικού που σίγουρα άξιζε να δούμε στην Αθήνα. Το πώς έχει καταφέρει να μεταφέρει πάνω στο ηλεκτρικό μπάσο, που ο ίδιος έχει δημιουργήσει, τις τεχνικές παιξίματος κυρίως της tabla, αλλά και του sitar, είναι αξιοθαύμαστο. Η δεξιοτεχνία με την οποία τα χτυπήματα των χορδών του μπάσου ακούγονταν ως κρουστά ήταν εκπληκτική. Οι «συνομιλίες» του με τα drums δημιουργούσαν ένα φυσικό drum’n’bass ξεσάλωμα πάνω στο οποίο ο MC JC-001 ξεδίπλωσε τις ικανότητές του με την σειρά του. Αν και σε αρκετά σημεία, δεν φάνηκε ακόμα και αυτό να ξεσηκώνει το κοινό για χορό, ήταν μία extended version που συνεχίστηκε και το encore, του “Drum The Bass” από το ομότιτλο σόλο δίσκο του Shri που ανέβασε στο τέλος την αδρεναλίνη, και αρχίσαμε και λίγο να ιδρώνουμε, αφού ομολογουμένως μέχρι τότε απλά παρακολουθούσαμε. Με ανοιχτό το στόμα βέβαια ορισμένες φορές, αλλά ναι, απλά παρακολουθούσαμε. Ένα ιδιαίτερο, πιο παραδοσιακό ινδικό χρώμα έδωσε και το φλάουτο από μπαμπού που ζέσταινε το κρύο Ρόδον όποτε το έπιανε στο χέρια του ο Shri.
Bonus κερδίζει ο JC-001 για το σόλο του στα μέσα της βραδιάς, όταν σαν ζωντανό rhythm beat box, έβγαζε στο μικρόφωνό του, ρυθμούς και χαρακτηριστικά scratching από την ιστορία του hip hop. Μία ακόμα ωραία επίδειξη ικανοτήτων, αλλά έμοιαζε σαν κάποιος σε ένα πάρτυ που είχε αρχίσει να ζεσταίνεται, να σταμάτησε την μουσική, να άναψε τα φώτα για να πει ένα ανέκδοτο.
Από την ιστοσελίδα
Avopolis
Ήμουνα κι εγώ εκεί και μάλιστα πήγα χωρίς παρέα...
Παρόλα τα αρνητικά εκείνης της βραδιάς, ήταν κάτι που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Οι τρεις αυτοί δεξιοτέχνες ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλον. Τα ντράμς ήταν απίστευτα. Μια μπάντα μόνα τους. Συγχαρητήρια στην κοπέλα. Ο Shri μας χάζεψε (κι ίσως γι' αυτό να μη χορέψαμε όσο θα έπρεπε). Δεν μπορούσες να ξεκολλήσεις τα μάτια σου από το παίξιμό του. Μάγος κανονικός!
Όσο για τον MC, ο άνθρωπος σ' έκανε να κουνάς το καιφάλι δεξιά αριστερά για να δεις από πού, στα κομμάτια, έβγαζε όλους αυτούς τους ήχους!!!
Άξιζε!!!
