Δεν έχω δει την ταινία, για να καταλάβω ακριβώς το πλαίσιο από αυτό που λες. Νομίζω όμως, ότι αν πιστεύεις στις ιδέες κάποιου πιστεύεις σ' αυτόν τον ίδιο. Θαυμάζοντας τις ιδέες, θαυμάζεις και το πρόσωπο. Για το αντίθετο μάλλον έχω κάποιες επιφυλάξεις. Αν το πρόσωπο είναι μόνο ένα κενό δοχείο με φτωχές ιδέες τότε δε θα υπάρχει λόγος να ασχολούμαι μαζί του ούτε να πιστεύω σε αυτόν. Και εμείς οι άνθρωποι εύκολα παρασυρόμαστε από έναν άνθρωπο, ο οποίος
από την εμφάνιση και μόνο μας εκφράζει. Και για να το προχωρήσω κι αλλο δεν πιστεύουμε απλά σ' αυτούς, αλλά τους ερωτευόμαστε καμιά φορά, μέχρι να καταλάβουμε το αντίθετο και να πληγωθούμε.
Έτσι πιστεύω πρώτα στις ιδέες - προσωπικότητα και ύστερα (μάλλον ταυτόχρονα) στον ίδιο τον άνθρωπο.
Ελπίζω να μη ξέφυγα απ' το θέμα.
