Παράθεση:
Το μέλος Astron στις 11-11-2006 στις 16:05 έγραψε...
Εγώ όποτε τον ακούω να μιλάει στις συνεντεύξεις βλέπω έναν λόγο πάντα προοδευτικό, οπότε δεν καταλαβαίνω τί εννοείς με την έννοια ότι δεν παρέμεινε "αριστερός".
|
|
Καταρχήν δε με πειράζει που δεν έμεινε "αριστερός". Το ίδιο θα με πείραζε αν διαπίστωνα οτι δεν παρέμεινε "δεξιός". Δεν είμαι ο ίδιος αριστερός για να θέλω να τον "τιμωρήσω" επειδή δεν έμεινε πιστός στο όποιο κόμμα. Δε μιλάω κομματικά γιατί δεν ασχολούμαι με τα κόμματα, αλλά με τους ανθρώπους.
Όταν λοιπόν τα τελευταία χρόνια βλέπω τον Θεοδωράκη να αναμασά τα - μεγάλα - έργα του δίνοντάς τα στη Σάρα και τη Μάρα να τα πουν και αυτές, αντί να κάτσει και να αναδείξει νέους καλλιτέχνες (ουσιαστικά όμως, και όχι μέσα από το παρελθόν ΤΟΥ), ε τότε τι να κάνω την "προοδευτικότητα" του λόγου του;
Περίμενα περισσότερα από τον Θεοδωράκη των τελευταίων ετών, που θεωρώ πως είναι από τους λίγους που θα μπορούσαν να σταθούν μπροστά στα άσχημα της κοινωνίας και της ελληνικής μουσικής. Ήθελα και σήμερα τον Θεοδωράκη του '70. Απλά. Αντίθετα όμως, βλέπω έναν Θεοδωράκη να αναπαράγεται συνεχώς (σε βιβλία και CD), να υπερπροβάλει τον εαυτό του και να μην αποφασίζει να αποσυρθεί. Θεωρώ πως συμβιβάστηκε.
Δε θεωρώ πως τα παραπάνω είναι κατακριτέα, μην παρεξηγηθώ. Μπορεί να κουράστηκε, μπορεί να είχε άλλα προβλήματα, μπορεί να βαρέθηκε, μπορεί μπορεί μπορεί... Έχει κάθε δικαίωμα και λάθη να κάνει, ασφαλώς.
Απλά για μένα, δεν είναι πρότυπο, γιατί τα πρότυπα πρέπει έμπρακτα να βάζουν τον εαυτό τους ΚΑΤΩ από τις ιδέες τους.