Σκέφτηκα να ξεκινήσω μια συζήτηση για την Άλκηστη, μιας και είναι η αγαπημένη μου Ελληνίδα τραγουδίστρια και παρακολουθώ τη πορεία της αρκετά χρόνια. Κατ'αρχάς θα ήθελα να παρακαλέσω όποιον έχει πληροφορίες σχετικά με τα μελλοντικά της σχέδια να τις μοιραστεί μαζί μας...
Δυστυχώς το καινούριο της site είναι μάλλον φτωχό και οι πληροφορίες που μας δίνει για την Άλκηστη είναι πραγματικά με το σταγονόμετρο (σε αυτόν τον τομέα π.χ. το site της Αρβανιτάκη είναι αιώνες μπροστά!). Αλήθεια βρίσκεται κανείς εδώ από την παρέα του παλιού site της Πρωτοψάλτη; Εκεί είχαμε και forum και γινόντουσαν ενδιαφέρουσες συζητήσεις...μάλιστα θυμάμαι ότι είχαμε οργανώσει και chat με την Άλκηστη...Όλα αυτά βέβαια τώρα φαντάζουν μακρινό παρελθόν
(συγκινίθηκα πάλι)
Σχετικά τώρα με την δισκογραφία της. Ομολογουμένως δεν είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος από τους δύο τελευταίους δίσκους της. Ο τελευταίος ήταν κάπως πιο ενδιαφέρον από το "Πες μου θάλασσα" τον οποίο βρήκα μάλλον αδιάφορο (με εξαίρεση κάποια κομμάτια βέβαια). Το "Να σε βλέπω να γελάς" είχε μια φοβερή ενέργεια και είχε και το φοβερό κομμάτι "Όλα αυτά που φοβάμαι", το οποίο προσωπικά με κέρδισε από τη πρώτη στιγμή που το άκουσα! Μαζί όμως με άλλα 2-3 κομμάτια, ήταν τα μόνα που άξιζαν στον δίσκο. Αυτό που παρατηρώ είναι μια ροπή της Άλκηστης προς το πιο εμπορικό και αυτό με στεναχωρεί λίγο. Για ένα άνθρωπο που έχει τραγουδήσει στίχους Νικολακοπούλου, θεωρώ μάλλον έκπτωση στη τέχνη της να τραγουδά κάποια από τα τραγούδια του τελευταίου της δίσκου. Από ότι είχε πει σε μια συνέντευξη της στη Στάη πέρσυ, ο επόμενος δίσκος της δεν θα είναι πολυσυλλεκτικός (ούύύύύφ) αλλά θα είναι αποκλειστικά με τραγούδια σε μουσική Κορκολή. Ελπίζω λοιπόν σε κάτι καλύτερο για το μέλλον. Το πόσο μέλλον βέβαια θα είναι αύτό δεν έχω ιδέα...
Για τις ζωντανές εμφανίσεις της. Είναι γνωστό πως η Άλκηστη πάνω στη σκηνή είναι άπιαστη. Τόση ενέργεια (στην ηλικία της) είναι άγνωστο που την βρίσκει! Η τελευταία συναυλία που την είδα ήταν στη Γερμανία, στο Duesseldorf, και λυπάμαι που το λέω αλλά δεν την ευχαριστήθηκα όσο ήθελα. Μου άρεσε ότι δοκίμασε να αλλάξει τις ενορχηστρώσεις σε παλιά και κλασσικά κομμάτια της, αλλά όλο αυτό το beat που προσπαθεί να εισάγει στο στύλ της προσωπικά δεν με συγκινεί. Επίσης παρατήρησα μια βραχνάδα στη φωνή της...ελπίζω να ήταν της ημέρας και όχι γενικότερο. Πάντως τα τελευταία χρόνια έχω την αίσθηση πως οι ερμηνείες της τείνουν πιο πολύ προς τις υψηλές οκτάβες (στις οποίες έχει ομολογουμένως απίστευτό μέταλλο...) και έχει χάσει τις χαμηλές τις νότες, με αποτέλεσμα τα τραγούδια της να εμφανίζονται πιο σκληρά (και φωνακλάδικα μερικές φορές...βλέπε "Ο άγγελος μου") και λιγότερα συναισθηματικά. Ακόμα και στο Vox πέρσι και πρόπερσι με την Γαλάνη, όσο και αν μου άρεσε γενικά το πρόγραμμα, βρήκα την φωνή της να υστερεί σε εκφραστικότητα μερικές φορές. Να αρχίσω να ανησυχώ;;;;
Τέλος για να πω και τι ελπίζω για το μέλλον (ούτε έκθεση να έγραφα
). Θα ήθελα να δω την Άλκηστη σε συναυλίες μικρότερης κλίμακας...πχ σαν τις συναυλίες που από προπερσι ξεκίνησε ο Νάκας (δύο πιάνα και η Άλκηστη ας πούμε...
). Επίσης θα ήθελα δίσκο με Κραουνάκη/Νικολακοπούλου αλλά οκ αυτό δεν πρόκειται να γίνει, εκτός και αν πια έρθουν τα πάνω κάτω...Τι κρίμα όμως, όταν αυτοί οι άνθρωποι (το μαγικό τρίο) πρόσφεραν τόσα φοβερά τραγούδια στην ελληνική μουσική, τώρα να μην μιλιούνται...
(συγκινήθηκα...πάλι
)
Αν σας κούρασα...
Περιμένω να ακούσω και τις δικές σας γνώμες!