Τωρα και μετα από όλα αυτά ...σκέφτομαι μήπως τελικά έχει μείνει
και σε εμάς κάτι από όλη τη σοφία της Ανατολής και τις ιστορίες της?
Από τον τρόπο που εξελίχθηκαν τα πράγματα κάτι τέτοιο έχω αρχίσει
να πιστεύω.
Θα ήθελα ,αν μπορω να ζητήσω κάτι, να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε
ο καθένας όπως μπορεί, τα πράγματα που έχουν αξία.
Θυμίζω εδω την πανεμορφη ιστορια με το σπουργιτάκι(βρισκεται εδω μέσα) που προσπαθουσε να σωσει τον κόσμο.
Ας μην γρινιάξω παλι αλλά έχει αρχίσει να κατηγορειται ως γραφικός όποιος
προβάλει και αναδυκνειει τόσο πολύτιμα πράγματα.
Ας μην "συμφωνήσουμε "και εμείς με την σιωπή μας με όσους αυτά τα λένε "γραφικότητες". Και ας αναγνωρίσουμε επιτέλους και τη διδακτική τους αξία.Γιατί όχι?Δεν ειναι ντροπή.Οσο ζουμε μαθαίνουμε.Iσως μάλιστα ειδικά
εμείς οι κάπως πιο μεγάλοι έχουμε ανάγκη απο αυτά.Εμεις που τα θεωρούμε δεδομενα (αλλά και ξεχασμένα)
Περίμενω και άλλα να διαβάσω αγαπητέ prosilios και αυτη η δυνατότητα
θα δωθεί όπως κατάλαβα.
Υ.Γ Αγαπητή μου Μαργαρίτα(margo) το ποίημα του Gibran πολύ όμορφο.
Τόσο που για ωρα το έβλεπα και δεν ηθελα να χαλάσω αυτήν την αισθηση ηρεμιας.Καθρέφτισε τα συναισθηματα τα δικά σου αλλά και πολλών
απο αυτους που διαβασαν το τοπικ.Να σαι καλά με τα όμορφα σου
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 12-11-2006 21:41 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : semplice στις 12-11-2006 21:43 ]