Α-Π-Ο-Γ-Ο-Η-Τ-Ε-Υ-Σ-Η..... Το μονο συναίσαισθημα το οποίο ένιωσα... Και μάλιστα πολύ έντονα.... Ένα σε γενικές γραμμές ασύνδετο σχήμα, μονότονο μέχρι ύπνου, πολύ μέτριο εκτελεστικά, και χωρίς ιδιαίτερη διάθεση για επικοινωνία με το κοινό... Η διαρύθμιση στο "πάλκο" ήταν τέτοια, ωστε να μην μπορεί κανείς να διακρύνει τι παίζεται στη σκηνή... Για φωτογραφίες η βίντεο δεν το συζητάμε καν... Με το ψηφιακό ζουμ στο τέρμα, μπορούσες να φωτογραφήσεις το πρόσωπο του Cobham στο παρασκήνιο, ενω σε πρώτο πλάνο υπήρχε μονίμως ένα σκαμπώ!!! Φωτογράφισα δηλαδη 4 φορές ενα σκαμπώ,με φόντο τον Cobham!!
Eκτελεστικά, η πλειοψηφία των μουσικών ήταν... αλλού... Ο κοντραμπασίστας ίσα που ακουγόταν... Και που ακουγόταν δεν έλεγε τίποτε... Η κιθαρίστρια έπαιζε με μια καλή Gibson με δάχτυλα, είχε καλό ήχο γενικώς, όταν όμως ανέβαινε σε ψηλές συχνότητες, ο ήχος "τσίριζε" πράγμα που σημαίνει πως ή η ηχοληψία έχανε, ή τα ηλεκτρικα της κιθάρας είχαν πρόβλημα, ή ο ενισχυτής παρέδιδε πνεύμα. Η πιανίστα ήταν αρκετά καλή και αρκετά εκφραστική!! Κόντεψε να σπάσει το πάτωμα με τα πόδια της! Ο Cobham καταχωνιασμένος στα τελευταία μέρη της σκηνής, έπαιζε πολύ πολύ χαλαρά swing, με πολύ λίγα και αδιάφορα brakes χωρίς το δυναμισμό και το "ντραμιστικό καλπασμό" που τον χαρακτηρίζουν τόσα χρόνια... 2 πολύ μέτρια σόλο, 1 χαμένη μπακέτα μέσα σε κομμάτι, και παρουσία ενός απλού επαγγελματία ντράμμερ σε κάποιο απλώς γνωστό συγγρότημα... Η αποκάλυψη ακούει στο όνομα Theodosii Spassov! Πραγματικά εξαιρετικός! Μάγεψε εκτελεστικά, με ιδιώματα μακεδονίτικα & θρακιώτικα (όπως παραδέχτηκε και ίδιος όταν τον ρώτησα!!) βαλκανικά, ρώσσικα αναμειγμένα με μπόλικο συναίσθημα και μεγάλη δεινότητα! Πραγματικά ήταν ο μόνος ο οποίος έσωσε την παράσταση και δεν με έφτασε στο σημείο να μετανιώσω που έδωσα 35(εισητήριο) + 12(ποτά) + 12(μετακίνηση)...
Τα μόνα που αποκόμισα, ήταν τα αυτόγραφα στους αγαπημένους μου δίσκους από τον Cobham οι φωτογραφίες μαζί του, η διαπίστωση ότι τελικά είναι πολύ "παλικάρι" πολύ χαβαλές και πολύ προσιτός, ακομπλεξάριστος, χωρίς ίχνος τουπέ ή δήθεν ή το γνωστό στύλ ντίβας που χαρακτηρίζει την πλειοψηφία των καλλιτεχνών... Τον λάτρεψα ακόμα περισσότερο! Πιστεύω ότι αν καθόμουν και τον ζάλιζα λίγο ακόμα θα τον έπειθα να πάμε για κανα ποτάκι!!!
Επίσης χάρηκα όλως ιδιαιτέρως που είχα μια ολιγόλεπτη συζήτηση με τον Theodosii Spassov! Σεμνός, ταπεινός, ενθουσιώδης, με πολλή διάθεση για κουβέντα και χιούμορ! Μακάρι να έρθει ξανα κάποια στιγμή να θαυμάσουμε το αστείρευτο ταλέντο του...
