Το κομμάτι αυτό αν και γραμμένο από άντρες, τραγουδημένο από τις αγαπημένες Τάνια Τσανακλίδου, Ελένη Δήμου και Γλυκερία....
Εσάς σας αρέσει; Σας αγγίζει;
Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος
Μουσική: Αντώνης Βαρδής
[Δήμου:]
Είναι βραδιές που θέλω κάπου να μιλήσω,
από ένα χέρι να πιαστώ,
να βγω έξω να ζήσω.
Για ένα τσιγάρο, ένα πότο, να πιάσω κάποιον να του πω,
δωσμου το χρόνο σου...
κι εγώ θα γύρω το κεφάλι μου στον ώμο σου.
Μα η τρομαγμένη μου καρδιά μου λέει δε γίνεται,
στου πρώτου άγνωστου, το πρώτο γεια, δεν παραδίνεται...
[Γλυκερία:]
Εγώ δεν ξέρω αν έχω στάλα λογική.
Φτάνω στο σπίτι, λέω μπαίνω φυλακή.
Κι εκείνος έρχεται κοντά μου, μ' άγκαλιάζει
κι ύστερα μόνος στα προβλήματα βουλιάζει.
Παραπονιέται, βλαστημάει τον εαυτό του
και λίγο πριν το τελευταίο χασμουρητό του...
με πιάνει κρίση, σέρνεται πάνω μου,
τον "έρωτα" να ζήσει.
[Τσανακλίδου:]
Κι εγώ είμαι μόνη, για χρόνια έχτιζα έναν τοίχο...
ύστερα τρόμαξα και θέλησα να φύγω.
Άρχισα τότε με αγωνία να γκρεμίζω,
να λέω βοήθα με Χριστέ και να ελπίζω,
πήρα τους δρόμους και διέξοδο ζητούσα...
χαμένα όνειρα και χρόνια κυνηγούσα.
Καπνός και σκόνη κι όλα γύρω μου φωνάζουν... είμαι μόνη.
[μαζί:]
Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ'ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν.
μου έφερε στο μυαλό αυτό... μιλάει για γιαγιάδες αλλά.... εμένα μου ταιριάζει....
Οι μοναχικές γιαγιάδες
Βιτάλη Ελένη
Γίνεται γλέντι μάτια μου, ντύσου αν θέλεις κι έλα
Μη βάλεις καθημερινά ούτε και τα καλά σου
και μην το παίξεις γκόμενα και φοβηθεί η κοπέλα
που κρύβεται στα στήθια σου και στη μικρή καρδιά σου
Τη γρια που χαιρετίζω στο απέναντι μπαλκόνι
τόσο λίγο την γνωρίζω, μα η ματιά της με πληγώνει
Τόσο λίγο την γνωρίζω, μα η ματιά της με πληγώνει
τη γριά που χαιρετίζω στο απέναντι μπαλκόνι
Κι όπως φεύγουνε οι μέρες και περνάνε οι βδομάδες
έτσι κρύβουνε οι κοπέλες τις μοναχικές γιαγιάδες
Κι όπως φεύγουνε οι μέρες και περνάνε οι βδομάδες
έτσι κρύβουν οι κοπέλες τις μελλοντικές γιαγιάδες
Είναι μέσα μου κρυμμένη είμαι μέσα της κι εγώ
τι να σκέφτεται η καημένη την κοιτάζω κι απορώ
Τι να σκέφτεται η καημένη την κοιτάζω κι απορώ
είναι μέσα μου κρυμμένη είμαι μέσα της κι εγώ
XeniaRodo!!!!
Άσε, εγώ είχα ακούσει πρώτα αυτό της Βιτάλη και έπεσα στο Μοναχικές Γυναίκες. Τα λατρεύω και τα δύο.
Κορίτσια πολύ καλό το θέμα και τα άσματα...γιατί πολλές φορές μας χαρακτηρίζουν αναίσθητες!να στε καλα,νομίζω οι στίχοι αυτοί τα λένε όλα..!
"Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ'ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν".........
Παράθεση:
Το μέλος rouli726 στις 18-11-2006 στις 13:19 έγραψε...
Κορίτσια πολύ καλό το θέμα και τα άσματα...γιατί πολλές φορές μας χαρακτηρίζουν αναίσθητες!να στε καλα,νομίζω οι στίχοι αυτοί τα λένε όλα..!
"Οι πιο μεγάλες νύχτες
είναι αυτές που κλαις και δε σ'ακούν.
Θυμίζουνε γυναίκες,
μοναχικές γυναίκες που πονούν".........
|
|
όντως rouli726! πολύ καλά το είπες!! Αναίσθητες αυτές που δεν ακούγεται το δάκρυ τους και οι άλλες που με το παραμικρό κλαίνε, ευαίσθητες και κορίτσια για προστασία.....
ααααααχ
υπέροχο ειναι.
Και πολύ όμορφη επιλογή των ερμηνευτριών.
Πολύ αγαπημένο τραγούδι, που αμα εισαι στα κάτω σου σε ρίχνει μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο...
Eπίσης εξαιρετικά "γυναικεία" κομμάτια έχει γράψει η Aφροδίτη Mάνου,
Tο "μήλο" είναι από τα αγαπημένα μου....
