Δημήτρης Παπαϊωάννου / 2

Απίστευτης σύλληψης σκηνοθεσία, μουσική επένδυση και φυσικά ανατρεπτική και εντυπωσιακή η χορογραφία του Δημήτρη Παπαϊωάννου!

Ο συγχρονισμός των χορευτών, της εναλλαγής σκηνικών, των φωτισμών και των μουσικών θεμάτων ήταν πραγματικά απίστευτη, καιρό είχα να δω ΤΟΣΟ καλοκουρδισμένο αποτέλεσμα, με άφησε άφωνο.

Ίσως λίγο ανατρεπτικό σε μερικά σημεία αλλά εντελώς αληθινό, το οπτικοακουστικό αυτό αποτέλεσμα καθήλωσε χτες στη γενική πρόβα άπαντες μέσα στο Παλλάς, δεν ακουγόταν τσιμουδιά, όλοι προσηλωμένοι και μαγεμένοι όπως κι εγώ φυσικά, ήταν μοναδική εμπειρία.

Η μουσική του Κων/νου Βήτα (στον οποίο τρέφω ιδιαίτερη αδυναμία, η αλήθεια είναι) ήταν όπως πάντα απίστευτα εμπνευσμένη και λυρικά συγκινητική σε ορισμένα σημεία, με εντυπωσίασε ιδιαίτερα η ορχηστρική διασκευή του "Where do I begin", με την οποία τελείωσε και η παράσταση.

Στην πρώτη θέση του εξώστη και η κυρία Μαρινέλλα, η οποία ήταν και η πρώτη που σηκώθηκε όρθια και καταχειροκρότησε τον Παπαϊωάννου και τους συντελεστές της παράστασης.

Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όποιον επιθυμεί να διεγείρει τις αισθήσεις του και να ταξιδέψει για μιάμιση ώρα μακριά από τα κοινά και τετριμμένα.

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : gtheodosiadis στις 24-11-2006 23:13 ]

Χαίρομαι που κάποιος επιβεβαιώνει το ένστικτό μου για την παράσταση του Παπαϊωάννου!
Έχω βγάλει εισιτήρια εδώ και ένα μήνα!!Ανυπομονώ!!

Αλήθεια πως βρέθηκες σε γενική πρόβα?

Μου εξασφάλισε εισιτήριο για την πρόβα τζενεράλε κάποιος γνωστός, απ' ότι είδα πέρα από ηθοποιούς και τραγουδιστές, οι περισσότεροι χθες μ' αυτό τον τρόπο πρέπει να βρέθηκαν εκεί.

Είναι δεδομένο ότι θα το απολαύσεις, είναι πραγματικά αξιόλογη δουλειά στο σύνολό της.

Παράθεση: Το μέλος incomplete_angel στις 23-11-2006 στις 11:42 έγραψε... Χαίρομαι που κάποιος επιβεβαιώνει το ένστικτό μου για την παράσταση του Παπαϊωάννου! Έχω βγάλει εισιτήρια εδώ και ένα μήνα!!Ανυπομονώ!! Αλήθεια πως βρέθηκες σε γενική πρόβα?

Ειδα κ εγω την παρασταση στη Γενικη προβα...
Ερωτηση? Σου αρεσε πραγματικα, ή επειδη ειναι του Παπαιωαννου? Δεν σε αμφισβητω προσωπικα.....αλλα αναρωτιεμαι.....Ολος αυτος ο ντορος και ξαφνικα ολο αυτο το υπερμετρο ενδιαφερον των Ελληνων για το πειραματικο θεατρο..με αφηνει αφωνη....Με προβληματιζει.Μπορουν πραγματικα ολοι αυτοι που εχουν προπληρωσει τ α εισητηρια και θα δουν την παρασταση να κατανοησουν τα εννοιολογικα στοιχεια των συμβολων που χρησιμοποιει?Μπορεις να εξηγησεις το συμβολο της μπαλας , της Barbie, του κινητου, του αναπτυρα, εννοιολογικα?
Η παρασταση για το ειδος που υποστηριζει ειναι μετρια με σκηνοθετικα προβληματα...αν το δουμε αντικειμενικα....Θα το δουμε ομως? Καθε χρονο γινονται εξαιρετικες παραστασεις τετοιυ ειδους που κανεις δεν παιρνει χαμπαρι....και φυσικα πατωνουν εισπρακτικα.
Παντως μαγκια του που δεν κολωσε και δοκιμασε να προσφερει κατι τετοιο σε ενα επιφανειακο κοινο (κατα την γνωμη μου) οπως αυτο των Ελληνων....

Πιστεύω οτι με όποιο επίπεδο και αν αποφασίσεις να εκφραστείς ή να μιλήσεις μέσω αυτού αν δεν το έχεις καταλάβει ο ίδιος ποτέ δεν θα το καταλάβει και το κοινό πιστεύω δεν είναι τυχαίο που επιλέχθηκε για την τελετή των Ολυμπιακών αγώνων ο Παπαιωάνου ίσως είναι ένα ωραίο έργο αυτό γιατί όλα είναι σε ένα συμβολικό επίπεδο,για μένα το δύο σημαίνει περισσότερο το μαζί και οχι το ένα που είναι κάτι το πολύ τέλειο,μου θυμίζει εκείνη την διαφήμιση της Benetton πρίν πολλά χρόνια το Β012,όσο περισσότερο επιλέγει κάποιος καλλιτέχνης και κυρίως αυτοί είναι της γλυπτικής και των εικαστικών περισσότερο να μιλήσουν με σύμβολα τόσο πιο απελευθερωμένοι απο διάφορες ιδέες και συμβιβασμούς και καταναγκασμους είναι νομίζω θα είναι μια αρκετά τολμηρή παράσταση στο επίπεδο που προσπαθεί να σταθεί

Η αλήθεια είναι πως για να μπορέσεις να συλλάβεις τους συμβολισμούς της συγκεκριμένης παράστασης, ίσως είναι απαραίτητο να διαθέτεις κεραίες που να το επιτρέπουν και λέω ίσως, γιατί σε ορισμένα σημεία ο συμβολισμός ήταν προφανής και πολύ ξεκάθαρος. Σε άλλα όμως, ήθελε περισσότερη εμβάθυνση και απομάκρυνση από την απλή εικόνα ή το σύμβολο που εκείνη τη στιγμή σου παρουσιαζόταν μπροστά σου.

Εγώ βγήκα από το Παλλάς με εικόνες, μια αίσθηση ικανοποίησης και σκέψεις, γεγονός που με κάνει να καταλάβω ότι η παράσταση μου ενεργοποίησε το ενδιαφέρον και τη διάθεση να αναζητήσω το νόημα των συμβολισμών που είδα μπροστά μου.

Το προφανές είναι και το τελικό νόημα της παράστασης, το πολυπόθητο "2", η ανάγκη συντροφικότητας και μοιράσματος πραγμάτων με τον δίπλα μας, είτε σε φιλικό, είτε σε ερωτικό, είτε σε κοινωνικό επίπεδο. Και πιστεύω πως αυτή την έλλειψη του "2" στη σημερινή κοινωνία προσπάθησε να την αποδώσει με εικόνες τέλειας αντίθεσης, όπως η επικέντρωση στα υλικά αγαθά της καταναλωτικής κοινωνίας (βλέπε Barbie και προϊόντα υποκουλτούρας), όπως ο ευτελισμός της ποιότητας και του πνευματικού επιπέδου (βλέπε ποδόσφαιρο, τραγουδιάρη, και μπουζουκοκατάσταση), όπως η εργασιομανία και η έλλειψη χρόνου που επιβάλλει η επίτευξη των προσωπικών στόχων του καθενός από μας (βλέπε γραφεία εταιρείας και αυτοϊκανοποίηση στις τουαλέτες), όπως η μοναξιά και η αποξένωση που επικρατεί (βλέπε προσήλωση στην τηλεόραση και ευνουχισμός της προσωπικότητας από τα ΜΜΕ ή τους 2 περαστικούς που προσπαθούν να ανάψουν ο ένας στον άλλο το τσιγάρο).

Σε μερικά σημεία ίσως βρήκα υπερβολικό το συμβολισμό, γιατί σήμερα διάβασα και σε άλλα forums πως πολλοί είτε βρήκαν εντελώς gay την παράσταση είτε θεώρησαν ότι προωθεί το μισογυνισμό λόγω του αποκλειστικά ανδρικού cast των χορευτών. Πώς όμως θα μπορούσε να δημιουργήσει ο Παπαϊωάννου τόσο δυνατές εικόνες και τόσο δυνατούς συμβολισμούς χωρίς υπερβολή και ριζοσπαστικό τρόπο κατάδειξης της έλλειψης του "2"; Το γεγονός ότι χρησιμοποίησε μόνο άνδρες χορευτές πιστεύω ότι ήταν προσωπική του επιλογή και δε μπορώ εγώ να τον κρίνω ούτε ως καλλιτέχνη ούτε ως άνθρωπο γι' αυτό, γιατί είναι βέβαιο πως θα αφεθούν πολλά υπονοούμενα και για τις 2 του ιδιότητες. Εξάλλου πιστεύω πως η παράσταση έχει ως βασικό θέμα την ανδρική μοναξιά και την ενασχόληση αποκλειστικά και μόνο μ' αυτήν από πολλές πρισματικές γωνίες.

Εγώ έχω να πω ακόμη μια φορά πως απόλαυσα ένα θέαμα υψηλών προδιαγραφών και ένιωσα πως μετά από καιρό έκανα ξανά ένα βήμα προς τον υγιή προβληματισμό και την αναζήτηση, τα 2 σημαντικότερα δηλαδή στοιχεία στα οποία πρέπει να σε ωθεί η τέχνη. Όλες οι παραπάνω σκέψεις βέβαια είναι εντελώς υποκειμενικές, μπορούν να τεθούν οπωσδήποτε υπό αμφισβήτηση και δεν αποτελούν "οδηγό για να δείτε την παράσταση" σε καμία περίπτωση. Ο διάλογος και η ανταλλαγή απόψεων πάντα μπορούν να φέρουν γόνιμα αποτελέσματα και...ίσως και να σου αλλάξουν την οπτική για ορισμένα πράγματα αν έχουν ορθή αιτιολόγηση και καλή πρόθεση.

Συμφωνω με τα περισσοτερα απο αυτα που λες....Αν και εμενα οι συμβολισμοι μου ξυπνησαν αλλους συνειρμους...Και αυτο αλλωστε ειναι το ιδιαιτερο της εννοιακης τεχνης....να διαβαζεται συμφωνα με τα βιωματα των θεατων....
Διαφωνω σε ενα σημειο μαζι σου....Δεν αισθανθηκα οτι ηταν μια παρασταση που προωθησε τον μισογυνισμο. Το αντιθετο θα ελεγα.Καυτηριασε την υποσταση του αντρα και κατηγειλε τις λαθος στασεις και ρολους που του εχει επιβαλει η κοινωνια οπως ειναι οργανωμενη. Απλως κατεγραψε αληθειες για τον τροπο που βλεπει η "αντρικη" κοινωνια και ο αντρας την γυναικα. Αν θυμιθεις ηταν μονο δυο οι φορες που δηλωθηκε η παρουσια της γυναικας. Την πρωτη , η γυναικεια φιγουρα, χορευει λαγνα στο κοκκινο αισθησιακο φοντο. Ο αντρας στην πρωτη του συνειδητη αναζητηση της γυναικας, καθεται εκθαμβος με σταση θαυμασμου και αποριας και παρατηρει τον χορο της απο αποσταση....Σα παιδι, προσπαθει να καταλαβει, να προσεγγισει το πλασμα αυτο που ειναι τοσο πιο διαφορετικο απο εκεινον....Τρυφερη μουσικη μπερδευεται με την "λαγνα" μουσικη του χορου της. Πεφτει το πληθος στα ποδια του. Η γυναικεια φιγουρα χανεται μεσα στα γυμνα κορμια.....σε ενα ομαδικο οργιο...Η τρυφερη μουσικη χανεται... καθε συναισθηματικη αναζητηση παραμεριζεται...Ο αντρας μενει μονος να στεκεται μονος αναμεσα στο πληθος..με την ιδια απορια στη σταση του....η μοναξια της λαγνιας....
Την Δευτερη φορα που δηλωνεται η γυναικεια φιγουρα ειναι η πλαστικη Barbie σε υπερφυσικο μεγεθος για να δηλωσει την ανωτεροτητα της γυναικας και το ΦΟΒΟ που προκαλει στον αντρα....ο οποιος την θελει...μονο ...ξαπλωμενη.ΚΟιταει το αιδοιο της παλι με απορια....Ολοι οι αντρες περνανε αναμεσα απο τα ποδια της....Ολοι κοιτανε με την ιδια απορια ομως....Καποιοι εχουν διαθεση κ προθεση να ειναι τρυφεροι(την χαιδευουν στο προσωπο..στα μαλλια....) Αλλα ο ρολος που πρεπει να παιξουν ειναι αυτος του αξεστου "γαμια".Το χαδι τους εχει σαν τελικο στοχο το......... "τσιμπουκωμα" (συγχωρεστε με)

Σε καμια περιπτωση δεν θα χαρακτηριζα την παρασταση GAY. ΙΣως μερικες φορες να του ξεφυγε στο χαμαμ ας πουμε. Ομως ηταν μια παρασταση που αφορουσε αποκλειστικα τον Αντρα και γι αυτο χρησιμοποιει μονο αντρες.
Δεν ειναι θεμα του η συντροφικοτητα με την γενικη εννοια. Καταγραφει μονο τις αντρικες αναγκες και συμπεριφορες.
και οσον αφορα την συντροφικοτητα, δειχνει αυτο που ΟΛΕΣ οι γυναικες ξερουμε και φοβομαστε. Οτι ο καλυτερος φιλος του αντρα και ο πραγματικος του συντροφος σε ολες τις φασεις της ζωης του, δεν ειμαστε εμεις...οι γυναικες...ποτε δεν θα γινουμε, αλλα ο"Φιλος" του και συντροφος του ειναι αυτος που πινουν μπυρες, βλεπουνε μπαλα,και ανοιγουν την καρδια του ο ενας στον αλλον.
Ολα βεβαια τα παραπνω ειναι προσωπικες ερμηνειες...
Με εκτιμηση
Ελενα

εγω την ειδα την περασμενη παρασκευη.
οποιος εχει παρακολουθησει παλιοτερα την "ομαδα εδαφους", περιμενει περισσοτερα. βεβαια, μετα τους ολυμπιακους αμφιβαλλω τι περισσοτερα μπορει να ειναι αυτα.

την παρασταση τη βρηκα αρτια απο πλευρας φορμας. μ'αρεσε το art και η εκτελεση-σε γενικες γραμμες.

πασχει, ομως, σε ουσια. οι συμβολισμοι ειναι εντελως προφανεις, τουλαχιστον για καποιους με στοιχειωδη επαφη με την ψυχαναλυση και τη φιλοσοφια. δεν βγαινει καθολου gay πιστευω, απλα ειναι ο πιο προκλητικος συμβολισμος του "αλλου" μας εαυτου, του αληθινου, που υποτιθεται εχουμε υποχρεωση να ανακαλυψουμε στη ζωη μας. η σκηνη με τη barbie ειναι και την επιστροφη στη μητρα, όπως και αμεσως μετα το "τσιμπουκι"- δε λεω στοματικο sex, γιατι δεν ηταν- ηταν τοσο προδηλα φρουδικες που μερικοι ειπαν ελεος...

απο την αλλη, ηταν μια εντιμη παρασταση, σε σχεση με το κοινο στο οποιο στοχευε.
ειδα ηλικιωμενους μεγαλοαστους διπλα σε "ατομακια" και θειες διπλα σε ανεργους ηθοποιους. απ'ολα...

υπερεκτιμημενη τελικα κατα τη γνωμη μου, και πολλη φασαρια για δυσαναλογη ουσια

http://traversos.blogspot.com/

"2" με Άριστα το πόσο;



Η μουσική του Κωνσταντίνου ΒΗΤΑ υπέροχη. Ηχούσε την Κυριακή, όπως τότε, το ταξίδι της φάλαινας στα εφηβικά αυτιά μου.

Το θέαμα flat, παρά την έντονη κλήση που πήρε η σκηνή, από τη μέση της παράστασης και μετά, αυτή παρέμεινε flat με εξαίρεση το σκυλάδικο το οποίο αν μου άρεσε έτσι κι αλλιώς θα ήμουν αλλού κι όχι εκεί.

Η ομοιότητα του θεάματος γενικότερα με το αστείο video που κυκλοφορεί στο internet εδώ και χρόνια με το όνομα «matrix πινγκ πονγκ» δεν μου άφησε άλλα περιθώρια για θέαση. Προσπάθησα ν’ απολαύσω τους ήχους . . .

Η €100 θέση στα VIP δεν μου έκανε την χάρη. Ότι δεν έβλεπα μέρος της σκηνής δεν με αφορούσε πια. Τα γόνατα μου είχαν επαφή με τον τοίχο μπροστά μου, αλλά το χειρότερο πόνο τον ένιωθα χαμηλά, στα πέλματα, δεν υπήρχε καν χώρος για πατούσες νούμερο 41 (θέση Τσάρλιν Τσάπλιν σε τσιντένιο χαντάκι).

Το τέλος ήρθε κι ο χοντρός κύριος πίσω μου σηκώθηκε ενθουσιασμένος, χειροκροτούσε και φώναζε «υπέροχο, αριστούργημα, είσαι χρόνια μπροστά . . .». Πλήρης κατανόηση, χοντρός κι εγώ, όταν με παίρνει ο ύπνος ροχαλίζω κι εγώ μερικές φορές, απλά προσέχω να μην μου συμβαίνει κατά την διάρκεια παράστασης θεάματος.

Τέχνη για την τέχνη;

Την παράσταση δεν την έχω δεί, όμως άκουσα τη μουσική από το cd που έχει κυκλοφορήσει και είναιυπέροχη.

Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω πως η μουσική κινηματογραφικών ταινιών-ελληνικών έτσι;- και θεατρικών παραστάσεων, είναι ένας πολύ καλός "οδηγός" της μουσικής. (Βλ. "πεθαίνοντας στην Αθήνα", "Uranya", "2")