Μόνο μία;
1. Προσπαθώντας να μπω σε καφέ στο Ν. Φάληρο και ενώ είχα στήσει το ραντεβού μου, ως συνήθως, πάλευα επί πολλή ώρα να σπρώξω μια πόρτα, για την οποία ήμουν πεπεισμένη ότι επρόκειτο για την είσοδο... Μετά από τη βοήθεια ενός καλού ανθρώπου, διαπίστωσα ότι έσπρωχνα τη γυάλινη πόρτα που είχε κλείσει πλέον οριστικά, ενώ η κυρίως πόρτα ήταν μόλις λίγα βήματα δίπλα μου και το κυριότερο... όλοι μέσα στο καφέ (μαζί και το ...ανεκδιήγητο...ραντεβού μου) παρακολουθούσαν την απεγνωσμένη προσπάθειά μου να την ανοίξω, καθώς... η πόρτα αυτή αποτελούσε πλέον τζάμι του καφέ... (από εκείνα που βλέπεις εσύ από μέσα αλλά δε σε βλέπουν οι απ' έξω...)
2. Περπατώντας σε πολυσύχναστο δρόμο της Αθήνας κι ενώ για μια ακόμη φορά είχα χαθεί, έψαχνα να βρω καμιά πινακίδα με το όνομα των οδών στους τοίχους... Δεν έβλεπα πολύ καθαρά, με ζάλιζε λίγο και ο ήλιος, είχα και το κεφάλι μου δεξιά- αριστερά μήπως πετύχω την οδό, ... δε μου ΄φταναν όλ' αυτά, ξαφνικά... πετάχτηκε μια κολώνα στο δρόμο μου και... καταλαβαίνετε...
Στο ημερήσιο πρόγραμμα βέβαια βρίσκεται πάντα
- το ότι μπερδεύω ονόματα συνεργατών μου και τους κάνω να με κοιτάνε με απορία για το πώς ακόμα δεν τους έχω μάθει,
- δεν θυμάμαι ποιά μέρα είναι σήμερα, με αποτέλεσμα πριν το καλημερα σας στο γραφείο να μου ανακοινώνουν την ημερομηνία, για να μπορούμε να συνενοούμαστε,
- στην ατζέντα του κινητού μου γράφω τα ραντεβού μου συχνά σε άλλες ημερομηνίες,
- έχω κλείσει συναντήσεις με 3 διαφορετικούς ανθρώπους σε 3 διαφορετικούς τόπους την ίδια ώρα και μέρα... (ναι, το... έκανα και αυτόν τον χρόνο...)
- έχω χαθεί στο κέντρο της Αθήνας, ρωτώντας κατά που πέφτει η Σταδίου
- έχω δώσει ραντεβού στο ΙΜΕ και κατεβαίνοντας από το λεωφορείο, εξέλαβα το "όπως είσαι τώρα, ανέβα προς τα πάνω λίγα μέτρα" ... προς την αντίθετη κατεύθυνση...
- έχω ασφαλώς ξεχάσει να κατέβω στη σωστή στάση του μετρό (αυτό μου συμβαίνει σίγουρα μερικές φορές την εβδομάδα...)
- είμαι κίνδυνος για όποιον με συνοδεύει σε γεύμα σε εστιατόριο, καθώς είναι βέβαιο πως θα γίνουμε νούμερα, αφού τα σερβίτσια θα καταλήξουν με έναν ...μαγικό τρόπο... στο πάτωμα..., με πολύ ενοχλητικό θόρυβο...
Πήρατε μια γεύση νομίζω...
Περιμένω να φύγουν τα αυτοκίνητα και πάω και παίρνω την άλλη παντόφλα...
