Δεν εκμεταλλεύθηκα ούτε μια ευκαιρία
απ' αυτές που οι άνθρωποι για πάντα κυνηγούν
τα λάθη μου εμένα μ' οδηγούν
μ' οδηγούν σωστά.
Όλα όσα έμαθα κι όσα έχασα
σε βιβλίο τα 'γραψα
συνταγές για λάθη
συνταγές αλάνθαστες, έχω ό,τι θες
για μεγάλους έρωτες
για μεγάλα πάθη
συνταγές για λάθη.
Το σωστό δε μ' άρεσε σαν φιλοσοφία
και ποτέ δε μ' έπεισε πως βγαίνει σε καλό
ανάποδα το πήγα το μυαλό
το μυαλό λοξά.
Αχ,κι εγώ ψάχνω ένα τραγούδι που έχει σχέση με συνταγή και μαγειρική! Λέει για μια κοπέλα που μαγείρευε κι έπεφταν τα δάκρυά της στο φαγητό κι αυτό έπαιρνε μια γεύση μαγική και στο τέλος ότι πήρε φωτιά το μαγερειό της! Ποιο είναι?
το τραγούδι λογικά είναι αυτό :
Συνταγές μαγειρικής - Χαΐνηδες
Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική
Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα
να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι
να 'νοιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά
Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της
που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή
Το μέλος heartbreak-kid στις 07-01-2007 στις 16:41 έγραψε...
το τραγούδι λογικά είναι αυτό :
Συνταγές μαγειρικής - Χαΐνηδες
Από μικρή τής άρεσε, μες στην κουζίνα μόνη
τις ώρες να σκοτώνει
με τη μαγειρική
και πέφτανε τα δάκρυα θυμώντας τη ζωή της
και δίναν στο φαΐ της
μια γεύση μαγική
Κύμινο, μοσχοκάρυδο και κόκκινο πιπέρι
ποτέ δεν είχε ταίρι
ν' αλλάξει μιαν ευχή
να χαμηλώσεις τη φωτιά μετά την πρώτη βράση
να γίνονταν η πλάση
ξανά απ' την αρχή
Ψιλοκομμένος μαϊντανός, και σκόρδο μια σκελίδα
να 'φεγγε μιαν ελπίδα
στα μάτια τα μελιά
και προς το τέλος πρόσθεσε ένα ποτήρι λάδι
να 'νοιωθε ένα χάδι
μια μέρα στα μαλλιά
Μια νύχτα έπιασε φωτιά μέσα στο μαγερειό της
που 'κανε το φευγιό της
να μοιάζει με γιορτή
τέτοια που γύρω φύτρωσαν άσπρα του γάμου κρίνα
ολόιδια με κείνα
που είχε ονειρευτεί
Πόσες καρδιές που γίνανε αναλαμπή κι αθάλη
μας κάμανε μεγάλη
κάποια μικρή στιγμή
κι αθόρυβα διαβήκανε απ' της ζωής την άκρη
χωρίς ν' αφήσει δάκρυ
σε μάγουλο γραμμή
