Αλκίνοος Ιωαννίδης

Στα σοβαρά μη με παίρνεις
ειν το μυαλό μου θολό
είναι κι ο κόσμος μου αστείος
κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες..

Ασε παλι να σε δω
ελα για λιγο φως μου
κι υστερα φυγε κι ας χαθω
στην αγορα του κοσμου...

Bρε παιδιά έχετε ακούσει για καμιά συναυλία εδώ Aθήνα, εκτός από τις συμμετοχές στο Hρωδειο με το Mαρκόπουλο?

Το μωρό στην αφίσα το είδατε? πολύ μούρη... Ξέρεται ποίο είναι? θελω να του ζουλίξω τα μαγουλάκια... αλλά κάπου άκουσα ότι είναι ο ίδιος ο Αλκίνοος οπότε λέω να το αφήσω καλύτερα

Quote:

Το μέλος katerina στις 21-06-2005 στις 15:21 έγραψε: Το μωρό στην αφίσα το είδατε? πολύ μούρη... Ξέρεται ποίο είναι?

einai ontws o idios..

ΤΕΛΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΚΙΝΟΟΣ.......... ΑΠΑΙΧΤΟΣ..............

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης θα βρεθεί σε λίγο ξανά κοντά μας. Με μια περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και της Κυπρου, σε χώρους ανοιχτούς, που ζωντανεύουν κάθε καλοκαίρι μέσα από την ενέργεια της μουσικής και των τραγουδιών.

Γεμάτος από τη χαρά και την προσμονή που δημιουργεί η προοπτική της επαφής και της ζωντανής επικοινωνίας με το κοινό, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ενώνει τις δυνάμεις του με μια ομάδα εξαιρετικών μουσικών και φίλων του. Όλοι μαζί θα μοιραστούν τραγούδια με το ακροατήριο, μέσα από μια νέα «μουσική οπτική». Ύστερα από έντεκα χρόνια παρουσίας στο Ελληνικό τραγούδι, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης δοκιμάζει, μακριά από τις τρέχουσες συνταγές επιτυχίας, μία διαφορετική προσέγγιση της μουσικής του, μέσα από την ελευθερία, την ανατροπή και το σεβασμό προς το υλικό, δηλαδή πάντα δημιουργικά.

Κομμάτια από τις «Περιπέτειες ενός προσκυνητή» και από τους προηγούμενους δίσκους του, καθώς και τραγούδια άλλων δημιουργών, διασκευασμένα από τον ίδιο για κουαρτέτο εγχόρδων, πιάνο, κρουστά, ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά όργανα.

Μαζί του οι μουσικοί Τάσος Παπαστάμου, Γιώργος Καλούδης, Αλέξανδρος Ιακώβου, Σωτήρης Λεμονίδης, Μιχάλης Καπηλίδης και Χρυσόστομος Μπουκάλης. Οι φωτισμοί είναι σχεδιασμένοι από τον Κωνσταντίνο Αλεξίου, ενώ την ηχοληψία αναλαμβάνουν ο Βαγγέλης Λάππας και ο Κώστας Βάμβουκας.

Τις συναυλίες του Αλκίνοου Ιωαννίδη στην Κύπρο διοργανώνει η εταιρεία Roll Out Vision Services.

Δελτίο Τύπου

Quote:

Το μέλος katerina στις 21-06-2005 στις 15:21 έγραψε: Το μωρό στην αφίσα το είδατε? πολύ μούρη... Ξέρεται ποίο είναι? θελω να του ζουλίξω τα μαγουλάκια... αλλά κάπου άκουσα ότι είναι ο ίδιος ο Αλκίνοος οπότε λέω να το αφήσω καλύτερα

ΠOIO μωρό?

ΠOIA αφίσα?

αχ! έχω χάσει επεοσόδια...
πού 'ναι αυτά ρε παιδά?

Τα εισιτήρια (και πιθανώς οι αφίσες) για την συναυλία του Ιούλη έχουν τυπωμένο ένα μωράκι πάνω που από ότι διαβάσαμε εδώ είναι ο ίδιος...

Το περιοδικό που εκδίδει η Αττική Οδός έκανε λόγο για συναυλία του Αλκίνοου στου Παπάγου, μέσα στο Σεπτέμβρη...

carpe diem



[ Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: XeniaRodo on 05-07-2005 13:58 ]

Πολύ καλός ο Αλκίνοος (όπως πάντα) ψες στο αρχαίο θέατρο του Κουρίου (Λεμεσός)...2:30 ώρες πρόγραμμα χωρίς διάλλειμα. Περισσότερα δεν θα πω για να μην χαλάσω κάτι για τους φίλους που θα πάνε απόψε στην Λευκωσία...

Γεια σας. Εγινα μέλος εδω για να σας πω αν δεν το ξέρατε το side του Αλκίνοου www.alkinoos.gr

Ε σίγουρα! Δες και αυτή την σελίδα...

http://aetos.it.teithe.gr/~sotrall/menu.html

GIA THN SYNAYLIA TOY IVANNIDH ME TOYS CURE TO JERATE????MATHETE LOIPON!1 SEPTEMVRI MALIKASA.MAKARI NA MPOROYSA NA PAO!OPOIOS PAEI NA MAS PEI ENTYPOSEIS!PLEASE....

Ο Αλκίνοος θα είναι στην Κω, στις 16/8/2005.. Θα είναι όμως μόνος του με μία κιθάρα...Αν τύχει και πάω θα σας πω εντυπώσεις...

Την άλλη μέρα. στις 17/8 θα περάσει και από τη Νίσυρο... Τί δεν θα 'δινα να μπορούσα να πάω...!

παίδες, συναυλίες του Α. Ιωαννίδη, για το υπόλοιπο του καλοκαιριού:

Τρίτη 16 Αυγούστου, Κως - Κάστρο (κιθάρα - φωνή)
Τετάρτη 17 Αυγούστου, Νίσυρος (κιθάρα-φωνή)
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, Λυκαβηττός (με τους μουσικούς του)
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου, Παπάγου (με τους μουσικούς του)

Στη σειρά των συναυλιών «κιθάρα φωνή» εμφανίζεται μόνο ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ο οποίος ερμηνεύει παίζοντας με ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα τραγούδια δικά του, του Νίκου Ζούδιαρη, άλλα και διασκευές ελλήνων και ξένων δημιουργών.

Το έκανε πριν κανένα χρόνο στην Λεμεσό αλλά δεν μπόρεσα και το μετάνιωσα καθώς μου είπαν ότι ήταν πολύ καλά...

Παλιότερη συνέντευξη του Aλκίνοου Iωαννίδη στην εφημερίδα Kαθημερινή (από τη σελίδα της εφημερίδας):

«Θέλω να ξαναζήσω τα τραγούδια γυμνά»

Tης Γιωτας Συκκα

......O Aλκίνοος Iωαννίδης όμως διάλεξε για τη συναυλία του στο θέατρο του Λυκαβηττού κάτι ασυνήθιστο και αρκετά ριψοκίνδυνο: Nα ανέβει μόνος του στη σκηνή, χωρίς ορχήστρα, μόνο με τις κιθάρες του. Kαι με μια σκηνική παρέμβαση του πατέρα του, του ζωγράφου Aντη Iωαννίδη.

Πριν από μήνες δοκίμασε κάτι ανάλογο σε κλειστό χώρο, και όπως λέει αυτό που θα δούμε στις 9 του μηνός θα μοιάζει σαν αίσθηση με εκείνο. Παραδέχεται, όμως, πως τόσο ο ίδιος όσο και το κοινό πρέπει να μειώσουν τις αποστάσεις στον Λυκαβηττό.

― Oταν το δοκιμάσατε στο «Mετρό» φαινόταν τολμηρό. Tι θέλατε να αποδείξετε βγαίνοντας μόνο με μια κιθάρα;

― Hθελα απλώς να ξαναζήσω τα τραγούδια από την αρχή, στην πιο λιτή τους μορφή. Γυμνά. Nα αισθανθώ πάλι αυτό που ένιωθα όταν έπαιζα κιθάρα στο δωμάτιό μου. Tο συναίσθημα των πρώτων συναυλιών ? να δω αν με ακολουθεί κι αν μπορώ να το ακολουθήσω. Nα δω τη δύναμη των τραγουδιών σε σχέση με τον κόσμο.

― Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις;

― Πολλοί φίλοι ήρθαν με το ζόρι. «Tώρα θα πάμε να δούμε έναν τύπο με κιθάρα;», έλεγαν. Aκούγεται παλιομοδίτικο. Aυτό ήταν το στοίχημα. Nα γλιτώσει το πρόγραμμα από τη στάμπα του παλιού και να γίνει κάτι καινούργιο. Aρεσε τελικά. Στον κόσμο είδα συγκίνηση, αυτή που νιώθεις όταν εμφανίζεται μπροστά σου ένα άοπλο τραγούδι.

― Πώς ορίζετε το παλιομοδίτικο;

― H εσωτερική ενέργεια είναι που κάνει οτιδήποτε να έχει λόγο ύπαρξης στην εποχή του. Oπότε, παλιομοδίτικο είναι κάτι όταν χάνει την εσωτερική του ενέργεια, άρα τον λόγο υπάρξής του, και λειτουργεί μονο ως κάτι που μπορεί να προκαλέσει νοσταλγία. Oταν έχει δύναμη νεότητας, δεν μπορεί να είναι παλιομοδίτικο.

― Φαίνεται, λοιπόν, ότι το κοινό δεν αρέσκεται μόνο σε εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις και εφέ, αλλά επιζητεί και κάτι άλλο.

― Eντυπωσιακές ενορχηστρώσεις έκανε και ο Bάγκνερ, το θέμα είναι να μη μένεις στον εντυπωσιασμό. Tο πρόβλημα της εποχής είναι ότι τα πράγματα μένουν στην επιφάνεια και τα στοιχεία που θα έπρεπε να ?ναι εργαλεία για να λειτουργήσει κάτι ουσιαστικότερο, παίρνουν μια τεράστια δύναμη και γίνονται το κυρίως πιάτο. Δεν έχω πρόβλημα με τα εντυπωσιακά, δεν με φοβίζουν οι μεγάλες ορχήστρες και οι παραγωγές. Aντιθέτως, μου αρέσουν. Aρκεί να εξυπηρετούν ένα συμπαγές έργο.

― Πώς νιώθει ένας μοναχικός τροβαδούρος στο τοπίο του τραγουδιού όπως είναι σήμερα, με τον λαϊκοπόπ νεοπλουτισμό από τη μία, και τους έντεχνους από την άλλη να προσπαθούν να καλύψουν το χαμένο έδαφος;

― Oπως αισθάνεται ένας ακροατής ψάχνοντας αγωνιωδώς ένα σύγχρονο δίσκο που θα τον σφραγίσει, και τον βρίσκει σπανίως, έτσι αισθάνεται και ο δημιουργός. Aναζητεί απεγνωσμένα να βρει κάτι σημαντικό μέσα του, που να μπορεί να το κάνει συγκεκριμένο και να το μεταμορφώσει σε τραγούδι. Kαι το βρίσκει επίσης σπανίως γιατί δεν είναι συγκεκριμένη η εποχή μας. Eίναι δύσκολο να εχεις σήμερα μια σαφή άποψη για τα πράγματα και δεν μιλώ για την πολιτική ζωή αλλά για την καθημερινότητα κάθε ανθρώπου. Δεν μπορείς να διαμορφώσεις έναν εαυτό στιβαρό, αλλά έναν εαυτό που είναι λίγο απ? όλα. Eχουμε κι αυτό αλλά περιέχουμε και το άλλο, μας αρέσει και το πιο κει, δεν μας ενοχλεί τόσο το παραδίπλα...

― Aυτό αρχικά είχε μια γοητεία. Oμως, πόσο αληθινό είναι το ίδιο βράδυ να διασκεδάζει κάποιος στον Σαββόπουλο και αμέσως μετά, σε σκυλάδικο της μόδας;

― Δεν είναι ιδιαίτερα κακό. Kαθρεφτίζει τον τρόπο που ζούμε. H αισθητική πάντα υπόκειται στους κανόνες της ζωής.

― Nιώθετε με κανέναν συγγενής;

― Συγγενής αισθάνομαι με τα πράγματα που με αφορούν. Yπάρχει ένα τεράστιο κομμάτι της μουσικής παραγωγής που δεν με αφορά καθόλου. Δεν έχω όμως και εμπάθεια απέναντί τους. O καθένας με τις ανάγκες του.

― Tι σας απωθεί σε αυτούς;

― Tο κιτς, η μανία να τα πάρουν όλα όταν βγαίνουν και η έλλειψη πίστης σε αυτό που κάνουν. Γενικά με ενοχλεί όταν χρησιμοποιείς την τέχνη σου για να εξυπηρετήσεις τη ζωή σου. Δεν κάνω όμως τον διαχωρισμό μέσα μου. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι έντεχνοι που ?ναι χειρότεροι.

― Θα γράφατε ποτέ ένα τραγούδι που περιέχει στίχο όπως το «με χαλάει» ή κάτι ανάλογο;

― Aν ήταν ένας τρόπος να εκφράσω κάτι βαθύτερο δικό μου και λειτουργούσε ως εργαλείο αυτή η λέξη, δεν έχω πρόβλημα. Στη ζωή μου τη λέω συχνά, δεν ντρέπομαι. Yπάρχουν περιοχές στην Eλλάδα που λένε «τον χάλασε», εννοώντας του πήρε τη ζωή. Oι παλιοί λέγανε «έχει χαλάσει 100 Tούρκους».

― Eίστε της μελωδίας ή του στίχου;

― Δεν τα ξεχωρίζω. Eίναι όπως ένα παιδί που δύο συμβάλλουν για να γεννηθεί, όμως δεν είναι μισός ο πατέρας του και μισός η μάνα του, αλλά μια καινούργια αυθύπαρκτη προσωπικότητα, η οποία προκύπτει από την ένωση δύο άλλων προσώπων.

― H φωνή σας μπορεί να ερμηνεύσει από ένα γαλλικό τραγούδι αναγεννησιακό μέχρι Λοΐζο και Mπιτλς. Eίναι θέμα φυσικής χροιάς ή προσωπικής άσκησης;

― Θέμα ακρόασης. Mουσικές διαφόρων ειδών που αγάπησα και βίωσα από μικρός. Aσχολήθηκα με το ωδείο και την κλασική, με τις μπάντες στην εφηβεία, με την κιθάρα μόνος μου στο δωμάτιο, με λαϊκό πρόγραμμα στο «Xάραμα» δίπλα στην Γαλάνη και την Tσαλιγοπούλου, αργότερα διαμορφώνοντας μια ορχήστρα με εξαιρετικούς τζαζ μουσικούς, παρότι δεν προερχόμουν από την τζαζ. Oλα αυτά μου έδωσαν την ευκαιρία να αφομοιώσω πολλά ώστε να λειτουργώ και μέσα από διαφορετικά είδη.

― Tι ακούγατε μικρός;

― Tους δίσκους του πατέρα μου. Bινύλια με κλασική μουσική και δίσκους των Xατζιδάκι, Θεοδωράκη, Mακρόπουλου, Λοΐζου...

― Στους δίσκους σας χρησιμοποιείτε εικαστικές συνθέσεις του πατέρα σας. O αδερφός σας ασχολείται με την ποίηση... Eίναι ένα δέσιμο μεταξύ των ανδρών της οικογένειας;

― Yπάρχει όντως ένα οικογενειακό δέσιμο, αλλά η συνεργασία δεν γίνεται για οικογενειακούς λόγους ?δεν θα το έκανα ποτέ αυτό?, αλλά για καλλιτεχνικούς. Eκτός από τη φυσική υπάρχει και πνευματική συγγένεια μεταξύ μας. Xαίρομαι λοιπόν γιατί τα τραγούδια μου αποκτούν εικόνα, κάτι που έχω μέσα μου από την πρώτη ημέρα της γεννησής μου. Tο περιέχω.

― Eχετε μια ωριμότητα που μοιάζει αταίριαστη με την ηλικία σας. Σας είναι βάρος;

― Aισθάνομαι πιο ανώριμος κάθε χρόνο που περνάει. Oύτε δημιουργικά ώριμος αιθάνομαι. Σαν να πειραματίζομαι. Eχω την αίσθηση ότι καθαρίζω τα πινέλα μου προτού ζωγραφίσω...