Πώς και παίζετε το μουσικό όργανο που παίζετε??

Απο μικρος ειχα ακουσματα παραδοσιακης μουσικης τοσο μεσα στο σπιτι οσο και σε γλεντια,συγκεντρωσεις κτλ.Αρχισα λοιπον γυρω στην Πεμπτη δημοτικου να ψιλοβαραω οτι κρουστο οργανο εβρισκα.Ενα χρονο αργοτερα ηρθε και το πρωτο μου τουμπελεκι.Ε δεν ηθελα και πολυ!Πραγματικα ελιωσα πανω σ'αυτο το οργανο μεχρι που στην τριτη γυμνασιου βρεθηκε ενας καθηγητης μουσικης(σ'αυτον χρωσταω το ξεκινημα μου στο χωρο της μουσικης)ο οποιος μου εδειξε και αλλα παραδοσιακα κρουστα(νταουλι,ηπειρωτικο ντεφι κτλ).Τοτε πηρα και το εναρκτηριο λακτισμα!Απο τοτε κι επειτα πηρα τον ''κακο'' τον δρομο!Ασχοληθηκα και ασχολουμαι ολο και περισσοτερο με τον κοσμο των κρουστων και ειδικοτερα των ανατολιτικων.Πριν ενα χρονο απεκτησα και το τρομερο μου οργανακι,ενα πηλινο τουμπελεκι μισο αραβικο μισο χιωτικο.Εκτος αυτου,φετος το καλοκαιρι απεκτησα και ενα πολιτικο ντεφι το οποιο με ωθησε ακομα περισσοτερο να μελετησω την ρυθμολογια των μεσογειακων χωρων και να μπω ακομα πιο βαθεια στη μελετη του ρυθμου.Σε καποια φαση παλαιοτερα επιχειρησα να μαθω κλαρινο αλλα τελικα αυτο που μιλαει πιο πολυ στην ψυχη μου ειναι ο ρυθμος!!!!!
Αυτη ειναι λοιπον η ιστορια μου με τα κρουστα!

αν θες να μαθεις που θα πας και να σωθεις γυρευεις
παιδι να γινεις ματια μου στο μυθο να πιστευεις

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : darbukaboy στις 01-12-2007 18:07 ]

Σε μία παρέλαση κατάλαβα ότι τα τύμπανα μου έκαναν κάτι.....

Παράθεση: Το μέλος bleedrose στις 01-12-2007 στις 18:22 έγραψε... Σε μία παρέλαση κατάλαβα ότι τα τύμπανα μου έκαναν κάτι.....

Να που χρησιμευουν και οι παρελασεις σε κατι.

Πίσω μακρυά στο 1996 μου άρεσε μια κοπέλα που πήγαινε κλασσικό πιάνο. Πήγα αλλά δεν τα κατάφερνα με το πιάνο και για να συνεχίσουμε να ήμαστε μαζί τουλάχιστον στα θεωρητικά έκανα κλασσική κιθάρα.
Απο τότε μόλις πέρσι τον Φεβρουάριο την απάτησα, εχμμ...την κιθάρα εννοώ, με μια ηλεκτρική


Αχ τι μου θυμήσατε παλίοπαιδα

ήμουν 7 όταν η μικρή μου αδερφή (4 τότε) είπε να μάθει)...

Ο Φίλος Δημήτρης Ταμπάκης δεν αρνήθηκε να την διδάξει...ο μικρός Τερμίτης ομως ζήλεψε και έκατσε με τον Δημήτρη να μάθει κ αυτός...Ο Δημήτρης όμως δε μπορούσε να διδάξει τον ανήσυχο Τερμίτη και τού είπε να πάει σε ωδείο...ο Τερμίτης τον άκουσε και στα 8 του γράφτηκε στο Ωδείο της Κλειώς Σεφεριάδου...και με αυτή την φοβερή πιανίστρια μέχρι τα 16 έμαθε ότι χρειάζοτανε για να ψάχνεται μόνος με τα πλήκτρα μέχρι και σήμερα...

αρχικα ξεκινησα με μπουζούκι αλλα ημουν πολυ μικρος και δεν εφταναν καλα καλα τα χέρια μου ! τοτε επιασα μπαγλαμα αλλα τον παρατησα.τοτε αρχισα το πιανο οπου συνεχισα για αρκετο χρονικό διαστημα!! τελικα οταν μπηκα στο μουσικό θυμήθηκα το μπουζουκι και δεν εχω σταματήσει να παιζω το υπεροχο αυτο οργανο!!!!!!!!!!!!!!

Απο μικρή είχα μουσικό αυτί. όταν κάποτε με ρώτησαν οι γονείς μου, τι ήθελα για τα γενέθλια μου, ανάμεσα σε αρμόνιο και κασετόφωνο, εγώ διάλεξα το αρμόνιο! Από την ηλικία των δέκα μου χρόνων, έπαιζα μελόντικα, στο γυμνάσιο όταν απέκτησα το αρμόνιο, έμαθα μόνη μου να παίζω κομμάτια με το δεξί χέρι, μιας και δεν είχαμε τη δυνατότητα να πάω σε σχολή, άκουγα τα τραγούδια στο ράδιο, και μετά προσπαθούσα να τα παίξω στο αρμόνιο. Συγχορδίες φυσικά δεν ήξερα, αλλά με βοήθησε πολύ το συνθεσάιζερ! Μετά από καιρό, πήγα σε σχολή και έμαθα πολύ γρήγορα και με τα δυο χέρια! Κάποια στιγμή, αναγκάστηκα να σταματήσω, αλλά μετά από χρόνια έκανα ιδιαίτερα σπίτι, ώσπου έφτασε η στιγμή που η δασκάλα μου, δεν είχε τι άλλο να μου δείξει, μια και προχωρούσα γρήγορα, ώστε άρχισα και το πιάνο! Δυστυχώς όμως, ούτε αυτό το συνέχισα λόγω οικονομικών κυρίως... Σήμερα πάντως, προτιμώ να παίζω αρμόνιο τις ελεύθερες ώρες μου, και αυτό επειδή έχω πολλές επιλογές μουσικών οργάνων αλλά και συνθεσάιζερ, κάτι που μου αρέσει, και μάλιστα έχω μάθει πολλά κομμάτια να τα συνδυάζω με τέτοιο τρόπο, ώστε να πετυχαίνω το καλύτερο αποτέλεσμα! Τώρα βέβαια, αν είμαι στις κακές μου, το ρίχνω και στα κλασικά κομμάτια του πιάνου!

Απο πολυ μικρος ειχα ιδιαιτερη σχεση με την μουσικη. Οταν ειμουν 11 χρονων ο αδερφος μου πηρε ηλεκτρικη κιθαρα και με την ευκαιρια την επιασα και εγω λιγο αλλα βλεποντας την εκπομπη Μεταλ Μανια καταλαβα οτι το οργανο που με αντιπροσωπευει ειναι τα τυμπανα και ετσι μαζεψα μερικα ταπερακια, τους εβαλα ταινιες και χαρτι και εφτιαξα τα πρωτα μου. Στα 15 μου μετα απο πολυ ζορικη οικονομια και με τη συμπαρασταση του παππου μου, καταφερα και εκανα το ονειρο μου πραγματικοτητα αγοραζωντας το ντραμσετ που εχω ακομη και σημερα

egw pali apo ta 5 mou h8ela na arxisw thn mousikh...nai omws de hksera me ti.....h mana mou me eixe me kati ki8ares pseutikes olh thn wra kai mallon perase sto uposunhdeito mou giati panta enw eixa arxisei me plhktra kai mporw na pw oti proxorousa.....den me trabouse auto to kati parapanw tote opws sthn ki8ara kai to gurisa sthn klassikh....ksenerwsa me thn klassikh kai phra thn proth mou hlektrikh(kausoksula edw pou ta leme alla megalh istorikhs kai sunais8hmatikhs aksias....)

Από μικρός είχα μια ιδιαίτερη επαφή με την κιθάρα μου, κυρίως εξαιτίας του αγαπημένου μου θείου και της τρομερής 12-χορδης ΕΚΟ που είχε. Παρακολουθούσα και την ποπ σκηνή του 80, που στα περισσότερα συγκροτήματα έπαιζε και μια κιθάρα η ένα ηλεκτρικό μπάσο στα video clip. Στη φάση αυτή σνιφάρησα και λίγη ελληνική ποπ και ροκ σκηνή με ακούσματα Παπακωνσταντίνου, Τουρνά, 2002GR, Γιοκαρίνη, Κατσιμιχαίων και άλλων ηρώων, στα τραγούδια των οποίων κυριαρχούσε η κιθάρα, εντάξει, έδεσε το γλυκό. Πάρε κολητά και την ξένη ροκ σκηνή που με οδήγησε σταδιακά στους δρόμους του Metal, φάε και τους MAIDEN με τα κιθαριστικά ντουέτα ως ήρωες, πάρε και μια ακουστική κιθάρα made in albania (Fender Girokaster ίσως?) και ο κόσμος γνώρισε έναν ακόμη κουλό γρατζουνοκιθαριστα-ακομπανιαμεντοτζάνκι.
Δε με χαλάει πάντως, αν και γκόμενα δεν έβγαλα σε beach party με την κιθάρα, όπως ισχυρίζεται ο μύθος των ρομαντικών κιθαρωδών.
Εγώ μια φορά την απέκτησα τη 12-χορδη ΕΚΟ, και ας αναπάυεται ευλαβικά τοποθετημένη σε stand. (Ζητείται παρέα για να την σηκώσω επιτέλους από τη θέση ανάπαυσης...)