ελληνική μουσική
    650 online   ·  210.830 μέλη
    Tren
    27.04.2007, 09:50
    ON BOARDDDDDDDDDDDDDDDDD!!!!!!!!!!!!!!


    Είν' η ώρα που περνά
    το τραίνο των 9:10
    σ' ένα βαγόνι μια γυναίκα
    προς το παράθυρο γυρνάει.

    Θαμπό το τζάμι απ' τα χνώτα
    και βιαστικά το καθαρίζει
    καθώς η μηχανή σφυρίζει
    και χαμηλώνουμε τα φώτα.

    Και βλέπει μέσα στο σκοτάδι
    ένα σπιτάκι φωτισμένο
    και της μορφής της το μαγνάδι.

    Το σπίτι τρέχει ή το τραίνο
    ή μήπως έτρεχε το βράδυ
    προς το δικό της πεπρωμένο.




    ΒΗ ΒΗ ΒΗ Η ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
    Tren
    27.04.2007, 09:54
    ΧΑΧΑΧΑ πολυ τη βρισκω μ'αυτο...

    Ειμαι αναλαφρη ,σαν το θεμα ,δεν βρισκεις? ΝΤΟΙΝΓΚ ΝΤΟΙΝΓΚ ΝΤΟΙΝΓΚ

    Que Lastima με κανεις μια βολη για τριποντο?

    Πιασε με χαχαχα
    Tren
    30.04.2007, 22:55
    Η Άννα ήρθε μ’ ένα τρένο απ’ την Κούβα
    η Άννα μέθυσε στα Εξάρχεια με το Βούδα
    η Άννα που είναι ερωτευμένη με τη νύχτα
    η Άννα πιάστηκε στης μοναξιάς τα δίχτυα

    Κι όλο καπνίζει κι όλο πίνει
    το ένα ανάβει το άλλο σβήνει
    κλείνει τα μάτια της και φεύγει
    και με το ράδιο ταξιδεύει
    ώσπου ο ύπνος να την πάρει μακρυά

    Η Άννα κρύβει μ’ ένα γέλιο την οργή της
    η Άννα σβήνει όλους τους δρόμους στο κορμί της
    η Άννα που έλεγε ότι όλα είναι εντάξει
    η Άννα που δεν βρήκε έρωτα να κάψει




    MyNameIsDo
    09.05.2007, 22:35
    Tren ή QueLastima ... whatever, μου αρέσουν οι απόψεις σου.
    Σου αφιερώνω υπόγεια ρεύματα.. που σ΄αρέσουν

    Το τρένο

    Κάποτε έρχεται η μέρα
    που φαίνεται ανοιχτός ο δρόμος
    Κάνεις το βήμα πας πιο πέρα
    κι εκεί που φτάνεις είσαι ακόμα πιο μόνος

    Κάποτε έρχετ’ ένα τραίνο
    Και λες αυτό επιτέλους ήρθε για μένα
    Μα το εισιτήριο ειναι κομμένο
    Τι ξέρεις άλλωστε εσύ απο τραίνα

    Κι έτσι ανοίγει μπροστά σου η αυλαία
    να βγείς στον κόσμο άκροβάτης
    και μες τον κόσμο ψάχνεις υποβολέα
    για να σου πει πως να ξεχάσεις τ’ ονομά της

    Ποιός μπορεί τελικά να σου πει το σχοινί που πατάς αν κρατάει
    Ποιός θα μπει στη ψυχή σου να δει να σου πει μια ψυχή πότε σπάει
    Ποιός μπορεί μες τον πόνο να μπει να σου πει τι ειν’ αυτό που πονάει
    Ποιός θα κάτσει ως το τέλος να δει αν όπως λεν’ ο τελευταίος γελάει
    Πιο καλά.


    Ότι ήτανε να δω τι είδα
    έγινε οτι ητάν να γίνει
    μπορεί να είχαμε μια ελπίδα
    Τώρα για πάντα ελπίδα θα μείνει.

    Παραστάσεις

    Τι τρέχεις; Πού έχεις να πάς
    τι βιάζεσαι τόσο να φτάσεις
    αρρώστια μάλλον της εποχής
    να βιάζεσαι να τα τινάξεις

    Αρρώστια θα ΄ναι κι αυτό
    να θέλεις τον κόσμο ν΄αλλάξεις
    ξέρεις αυτή είναι νεύρωση παλιά
    και πρέπει να την ξεπεράσεις

    Μαζέυεις για τόσο καιρό
    δεν ξέρεις ώς που θα το φτάσεις
    γλυστράει απ΄ τα χέρια σου σαν το νερό
    κι εσύ πολεμάς να το πιάσεις

    Νομίζεις πώς δε χορταίνεις ποτέ
    ..κι εδώ κοντεύεις να σκάσεις
    μηπως θα πρέπει για λιγο καιρό
    σαν παιδάκι κι εσύ να πεινάσεις ;

    Πρέπει ν΄ αλλάξεις παραστάσεις
    Πρέπει ν΄ αλλάξεις παραστάσεις


    Tren
    09.05.2007, 23:57

    Ευχαριστω Do


    Τι να σου αφιερωσω κι εγω πρωτη φορα που ηρθες σπιτι(απο το σταθμο μαλλον να πω καλυτερα)????

    Κερασμενο στον/στην Do!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    κάποιος κοιτάει μέσα μου και βλέπει ότι με βλέπει
    κάποιος ακούει μέσα μου κι ακούει ότι μ' ακούει
    με συναντάει το απόγευμα σε μια γωνιά του δρόμου
    μαντεύοντας ποιος θα 'ναι κει κι όσα θα μου συμβούνε

    κάποιος που είναι μέσα μου μου χτίζει ένα σπιτάκι
    και το γκρεμίζει γρήγορα πριν να το κατοικήσω
    κάποιος που είναι πάντοτε μπροστά και δε μ' αφήνει
    κλείνοντας και φράζοντας το δρόμο να περάσω

    κάποιος κινείται μέσα μου και ξεκινάει σαν τρένο
    γεμάτος ανυπόμονους κι ωραίους ταξιδιώτες
    κάποιος μου λέει πως είν' αργά και δε θα αρθούν εγκαίρως
    να μας γλιτώσουν οι καλοί απ' τις κακές διαθέσεις

    κάποιος μου λέει για στάσου ένα λεπτό περίμενε
    στάσου να δω ποιος είσαι συ ποιος είν' αυτός πού πάμε
    μα ήταν άλλος απ' αυτό που νόμιζα πως ήταν
    και που' ναι πάντα μακριά από εκείνου που είναι

    κάποιος θυμάται μέσα μου έναν παλιό του φίλο
    τότε που πέφταν κανονιές η μια πάνω στην άλλη
    κάποιος μου λέει δεν είμαι γω που γράφω αυτήν την ώρα
    μα ένα χέρι ελαστικό που σπρώχνει το δικό μου

    κάποιος μιλάει μέσα μου όταν μιλάω με κάποιον
    και του εξηγεί πως γίνεται το κάθε τι στον κόσμο
    πως γίνεται το ανώμαλο απ' το κανονικό
    και ο καπνός απ' τη φωτιά πως βγαίνει γαλανόλευκος

    κι απ' τη βροχή το σύννεφο πως χαμηλώνει αθόρυβα
    κι αδειάζοντας πως πέθαινε επάνω από τα σπίτια
    κι από την πόρτα του μυαλού μια σκέψη πως μπαινόβγαινε
    αλείβοντας τα λόγια της με της μιλιάς το μέλι

    ένας σκορπιός τρυπήθηκε απ' το κεντρί του μόνος
    κάποιο ρολόι αδέσποτο μπερδεύοντας τις ώρες
    χτυπούσε οκτώ στις έντεκα και δώδεκα στις μία
    απάνω στο καμπαναριό ή μέσα στην καρδιά μου

    ανοίξτε αμέσως για να μπει αυτός ο κάποιος άλλος
    να μπει απ' το παράθυρο όπως μια πεταλούδα
    που με κοιτάει όταν κοιτώ μέσα στον εαυτό μου
    μες το δικό μου πρόσωπο το πρόσωπο ενός άλλου

    Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ

    Επειδη απο τα λιγα posts σου καταλαβα οτι εχεις αδυναμια στον στιχο
    MyNameIsDo
    10.05.2007, 00:05

    Εγώ σ΄ ευχαριστώ tren.

    Σ΄ευχαριστώ που μου αφιέρωσες Σεφέρη.
    Και σ΄ευχαριστώ που μου έδειξες μέσα σου.
    MyNameIsDo
    21.05.2007, 18:05

    Καλώς σας βρήκα λοιπόν όλους!
    Σας το είπα? Στο δρόμο για την δουλειά, που είναι μισή ώρα απολαυστικός ποδαρόδρομος, περνάω κι από μια διάβαση (έτσι λέγεται?) τρένου. Μην φανταστείς καμιά υπερταχεία... ένα απλό τρενάκι 2 λωρίδων. Απ΄τη μιά λωρίδα πάει κι από την άλλη έρχεται. Πρίν 2 χρόνια σκεφτήκαμε με την αδερφούλα μου να το πάρουμε κι εμείς να δούμε πώς θα μας φανεί η βόλτα... δηλαδή απο το κέντρο της πόλης σε ένα προάστιο.
    Λοιπόν, ώς ζαβά που είμασταν πάντα, φυσικά και πήραμε την λάθος κατεύθυνση.. πρός κέντρο! Τελικά στο προάστιο πήγαμε μιά φορά με αυτοκίνητο.. Νομίζω είχα χάσει τον προσανατολισμό μου.

    Πάντως, την βαριέμαι εκείνη τη διάβαση! Αφού όταν βρίσκομαι κοντά κι αρχίζουν τα φωτάκια να λάμπουν, πατάω τρέξιμο!!

    Χμμ, βέβαια οι δικές σας ιστορίες ήταν πιό ενδιαφέρουσες...
    Tren
    24.05.2007, 22:40
    Κακως κακως κακως Να μην τρεχεις !Να προσεχεις γενικως

    Καλα κανε οτι θες τελικα !!!!!!!

    Ποιες ιστοριες εννοεις βρε?Για τα Λιανα κλαδια?χαχαχα







    MyNameIsDo
    25.05.2007, 10:08
    Καλά, θα προσέχω!! Κάνοντας όμως ότι θέλω!!

    Δηλαδή, όλα αυτά που ζήσατε στο Λιανοκλάδι και στον Παλαιοφάρσαλο είναι αναληθή?? Κρίμααα! Κι ήταν τόσο μα τόσο λογικά!

    Περί τρένων ο λόγος!
    Tren
    28.06.2007, 23:57
    QueLastima!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    Όταν θα 'ρθεις,
    να με ξεθάψεις απ' τις στάχτες.
    Και διώξεις από πάνω μου,
    όλη τη σκουριά.
    Και ξαναβάλεις,
    τις ρόδες μου σε ράγες.
    Κι εγώ αρχίσω να κυλάω, να κυλάω, να κυλάω ξανά.

    Τότε οι λύπες
    θα με ψάχνουν
    κι άνεργες θα θρηνούν
    θα πέφτουν μανιασμένες οι βροχές
    και θα ρωτούν.
    Τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε,
    τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε,
    τα αλλά τρένα να περνούν...
    Τι να γινεεεεεεεεεεεε???
    Tren
    29.06.2007, 00:18
    AAAAAAAAAAAAAA..... το σπιτι εβαλλες φωτο....








    Αρκει να κυλαει.....
    Tren
    29.06.2007, 00:35
    too..............
    edelweiss
    29.06.2007, 13:22
    Τρένο φάντασμα...
    StavmanR
    20.07.2007, 22:06
    Με βρήκες σαν ομίχλη που ’ψαχνε
    απ’ το παράθυρο να μπει
    με βρήκες μες στη νύχτα σαν μια κουβέντα
    που κανείς δεν ήθελε να πει

    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ταξιδιώτης δίχως θέση
    όταν με βρήκες
    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ξεχασμένη αποσκευή
    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ξεχασμένη αποσκευή
    κι εσύ με πήρες

    Με βρήκες σαν ανάμνηση που αφήνει
    στο στόμα κάποιο παλιό φιλί
    Με βρήκες, σαν μια πόρτα που περίμενε
    που περίμενε κάπου στον κόσμο ανοιχτή

    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα...

    Είπα να συμμετέχω σε ένα ακόμα τρελό τόπικ της φίλτατης Τρεν(ομανούς)

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 20-07-2007 22:09 ]


    Tren
    27.07.2007, 08:55
    Παράθεση:

    Το μέλος StavmanR στις 20-07-2007 στις 22:06 έγραψε...

    Με βρήκες σαν ομίχλη που ’ψαχνε
    απ’ το παράθυρο να μπει
    με βρήκες μες στη νύχτα σαν μια κουβέντα
    που κανείς δεν ήθελε να πει

    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ταξιδιώτης δίχως θέση
    όταν με βρήκες
    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ξεχασμένη αποσκευή
    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα, ξεχασμένη αποσκευή
    κι εσύ με πήρες

    Με βρήκες σαν ανάμνηση που αφήνει
    στο στόμα κάποιο παλιό φιλί
    Με βρήκες, σαν μια πόρτα που περίμενε
    που περίμενε κάπου στον κόσμο ανοιχτή

    Κι ήμουν έξω απ’ τα τρένα...

    Είπα να συμμετέχω σε ένα ακόμα τρελό τόπικ της φίλτατης Τρεν(ομανούς)

    [ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : StavmanR στις 20-07-2007 22:09 ]