Τα καλύτερα ρεμπέτικα τραγούδια

Η μελωδία αυτού του τραγουδιού του Παναγιώτη Τούντα, καθώς και του σατιρικού "Η Βαρβάρα" του ιδίου, είναι εμπνευσμένη από το παραδοσιακό της Λέσβου "Η θειά μου η Αμερσούδα" (Η Μυτιλήν'μας είναι ένα τρανό χουριό).

Ο πρώτος στίχος του "Το καλοκαίρι τώρα" είχε χρησιμοποιηθεί και από τον Βασίλη Τσιτσάνη στο "Φίνο ακρογιάλι" (Παραγουάη) που έγραψε το 1932.

"Η Βαρβάρα", σατιρικό τραγούδι σε στίχους & μουσική Παναγιώτη Τούντα, με τον Στελλάκη Περπινιάδη. Μπουζούκι ο Γιοβάν Τσαούς, με μπαγλαμά και κιθάρα. Φωνογράφηση 1936. Απαγορεύτηκε από τον δικτάτορα Μεταξά. Το όνομα της κόρης του ήταν Βαρβάρα!

"Σε φίνο ακρογιάλι" (Παραγουάη), στίχοι & μουσική Βασίλης Τσιτσάνης (1932). 1η φωνογράφηση Στράτος Παγιουμτζής & Στελλάκης Περπινιάδης, 1939. Μπουζούκι Βασίλης Τσιτσάνης, μπαγλαμάς Στέλιος Χρυσίνης, κιθάρα Κώστας Καρίπης.

Ποιητική αδεία η Παραγουάη απέκτησε ακρογιάλι, χάρη στη δημιουργική φαντασία του Τσιτσάνη, μαθητή γυμνασίου το 1932 που το έγραψε.

"Το καλοκαίρι τώρα..."

[ τροποποιήθηκε από τον/την costaspanag, 06-02-2013 13:11 ]

Και η Παραγουάη πολύ ωραίο τραγούδι!  Και ας μην εχει θαλασσα η Παραγουάη

'Οχι απλά ωραίο, αριστούργημα! Όσες φορές και να το ακούς, τόσο περισσότερο σου αρέσει. Δημιουργός, εκτελεστές και τραγουδιστές, ένας κι ένας ! Όλα τέλεια ταιριασμένα. Και το ξέσπασμα με το ξέφρενο accelerando στο τέλος ! Τέτοια διαμάντια δεν γράφονται σήμερα.

[ τροποποιήθηκε από τον/την costaspanag, 06-02-2013 14:51 ]

@costaspanag: Τέτοια διαμάντια δεν γράφονται σήμερα.

Η ανάγκη ''φυγης'' απο τη ζοφερή πραγματικότητα της εποχής, η ονειροπόληση η φαντασίωση, η λαϊκή ψυχή που περήφανα και με αισιοδοξία άξια παραδειγματισμού και θαυμασμού μεγαλουργεί!

...γιατί οχι σήμερα???τι φταίει???

-----------------

..one good thing about music, when it hits you feel no pain..

               ...so hit me with MUSIC....                 -Bob Marley-

[ τροποποιήθηκε από τον/την hp, 06-02-2013 15:04 ]

Στον φίλο μου τον Χρήστο για το καλωσόρισμα 

Η Διαχρονικότητα του πηγάζει μέσα απο την αλήθεια.ότι τραγούδησε δεν ήταν απλά έμπνευση ήταν πραγματικά γεγονότα της εποχής του..γεγονότα που δυστυχώς επανέρχονται 

Αχ πού ναι κείνος ο καιρός τα χρόνια τα ωραία με λίγα γρόσια γλένταγα μ ολόκληρη παρέα

Πώς να ξεχάσω τα παλιά τις εμορφιές, τα κάλλη και τώρα όλο βάσανα μου ρθανε στο κεφάλι.

Αχ πού ναι κείνα τα παλιά και κείνη η νοστιμάδα που εγλεντούσα με βιολιά κι όλο με αμαξάδα

Παίξτε σαντούρια και βιολιά, παίξτε για να ξεχάσω τις πίκρες και τα βάσανα να τα διασκεδάσω

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 14-02-2013 00:16 ]

Αφού πιάσαμε τα παραπονιάρικα...και διαχρονικά

..Πάνε τα χρόνια τα παλιά,
που κέρδιζα κι είχα δουλειά
ντερβίσικα που ζούσαμε
τα τάληρα πετούσαμε

που περιέχει ενα απο τα καλύτερα 4στιχα...

Τι να την πω την γκόμενα
με δίχως φράγκο απόμεινα
Ντέρτι έχω στο κεφάλι μου
τι θα γενεί το χάλι μου;

Πόσο επίκαιρο!

χαχαχαχα ΗΡ σου έχω λύση... άκου τι πρέπει να κάνεις  (βέβαια είναι αρχοντορεμπέτικο, αλλά κολλάει εδώ)

Εκπληκτικό ντοκουμέντο! Ο "τεράστιος" Γιώργος Κατσαρός στο "Αμάν γιατρέ μου", το 1995, δυο χρόνια πριν φύγει, σε ηλικία 107 ετών. Από την εκπομπή της ΕΤ3 Ρεμπέτικη ιστορία.

Νά'σαι καλά, φίλε Γιάννη, που μας θύμισες αυτόν τον "τεράστιο" πραγματικά ρεμπέτη από την Αμοργό, βιογραφία του οποίου έχεις παρουσιάσει σε πολύ ενδιαφέρον άρθρο σου στο ΜΗ.

Είχα κι εγώ την τύχη και τη συγκίνηση να τον απολαύσω σε ζωντανές εκπομπές της τηλεόρασης, λίγο πριν το τέλος της υπεραιωνόβιας ζωής του.

Ας τον ακούσουμε και σε μερικά τραγούδια ακόμα.

Γιώργος "Κατσαρός" (Θεολογίτης), 1888-1997:

Καλησπέρα. Το πρώτο ρεμπέτικο που άκουσα και αγάπησα. Ε.Σ.

Μαίρη αν είναι να γίνω προικοθήρας να το κάνω σωστά..

Φίλε hp, την "Πριγκηπέσσα" πολλοί την ζήλεψαν,  ακόμα και ...σήμερα!

Eυαγγελία μπράβο που μας θύμισες την "Αρχόντισσα"!

Και ποιός δεν την αγάπησε και δεν την τραγούδησε ! Όλη η Ελλάδα. Και πάντα θα την τραγουδά.

 Ο Τσιτσάνης το έγραψε το 1938, στα κρατητήρια του Τάγματος Τηλεγραφητών Θεσσαλονίκης, όπου υπηρετούσε τη θητεία του. Όπως γράφει στα απομνημονεύματά του, ήταν υπαρκτό πρόσωπο, από πλούσια οικογένεια της Αθήνας και την έλεγαν Ελίζα.

Η πρώτη, ιστορική  δισκογράφηση (1939), με τον συνθέτη, τον Στράτο Παγιουμτζή και τον Στελλάκη Περπινιάδη. Όταν κυκλοφόρησε, έσπασε ρεκόρ πωλήσεων:

Καλησπέρα. Κώστα Παναγόπουλε σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ας ακούσουμε και ένα άλλο ρεμπέτικο (μάγκικο) τραγούδι σε καινούργια εκτέλεση.

Μάγκικο τραγούδι των ρεμπέτιδων που στρέφεται ενάντια στις αστυνομικές αρχές... Στο video συμμετέχει μαζί με την ομάδα του Φέρρη και ο Νίκος Φρονιμόπουλος, κατασκευαστής λαϊκών μουσικών οργάνων... Tο τραγούδι είναι εμπνευσμένο από μια καταδίωξη ληστών στο Κιλκίς το 1923!!! Απολαύστε.... Ε.Σ.

Ανακοινώθηκε μια εκπομπή στις 18:00 σήμερα για χαμένες πατρίδες και θα ΄χει λέει και ρεμπέτικα.... Ας κάνω εδώ μια αντεπίθεση και απολαύστε σύνθεση και οργανοπαίχτη.... :Ρ :Ρ

Τζακ Γρηγορίου (Χαλκιάς).... καμμιά σχέση η εικόνα, μη σκιάζεστε 

-----------------
Η ανάγκη να έχεις πάντα δίκιο, σφραγίδα ενός χυδαίου πνεύματος.. (Αlbert Camus)

[ τροποποιήθηκε από τον/την mary_omikron, 22-02-2013 12:06 ]

 Καλημέρα.Επειδή δεν είμαι σίγουρη ότι η Αλατσατιανή ανήκει στη "κατηγορία: Παραδοσιακά τραγούδια",  ορίστε και ένας αμανές. Ε.Σ.

-----------------

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο  το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

[ τροποποιήθηκε από τον/την EVAGGELIASAKELLARIOU, 02-03-2013 13:26 ]