Αναζήτηση φωτός

---

Ρώτησα την ζωή μας που την πήγαιναν.
Ρώτησα την αγάπη
πως την αφόπλισαν.
Ρώτησα τους στεναγμούς των δέντρων-
στις φυλλωσιές τους αλήθειες κρύβονται.
Ρώτησα τους ανθούς της Άνοιξης.
Ρώτησα το νωπό απ’ τη βροχή χώμα
και την όμορφη μυρωδιά του.

Ρώτησα τη νύχτα πριν γίνει μέρα.
Ρώτησα τη μέρα πριν γίνει νύχτα.
Ρώτησα τον εφήμερο πόθο και
την χαρά που δεν έρχεται.
Ρώτησα τα φιλιά που μας δαγκώνουν.
Ρώτησα την άψογη καθαρότητα
της οδύνης.
Ρώτησα την τέλεια θαμπάδα
της ευτυχίας.
Ρώτησα σε σοκάκια,
πλατείες,
σταθμούς`
γυναίκες,
άντρες,
παιδιά.....

Ρώτησα: - Καλά πάμε για το φως ;
Κι ακούστηκε φωνή απ’ το σκοτάδι:
- Ποιο φως; Αυτό που σβήσανε;

Ρώτησα πάλι: - Καλά πάμε για τη ζωή:
Ακούστηκε η φωνή απ’ το σκοτάδι:
- Ποια ζωή; Αυτήν, την άλλη που μας έταζαν;

Και ήταν φανεροί, στον τόνο της φωνής,
ο εμπαιγμός και η πίκρα.


Βαγγέλης Κυριακός

(Το ποίημα περιλαμβάνεται στην ποιητική μου συλλογή "Ανιχνεύσεις",
Δεκέμβριος 2005)