Στο παρόν μας

Γράφει η Maria (marikrin)
5 άρθρα στο MusicHeaven

Κυριακή 17 Φεβ 2008

…Είμαστε στο παρόν. Σ’ ένα παρόν γεμάτο υποσχέσεις και μηνύματα, ανθρώπους κουρασμένους από την καθημερινότητα τους και χιλιάδες όνειρα και αναμνήσεις που αντιπροσωπεύουν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας. Αξιοπρόσεκτο είναι επίσης το γεγονός ότι ζούμε σε δύο κόσμους ταυτόχρονα, που αλληλοεξαρτώνται. Στον εξωτερικό κόσμο και τον εσωτερικό. Στον εξωτερικό, αυτοκίνητα τρέχουν στους δρόμους και χιλιάδες φώτα δεξιά κι αριστερά στολίζουν τη μεγαλούπολη στην οποία ζούμε. Στον εσωτερικό κυριαρχούν σκέψεις και αισθήματα που εναλλάσονται καθημερινά και καθορίζουν τις συμπεριφορές μας. Κίνητρα ένα σωρό μας παροτρύνουν να δράσουμε η να αισθανθούμε για κάποιο απώτερο σκοπό.. προς όφελος δικό μας αλλά και άλλων.

…Στο παρόν που ζούμε, η κατάσταση που επικρατεί θυμίζει ανεμοθύελλα συναισθημάτων κι εκφράζει το εσωτερικό μας χάος. Θυμίζει άβυσσο και θάλασσα μαζί. Μια άβυσσο που όταν χάνεσαι δεν έχεις προορισμό και μια θάλασσα που αν δεν ξέρεις να κολυμπάς και να παλεύεις με τα κύματα και τους καρχαρίες, πνίγεσαι. Μόνο ένα θαύμα μπορεί να σε σώσει. Ακόμα και τα συναισθήματα σου δε σε βοηθάνε και η λογική σου δεν είναι πειστική. Τα βάζεις με τους άλλους που δε σε βοηθάνε. Αισθάνεσαι μόνος κι εγκαταλελημένος, αμήχανος και αδύναμος.. χρειάζεσαι κάτι ανώτερο από σένα. Κάτι πέρα από την άβυσσο και τους κόσμους σου. Ένα χέρι βοηθείας να σε τραβήξει κάπου ή έστω να σε ακουμπήσει για να μη νιώθεις μόνος. Πλάθεις σκηνικά και σενάρια με τη φαντασία σου, βρίσκεις υποτιθέμενα πρότυπα και συνήθειες που σε κάνουν να ξεχνιέσαι και τα θεοποιείς. Τίποτα όμως ακόμα δεν γεμίζει το κενό σου. Το κενό του εσωτερικού σου κόσμου που δημιουργεί αυτή την άβυσσο που ζείς. Τίποτα δεν καταφέρνει να συμμαζέψει τα ξέφρενα συναισθήματα σου που βρίσκονται φυλακισμένα κάπου βαθιά μέσα σου, επειδή φοβάσαι μη χαθούν. Τίποτα δεν μπορεί να εξαλείψει τις πληγές σου και να σβήσει αυτά που σε πλήγωσαν. Μόνο ένα αληθινό θαύμα.

…Στο παρόν που ζούμε, ο εξωτερικός κόσμος είναι σκληρός και δε σε λυπάται. Ψάχνει να καλύψει ο καθένας τα δικά του κενά και δε νοιάζεται για τα δικά σου. Εκμεταλλεύεται και πληγώνει…τον εκμεταλλεύονται και πληγώνεται. Γελοιοποιείται και φθείρεται…αλλάζει και ανανεώνεται. Όπως κι εσύ. Χάνεται στην άβυσσο και τη μετατρέπει σε κόλαση. Βασανίζεται και βασανίζει…

Πλάθει μια ψευδαίσθηση. Πεθαίνει και νομίζει ότι ζεί.. φτιάχνει έναν επιπλέον κόσμο, πλασμένο από τη φαντασία του για να βλέπει και να νιώθει αυτά που του λείπουν…

…Στο παρόν που ζούμε τελικά, ίσως όλα είναι μια ιδέα…μια ψευδαίσθηση πλασμένη από τα πάθη μας και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες μας.. μια ιδέα-δρόμος που δε ξέρουμε με σιγουριά που θα μας βγάλει αφού δε γνωρίζουμε όλα αυτά που κρύβονται βαθιά μέσα μας , φυλακισμένα και καταπιεσμένα..

…Το παρόν που ζούμε, δε ξέρω τελικά που θα μας βγάλει…

Από την ίδια

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

Stroumfita456

#11937 / 17.02.2008, 13:36 / Αναφορά
Πολύ ωραίο το κειμενο σου!!!!με πολλές αληθειες!!!:)

despinakontogianni

#11939 / 17.02.2008, 16:19 / Αναφορά
Ναι, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο?

catherine91

#11953 / 18.02.2008, 11:50 / Αναφορά
Πού θα μας βγάλει, άραγε, αυτό το παρόν;;; Πού;;;

Πολύ ωραίο το κείμενό σου...

Και θα συμγωνήσω με τις δύο προλαλήσασες!!!!!

xristos_rock

#11972 / 19.02.2008, 17:19 / Αναφορά
"…Το παρόν που ζούμε, δε ξέρω τελικά που θα μας βγάλει..." από τις ερωτήσεις σπάνια παίρνουμε απάντηση...

kamelia8

#13366 / 29.04.2008, 11:44 / Αναφορά
Μήπως διαβάζεις τις σκέψεις μου καμιά φορά;

Εκφράζεις την αλήθεια με τόση ακρίβεια...

Χίλια μπράβο!!!

marikrin

#14240 / 02.06.2008, 13:26

EYXARISTW OLOUS GIA TA KALA SAS LOGIA...

ISWS MPOREI O KOSMOS NA ALLAKSEI AN O KATHENAS KOITAKSEI N ALLAKSEI KATA ENA MEROS TON EAYTO TOY..PROS TO KALITERO FISIKA..

AN PROSPATHISOUME O KATHENAS MAS PISTEYW NA EIMASTE PIO ANTHRWPINOI...TOTE KI O KOSMOS MAS THA ALLAKSEI KAPWS KAI THA GINEI PIO ANTHRWPINOS...:)

AYTH EINAI H APOPSH MOU...PRAGMA BEBAIA POLI DISKOLO...EWS K APITHANO.:)

K PALI EYXARISTW...

tetraktis

#14248 / 02.06.2008, 17:54 / Αναφορά
Μόνο η αδιαφορία, μας κατατρώει θαρρώ!!!

Καθώς κάθε δάσος προσδιορίζεται από τα δέντρα που το απαρτίζουν. Και όταν εμείς οι άνθρωποι παρατηρούμε τυχόν κάποιο δάσος που έχει δέντρα ζωντανά, καταπράσινα, φυτρωμένα σε πυκνή διάταξη και με μπλεγμένα τα κλαδιά αναμεταξύ τους, τότε αναφωνούμε: "να ένα ωραίο δάσος". Ενώ κάποιο άλλο που τυχόν το απαρτίζουν ξερά είτε αραιά και εγκαταλειμένα αδύναμα δέντρα αυτό το αποστρεφόμαστε.

Τι μας εμποδίζει να δούμε κάπως έτσι και τις κοινωνίες των ανθρώπων;

Και καθώς εμείς, διατηρούμε επιπλέον το πλεονέκτημα να είμαστε εν δυνάμει κηπουροί του εαυτού μας όπως και των γύρω μας, θα μπορούσαμε -ευκολότερα ίσως από όσο θεωρούμε-, να επέμβουμε βελτιώνοντας τούτο το άγριο και σκοτεινό δάσος της κοινωνίας που μας περιβάλλει.

Φτάνει να μην βολευόμασταν και να μην μαθαίναμε να ζούμε παρασιτικά εις βάρος των γύρω μας. Να μην κρύβει τον ήλιο ο ένας από τον άλλο. Αντίθετα, πότε-πότε, όταν φυσάει λίγο, να χαιδεύουμε απαλά τα φύλλα των πιο κοντινών μας για να πέφτει από επάνω τους η σκόνη. Αυτά για αρχή θα έφταναν...

Τόσο όμορφα γράφεις φίλη marikin και με παρασύρεις...

Πραγματικά πανέμορφο το κείμενο σου!!!

marikrin

#14249 / 02.06.2008, 19:03

:)ki esi ap oti blepw de pas pisw...grafeis poli wraia...eksigises tin apopsi mou me wraio metaforiko tropo..:)k wraies eikones..

krima pou exoume ginei etsi pantws k apomakrinomaste psixika metaksi mas...pragmatika ayto einai ena thema pou me stenoxwrei giati pisteyw oti oi anthrwpoi panw ap ola ayto exoume anagki...th sintrofikotita..(ap oles tis apopseis)k kanoume kako ston eayto mas etsi...

tespa...:)

thanks gia to sxolio...kalh sinexeia!