ελληνική μουσική
    519 online   ·  210.842 μέλη
    αρχική > e-Περιοδικό > No_Music

    Μια ανάσα μακρύτερα

    -Τελευταία φορά σε παραδίδω στα χέρια τους. Θυμήσου αυτό και προχώρα. Μη δείξεις ότι ξέρεις τη διαδικασία γιατί θα σε βασανίσουν παραπάνω. Μην προσποιηθείς όμως και άγνοια παντελή γιατί θα γελάνε εις βάρος σου.

    Γράφει η Ολίβια (erika)
    25 άρθρα στο MusicHeaven
    Σάββατο 14 Μαρ 2009

    -Την άλλη φορά μου είπες τα ίδια. Πάντα με ξεγελάς με την υπόσχεση ότι θα ΄ναι τελευταία φορά. Κι εγώ μαζεύω το κουράγιο μου και πηγαίνω, νομίζοντας ότι οι άλλες διαδρομές θα περνούν από αλλού.
    -Σου λέω εκείνο που εύχομαι κι εκείνο που ελπίζω. Για να μιλήσω ειλικρινά για τελευταία φορά, θα πρέπει κατόπιν εσύ ή εκείνοι να οδηγηθείτε στην ανυπαρξία. Ειδάλλως κάπου θα ξαναβρεθείτε.
    -Μπορούμε απλώς να απομακρυνθούμε. Γιατί οι δρόμοι μας να διασταυρώνονται ανά διαστήματα;
    -Γιατί πηγαίνετε στο ίδιο μέρος. Απλώς από άλλο δρόμο. Έτσι έχετε πολλές πιθανότητες να διανύσετε ένα κομμάτι της διαδρομής σε κοινό έδαφος.
    -Αν κουραστώ τόσο πολύ να συνοδοιπορώ που σταματήσω να λαχταρώ να φτάσω;
    -Κάτσε και ξεκουράσου. Δε θ' αλλάξει κάτι αν πάρεις τις ανάσες σου. Εκείνοι πάντα θα παλινδρομούν ελέγχοντας το χώρο τους. Χρειάζονται πάντα την επιβεβαίωση ότι τίποτα απειλητικό δεν πλησιάζει. Κι είναι τόση η αίσθηση της ανεπάρκειάς τους, που δεν τους αφήνει να σκεφτούν ότι γυρνώντας πίσω κι ελέγχοντας είναι λιγότερο ασφαλείς απ' ό,τι αν προχωρούσανε κι άλλο. Δε θέλουν να ξεμακρύνουν, στήνουν το βασίλειό τους χαμηλά και το προφυλάσσουν με πολέμους, αντί να το χτίσουν στα σύννεφα όπου δεν υπάρχουν εχθροί. Είναι όμως που δεν έχουν μάθει να κοιτάζουν ψηλά ή μπροστά, παρά μονάχα πάνω από τον ώμο τους.
    -Άρα δεν πηγαίνουμε στο ίδιο μέρος. Με πλανεύεις και πάλι. Εγώ πηγαίνω στα σύννεφα.
    -Για κείνους όμως, το υψηλότερο σημείο που θα σου επέτρεπαν να φτάσεις είναι ως εκεί που αρχίζουν οι ίδιοι.
    -Και δεν μπορώ να τους προσπεράσω χωρίς να γίνω αντιληπτός;
    -Σε όλα το μπλόκα τους γυρεύουνε τύπους σαν κι εσένα. Η ματιά σου προδίδει ότι διαφέρεις, όσο κι η βαριά ανάσα μεθυσμένου ότι έχει πιει.
    -Κι αν αυτή τη φορά δε γυρίσω; Αν μ' εξοντώσουν ή αν γίνω ένας από αυτούς;
    -Και στις δύο περιπτώσεις θα πάψεις να πονάς. Στη μία γιατί δε θα υπάρχεις, στην άλλη γιατί δεν θα διαφέρεις. Τελυταία φορά σε παραδίδω στα χέρια τους. Χρειάζεται να ελπίζεις ότι τα σύννεφα είναι κοντά. Ξέροντας ότι φτάνεις θα σταματήσεις να ξερνάς όποτε σε ζαλίζουν κι η διαδρομή θα σου φανεί μικρότερη αισθητά. Θυμήσου αυτό και προχώρα. Καλή τύχη.

     

     

     

     




    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #18002   /   14.03.2009, 19:48   /   Αναφορά
    Πολύ ωραίο.
    #18017   /   18.03.2009, 11:40   /   Αναφορά


    ...θα πάψεις να πονάς, γιατί δε θα υπάρχεις ή γιατί δεν θα διαφέρεις.



    Τέλειο._