Ένα Τραγούδι Για Το Ξημέρωμα

Πόσα τραγούδια έχουν γραφτεί για το ξημέρωμα,
μα γράφτηκαν στο φώς ενός αστέρα,
πόσα τραγούδια ξέχασαν πως νύχτωσε
και βγήκανε σεριάνι την ημέρα.

Μία γυναίκα, μια φωτιά και λίγο θάλασσα,
μου' λέγαν κάποτε πως πρέπει να φοβάμαι,
μα εγώ τα πιο ωραία όνειρά μου χάλασα,
έχουν περάσει οι χαρές μου και λυπάμαι.

Πόσο αξίζει η ευτυχία για τον άνθρωπο,
πόσα να δώσω την ψυχή μου να κερδίσω,
θα φέξει πάλι, θα το δεις, θα' ρθει ξημέρωμα,
ένα ταξίδι είν' η ζωή, θέλω να ζήσω.

Σε στίχους μου παλιούς σε αναζήτησα,
σε μια στροφή, μικρή κακκογραμμένη,
σε μουσικές που κάποτε ταιριάζανε,
σε μιαν αλήθεια που τώρα έχεις κρυμμένη.

Βλέπεις το φως, ίσως να είναι το ξημέρωμα,
μα ίσως είναι το φεγγάρι που φωτίζει,
ίσως οι άγγελοι του ύπνου να σε πήρανε
και τους ζητώ κανείς μη σε ξυπνήσει.