Αποστολή στο Παρίσι: Paul McCartney

Γράφει ο Jorge (jorge)
300 άρθρα στο MusicHeaven

Τα επαγγελματικά ταξίδια σου προσφέρουν μερικές φορές μοναδικές ευκαιρίες. Έτσι, όταν εμφανίστηκε στην οθόνη μου οτι την ίδια μέρα του meeting θα βρίσκεται για συναυλία στην πόλη ο Paul McCartney, πάτησα κατευθείαν το "Buy Ticket".

Αποτέλεσμα ήταν να το πληρώσω 3 φορές πιο ακριβά, μια και η συναυλία ήταν ήδη sold-out και εισιτήρια είχαν μόνο κάποια πρακτορεία στην ...Ολλανδία.

Όμως "μια φορά τα βλέπεις αυτά στη ζωή σου", σκέφτηκα.

Το εισιτήριο για τη συναυλία ήρθε ταχυδρομικώς στην ώρα του και κατέλαβε τη θέση του μέσα στο χαρτοφύλακά, σε χειραποσκευή παρακαλώ, μη τυχόν και χαθεί η βαλίτσα.

Ο χαρτοφύλακας κάποια στιγμή άνοιξε, το εισιτήριο βγήκε και το Μετρό με έφερε έξω από το Palais de Bercy, ένα γήπεδο χωρητικότητας 18.000 ανθρώπων. Όσοι ασχολούνται με τα σπορ, ίσως το θυμούνται από την fake τάπα του Βράνκοβιτς και τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο που πήρε η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού το 1996.

Η αφίσα έξω από το γήπεδο. Δεν υπήρχαν πάνω από 10-20 και μόνο γύρω από το στάδιο. Στο κέντρο του Παρισιού, δεν είδα ούτε μία.

Φτάνοντας έξω από το γήπεδο, δεν πίστευα στα μάτια μου. Μια ατελείωτη ουρά, ξεκινούσε από την - κλειστή ακόμα - είσοδο της αρένας και έφτανε πάλι εκεί, περνώντας όμως μέσα από ένα ...μεγάλο πάρκο.

Ένα μικρό κομμάτι της ουράς

Η σκηνή θα μπορούσε να προκαλέσει αγανάκτηση, ειδικά χειμώνα.

Έφερα όμως στο μυαλό μου εικόνες από Ελλάδα, όπου δεν γίνεται ποτέ ουρά και όλοι συνωστίζονται έξω από τις θύρες, σε σχήμα κακοσχηματισμένου τριγώνου, να σε σπρώχνουν, να φωνάζουν...

Εκεί δεν υπήρχε τίποτα απ' αυτά, κι ας καθυστέρησε 1,5 ώρα η συναυλία, κι ας έκανε κρύο. Υπήρχε ουρά, χαλαρή, με αποστάσεις ο ένας από τον άλλον. Ασφαλώς και υπήρχαν διαμαρτυρίες, αλλά ο καθένας στον διπλανό του, υπό μορφή συζήτησης.

Η ουρά έξω από το γήπεδο. Ούτε μπουλούκι, ούτε πανικός. Τάξη.

Μέσα η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική. Γεμάτες οι κερκίδες, με ελεύθερες τις σκάλες. Παντού κιόσκια να πάρεις μπύρα, χωρίς ουρές ή αναμονή. Και υπήρχε σεβασμός στο χώρο. Κανείς δεν άφηνε άδεια μπύρα κάτω. Ή την κρατούσαν στο χέρι ή την πετούσαν στους κάδους που υπήρχαν. Σεβασμός στο χώρο είπαμε.

Λίγο πριν την έναρξη, οι Γάλλοι έχουν στραμμένα τα μάτια τους προς τους επισήμους που έμπαιναν εκείνη τη στιγμή.

Video: Η έξοδος στη σκηνή

Από την ώρα που ξεκίνησε η συναυλία, δεν πήρα στιγμή τα μάτια μου από τη σκηνή. Περίμενα ένα Paul McCartney γερασμένο, που θα έκανε ίσα-ίσα 1,5 ώρα πρόγραμμα, με διάλειμμα, αφήνοντας τον κόσμο να τραγουδάει. Κοινώς "αρπαχτούλα".

Μετά τη συναυλία, ενιωσα τόσο ένοχος, μα τόσο ένοχος για αυτές τις σκέψεις.

Ο άνθρωπος έπαιξε 3 ώρες παρά δέκα λεπτά! Συνέχεια! Χωρίς διάλειμμα. Χωρίς να δώσει σε κανέναν άλλο το μικρόφωνο. Τραγουδούσε μόνο αυτός. Όλα τα ρεφρέν, όλα τα κουπλέ. Ακόμα και ανάμεσα στα τραγούδια, ο 67χρονος Paul έκανε παιχνίδια κι έλεγε ιστορίες. Μόνος του ο κόσμος, τραγούδησε μόνο σε 2-3 στιγμές (βλ.videos)

Video: Παίζοντας με τον κόσμο

Έπαιξε ακουστική κιθάρα, μπάντζο, ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και βέβαια πιάνο. Ατελείωτος, εκφραστικότατος. Και έκανε και 2 encore, που το καθένα περιελάμβανε 3 τραγούδια.

Σύνολο τραγουδιών 36!

1. Magical Mystery Tour
2. Drive My Car
3. Jet
4. Only Mama Knows
5. Flaming Pie
6. Got To Get You Into My Life
7. Let Me Roll It / Foxy Lady
8. Highway
9. The Long and Winding Road
10. (I Want to) Come Home
11. My Love
12. Blackbird
13. Here Today
14. Dance Tonight
15. And I Love Her
16. Mrs Vandebilt
17. Michelle
18. Eleanor Rigby
19. Band on the Run
20. Ob-La-Di, Ob-La-Da
21. Sing the Changes
22. Back in the U.S.S.R.
23. Something
24. I've Got a Feeling
25. Paperback Writer
26. A Day in the Life / Give Peace A Chance
27. Let It Be
28. Live and Let Die
29. Hey Jude

Encore:
30. Day Tripper
31. Lady Madonna
32. Get Back

Encore 2:
33. Yesterday
34. Helter Skelter
35. Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (Reprise)
36. The End

Πιο συγκινητικές στιγμές, οι 2 αφιερώσεις για τους 2 Beatles που δεν υπάρχουν πια. Στον John Lennon ο Paul McCartney αφιέρωσε το τραγούδι Here Today και στον George Harisson το Something. Χωρίς όμως δακρύβρεχτα λόγια, χωρίς τη μιζέρια της απώλειας. Όλη η συναυλία ήταν ένα πάρτυ και ο John και ο George "ήταν" κι αυτοί εκεί.

Video: Here Today (for John Lennon)

Video: Something (for George Harisson)

Το σκηνικό περιελάμβανε μια τεράστια οθόνη που έπιανε όλη τη σκηνή, που έπαιζε συνεχώς είτε βίντεο είτε εφέ. Ο ήχος ήταν απίστευτος. Αντήχηση καμία. Παραμόρφωση ούτε στο ελάχιστο. Μικροφωνισμός δεν ακούστηκε ούτε millisecond. Και όλα αυτά σε κλειστό χώρο. Τι να λέμε. Το είπε ο ίδιος ο Paul McCartney προς το τέλος: "The best crew in the world".

Δε θα σας κουράσω με άλλα λόγια και θα σας αφήσω να δείτε τα video και τις φωτογραφίες. Ήταν η συναυλία που θα θυμάμαι μια ζωή και νιώθω τόσο τυχερός που ήμουν εκεί, το βράδυ της 10ης Δεκεμβρίου 2009.

O Paul τραγουδάει το Come Home που έγραψε για τη νέα ταινία του Al Pacino Everybody's Fine.