Sex, Drugs & Rock 'n' Roll ...στο Σινεμά!

Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
223 άρθρα στο MusicHeaven

A Hard Day's Night (Richard Lester, 1964)

Η ταινία "A Hard Day's Night" είναι το film που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή στα τελευταία 50 χρόνια. Κι αυτό, επειδή ο Richard Lester, χρησιμοποιώντας τη “γρήγορη κοπή” γύρω από τις μελωδίες των Beatles, έγινε ο πρωτοπόρος της video-clip αισθητικής που αναπτύχθηκε στις δεκαετίες του 80, του 90, αλλά και στη νέα χιλιετία. Το film εικονογραφεί τους χαρακτήρες των John, Paul, George & Ringo τα χρόνια που ήταν δημοφιλέστατοι σε στυλ ντοκιμαντέρ και επί πλέον, -πέραν των κωμικών του στοιχείων- είναι πλημμυρισμένο από υπέροχα τραγούδια.  

Phantom of the Paradise (Brian De Palma, 1974)

O Brian De Palma δεν θα μπορούσε να είναι το πρώτο όνομα που θα σκεφτόσουν αν σκεφτόσουν το Rock, αλλά με το "Phantom Of The Opera", καταφέρνει να συλλάβει τέλεια την εποχή του glam που όλα φαίνονταν να αλλάζουν. Ένα μεγάλο μέρος οφείλεται στον Paul Williams, ο οποίος έγραψε μερικά από τα πολύ καλύτερά του τραγούδια για τη μουσική της ταινίας και είναι απόλυτα βεβαιωμένο ότι θα σε κερδίσει ακόμα και αν δεν είσαι fan. 

Saturday Night Fever (John Badham, 1977)

Αν μια ταινία θα μπορούσε ποτέ να πιστωθεί με την καταγραφή και την επέκταση ενός ολόκληρου κινήματος, αυτή θα ήταν το 'Saturday Night Fever'. Ο John Travolta που πρωταγωνιστεί ως Tony Manero (ένας τύπος από το Brooklyn κολλημένος σε μία αδιέξοδη δουλειά και κατ’ επέκταση σε μια αδιέξοδη ζωή), συνεργάζεται με την Karen Lynn Gorney για να "χτυπήσει" την πίστα. Το καλύτερο που μπορείς να θυμάσαι, είναι η μουσική συνεισφορά των Bee Gees, που έφερε τη ντίσκο στο προσκήνιο.

Rock and Roll High School (Allan Arkush, 1979)

Ο Allan Arkush συνδυάζοντας την εξωφρενικά χαριτωμένη PJ Soles, το χαμηλό budget a la Roger Corman και την αναρχία των Ramones, κατάφερε να κάνει την πιο πληθωρική Rock ταινία που έγινε ποτέ. Βασικά, πρόκειται για μια ανόητη ταινία, αλλά υπάρχει κάτι που συμβαίνει, κάτι που κινείται και σου αιχμαλωτίζει την ενέργεια. Βλέπεις τους Ramones στο απόγειό τους, βλέπεις την απόλυτη χαρά και βλέπεις επίσης την απελευθέρωση της Rock μουσικής. Ο Arkush έχει μεγάλη καριέρα, αλλά σπάνια έχει χτυπήσει τα ίδια ύψη όπως έκανε εδώ. Αυτή είναι μία περίπτωση που όλα του πήγαν δεξιά!

Pink Floyd - The Wall (Alan Parker, 1982)

Αν σκεφθείς ότι το σενάριο για αυτή την ταινία του Alan Parker το έγραψε ο Roger Waters, τότε μόνο θα καταλάβεις το λόγο που όλα λειτουργούν τόσο άψογα. Είναι τέτοια η τελειότητα, που είναι αδύνατον να ακούς μετά το album και να μην περνάνε από το μυαλό σου οι εικόνες της ταινίας. Εδώ, έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο η συμβολή του Gerald Scarfe στην εικονογράφηση που μας έφερε αξέχαστες στιγμές, τη μια μετά την άλλη. 

This is Spinal Tap (Rob Reiner, 1984)

Δύσκολα πιστεύει κανείς ότι ο Rob Reiner -ο άνθρωπος που ευθύνεται για τα "Rumor Has It" & "Bucket List"- θα μπορούσε να έχει σκηνοθετήσει αυτό το άψογο σατιρικό Rock ντοκιμαντέρ για τις πιο φανταχτερές Heavy Metal μπάντες της δεκαετίας του '70 και του '80. Να επισημάνουμε εδώ, τους άψογα παιγμένους ρόλους από τους Michael McKean, Christopher Guest & Harry Shearer. Μία από τις μεγαλύτερες κωμωδίες που έγινε ποτέ. 

Purple Rain (Albert Magnoli, 1984)

Όπως το "Spinal Tap", έτσι και το "Purple Rain" είναι το ιδανικό όχημα του Prince. Συγκλονιστικό και αξιαγάπητα ασυνάρτητο με όλες τις ακολουθίες της μόδας, ήταν το ντεμπούτο ταινιών του Prince.

Sid and Nancy (Alex Cox, 1986)

Ο μυθικά-τραγικός έρωτας ανάμεσα σε δύο κατεστραμμένες ψυχές με τον Gary Oldman και την Chloe Webb (που κέρδισε το ρόλο της Nancy -από τη νεαρή τότε- Courtney Love), υπαινίσσεται το αμοιβαίο εσωτερικό μαρτύριο που οδήγησε το ζευγάρι στο τέλος του. 

La Bamba (Taylor Hackford, 1987)

Ο Taylor Hackford -πριν σκηνοθετήσει την ταινία “Ray”- σκηνοθετεί εδώ τη ζωή του ανατέλλοντος αστέρα της Rock στη δεκαετία του 50, Ritchie Valens, που κόπηκε απότομα τον Φεβρουάριο του 1959 από το αεροπορικό δυστύχημα που πήρε μαζί του και τους Buddy Holly & Big Bopper. Ο Lou Diamond Phillips στο ρόλο του Valens ροκάρει μαζί με τους Los Lobos.

The Doors (Oliver Stone, 1991)

Η υπερβολική βιογραφική ταινία του Oliver Stone για τον Jim Morrison (Val Kilmer) και τους Doors που δίχασε κριτικούς και κοινό και εξακολουθεί να διχάζει. Οι υπερβολές του Stone ήταν τέτοιες, που αν η ταινία ήταν για οποιαδήποτε άλλη μπάντα, δεν θα βλεπόταν. Ένα συναρπαστικό χάος για μια από τις πιο συναρπαστικές εποχές του Rock. 

Velvet Goldmine (Todd Haynes, 1998)

H φανταστική ιστορία του "Velvet Goldmine" είχε πολύ πραγματικούς χαρακτήρες πάνω στους οποίους βασίστηκε: Ο glam-Rocker Jonathan Rhys Meyers ως Brian Slade περιστρέφεται γύρω από το "Ziggy Stardust" του David Bowie, ενώ ο Curt Ewan McGregor ως Curt Wilde, πολτοποιεί τους Lou Reed & Iggy Pop. Αυτό που ξεδιπλώνεται είναι μια θαυμάσια εξερεύνηση του καλλιτεχνικού εμπορικού θανάτου, και το σεξ με το πάθος, δίνεται από τον παλμό του Christian Bale, ως θαυμαστή/δημοσιογράφου Arthur Stewart. Είναι φόρος τιμής για τους απόλυτους fan της περιόδου. 

Almost Famous (Cameron Crow, 2000)

Η Cameron Crowe ως άνθρωπος που πέρασε δεκαετίες γύρω από μουσικούς παίρνοντας συνεντεύξεις, μελετώντας τους και λατρεύοντας τους, αποκτά την άνεση να παίρνει τον μαγνητισμό του Rock-n-roll καλλιτεχνικού στερεώματος και να δημιουργεί το "Almost Famous" που είναι μια μεγάλη ερωτική επιστολή για τους ανθρώπους που "βασανίζονται" για την μουσική ή με τη μουσική. Η μουσική, τόσο η Classic Rock όσο και μερικά πρωτότυπα τραγούδια, είναι καταπληκτική. Οι Patrick Fugit, Kate Hudson, Billy Crudup, Jason Lee, όπως και μια ντουζίνα άλλοι ηθοποιοί, δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτεροι. Η ταινία είναι μια γιορτή για δύο, βγάζει γέλιο και θα γελάσεις, αλλά αν δεν δακρύσεις έστω και μία φορά, δεν θα έχεις ψυχή!

High Fidelity (Stephen Frears, 2000)

Δεν χρειάζεται να παίζεις ένα όργανο για να είσαι Rock 'n' roll. Αυτό μας λέει στο μυθιστόρημά του ο Nick Hornby και η προσαρμογή του στην ταινία είναι άψογη. Η απεικόνιση του Rob από τον John Cusack πλαισιώνεται από ένα πλούσιο soundtrack και η ταινία διατηρείται στο top 5 όλων των εποχών (στο είδος της εννοείται). 

School of Rock (Richard Linklater, 2003)

Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Heavy Metal κιθαρίστα που –προκειμένου να βρεθούν χρήματα για να πληρωθεί το ενοίκιο- φτιάχνει μία παιδική μπάντα. Ταινία ευχάριστη για τους ενήλικες αλλά και για τα παιδιά. Άλλωστε οι Jack Black & Richard Linklater που είναι γνωστοί λάτρεις της Rock μουσικής, εμπνεόμενοι με ενθουσιασμό από την αγάπη τους για τη Rock, δεν θα μπορούσαν να είναι ψεύτικοι. 

Once (John Carney, 2006)

Δεν χρειάζονται πολλά ντεσιμπέλ εδώ. Η ταινία είναι όμορφη, ευγενική και δείχνει το πώς μπορεί η αγάπη να μετασχηματίζεται σε μουσική και το πώς μπορούν να συνυπάρχουν. Ο Glen Hansard και η Marketa Irglova -σαν ντουέτο με το όνομα Swell Seasons- έμαθαν να κάνουν μαζί όμορφη μουσική με όλη τη σημασία της λέξης. To "Once" είναι μια από τις λίγες ταινίες που παρουσιάζει τη μουσική -σαν μια φυσική προέκταση της δράσης- αρκεί ό ένας από τους δύο ή και οι δύο, να βρίσκονται κοντά σε ένα πιάνο η σε μια κιθάρα. Μεταφέρθηκε επιτυχημένα και στο Broadway.

Πηγή: http://www.imdb.com/ 
Επιλογή Ταινιών: Orfeus 
 
Ευχαριστώ για την ανάγνωση...