498 online · 210.822 μέλη
Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα μουσικά σχολεία δεν έχουν τίποτα χειροπιαστό να επιδείξουν μετά από 25 χρόνια λειτουργίας. Και όχι μόνο αυτό.
Διάβασα το πολύ ενδιαφέρον άρθρο της Ευτυχίας Μητρίτσα σχετικά με το θεσμό των Μουσικών Σχολείων.
Η καταξιωμένη μουσικός καταθέτει μερικές σκέψεις και ερωτήματα σχετικά με το θεσμό των μουσικών σχολείων και το μέλλον του. Με αφορμή αυτό το άρθρο θα ήθελα να προσθέσω και εγώ μερικές σκέψεις στην κατεύθυνση αυτή.
25 χρόνια είναι πολλά. Στα μουσικά σχολεία σε αυτά τα χρόνια έχουν φοιτήσει μερικές χιλιάδες παιδιά που μετά την αποφοίτησή τους, πολλά από αυτά έχουν ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Ποιο είναι το συνολικό αποτέλεσμα; Τι έχουμε κερδίσει ως κοινωνία με την καθιέρωση του θεσμού; Ποια κατεύθυνση θέλουμε να δώσουμε στη μουσική μας παιδεία, ενσωματώνοντας στην κατεύθυνση αυτή και τα μουσικά σχολεία;
Η Ευτυχία ( ελπίζω να μου επιτρέπει τον ενικό ) αναφέρει ότι χρειάζεται να δημιουργηθεί Ακαδημία παραδοσιακής και ακαδημαϊκής μουσικής, καθώς και μουσικά δημοτικά σχολεία, κατά το πρότυπο των γυμνασίων – λυκείων. Αναφέρει επίσης ότι η επιτυχία των Μουσικών Σχολείων οφείλεται σε εμπνευσμένους δασκάλους που έχουν περάσει από αυτά.
Πράγματι έχουν περάσει εμπνευσμένοι δάσκαλοι από τα Μουσικά Σχολεία, όπως και από όλα τα άλλα σχολεία της χώρας. Ποια όμως είναι ακριβώς η επιτυχία των ΜΣ στο σύγχρονο μουσικό γίγνεσθαι; Θα θυμίσω ότι πρόκειται για ένα θεσμό ακριβό, που απαιτεί ειδικές εγκαταστάσεις, που δεν υπάρχουν σε όλα τα σχολεία, που απαιτεί επιπλέον προσωπικό, επιπλέον ώρες σπουδών από τα παιδιά, επιπλέον μαθήματα, ώρες μελέτης στο σπίτι κλπ.
Για να απλοποιήσω το επιχείρημα, είναι σαν σε μια οικογένεια με πέντε παιδιά, το ένα από αυτά να χρειάζεται εκτός από τη γενική παιδεία που λαμβάνουν όλα τα άλλα, να πληρώνει για ωδείο, μουσικά όργανα (πολλά, όχι μόνο ένα), βιβλία, παρτιτούρες, να μελετάει στο σπίτι επιπλέον ώρες, να θυσιάζει ώρες παιχνιδιού, να στριμώχνει το πρόγραμμά του κλπ. Όλα αυτά για να μάθει μουσική. Αν η οικογένεια μπορεί να στηρίξει μια τέτοια δραστηριότητα, εντάξει, μπορεί να βγάλει μία μουσικό που θα παίζει στις οικογενειακές συγκεντρώσεις και στις παρέες του - της. Αν όμως δεν μπορεί; Θα πρέπει να υπάρχει ανταπόδοση. Η μουσική δηλαδή να γίνει επάγγελμα και μάλιστα επάγγελμα με συνέχεια και απόδοση. Σε κάθε άλλη περίπτωση τα άλλα παιδιά της οικογένειας θα πρέπει να δουλεύουν για να στηρίξουν οικονομικά την μουσικό για να κάνει το κέφι της. Θα ήταν εκτός από άδικο για τους υπολοίπους, και επιβαρυντικό, αλλά και θνησιγενές. Πόσο θα διαρκούσε; Στην περίπτωση όμως που η μουσικός της οικογένειας πετύχαινε στον τομέα της, θα μπορούσε να δώσει δουλειά και στα αδέλφια της και όχι μόνο.
Η Ελλάδα των ημερών μας μοιάζει με την εν λόγω οικογένεια. Θεωρώ ότι δεν έχει την πολυτέλεια να στηρίξει ακαδημαϊκή προσέγγιση στη μουσική ή έρευνα, ή πειραματισμούς. Δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, ούτε και πρόκειται να την έχει στο μέλλον, αν δεν αποκτήσει μια στιβαρή παρουσία στη Mainstream μουσική. Με τον όρο αυτό που δεν βρίσκω αντίστοιχο ελληνικό για να τον αποδώσω, εννοώ τη μουσική που (αγοράζει και) ακούει η πλειοψηφία του πλανήτη, όχι η πλειοψηφία των Ελλήνων. Με άλλα λόγια, δεν νομίζω ότι η Ελλάδα μπορεί να στηρίξει το θεσμό των ΜΣ με το επιχείρημα της καλής ακαδημαϊκής κατάρτισης, πράγμα που φαίνεται και από τις ελλείψεις σε προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή, εγκαταστάσεις κλπ των σχολείων. Ούτε βέβαια και με το αντίστοιχο επιχείρημα της υποστήριξης της εθνικής μας παράδοσης, καθώς ούτε και αυτή είναι ανταποδοτική οικονομικά. Επιμένω στο οικονομικό ζήτημα γιατί όπως ανέφερα και πιο πάνω η οικονομική αυτοτέλεια είναι εκ των ων ουκ άνευ για την ύπαρξη της τέχνης, οποιασδήποτε τέχνης.
Οποιαδήποτε τέχνη δεν είναι ανταποδοτική είναι καταδικασμένη σε μαρασμό και εκμηδένιση. Με αυτό το πνεύμα λοιπόν, μια Ακαδημία παραδοσιακής μουσικής όπως αυτή που προτείνει η αγαπητή φίλη, είναι καταδικασμένη εφ' όσον δημιουργηθεί, κάτι που έτσι κι αλλιώς με τα σημερινά δεδομένα αποκλείεται απολύτως. Αν όμως είχαμε μια δωδεκάδα μουσικά σχήματα με διεθνή επιτυχία που έφερναν συνάλλαγμα και όλα τα περιφερειακά πλεονεκτήματα στη χώρα μας, θα μπορούσαμε να απαιτήσουμε τη δημιουργία μιας τέτοιας Ακαδημίας, με το εύλογο επιχείρημα ότι η εμβάθυνση στη μουσική θα μας έφερνε περισσότερες θέσεις εργασίας, περισσότερη αναγνώριση, προβολή, θα ενίσχυε τη θέση της χώρας μας στο διεθνές πολιτιστικό γίγνεσθαι, εν ολίγοις θα αποτελούσε έναν ακόμη κρίκο στην ενίσχυση της διεθνούς μας παρουσίας, ενώ θα μπορούσε (και θα έπρεπε) να χρηματοδοτηθεί από τα έσοδα που θα προέκυπταν από την εξαγωγή του πολιτιστικού μας προϊόντος που λέγεται μουσική.
Εκτός όλων αυτών, βρίσκω πραγματικά περίεργη την έλλειψη του προβληματισμού γύρω από το γεγονός ότι η μουσική εκπαίδευση στη χώρα μας αγνοεί τόσο προκλητικά τις εξελίξεις στη μουσική, ενώ από την άλλη μεριά πληρώνει αδρότατα πνευματικά δικαιώματα μουσικής που αποτελεί τη συντριπτική πλειοψηφία των ακουσμάτων μας. Μια ματιά στο φετεινό καλοκαιρινό πρόγραμμα των συναυλιών είναι αρκετή για του λόγου το αληθές. Μόνο η Lady Gaga αναμένεται να γεμίσει το Ολυμπιακό στάδιο και να αποκομίσει αντίστοιχο πολύτιμο συνάλλαγμα, συνάλλαγμα που κανείς Έλληνας καλλιτέχνης δεν πρόκειται να φέρει πίσω. Τα παιδιά στα ΜΣ διδάσκονται Ευρωπαίους και Ρώσους κλασσικούς. Πόσες συναυλίες με έργα τους θα δοθούν και τι ποσοστό αντιπροσωπεύουν συνολικά στο φετεινό καλεντάρι;
Λυπάμαι που το λέω, αλλά τα μουσικά σχολεία δεν έχουν τίποτα χειροπιαστό να επιδείξουν μετά από 25 χρόνια λειτουργίας. Και όχι μόνο αυτό. Υπερβάλλοντας ίσως λίγο, θα έλεγε κανείς ότι τα ΜΣ μοιάζουν κάπως με μοναστήρια. Μετά από ένα τέταρτο του αιώνα, το πρόγραμμα σπουδών τους, το οργανόγραμμα, έχει παραμείνει το ίδιο σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα στον κόσμο από όταν ξεκίνησαν. Πως εκμεταλλεύτηκαν ας πούμε την κοσμογονία του ίντερνετ και την επίδρασή του στη μουσική; Σε ποιο βαθμό το ενσωμάτωσαν στη λειτουργία τους; Τι κέρδισαν από αυτό; Ας προβάλλουμε αυτή τη συλλογιστική στο μέλλον: Πως θα είναι τα σχολεία μετά από άλλα 25 χρόνια; Τι θα έχει αλλάξει; Τι θέλουμε να έχει αλλάξει;
Η εκπαίδευση κατά τη γνώμη μου οφείλει να επανασχεδιάζεται κάθε χρόνο. Κάθε χρόνο θα πρέπει να λαμβάνονται υπ' όψη οι εξελίξεις στις τέχνες, στις επιστήμες, στην κοινωνία, εξελίξεις που θα πρέπει να ενσωματώνονται στο πρόγραμμα των σπουδών κάθε βαθμίδας. (Στο βιβλίο της πληροφορικής της Β' γυμνασίου για παράδειγμα, υπάρχει ερώτηση για το μέγεθος της χωρητικότητας της δισκέτας! Ένα μέσον που έχει καταργηθεί πριν αρχίσουν τα παιδιά το δημοτικό..)
Θεωρώ ότι η μουσική είναι η πλέον αδικημένη τέχνη κάτω από αυτό το πρίσμα. Τα παιδιά μας μαθαίνουν να εκτελούν μουσειακά κομμάτια ξανά και ξανά αγνοώντας κάθε εξέλιξη στη διεθνή μουσική σκηνή, κάτι που θα πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν περιορίζεται στον ελληνικό χώρο, αλλά περισσότερο αποτελεί παθογένεια της ευρω – ρωσικής σχολής. Αναπαυμένοι στις δάφνες τους οι χώρες με τη μακραίωνη παράδοση της κλασσικής μουσικής (με τη γενική έννοια του όρου) έχουν αυτοπεριοριστεί στη διδασκαλία της εκτέλεσης των κομματιών που έγραψαν συνθέτες που οι τελευταίοι έχουν φύγει από τον κόσμο εδώ και διακόσια χρόνια. Καλή και άγια η συνεισφορά τους στη μουσική, αλλά οι μεγάλοι μας Ευρωπαίοι και Ρώσοι μουσικοί πρόγονοι αποτελούν πλέον κεφάλαια της Ιστορίας της μουσικής και όχι ζωντανά κύτταρα που λειτουργούν σήμερα. Ας σκεφθούμε τι θα διδάσκουμε στα παιδιά μετά από διακόσια, ή πεντακόσια χρόνια. Ακόμη τους ίδιους κλασσικούς; Σταμάτησε ο χρόνος για κάποιο λόγο σε αυτή την τέχνη; Και στις σχολές κινηματογράφου μαθαίνουν για τον Αϊζενστάιν και τον Λανγκ, αλλά δεν βάζουν τους σπουδαστές να γυρίσουν ταινίες – αντίγραφα του Θωρηκτού Ποτέμκιν... Ο περιορισμός στη μουσειακή μουσική, αλλά και η κυριολεκτικά τυφλή αφοσίωση των περισσοτέρων δασκάλων στην τεχνική, το μόνο που καταφέρνει είναι να αποθαρρύνει τους νεοεισερχόμενους και να αποξενώνει τους προχωρημένους από κάθε δημιουργική προσπάθεια, καθώς πάντα το ζητούμενο παραμένει η 'σωστή' εκτέλεση των κομματιών που παραλάβαμε και που θα παραδώσουμε αυτούσια και άθικτα στους μεταγενέστερους. Ως πότε;
---
Πρώτη δημοσίευση: http://gomouko.blogspot.gr/2014/05/25_8.html
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #28627 / 20.05.2014, 12:20 / Αναφορά Με όλο τον σεβασμό, διάβασα το άρθρο σας και επιτρέψτε μου να διαφωνήσω εν μέρει καθώς είμαι απόφοιτη Μουσικού Σχολείου εδώ και 3 χρόνια. Το σχολείο αυτό με έκανε, εκτός από μια πολύ ικανή μαθήτρια στα γενικά μα και φυσικά στα μουσικά μαθήματα, άνθρωπο. Δημιούργησε έναν άνθρωπο να νοιάζεται, να είναι ευαισθητοποιημένος με τους γύρω του, να μην ενδιαφέρεται για την καταγωγή κάποιου. Ναι είναι ένα πολύ απαιτητικό σχολείο, και στοιχίζει πολλά χρήματα στο κράτος μα η αλήθεια να λέγεται, δεν υπήρχαν μουσικοί καθηγητές για τα όργανα επιλογής των παιδιών για μεγάλο χρονικό διάστημα με αποτέλεσμα τα παιδιά να μην μαθαίνουν όσα η ύλη τους χρειάζεται, με τα χρόνια όμως, καθώς φοίτησα 6 χρόνια εκεί, το πρόβλημα αυτό μειωνόταν, μέσα σε ένα καλοκαίρι κάναμε καινούριες αίθουσες μουσικών και γενικών μαθημάτων. Το παράδειγμα λοιπόν που αναφέρετε θεωρώ πως είναι πρόβλημα των διευθυντών των σχολείων και του Κράτους. Αφού δεν είναι δυνατόν όταν ζητήθηκαν κονδύλια για ένα σχολείο να είπαν τα δίνουμε, αλλά για το ίδιο σχολείο σε άλλη πόλη να αρνηθούν. Υ.Γ. Το μήνυμα αυτό δε το στέλνω για να σας προσβάλω με κανένα τρόπο, απλά ως κάποια που έχει ζήσει τα πράγματα από μέσα θεώρησα σωστό να σας δείξω πως κάπου αλλού μπορεί να είναι διαφορετικά από αυτά που εσείς είδατε. |
| #28632 / 21.05.2014, 14:06 / Αναφορά @ Christina1993: Αγαπητή Χριστίνα, χαίρομαι και σε ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να σχολιάσεις το άρθρο που δημοσίευσα. Θέλω επίσης να σε ευχαριστήσω για τη νηφαλιότητα και την ευγένεια της απάντησής σου. Ελπίζω να ενδιαφέρεσαι για τη δική μου απάντηση. Η δημιουργία ανθρώπων που νοιάζονται, που ενδιαφέρονται για το περιβάλλον και τους συνανθρώπους τους είναι ζητούμενο για κάθε σχολείο. Από αυτή τη φιλολογία περί μουσικής που 'μεταλάσσει' με κάποιο τρόπο τα παιδιά που φοιτούν στα ΜΣ, δεν θα κρατήσω τίποτα. Αν ο σκοπός των ΜΣ από την ίδρυσή τους ήταν να βγάζουν 'καλύτερους' μαθητές, τότε η ιδέα ήταν αποτυχημένη από την αρχή. Επίσης, το όλο σκεπτικό είναι θεωρώ προσβλητικό για τους μουσικούς και τη μουσική, αλλά και για τα σχολεία γενικής ή άλλης παιδείας. Δηλαδή η μουσική χρειάζεται για να ανέβει το γενικό επίπεδο των μαθητών; Επίσης, τα επαγγελματικά σχολεία που βγάζουν μηχανολόγους, ή υδραυλικούς, θα πρέπει να ντρέπονται για το έμψυχο υλικό τους; Το κύριο θέμα του άρθρου είναι οι στόχοι των ΜΣ από την ίδρυσή τους μέχρι τώρα, το κατά πόσον αυτοί οι στόχοι επιτεύχθηκαν και ποιοι είναι οι νέοι τους στόχοι, εν' όψει και του γεγονότος ότι έχουμε αλλάξει και αιώνα μέσα στ' άλλα... Για να το συνδέσω και με την προηγούμενη παράγραφο, θα θέλαμε να έχουμε σχολεία για υδραυλικούς που θα δίδασκαν στους μαθητές τους την τέχνη του υδραυλικού όπως ήταν το 18ο αιώνα και που δεν θα τα ενδιέφερε να ενημερωθούν για τις εξελίξεις στον τομέα τους και για την ένταξή τους στο πρόγραμμά τους; Θα θέλαμε σχολεία που δεν θα ενδιαφέρονταν για την επαγγελματική αποκατάσταση των αποφοίτων τους; Και ποια είναι η επαγγελματική πορεία των αποφοίτων των ΜΣ μέχρι τώρα; Ποιες είναι οι διεθνείς διακρίσεις τους; Το μόνο που έχουν (ίσως) να επιδείξουν, είναι μερικά ευρωπαϊκά ή ρωσικά βραβεία μουσειακών εκτελέσεων μουσειακών κομματιών. Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος. Τα ΜΣ στην ίδρυσή τους είναι φυσικό να αποτέλεσαν πείραμα. Ένα πείραμα που το αγκάλιασε η κοινωνία πολλαπλασιάζοντάς τα. Είναι λογικό για σένα, η ύλη των μαθημάτων να μένει ίδια μετά από ένα τέταρτο του αιώνα από ιδρύσεώς τους; Και μέχρι πότε θα παραμένει ίδια; Στο δικό σου σχολείο είχες την τύχη να συνεργαστείς με δημιουργικούς και ενθουσιώδεις δασκάλους που με δική τους πρωτοβουλία σας έδωσαν αυτές τις εργασίες που περιγράφεις. Εγώ όμως μιλάω για το σύνολο και την επίσημη διδακτέα ύλη. Αυτή, μαζί με το όλο οργανόγραμμα των ΜΣ έχει παραμείνει απαράλλακτη εδώ και 25 χρόνια. Και δεν βλέπω να υπάρχει καμιά πρωτοβουλία ή θεσμική 'υποχρέωση' παρακολούθησης των εξελίξεων στη μουσική. Το χειρότερο από όλα είναι το αποτέλεσμα: Μπορείς να δείξεις έστω και μια παγκόσμια διάκριση κάποιου παιδιού από τα ΜΣ; Μιλάω για μια επιτυχία που να απόσβεσε τα έξοδα που το παιδί αυτό έκανε σε όλη τη ζωή του 'μαθαίνοντας' μουσική. Δυστυχώς δεν υπάρχει, και αυτό επειδή είμαστε δέσμιοι των ευρωπαϊκών και ρωσικών μεθόδων διδασκαλίας - αλλά περισσότερο άποψης - που διέπουν γενικά όλη τη μουσική μας εκπαίδευση. Και το αποτέλεσμα είναι η καθίζηση των αντίστοιχων (ευρωπαϊκών και ρωσικών) σχημάτων διεθνώς. Ποια ήταν η προσφορά των δύο ηπείρων - σταθμών στην Ιστορία της μουσικής εδώ και ένα περίπου αιώνα; Το απόλυτο μηδέν. Αγοράζουμε σχεδόν αποκλειστικά αμερικανική μουσική, αφήνοντας τη 'δική' μας ευρω-ρωσική για συναυλίες που απευθύνονται σε γονείς και συγγενείς των μουσικών. Ρίξε μια ματιά στο φετεινό καλοκαιρινό πρόγραμμα συναυλιών: Πόσα είναι τα αμιγώς αμερικανικά και αμερικανοτραφή συγκροτήματα και πόσα τα καταγόμενα από Ευρώπη και Ρωσία; Πόσα από τα ελληνικά έχουν βγει στο εξωτερικό και που έχουν παίξει; Αν τα ΜΣ είχαν με τη μέχρι τώρα πορεία τους ανατρέψει αυτή την ισορροπία, θα τους έβγαζα το καπέλο. Όχι όμως μόνο δεν το έχουν κάνει, αλλά με το ανύπαρκτο πρόγραμμά τους, απλώς διαιωνίζουν αυτή την κατάσταση, αποκλείοντας οποιαδήποτε διάθεση δημιουργικότητας, αναπαράγοντας τα ίδια και τα ίδια. Θα χαρώ να ακούσω την άποψή σου για τα παραπάνω και ότι άλλο έχεις να παρατηρήσεις. |
| #28641 / 22.05.2014, 23:01 / Αναφορά καλα τελικα δεν ξερουμε τι θελουμε ..ειναι δυνατον να μην αρεσουν τα μουσικα σχολεια σε καποιους ? και πως ξερω εαν δεν κρυβονται καποιοι... πισω απο το αρθρο που εξυπηρετουν ωδεια? και γιατι τους πειραζουν να μαθαινουν τα παιδια μουσικη δωρεαν ? τοσα λαμογια που πουλησαν την χωρα δεν τους πειραζει αυτο βρηκαν?λοιπον επειδη η κορη μου παει σε μουσικο σχολειο τα ξερω αρκετα καλα τα πραγματα και τι προσπαθειες γινονται απο τους καθηγητες και τον διευθυντη.. παραθετω 2 λινκ και οποιος θελει τα βλεπει και βγαζει τα συμπερασματα του ..μουσικαρες βγαινουν οχι ολοι αλλα ειναι αρκετοι ..και ειδικα η χορωδια εχει βραβευτει πανευρωπαικα ..δεν χρειαζονται πολλα λογια το αρθρο αυτο για εμενα δεν επρεπε να δημοσιευτει ειδικα σε μουσικο σαιτ... https://www.youtube.com/watch?v=LIfMSNDPfD0
|
| #28643 / 22.05.2014, 23:31 / Αναφορά xray θελω να σου μιλησω ποιο ευγενικα αλλα δεν μου βγαινει..τι θεωριες κατεβαζεις και εξηγεις..δεν εχουν βαση αυτα που λες απλα εισαι αντιδραστικος ..δεν εχουμε μπερκλευ ..αλλα με αυτες τις συνθηκες ειναι οτι καλυτερο τα παιδια ξυπνουν απο τις 6.00 το πρωι και γυρνανε το απογευμα ..στις 4.30 και εχουνε και αλλες υποχρεωσεις μετα.. στην κορη μου μαθαινα κιθαρα και τωρα παιζει κλασσικα κομματια και δυσκολα αψογα την ακουω και δεν το πιστευω τι μας λες τωρα...!!! στα 17 θα κανει διεθνη καριερα ? και πως ξερεις τι θα κανει καθε παιδι αργοτερα και απορριπτεις γενικα τα σχολεια αυτα... |
| #28644 / 23.05.2014, 00:12 Εξαιρετικά νηφάλια και συγκροτημένη απάντηση. Ίσως το καλύτερο θα είναι όπως λες να λογοκρίνει η σύνταξη τα άρθρα που δεν σου αρέσουν. |
| #28646 / 23.05.2014, 09:13 ΔΕν καταλαναίνω ειλικρινά αυτά που γράφετεΣυγκρίνετε τα παιδιά που αποφοιτούν με τόσο κόπο και θυσίες από τα μ.σ. με την επιτυχία της Lady Gaga! Εντάξει δεν νομίζω να φθάσουν ποτέ το μέγεθος της επιτυχίας της, αλλά εδώ δεν είναι Αμερική, είναι Ελλαδα και για τα δεδομένα της χώρας είναι θαύμα που υπάρχουν ακόμη τέτοια σχολεία, όταν όλα γύρω έχουν ισοπεδωθεί και απαξιωθεί. Αλλωστε για το θέμα της επαγγελματικής αποκατάστασης είσαι τόσο σίγουρος ότι ο απόφοιτος του μ.σ. θα είναι αποτυχημένος ενώ ο απόφοιτος ενός ΤΕΙ θα είναι επιτυχημένος;; Για να σοβαρευθούμε λίγο ! |
| #28648 / 23.05.2014, 10:10 Αγαπητή Deppie, θα μου επιτρέψεις να συγκρίνω ότι θέλω. Η Γκάγκα δεν έφτασε εκεί που έφτασε χωρίς θυσίες και κόπους. Πολύ περισσότερο ίσως από τις αντίστοιχες θυσίες και κόπους των παιδιών των ΜΣ. Εσύ δεν θα ήθελες να φτάσουν αυτά τα παιδιά το μέγεθος της επιτυχίας της; Εδώ είναι Ελλάδα, οπότε για σένα αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε σε επιτυχίες αντίστοιχες της Αμερικής; Και γιατί; Το 'όλα γύρω έχουν ισοπεδωθεί και απαξιωθεί' είναι μια γενικολογία που δείχνει μόνο ένδεια τεκμηρίων. Εσύ έχεις ισοπεδωθεί και απαξιωθεί; Η μόνο όλα γύρω σου; Όσο για την επαγγελματική αποκατάσταση, εγώ μίλησα για την μέχρι τώρα κατάσταση. Μετά από 25 χρόνια ποια ακριβώς είναι η προσφορά των ΜΣ στη μουσική (και στην επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών τους); Ανέφερα τη Γκάγκα γιατί θα την πληρώσουμε χρυσή στο Ολυμπιακό Στάδιο, ενώ δεν έχουμε να επιδείξουμε τίποτα αντίστοιχο δικό μας. Όπως λες όμως στην απάντησή σου, δεν πρόκειται να έχουμε ποτέ, γιατί εδώ είναι Ελλάδα... Όταν σοβαρευ(θ)είς και μάθεις να απαντάς με τεκμηριωμένα επιχειρήματα τα ξαναλέμε... |
| #28657 / 23.05.2014, 15:51 Μα είμαστε με τα καλά μας; Η εν λόγο Lady είναι ένα προϊόν της μουσικής βιομηχανίας που σήμερα υπάρχει και αυριο δεν θα υπάρχει. Θα υπάρχει όμως ένα άλλο προϊόν. Πως μπορείς να συγκρίνεις την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι κλασικοί συνθέτες με τα τραγουδάκια της Lady; Δεν λέω ότι η παραλθοντολατρεία είναι το ζητούμενο, αλλά χρειάζονται γερές βάσεις για να πατήσει κανεις. Η μουσική βιομηχανία είναι η βαριά βιομηχανία των Αμερικανών. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα προϊόντα τους έχουν την καλύτερη ποιότητα. Άλλο Ferrari άλλο Hyundai έτσι; Σκέφτεσαι σαν έμπορος και γι αυτό είσαι λάθος εξ ορισμού. Τα σχολεία θα πρέπει να παίζουν το ρόλο του παιδαγωγού και να μην έχουν σαν γνώμονα τις οικονομικές συναλλαγές. Μπορώ να σου κατονομάσω δεκάδες ονόματα που βρίσκονται στα μουσικά πράγματα και είναι απόφοιτοι μουσικών σχολείων. |
| #28661 / 23.05.2014, 18:11 φιλε δικαιωμα σου να σκεπτεσαι οπως θελεις ουτε σε λογοκρινει καποιος αλλα αν εισαι μουσικος για εμενα δεν επρεπε να τα γραψεις αυτα..αν γινεται κατι θετικο πρεπει να το διαφημιζουμε..μιλαμε για μουσικη δεν μιλαμε αν γραφω νηφαλια η οχι. δεν κανω επιδειξη συγγραφης κειμενου εδω ...εξ αλλου δεν βλεπω και καποιον να συμφωνει με αυτα που λες..νασαι καλα ..και χωρις τα δικα μας σχολια η μουσικη θα προχωρησει και θα υπαρχει οταν εμεις δεν θα ειμαστε εδω... |
| #28651 / 23.05.2014, 12:11 / Αναφορά Αγαπητέ xray, δεν μας λες με ποια ιδιότητα η οποία να έχει σχέση με τα Μουσικά Σχολεία γράφεις άρθρο. Είσαι απόφοιτος ενός τέτοιου σχολείου ή μήπως καθηγητής; Τότε μπορείς να έχεις και εμπεριστατωμένη άποψη για τις δυνατότητες και τις προοπτικές τους. Τα σχολεία αυτά ΔΕΝ λειτουργούν ούτε σαν Ακαδημίες μουσικής επαγγελματικές, ούτε σαν ωδεία.Δεν είναι αυτός ο στόχος τους. Ο στόχος τους είναι να προσφέρουν τόσο υψηλής ποιότητας γενική εκπαίδευση όσο και μουσικές/καλλιτεχνικές διεξόδους σε παιδιά που αγαπούν/έχουν έφεση στη μουσική, να φοιτήσουν και να περάσουν την εφηβεία τους σε μουσικό περιβάλλον χωρίς βία και παρατράγουδα. Αν τώρα μέσα από την εκπαίδευσή τους τύχει να γίνουν ΚΑΠΟΙΟΙ και επαγγελματίες μουσικοί, ΟΚ, είναι απόλυτα φυσιολογικό όχι όμως ότι τα παιδιά όλα πηγαίνουν για επαγγελματίες. Τα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία της χώρας με τα όποια προβλήματα που αναπόφευκτα έχουν αποτελούν τις οάσεις πολιτισμού στη Δημόσια Εκπαίδευση, ιδιαίτερα στην τραγική εποχή μας. Μην τα χτυπάτε τα σχολεία αυτά με την αφ υψηλού κριτική σας. Προστατέψτε τα, υποστηρίξτε τα και βελτιώστε τα. Αξίζουν τον κόπο, πιστέψτε με. ΥΓ. Θα με ρωτήσετε με ποια ιδιότητα μιλάω εγώ. Είμαι γονιός μαθητή του Καλλιτεχνικού Γυμνασίου του Γέρακα (κατεύθυνση Εικαστικών).
|
| #28654 / 23.05.2014, 14:02 / Αναφορά Αγαπητέ xray δυστυχως δεν διαβάζεις τα σχόλια των υπολοίπων, έχεις την δική σου άποψη και καλά κάνεις, απλά πρέπει να μάθεις να σέβεσαι και τη γνώμη των άλλων!!! |
| #28662 / 23.05.2014, 22:33 / Αναφορά Λοιπόν xray θα συμφωνήσω μαζί σου. Λόγω της χρεωκοπίας της χώρας, αποδείχτηκε με τον χειρότερο δυστυχώς τρόπο ότι χρειάζονται απόφοιτοι μαθητές που ξέρουν μαθηματικά, ηλεκτρολογία, ηλεκτρονική, μηχανολογία, φυσική και κομπιούτερς και γενικά τέτοιου τύπου επιστήμες. Αυτοί μόνο μπορούν να δημιουργήσουν τεχνολογία και να κατασκευάσουν επιτέλους και μηχανές παντός τύπου. Αυτοί θα δημιουργήσουν ή θα επανδρώσουν μηχανολογικά εργαστήρια, βιοτεχνίες, βιομηχανία και παραγωγή. Όλα αυτά με την σειρά τους θα δώσουν δουλειά σε Έλληνες εργαζόμενους και το χρήμα θα κινείται εντός Ελλάδος. Οι μαθητές των μουσικών σχολείων ξοδεύουν πάρα πολύ χρόνο επί 6 συνεχή χρόνια για να μάθουν μουσική, αρμονία κ.λπ, (μέχρι και ιδιαίτερα μαθήματα-φροντιστήρια κάνουν) πράγματα δηλαδή που δεν θα τους χρησιμεύσουν πρακτικά στην ζωή τους εκτός από λίγες περιπτώσεις που κάποιοι από αυτούς θα γίνουν μουσικοί επαγγελματίες. Αλλά επειδή κάποιοι από αυτούς θα γίνουν επαγγελματίες μουσικοί δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένος ένας λαός να πληρώνει ένα τέτοιο πολυέξοδο σύστημα. Υπάρχουν και τα ιδιωτικά ωδεία, τι θα κάνουν αυτοί, κλέφτες θα γίνουν; Επίσης αναγκαστικά λόγω της φύσης των μουσικών σχολείων, αφιερώνουν οι μαθητές αυτοί πολύ χρόνο σε μουσικά μαθήματα με αποτέλεσμα να δίνεται λιγότερη βαρύτητα σε άλλα μαθήματα που θα είναι πιο χρήσιμα στη ζωή τους, όπως τα μαθηματικά ή η φυσική. Ξοδεύουν επίσης (οι γονείς τους) μεγάλα ποσά για μουσικά όργανα που είναι σχεδόν πάντα εισαγόμενα και κατασκευασμένα σε ξένες χώρες, ότι πρέπει δηλαδή για να γίνεται τζίρος στα ξένα εργοστάσια και να έχουν δουλειά οι ξένοι. Δηλαδή αν όλα αυτά τα μουσικά όργανα (ή έστω ένα μεγάλο μέρος τους) που αγοράζονται στην Ελλάδα να ήταν τουλάχιστον ελληνικής κατασκευής, τουλάχιστον έτσι να έβλεπα έστω και έναν σοβαρό λόγο να υπάρχουν αυτά τα σχολεία γιατί θα βοηθούσαν την ντόπια έρευνα και παραγωγή. Αλήθεια ποιός κανονίζει τι μάρκα μουσικά όργανα θα έχει ένα μουσικό σχολείο, πόσα όργανα θα υπάρχουν, σε τι τιμή τα αγοράζει και από ποιό μαγαζί και ποιά εταιρεία τα αγοράζει; Ερώτηση που δεν θα απαντηθεί μάλλον ποτέ. Όποιος θέλει να σπουδάσει μουσική τελικά υπάρχουν ωδεία σε όλες τις γειτονιές και μπορεί άνετα να το κάνει σε αυτά, δεν είναι ανάγκη να πληρώνει ο πολίτης για μουσικά γυμνάσια και λύκεια που τελικά δεν προσφέρουν ότι χρειάζεται μιά οικονομία. Ας με συγχωρέσουν οι καθηγητές των δημόσιων μουσικών σχολείων, τους εκτιμώ γενικά και δεν έχω τίποτα εναντίον τους, ούτε έχω επιχείρηση ωδείο ή κάτι άλλο παρόμοιο. |
| #28664 / 24.05.2014, 09:17 @konstantinos: Δεν ξέρω αν είσαι στα καλά σου, αλλά όσο για μένα, όπως ξαναείπα, μπορώ να συγκρίνω ότι μου αρέσει. Για τους αμερικάνους, εγώ θα έλεγα ότι η καλλιτεχνική βιομηχανία είναι η βαριά βιομηχανία τους. Όσο για την αξιολόγησή της, εγώ απλώς έδειξα ότι ενώ αγοράζουμε τα 'προϊόντα' της, αδιαφορούμε για την παραγωγή τους, μένοντας κολλημένοι στην παρελθοντολογία όπως λες. Θα είχες αντίρρηση να πουλάμε όσα καλλιτεχνικά προϊόντα (μουσική, βιβλία, ταινίες, σήριαλ κλπ) πουλάνε οι αμερικάνοι; Αν όχι, τότε γιατί να μην στραφεί η μουσική εκπαίδευση προς αυτή την κατεύθυνση; Το πως σκέφτομαι είναι δικό μου θέμα. Αυτά που λέω είναι προς κρίση. Όσο για τους δεκάδες αποφοίτους στα μουσικά πράγματα, δεν νομίζω, αλλά αν θέλεις κατονόμασέ τους για να απαντήσω σχετικά. Εγώ βέβαια έκανα σαφές ότι αυτό που έχει σημασία είναι η εξωστρέφεια, τόσο στη μουσική όσο και στις άλλες τέχνες, οπότε αντίστοιχα αξία θα είχε κάποιος απόφοιτος μουσικού σχολείου με διεθνή καριέρα. Υπάρχει κάτι τέτοιο; Δεν θα χαιρόμασταν όλοι αν υπήρχε; Αν ναι, γιατί δεν κατευθύνουμε την εκπαίδευσή μας προς τα εκεί; @ dimos2: Το τί είμαι δεν έχει καμιά σημασία. Καταθέτω μια άποψη και τη συζητάω με όσους ενδιαφέρονται. Από τη λογοκρισία όμως, πήγαμε στο αν συμφωνεί κανείς με αυτά που λέω. Θα πρέπει δηλαδή να παίρνω τη σύμφωνη γνώμη του μέσου όρου για να δημοσιεύσω τις απόψεις μου; @ analystis: Όχι, δεν σας λέω την ιδιότητά μου. Δεν έχει καμιά σημασία. Είμαι κάποιος που έχει αυτή την τεκμηριωμένη άποψη και που την θέτει προς συζήτηση με όποιον ενδιαφέρεται. Σέβομαι την άποψή σας σχετικά με τα σχολεία, αλλά εγώ έχω άλλη. Και δεν χτυπάω κανέναν. Με την κριτική μου ευελπιστώ να γίνουν καλύτερα τα προς συζήτηση σχολεία, αλλά και συνολικά η μουσική εκπαίδευση. Τέλος, δεν θα σας ρωτήσω την ιδιότητά σας. Δεν έχει σημασία. Η γνώμη σας, αν είναι νηφάλια και τεκμηριωμένη, έχει. @ deppie: Αγαπητή ντέπυ, κατά κανόνα διαβάζω τα σχόλια πολύ προσεκτικότερα από όσο διαβάζουν οι σχολιαστές τα άρθρα μου. Φυσικά και έχω τη δική μου άποψη και σέβομαι απόλυτα την άποψη των άλλων. Η δική σου προτροπή 'ας σοβαρευτούμε' αποτελούσε την έκφραση του δικού σου σεβασμού απέναντί μου; Εσύ περιμένεις να σεβαστώ μια τέτοια αντιμετώπιση; @ stet: Μάλλον δεν κατάλαβες το πνεύμα μου. Εγώ υποστήριξα ότι στην πραγματικότητα η μουσική εκπαίδευση φαίνεται ακριβή επειδή δεν είναι ανταποδοτική. Η μουσική μπορεί να γίνει η βαριά βιομηχανία μιας χώρας, όπως είπε κάποιος άλλος στα σχόλια ότι συμβαίνει στην Αμερική. Αυτό που λέω είναι ότι η μουσική εκπαίδευση, τόσο στα ΜΣ, όσο και στα ωδεία, είναι οπισθοδρομική και αγνοεί τις εξελίξεις στην τέχνη αυτή. Με αυτό τον τρόπο, φυσικά και οι γνώσεις των παιδιών δεν θα χρησιμεύσουν, αφού όλοι θα συνεχίσουμε από τη μια να αγοράζουμε αμερικανικά κυρίως πολιτιστικά προϊόντα και από την άλλη να διδάσκουμε στα παιδιά μας ρώσους και ευρωπαίους κλασσικούς. Όσο για το κομμάτι με τα όργανα, πράγματι, μια εξαγωγική μουσική βιομηχανία, έχει τη δύναμη να στηρίξει και οργανοποιούς, αλλά και μια σειρά άλλων υποστηρικτικών υπηρεσιών που χρειάζεται η μουσική. Η μαγική λέξη είναι 'εξωστρέφεια'. |
| #28665 / 24.05.2014, 14:31 xray δεν πειράζει αν δεν κατάλαβα ακριβώς το πνεύμα σου, σημασία έχει ότι στην χρεοκοπημένη χώρα που ζούμε είμαι κατά της ύπαρξης δημόσιων σχολείων που παράγουν μόνο καταναλωτές ξένων προιόντων, γιατί όπως είπα πιό πάνω όλα τα μουσικά όργανα που αγοράζονται από τους μαθητές των μουσικών σχολείων είναι εισαγόμενα, ξένα. Οι μαθητές τους μαθαίνουν μουσική, αυτό έλειπε δα και να μη μαθαίνουν μετά από τόσες ώρες διδασκαλίας που κάνουν, αλλά ελάχιστοι γίνονται επαγγελματίες μουσικοί από αυτούς. Όμως το ότι βγαίνουν κάποιοι από αυτούς τους μαθητές επαγγελματίες δεν δικαιολογεί την ύπαρξή των σχολείων αυτών, καθώς το ίδιο αποτέλεσμα θα υπήρχε και στα ιδιωτικά ωδεία δεν είναι ανάγκη ο φορολογούμενος να πληρώνει και γιά αυτά, αρκετά πληρώνει για ένα σωρό άλλα. Γενικά είμαι κατά των δημόσιων σχολείων που παράγουν μόνο καταναλωτές έτοιμων ξένων προιόντων και που υπάρχουν μόνο και μόνο για να γίνεται μεγαλύτερος τζίρος στην ξένη βιομηχανία. |
| #28668 / 24.05.2014, 20:59 / Αναφορά Τολμώ να υποθέσω πως ο αρθρογράφος ,αν και γονέας μαθητή Μουσικού Σχολείου δεν έχει εντρυφήσει ο ίδιος στη μουσική θεωρία και πράξη -σίγουρα δε όχι στην κλασσική μουσική. Διότι δύσκολα θα υποτιμούσε ειδάλλως την αξία των κατ'αυτόν "αναχρονιστικών" και "παρωχυμένων" Ρώσσων και Ευρωπαίων κλασικών . Άτοποι και άτυχοι κατ'εμέ οι παραλληλισμοί υδραυλικών-φοιτητών θεάτρου με τους μουσικούς δασκάλους ή τις κρατούσες διδακτικές πρακτικές. Δύσκολα επίσης σε άλλη περίπτωση θα προήγαγε τη Lady Gaga -ή την όποια Lady Gaga- ως πρότυπο επιτυχίας στη διεθνή μουσική σκηνή , πράγμα που σημαίνει πως θα ήταν ευτυχής σε περίπτωση που το δικό του παιδί κατάφερνε μια τέτοιου είδους "επιτυχία" . Θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω εδώ πως δεν βλέπω ως συμπτωματική ή προϊόν ενός αρρωστημένου κομπλεξ την απαξίωση από τους ανθρώπους της τέχνης -της πραγματικής τέχνης- της πλειοψηφίας των δημοφιλών ποπ συμβόλων. Σίγουρα ούτε η αρτιότητα , ούτε η τελειότητα θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν τη λειτουργία των σημερινών Μουσικών Σχολείων. Προβλήματα υπάρχουν σημαντικά ...σίγουρα όμως το έργο που έχουν έως τώρα προσφέρει και συνεχίζουν να επιδεικνύουν οι διδάσκοντες που στελεχώνουν τα σχολεία αυτά-παρά τα πενιχρά προσφερόμενα μέσα- είναι σημαντικότατο και δεν δύναται να παραγνωριστεί . Τολμώ εν τέλει να εξάγω το -ίσως αυθαίρετο κατά κάποιους - συμπέρασμα πως τα ξενόφερτα πολιτιστικά και ιδεολογικά στοιχεία τα οποία διαρκώς βομβαρδίζουν τις συγχρονες κοινωνίες έχουν εν μέρει καταφέρει την αλλοτρίωση των τελευταίων ... |
| #28669 / 24.05.2014, 23:15 Μπράβο ELGreco03 για τα πολύ καλά ελληνικά που μιλάς αν και 17 χρονών, όπως βλέπω στο προφίλ σου. Είναι σαν να διαβάζω κάποιον φιλόλογο 50 ετών. Εύγε και πάλι. Πάντως η κρίση είναι οικονομική. Όλοι όσοι καταστράφηκαν οικονομικά, ή ακόμα και έδωσαν τέλος δυστυχώς στην ζωή τους καταστράφηκαν για οικονομικούς λόγους, από έλλειψη χρημάτων δηλαδή και όχι από έλλειψη κάποιας γενικής παιδείας. |
| #28670 / 25.05.2014, 00:44 Πραγματικά, όπως έλεγε και ο Καρυωτάκης, σαν 'παράξενο παιδάκι, γερασμένο'.. Μακράν το πιο βαρετό σχόλιο που έχω διαβάσει ποτέ μου. Μοναστηριακό.. |
| #28671 / 25.05.2014, 15:47 Σε καμία περίπτωση δεν ανέμενα υψηλότερου επιπέδου απάντηση απο δ'αύτη από ένα άτομο ξένο προς τον κόσμο της τέχνης, που την προσεγγίζει με αμιγώς οικονομικά και εμπορικά κριτήρια . Ευχαριστώ πολύ για την πλήρως "τεκμηριωμένη" απάντηση και τα "αδιάσειστα" επιχειρήματα που προβάλλονται. Τι πιο συνηθισμένο από την άστοχη και άκαιρη παράθεση στίχων και γνωμικών και την επίκληση σε επιφανείς ανθρώπους που τάχα υπαινίσονται το "υψηλό" πνευματικό επίπεδο του γράφοντος ; Τι πιο συνιθισμένο από ανθρώπους που φαίνονται ανακόλουθοι μεταξύ λόγων και πράξεων ;.... που τη μια στιγμή κατακρίνουν τους σχολιαστές τους για την έλλειψη επιχειρημάτων και την άλλη στιγμή χαρακτηρίζουν ένα κείμενο που βρίθει από επιχειρήματα -ορθά ή όχι , αυτό είναι άλλη ιστορία- απλά βαρετό και μοναστηριακό δίχως να μπουν στον κόπο να τοποθετηθούν επί των θεσεών του , που απαξιούν να απαντήσουν λόγω κάποιας -καθώς φαίνεται- κρίσης ανωτερότητας .... Μόνο να με χαροποιήσει μπορεί μια τέτοιου είδους αδυναμία παράθεσης στέρεων επιχειρημάτων, τέτοιων που να καθιστούν τα δικά μου ανεπαρκή και ελλιπή . Μιας τέτοιου είδους απάντησης που χρησιμοποιεί μόνο την "επίθεση στο ήθος του αντιπάλου" ως μέσο πειθούς σαφώς υπερέχει η σιωπή .... |
| #28672 / 25.05.2014, 16:04 stet Ευχαριστώ για τα θετικά σχόλια ... Επιφανειακά η κρίση είναι σίγουρα οικονομική...καθώς ο κοσμάκης στερείται ακόμη και βασικών αγαθών ... Τα βαθύτερα αίτια ωστόσο είναι άλλα ... Δεν θα μπω τώρα στη διαδικασία μιας ανθρωπιστικής φιλολογίας , που για πολλούς είναι κουραστική , αν και σε πολλά σημεία συμφωνώ με αυτή . |
| #28673 / 25.05.2014, 19:10 @ ψυχή του πάρτυ: Δεν είναι κάτι προσωπικό, απλώς δεν αξίζει τον κόπο να σου μιλάει κανείς. |
| #28674 / 25.05.2014, 21:22 Το αν αξίζει ή δεν αξίζει τον κόπο δεν είναι σε θέση να το κρίνει κανένας ανίδεος. Να μιλάς για τον εαυτό σου μόνο. Συνεχίζεις να αδυνατείς να προβάλλεις επιχείρημα πέραν των υβριστικών σχολίων σου ... Να χαίρεσαι την "ανωτερότητά" σου αν τρέφεις την ψευδαίσθηση πως είσαι εσύ άξιος λόγου . |
| #28675 / 25.05.2014, 22:48 / Αναφορά Καλησπέρα.Δεν συνηθίζω να σχολιάζω τα άρθρα που αναρτώνται γιατί είμαι υπέρμαχος της ελευθερίας του λόγου.Επειδή όμως θεωρώ τον εαυτό μου κατάλληλο καθώς είμαι καθηγητής μουσικής διορισμένος σε γυμνάσιο γενικής παιδείας, έχω περάσει από αναπληρωτής από μουσικό σχολείο, αλλά το κυριότερο είναι ότι η μεγάλη μου κόρη πέρασε και τα έξι χρόνια στο μουσικό σχολείο κα ο γιος μου τώρα φοιτά στην πρώτη γυμνασίου στο μουσικό νιώθω την ανάγκη να απαντήσω.Καταρχήν τα μουσικά σχολεία της χώρας μας είναι πολύπαθα γιατί τα αντιμετωπίζουν ως το φτωχό συγγενή της Β/θμιας Εκπαιδευσης.Έχουν μόνιμη έλλειψη σε εκπαιδευτικούς, αφού λειτουργούν κυρίως με αναπληρωτές και σε κτίρια.Ξεχειλίζουν όμως από παιδιά με ταλέντο, όρεξη και κυρίως πείσμα.Γιατί μόνο με αυτά τα χαρίσματα μπορεί κάποιος να ανταπεξέλθει στιε δύσκολες και απαιτητικές και πολλές φορές αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στα μουσικά σχολεία.Αν δεν λειτουργούν σωστά φταίει ο κρατικός μηχανισμός και όχι ο θεσμός αυτών των σχολείων,πόσο μάλλον οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται σε αυτό.Τ'ι προσφέρουν:Ό,τι χρειάζεται η ψυχή και το πνεύμα για να τραφεί.Απευθύνεται σε καλλιτέχνες.Αυτό από μόνο του λέει πολλά γιατί μιλάμε για ιδιαίτερες προσωπικότητες.Όσον αφορά την παιδεία στην κλασσική μουσική , τότε γιατί μαθαίνουν τα παιδιά και αρχαία:Αυτά είναι ακόμα πιο παλιά από τον Μπετόβεν!Για τον απλό λόγο ότι η κλασσική παιδεία σε όλους τους τομείς είναι η σωστή βάση πάνω στην οποία χτίζουμε όλα τα υπόλοιπα!Και σας το λέει ένας μουσικός που παίζει και μοντέρνα μουσική και προτρέπει τους μαθητές του να ασχοληθούν με αυτή κα να διευρύνουν τους ορίζοντές τους!Όσον αφορά το κόστος και την επιβάρυνση, δε στέκει γιατί στα έξι χρόνια τα παιδιά μαθαίνουν πράγματα που στα ωδεία θα χρειάζονταν μια περιουσία.Για του λόγου το αληθές, η κόρη μου όταν πήγε στο μουσικό μάθαινε μόνο πιάνο.Μπήκε στο ΠΜΣ Κερκυρας 2η και δεν δυσκολεύεται γιατί έχει σφαιρικές γνώσεις από το μουσικό.Επίσης πήρε ειδίκευση στα Ευρωπαικά κρουστά που είχε διδαχθεί αποκλειστικά στο σχολείο!Για τους καθηγητές που διδάσκουν σε αυτά, σας πληροφορώ ότι δίνουν την ψυχή τους για αυτά τα παιδιά!Για αυτό που είπατε για τους υπολογιστές, ε τότε, τί να απαντήσω!Εδώ θέλουν να τους βγάλουν από τα γενικής, το μουσικό σας πείραξε:Σαν συμπέρασμα θα ήθελα να σας πω ότι αν κάποιος δεν ζήσει μέσα σε ένα μυσικό σχολέιο δεν μπορεί να καταλάβει τί προσφέρει.Ευχαριστώ. |
| #28677 / 26.05.2014, 10:41 Αγαπητέ κύριε Παπαδάκη, απαντώ σε μερικά από τα σημεία του σχολίου σας: Είναι γνωστή η έλλειψη εκπαιδευτικών, υλικοτεχνικής υποδομής κλπ κλπ από τα ΜΣ, όπως και από τα υπόλοιπα σχολεία. Δεν αναφέρθηκα καθόλου σε αυτό. Εγώ διατείνομαι ότι δεν λειτουργούν σωστά, γιατί έχουν σχεδιαστεί λάθος από την αρχή, αλλά κυρίως και γιατί πέρασαν 25 χρόνια και για τα ΜΣ (και όλη την υπόλοιπη μουσική εκπαίδευση) είναι σαν να βρίσκονται ακόμη στο 1985. Εγώ επίσης δεν αναφέρθηκα στους εκπαιδευτικούς. Πράγματι εργάζονται, πράγματι προσφέρουν, αλλά το θέμα του άρθρου είναι ότι η ύλη που διδάσκουν είναι παρωχημένη. Είναι πολύ απλό: δίνουμε εκατομύρια σε ξένους (κυρίως αμερικάνους) καλλιτέχνες για να ακούμε τη μουσική τους. Γιατί δεν βάζουμε αυτή τη μουσική στο πρόγραμμα των σχολείων; Θα το καταλάβαινα αν ως λαός ακούγαμε μόνο 'κλασσική' μουσική, να διδάσκαμε αυτή τη μουσική μόνο. Εφ' όσον όμως πληρώνουμε αδρά αυτό το είδος της μουσικής γιατί δεν δοκιμάζουμε να το παράγουμε; Το ίδιο ισχύει και με τον κινηματογράφο και με άλλες τέχνες. |
| #28681 / 26.05.2014, 21:06 Kαταρχήν δε διδάσκεται μόνο κλασσική μουσική.Δίνεται ιδιαίτερο βάρος στην παραδοσιακή μας μουσική και με μεγάλη ευχαρίστηση βλέπω τα παιδιά να γνωρίζουν και να αγαπούν τη Βυζαντινή μουσική και την παραδοσιακή μουσική της Ελλάδας.Γιατί καλώς ή κακώς πρέπει να γνωρίζουμε την παράδοσή μας.Και μάλιστα το δικό μας σχολείο έχει παράδοση στα καταπληκτικά παραδοσιακά σύνολα με πρωτιές σε πανελλήνιους διαγωνισμούς.Και αυτό φαίνεται από τον μεγάλο αριθμό παιδιων που ζητούν ως οργανο επιλογής ένα παραδοσιακό, όπως λαούτο, λύρα, μπουζούκι, κρουστά, κ.λ.π.Όσον αφορά τη μοντέρνα ξένη μουσική συμφωνώ ότι πρέπει να ολοκληρώνει την παιδεία των μαθητών και αυτό συμβαίνει στα πλαίσια της χορωδίας και των μουσικών συνόλων.Δεν ξεχνώ πριν τρία περίπου χρόνια μια συναυλία που έδωσαν αφιέρωμα στον ελληνικό και ξένο κινηματογράφο- καταπληκτική- και μάλιστα σε ενορχήστρωση και ενοργάνωση των ίδιων των παιδιών!Οι καθηγητές είχαν απλά συντονιστικό ρόλο!Θα θέλατε να μπεί η jazz σαν μάθημα:Πολύ ενδιαφέρουσα σκέψη.Ποιός όμως Έλληνας καθηγητής (δεδομένου ότι δεν την έχουμε και στο αίμα μας και ότι το υπουργείο ζητάει δίπλωμα για τα πάντα) θα διδάξει ένα είδος μουσικής το οποίο βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό (άρα δεν μπορεί να βασιστεί σε βιβλίο ύλης) και κατά τη γνώμη μου είναι αποτέλεσμα μουσικής ωρίμανσης: |
| #28682 / 26.05.2014, 22:32 Γνωρίζω, όπως ξαναέγραψα, το πρόγραμμα των ΜΣ. Το θέμα είναι ότι αυτά που λέτε, δεν έχουν συνέχεια μετά την αποφοίτηση των παιδιών, εκτός ίσως ελαχίστων εξαιρέσεων. Θα ήθελα όμως τη γνώμη σας σε ένα θέμα που έθιξα: Κάθε πότε θα πρέπει να αναπροσαρμόζεται και να αλλάζει η ύλη αλλά και το γενικότερο οργανόγραμμα των ΜΣ; Μετά από άλλα 25 χρόνια τι θέλουμε να έχει επιτευχθεί από τα σχολεία αυτά; Ποιο θέλουμε να είναι το πρόγραμμά τους; Ποια θέλουμε να είναι η προσφορά τους στην κοινωνία μας; |
| #28676 / 26.05.2014, 06:33 / Αναφορά Ελπίζω να έχω καταλάβει σωστά τα λόγια του xray (άρθρο + απαντήσεις), γιατί όσο διάβαζα μου ανέβαινε η πίεση και όσο γράφω είμαι ακόμα θολωμένος.
1. Πριν από λίγες μέρες μία από τις χορωδίες του Μουσικού Σχολείου Ιλίου βγήκε πρώτη στον Πανευρωπαϊκό διαγωνισμό χορωδιών σχολείων, που έλαβε χώρο στην Ιταλία και πρόκειται να συμμετάσχει πια και στον παγκόσμιο. 2. Κάθε χρόνο δίνονται πολλές δεκάδες συναυλιών από τα διάφορα σχήματα των μουσικών σχολείων, όπως αυτές που δόθηκαν φέτος στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Αρχαιολογικό Μουσείο, σε ιερούς ναούς ανά την Αττική και πάει λέγοντας. Απτό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα υψηλής ποιότητας και μάλιστα τι πιο εξωστρεφές! Ψαξε το στο YouTube, θα βρεις τμήματα από παραστάσεις τους. 3. Χray καλύτερα να απαιτήσεις την επαρκή υλικοτεχνική υποδομή οποιουδήποτε σχολείου, στην προκειμένη των Μουσικών, ώστε να μην έχεις ανάγκη την παραπαιδεία. Στην προκειμένη το ωδείο. Αν χάνει λεφτά μια οικογένεια για τις μουσικές σπουδές ενός παιδιού, είναι γιατί πληρώνει ένα ωδείο. Αν υπηρχε επαρκής στήριξη από πλευράς πολιτείας δεν θα πλήρωνες ούτε για το όργανο του παιδιού σου. 4. Τα παιδιά αυτά μέσα από τα πολυάριθμα σχήματα στα οποία συμμετέχουν, εκτός του ότι εμπλουτίζονται ψυχικά, μαθαίνουν στην ομαδική εργασία. Αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα που έχουμε ο ένας τον άλλον για να επιτευχθεί το ωραίο. 5. Οι Ευρωπαίοι και Ρώσσοι Καλλιτέχνες που διαδάσκονται στα σχολεία αυτά, όπως και στα ωδεία, όπως και στα μουσικά πανεπιστήμια, είναι κομμάτι της παγκόσμιας μουσικής κληρονομιάς μας και οφείλει οποισδήποτε μουσικός φορέας που μαθαίνει μουσική σε ανθρώπους να τους διδάξει. 6. Οι Ευρωπαίοι και Ρώσσοι Καλλιτέχνες που διαδάσκονται στα σχολεία αυτά, είναι η μία πλευρά της μουσικής παιδείας που λαμβάνει ο μαθητής/ήτρια. Η άλλη μεριά είναι η παραδοσιακή μας μουσική, η βυζαντινή μας μουσική. Κάθε παιδί παρακολουθεί υποχρεωτικά πιάνο, ταμπουρά και ένα όργανο επιλογής. Ο ταμπουράς είναι ένα βυζαντινό όργανο, στην περίπτωση που δεν είσαι μουσικός, με το οποίο μπορείς να παίξεις την ασυγκέραστη μουσική. Τμημα της μουσικής το οποίο είναι παρατημένο από οποιοδήποτε άλλο φορέα. 7. Αν είχες έρθει σε κάποια επό τις εκδηλώσεις του Μουσικού Γυμνασίου Ιλίου, θα είχες ακόυσει με τα αυτιά σου ότι μελετώνται και παίζονται καλλιτέχνες όπως ο Γιάννης Κωνσταντινίδης ο οποιός δρατηριοποιήθηκε στον 20 αιώνα. Θα είχες ακόυσει την απόδοση ενός συγχρονου Ιαπωνικόυ έργου σε μία από τις παραστάσεις τους. Τέλος θα είχες ακόυσει σχήματα να παίζουν ροκ ή τζαζ ή ακόμα και προσπάθειες ανάμειξης των τελευταίων με την κλασσική. 8. Τα Μουσικά Σχολεία δεν έχουν σκοπό να παράγουν επαγγελματίες μουσικούς. Και καλώς ισχύει αυτό. Έχουν σκοπό να γνωρίσουν τα παιδιά με την μουσική, εκτός από όλα τα υπόλοιπα που έχουν σαν κοινό σκοπό με τα γενικά γυμνάσια/λύκεια. Σημειώνω επίσης ότι η επιτυχία σε σχολές μη μουσικές δεν είναι χαμηλότερες σε σχέση με αυτή των γενικών σχολείων. 9. Ευτυχώς σε αυτά τα σχολεία δεν προάγεται η αισθητική της Lady Gaga, αλλά μια αισθητική υψηλού επιπέδου, υψηλού ήθους. |
| #28678 / 26.05.2014, 11:15 Αγαπητέ Τάσσο: Δεν καταλαβαίνω τα περί πίεσης. Θέλεις να πεις ότι θολώνεις όταν ακούς μια διαφορετική από τη δική σου γνώμη; Απλώς ρωτάω. Γενικά το σχολείο του Ιλίου είναι από τα καλύτερα ΜΣ νομίζω, με πολλές επιτυχίες και πρωτότυπες δημιουργίες. Πρέπει να πω ότι μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η σεμνότητα των διδασκόντων, που δεν είδα να προβάλλουν τον εαυτό τους ούτε και σε εξαιρετικές δουλειές, όπως το βιντεάκι με τις νότες, ή τις συναυλίες με τα μεγάλα σύνολα. Κάτι που δεν είναι ο κανόνας... Θα ήθελα να τους συγχαρώ όλους. Απαντώ και στα επί μέρους: 1. Συγχαρητήρια στη χορωδία. Αυτό είναι το ζητούμενο κατ' εμένα. 2. Οι εκδηλώσεις αυτές γίνονται στο πλαίσιο των σπουδών των παιδιών. Πολύ ωραίες, αλλά όταν μιλάω για εξωστρέφεια, μιλάω για το περιεχόμενο των προγραμμάτων και εκεί δεν βλέπω και μεγάλη. Επίσης, μιλάω για την προσφορά των ΜΣ στην κοινωνία, με τους αποφοίτους τους. Κάποιος σχολίασε ότι υπάρχουν δεκάδες απόφοιτοι στα μουσικά πράγματα, αλλά δεν ανέφερε κανένα. Και φυσικά δεν υπάρχει κάποιο σχήμα που να κάνει διεθνή καριέρα. 3. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς αυτό το σημείο. Αυτό που επαναλαμβάνω, είναι ότι τόσο η δημόσια παιδεία, όσο (και ίσως ακόμα περισσότερο) και τα ωδεία, έχουν λανθασμένο και απαρχαιωμένο προσανατολισμό. Όσο για τη στήριξη της πολιτείας, είμαι αντίθετος. Νομίζω ότι κάθε τέχνη, πρέπει να είναι ανταποδοτική. Αν δεν έχει κοινό, δεν μπορεί να υπάρξει. Το χόλιγουντ δεν ζητάει από την αμερικανική κυβέρνηση στήριξη. Στηρίζεται μόνο του και πουλάει τα προϊόντα του σε όλο τον κόσμο αποτελεσματικότατα. 4. Συμφωνώ απολύτως. Άσχετο όμως με το άρθρο. 5. Από που προκύπτει το τι οφείλουν οι φορείς; Συμφωνώ ότι πρέπει να διδάσκονται, αλλά ως ιστορία της μουσικής και όχι ως κύρια ύλη σπουδών. 6. Γνωρίζω το πρόγραμμα σπουδών των ΜΣ. 7. Όπως είπα και στην αρχή, αξίζουν συγχαρητήρια στους μαθητές και τους καθηγητές του ΜΣ Ιλίου. Επαναλαμβάνω όμως ότι αποτελεί εξαίρεση και ότι εγώ αναφέρθηκα στο πρόγραμμα σπουδών και τη γενική κατεύθυνση των ΜΣ. Οι αξιέπαινες πρωτοβουλίες κάθε συλλόγου διδασκόντων και κάθε σχολείου δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα. 8. Επαναλαμβάνω ότι γνωρίζω τα περί ΜΣ. 9. Η Lady Gaga αναμένεται να γεμίσει το Ολυμπιακό στάδιο. Το ίδιο έκαναν και οι U2, οι Rolling Stones, οι Pink Floyd, η Beyonce κλπ. Για να ακούσουμε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες πληρώσαμε αδρά, όπως πρέπει να πληρώνονται οι καλλιτέχνες. Θα θεωρούσες κακό να υπήρχε ένα σχήμα που να έχει δημιουργηθεί σε κάποιο από τα ΜΣ και να κάνει ανάλογη διεθνή καριέρα; Το αν σου αρέσει εσένα η Γκάγκα ή όχι δεν έχει καμιά σημασία. Σημασία έχει ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων αγοράζει αυτή τη μουσική και δεν έχει την στοιχειώδη κοινή λογική να την περιλάβει στην εκπαίδευση των εκκολαπτόμενων μουσικών της. |
| #28683 / 27.05.2014, 15:36 Καλησπέρα και από 'μένα, Περί του 9, έχω μια ερώτηση. Ό,τι πουλάει (είτε σαν εξαγωγή είτε εγχώρια για κάποια χώρα) σημαίνει ό,τι είναι "καλό"; Σημαίνει ότι προάγει τον πολιτισμό; Πρέπει η μόδα να γίνεται πάντα ιστορία; Σε όλα τα πράγματα θα βρεις και κάτι καλό-θετικό. Η πηγαία δύναμη του καλού-σωστού-ωραίου-θετικού όμως είναι αυτή που κάνει την διαφορά. Και ποιος είμαι εγώ που θα το κρίνω αυτό; Προφανώς κανένας. Θα το κρίνουν όμως οι άλλοι. Και αν σταθώ και λίγο πιο τυχερός ή έχω εφόδια για να το παλέψω και να ακουστεί πιο έξω θα το κρίνει και η ιστορία. Το ότι η Γκάγκα κάνει πωλήσεις, δεν σημαίνει ότι κάνει καλή μουσική. Η μάλλον να το πω καλύτερα, δεν σημαίνει ότι προάγει την μουσική των ημερών μας. Κάνει ένα σόου, κάνει μια ιδιαίτερη παράσταση, διασκεδάζει (πολύ σημαντικό), ακολουθεί μια μόδα, δημιουργεί τάσεις, δείχνει επαγγελματισμό, προβάλει τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας προς διασκέδαση. Κοινώς, μπορεί και κάνει και πολλά καλά, όχι όμως ότι η μουσική αυτή καθεαυτή είναι το προϊόν των εσόδων όλου αυτού που τελικά εμπορεύεται και προβάλει στο κοινό. Απέχει πάρα πολύ αυτό. Αυτό που κάνει είναι κάτι πιο βιομηχανικό και σίγουρα δεν ξέρω κάποιον που να το λέει τέχνη. Τα ΜΣ διδάσκουν μια τέχνη. Ίσως θα έπρεπε να υπάρχουν και σχολεία που να διδάσκουν και τα βιομηχανικά προϊόν προς εξαγωγή. Που το πάω; Θα γίνω λίγο ακραίος αλλά παρακαλώ μην με παρεξηγήσετε: Αν κάτι πουλάει, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το χρησιμοποιήσεις σαν χώρα για να πας... μπροστά. Π.χ. τα ναρκωτικά και η πυρηνική ενέργεια... μήπως να αρχίσουμε σαν χώρα να επενδύουμε σε αυτά; Που το πάω; Αν θες σαν χώρα να έχεις έσοδα, υπάρχουν πολλοί δρόμοι... Αν θες να προάγεις πολιτισμό είναι άλλο πράγμα. Αν θες να τα συνδυάσεις, είναι δύσκολο! Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι η Γκάγκα κάνει τέχνη, ενώ τα ΜΣ, ακόμη και με το παλιό 25ετο πρόγραμμα δεν διδάσκουν τέχνη; Τέλος, η ιστορία της τέχνης είναι μάλλον το σημαντικότερο εργαλείο του καλλιτέχνη. Αν δεν έχεις εφόδια, θα δυσκολευτείς να δημιουργήσεις και πολύ περισσότερο να είσαι ανταγωνιστικός αν η τέχνη σου καταλήξει να γίνει και επάγγελμα.
|
| #28685 / 27.05.2014, 16:53 Καλησπέρα αγαπητέ Χρίστο και από εμένα. Στο θέμα μας: Διάβασες πουθενά στο άρθρο κάτι για 'καλή' ή 'κακή' μουσική; Όχι. Γιατί όπως ξαναέγραψα, δεν έχει σημασία τι αρέσει σε σένα και σε εμένα. Σημασία έχει ότι αυτή τη μουσική (το προϊόν της Γκάγκα, των U2 κλπ κλπ) την αγοράζουμε πληρώνοντας αδρότατα. Πρόκειται για ένα κύκλο εργασιών που είναι μετρήσιμος και πολύ υπολογίσιμος. Εφ' όσον καταναλώνουμε σε μεγάλες ποσότητες αυτό το προϊόν, είναι κουτό να μην προσπαθήσουμε να το παράγουμε, επιδιώκοντας ταυτόχρονα και να το εξάγουμε. Όσο για τα περί προαγωγής του πολιτισμού κλπ, για να προάγει τον πολιτισμό ένα οποιοδήποτε σύνολο ανθρώπων, έχει ανάγκη κατ' αρχήν το ζειν. Χωρίς δυνατή οικονομία, δεν μπορεί να υποστηριχθεί κανένας τομέας της τέχνης. Η παρομοίωση με τα ναρκωτικά νομίζω ότι είναι ατυχής, καθώς μιλάμε για ένα προϊόν (τη μουσική) που αγοράζουμε νόμιμα πληρώνοντας ένα σκασμό χρήματα. Αν δεν εισάγαμε αυτή τη μουσική, θα υπήρχαν εύλογες αντιρρήσεις για την προώθησή της. Όταν όμως την αγοράζουμε εμείς οι ίδιοι; Και φυσικά εκτός από το ίδιο το μουσικό κομμάτι, ταυτόχρονα προβάλλεται η χώρα καταγωγής, οι συντελεστές κλπ. Θα μας δυσαρεστούσε αν συνέβαινε σε μας κάτι τέτοιο; Με την ευκαιρία όμως, πως ακριβώς έχουν βοηθήσει τα ΜΣ στην προαγωγή του πολιτισμού στα 25 χρόνια τους; Τι δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν αυτά; Πως θα βοηθήσουν στο μέλλον; Τι ακριβώς περιμένουμε; Ρωτάω.. |
| #28679 / 26.05.2014, 14:19 Είπα να απαντήσω αλλά με πρόλαβες. Μετά τη δική σαου απάντηση δεν έχω να προσθέσω τίποτα. Ευχαριστώ πολύ! |
| #28684 / 27.05.2014, 16:47 / Αναφορά Xray κατανοώ απόλυτα όσα γράφεις, ως μουσικός, χωρίς να συμφωνώ σε όλα. Τη "μουσική" της Gaga, κάθε παρόμοιας αμερικανιάς και γενικά της pop δεν την θεωρώ προσωπικά μουσική - για να ξέρουμε για τι πράγμα μιλάμε. Ούτε το γεγονός ότι κάποιοι λίγοι (από τις χιλιάδες αυτών που επιχειρούν) καταφέρνουν τελικώς μέσω αυτής της "μουσικής" να απολαύσουν χρήμα και εφήμερη δόξα αποτελεί κίνητρο για να στείλει ή όχι το παιδί του ο γονιός στο μουσικό. Απ' την άλλη, το άρθρο σου μου θύμισε μια πρόσφατη κουβέντα μου με φίλο γιατρό. Ο άνθρωπος, τελειώνοντας τις σπουδές του εδώ, ζήτησε να μαθητεύσει στο πλευρό σπουδαίου μεγαλογιατρού στη Νότιο Αφρική. Τον κάλεσαν για συνέντευξη και δεν τον ρώτησαν ούτε που σπούδασε, ούτε με τι βαθμό τελείωσε - τον ρώτησαν τι περιουσία έχουν οι γονείς του, τί ποσά έχει στην τράπεζα, αν έχει ομόλογα/μετοχές/επενδύσεις κλπ. κι αν είναι παντρεμένος/αρραβωνιασμένος/ αν έχει παιδιά ή λοιπές υποχρεώσεις. ΓΙΑΤΙ?? Γιατί, για να στηρίξεις κάτι, όσο καλός, όσο ταλέντο, όσο επίμονος, όσο δουλευταράς κι αν είσαι, δυστυχώς δε φτάνεις μακρυά χωρίς το οικονομικό μπακράουντ. Δεν αστειεύομαι για την κουβέντα με το γιατρό, μάλιστα η μια του κόρη τελείωσε music marketing (ή κάτι τέτοιο) στο Berklee της Βοστώνης, χάλασε διψήφιο αριθμό χιλιάρικα, γύρισε και βαράει μύγες κι ο άνθρωπος χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο. Στη χώρα που ζούμε, δυστυχώς, τα "ακριβά σπορ" όπως η τέχνη, είναι για τους λίγους, και πάμε στο χειρότερο. Όταν εγώ διδάσκω ανασφάλιστη (πληρώνοντας απ' την τσέπη μου), και είμαι 3 μήνες απλήρωτη, καθώς επίσης δεν γνωρίζω αν το ωδείο θα παραμείνει ανοιχτό για πολύ, πως θα συνεχίσω να διδάσκω;... Αλλά τέλος πάντων, αυτό είναι θέμα γι' άλλο άρθρο... Έχω τρεις κόρες, η μία με ταλέντο στη μουσική, στο δημοτικό ακόμη, τη μαθαίνω πιάνο και κάνει και βιολί. Σοβαρά, αμφιβάλλω αν κάνω καλά, γιατί τί επαγγελματικό μέλλον θα έχει το παιδί μου; Ως σολίστ; Να της βγει ο πάτος να τρέχει στους διαγωνισμούς ανά τον κόσμο; Ως δασκάλα, με τις δικές μου πάνω-κάτω "απολαβές"; Να φύγει έξω; - αλλά γιατί να την "καταδικάσω" εκ των προτέρων σε οικονομική εξορία; Εν κατακλείδι, το να σκέφτεται ο γονιός και το οικονομικό μέλλον της επιλογής του για το παιδί του δεν είναι καταδικαστέο, ιδίως αν το λούζεται καθημερινώς ο ίδιος. |
| #28686 / 27.05.2014, 19:30 Γεια σου πιανομάριακ. Πολλοί έχουν αρχίσει με την ίδια κριτική σχετικά με τη Γκάγκα και μια και είσαι και ειδική στο θέμα ως καθηγήτρια, θα ήθελα να μου δώσεις τον ορισμό της μουσικής και το ή τα σημεία που η μουσική της Γκάγκα δεν 'συνάδει' Η κατάσταση που περιγράφεις είναι πολύ κοινή, αλλά είναι και μέρος του προβλήματος που περιγράφω εγώ. Εσύ η ίδια, όπως και ένας μεγάλος αριθμός υποστηρικτικών επαγγελμάτων θα μπορούσε να ευδοκιμήσει αν είχαμε μουσική βιομηχανία. Το ίδιο και η κόρη σου, η επόμενη γενιά δηλαδή. Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι οι επιλογές που περιγράφεις για το μέλλον ενός παιδιού με ταλέντο στη μουσική είναι ενδεικτικές. Θα διδάσκει αυτό που έμαθε, ή θα γίνει μουσικός σολίστ με πεδίο ανάδειξης τα φεστιβάλ ανά τον κόσμο. Γιατί όμως να μην κάνει κάτι δικό της; η Adele γράφει μόνη της μουσική, τραγουδάει και κάνει διεθνή καριέρα. Γιατί αυτομάτως αποκλείουμε ένα παιδί από τη χώρα μας από ένα τέτοιο μέλλον; Το πλεονέκτημα είναι ότι η μουσική δεν χρειάζεται επενδύσεις, ή τεράστια κεφάλαια. Αρκεί η έξυπνη διαχείρισή της. Η Ιρλανδία, μια χώρα μικρότερη από εμάς, διαπρέπει στη μουσική, όσο και σε άλλες τέχνες. Εμείς; |
| #28687 / 27.05.2014, 19:32 ΥΓ. Να δύο ωραία παραδείγματα πολύ έξυπνης εκμετάλλευσης του ταλέντου μερικών κοριτσιών.. https://www.youtube.com/watch?v=PfEWKwsagkI https://www.youtube.com/watch?v=E8AMqHn0-LI |
| #28692 / 28.05.2014, 05:41 φιλε xray επιδη δεν παιζεσαι με τιποτα με τετοια επιμονη που εχεις νομιζω οτι το παραδειγμα που δημοσιευω σε καλυπτει απολυτα ...χωρις καμια εμπαθεια για τους κομμουνιστες..αλλα οτι και να σου πουν κατι εχεις να αντιπαραθεσεις..διαβασε το και θα αναγνωρισεις τον εαυτο σου..!!! καλα ειναι να δουλευει το μυαλο και να κανει αναζητηση αλλα παρκαρε το καπου..επιτελους!!! μουσικος η εισαι η δεν εισαι ..!!εσυ μαλλον δεν εισαι νομιζεις οτι εισαι..δεν σκεπτονται ετσι οι μουσικοι ..παιζουν και εκφραζονται.εσυ μαλλον συγγραφεας ηθελες να γινεις..!! διαβαστε το εχει αληθεια μπολικη μεσα..!! Πως αλλάζει λάμπα ένας κομμουνιστής; |
| #28693 / 28.05.2014, 14:06 Φίλε Δήμο, χαίρομαι για την οικειότητα. Θα ήθελα με την ευκαιρία μια εξήγηση: Ποια ακριβώς είναι η σχέση του τι είμαι εγώ και τι κάνω, με το άρθρο; Για να δηλώσω και περιφραστικά τα αυτονόητα, έγραψα αυτό το άρθρο με την ιδιότητά μου ως Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, που βλέπει τα χρήματά του να ξοδεύονται στο συγκεκριμένο παράδειγμα άστοχα. Τα επιχειρήματα που προβάλλω είναι επιβεβαιώσιμα και γνωστά. Οποιαδήποτε άλλη ιδιότητά μου είναι άσχετη με το θέμα μας. Όσο για το παλιό αστειάκι με τον κομμουνισμό, δεν καταλαβαίνω καθόλου που κολλάει. Μπορείς να βοηθήσεις; |
| #28697 / 28.05.2014, 16:24 αυτα τα σχολεια δεν προκειται να κλεισουν γιατι αυτο επιβαλλει η ευρωπαικη ενωση οσο και να το θελουν μερικοι ωδεια και δασκαλοι κατ, οικον μουσικης ...το προβλημα σου αν ειναι τα λεφτα που σου αναλογουν ,οσα εχεις δωσει για αυτα τα σχολεια υπολογισετα και ελα να στα δοσω εγω..γενικοτερα για τα χρηματα που δινει το υπουργειο πολιτισμου ..στους κολλητους καλλιτεχνες .αυτο ειναι μια αλλη ιστορια ..εσυ ομως εχεις μπλεξει ολα σε ενα απο κλασικη μουσικη μεχρι ,κινηματογραφο επιδοτουμενο..εκει κολλαει το αστειακι με τους κομμουνιστες ...με τοσα σχολια που εχεις κανει εδω θα μπορουσες να αναφερεις με την ιδια ευαισθησια για την αδικη φορολογια σου..για τα χρηματα που παιρνει καθε ενας που του ερχεται στο μυαλο να κανει ενα κομμα 43 κομματα ..που τελικα δεν τα ψηφιζει κανενας..θα μπορουσες να διεκδικησεις τα λεφτα που εφαγαν τα λαμογια να γυρισουν στο κρατος.. για τις γερμανικες αποζημιωσεις..και θα μπορουσες να κανεις μια συγκριση ωρομισθιου 10.5 δολλαρια στην αμερικη,3000 ευρω βασικος στην ελβετια..!εαν ειμαστε και εμεις αμερικη θα συμφωνουσα 100% να μην υπηρχαν και να πηγαιναν ολοι σε ιδιωτικα ..απο εκει και περα καθε σχολιασμος για αυτο το θεμα κρυβει συμφερον απο πισω ξεκαθαρα ..κανε λοιπον αν θελεις ενα αλλο σχολιο απο την αρχη που θα ζητας να συζητησουμε για την μουσικη γενικοτερα και την τεχνη για τον καθενα και τα ξαναλεμε ..ομως ουτε και εκει θα βγαλουμε ακρη, γιατι τεχνη για τον καθε ενα ειναι κατι διαφορετικο αναλογα απο πια γωνια το βλεπεις.. |
| #28699 / 28.05.2014, 18:23 Φίλε Δήμο, μάλλον εσύ τα έχεις μπλέξει. Μπορείς να μου πεις από που ακριβώς προκύπτει το κλείσιμο των σχολείων, ή η προτροπή για κάτι τέτοιο; Θα επαναλάβω για άλλη μια φορά ότι το πρόβλημα που θίγω, περιλαμβάνει και την ιδιωτική εκπαίδευση, στον ίδιο ακριβώς βαθμό. Το πρόβλημα το διατύπωσα κάμποσες φορές ήδη και δεν θα το επαναλάβω. Όσο για τις υποδείξεις, γιατί δεν γράφεις εσύ κάτι για τα ζητήματα που σε ενδιαφέρουν; Εγώ έγραψα για κάτι που ενδιαφέρει εμένα. Η προσφορά των χρημάτων δεκτή. Θα πρέπει να υπολογίσω όμως ένα ετήσιο ποσόν, γιατί θα συνεχίσω να πληρώνω. Αν έχεις κάποια οικονομική πρόταση, δέχομαι οποιοδήποτε ποσόν κρίνεις εσύ σωστό. |
| #28700 / 28.05.2014, 18:45 απο του χρονου διακοπτεται η μεταφορα μαθητων..εχουν κοψει και την σιτηση που ειχαν ..αυτο ισοδυναμει με το κλεισιμο των σχολειων σαν μουσικα διοτι η μεταφορα οργανων με την συγκοινωνια θα ειναι αδυνατη σχεδον..αλλα και για τους αλλους λογους .αποσταση παραπανω ωρες χαμενες.. κ.λ.π . ετσι λοιπον το κρατος φροντιζει να σε απαλλαξει απο το διςβασταχτο αυτο οικονομικο βαρος..και δεν θα σε απασχολει πλεον ..συνεπως δεν θα σου οφειλω και τιποτα ...ολα τα αλλα φορολογικα μετρα ειναι δικαια και ετσι δεν εχουμε και αλλο θεμα συζητησης...θα μπορουμε να μιλαμε για το αμερικανικο η το ρωσικο συστημα μουσικης αναλυοντας με τις ωρες ..ετσι εκαναν και οι μεγαλοι κλασικοι οταν εγραφαν τα εργα τους ειχαν στο μυαλο τους, ακριβως αυτο ποιο συστημα να ακολουθησουν..το ιδιο και στην τζαζ..και ολοι οι μεγαλοι μουσικοι ειχαν σαν στοχο.να γινουν γνωστοι σαν την lady gaga..ελπιζω οι νεοι που συνεχιζουν την πορεια της μουσικης να εμπνευστουν απο αυτο το μοντελο και να μοιαζει η μουσικη τους οσο γινεται μηπως και φτασουν την δοξα της..αν και η ιδια εχει κλασικη παιδια .στην πραξη δεν το εχει δειξει..αρκετα ειπαμε..γεια χαρα σου!! |
| #28701 / 28.05.2014, 18:59 και κατι τελευταιο ..τα χρηματα που δινουμε για την εκμαθηση μουσικης τα δινουμε για να μπορουν αυτοι που εχουν την ικανοτητα να παιξουν ,να εκφραστουν και να μεταφερουν και σε εμας τα συναισθηματα ενος μουσικου κοματιου ειτε ειναι μπαγλαμας σε κουτουκι ειτε ειναι συμφωνικη στο μεγαρο..εσυ μαλλον το βλεπεις απο ποσα εδωσες και ποσα θα παρεις ..εξ ου και ηαπαντηση σου για να κοστολογησω εγω τη οικονομικη επιβαρυνση και ..και το ενδιαφερον σου για την αποδοχη των χρηματων!! |
| #28732 / 30.05.2014, 22:55 Αγαπητέ pianomariac θέλω να ελπίζω ότι την ώρα που έγραφες το σχόλιό σου ήσουν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση.Όχι όσον αφορά το άρθρο για τα μουσικά δεν ασχολούμαι άλλο με αυτό αλλά σε αυτά που είπες για το παιδί σου.Εμείς οι καλλιτέχνες υποτίθεται ότι είμαστε αισιόδοξα άτομα.Αν το παιδί έχει ταλέντο και κυρίως αν αγαπάει τη μουσική, όχι επειδή εσύ το έβαλες να μάθει, δεν πρέπει να έχεις ενδοιασμούς για το αν συνεχίσει.Έχω τέσσερα παιδιά και μαθαίνουν όλα μουσική.Η γυναίκα μου δεν εργάζεται.Δεν ξέρω αν γίνουν όλα μουσικοί, ελπίζω όμως ότι θα γίνουν άνθρωποι με ιδιαίτερη ψυχοσύνθεση από αυτή που μόνο η μουσική παρέχει.Ναι, είναι δύσκολες εποχές, λύσεις όμως υπάρχουν.Για παράδειγμα, οι γιοί μου δεν πάνε αγγλικά, τους κάνει η γυναίκα μου ιδιαίτερα για να πηγαίνουν στο ωδείο, αφού είναι αυτό που θέλουν πιο πολύ.Επίσης μπορείς να κάνεις ανταλλαγή υπηρεσιών, δηλ. κάνεις μάθημα στο γιο του κιθαρίστα δωρεάν και αυτός στην κόρη σου.Το αν θα βρει δουλειά άμα μεγαλώσει:Δεν μπορείς να το πεις αυτό για κανένα επάγγελμα!Άσε που μπορεί με τη μουσική να βγάλει πιο γρήγορα χρήματα αλλά και παράλληλα με άλλη δουλειά.Βέβαια μιλάμε για τα προς το ζειν και όχι για μεγάλες καριέρες στα κονσερβατουάρ και σολίστες στις όπερες...Γιατί τότε θα πρέπει να υπάρχει τρομερή οικονομική ευχαίρια από τους γονείς!Δυστυχώς η εποχή που οι καλλιτέχνες είχαν μουσικόφιλους χρηματοδότες για να δημιουργούν ελεύθεροι από τις βιοποριστικές έγνοιες έχει περάσει εδώ και αιώνες!Δεν θα έπρεπε όμως να σταματήσει τι παιδί.Με φιλικούς χαιρετισμούς. |
| #28688 / 27.05.2014, 20:00 / Αναφορά Υπάρχουν δύο σημεία τα οποία με αφήνουν ολίγον άφωνο (αλλά όχι άγραφο... χεχε) από τον αρθρογράφο. 1. Υπάρχει η υπόθεση ότι ένα σχολείο γενικής (ή ειδικής παιδείας, αλλά σίγουρα όχι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης) οφείλει να καταστεί τους μαθητές του (όχι φοιτητές) ικανούς να λειτουργήσουν ως οικονομικά ανεξάρτητα μέλη της κοινωνίας. 2. Υπάρχει, επίσης, η υπόθεση ότι αυτό δε μπορεί να γίνει με βάση την κλασσική μουσική. Και στις δύο υποθέσεις βλέπω ότι αν και υπάρχουν λογικά στοιχεία μέσα, υπάρχει επίσης και μία λαθεμένη στόχευση που δε δικαιώνει τον αγώνα των καθηγητών, φοιτητών και (γιατί όχι?) και του υπουργείου (μία εποχή παλαιότερη έστω)... Καταρχήν, να σημειώσω ότι πέρασα το 1990 ή 1991 από το Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης για ένα έτος. Επίσης αξίζει, ίσως, να σημειωθεί ότι δουλεύω ως κλασσικός μουσικός (συνθέτης και δάσκαλος), εκδότης (σύγχρονης κλασσικής μουσικής) και με την υποστήριξη του ΙΚΥ έχω διδακτορικό τίτλο στη σύνθεση. Με λίγα λόγια, η ζωή μου είναι η μουσική. (και παύλα). Αναλύω λοιπόν. 1. Φυσικά, αυτό θα ήταν το επιθυμητό, αλλά πρέπει κανείς να σταθεί και να σκεφτεί: Ποιό σχολείο (πλέον) δίνει επαγγελματικές ικανότητες στους μαθητές του? Τα επαγγελματικά και νυχτερινά λύκεια έχουν εξαφανιστεί, ή κάνω λάθος? Ένα σχολείο στη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή πρέπει να κάνει πάρα πολλά. Εάν ένα λύκειο (ή γυμνάσιο, αλλά πιο πολύ το λύκειο) δίνει γενική παιδεία, στα... "γενικά μαθήματα" ένα ειδικευμένο λύκειο δίνει γενική παιδεία... στα "ειδικά μαθήματα", αλλά σίγουρα δε προετοιμάζει τους μαθητές για μία επαγγελματική ζωή. 2. Η κλασσική μουσική έχει μία διάρκεια ζωής 300+ χρόνων και συνεχίζει. Μάλιστα, θα έλεγα ότι, αν και υπάρχουν μύρια προβλήματα (και στην Ελλάδα ειδικά αλλά ΚΑΙ στο εξωτερικό) η κατάσταση μάλλον παραμένει σταθερή. Οι μαθητές συνεχίζουν να κάνουν πιάνο, οι συνθέτες εξακολουθούν να γράφουν μουσική και οι εκτελεστές να την εκτελούν. Ορχήστρες έχουν κλείσει (σε όλο το κόσμο, όχι μόνο στην Ελλάδα) και οι εκτελεστές αναρωτιούνται τι θα κάνουν με τη ζωή τους. Οι συνθέτες το ίδιο. Κάποιο καταλήγουν στην ακαδημαϊκή ζωή, ως εκτελεστές ή συνθέτες ή καθηγητές, κλπ. Κάποιοι άλλοι καταλήγουν σε ιδιωτικό επάγγελμα, κλπ. ΑΥΤΟΙ, που όμως, καταφέρνουν να κάνουν μια διεθνή καριέρα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα τελικά! Παγκοσμίως! Γιατί, πέραν απ'τα 50 (100 έστω) ονόματα... πιανιστών (για παράδειγμα) που ξέρουμε "όλοι" (Yuja Wang, Lang Lang, Argericht, κλπ) τα άλλα χιλιάδες ονόματα ΠΟΥ είναι; Ξεπέρασαν τη χώρα τους ποτέ; Το ίδιο και για τους συνθέτες (εν ζωή ή πρόσφατα που μας άφησας): Ligeti, Messiaen, Schnittke, Stockhausen (όλοι πεθαμένοι... σορρυ), Pederecki, Thomas Ades, Birthshitle, Dusapin, κλπ... ΠΟΙΟΙ άλλοι είναι αυτοί που τα έργα τους ηχογραφεί η DECA κλπ? ΠΟΥ είναι οι άλλοι χιλιάδες συνθέτες; Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι υπάρχουν, ζουν, περνάνε μια χαρά και κάνουν τη καριέρα τους, έξω από τις βαρυγδουπες εμπορικές δηλώσεις του Classic FM! Και μπορώ να σας βεβαιώσω ότι μια χαρά μπορεί ένας κλασσικός μουσικός να ζήσει με τη κλασσική μουσική, με διάφορες ιδιότητες (καθηγητή, διευθυντή ωδείου, συνθέτη, εκτελεστή, κλπ). Έτσι νομίζω ως προς τα παραπάνω το άρθρο είναι άστοχο. ΑΛΛΑ Υπάρχει και το αλλά. Ο αρθογράφος αναγνωρίζει, δικαίως, ότι δεν υπάρχει καμμία εξωστρέφεια από τους μουσικούς μας. Και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τα ΜΣ, όμως δεν υπάρχει έργο που να δικαιολογεί (ίσωσ) την ύπαρξη και χρηματοδότηση των ΜΣ! Που είναι, αλήθεια, ο νέος Γιάννης Χρήστου, Παπαϊωανου, Αντωνίου (ακόμη ζωντανός και να μείνει πολλά πολλά χρόνια ακόμη μαζί μας), κλπ... ? Πού; Πού είναι μια καινούρια ορχήστρα, με ανοιχτά μυαλά, να παίζει έργα νέων συνθετών, να παράγει ηχογραφήσεις, να κυνηγάει με νύχια και με δόντια την επόμενη πράξη της? Μήπως (αναρωτιέμαι, δε γνωρίζω) η σπουδές στα ΜΣ, πάσχουν από κλειστοφοβία; Γιατί να μη μάθουν οι μαθητές για την Lady Gaga (μιας και αναφέρθηκε) ή τον NIN, ή Marilyn Manson, ή BabyMetal, ή R n B κομμάτια, ή την πολιτική στιχουργική των Rage Against The Machine, ή τα προσβλητικά βίντεο των dEUS, κοκ? Όλα μέσα στο παιχνίδι! Γιατί όχι; |
| #28694 / 28.05.2014, 14:37 Αγαπητέ ΝικόλαΣιδέρη Η μόνη υπόθεση στο άρθρο, είναι ότι η ύλη και το πρόγραμμα σπουδών των σχολείων, όλων των σχολείων, δεν μπορεί να μένει στάσιμη επί ένα τέταρτο του αιώνα και ποιος ξέρει για πόσο ακόμα; Με την ταχύτητα των εξελίξεων, εγώ προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει να ανανεώνεται κάθε χρόνο τουλάχιστον. Με βάση αυτή την παραδοχή, αυτό που οφείλει κατά τη γνώμη μου το σχολείο, είναι να φέρνει σε επαφή τους μαθητές του με την κοινωνία. Αυτό βέβαια, μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους, αλλά εγώ διάλεξα μια παθογένεια των ΜΣ για να την αναδείξω, σε μια προσπάθεια να τεθεί ως σκέψη το ζήτημα της ανεπάρκειας των ΜΣ απέναντι στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και δημιουργίας. Πολλοί ακόμη έγραψαν διάφορα περί αγώνων των καθηγητών κυρίως. Ο αγώνας όμως, οποιοσδήποτε αγώνας, δεν στοχεύει αυτόματα και προς τη σωστή κατεύθυνση. Και φυσικά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης της παιδείας μας που βρίσκεται στην τελευταία θέση σε όλη την Ευρώπη και πολύ - πολύ χαμηλά στη διεθνή κατάταξη με τάση περαιτέρω κατρακύλας, δεν δικαιώνουν κανένα από όσους αναφέρετε. Ενδεικτικά: http://www.thepressproject.gr/article/61494/Teleutaioi-stin-Paideia Και αριθμητικά στη συνέχεια: 1. Όλη η παράγραφος αναφέρεται στο τι κάνουν μέχρι τώρα τα αντίστοιχα σχολεία. Εγώ αναφέρομαι στο τι πρέπει να κάνουν από δω και πέρα. 2. Εδώ θα διαφωνήσω. Η κλασσική μουσική δεν συνεχίζει. Είναι μουσειακή μουσική και δεν έχει άλλο περιθώριο ανάπτυξης. Δεν αναφέρομαι στην όποια αξία του είδους αυτού, μόνο στην εξέλιξή του. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλά άλλα συναφή είδη, όπως η όπερα και το κλασσικό μπαλέτο. Ανήκουν στην Ιστορία. Οι μαθητές συνεχίζουν να κάνουν πιάνο γιατί τους το επιβάλλουν τα προγράμματα σπουδών των ΜΣ όσο και των Ωδείων. Τους το επιβάλλει ο κανονισμός του Υπουργείου που δίνει τα πτυχία του πιάνου με αυτό το στρεβλό και εντελώς αντιπαραγωγικό τρόπο. Τους το επιβάλλουν οι καθηγητές που και οι ίδιοι υπέστησαν αυτή την απαρχαιωμένη παιδεία και εγκλωβίστηκαν στο δίπτυχο κλασσικισμός - δεξιοτεχνία. Εσείς ο ίδιος αναφέρετε ότι ορχήστρες έχουν κλείσει σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα. Και είναι απόλυτα φυσικό, μια και δεν υπάρχει κοινό για να τις στηρίξει. Αυτό φυσικά δεν αποτελεί αντίρρηση στο να μάθει κανείς κλασσική μουσική. Δεν θα είχα αντίρρηση στο να μάθει κανείς οτιδήποτε τον ευχαριστεί. Αν εγώ θέλω να μάθω μονοφωνική μουσική ας πούμε και να φτιάξω ένα συγκροτηματάκι που να παίζει έτσι, με γεια μου με χαρά μου. Δεν θα είχα όμως την απαίτηση να γίνει αυτή η μουσική ο βασικός κορμός της μουσικής εκπαίδευσης στη χώρα μου. Στην τελευταία σας παράγραφο θα συμφωνήσω απολύτως. |
| #28696 / 28.05.2014, 15:41 Αγαπητέ XRay, Μου κάνει εντύπωση όσα λέτε, ακριβώς γιατί φαινεται ότι χρησιμοποιούμε διαφορετικά στοιχεία στις εντυπώσεις που έχουμε. Καταρχήν επιμένω, στα 2 αρχικά σημεία του ποστ μου, οπότε προσπαθώ, με άλλα λόγια, να θέσω μια βάση για αυτά που συζητάμε. ΕΙΝΑΙ καθαρή παραδοχή οτιδήποτε πρέπει να καταστήσει μαθητές 18 ετών οικονομικά ανεξάρτητους! Και υπάρχει διάχυτο αυτό στο άρθρο σας. Όπως είναι καθαρή παραδόχη (και παραπληροφορημένη, πολύ φοβάμαι) τα πάντα σχετικά με την κλασσική μουσική. Το πρόβλημα, αυτή τη στιγμή είναι ότι μπορώ να δώσω στοιχεία για μουσικούς που ζουν από την κλασσική μουσική, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, όπως κι εσείς μπορείτε να δώσετε στοιχεία για ανθρώπους που δε μπορούν να ζήσουν μέσω της μουσικής. Επειδή το σύστημα μουσικής παιδείας έχει (σοβαρότατα) προβλήματα στην Ελλάδα, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να αφορήσουμε την κλασσική μουσική. Και θα τολμήσω να κάνω έναν διαχωρισμό: Η Κλασσική μουσική είναι η μουσική που έγραφε ο Mozart, o Beethoven, o Haydn, και ολίγον ο Brahms ίσως. Η κλασσική μουσική είναι η μουσική που παίζεται με αναλογικά (φυσικά) όργανα, συνήθως χωρίς τη συμβολή ηλεκτρονικών μέσων, σε συναυλιακούς χώρους. Λοιπόν, η Κλασσική μουσική πράγματι είναι ένα μουσειακό είδος. Η κλασσική μουσική είναι μια χαρά ζωντανή και υπάρχουν πολλοί που την υπηρετούν, ή γράφουν για αυτήν, ή παίζουν συναυλίες, κλπ. Απλά, απ'ότι φαίνεται η ενημέρωσή σας είναι θολή σε αυτό το σημείο (επιπλέον, γιατί δε γνωρίζουμε υπο ποιά ιδιότητα μιλάτε για όλα αυτά, ενώ εγώ, επι παραδείγματι, σας έχω ήδη πει ότι ζω από τη (κλασσική) μουσική με διάφορες ιδιότητες και έχω επαφή με πολλούς που κάνουν το ίδιο... |
| #28698 / 28.05.2014, 18:04 Μανία όμως με την ιδιότητα κι εσείς αγαπητέ! Όπως έγραψα και σε άλλη απάντηση, είμαι φορολογούμενος που έχει δικαίωμα (και υποχρέωση νομίζω) να κάνει κριτική στον τρόπο που ξοδεύονται τα χρήματά του. Αν ήμουν αυτοδίδακτος στην φλογέρα χοιροβοσκός θα είχε διαφορά; Στο άρθρο μου δεν υπάρχει τίποτα διάχυτο. Τα πάντα εξηγούνται και τεκμηριώνονται σε εκνευριστικό για πολλούς βαθμό. Σε κανένα σημείο δεν είπα ότι οι μαθητές οφείλουν να είναι οικονομικά ανεξάρτητοι και ότι κάτι τέτοιο πρέπει να είναι στόχος του σχολείου. Πρόκειται για δική σας ερμηνεία. Επίσης, στην απάντησή μου είπα ότι δεν έχω καμιά αντίρρηση με όσους αγαπούν οποιοδήποτε είδος μουσικής, αλλά ότι αυτό δεν πρέπει να είναι ο βασικός κορμός της σχολικής (και ωδειακής) εκπαίδευσης. Επίσης εγώ μιλάω για το συνολικό εθνικό ισοζύγιο (πόσα δίνουμε για μουσική και πόσα εισπράττουμε) και όχι για προσωπικά γούστα, όπως σχεδόν κανείς δεν θέλει να καταλάβει. Πραγματικά δεν ήξερα το διαχωρισμό αυτό που αναφέρετε ανάμεσα σε Κλασσική και κλασσική μουσική. Θέλετε να πείτε ότι χθες πήγαμε στο κουτούκι του Αντρέα, τα ήπιαμε και ακούσαμε κλασσική μουσική από κάτι παλικάρια; (Δύο μπουζούκια και μπαγλαμά;) Από που ακριβώς προκύπτουν οι απόλυτοι αυτοί ορισμοί; Φυσικά ο διαχωρισμός αυτός, εκτός από τον ακαδημαϊσμό που αποπνέει, δεν έχει επίσης σχέση με τη συζήτηση. |
| #28706 / 28.05.2014, 20:24 Είναι μάλλον απλό το ζήτημα της ιδιότητας: Κάνετε δηλώσεις που δεν έχουν σχέση με τη πραγματικότητα που εγώ (ως επαγγελματίας) βιώνω. Είτε δε ξέρετε τι λέτε, είτε έχετε άλλες εμπειρίες. Και στις δύο περιπτώσεις, αξίζει κανείς να γνωρίζει τις εμπειρίες σας... Και όχι, στο άρθρο σας δε τεκμηριώνετε κάτι... Και μόνο από τη δήλωσή σας ότι ως φορολογούμενος έχετε δικαίωμα (και υποχρέωση) να κάνετε κριτική, φτάνει για να καταλάβει κανείς ότι υπάρχει κριτική (διάχυτη), αλλά βασισμένη σε τι; Με ποιά κριτήρια; Βασιμένος/η σε τι ακριβώς δηλώνετε ότι η κ(Κ)λασσική μουσική είναι μουσιακό είδος; Αυτά είναι τα ερωτήματά μου και χωρίς αυτά, δε μπορεί να υπάρχει βάση για σοβαρή συζήτηση. Αν συζητάμε με βάση την εντύπωση που έχετε vs την εντύπωση που έχω τότε ας το κάνουμε παρέα με 2 μπύρες χωρίς να διαβάζει το κοινό. Αν συζητάμε με κάποια δεδομένα ("...εγώ μιλάω για το συνολικό εθνικό ισοζύγιο...") τότε να γνωρίζουμε για τι δεδομένα μιλάμε. Γιατί στο κάτω κάτω κι εγώ, ως φορολογούμενος έχω δικαίωμα και υποχρέωση να σχολιάζω τη λειτουργία του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος, αλλά μάλλον δε θα ήταν χρήσιμο να κάνω κάτι τέτοιο, αφού δε γνωρίζω τίποτε από τη λειτουργία αεροδρομίων... Δε ξέρω πως αλλιώς να το εξηγήσω. Τέλος, για τη διαφοροποίηση, αυτή υπάρχει για πολλά χρόνια, ακριβώς για να γίνει η αποφυγή στην αναφορά έργων του 19ου αιώνα (κλασσική μουσική) και αυτό που γενικά ονομάζουμε Κλασσική μουσική (concert hall music ας πούμε). Και όχι το κουτούκι του Αντρέα με τα 2 μπαγλαμαδάκια και το μπουζούκι δεν έχει σχέση με κλασσική μουσική, γιατί δεν είναι ο μοναδικός διαχωρισμός που γίνεται. Αλλά για τα πρακτικά αυτής τη συζήτησης (όπου τελικά αποφεύγετε να απαντήσετε σε πολλά ερωτήματα) παραμένει: Μιλάμε για τη κλασσική μουσική που παίζεται και συνθέτεται και σήμερα? Τότε πώς μπορεί να είναι μουσιακό είδος; Η μιλάμε για τη μουσική του αγαπητού Ludwig οπότε, φυσικά και ο άνθρωπος γεννήθηκε πριν 244 χρόνια και, φυσικά η μουσική του έχει μουσιακά στοιχεία (αν και φυσικά κάθε νέα εκτέλεση, μπορεί να αποτελέσει ένα ζωντανό δείγμα, ενός ζωντανού ανθρώπου και άρα όχι μουσιακή μουσική, αλλά τέλος πάντων). Με λίγα λόγια: Στηρίξτε αυτά που λέτε με στοιχεία, αλλιώς παραμένει στο πλαίσιο της προσωπικής γνώμης, που πολύ καλά κάνετε και την θέτετε, αλλά ταυτόχρονα μπορεί ο καθένας να απαντήσει με την δική του προσωπική γνώμη. Αν υπάρχουν στοιχεία, αλλάζει το παιχνίδι. Τέλος, όταν γίνεται μία συζήτηση σε τόσα θέματα, και τόσο σοβαρα (τουλάχιστον για έναν μουσικό, φορολογούμενο) τότε, τουλάχιστον εγώ, θέλω κάποια στοιχεία και κάποιες βάσεις για να ξέρουμε για τι μιλάμε. |
| #28713 / 29.05.2014, 09:34 Αγαπητέ ΝικόλαΣιδέρη, όπως ξαναείπα πολλές φορές, δεν υπάρχει τίποτα διάχυτο στο άρθρο, ούτε στα σχόλια. Τα πάντα λέγονται με το όνομά τους. Αυτό που λέω, είναι ότι το συνολικό ισοζύγιο είναι αρνητικό, κάτι που φυσικά δεν μπορεί να τεκμηριωθεί με ακρίβεια ενός ευρώ, αλλά που τεκμηρίωσα αναφερόμενος στις μεγάλες συναυλίες που έγιναν στη χώρα μας, όπως και με το πρόγραμμα των καλοκαιρινών συναυλιών του 14. Δυστυχώς δεν έχω ακριβή στοιχεία, αλλά εσείς που ίσως ξέρετε καλύτερα τι λέτε, είναι θετικό ή αρνητικό το ισοζύγιο των πνευματικών δικαιωμάτων και των αναρίθμητων συμπαρομαρτούντων που τη συνοδεύουν; Εγώ νομίζω ότι είναι αντίστοιχο με αυτό της κινηματογραφικής παραγωγής. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά έτσι νομίζω. Αν έχετε διαφορετικά στοιχεία για την πραγματικότητα αυτή, να τα ακούσουμε. Όσο για το θέμα της μουσικής, εγώ θεωρώ ότι η κλασσική μουσική είναι μουσειακό είδος, όπως και το μπαλέτο και η όπερα. Γνώμη μου. ένας φίλος, μαθητής ΜΣ έγραψε στα σχόλια ότι είναι απαραίτητη για την κατανόηση και τη γενική παιδεία στη μουσική. Το ίδιο μου είχε πει και μια κοπέλα που σπούδαζε κλασικό μπαλέτο. Ότι δηλαδή είναι απαραίτητο και σε όσους σκοπεύουν να μάθουν μπρέικ ντανς.. Απόψεις.. Αν νομίζετε ότι η άποψή μου είναι ανερμάτιστη τότε μη συνεχίζετε τη συζήτηση. Δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς να το θέσω. Για το αεροδρόμιο θα τα πούμε σε άλλη συζήτηση. |
| #28718 / 29.05.2014, 14:36 Μα μπορείτε να ορίσετε τη Mainstream μουσική; Μήπως η rock είναι υπερβολικά "λίγη" στο ισοζύγιο, σε σχέση με τα... σκυλάδικα, ας πούμε; Μήπως τα πορνό έχουν μεγαλύτερο οικονομικό ισοζύγιο σε σχέση με μία κανονική ταινία; ΦΥΣΙΚΑ και η κλασσική έχει μικρότερο output από άλλα είδη, αλλά αυτό τι σημαίνει ακριβώς; Γιατί αν το πάρει κανείς με ένα πιο γενικό πλαίσιο, πάω στοίχημα ότι πιο πολλές φορές έχει παιχτεί το "Fur Elise" από το "Let it be" (για παράδειγμα, και μπορεί να κάνω λάθος, αλλά το νόημα είναι ότι όταν μιλάμε για κλασσική μουσική, που υπάρχει εδώ και 200 χρόνια, έχει πίσω της ΤΟΝΟΥΣ εκτελέσεων, κλπ). Για να τελειώνουμε με το μουσειακό είδος: Στα μουσεία κλείνουμε τα αντικείμενα που δεν έχουν πρακτική χρήση σήμερα και που έχουν αξία λόγο παλαιότητας. Η κλασσική μουσική, ή το μπαλέτο, ή η όπερα ΔΕΝ είναι μουσειακά ήδη! Λυπάμαι για την επιλογή του όρου σας, λυπάμαι για την επιμμονή σας σε κάτι τόσο λάθος. Θα περιοριστώ στη μουσική, αλλά κλασσική μουσική δημιουργείτε ακόμη και τώρα, εκτελείτε ακόμη και τώρα, ηχογραφείτε ακόμη και τώρα και βγάζει χρήματα ακόμη και τώρα. Και ακόμη και στην Ελλάδα, ακόμη κι από μένα τον ελάχιστο. Με άλλα λόγια, δε γνωρίζετε για τι πράγμα μιλάτε! Τέλος, είναι σχεδόν προσβλητικό να περιμένει κανείς να κάνει ένα δημόσιο διάλογο, και όταν τα βρίσκει δύσκολα να πετάει ένα "αν δε σ'αρέσει, μη το συζητάς"! Ή μάλλον είναι αστείο. ;) Πάντως εγώ τώρα θα περάσω από το υπουργείο υγείας, να τα πω ένα χεράκι στον υπουργό. Μα είναι δυνατον να γίνεται με αυτόν τον τρόπο η εγχείρηση ανοιχτης καρδίας; Επιτέλους πιά... :P ______________________________ Για να γυρίσω όμως στο αρχικό άρθρο. Η ΥΛΗ, οφείλει να αλλάζει συνέχεια. Φυσικά με τη κλασσική μουσική έχουμε ένα ζητηματάκι (αφού μιλάμε για μουσική με ιστορία αιώνων). Οι μαθητές πρέπει να ενημερώνονται για όλα τα είδη της μουσικής, νέας και παλαιότερης. Θα έπρεπε σε ΟΛΑ τα σχολεία να γίνεται ένας Επαγγελαμτικός Προσανατολισμός, αλλά τουλάχιστον στην εποχή μου στη πλάκα το ρίχναμε (και δεν είναι ΤΟΣΟ παλιά πια). Ο αφορισμός είναι κακή ιδέα. Τα σχόλια στην ορθογραφία άλλου μέλους είναι χειρότερη. Η ανωνυμία στο Ιντερνετ με ενοχλεί (αφού γνωρίζεται το όνομα και το επώνυμό μου, και άρα μπορείτε να ψάξετε τι κάνω και που βρίσκομαι, κλπ. Και να εξακριβώστε αν λέω αλήθεια σε αυτά που λέω. Το αντίθετο δε μπορεί να γίνει). Φυσικά δε μπορώ να κάνω κάτι για αυτό, αλλά λέμε τώρα. ____________________________________ Τέλικα όμως, και όπως λέει ο τίτλος, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ θα έπρεπε να κάνει ένας απόφοιτος ΜΣ για να δικαιολογήσει το μέρος της εφορίας που δίνετε; Δε φτάνει που τόσα παιδία τελικά έχουν μορφωθεί, μακριά από ΧΑ, ακρότητες, που έχουν γίνει μουσικοί; Θα έπρεπε (κάτι που προσπεράσατε σε προηγούμενη απάντησή μου) να γινουν οι μεγαλύτεροι αστέρες σε κάποιο είδος; Είναι κρίμα να γίνεται μία καλή αρχή, με τόσο λάθος επιχειρήματα και σχόλια! |
| #28721 / 29.05.2014, 17:01 Εγώ πάλι δεν λυπάμαι καθόλου για τη δική σας επιμονή στα λάθη που σας επισήμανα. Δικαίωμά σας. Όσο για το προσβλητικό του πράγματος, Παρέθεσα επιχειρήματα και τελικά αυτό που είπα είναι ότι αν σας φαίνονται ανερμάτιστα τότε μη συνεχίζετε τη συζήτηση. Όχι 'αν δεν σ' ρέσει μην το συζητάς' Όπως θα έπρεπε να έχετε δει ως τώρα, είμαι εξαιρετικά προσεκτικός στα σχόλια που κάνω. Περιμένω τουλάχιστον το ίδιο από τους συνομιλητές μου και όχι να με εγκαλούν για πράγματα που εξέλαβαν εκείνοι κάπως. Διαφωνούμε λοιπόν. Τα είδη που ανέφερα είναι μουσειακά είδη. Έτσι πιστεύω εγώ. Σέβομαι τη γνώμη σας και δεν λυπάμαι γι αυτή. Σχετικά τέλος με την υποτιθέμενη ανωνυμία, είπα και σε άλλο συνομιλητή, ότι δεν έχει καμιά σημασία το όνομα και η όποια ιδιότητά μου. Αν είχε θα τα έβαζα στο τραπέζι. Και φυσικά δεν με ενδιαφέρει κατά κανένα τρόπο η δική σας. (Δεν ψάχνω τα προφίλ των συνομιλητών μου). Αυτό που με ενδιαφέρει είναι οι απόψεις σας και δεν σας απονέμω κανένα ειδικό βάρος λόγω μιας ιδιότητας που επικαλείσθε (και ξαναεπικαλείσθε). Δεν θα ξαναμπώ στην ουσία των απαντήσεών σας περαιτέρω, έχω ήδη απαντήσει. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. ΥΓ. Όσο για την ορθογραφία, απαντάω πιο κάτω. |
| #28723 / 29.05.2014, 18:40 Η γνώμη μου στηρίζεται στην εμπειρία μου, σε παραδείγματα που παρέθεσα, σε σχολιασμό, κοκ. Εσείς πώς ακριβώς επιμένετε ότι τα είδη που αναφέρατε είναι μουσειακά είδη; Επείδη ο γάιδαρος πετάει; Πραγματικά δε το καταλαβαίνω. Και ποιό λάθος έκανα ακριβώς, που επισημάνατε και συνεχίζω; Πραγματικά δε θυμάμαι κάτι τέτοιο στη συζήτησή μας. Θα χαρώ να μου κάνετε μία υπόδειξη, να το δεχτώ και να συνεχίσουμε. Αλλά η διάθεσή σας δε φαινεται να είναι τέτοια. Ελπίζω μόνο, οι αναγνώστες του άρθρου να διαβάσουν και τα σχόλια για να σχηματίσουν μια πιο ολοκληρωμένη γνώμη για τα ΜΣ, από αυτή που παρουσιάζετε εσείς! |
| #28691 / 28.05.2014, 04:30 / Αναφορά Πάντα αγκαλιά με τα lexotanil μου αναρωτιέμαι το εξής : Το ζήτημα είναι να καταφέρεις να βγάλεις χρήματα σαν χώρα μέσα από την τέχνη, όποιας ποιότητας κι αν είναι αυτή? Ή να παράγεις τέχνη κι όχι "καλλιτεχνικά" προϊόντα με ημερομηνία λήξης κι ας μην καταφέρει "να βγάλει τα λεφτά της"? Αλλιώς : Ευχής έργον θα ήταν να μπορούσε η Ελλάδα να παράγει ντουζίνες blockbusters με εξωγήινους για να μπαίνουν φράγκα στη χώρα μέσα από την τέχνη του κινηματογράφου, αφού αυτά καταναλώνονται κατεξοχήν? Ή να παράγωνται αριστουργήματα σαν αυτά του Βούλγαρη κι ας μην πουλάνε όσο μια αιματοβαμμένη περιπέτεια?
Και μάλιστα το δίλημμα δεν είναι πλασματικό : παντού και πάντα στον πλανήτη η πλειοψηφία καταναλώνει σκουπίδια (αποκλειστικά! αν κατανάλωνε και κάνα σκουπίδι πού και πού δεν θα χανόταν κι ο κόσμος..!) Χρέος του ανθρώπου, κατ' εμέ, είναι να στηρίζει το καλό κι όχι το οικονομικά αποδοτικό. Τώρα, αν το πρώτο καταφέρει να φέρει και τα αναγκαία μπικικίνια θα ήταν και το καλύτερο! Αλλά άν δεν το καταφέρει δεν θα πουλήσουμε και την ψυχή μας!
|
| #28695 / 28.05.2014, 14:53 Αγαπητέ Τάσσο: Ακριβώς αυτό είναι λοιπόν το θέμα: Εγώ προσωπικά, ως φορολογούμενος πολίτης, όπως λέω και παραπάνω, δεν συμφωνώ με την παραγωγή τέχνης που εσύ θεωρείς 'υψηλή', αλλά που δεν βγάζει τα λεφτά της. Ανέφερα και σε προηγούμενη απάντησή μου ως παράδειγμα το χόλιγουντ. Η βιομηχανία του κινηματογράφου εκεί, ποτέ δεν ζήτησε επιχορηγήσεις από τον Αμερικάνο φορολογούμενο όπως έκανε ο Βούλγαρης (και έδωσε και μερικά και στην κόρη του για να κάνει ταινία, ελέω Εθνικού Κέντρου Κινηματογράφου). Πέρα από το γεγονός ότι εγώ προσωπικά θεωρώ το συγκεκριμένο σκηνοθέτη ατάλαντο, η αντίρρησή μου είναι στη διάθεση κρατικού χρήματος για την δημιουργία καλλιτεχνικών προϊόντων που εκτός των άλλων, δεν βγάζουν τα λεφτά τους. Απλό δεν είναι; Ευχής έργο λοιπόν είναι να παράγει η Ελλάδα blockbusters σωρηδόν και με τα χρήματα από την πώλησή τους να χρηματοδοτεί τον όποιο Βούλγαρη θέλει να κάνει ταινία. Από χρήματα δηλαδή που έβγαλε ο κινηματογράφος, όχι ο παραγωγός ντομάτας. Εσύ ο ίδιος, που διαλέγεις το Βούλγαρη, θα πούλαγες το σπίτι σου για να του δώσεις να κάνει μια ταινία που θα δείτε οι δυο σας; Τηρουμένων των αναλογιών, αυτό λίγο - πολύ συμβαίνει με το κρατικό χρήμα όλων μας. Όσο για την κριτική σε όλο τον πλανήτη, το μόνο που βλέπω είναι στερεότυπα: 'ποιοτικό - υψηλής αισθητικής' έργο είναι αυτό που σου αρέσει εσένα. Οι 'άλλοι' καταναλώνουν σκουπίδια. Να στηρίζουμε το 'καλό'. Όμως για μένα, καλό είναι το mainstream. Θεωρείς ότι η άποψή μου και το γούστο μου είναι κατώτερα από τα δικά σου; |
| #28702 / 28.05.2014, 19:11 / Αναφορά Συμφωνώ με τον nikolasideris, ειδικά στο πρώτο σκέλος της απάντησης. Ο ρόλος του σχολείου (είτε γενικού, είτε μουσικού, είτε αθλητικού) ουδέποτε ήταν να καταρτίσει τους ανθρώπους για την αυριανή αγορά εργασίας. Αυτό προσπαθούν να το πετύχουν τα επαγγελματικά λύκεια, ο ΟΑΕΔ και κυρίως η τριτοβάθμια εκπαίδευση και στην Ελλάδα δεν έχει φτάσει κανένας φορέας από αυτούς να διαμορφώνει την παραγωγή, απλά προσπαθούν να την ακολουθήσουν. Αν θέλουμε λοιπόν να έχουμε κάποια απόδοση τότε πρέπει να δούμε μετά την τριτοβάθμια εκπαίδευση, που ο απόφοιτος θεωρείται ότι έχει τα προσόντα, αν όντως είναι καταρτισμένος. Η κατάρτιση αυτή συμφωνώ με τον xray ότι καλό είναι να είναι πολύπλευρη, όπως στα μαθηματικά δεν μάθαμε μόνο άλγεβρα. Έστω κι αν θεωρώ λάθος αυτή τη προσέγγιση των σχολείων γενικά, γιατί να εστιάζουμε συγκεκριμένα σε αυτά και όχι σε όλα? δεν έχουμε βιομηχανία επομένως φταίνε τα πανεπιστήμια ή η τεχνολογική κατεύθυνση του λυκείου? Νομίζω η διαμόρφωση της βιομηχανίας μιας χώρας είναι αρκετά πιο πολύπλοκη απ' ότι θεωρείται στο άρθρο... Για την εσωστρέφεια θα συμφωνήσω κατά κάποιο τρόπο. Θα ήθελα να δω πιο ενεργά τα σχήματα του μουσικού σχολείου και να ακούσω τη μουσική που τους αρέσει. Πιστεύω θα πρέπει σε αυτές τις ηλικίες να δίνουν περισσότερες επιλογές, να υπάρχουν διάφορα είδη για να βρίσκουν περισσότερη όρεξη για μάθηση. Από την άλλη είναι και αυτά υποχρηματοδοτούμενα και η ύλη που μπορούν να καλύψουν είναι πρακτικά περιορισμένη. Σαν εμπειρία πάντως, όλοι μου οι γνωστοί που φοίτησαν σε ΜΣ γνωρίζουν κάποια πράγματα. Άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο γιατί δεν ασχολήθηκε από τότε. Σαφώς όμως πήραν όλοι τις βασικές γνώσεις θεωρίας που κάθε μουσικός πρέπει να έχει και σαφώς μπορούν να κρίνουν το επίπεδο μιας lady gaga. Άρα, το ΜΣ κάνει δουλειά και ίσως αν είχαμε περισσότερα ακόμη λιγότεροι να άκουγαν lady gaga και μπουζούκια και να είχαν τη δυνατότητα περισσότερα παιδιά να ασχοληθούν με τη μουσική. Με λίγα λόγια δηλαδή προτείνω να γίνει κριτική γι αυτό που είναι, μέσο διαπαιδαγώγησης. |
| #28703 / 28.05.2014, 19:42 Γεια σου τρελάκια, χαίρομαι που τα ξαναλέμε. Να επαναλάβω άλλη μια φορά ότι εγώ μίλησα για την αποτίμηση της μέχρι τώρα προσφοράς των ΜΣ και κυρίως για το μέλλον και τους στόχους τους και το ποιοι πρέπει να είναι. Εγώ δεν είπα φυσικά ότι δεν έχουμε βιομηχανία άρα φταίνε... Αυτό που έκανα ήταν να επισημάνω την αρνητική κατεύθυνση της μουσικής παιδείας από τα πρώτα στάδιά της. Στην επόμενη παράγραφό σου συμφωνούμε απολύτως. Η ύλη μπορεί να είναι περιορισμένη, αλλά είναι επίσης και αντικείμενο επιλογής. Μέσα από τους περιορισμούς επιλέξαμε να διδάσκουμε τα συγκεκριμένα. Μπορούμε να επιλέξουμε άλλα. Και εσύ κάνεις το λάθος να αξιολογείς τόσο τη μουσική της Γκάγκα, όσο και το γούστο και το κριτήριο αυτών που την ακούν. Το δικό σου κριτήριο δηλαδή, όπως και των περισσότερων σχολιαστών εδώ, είναι ανώτερο με κάποιο τρόπο από αυτό κάποιου που ακούει σκυλάδικα; Εγώ δεν αναφέρθηκα καθόλου σε αυτά. Και φυσικά δεν χρειάζεται να είσαι μουσικός για να κρίνεις τη μουσική. Η μουσική και όλη η τέχνη απευθύνεται στην κοινωνία. Αν μερικοί έχουν σπουδάσει ή εντρυφήσει με άλλο τρόπο στο εκάστοτε αντικείμενο, καλά κάνουν. Το οικονομικό μέρος όμως είναι αμείλικτο και κρίνεται από μετρήσιμα στοιχεία. Το ξαναείπα: Η Γκάγκα, η Μπιγιονσέ, οι U2, οι Pink Floyd, οι Rolling Stones γέμισαν το Ολυμπιακό μας στάδιο. Είναι παράλογο να ρωτάω αν κάποιος Έλληνας καλλιτέχνης θα φέρει πίσω όλα αυτά τα χρήματα που δώσαμε; |
| #28704 / 28.05.2014, 20:22 Απλά πιστεύω ότι η κάθε μουσική έχει πίσω της μια νοοτροπία και μια πρόταση. Δεν χρειάζεται να έχεις εκπαιδευτεί για να ακούσεις αλλά ανάλογα με την παιδεία του καθένας κάνει την επιλογή του. Μεγάλη συζήτηση και ελπίζω να μην το παρεξηγεί κάποιος αλλά είναι άποψή μου. Δεν είναι καθόλου παράλογο αλλά μιλάς για ανάπτυξη βιομηχανίας. Πολύ θα τη θέλαμε και όχι μόνο στη μουσική. Όπως όμως θα σκεφτούμε σε άλλους τομείς, έτσι κι εδώ δεν θα φτιάξουμε την πρώτη lady μέσω του ΜΣ. Αρκεί να σκεφτούμε ότι λίγοι έχουν πάει σε ΜΣ, λίγοι ασχολούνται με την κλασσική μουσική. Αντιθέτως πολλοί δεν έχουν πάει σε ΜΣ, ασχολούνται με ποπ και ροκ και δεν έχουμε καμία lady. Αν είχαμε πολλές και καμια δεν ήταν από ΜΣ τότε μπορεί να με προβλημάτιζε ο συλλογισμός σου αλλά τώρα το ΜΣ θα είναι το τελευταίο που θα με απασχολήσει. Άρα, διαφωνούμε μάλλον με τα ίδια τα κριτήρια που κάνεις τη αποτίμησή σου. Το μέλλον, οι στόχοι και η δουλειά ενός μουσικού σχολείου διαφωνώ να συνδέονται με την παραγωγή-κατανάλωση. Ίσως η αντίληψή μας να είναι όντως συντηρητική, να εμμένουμε σε κάποια κλασική μουσική συγκεκριμένης ξεπερασμένης περιόδου και αυτό να πρέπει να αλλάξει. Όμως απάντηση σε αυτό πρέπει να δώσει κάποιος βάσει της παιδαγωγικής της μουσικής και όχι καταναλωτικών προτύπων. |
| #28705 / 28.05.2014, 20:23 "Άλλο κλασσική μουσική και άλλο κλασσική μουσική", όπως διάβασα παραπάνω. Διάβασα και ότι..."χρέος του ανθρώπου είναι να στηρίζει το καλό κι όχι το οικονομικά αποδοτικό". Πρέπει να στηρίζουμε γενικά το καλό, αλλά όλοι μπορούν να δώσουν τον χαρακτηρισμό "καλό" σε ότι τους συμφέρει προσωπικά ή απλά σε ότι προσωπικά προτιμούν. Αλλά μήπως μετά την χρεοκοπία της χώρας, λέω μήπως, έφτασε η στιγμή να περάσει από το μυαλό μας σαν πολίτες ότι πρέπει να υπάρχει και η λέξη κέρδος στο λεξιλόγιό μας; Εκτός και αν (γενικά μιλάω, όχι προσωπικά, δεν γνωρίζω κανέναν εδώ προσωπικά), μισούμε λέξεις όπως επιχείρηση, κέρδος, μεσάζοντες, (είναι πολύ της μόδας αυτό ειδικά με τους κακούς μεσάζοντες τελευταία), κ.λ.π. Να πληρώνω για να υπάρχουν δημόσια νοσοκομεία ναί, να πληρώνω για να υπάρχουν δημόσιες ένοπλες δυνάμεις ναί, δημόσιοι δρόμοι ναι, για κάτι άλλο όμως όπως αυτό που μιλάμε τώρα, προβληματίζομαι πλέον σαν φορολογούμενος πολίτης, ειδικά μέσα στην χρεοκοπία της χώρας. Πάντως πρόσφατα συμβούλευσα την ανηψιά μου να μην πάει σε μουσικό σχολείο μιάς και πάει σε ωδείο και μαθαίνει πιάνο. Της είπα γιατί να πας σε μουσικό σχολείο, επαγγελματίας μουσικός θέλεις να γίνεις; Τι επαγγελματικές ευκαιρίες θα ανοιχτούν μπροστά σου στο μέλλον, πότε θα δουλεύεις, που θα παίζεις πιάνο και θα βγάζεις χρήματα; και πόσα χρήματα νομίζεις ότι κερδίσεις από αυτό; Μαθαίνεις ήδη μουσική στο ωδείο, δεν φτάνει αυτό; Και συμφώνησε γιατί της είπα και τα παρακάτω. Ενώ στα άλλα σχολεία σχολάνε γύρω στις 1.30 εκείνη θα σχολάει στις 4 περίπου. Ώσπου να γυρίσει στο σπίτι θα περνάει άλλη μισή-μία ώρα, γιατί δεν μένουν όλοι οι μαθητές δίπλα στο μουσικό σχολείο. Άρα θα είναι σπίτι γύρω στις 5 το απόγευμα και θα είναι αρκετά κουρασμένη. Πότε να ξεκουραστεί λίγο, και τι να πρωτοαρχίσει να διαβάζει στο περιορισμένο χρόνο που έχει μέχρι νωρίς το βραδάκι που θα κοιμηθεί για να ξυπνήσει το άλλο πρωί γύρω στις 6 να πάρει 2 συγκοινωνίες να ξαναπάει στο σχολείο. Σε αυτό το περιορισμένο χρονικό διάστημα που της μένει το απόγευμα τι να πρωτοκάνει; Να πάει (το καθιερωμένο) φροντιστήριο αγγλικά, να πάει (το καθιερωμένο) φροντιστήριο μαθηματικά και φυσική, ή να κάνει ιδιαίτερο αργότερα σε κάποιο δύσκολο μάθημα της μουσικής; Να διαβάσει μαθήματα που δεν θέλουν ιδιαίτερη μελέτη (με την προυπόθεση ότι ο μαθητής διαθέτει κάποια στοιχειώδη μνήμη), όπως η ιστορία, ή πραγματικά να μελετήσει μαθήματα που γενικά χρειάζονται περισσότερο στην μετέπειτα καριέρα κάποιου, όπως τα μαθηματικά και η φυσική; Αν τα κάνει όλα αυτά, μελέτη μαθημάτων και φροντιστήρια, πόσος χρόνος θα του μείνει για να μελετήσει και μουσική, γιατί η μουσική θέλει μελέτη, άρα θέλει και αυτή τον χρόνο της. Αν δεν προλαβαίνει να μελετήσει καλά μουσική οι βαθμοί του μαθητή μπορεί να πέσουν και κάτω από την βάση με δυσάρεστα αποτελέσματα. Είναι μουσικά σχολεία, άρα διδάσκεται η μουσική κανονικότατα και βαθμολογείται όπως και τα άλλα μαθήματα, δεν χαρίζουν βαθμούς αν ο μαθητής δεν τα πολυκαταφέρνει. Σε αυτή την περίπτωση ΄ισως ο μαθητής να πρέπει να σκεφτεί να αλλάξει σχολείο. Πού να πρωτορίξει λοιπόν το βάρος του ενδιαφέροντός του ο μαθητής, όταν όπως είπα εκτός των άλλων μαθημάτων θα πρέπει να μελετήσει και τα μουσικά μαθήματα αλλά και να αφιερώσει πάλι αρκετό χρόνο για να εξασκηθεί πρακτικά; Επιπλέον σε αυτόν τον λίγο χρόνο που μένει στον μαθητή για να τα μελετήσει όλα αυτά και να πάει τα φροντηστήριά του, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε και τον χρόνο που χρειάζεται ο μαθητής να πάει στα φροντιστήρια και να γυρίσει στο σπίτι ίσως και καθημερινά. Έπειτα ένα παιδί δεν είναι ρομπότ. Θα σηκωθεί από την καρέκλα να ξεμουδιάσει, ίσως τσιμπήσει κάτι, μπορεί να θέλει να μιλήσει και με κάποιον φίλο του, ή ακόμα και να πάει και μια σύντομη βολτίτσα έξω που και που. Αν γυρίζει στο σπίτι καθημερινά γύρω στις 5 το απόγευμα, πότε λοιπόν θα προλάβει να τα κάνει όλα αυτά; Τα βρίσκω όλα αυτά πολύ πιεστικά στον λίγο και συγκεκριμένο ελεύθερο χρόνο που πρέπει να γίνουν. Για όλους αυτούς τους λόγους την συμβούλευσα με τα παραπάνω αποδεδειγμένα στοιχεία και επιχειρήματα να μην πάει σε μουσικό σχολείο. Αλλά αυτή ήταν μιά συμβουλή σε ένα δικό μου, συγγενικό και φιλικό πρόσωπο, δεν μπορώ, ούτε θέλω να συμβουλεύσω κανέναν άλλο. Ο καθένας κάνει ότι θέλει. |
| #28707 / 28.05.2014, 20:25 Άλλο Κλασσική μουσική και άλλο κλασσική μουσική, καθώς ακολούθησε και ο διαχωρισμός... ;) |
| #28714 / 29.05.2014, 09:40 Συμφωνώ απολύτως με τη δεύτερη παράγραφο του σχολίου. Τα υπόλοιπα σχετικά με το φόρτο των ΜΣ είναι σωστά και ένα παιδί και οι γονείς του πρέπει να σταθμίσουν το τι θέλουν και το τι μπορούν για τα επόμενα έξι χρόνια. Συνολικά πιστεύω ότι αξίζει ένα παιδί να προσπαθήσει, εκτός αν είναι πολύ μακριά από το σχολείο, αλλά το γενικό κλίμα στα ΜΣ είναι πολύ καλύτερο από αυτό στα σχολεία γενικής παιδείας. Και μόνο γι αυτό αξίζει τον παραπάνω κόπο. Ευχαριστώ για το σχόλιο. |
| #28708 / 28.05.2014, 22:49 / Αναφορά Επειδή δεν είμαι σε θέση να αρχίσω κι εγώ να αναλύω το πόσο μεγάλο λάθος κάνετε (από την πίεση που μου ανέβηκε κι εμένα), σας καλώ να πάτε μια εβδομάδα σε ένα από αυτά τα σχολεία να καταλάβετε που πάνε τα λεφτά σας. Επιτέλους σε αυτήν την άμοιρη χώρα, ας κρίνουμε ποιό από τα ληθαράκια(φόροι) που βάζουμε πιάνει τόπο και ποιό όχι! Είμαι κι εγώ απόφοιτη τέτοιου σχολείου και εκεί πέρασα τα ωραιότερα σχολικά χρόνια, γεμάτα συγκινήσεις και περηφάνια. Αυτή τη στιγμή σπουδάζω στην Αυστρία πιάνο, δίχως να πληρώνω ευρώ παραπάνω από τον μέσο φοιτητή στην Ελλάδα. Οι δε συμμαθητές μου, ακόμα κι αυτοί που δεν ακολούθησαν την μουσική ως σπουδή, οι περισσότεροι έχουν δουλειά μέσω της μουσικής και βγάζουν με τον ωραιότερο τρόπο το χαρτζιλίκι τους. Όσο για την αγορά των οργάνων, τα μουσικά σχολεία δανείζουν όργανα σε όσους δεν έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν και οι συλλόγοι αυτών των σχολείων φροντίζουν να ενισχύσουν οικονομικά όσους θέλουν να αγοράσουν. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Τέλος κανένα παιδί δεν υποχρεώνεται να μελετάει μουσική και να μένει στο σχολείο μέχρι τις 15:00 (κι όχι 16:30). Είναι επιλογή τους και το κάνουν-κάνουμε με όλη μας την ψυχή!!! |
| #28709 / 29.05.2014, 02:20 Έτσι είναι το ιντερνέτ, μπορείς να διαβάσεις και μια άλλη άποψη ακόμα και αντίθετη από την δική σου. Αν το mh δεν ήθελε να υπάρχουν σχόλια δεν θα έδινε αυτήν την δυνατότητα στους χρήστες.
|
| #28715 / 29.05.2014, 09:49 Αγαπητή Μαρία, συγχαρητήρια για την πρόοδό σου και για το πάθος στην άποψη. Έγραψα και σε άλλο σχόλιο ότι ξέρω πολύ καλά την πραγματικότητα στα ΜΣ και αυτό είναι και που με έκανε να γράψω το άρθρο. Αυτό λοιπόν το λιθαράκι που βάζουμε στα ΜΣ δεν πιάνει τον τόπο που θα έπρεπε. Και κρίνω εκ του αποτελέσματος. Αν πληρώνουμε τα ΜΣ για να βγάζει ένας νεαρός απόφοιτος το χαρτζιλίκι του όπως γράφεις, τότε πρόκειται για οικτρή αποτυχία. Θα το έλεγες αυτό για τα σχολεία γενικής παιδείας; Εκτός από αυτό το χαρτζιλίκι, έχεις κάτι άλλο να δείξεις ως επίτευγμα των ΜΣ στα 25 τους χρόνια, πέρα από το ότι οι μαθητές εκεί περνάνε καλύτερα από άλλους στα γενικής παιδείας; Ελπίζω εσύ η ίδια να αποτελέσεις το πρώτο παράδειγμα περί του αντιθέτου και στο εύχομαι. Πράγματι, όπου υπάρχει θέληση, όπως λες, υπάρχει και τρόπος. Στα ΜΣ δεν υπάρχει θέληση να γίνει κάτι καινούριο. Εσύ ως μαθήτρια, τι λες για το γεγονός ότι η ύλη και το οργανόγραμμα των ΜΣ είναι το ίδιο εδώ και 25 χρόνια, (πιθανότατα πριν γεννηθείς) και ότι συνεχίζεται χωρίς καμιά διάθεση για αλλαγή; Μέχρι πότε θα παραμείνει το ίδιο; Όσο για την πίεση, να πάρεις λεξοτανίλ. Κάποιος άλλος σχολιαστής παίρνει ήδη. (Νομίζω ότι είναι για την πίεση, αλλά ρώτα και κανα γιατρό) |
| #28722 / 29.05.2014, 18:28 Φοίτησα στο σχολείο 6 χρόνια. Το οργανόγραμμα άλλαξε πολλές φορές ήδη από την πρώτη χρόνια που βρισκόμουν εκεί, άλλες φορές προς το καλύτερο, κι άλλες φορές προς το χειρότερο, ώστε να περιοριστούν τα έξοδα του κράτους. Να σας δώσω παραδείγματα: Κατάργηση της Ιστορίας της τέχνης στην διδακτέα ύλη από δευτέρα γυμνασίου κ μετά, μείωση ωρών στα μουσικά σύνολα, δημιουργία τμημάτων αρμονίας για παιδιά που θα δώσουν πανελλήνιες με 4 ώρες την εβδομάδα και τμημάτων για αυτούς που δεν θα δώσουν με μία ώρα την εβδομάδα και πολλά άλλα (να μην προσθέσω και την συγγραφή μουσικών βιβλίων από τους καθηγητές μας, μιας κ το υπουργείο δεν παίρνει την πρωτοβουλία). Το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, πάσχει σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στα μουσικά σχολεία. Λεφτά υπάρχουν να τα βελτιώσουμε όλα, αν όμως ο κάθε πολιτικός χτίζει βιλες εις βάρος όλων μας, είναι επόμενο να βρισκόμαστε σε αυτήν την οικονομική κατάσταση. Το πρόβλημα στο άρθρο σας ειίναι ότι κοιτάτε το δεντράκι, και έχετε χάσει το δάσος. Στην Ελλάδα αυτό που πρέπει να αλλάξει είναι η νοοτροπία της δωροδοκίας, της κλεψιάς και λαικιστί της παρτακίασης. Μας έχουν βάλει στο τρθπάκι της λιτότητας οι πολιτικοί για να καλύψουν τα κλεμμένα τους κι εμείς τους σιγοντάρουμε, θέλοντας να εξαφανίσουμε ό,τι όμορφο μας έχει απομείνει. Όσο για τις επιτυχίες των μουσικών σχολείων, εκτός από τα χαμόγελα που προσφέρει στα παιδιά σας (και μιλάω γενικά π.χ. https://www.youtube.com/watch?v=VkVPp60RbQg), ειναι αμέτρητες διακρίσεις στα μουσικά μας σύνολα π.χ. https://www.youtube.com/watch?v=-dXcaO0oUx8 (πρώτο βραβείο και αρκετά παλιό γιατί αυτά γινόνται χρόνια τώρα), για το μουσικό Βόλου δεν θα στείλω λινκ, τα έχουμε καμαρώσει τα παιδιά πολλάκις στην τηλεόραση, δημιουργία μουσικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα από το 1992 που τροφοδοτούνται από εμάς κι οι απόφοιτοί τους βρίσκουν δουλειά σε αυτά τα σχολεία, σε ωδεία, κάνουν ιδιαίτερα, δουλεύουν στο εξωτερικό κ.ά., δυνατότα μουσικής κατάρτισης σε πολύ φτωχά παιδιά που δεν έχουν την ικανότητα να πληρώνουν ωδεία κι ύστερα σχολές στο εξωτερικό, δωρεάν προετοιμασία για τις πανελλήνιες στα μουσικά μαθήματα, από την τάξη μου συγκεκριμένα: άλλα τρία παιδιά σπουδάσουν όπως εγώ στο εξωτερικό, 3 άλλα παιδιά με διαφορετική σπουδή έχουν βγάλει στα 22 τους το πρώτο τους CD στην ποπ σκηνή, μια κοπέλα συνεργάζεται με την Μποφίλιου(η συγκεκριμένη άνηκε σε μεγαλύτερη τάξη από την δική μου), πολυάριθμα συγκροτήματα νέων, δημιουργία του παραδοσιάκου τμήματος σπουδών στην Άρτα, ενίσχυση της παράδοσιακής μουσικής στους νέους και χιλιάδες άλλα. Τί να πρωτοπώ;; Δεν ξέρω τί άλλα θέλετε? Θέλετε να μου πείτε ότι μια τάξη ενιαίου λυκείου βγάζει πιο επιτυχημένους ανθρώπους? Δεν νομίζω... Οι περισσότεροι σπουδαγμένοι νέοι δουλεύουν ως σερβιτόροι (τουλάχιστον οι δικοί μας, με απασχόληση διαφορετική από την ειδίκευση τους, παίζουν κάπου μουσική), οπότε ας τα κλείσουμε κι αυτά τα σχολεία γιατί δεν παράγουν επιτυχημένους εργαζομένους με πολλά λεφτά... Η εκπαίδευση τελικά αγαπητέ μου, δεν έχει στόχο το χρήμα, έχει στόχο την μόρφωση, η οποία θα φέρει καλύτερους πολιτικούς στο μέλλον, θα δημιουργήσει πολίτες με ηθική που δεν καβαλάνε την νοοτροπία της λαμογιάς που χαρακτηρίζει τον σημερινό Έλληνα, θα φέρει ανάπτυξη στη χώρα και μέσα σε αυτά θα φέρει και το χρήμα που τόσο πολύ αναζητάτε και που βρίσκεται στους τραπεζικούς λογαριασμμούς των 'αξιώτιμων' πολιτικών μας... Όχι στις τζέπες των άχρηστων μουσικών σχολείων. Αυτά... Πάω κι εγώ στην δουλειά μου με την ελπίδα ότι μια 22χρονη σας βοήθησε να δείτε τί πραγματικά έχει κάνει η γενιά της ελληνικής 'ακμής'... |
| #28724 / 29.05.2014, 19:43 Γεια σου και πάλι αγαπητή Μαρία. Χαίρομαι πολύ με το πάθος που απαντάς. Μερικές επισημάνσεις: Εγώ αναφέρθηκα στην αλλαγή προσανατολισμού όλης της μουσικής εκπαίδευσης, όχι σε αλλαγές για την εξυπηρέτηση του προγράμματος του Υπουργείου. Παντού οι πολιτικοί χτίζουν βίλες, αλλά βρίσκουν χρόνο και χρήματα και για άλλα πράγματα. Εμείς δεν το έχουμε καταφέρει ακόμη. Είσαι τόσο σίγουρη για το δεντράκι και το δάσος; Ξέρεις τόσο καλά στα 22 σου τι πρέπει να αλλάξει στην Ελλάδα; Απορία εκφράζω. Σχετικά με το θέμα των σχολείων και των αποφοίτων τους, θα επισημάνω μόνο ένα σημείο: Λες ότι τα σχολεία βγάζουν αποφοίτους που πάνε σε πανεπιστήμια που δημιουργήθηκαν γι αυτό το σκοπό και στη συνέχεια αποφοιτούν και από εκεί για να διδάξουν στα σχολεία από τα οποία αποφοίτησαν. Μου ακούγεται σαν τεράστιου κόστους φαύλος κύκλος αυτό. Το έχει περιγράψει γράφοντας για την εκπαίδευση ο Κεν Ρόμπινσον στο σπουδαίο βιβλίο του 'Άλλη Λογική'. Ρίξε μια ματιά αν θέλεις, υπάρχουν και ομιλίες του στο TED. Θα επισημάνω και άλλο ένα: Γενικά μιλώντας, οι σπουδές σου, όπως και των άλλων παιδιών που αναφέρεις, είναι αυτοσκοπός; Τι σκοπεύεις να κάνεις στη συνέχεια; Για τα χρήματα και το στόχο της εκπαίδευσης, στη θέση σου θα περίμενα να βγάλω πρώτα δικά μου χρήματα, να φορολογηθώ, να ζω από αυτά, να τα ξοδέψω όπου μου αρέσει, να βγάλω μερικά συμπεράσματα και μετά να μιλήσω με τόση βεβαιότητα. Επειδή όμως έκανες τον κόπο να συγκεντρώσεις τα παραδείγματα που αναφέρεις, θα σου πω ότι κανένα από αυτά δεν φέρνει συνάλλαγμα. Ήμουν ξεκάθαρος στο σημείο αυτό νομίζω. Δίνουμε τεράστια ποσά σε καλλιτέχνες του εξωτερικού, ενώ δεν μπορούμε να πάρουμε αυτά τα χρήματα πίσω. Απλό δεν είναι; Εσύ η ίδια μίλησες για χαρτζιλίκι. Είσαι ικανοποιημένη με αυτό;
Σ' ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Καλή συνέχεια σε ότι κάνεις. |
| #28727 / 30.05.2014, 07:26 Δε γνωρίζω τη Μαρία αλλά αξίζει, νομίζω, να κάνω μερικές παρατηρήσεις. 1. Καταρχήν, από πού και εως πού ξαφνικά η ηλικία του μέλους και σχολιαστή παίζει ρόλο, αλλά τόσο καιρό δε παίζει ρόλο η ιδιότητα; Όταν μας βολεύει ξαφνικά ο σχολιαστής αποκτά ιδιότητα (αυτή του νέου και άβγαλτου) και όταν όχι το ξεχνάμε; 2. Σε όλα που ρωτατε τη Μαρία, σας απαντώ εγώ: Είμαι 36, πέρασα (ένα χρόνο, αλλά έφτασε να μου αλλάξει τη ζωή) από το μουσικό γυμνάσιο Παλλήνης και ζω 100% από τη μουσική και, ναι, φέρνοντας συνάλαγμα από το εξωτερικό (και το λέω σοβαρα, καθώς ο εκδοτικος οίκος έχει αυτή τη στιγμή 21 συνθέτες, 5 εκ των οποίων Έλλνες και το 95% των πωλήσεων είναι από έξω, από διεθνής διανομές (amazon.com, jwpepper.com, Grahl & Nicklas, Harrassowitz, κλπ). Γιατί επιμένετε πολύ να προσπερνάτε το ζωντανό παράδειγμα που σας δίνω; Μικρό συνάλαγμα, αλλά συνάλαγμα non the less! Γιατί, όμως, αναρωτιέμαι; Μήπως γιατί αυτό που κάνω (σε σχέση με τη σύγχρονη κλασσική μουσική) σας χαλάει την εικόνα, και την πρακτική του μουσειακού είδους; Και ότι δεν υπάρχει συνάλαγμα, κοκ; 3. Όπως είπα και στο αρχικό μου ποστ, κάποιοι μουσικοί δε κάνουν τίποτε, κάποιοι πάνε και γίνονται καθηγητές οι ίδιοι (φαύλος κύκλος), κάποιοι κάνουν τοπικοί καριέρα, κάποιοι κάνουν διεθνή καρίερα και κάποιοι δε κάνουν καριέρα, αλλά έχουν τη δουλειά τους και είναι μια χαρά. Που ακριβώς είναι ο φαύλος κύκλος, και πού διαφέρει με τις άλλες σχολές, ή σχολεία; Με το θάρρος μιας δημόσιας συζήτησης, συγνώμη Μαρία που μπαίνω στα χωράφια σου! :) |
| #28728 / 30.05.2014, 08:48 Συγχαρητήρια αγαπητέ. Αυτό ακριβώς είναι το πνεύμα του άρθρου. Ενασχόληση με τη μουσική και ταυτόχρονα και οικονομικό όφελος (για σας τον ίδιο και για τη χώρα). Όπως λέτε και μόνος σας, το οικονομικό αντίκτυπο είναι μικρό στην περίπτωσή σας. Μικρό, αλλά υπολογίσιμο πάντα. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι αν καλλιεργήσουμε άλλα είδη μουσικής θα έχουμε πολλαπλάσια οφέλη. Εσείς πολύ καλά κάνετε και καλλιεργείτε αυτό που σας αρέσει. Ευχαριστώ. Δεν θα συνεχίσω όμως τη συζήτηση, είπαμε ήδη πολλά. |
| #28729 / 30.05.2014, 09:55 Και πάλι, αποφεύγετε μέρος της απάντησής μου. Ας είναι. Και πάλι, αναφέρετε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ότι δε θα συνεχίσετε τη συζήτηση μαζί μου (αν καταλαβαίνω καλά). Αναρωτιέμαι το γιατί, αλλά ας είναι. Αν μου επιτρέπετε, όμως, ένα ερώτημα: Πώς είστε σίγουρος ότι: Αν θέλετε μια απ' ευθείας σύγκριση, κλασσικούς μουσικούς που έχουν καριέρα στο εξωτερικό, έχουμε. Ποπ/ροκ μουσικούς που έχουν καριέρα στο εξωτερικό είχαμε (ίσως), αλλά τώρα δεν έχουμε, εξ' όσων γνωρίζω. Και τα ποσοστά ποπ/ροκ vs κλασσική είναι 100 προς 1. Πόσες Ελληνικές μπάντες και boy/girl groups υπάρχουν και πόσοι κλασσικοί μουσικοί; Αυτά και απο μένα. Συγνώμη για την επιμονή μου, αλλά όπως προ-είπα, ως μουσικός είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε τέτοια θέματα. Επιπλέον, στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε ένα "άρθρο" (αν καταλαβαίνω καλά τη χρήση στο musicheaven) και άρα κατί παραπάνω από μια δήλωση, ή ένα ανοιχτό γράμμα. Νομίζω... |
| #28731 / 30.05.2014, 10:04 Κατανοητή και απόλυτα σεβαστή η ευαισθησία σας, όπως και οι απόψεις σας. Ελπίζω να σέβεστε ανάλογα και τη δική μου γνώμη. Σταματώ τη συζήτηση, απλώς επειδή ανακυκλώνουμε τα ίδια ζητήματα συνεχώς. Θεωρώ ότι έκανα σαφείς τις θέσεις μου και νομίζω ότι κατάλαβα τις δικές σας. Ευχαριστώ και πάλι. ΥΓ. Εννοείται ότι η δική μου θέση δεν δεσμεύει κανέναν από τους αναγνώστες, μπορείτε να συνεχίσετε το διάλογο. |
| #28733 / 31.05.2014, 05:27 Γεια σας! Στα 22 ξέρω ελάχιστα, αλλά και στα 72 μου ελάχιστα πάλι θα ξέρω. Αυτό που μπορώ να κάνω είναι να χρησιμοποιώ την λογική μου, να επεξεργάζομαι τα δεδομένα και να προτίνω εφαρμόσιμες λύσεις. Όσο για τον φαύλο κύκλο. Βλέπω εξέλιξη σε αυτόν τον κύκλο. Ήταν μικρός κι όσο πάει μεγαλώνει κι ομορφαίνει. Ζω στην Αυστρία. Βλέπω έναν λαό γεμάτο κλασική μουσική, ο οποίος ζει κι από αυτήν. Την θαυμάζει, την ακούει, την εξελίσσει, την προωθεί και παράγει θαύματα (ποιός δεν θέλει να απολαύσει μια βραδιά τα βαλς του Στράους να ηχούν από την Φιλαρμονική της Βιέννης και τις μπαλαρίνες να πετούν στους ρυθμούς του;). Αν ζούσατε στο εξωτερικό, θα ξέρατε πόσα αμυθητα ποσά κερδίζουν οι μουσικοί αυτού του χώρου. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν είχαμε την ευκαιρία να εισέλθουμε σε αυτόν τον κόσμο, μιας και είχαμε προβληματάκια με τους αγαπητούς γείτονες. Ποτέ δεν είναι αργά. Είμαστε πολύ ταλαντούχοι, με πολλά προσόντα σαν λαός. Το θέμα είναι οτι χρειαζεται να χτιστεί υπόβαθρο, δηλαδή σωστοί δάσκαλοι. Τι έγινε σε 25 χρόνια; Είμασταν άσχετοι και τώρα έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στον χορό, να χορέψουμε κι εμείς. Εγώ σαν Μαρία, ακολουθώ παιδαγωγικό πρόγραμμα σπουδών, δηλαδή καθηγήτρια πιάνου, κι αργότερα σκοπεύω να κάνω μεταπτυχιακό στην μουσική προπαιδεία. Δουλειά έχω ήδη εδώ και έχω καταφέρει να μην ζητάω σχεδόν τίποτα πλέον από την οικογένεια μου. Να σας ενημερώσω ότι ένας ανώνυμος καθηγητής κλασικής μουσικής εδώ πληρώνεται 50 ευρώ την ώρα (άσχημα; καθόλου θα έλεγα!). Και φυσικά δεν τα δίνουν οι γονείς τυχαία. Δεν θα σας πω πόσα λεφτά βγάζουν τα ελληνόπουλα που έχουν ξεκινήσει εδώ ήδη την καριέρα τους, γιατί δεν είναι σωστό, αλλά είναι πολύ περισσότερα από όσα βγάζει ένας δικηγόρος με κάλη πελατεία τον μήνα του (ένα παράδειγμα, 5000 ευρώ για μια συναυλία, κι είναι ακόμα φοιτητές). Θα μου πείτε τώρα, να τα χαίρεστε! Στην Ελλάδα θα γυρίσετε; Όσο λοιπόν η μουσική υποδομή στην Ελλάδα είναι ανάπηρη, όχι, δεν θα γυρίσουμε, γιατί αύριο μεθαύριο θα έχουμε και στόματα να θρέψουμε. Όμως το να σταματήσει να εξελίσσεται κάτι δεν είναι λύση. Ας γυρίσουμε τώρα στα μουσικά σχολεία. Είστε σίγουρος ότι τα ξέρετε καλά; Εγώ προσωπικά πιο πολύ ποπ, ροκ, έντεχνο, ethnic, jazz έζησα εκεί μέσα παρά κλασική μουσική. Ψάξτε αν θέλετε να δείτε και στο youtube. Τα μουσικά σύνολα ειδικά, σπάνια να έκαναν κάτι κλασικό (εγώ μόνο ένα θυμάμαι!). Στο μάθημα του πιάνου πάλι, όσα παιδιά δεν ενδιαφερόντουσαν για την κλασική μουσική, προσάρμοζαν την διδακτέα ύλη τους σχεδόν όπως ήθελαν (yann tiersen, χατζηδάκη, τζαζ κτλ). Και τρανταχτό παράδειγμα το ότι είμαι μία από τα 3-4 άτομα που ύστερα ασχολήθηκαν με την κλασική μουσική τα τελευταία 6 χρόνια. Οι υπόλοιποι μουσικοί μας έχουν ποπ, έντεχνα, τζαζ και λαικά γκρουπάκια ή ασχολούνται στους αντίστοιχους τομείς μόνοι τους. Το σχολείο όχι μόνο τους προωθούσε όλα αυτά τα χρόνια της φοιτησής τους, αλλά διοργάνωσε και φεστιβάλ ποπ/ροκ μουσικής, πολλές συναυλίες και φυσικά μουσικά σύνολα που στάλθηκαν σε διαγωνισμούς και πήραν πολλές διακρίσεις. Να σας δώσω κάποια λινκ: https://www.youtube.com/watch?v=r4MmF-NPRoY (9 στις 10 μπάντες που παίρνουν κάθε χρόνο μέρος ανήκουν στο Μουσικό Σχολείο) https://www.youtube.com/watch?v=IvD6try7IZY (ένα παράδειγμα) https://www.youtube.com/watch?v=dML_9DId_3g (η ευρωπαική χορωδία μας, παραδοσιακό τραγούδι της Βουλγαρίας μεταγραφή, αφού κερδίσαμε τους περιφερειακούς τότε, ακολούθησε η παρουσίαση αυτού στο υποργείο παιδείας κ.α.) Δεν θέλω να σας στείλω λινκ παιδιών που κάνουν αυτή τη στιγμή πράγματα, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να τα αναμείξω σε όλο αυτό. Κάτι τελευταίο και θα κλείσω. Τα σχολεία μας δίνουν τις βάσεις για να χτίσουμε αυτό που οραματιζόμαστε. Η βάση στην μουσική είναι η κλασικη μουσική, η βάση στην φιλοσοφία είναι οι Έλληνες αρχαίοι φιλοσόφοι, η βάση στον χορό είναι το κλασικό (μαγευτικό) μπαλέτο, η βάση στο θέατρο είναι το αρχαίο δράμα κτλ κτλ. Αυτό σαν διδακτέα ύλη στα μουσικά σχολεία του κόσμου δεν θα αλλάξει ποτέ. Από εκεί και πέρα προσθέτονται κατευθύνσεις και σας έδειξα παραπάνω πως ήδη υπάρχουν. Ας αφήσουμε το όμορφο μπουμπουκάκι μας να ανθίσει με την ησυχία του (το ξέρατε οτι τα λουλούδια ανθίζουν γρηγορότερα υπό τους ήχους του Μότσαρτ και του Βιβάλντι;). Άλλωστε μας το επιβάλλει κι η σύγχρονη δικτατορία μας, η Ευρωπαική Ένωση, να της πάμε κόντρα; :) Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε! ΥΓ. Κάποιος είδα ότι συμβούλεψε ένα οικογενειακό του μέλος να μην πάει στο Μουσικό Σχολείο. Νομίζω ότι είναι καλύτερα να δοκιμάσει ένα μήνα αυτό το παιδί σε ένα τέτοιο σχολείο κι αν δεν του αρέσει να μεταγραφεί σε ένα κανονικό, όπως έχουν πράξει στο παρελθόν πολλά άλλα παίδια. Είναι καλύτερα τα παιδιά να επιλέγουν τον δρόμο τους μόνα τους, όπου είναι εθικτό. Τα κάνει υπεύθυνα και τους δίνει την ικανότητα ανάπτυξης του δικού τους χαρακτήρα. Αυτό σας το λέω σαν παιδαγωγός κι όχι για υποστήριξη των ΜΣ. |
| #28734 / 31.05.2014, 11:56 Γεια σου και πάλι Μαρία! Διαφωνώ σε μερικά σημεία με τις θέσεις σου, αλλά αυτή που περιγράφεις, είναι σε γενικ'ές γραμμές και η κατεύθυνση που περιγράφω ως ιδεατή, που όμως δεν είναι κανόνας στα ΜΣ. Διαφωνώ επίσης και στο 'να αφήσουμε ήσυχα τα σχολεία'.. γιατί όπως έγραψα και σε άλλο σχόλιο, ή παιδεία μας βγήκε πανηγυρικά τελευταία στην Ευρώπη, κάτι που βέβαια δεν χρειαζόταν και να μας το πει οποιαδήποτε έρευνα. Νομίζω λοιπόν όχι μόνο ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στα σχολεία και γενικά στην εκπαίδευση, αλλά ότι πρέπει να αλλάζουν σε μόνιμη και διαρκή βάση. Όσο για τα θέματα ουσίας, υποκλίνομαι στην τεκμηρίωσή σου. Ας βγάλουν οι υπόλοιποι αναγνώστες τα συμπεράσματά τους μετά από ένα τόσο καλό σχόλιο. Το καλύτερο που έχω διαβάσει. Μακάρι ο διάλογος να γινόταν με όλους σε αυτή την ποιότητα. Σε ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συμμετοχή |
| #28710 / 29.05.2014, 03:25 / Αναφορά Είμαι μαθητής Μουσικού Σχολείου και ειμαι αντίθετος με όλο το άρθρο. Ζητώ συγγνώμη για το θάρρος αλλά προφανώς δεν έχετε ιδέα τι ειναι πολιτισμός. Για να υπάρξει η εξέλιξη του πολιτισμού πρέπει πρώτα να γίνεις γνώστης της ήδη υπάρχουσας πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτοι οι Ρωσο-Ευρωπαιοι Κλασσική έκαναν τα πρωτα βήματα της πολυφωνίας. Αν δεν είχαν εξελίξει την μουσικη δεν θα μπορουσε τώρα η Lady Gaga να κάνει συναυλίες. Είναι όπως με την χώρα και την ιστορία. Αν δεν γίνεις γνώστης τη ς ιστορίας δεν θα καταφέρεις να πας μπρωστά. Ετσι και με την μουσική, αν δεν μάθεις το ηδη υπάρχον πως θα δημιουργίσεις το καινούργιο; Πως θα καταφέρει το αυτί να συνηθίσει στις συνηχησεις της αρμονίας; Αν είσασταν μουσικός θα καταλαβαίνατε γιατι διδασκόμαστε τους κλάσσικους μετά απο τόσους αιώνες. Νομίζετε πως η Lady Gaga και η κάθε Lady Gaga δεν έχουν μάθει πρώτα να παίζουν κλασσικούς; Ακόμα και σε θέμα τεχνικής είναι καλό να ξεκινάς με κλασσικούς. Στην κοινωνία αυτο που πρωσφέρουν τα Μουσικά Σχολεία είναι ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ με όλη τη συμασία της λέξεως. |
| #28712 / 29.05.2014, 09:20 Μικρέ μου φίλε, εκτιμώ πολύ το πάθος σου και το όλο πνεύμα του σχολίου. Έχω δύο απορίες: Πρώτη: πως έχεις σχηματοποιήσει και αποκρυσταλλώσει τόσο σταθερές απόψεις στην ηλικία σου; Δεν αφήνεις και λίγο χώρο στην αμφιβολία; Δεύτερη: Πως γίνεται να γράφεις τόσο ανορθόγραφα; Δεν συνάδει με το όλο πνεύμα που λέγαμε.. |
| #28716 / 29.05.2014, 09:58 Πολύ πρακτικό το κόκκινο χεράκι αγαπητή. Δεν χρειάζεται να κουράζεσαι με πληκτρολόγηση επιχειρημάτων. Την καλημέρα μου. |
| #28719 / 29.05.2014, 15:30 Αγαπητέ xray , Δεν είναι δα τόσο μεγάλο ζήτημα η ορθογραφία ...Γιατί σας αρέσει να απαξιώνετε τους συνομιλητές σας ; *Συγχωρέστε με που ως αφελής παρεμβαίνω και πάλι ... |
| #28720 / 29.05.2014, 16:46 Αφού γίναμε αγαπητοί να σας απαντήσω αγαπητέ ΕλΓκρέκο: Δεν αξιώνω ή απαξιώνω κανέναν. Τα σχόλιά μου επί σχολίων αποτελούν απαντήσεις. Το σχόλιο του συγκεκριμένου νεαρού άρχιζε με τη διαπίστωση ότι 'μάλλον δεν έχετε ιδέα περί...' Όχι και τόσο καλή αρχή για συζήτηση, πόσω μάλλον όταν προέρχεται από ένα νεαρό παιδί που σε όλο το σχόλιό του μιλάει με βεβαιότητες που φτωχαίνουν το σφρίγος της ηλικίας του. Τι θα λέει σε τριάντα χρόνια; Ως εκ τούτου, έπρεπε ή να συζητήσω μαζί του αυτά τα θέματα που με ενόχλησαν, ή να κάνω λίγο πλάκα. Ίσως τη βρίσκετε (την πλάκα) άστοχη, είναι θέμα γούστου, δεν θα διαφωνήσω μαζί σας. Διαφωνώ όμως κάθετα στο ζήτημα της απαξίωσης. Όπως είδατε, θεωρώ υποχρέωσή μου να απαντάω στα σχόλια, αν και τις περισότερες φορές οι απαντήσεις μου αφορούν την κατανόηση κειμένου, κάτι πολύ απογοητευτικό. Όσο για την ουσία της απάντησης, την ορθογραφία, για μένα είναι σημαντικό θέμα και νομίζω ότι ο νεαρός που συζητάμε θα πρέπει να το λάβει υπ' όψιν. Κάπως έτσι. |
| #28726 / 30.05.2014, 01:50 Ζητώ συγγνώμη για τον τρόπο με τον οποίο σχολίασα αλλά με παρότρυνε το πάθος, με την ολική σημασία της λέξεως. |
| #28725 / 30.05.2014, 01:41 Αρχικά θα σας απαντήσω στην δεύτερη ερώτητσή σας. Αν παρατηρήσατε το σχόλιο ανέβηκε στις 3 τα ξημερώματα, μέσα στη βιασύνη και στη θορούλα του πάθους της στιγμής δεν σκέφτηκα τα ορθογραφικά πράγμα που τα είδα ο ίδιος αργότερα και εντυπωσιάστηκα με τον εαυτό μου. Όμως δεν σχολιάσατε το κείμενο ως προς το περιεχόμενο. |
| #28730 / 30.05.2014, 09:56 Αγαπητέ Θανάση: Χαίρομαι που επανήλθες με νεότερα. Μου κάνει επίσης ιδιαίτερη εντύπωση η ειλικρίνεια και η ευθύτητά σου. Θα παρακάμψω τη σύγκριση με άλλα σχολεία, λέγοντας μόνο ότι συμφωνώ μαζί σου σχετικά με το περιβάλλον των ΜΣ και θα έλεγα ότι όλα τα σχολεία πρέπει να είναι μουσικά, με την επί πλέον κάλυψη του κενού της έλλειψης του χορού. Γι αυτό ίσως σε άλλο άρθρο, θα σου πω μόνο κι εσένα να διαβάσεις αν θέλεις το εξαιρετικό βιβλίο του Κεν Ρόμπινσον περί της εκπαίδευσης, ή και να παρακολουθήσεις τις ομιλίες του στο TED. Η παρομοίωση με τα μοναστήρια, στην οποία επιμένω, καταδεικνύει το πρόγραμμα σπουδών των ΜΣ, που παραμένει απαράλλαχτο στις κατευθύνσεις του εδώ και 25 χρόνια, περίπου δύο φορές την ηλικία σου, ενώ δεν ξέρουμε πόσο ακόμα θα παραμείνει το ίδιο. Ενδεικτικά αναφέρω ότι σε αυτό το διάστημα εφευρέθηκε και αναπτύχθηκε το ίντερνετ, κάτι που τα ΜΣ, όπως και τα υπόλοιπα σχολεία της χώρας μας, αγνοούν επιδεικτικά. (Εννοώντας πάντα το πρόγραμμα σπουδών, όχι τις ατομικές προσπάθειες μαθητών και καθηγητών). Εσύ θα μεγαλώσεις και εύχομαι να διαπρέψεις. Θα ήθελες τα παιδιά σου να διδάσκονται την ίδια ύλη που διδάχθηκες εσύ; Όχι μόνο στη μουσική, σε οποιοδήποτε μάθημα ή τομέα. Πότε βλέπεις να αλλάζει αυτό; Στο άρθρο έδωσα το χαρακτηριστικό παράδειγμα της ερώτησης στην πληροφορική για τη χωρητικότητα της δισκέτας. Πράγματι, όλα αυτά που λες είναι σωστά, όντως η Ευρώπη και η Ρωσία έθεσαν τις βάσεις για αυτό που λέμε σύγχρονη δυτική μουσική, (ας πούμε. Οι όροι φτωχαίνουν πάντα οποιοδήποτε αντικείμενο) αλλά μετά από το μέσον του εικοστού αιώνα έμειναν στάσιμες. (Η Ρωσία μετά το 17 μάλλον). Το ίδιο έγινε και με τις άλλες τέχνες. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η Ρωσία ήταν μια από τις μεγαλύτερες πατρίδες της λογοτεχνίας, με κλασσικούς που θα μείνουν στην ιστορία αυτής της τέχνης. Τώρα, βρίσκεται σε κάποια γωνία μη έχοντας να επιδείξει τίποτα καινούριο εδώ και πολλά - πολλά χρόνια. Το ίδιο ακριβώς και στη μουσική, όπου παρά το ότι συνεχίζεται ακάθεκτη η διδασκαλία των κλασσικών, δεν έχει δημιουργηθεί τίποτα καινούριο. Προσωπικά προτιμώ να μην κάνω υποθετικές συζητήσεις (αν δεν γινόταν αυτό τότε...) Πράγματι, έχει σημασία, ίσως και τη μεγαλύτερη να γνωρίζουμε Ιστορία, όπως αναφέρεις στο πολύ εύστοχο παράδειγμά σου. Τόσο στην τέχνη, όσο και γενικά στη ζωή. Η γνώση της μας αποτρέπει από πολλά λάθη, ή παραλείψεις. Η δική μου αντίρρηση στο ζήτημα έγκειται στην προσκόλληση τόσο στους κλασσικούς, (χρησιμοποιώ τον όρο με τη μεγαλύτερη ευρύτητα), όσο και στις αξίες εκείνων των εποχών. Τότε φυσικά είχαν λόγο ύπαρξης, τόσο η απόλυτη δεξιοτεχνία, όσο και η προσήλωση στις επιταγές των συνθετών και μια σειρά άλλες παράμετροι που συνιστούσαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο ζούσαν, έγραφαν και δίδασκαν οι μουσικοί των εποχών αυτών. Και εσείς ως μαθητές πρέπει να τα διδαχθείτε αυτά. Ως Ιστορία όμως, όχι ως κατεύθυνση στην οποία εξακολουθούμε να είμαστε προσηλωμένοι αγνοώντας την πραγματικότητα γύρω μας. Φυσικά αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί επαγγελματικά, ερευνητικά, με οποιονδήποτε τρόπο του αρέσει με τους κλασσικούς, μπορεί να το κάνει. Εγώ όμως αναφέρομαι στην αναντιστοιχία των μουσικών σπουδών στην Ελλάδα με τη διεθνή πραγματικότητα. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το πάνω πάνω χέρι σε οτιδήποτε, το έχει η αγορά. Η αγορά καθορίζει τι θα ζήσει και τι θα πεθάνει, τι θα αναπτυχθεί και τι θα μαραθεί και θα εγκαταλειφθεί. Και η αγορά, μέρος της οποίας είμαστε και εμείς, καθώς αγοράζουμε τη μουσική της Γκάγκα (δεν ξέρω αν το ξέρεις, αλλά η εν λόγω δεσποινίς έχει πτυχίο πιάνου με άριστα) επιβάλλει την αμείλικτη λογική της σε όλα. Είναι πολύ απλό: Πληρώνουμε εκατομμύρια αγοράζοντας μουσική. Γιατί να μην στραφούμε στην παραγωγή της; Εσύ προσωπικά θα είχες αντίρρηση στο να σταδιοδρομήσεις στον τομέα, να βγάλεις εκατομμύρια και να ευεργετήσεις παράλληλα και τη χώρα σου φέρνοντας συνάλλαγμα, θέσεις εργασίας και όλα τα παράπλευρα οφέλη; Τέλος, θα ήθελα να σχολιάσω την πολύ καλή παρατήρησή σου για τις επιπτώσεις της mainstream: Κατ' αρχήν, η mainstream είναι η μουσική που ακούν οι περισσότεροι, έτσι δεν είναι; Άρα, αυτόματα και η πιο δημοκρατικά επιλεγμένη μουσική ή είδος. Δεν βάζω τα μπουζούκια και τα σκυλάδικα στην εξίσωση, καθώς πρόκειται για αμιγώς ελληνικό προϊόν και θεωρώ ότι έχει πολύ μικρή (έως καθόλου) συμβολή στην μουσική που μπορεί να απευθυνθεί σε παγκόσμιο κοινό. Λες δηλαδή ότι η στροφή προς τη mainstream θα καθηλώσει τη μουσική, ενώ η προσήλωση στους κλασσικούς θα την πάει μπροστά; Δεν συμφωνώ. Θα επικαλεστώ πάλι την πλειοψηφία. Τι ακούει όλη η Ευρώπη και όλη η Ρωσία; Είτε μερικά διάττοντα τοπικά αστέρια μικρής διάρκειας και εμβέλειας, ή αμερικάνικη μουσική. Γιατί; Γιατί οι Αμερικάνοι είναι πάνω από όλα καλοί έμποροι. Καλοί μάνατζερ. Και με την ικανότητά τους αυτή πουλάνε τα προϊόντα τους σε όλο τον κόσμο. Ακόμη και αν δεν ακούγαμε τη μουσική αυτή, θα έπρεπε να την καλλιεργούμε. Όταν όμως εμείς οι ίδιοι γεμίζουμε τα στάδια υποδεχόμενοι όλους αυτούς που ανέφερα και που εσύ θα ξέρεις καλύτερα, τότε θα πρέπει να στραφούμε στην παραγωγή. Ο πολιτισμός χρειάζεται χρήματα. Μια κοινωνία μπορεί να καλλιεργεί τον πολιτισμό μόνο από το περίσσευμά της. Για να αποκτήσουμε περίσσευμα, μας χρειάζεται και η τέχνη, που θα πρέπει να είναι ανταποδοτική. Συγχαρητήρια και πάλι για την ειλικρίνεια και το ανοιχτό σου μυαλό και καλή δύναμη στις εξετάσεις |
| #28735 / 31.05.2014, 12:52 / Αναφορά Xray όλα τα μέχρι στιγμής σχόλια σου τα βλέπω πλήρως τεκμηριωμένα και πιστεύω ξαναγράφοντας το άρθρο και ενσωματώνοντας τα , αλλάζοντας λίγο το ύφος και κάνοντας το κείμενο λιγόλογο σε στυλ τίτλων να το αποστείλεις στους αρμόδιους κυβερνητικούς και αντιπολιτευτικούς κύκλους. Όμως οι καθηγητές μουσικής , τα ωδεία…είναι πρόθυμοι να ενσωματώσουν καινοτομίες στην εκπαίδευση; |
| #28736 / 01.06.2014, 09:01 Φίλε Στέφανε, ευχαριστώ για τη συμμετοχή στον προβληματισμό. Στην ερώτησή σου θα απαντήσω ότι μάλλον όχι, η μουσική μας εκπαίδευση δεν είναι εύκολο να αλλάξει. Γι αυτό και εξαίρουμε πρωτοβουλίες όπως μερικών καθηγητών ή σχημάτων, που είναι όμως αποσπασματικές. Θα επανέλθουμε όμως.. |
| #28737 / 02.06.2014, 06:38 / Αναφορά Xray σε απάντησή σου προς εμένα πιο πάνω με ρωτάς αν θεωρώ το γούστο σου κατώτερο από το δικό μου. Θεωρώ ότι οι προτιμήσεις σου έχουν διαμορφωθεί βάσει λογικής και όχι βάσει γούστου. Λες πως προτιμάς την mainstream μουσική. Και λέγοντας mainstream, σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, εννοείς το κομμάτι της μουσικής που πωλέιται/έχει πωληθεί περισσότερο (αν έχω καταλάβει σωστά). Αν κοιτάξει κανείς όμως τους περισσότερο "αγορασμένους" καλλιτέχνες θα δει πως συνυπάρχουν στην κορυφή διαφορετικά είδη μουσικής (ποπ, ροκ, ποπ/ροκ, ντισκο, country...). Συμπεραίνω λοιπόν πως δεν σε κεντρίζει η αισθητική αλλά η επιτυχία. Για αυτό το λόγο νομίζω ότι βρίσκεσαι σε σύγχυση. Εχεις ταυτίσει την εμπορική επιτυχία καλλιτεχνών, με το αισθητικό τους αποτέλεσμα. Και νοιώθοντας θαυμασμό για την εμπορικότητα αυτή, "αποφασίζεις" να σου αρέσουν και αισθητικά. Απαντώ λοιπόν πως δεν θεωρώ το γούστο σου κατώτερο, θεωρώ ότι το γούστο έχει αντικατασταθεί με εμπορική λογική στην περίπτωσή σου. Δεν έχω σκοπό να σου περιγράψω το εαυτό σου ή να βγάλω πόρισμα ψυχαναλυτή(!), δεν σε γνωρίζω προσωπικά. Αναφέρω το τι καταλάβαίνω από την ανάγνωση των σχολίων σου, κάτι που είναι πάντα υποκειμενικό και πάντα με την πιθανότητα να είναι λάθος. Στην ίδια απάντηση αναφέρεις : Ευχής έργο λοιπόν είναι να παράγει η Ελλάδα blockbusters σωρηδόν και με τα χρήματα από την πώλησή τους να χρηματοδοτεί τον όποιο Βούλγαρη θέλει να κάνει ταινία. Με την παραγωγή τέτοιου είδους κινηματογράφου (ας πούμε γενικότερα τέχνης) θα εισέρρεε χρήμα στη χώρα, σύμφωνοι. Την ώρα όμως που βοήθησες οικονομικά τη χώρα, έσπρωξες και στην πνευματική καθίζηση του λαού της. Εξηγούμαι : Όταν παράγεις και προβάλλεις σωρηδόν κάτι, σωρηδόν θα καταναλωθεί κι όλας. Αν 9 στις 10 επιλογές του καταναλωτή είναι όμοιας αισθητικής, μοιραία και 9 στις 10 θα την επιλέξει. Αν όμως το μεγαλύτερο μέρος της διασκέδασης-ψυχαγωγίας σου είναι η LadyGaga / Shakira / Beyonce ή Stalone / Swartzenager / Zean Claude Van Damme , έχεις αυξημένες πιθανότητες να μείνεις στάσιμος πνευματικά. Ίσως να θεωρήσεις άστοχη την αναλογία παραδειγμάτων μουσικής και κινηματογράφου. Σπεύδω να απαντήσω! Ένα τραγούδι, ένα άλμπουμ της Beyonce μπορεί να έχει και καλά στοιχεία : παραγωγή, ενορχήστρωση, εκτέλεση από τους μουσικούς και την ίδια την τραγουδίστρια. Δεν παύει όμως να έχει την ίδια ουσία : Ένα τραγούδι τετριμμένης μουσικής με ανούσιο στίχο (στην πλειοψηφία τους). Αντιστοίχως μια ταινία "ξύλου" μπορεί να έχει καλή φωτογραφία, μουσική, έως και ερμηνεία από ηθοποιούς, αλλά δεν παύει να είναι μια ταινία με σκοπό την προβολή ενός πρωταγωνιστή σκασμένου από την τεστοστερόνη! Σου απαντώ έτσι και στα περί υποκειμενικής θεώρησης του ωραίου και του υψηλού. Λόγω των παραπάνω, υπάρχει ένας βαθμός αντικειμενικότητας στο τι θεωρείται υψηλό. Αντιπροτείνω λοιπόν (όχι μόνο για την χώρα μας αλλά και σε θεωρητικό επίπεδο) την επένδυση στο ουσιώδες κομμάτι της τέχνης, ώστε να συμβάλλεις προς τη σωστή μεριά στο ζήτημα της παιδείας, πράγμα που θα οδηγήσει και στην κατανάλωση της τέχνης που παρήγαγες.
Θεωρώ πως η άποψή σου είναι συντηρητική. Αν συνόψιζε κανείς τον προβληματισμό σου και τον ανήγαγε σε ένα πιο θεωρητικό σχήμα, θα έλεγε πως η άποψή σου είναι εξής : Τα πράγματα έτσι είναι. Εγώ πώς μπορώ να επωφεληθώ από αυτά? Κι αν τα πράγματα δεν κάνουν καλά που είναι έτσι? Δεν αξίζει να προσπαθήσεις να τα αλλάξεις? Θα μου πεις, μα εμένα μου αρέσει το πράγμα όπως είναι, όπως ανέφερες. Σου εξήγησα πιο πάνω την άποψή μου περί των αισθητικών προτιμήσεών σου. |
| #28738 / 02.06.2014, 09:24 ΤάσσοLKS: Με πρόλαβες στο τσακ! Φαντάζεσαι τι θα παθαίναμε; Θα μέναμε στάσιμοι πνευματικά! Δεν παίζουν μ' αυτά τα πράγματα.. Εμείς, που δώσαμε τα φώτα στην ανθρωπότητα και που συνεχίζουμε να τα δίνουμε. Εμείς, που η καλλιτεχνική μας παραγωγή σε όλους τους τομείς αποτελεί αντικείμενο ζήλειας σε όλο τον πλανήτη. Εμείς, που συνεχώς μας ματιάζουν για τα επιτεύγματά μας. Εμείς, που κάναμε το.. ή τα.. ή και το.. τέλος πάντων, από επιτεύγματα δεν μου έρχεται κάτι τώρα, αλλά για να λες ότι κινδυνεύουμε να μείνουμε στάσιμοι, κάτι θα ξέρεις, αφού το γούστο σου ταυτίζεται και με το υψηλό και το ουσιώδες, με ένα μεγάλο βαθμό αντικειμενικότητας. Όταν χρειαστώ ψυχανάλυση θα σε ενοχλήσω. |
| #28739 / 02.06.2014, 12:47 Ολίγον ειρωνία... Ολίγον σαρκασμός... Καθόλου απαντήσεις για άλλη μια φορά. Ακτινοτότατε μου φαίνεται ότι θα προτιμούσες να μη μπορεί κάποιος να απαντήσει για να μη χάνεις το χρονο σου... μη απαντώντας! ;) |
| #28741 / 02.06.2014, 23:42 / Αναφορά Αγαπητό μέλος xray, Το άρθρο σας θυμίζει εργασία του ΕΑΠ. Δεν αντιλαμβάνομαι απόλυτα τους λόγους της συγκεκριμένης παρέμβασης όσο αναφορά το έργο των ΜΣ. Θα με βοηθούσατε, ίσως, έαν μου λέγατε το όνομα σας και την σχέση που έχετε με την μουσική. Οι απόψεις σας είναι σεβαστές αλλά λυπαμαι που το λέω αβάσιμες. Εάν ψάξετε τους απόφοιτους των ΜΣ, θα τους βρείτε στην Κωνσταντινούπολη, στην Γαλλία, στο Βέλγιο, στα τμήματα μουσικών σπουδών, σε όλες τις συμφωνικές ορχήστρες της χώρας μας και σε πολλές του εξωτερικού, σε παραδοσιακά σχήματα, σε ροκ σχήματα, στην δισκογραφία, στην σύνθεση και σε ότι άλλο φανταστείς αγαπητό μέλος xray. Δεν μπορώ να γνωρίζω τις πηγές που σε ώθησαν στα συμπεράσματα που διάβασα αλλά μια ερώτηση σε όποιο ΜΣ είναι κοντα στο τόπο διαμονής σου θα επιβεβαιώσει τα παραπάνω. (έστω μια διαδικτυακή έρευνα εάν δεν έχεις χρόνο) Ας προχωρήσουμε στον δεύτερο ισχυρισμό σου. Από την δεκαετία του 90', οργανισμοί, φορείς, θεσμοί που έχουν σχέση με τον πολιτισμό (και τις τέχνες), έχουν πάψει να λειτουργούν στα πρότυπα των επιχειρήσεων. Ο πολιτισμός είναι ανταποδοτικός προς την κοινωνία και όχι προς τα νούμερα (έσοδα-έξοδα). Σκέψου μια συμφωνική ορχήστρα που απαριθμεί 100 άτομα η οποία θα σου χαρίσει μια βραδιά με έργα του Σκαλκώτα σε μια επαρχιακή πόλη. Εάν η αίθουσα που θα την φιλοξενήσει έχει 500 καθίσματα το εισιτήριο θα πρέπει να κυμανθεί γύρω στα 100 με 120 ευρώ για να βγάλει τα έξοδά της, δηλαδή δεν θα πάει κανένας, δηλαδή δεν θα γίνει ποτε. Όμως από οτι καταλαβα προτιμάτε την Gaga, οπότε δεν θα πηγαίνατε όσο και να είχε... Δεν χρειάζεται να γίνουμαι περισσότερο αμερικανάκια αγαπητό μέλος xray, είμαστε αρκετα. Εισάγουμε χωρίς να φιλτράρουμε τα πάντα από εκεί. Ok και γω μέσα είμαι αλλά ας μην ξεχάσουμε πως γεννηθήκαμε εδώ και όχι εκεί (τουλαχιστον εγώ). Ας προχωρήσουμε. Η αποστολή των ΜΣ αναγράφεται στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, μπορείς να την μελετήσεις. Μίλησες για όραμα. Η gaga (για μένα) είναι προιόν υποκουλτούρας της μουσικής βιομηχανίας. Η προβολή τέτοιων προιόντων είναι τόσο μεγάλη από τα ΜΜΕ και κυρίως τη τηλεόραση που ακόμα και στα κεντρικά δελτία των ενημερωτικών ειδήσεων θα μας απασχολήσει η gaga με το φόρεμα από μπριζόλες. Σκέψου ένα πλανήτη που ψάχνει να βρει νόημα, στόχους, όραμα για το μέλλον να αναλώνεται στο εσώρουχο ενός προιόντος. Δεν θα σου μιλήσω για τα οφέλη της μουσικής προς τον άνθρωπο. Αυτά τα νιώθεις και δεν τα απαριθμείς. Δεν θα σου μιλήσω για την ποιότητα των παιδιών που επιλέγουν να φοιτήσουν στα ΜΣ. Πρέπει να τα γνωρίσεις. Θα σου μιλήσω όμως για τον λόγο που πρώτη φορά σχολιάζω κάτι που διάβασα στο ιντερνετ, το άρθρο σου δηλαδή. Δεν με ενοχλεί καθόλου το έντονα καταγγελτικό ύφος του διαδικτυακού σου λόγου, αλλά η παντελώς έλλειψη αποδείξεων στα λεγόμενά σου. Διάβασα τη λέξη τεκμηρίωση πάρα πολλές φορές χωρίς, επαναλαμβάνω χωρίς να στηριζέσαι πουθενά παρά μόνο στις προσωπικές αποψεις και θέσεις. Η κρίση που βιώνουμε δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και πολιτική,είναι και κοινωνική, είναι και πολιτιστική. Εάν καταφέρουμε ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση κάποια στιγμή διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό και τον πολιτισμό του τόπου μας θα ζήσουμε πάνω σε συντρίμια. Γι αυτό πρέπει να προσέχουμε τη λέμε και τη γράφουμε- ειδικά σε δύσκολες εποχές όπου μπορούν εύκολα να ανατραπούν αξίες, θεσμοί και οτιδήποτε άλλο μας έφερε στο σήμερα. Και όπως είπε ο Τάσος Λειβαδίτης: ''Ζήσαμε την ζωή κάποιου άλλου |
| #28745 / 03.06.2014, 16:00 / Αναφορά Μετά από όλα αυτά τα σχόλια επί σχολίων μάλλον (μου) φαίνεται πως η ουσιαστική διαφωνία μεταξύ xray και σχολιαστών (γιατί όλοι πλην ελαχίστων εξαιρέσεων διαφωνούν με τις απόψεις που διατυπώνονται στο άρθρο) έγκειται κυρίως στην υποκειμενικότητα ή μη της αξίας της τέχνης . Και αυτό γιατί : Από τη μία ο αρθρογράφος υπερασπίζεται όλες τις μορφές τέχνης ώς ισότιμες και ισάξιες (βλ. Lady Gaga) και για το λόγο αυτό υποστηρίζει πως τα ΜΣ θα πρέπει να εναρμονιστούν με τις εκάστοτε κρατούσες συνθήκες στον τομέα αυτό . Από την άλλη οι σχολιαστές (όλοι σχεδόν) άμεσα ή έμμεσα υπερασπίζονται την παγιωμένη αντίληψη περί υποκουλτούρας και μαζοποίησης στην τέχνη και άρα διαφωνούν με την άποψη του αρθρογράφου πως τα σχολεία θα πρέπει να υπηρετούν τις βιομηχανικές ανάγκες της χώρας όπως και να έχει. Στα τελευταία τουλάχιστον σχόλια αυτό είναι αρκετά ξεκάθαρο !! Κάτι τέτοιο εκφράζει στο τέλος της απάντησής του και ο TassosLKS ,δίνοντας έμφαση στο αισθητικό κριτήριο γύρω από το οποίο γυρνάει ουσιαστικά το θέμα. Η ειρωνεία με την οποία απαντά το μέλος xray(για ακόμη μία φορά) δείχνει αυτή ακριβώς την αμφισβήτηση της ύπαρξης ωραίου και άσχημου - καλού και κακού. Χαίρομαι ,τέλος, που επαναδιατυπώνεται από το μέλος elou13 η άποψη περί πολύπλευρης και όχι μονάχα οικονομικής κρίσης !! Φαίνεται γενικά πως έχει να κάνει με την κοσμοθεωρία του καθενός (όπως και προαναφέρθηκε) . Πάντως η άποψη του αρθρογράφου είναι μειοψηφούσα -αυτό νομίζω είναι πέρα για πέρα αντικειμενικό. Αν κάνω κάποιο σοβαρό λάθος παρακαλώ διορθώστε με ... |
| #28748 / 03.06.2014, 18:15 Πολύ ωραίο και νηφάλιο σχόλιο αγαπητέ φίλε. Το θέμα εξαντλήθηκε με τις όποιες τοποθετήσεις, λέω όποιες γιατί μεγάλο μέρος ήταν εκτός θέματος, οπότε δεν έχω κάτι να προσθέσω. Θα πω κάτι μόνο για την ειρωνεία για την οποία με εγκαλείς: Ειρωνεύτηκα ευθέως όσους αγνόησαν το θέμα του άρθρου και προσπάθησαν να κάνουν τη συζήτηση προσωπική: Διάβασα σχόλια περί του ότι έπρεπε να μην μου επιτραπεί να ανεβάσω το άρθρο, ότι εξυπηρετώ κάποια συμφέροντα που δεν μαρτυράω, ότι πρέπει να καταθέσω την ειδικότητα ή το πλήρες βιογραφικό μου για να έχω το δικαίωμα της γνώμης, ή από τα τελευταία που αναφέρεις, μια σύντομη ψυχανάλυση του ποιος είμαι και τι μου αρέσει. Φυσικά μεγάλο μέρος από τα παραπάνω οφείλεται στην ανεπάρκεια κατανόησης κειμένου, κάτι που μας ταλανίζει ως λαό από τις μικρές ηλικίες. Είναι χαρακτηριστικό ότι πολλοί με εγκαλούν για τις μουσικές μου προτιμήσεις, ενώ δεν διατύπωσα τίποτα σχετικό, ούτε στο άρθρο, ούτε στα σχόλια. Επειδή έφερα ως παράδειγμα τη Γκάγκα, τσίμπησαν όλοι και ξιφούλκησαν υπέρ της 'πραγματικής' μουσικής, (που είναι πάντα αυτή που αρέσει στους ίδιους) από την οποία εξαιρούν τη συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα. Εγώ βέβαια δεν είπα ότι μου αρέσει οτιδήποτε προσωπικά, απλώς διατύπωσα ένα προβληματισμό περί μιας οικονομικού - κοινωνικού τύπου παράμετρο της μουσικής μας εκπαίδευσης. Και είναι ζήτημα αν το 20% των σχολίων απάντησε σε αυτό το θέμα. Οπότε, ναι, αν κάποιος μου απαντάει κάνοντάς μου ψυχανάλυση, η απάντησή μου είναι η ειρωνεία. (Δεν κρατάω κακία όμως) Ευχαριστώ για τα σχόλια. Δεν θα απαντήσω αν δεν διαβάσω κάτι καινούριο και φυσικά εντός θέματος. |
| #28754 / 04.06.2014, 17:08 / Αναφορά @ xray : Πλήρης παρανόηση του σχολίου μου και μάλιστα ηθελημένη, μοιραία εκτός θέματος και παραπλανητική απάντηση.
Σταματώ κι εγώ εδώ καθώς έχω πιστεί πως σκοπός του αρθρογράφου δεν είναι η αλήθεια αλλά η επιβολή προσωπικής άποψης με χρήση ηρωνείας, όπου αυτή αποτελεί το μοναδικό όπλο για να βγει από επιχειρηματολογικά αδιέξοδα, πράγμα που εκθέτει μόνον τον ίδιο. Καλή συνέχεια στους υπολοίπους. |
Οι Ελληνίδες!
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Συνέντευξη του Θεόδωρου Παπαδόπουλου. Από την Οπισθοδρομική Κομπανία στο σήμερα.
Συχνά λάθη καθηγητών φωνητικής
G.A.S (Gear aquisition syndrome)
Τεχνική στο τραγούδι: Σύμμαχος ή εχθρός της έκφρασης;
Είμαι παράφωνος. Μπορώ να τραγουδήσω;
Πώς μπορώ να τραγουδήσω σωστά τις ψηλές νότες;
. Είμαι σίγουρος ότι βρίσκεσαι σε καλό δρόμο.