ελληνική μουσική
    523 online   ·  210.846 μέλη

    Ένας σπουδαίος τραγουδοποιός, που μαζί με τους Tim Buckley & Nick Drake συμπληρώνει την τριάδα των αδικοχαμένων τραγουδοποιών.

    Ο αδικοχαμένος Jim Croce

    Γράφει ο Γιώργος Μπιλικάς (Orfeus)
    223 άρθρα στο MusicHeaven
    Τρίτη 09 Ιούν 2015

    Ο James Joseph "Jim" Croce (10/01/1943 – 20/09/1973) ήταν Αμερικανός τραγουδοποιός. Γεννήθηκε στη Philadelphia από τους Ιταλοαμερικάνους James & Flora Croce, και στη σύντομη καριέρα του (1966-1973) κυκλοφόρησε 5 studio albums και 11 singles από τα οποία, τα "Bad, Bad Leroy Brown" & "Time in a Bottle" πήγαν στο Νο. 1 του US Billboard Hot 100.



    Ο Croce δεν πήρε τη μουσική στα σοβαρά και έπαιζε με την μπάντα του σε διάφορα partys και clubs γύρω απ' τη Philadelphia, όταν σε κάποιο απ’ αυτά, γνώρισε την εβραϊκής καταγωγής μελλοντική του σύζυγο, Ingrid Jacobson. Την παντρεύτηκε στα 1966 αφού προηγουμένως ασπάστηκε τον Ιουδαϊσμό και μία εβδομάδα μετά τον μήνα του μέλιτος, κατατάχθηκε στην εθνοφρουρά, για να μην πάει στο Βιετνάμ.

    Ο Croce που δεν τα είχε καθόλου καλά με τις δημόσιες αρχές και ήταν εντελώς ανοργάνωτο άτομο, πέρασε τη βασική εκπαίδευση δύο φορές, αλλά τα κατάφερε πολύ καλά με το Facets που ήταν το πρώτο του album το 1966 και ήταν το γαμήλιο δώρο των γονιών του. Συγκεκριμένα, οι γονείς του, του έκαναν δώρο 500 δολάρια με τον όρο να ηχογραφήσει ένα album σε 500 αντίτυπα, ελπίζοντας ότι θα αποτύχει και έτσι, θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη μουσική. Οι γονείς του όμως διαψεύσθηκαν παταγωδώς, γιατί το album όχι μόνο πήγε πάρα πολύ καλά, αλλά του έδωσε και την ιδέα να δημιουργήσει με τη γυναίκα του ένα ντουέτο που στην αρχή έπαιζαν διασκευές από Gordon Lightfoot, Joan Baez & Woody Guthrie, αλλά σιγά-σιγά, πλούτιζαν το ρεπερτόριό τους και με δικά τους τραγούδια.

    Ο αδικοχαμένος Jim Croce


    Το 1968, μετακόμισαν στη Νέα Υόρκη όπου ηχογράφησαν με την Capitol Records το Jim & Ingrid Croce που ήταν το πρώτο τους album και τα επόμενα δύο χρόνια έκαναν πάνω από 300.000 μίλια περιοδεύοντας, για να “σπρώξουν” στην προκειμένη περίπτωση το album αυτό. Δυστυχώς, όμως, τα μουσικά τους πράγματα δεν πήγαν καλά.

    Πούλησαν απογοητευμένοι, τα πάντα (εκτός από μία κιθάρα) για να πληρώσουν τα νοίκια που χρώσταγαν και ότι άλλους λογαριασμούς είχαν δημιουργήσει λόγω της περιοδείας και γύρισαν στην Pennsylvania, όπου άρχισαν να κάνουν ένα σωρό άλλες δουλειές, όπως οδηγοί τρακτέρ, πλυντήρια αυτοκινήτων, μαστορέματα κλπ. Στα τραγούδια "Big Wheels" & "Workin' at the Car Wash Blues", θα βρούμε τέτοιες αναφορές.



    Όταν σε θέλει όμως..

    Το 1970, ο Croce γνώρισε τον τραγουδοποιό Maury Muehleisen και πήγε στη Νέα Υόρκη σαν session κιθαρίστας ηχογραφώντας μαζί με τον Muehleisen, ο οποίος ανταπόδωσε και ηχογραφώντας, πρόσθεσε lead κιθάρα στα τραγούδια του Croce. Έτσι, το 1972, ο Croce υπέγραψε στην ABC Records συμβόλαιο για τρεις δίσκους από τους οποίους έκανε τα δύο albums, You Don't Mess Around with Jim & Life and Times και τα singles "You Don't Mess Around with Jim", "Operator (That's Not the Way It Feels)", & το "Time in a Bottle" που το έγραψε για τον τότε αγέννητο γιο του, A. J. Croce. Βρισκόμαστε ήδη στον Ιούλιο του 1973 και οι Croces μετακομίζουν στο San Diego, στην California.



    Παρ’ όλο όμως που η καριέρα του Jim βρίσκεται στα ύψη, τα οικονομικά του δεν πάνε καθόλου καλά. Η εταιρία ναι μεν του δίνει προκαταβολές για τις ηχογραφήσεις, τα albums ναι μεν πουλάνε, αλλά από τα έσοδα πρέπει να επιστρέφει στην εταιρία κάποια ποσά για το (…βιώσιμο!!!) χρέος του και επίσης πρέπει να στηρίζει οικονομικά τις περιοδείες που κάνει με τον Muehleisen. Τον Φεβρουάριο του 73 πάνε στην Ευρώπη, τον Ιούλιο ξαναπάνε και τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, τελειώνει την ηχογράφηση του album I Got a Name.

    Ανάμεσα σ’ αυτές τις περιοδείες, νοιώθει νοσταλγία για την οικογένειά του και σκέφτεται να τις εγκαταλείψει. Σε ένα γράμμα που στέλνει στη γυναίκα του (που έφτασε μετά τον θάνατό του) της γράφει ότι σκέφτεται να εγκαταλείψει τη μουσική και να ζήσουν ήσυχα χωρίς την κούραση της δημοσιότητας. Εκείνος –της έγραφε- θα γινόταν σεναριογράφος.

    Όταν δεν σε θέλει όμως…

    Την Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 1973, μία μέρα πριν την κυκλοφορία του single "I Got a Name" ο Croce, ο Muehleisen και άλλοι τέσσερις που ήταν μαζί τους, σκοτώθηκαν όταν το charter που ταξίδευαν, έπεσε σχεδόν αμέσως μετά την απογείωσή του από το αεροδρόμιο του Natchitoches στη Louisiana. Οι υπόλοιποι ήταν ο πιλότος Robert N. Elliott, ο κωμικός George Stevens και οι managers, Kenneth D. Cortose & Dennis Rast. Είχαν τελειώσει από ένα live στο Natchitoches και πήγαιναν στο Austin του Texas, για το επόμενο.

    Η έρευνα έδειξε ότι το αεροπλάνο δεν πρόλαβε να πάρει αρκετό ύψος και χτύπησε πάνω σε ένα δέντρο που βρισκόταν στο τέλος του διαδρόμου. Σημειωτέον ότι ήταν το μοναδικό δέντρο που υπήρχε εκεί και ο πιλότος δεν έκανε κανέναν ελιγμό για να το αποφύγει. Σα να το ‘βαλε σημάδι ένα πράμα… Ειπώθηκε, ότι δεν το είδε επειδή ήταν νύχτα. Όμως ο ουρανός ήταν καθαρός και η ορατότητα έφτανε μέχρι τα πέντε μίλια. Μία άλλη έρευνα, έδειξε ότι ο 57χρονος πιλότος που είχε στο ενεργητικό του 14.000 συνολικές ώρες πτήσης και 2.000 ώρες με το συγκεκριμένο αεροπλάνο, έπασχε από σοβαρή στεφανιαία νόσο και το ατύχημα ήταν αποτέλεσμα κάποιας κρίσης που του συνέβη εκείνη τη στιγμή.



    Το album I Got a Name κυκλοφόρησε την 1 Δεκεμβρίου 1973 με τα "Workin' at the Car Wash Blues", "I'll Have to Say I Love You in a Song" & "I Got a Name" (Το τελευταίο, χρησιμοποιήθηκε σαν θέμα για την ταινία The Last American Hero που βγήκε στις αίθουσες δύο μήνες μετά τον θάνατο του).

    Το τραγούδι "Time in a Bottle" χρησιμοποιήθηκε για την τηλεοπτική ταινία She Lives! (εδώ προβλήθηκε με τον τίτλο "Θα Ζήσει"), που βγήκε στον αέρα στις 12 Σεπτεμβρίου 1973. Ο θάνατός του που συνέβη 8 μέρες μετά, έγινε αιτία να ακουστεί το τραγούδι αυτό πάρα πολύ και να ενδιαφερθεί ο κόσμος για οτιδήποτε άλλο είχε κάνει ο Jim πριν απ’ αυτό. Το "Time in a Bottle" συμπληρώνει επίσης την τριάδα των μεγάλων -μετά θάνατον- επιτυχιών. Τα άλλα δύο είναι το "(Sittin' On) The Dock of the Bay" και το "Me and Bobby McGee" (Otis Redding & Janis Joplin αντίστοιχα).

    Το 1974 κυκλοφόρησε ένα greatest hits με τίτλο Photographs & Memories και αργότερα τα Home Recordings: Americana & The Faces I've Been, οι συλλογές Classic Hits & Down the Highway και το DVD/CD Have You Heard: Jim Croce Live (Τηλεοπτικές εμφανίσεις). Το 1990, ο Croce εντάχθηκε στο Songwriters Hall of Fame.



    Ο γιος του Jim, ο Adrian James (28/09/1971) είναι τραγουδοποιός και έχει δική του εταιρία, την Seedling Records.



    Η Ingrid Croce, διηύθυνε από το 1985 μέχρι και το 2013 το Croce's Restaurant & Jazz Bar που συζητούσαν και ήθελαν να φτιάξουν μαζί με τον Jim στο San Diego. Στις 3 Ιουλίου του 2012, δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της με τίτλο I Got a Name: The Jim Croce Story.



    Το δίχως άλλο, ένας πολύ σπουδαίος τραγουδοποιός που μαζί με τους Tim Buckley & Nick Drake συμπληρώνει την τριάδα των αδικοχαμένων τραγουδοποιών που πήραν πολύ νωρίς μεταγραφή για τη Μπάντα του Ουρανού.

    Δισκογραφία (Λίστα):
    1966: Facets
    1969: Jim & Ingrid Croce
    1972: You Don't Mess Around with Jim
    1973: Life and Times
    1973: I Got a Name
    1974: Photographs & Memories (Συλλογή)

    Όπως γίνεται συνήθως σ’ αυτές τις περιπτώσεις, οι εταιρίες όλο και κάτι ανακαλύπτουν για κυκλοφορία σκαλίζοντας τα συρτάρια τους. Στην περίπτωση του Croce, το τελευταίο –προς το παρόν- album κυκλοφόρησε το 2006 και είναι το Have You Heard: Jim Croce Live

    Πηγή: http://www.jimcroce.com/

    Ευχαριστώ για την ανάγνωση...


    Tags
    Μουσικά Είδη:AmericanJazzΜουσικά Όργανα:κιθάραΚαλλιτέχνες:BillboardDrakeGordon LightfootJoan BaezJanis Joplin



    Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

    Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

    Στείλε το άρθρο σου

    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #29219   /   09.06.2015, 11:12   /   Αναφορά
    Τριάντα ετών ακριβώς ήταν ο Jim Croce όταν σκοτώθηκε,η δέ σύντομη καριέρα του παραήταν σύντομη (6 χρόνια μόνο)....

    Το Time in a bottle το είχα ακούσει κάποιες φορές σε διάφορα πάρτυ εκείνη την εποχή και μού είχε κάνει εντύπωση το μελαγχολικό "κλίμα" που εξέπεμπε (τουλάχιστον όπως το αντιλαμβανόμουν τότε).

    Λόγω τής μανίας μου ν'ασχολούμαι με τα αεροπορικά θέματα,έψαξα στο διαδίκτυο να βρώ το πόρισμα γιά την συντριβή τού αεροπλάνου του,αλλά δυστυχώς δέν υπάρχει σε κανένα σχετικό site.Πάντως στην Wiki αναφέρεται ότι το πόρισμα κάνει λόγο γιά fog obstructing vision,άρα η ορατότητα δέν πρέπει να ήταν και τόσο καλή,συμβάλλοντας στο γεγονός ότι ο πιλότος έπασχε από στεφανιαία νόσο και πιθανώς υπέστη κάποια κρίση την στιγμή που έπρεπε να κάνη τον χειρισμό τής απογείωσης.Μάλιστα αναφέρεται ότι είχε τρέξει τρία μίλια μέχρι το αεροδρόμιο από ένα μοτέλ (στο οποίο πιθανώς είχε καταλύσει).Αυτό δείχνει ότι δέν γνώριζε πως ήταν άρρωστος,διότι όταν ξέρης ότι έχεις καρδιακό πρόβλημα δέν κάνεις τον δρομέα....

    Αραγε τί ήταν ο Jim Croce σήμερα άν δέν είχε σκοτωθεί εκείνη την νύχτα;Θα είχε γράψει κι'άλλα επιτυχημένα τραγούδια ή θα είχε γίνει ένας πολύ καλός σεναριογράφος;Διαβάζοντας τους στίχους τού Time in a bottle πάντως,έχω την αίσθηση ότι ίσως είχε προαισθανθεί το πρώιμο τέλος του ("ίσως" είπα,μήν βαράτε όλοι μαζί...)