605 online · 210.830 μέλη
Δύο χρόνια μετά το «Ένα» κυκλοφορεί ο νέος δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα, «Το άδειο δωμάτιο» με δώδεκα καινούρια τραγούδια του. Μάλιστα οι "μερακλήδες" ακροατές μπορούν να χαρούν τη νέα αυτή παραγωγή του Σωκράτη και σε βινύλιο.
Ερωτικός, ενδοσκοπικός αλλά και ουσιαστικά κοινωνικός –μέχρι και κοφτερά καυστικός, για παράδειγμα στον ‘Θίασο’- ο λόγος του Μάλαμα, δεν είναι παρά η καθαρή ματιά ενός σκεπτόμενου ανθρώπου σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αλλά και μέσα μας. Στίχους, εκτός από τον ίδιο, έγραψαν ο Γιάννης Μελισσίδης (σε τρία τραγούδια) και η Φωτεινή Λαμπρίδη (σε ένα). 
Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.
Στείλε το άρθρο σου
σχολιάστε το άρθρο
| #1665 / 04.03.2005, 02:27 / Αναφορά Jorge, θα μπορούσα να σου γράψω ένα σοβαρό σχόλιο για όσα έγραψες μα δεν θα το κάνω γιατί κάτι άλλο μου βγαίνει πιο αυθόρμητα, επειδή είσαι σοβαρός απέναντι στα μουσικά δρώμενα, τσάκω ένα φιλί! Ο Μπάμπης κεντάει πράγματι! Όσο για το βινύλιο, αναπάντεχο... |
| #1667 / 04.03.2005, 10:41 / Αναφορά Εμένα πάντως είναι απο τους αγαπημένους μου. Μου αρέσουν πολύ οι μπάσες φωνές, έστω κι αν δεν είναι κλασσικά όμορφες φωνές. Αυτό που ξεχωρίζω στον Μάλαμα είναι η μοναδικότητα (κάτι πολύ σημαντικό) και η ατμόσφαιρα που δημιουργείται με τη μουσική του. Το καινούριο cd δεν το άκουσα, αλλα είμαι ‘προκατηλειμμένη’ θετικά! Ίσως αυτό να είναι και πιο δύσκολο για τον τραγουδοποιό, όταν μερίδα του κοινού περιμένει κάθε δουλειά του να είναι και καλύτερη είναι μεγάλη ευθύνη. |
| #1670 / 04.03.2005, 13:10 / Αναφορά Εμ θα του βγαίνανε (πάλι) τα ροκ ακούσματά του. Δεν θα του βγαίνανε; Έχω μεγάλη περιέργεια να ακούσω τον καινούργιο δίσκο του Σωκράτη και θα το κάνω φυσικά... :-) |
| #1672 / 04.03.2005, 19:07 / Αναφορά δεν έχω να πω τίποτα για τον Μάλαμα… είναι ο αγαπημένος μου τραγουδιστής |
| #1674 / 04.03.2005, 22:17 / Αναφορά Ένας δίσκος λίγες λέξεις Σε πειράζει πολύ, Μαρία μου, που εγώ μέσα σε αυτό το δισκάκι άκουσα μικρά αριστουργήματα; (Για σένα το γράφω αυτό το κείμενο, Μαρία, που σ’ ένα από τα mail σου μου έλεγες ότι «δεν σου αρέσει ο Μάλαμας», ο οποίος, by the way, δεν είναι και υποχρεωτικό μάθημα...) Αλλά όπως και να το κάνεις, Μαράκι, αν φύγεις λίγο από το «δε μ’ αρέσει» και κάτσεις να ακούσεις είμαι σίγουρη ότι θα προσέξεις τους εξαιρετικούς ήχους κιθάρας που υπάρχουν εδώ μέσα. Θέλω λοιπόν, με αφορμή αυτούς τους ήχους που άκουσα εδώ, να βάλω ένα συνολικό άριστα δέκα στα κιθαριστικά σόλο που γράφει ο Σωκράτης Μάλαμας (εδώ και 15 χρόνια που δισκογραφεί) κι άλλο ένα, για τη δεξιοτεχνία του ως κιθαριστή. Τώρα που το σκέφτομαι, η «κιθάρα» του Μάλαμα είναι μάλλον το πιο αδικημένο κομμάτι των τραγουδιών του, μια που τόσα χρόνια όλοι περισσότερο για τους στίχους και για τη φωνή του συζητούν παρά για το μεγάλο του όπλο που (κατά την ταπεινή μου) είναι η κιθάρα του. Σ’ αυτό το δισκάκι όμως οι κιθάρες πετάγονται και σε αρπάζουν από τα αυτιά θες δε θες και είναι αδύνατον να τις προσπεράσει κανείς. Όπως είναι αδύνατον να μη σε πιάσουν από παντού οι εξαιρετικά ουσιαστικές ενορχηστρώσεις του Μπάμπη Παπαδόπουλου (και τα ριφ του!!), που έχουν κάνει τα τραγούδια τρισδιάστατα κι έχουν γεμίσει τα ηχεία μου με Μουσική -με κεφαλαίο αυτό το μι. Αν τώρα σε όλα αυτά προσθέσεις και μερικά ποιητικότατα και.. χαρντ ροκότατα στιχάκια το αποτέλεσμα είναι μάλλον το πιο «πλήρες» και «ώριμο» και συναρπαστικό δισκάκι που έχει κυκλοφορήσει ο Σωκράτης Μάλαμας μέχρι σήμερα. br> Ποια κομμάτια πρόσεξες; Πρόσεξα «Το όνειρο», το οποίο είναι μέγα αριστούργημα. Πρόσεξα το "Αδειο Δωμάτιο" (άλλο αριστούργημα), τον «Μάντη» (πάλι θα βάλω πέντε θαυμαστικά δίπλα στην κιθάρα) και τα «Πρόσωπα» και... ΟΛΑ τα υπόλοιπα γιατί αυτό το δισκάκι είναι όλο μαζί πάρα πολύ ιδιαίτερο. Στιχάκια για τραγούδισμα Μικρός σαν μάντης έψαχνα τα επόμενα μου χρόνια Μεγάλωσα και μου ‘λειπαν Οι αλάνες και τ’ αλώνια Αφήνοντας να χάνεται για πάντα το παρόν αδιάφορα ξοδεύτηκα σε μέλλον παρελθόν Μα είν’ η μνήμη βάλσαμο Σαν τις βροχές του Μάρτη Κι αφήνει τα σημάδια της Πάνω στης γης το χάρτη [«Μάντης» Στίχοι: Γιάννης Μελισσίδης. Πολύ καλός] Δυο τρία πράγματα που ξέρω... Η ηλεκτρονική διεύθυνση είναι: www.lyra.gr Να μην ξεχάσω να σου πω ότι το άλμπουμ αυτό του Σ. Μάλαμα κυκλοφορεί και σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων για συλλέκτες. Δίσκος: που δεν ξέρω με πόσους υπερθετικούς και ποια επίθετα να περιγράψω το πόσο εξαίσιος είναι. Τελικά να τον αγοράσω; Ούτε να το ρωτάς ούτε να το σκέφτεσαι. Και ούτε να διανοείσαι ότι θα αφήσεις τη δισκοθήκη σου χωρίς αυτόν. Γεωργία Λαιμού. Σχόλια και «αντιρρήσεις» δέχομαι καθημερινώς στο mail...: gplemos@e-go.gr |
| #1676 / 04.03.2005, 23:11 Καλωσόρισες στην παρέα μας Γεωργία. Ωραία η κριτική σου από το e-go, απολαυστική όπως όλες. Η αγαπητή Μαρία της LYRA είναι ο λόγος που έκανα και εγώ αυτή τη δημοσίευση :) Και βέβαια οι φίλες μου Tsuku_elf και Frufru που ήθελαν τόσο να τον δουν Live, αλλά δεν τα κατάφεραν (μέχρι στιγμής) λόγω απόστασης... Υπομονή παιδάκια, μικρός είν' ακόμα :) |
| #1675 / 04.03.2005, 22:30 / Αναφορά προσωπικά ευχαριστώ το Μάλαμα που σέβεται τουλάχιστον αυτούς στους οποίους απευθύνεται... Τα "ζωντανά" του δεν είναι πάντα το ίδιο καλά, μα τα cd είναι κορυφαία! |
| #1677 / 05.03.2005, 01:01 Θα συμφωνήσω απόλυτα με το hamenos,προσθέτοντας οτι επιβάλλεται να μην εκστασιαζόμαστε, γιατί αδικούμε τους καλιτέχνες, φορτώνοντάς τους ευθύνες που-στη συγκεκριμμένη περίπτωση-είναι φύσει αδύνατο να επωμισθούν ! Σημείωση:Κι εμένα μ αρέσει !Απλώς μ αρέσει ! |
| #1682 / 06.03.2005, 11:13 / Αναφορά Δεν είμαι ειδικός... Μα πάντα ο Μάλαμας έχει κάτι να μου πει... Και ο ήχος και οι στίχοι, άλλωτε λιγότερο άλλωτε περισσότερο γράφουν στην ψυχή μου. Ωραίο c.d. ωραίο και το άρθρο! Νάσσια |
| #1744 / 12.03.2005, 14:44 / Αναφορά Αυτός είναι ο Μάλαμας ! Παρακολουθώ χρόνια τον Χαλκιδικιώτη καλλιτέχνη. Ακούγοντας το "Το άδειο δωμάτιο", σχημάτισα την γνώμη πως πρόκειτε περί μιας μεταλλαγμένης / εξελικτικής προσπάθειας που μου φέρνει στον νου τις "Ασπρόμαυρες ιστορίες". Ουδείς μπορεί να αμφισβητίσει τον Μπάμπη Παπαδόπουλο ως μουσικό, νομίζω όμως πως τα κομμάτια χάνουν το πνεύμα τους & την εσωτερική δύναμή τους από την ενορχήστρωσή του. Ο δίσκος είναι φτωχός ενορχηστρωτικά και αυτό που παρατήρησα είναι πως - πλην 1 ή 2 τραγουδιών - δεν μπορώ να τα σιγοψιθυρίζω, να τα πω δηλ. όπως θα έλεγα το "Μια βόλτα στα βαθιά", ή το "Ευχές". Ο Σωκράτης μας έχει συνηθίσει σε ρυθμικά τραγούδια, με παρουσία κρουστών. Στον καινούργιο δίσκο τα κρουστά λείπουν και το άκουσμα, παρ' ότι δεν με δυσαρεστεί, μου δημιουργεί μια εντύπωση ενός σκοτεινού άδειου δωματίου, όπως ακριβώς ο τίτλος του δίσκου. Δείχνει όμως και την τόλμη του καλλιτέχνη να προβάλλει νέα μουσικά συμβάντα, και αυτό είναι θετικό. Ούτως η άλλως, αυτός είναι ο Μάλαμας! Ευχαριστώ, Παύλος. |
| #1745 / 12.03.2005, 16:54 Ας πω κι εγώ δυό λέξεις... Κατ΄αρχάς εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι πως θεωρώ το Μάλαμα κορυφαίο. Ομως... όσον αφορά στο συγκεκριμένο δίσκο αν και τον ακούω με μεγάλη ευχαρίστηση... Περίμενα κάτι παραπάνω.Να προχωρήσει ένα βήμα πιό μπροστά. Και αυτός ο δίσκος, και το "Ενα", θα μπορούσαν να είναι μέρος κάποιου προηγούμενου.Εχω την αίσθηση μιάς στασιμότητας που προσπάθησε να ξεπεράσει βάζοντας το Παπαδόπουλο ν αναλάβει την ενορχήστρωση.Θεωρώ πως ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει αφού του Παπαδόπουλου του έχω βγάλει το καπέλο από καιρό, όμως ο συγκεκριμένος χρησιμοποίησε το ίδιο ενορχηστρωτικό στυλ που είχε και στους δίσκους με το Θανάση Παπακωνσταντίνου.Το τελικό αποτέλεσμα, καθε άλλο παρά ενοχλεί βέβαια αλλά...θυμίζει έντονα τις προηγούμενες δουλειές τους. Απ την άλλη πλευρά θα πεί κανείς ότι αυτά είναι τα στίγματα του Σωκράτη και Μπάμπη αντίστοιχα, εύκολα αναγνωρίσιμα πλέον και τα δύο, και φυσικά αποδεκτά με ανακούφιση.Καμμία αντίρρηση.Ηθελα λίγο παραπάνω όμως , πράγμα που περιμένω στις επόμενες δουλειές τους που ανυπομονώ ν ακούσω... Υ.Γ. Κατά τ άλλα το CD το ακούω σχεδόν καθημερινά...Παύλο, τα κρουστά του δίσκου μου άρεσαν.Τελικά περί ορέξεως... |
| #2025 / 18.04.2005, 18:08 / Αναφορά Τον Σωκράτη (τον οποίο λατρεύω) τον αντιμετωπίζω καταρχήν σαν εξαιρετικό τραγουδόποιό (μαγευτικές μελωδίες με στίχο ταξιδιάρικο) και έπειτα ως τραγουδιστή , αφού διαθέτει καταπληκτική φωνή(χαρακτηριστική και μπάσα) Για μένα είναι ίσως ο κορυφαίος Έλληνας κιθαρίστας. Πιστεύω ότι το "Ένα" ήταν κάτι διαφορετικό σε σχέση με τις προηγούμενες δουλείες του (σόλο κιθάρες κλπ). Ανυπομονώ να ακούσω τα νέα του κομμάτια αφού διαθέτει σαν μουσικός και σαν άνθρωπος μια πολύ Rock πλευρά (επαναστάτης από γεννησιμιού του) |
| #2027 / 18.04.2005, 18:34 / Αναφορά Έχω λοιπόν ακούσει πολύ καλά όλα τα cd του Μάλαμα. πιστεύω πως η λιτότητα και το ουσιαστικό περιεχόμενο του ΕΝΑ το κάνει να ξεχωρίζει όχι μόνο μέσα από τις δουλειές του Σωκράτη μα και από πολλές κυκλοφορίες του καιρού... Όχι πως δεν μου άρεσε το πρόσφατο cd μα το προηγούμενο με άγγιξε περισσότερο. Στο live φεύγουν πιο στρωτά τα καινούργια κομμάτια μα το ENA με παίρνει μαζί του οπουδήποτε. |
| #4844 / 10.06.2006, 16:54 / Αναφορά Δεν το συζητώ, είναι the best. Ο Σωκράτης είναι πάντα απίστευτος σε ότι κάνει, σε ότι τραγουδάει και γράφει. Σαν καλλιτέχνης είναι ο αγαπημένος μου. Το άδειο δωμάτιο το άκουσα ξημερώματα σπίτι πρώτη φορά και δεν κοιμήθηκα καθόλου μετά... |
| #4846 / 10.06.2006, 18:50 / Αναφορά Αυτές τις μέρες κατάφερα επιτέλους να ακούσω τον καινούριο δίσκο του Σωκράτη (αν και μου τον έχουν δώσει πολύ καιρό τώρα.....) Πράγματι ο Σωκράτης οτι και να κάνει είναι αδαμάντινο!!!!Χαίρομαι ιδιαίτερα δε που έγινε και πάλι ηλεκτρικός ο ήχος του. Να'σαι καλά Σωκράτη!!!! |
| #5218 / 24.07.2006, 15:23 / Αναφορά καλλά παιδιά δεν το συζητάω ότι τον θαυμάζω αυτον τον άνθρωπο. να τον πάρετε τον δίσκο έχει τέλεις μουσικές μέσα... νομίζω οτι σε αυτόν τον συγκεκριμένο δίσκο ο Σωκράτης μας ποιο πολύ βασίστηκε στην μουσική του,κατάφερε να δημιουργήσει τέλεις μελωδίες και να να τους ποτίσει με επίσης τέλειους στίχους.... πάντα τέτοια!!!!! |
| #5219 / 24.07.2006, 20:38 / Αναφορά Είμαι Μαλαμική κι εγώ..χωρίς πολλά λόγια..είναι φοβερός..!!!Ο δίσκος αυτός είναι πολύ καλός και αρκετά rock..αν και ο κορυφαίος δισκός -κατά τη γνώμη μου βέβαια- είναι ο δίσκος "Ένα"...Αυτα!!! |
| #7414 / 02.03.2007, 12:37 Δεν είχα ψάξει καθόλου το Μάλαμα, ομολογώ κιόλας ότι ήμουνα προκατειλλημένος αρνητικά μ' όλο το ντόρο που είχε γίνει για πολλά χρόνια στο Δίφωνο (κάτι σαν ''δικτατορία των εντέχνων'' - Μάλαμας, Περίδης, Θαν. Παπακωνσταντίνου, Τσαλιγοπούλου, Κανά, Ξυδάκης κλπ). Πιάστηκα από ένα τραγούδι, το ''Γράμμα''. Ήξερα καμιά 10αριά τραγούδια του. Κατέβασα τη δισκογραφία του. Συνειδητοποίησα ότι ήξερα πάρα πολλά τραγούδια. Η φωνή του με συνεπαίρνει και τον ψάχνω κάθε μέρα. ''Αντρίλα'' στη φωνή του, γλυκός και απόμακρος ταυτόχρονα, λιτός αλλά και περίπλοκος άλλοτε. Είτε στα λαϊκά του τραγούδια, είτε στις μπαλλάντες, ο άνθρωπος -ακόμα και στα τραγούδια που επαναλαμβάνεται η εναλλαγή 2-3 ακόρντων, ή μοιάζουνε μεταξύ τους- ''ερμηνεύει'' με όλη τη σημασία της λέξης, με τη κιθάρα να χρωματίζει άψογα τα τραγούδια του και τους στίχους να βαραίνουν τη μουσική αίσθηση των κομματιών - φυσικά, η φωνή είναι αυτή που κάνει τη διαφορά, τόσο ιδιαίτερη και γνωστή συνάμα, ταιριαστή για νύχτες με παρέα ή μόνος, μ' ένα τσιγάρο και μια μπουκάλα κρασί. ''Το Άδειο Δωμάτιο'', ο τελευταίος του μεγάλος δίσκος, βοηθούμενο και από την ηλεκτρική ενορχήστρωση, δε ξέρω αν είναι η πιο ''ψαγμένη'' του δουλειά, σίγουρα όμως το πάντρεμα της μπαλλάντας με ένα ροκίζον ύφος του πάει πάρα πολύ, όπως πάει και στο Θανάση (Παπακωνσταντίνου), εξ ου και οι πολλές φορές που έχουνε συνεργαστεί. Τα τραγούδια δεν εξαντλούται στο δίπτυχο κιθάρα - φωνή -όπως άλλοτε- αλλά με τη φανερή παρουσία των ντραμς, των ριφ, των πλήκτρων και της όλης ενορχήστρωσης ''γεμίζουν'' το ''Άδειο Δωμάτιό'', όχι μόνο με δεξιοτεχνικά αρπίσματα, αλλά και με ηλεκτρικές μουσικές που πάνε πολύ στη φωνή του Μάλαμα. Πολύ καλός, ιδιαίτερος, είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει έτσι. |
| #7993 / 15.04.2007, 23:12 / Αναφορά Στο Μάλαμα με μύησε η κολλητή μου στο λύκειο . Της άρεσε πάρα πολύ . Από τότε τον απαλαμβάνω συχνά και εγώ |
Οι Ελληνίδες!
Πέτρος Βαγιόπουλος: Της ζωής μου το παιχνίδι!
Τα Άλυτα Μυστήρια στην Ιστορία της Μουσικής
Πόση ισχύς ενισχυτή απαιτείται ανάλογα με το συγκρότημα μας; 
Συνέντευξη του Θεόδωρου Παπαδόπουλου. Από την Οπισθοδρομική Κομπανία στο σήμερα.
To πιο διαχρονικό άλμπουμ όλων των εποχών
Νέος δίσκος από τον Πάνο Μπούσαλη - Σεμπρεβίβα
Μια βουτιά απ' το ''Κατάστρωμα'' του Κωστή Μαραβέγια
Σκέψεις για τον τελευταίο δίσκο του Παύλου Παυλίδη 
Ματωμένα Ρόδα: “Γράφοντας το Τέλος” (ή αλλιώς: Το Σκοτάδι που Φωτίζει)
