ελληνική μουσική
    656 online   ·  210.830 μέλη
    ...και μου ’δωσες
    ό,τι φοβόμουνα και λαχταρούσα
    χρόνια
    Ένα Φιλί...
    -Ηλί , Ηλί, Λαμά Σαβαχθανί-
    Γράφει ο Χρυσόστομος Γελαγώτης (istoxastis)
    27 άρθρα στο MusicHeaven
    Πέμπτη 28 Απρ 2005
    Δεν άντεξες τη νύστα στον Ελαιώνα.
    Κουράστηκες
    να σταυρώνομαι για χάρη σου.
    Μάζεψες κλαδιά αγριοτριανταφυλλιάς
    να με στεφανώσεις,
    -έδωσες βέβαια, ιδιαίτερο βάρος στ’ αγκάθια-
    και περίμενες στο πραιτόριο ως τις τρεις.
    Ύστερα,
    ήρθες στο δείπνο το στερνό
    ντυμένη άρνηση.
    Με τη χολή
    Και τα καρφιά.
    Ήπιες μονορούφι
    τη ψυχή μου βουτηγμένη στο κρασί,
    και μου ’δωσες
    ό,τι φοβόμουνα και λαχταρούσα
    Χρόνια
    Ένα Φιλί...
    -Ηλί , Ηλί, Λαμά Σαβαχθανί-
    Έφυγες
    με το τρίτο λάλημα του πετεινού
    …και ο εορακώς μεμαρτύτηκε
    ……………………………………
    Λίγο πριν την Ανάσταση
    σε βρήκα κρεμασμένη
    στο μπράτσο του.
    Στα χείλια σου άχνιζαν
    τα τριάκοντα αργύρια φιλιά
    και η Προδοσία



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #2091   /   28.04.2005, 16:44   /   Αναφορά
    Ας είναι... πήρες όμως ο λ ό κ λ η ρ ο... φιλί! Ευχαριστούμε! : )
    #2092   /   28.04.2005, 17:04   /   Αναφορά
    Ευχαριστούμε, Χρυσόστομε, για τα μικρά αριστουργήματα που απλόχερα, κάθε τόσο, μας προσφέρεις...



    :-)



    #2093   /   28.04.2005, 17:23   /   Αναφορά
    Από το λογοπαίγνιο του τίτλου...ως την "Προδοσία" ...: ένα κόσμημα...!

    Σ' ευχαριστούμε πάντα Χρυσόστομε...
    #2094   /   28.04.2005, 20:10   /   Αναφορά
    Χρυσόστομε σ΄ ασπάζομαι κι εσένα και την υπέροχή σου τέχνη !
    #2104   /   03.05.2005, 09:00   /   Αναφορά
    Χρυσόστομε, μερικές φορές αισθάνομαι ότι τα λόγια δεν είναι αρκετά για να σχολιάσουν τέτοιες...μελωδίες της καρδιάς. Τι να πω; 'Ετσι απλά, ευχαριστώ!
    #2107   /   03.05.2005, 23:30
    εύγε...Εύγε!!!...ΕΥΓΕ !!!



    Μα την αγάπη, το Θεό και τα λιγοστά λόγια που θα τολμούσα να ξεστομίσω.



    Ένα ακόμη κόσμημα, εις των λογοτεχνημάτων το ανάγνωσμα...



    Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την επαφή με μία -ενός τέτοιου επιπέδου- πραγματικότητα, όπου μόνον ένα πνεύμα ανήσυχο δύναται να αντιληφθεί.

    Και το δυσκολότερον όλων;

    Να κατορθώσει και ο ίδιος να το καταγράψει, να το αποτυπώσει στο χαρτί, έτσι ώστε να υποψιαστούν το ελάχιστο και οι υπόλοιποι...





    Και πάλι ευχαριστώ...