Ανα_λογισμοί

Κάποτε ήθελες να κλάψουμε μαζί, θυμάσαι;
Καληνύχτα...

Γράφει ο Χρυσόστομος Γελαγώτης (istoxastis)
27 άρθρα στο MusicHeaven

Πέμπτη 30 Ιούν 2005

Έλα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη ή κατάματα
με ένα κλεμμένο γαρύφαλλο στ' αυτί
και να μετρήσουμε το μπόι μας.
Θέλω να πιαστούμε χέρι- χέρι
(πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερο βάρος
στις ιδρωμένες παλάμες,
το μόνο κοινό σημείο επαφής που μας απόμεινε)
και να σταθούμε όρθιοι μπροστά στον απογραφέα
Να απαντούμε μόνο σ' ότι μας ρωτά
¶λλωστε δεν υπάρχει λόγος να δηλώσουμε
τα όνειρα που δώσαμε αντιπαροχή.
Μας φτάνει
ένα καρβέλι ψωμί και μισό κιλό φασόλια,
για να περισώσουμε το σήμερα
Μας φτάνει
μια φούχτα στάχτη, για να παραχώσουμε τις σπίθες
πριν την πυρκαγιά
Το σκυλί με τα τεντωμένα αυτιά
που στεκόταν μπροστά απ' την σιδερένια εξώπορτα
δεν ήταν ο ¶ργος που περίμενε τον Οδυσσέα,
το ντόπερμαν του εργολάβου ήταν,
που κατασπάραξε τους παλιούς ιδιοκτήτες
και περίμενε τα συνεργεία κατεδάφισης
Κάποτε ήθελες να κλάψουμε μαζί, θυμάσαι;
Καληνύχτα…

Από τον ίδιο

No_Music

Γίνε ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Αν σου αρέσει να γράφεις για μουσικά θέματα, σε περιμένουμε στην ομάδα συντακτών του ιστορικού, ανεξάρτητου, πολυφωνικού, υγιούς και δημοφιλούς ηλεκτρονικού περιοδικού μας.

Στείλε το άρθρο σου

σχολιάστε το άρθρο

Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

Haroulinda

#2449 / 30.06.2005, 08:45 / Αναφορά
Πολύ πολύ όμορφο! Σαν να κοιτάζω ένα ...πίνακα!

Ευχαριστούμε!

Καλημέρα...

2812005ο, μέλος του Fan Club Istohastis!!!!!!!!!

Astron

#2451 / 30.06.2005, 11:47 / Αναφορά
Μπράβο Χρυσόστομε, πολύ όμορφο

falimento

#2453 / 30.06.2005, 15:29 / Αναφορά
Αυτό που αγαπώ στη ποίηση, στη στιχουργική, είναι η μαγεία της μετάδοσης των συναισθημάτων μέσω ενός γραπτού κειμένου. Ο κάθε αναγνώστης, με τα προσωπικά του βιώματα, ερμηνεύει τους στίχους διαφορετικά, ταξιδεύει με τη δική του φαντασία αναβιώνοντας το δικό του παρελθόν.

Σε πολλά όμως ποιήματα, χάνεσαι στο κυκεώνα των λέξεων και των πολύπλοκων νοημάτων.

Αυτό δεν συμβαίνει στα ποιήματα του Χρυσόστομου και κάθε φορά, περιμένω μια καινούρια δημοσίευση του, για να εκφράσω το πόνο, τη λύπη και τη χαρά μου, για να γίνω καλύτερος άνθρωπος, με όχημα, στίχους δανεικούς μα ταυτόχρονα πολύ οικείους...

Να'σαι πάντα καλά

gate

#2454 / 30.06.2005, 16:09 / Αναφορά
O Γιώργος είπε με τον καλύτερο τρόπο, ό,τι θα ήθελα να γράψω κι εγώ Χρυσόστομε...

Σ' ευχαριστούμε!

yiannisyiannis

#2455 / 30.06.2005, 16:39 / Αναφορά
Αυτές οι ιδρωμένες παλάμες Χρυσόστομε που στάζουν τα όνειρά μας, είναι ένδειξη ότι οι καρδιές μας ακόμη αντιστέκονται. Εύχομαι η αιγαιοπελαγίτικη αύρα της Λέσβου, παρέα μ’ ένα ντόπιο διπλοαπεσταγμένο ουζάκι, να δροσίζει την ψυχή σου, για να μας χαρίζεις πάντα αποσπάσματα από τις καρδιοκλέφτρες εμπνεύσεις σου.

Spilman44

#2456 / 30.06.2005, 20:53 / Αναφορά
Με το στερνό, σημείο επαφής που μας απόμεινε -τις ιδρωμένες μας παλάμες- χειροκροτάμε τη δημιουργία σου ποιητή !

vouliakis

#2457 / 01.07.2005, 01:41 / Αναφορά
Ευχαριστούμε και πάλι για το μικρό αριστούργημα Χρυσόστομε.

Εύχομαι, πάντα να βρίσκεις τρόπους να (μας) δηλώνεις τα όνειρά σου, χωρίς αντιπαροχή...

:-)

istoxastis

#2462 / 02.07.2005, 19:06

Για άλλη μια φορά σας ευχαριστώ όλους, μέσα απ΄την καρδιά μου, για τα καλά σας λόγια και την επιεική αντιμετώπιση των στίχων μου.