ελληνική μουσική
    636 online   ·  210.832 μέλη
    Κι άλλη αγάπη, κι άλλος βυθός...
    Γράφει το μέλος neerie
    2 άρθρα στο MusicHeaven
    Παρασκευή 14 Απρ 2006
    Είδα μια αγάπη γι άλλα να μιλά
    κι ένα μικρό τραγούδι να χορεύει
    βρήκα μια μαύρη νύχτα να φυλά
    όσα με κόπο η μέρα θα μαζεύει

    Σκάλισα μια συγγνώμη στο βυθό,
    πήρα φωτιά ν' ανάψω την αγάπη
    φώτισε η νύχτα, στέγνωσε ο βυθός
    και η συγγνώμη φάνηκε στη λάσπη

    Ήρθε ο φόβος έσβησε το φως
    κάλυψε με βροχή ξανά τη λάσπη
    ήρθε ο καθρέφτης πήρε τη φωτιά
    και το τραγούδι πνίγηκε στη στάχτη...

    Κι άλλη αγάπη, κι άλλος βυθός
    κύκλος που κλείνει μέσα μια ελπίδα
    μόνο όταν σπάει ο ουρανός
    βρίσκει το δρόμο κάποια ηλιακτίδα...



    σχολιάστε το άρθρο


    Για να στείλετε σχόλιο πρέπει να είστε μέλος του MusicHeaven. Παρακαλούμε εγγραφείτε ή συνδεθείτε

    #4421   /   14.04.2006, 10:22   /   Αναφορά
    "Κύκλος που κλείνει μέσα μια ελπίδα..." Συνεταιράκι με συγκίνησες! Σμουτς!
    #4424   /   14.04.2006, 10:57
    Δημητρούλα μου σε αγαπώ πολύ!! Φιλούδια!

    #4428   /   14.04.2006, 14:00
    Κι εγώ ντε!!! Σμουυυυυυυυυυτς!!!!

    #4422   /   14.04.2006, 10:39   /   Αναφορά
    αχ βρε Νικολεττα...μερικες φορες τα λογια χανονται στο συναισθημα...ε...τα εχασα λοιπον...:)keep trying...
    #4425   /   14.04.2006, 11:00
    Θα τα βρεις, μέσα στη μουσική σου... Σε φιλώ :)

    #4423   /   14.04.2006, 10:53   /   Αναφορά
    Κάπως έτσι ειναι φιλενάδα...αλλά κοιταξε...καλοκαιριαζει!!
    #4426   /   14.04.2006, 11:06
    Καλοκαιριάζει... Και μες την ψυχή? Αυτό είναι το ζητούμενο... Μια χαρά τα πάμε Ποπάκι μου! Φόρτζααα ;)

    #4427   /   14.04.2006, 13:46   /   Αναφορά
    Κι αλλη αγαπη... κι αλλος βυθος... κι αλλη ανοιξη... κι αλλο καλοκαιρι... ετσι ειναι η ζωη μας κυκλος... Οταν εχεις καταλαβει την κυκλικη διαδρομη της, απολαμβανεις με καθε τροπο την βολτα .... Να εισαι παντα χαμογελαστη... και να μας χαριζεις τα λογια της

    καρδιας σου !
    #4431   /   14.04.2006, 14:44
    Έτσι Δημήτρη μου... Όντως πρέπει να τα απολαμβάνουμε όλα, καλά και κακά, όλα έχουν το σκοπό τους. Σε ευχαριστώ πολύ :)

    #4430   /   14.04.2006, 14:22   /   Αναφορά
    Μου θύμησες την παρακάτω μαντινάδα:



    Είχα καρδιά που ήταν βουνό

    απάτητο απ'αγάπη

    μα εδά σε κάθε πιθαμή

    έχει και μονοπατι.....!!!!



    Πάρα πολύ καλό Νικολέτα, περιμένω κι άλλο
    #4432   /   14.04.2006, 14:47
    Μονοπάτι... Ναι, μονοπάτια πολλά Μιχάλη μου... Για πάτημα (σαν τα σταφύλια ένα πράμα?) Τα φιλιά μου... Ευχαριστώ!

    #4433   /   14.04.2006, 15:37   /   Αναφορά
    Να σαι καλά Νικολέτα μου...γεμάτο εικόνες και αισθήματα οι παραπάνω αράδες...!Σου εύχομαι πάντα να "πέρνεις φωτιά και να ανάβεις την αγάπη".



    Περιμένω και εγώ να δώ και άλλα δείγματα της γραφής σου;)





    #4434   /   14.04.2006, 16:07
    Περιμένω κι εγώ τη μουσική Ανδρέα μου, το δικό σου τρόπο έκφρασης ;) Ευχαριστώ... Να σαι καλά!

    #4435   /   14.04.2006, 22:32   /   Αναφορά
    Νικολέτα δε μας τα είχες πει αυτάααα!! :) Μπράβο, περιμένουμε κι άλλα!
    #4436   /   15.04.2006, 01:56
    Μπάμπη μου το παιδεύω... Να δούμε τι άλλο θα βγει. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια :)

    #4437   /   15.04.2006, 07:57   /   Αναφορά
    Νίκη!!!!!!

    Υπέροχο!!!! Νασαι καλά κορίτσι μου.

    Και βέβαια η αγάπη μας πάει στο βυθό. μα και στον αφρό μας στέλνει! Σαν τα δελφίνια ένα πράγμα!!! Και μην ανησυχείς.

    Η Ηλιαχτίδα θα σε 'βρει είτε στον αφρό είτε στον βυθό!!!!!Φιλάκια πολλά!!!
    #4440   /   15.04.2006, 16:07
    Κι εσύ πάντα καλά Σωτήρη μου, να μας χαρίζεις τα όμορφα λόγια και την καλή σου διάθεση! Φιλιά και σ' ευχαριστώ!

    #4521   /   29.04.2006, 00:09   /   Αναφορά
    νικολετακιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!τελειο..!

    δεν ηξερα οτι φτιαχνεις και τετοια!!

    βεβαια δεν ειμαι κανενας ειδικος να το αναλυσω και να

    αρχισω τα κατεβατα....

    αλλα μου αρεσε πολυ!
    #4526   /   30.04.2006, 11:24   /   Αναφορά
    "Κι άλλη αγάπη, κι άλλος βυθός

    κύκλος που κλείνει μέσα μια ελπίδα

    μόνο όταν σπάει ο ουρανός

    βρίσκει το δρόμο κάποια ηλιακτίδα..."



    Πολύ καλή η περιγραφή για τον αέναο κύκλο της ζωής, και όπως πάντα οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

    Καλό
    #4535   /   01.05.2006, 19:55   /   Αναφορά
    Σκάλισα μια συγγνώμη στο βυθό,

    πήρα φωτιά ν' ανάψω την αγάπη

    φώτισε η νύχτα, στέγνωσε ο βυθός

    και η συγγνώμη φάνηκε στη λάσπη



    Το πιο δυνατό σημείο των στίχων σου.



    Γενικά, όμορφη εικονογραφεία του κύκλου των συναισθημάτων.

    Μπράβο!
    #4564   /   05.05.2006, 00:49
    Γιωργάκη μου, riga, Γιώργο (grevenger) σας ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που βλέπετε τις εικόνες μου, που μπήκατε στον κόπο να σχολιάσετε... Να στε καλά!! :)

    #4735   /   25.05.2006, 11:42   /   Αναφορά
    Πως μου ξέφυγε και δεν το διάβασα τόσο καιρό;;;



    Νικολέττα την γνώμη μου την ξέρεις για τα γραπτά σου οπότε δεν μακρηγορώ!!!



    Αλλά αναρωτιέμαι...τι μουσική θα ταίριαζε στο διαμαντάκι; :-)



    Συνέχισε να γράφεις και πάντα θα υπάρχουν διψασμένα μάτια που αναζητούν κάτι όμορφο!;)



    STR
    #4737   /   25.05.2006, 12:57   /   Αναφορά
    pisteuw oti h deuterh strofh einai h kaluterh!!!

    me antiproswpeuei afantasta!!!



    keep writing!!!
    #4750   /   26.05.2006, 20:35
    Τάσο μου, Ιάνθη σας ευχαριστώ πολύ, I will do my best :-D

    ph
    #4751   /   26.05.2006, 21:13   /   Αναφορά


    ωραίος ο στίχος "είδα μια (μαύρη) νύχτα να φυλά, όσα με κόπο η μέρα (θα) μαζεύει"



    θα προτιμούσα να μη χαρακτηρίζεται μαύρη η νύχτα (διότι είναι) και επίσης αναφέρω πως εφόσον είδες τη νύχτα να φυλά, σημαίνει πως ήδη έπιασε δουλειά, άρα και η μέρα ήδη κάτι μάζεψε, άρα δεν ταιριάζει ο μέλλων. Βέβαια με τις διορθώσεις μου χάνεις συλλαβές, αλλά η μαγκιά είναι να γράφεις έμμετρο χωρίς τέτοιες υποχωρήσεις



    τώρα γιατί η αγάπη μιλά για άλλα (ενώ για ποια θα έπρεπε να μιλά?)



    η συγγνώμη που φάνηκε στη λάσπη είναι επίσης μια ωραία εικόνα, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί μια συγνώμη να καταδυθεί. επίσης αν στέγνωσε ο βυθός, έχει στεγνώσει όλη η θάλασσα, άρα αυτή η ειδική αναφορά στο βυθό δε χρειάζεται



    ο φόβος έσβησε το φως? πως?



    ήρθε και ο καθρέφτης (?) και πήρε και φωτιά ως δια μαγείας? και ποια φωτιά και στάχτη μέσα σε τόση υγρασία?



    έξοχο το "όταν σπάει ο ουρανός" μόνο του



    Σε γενικές γραμμές πολύ κακό το ποιηματάκι - τραγουδάκι (?) σου. Απορώ πως γίνεται και τόσοι άνθρωποι γράφουν τόσο γενναιόδωρα εδώ μέσα. Αντίθετα, όταν δημοσιεύεται, κατά τη γνώμη μου, κάτι εξαιρετικό, τα θετικά σχόλια είναι περίπου τα ίδια με αυτά που συνοδεύουν μέτρια ή και κακά κείμενα. ΄Ιντα τζαιρούς εφτάσαμεν...
    #4783   /   31.05.2006, 14:37
    Ευχαριστώ ph για τα σχόλια σου...



    Αν μπω στον κόπο όμως να εξηγήσω γιατί έγραψα τον κάθε στίχο και πως εξηγείται επιστημονικά η φωτιά μες την υγρασία τότε χάνω εγώ τη μαγεία (διότι γράφω για εμένα κατά κύριο λόγο). Θέλει φαντασία για να μπεις στο νόημα ενός στίχου διότι πολλά αφήνονται έξω, να τα εξηγήσει ο καθένας με βάση τα δικά του δεδομένα. Ίσως μέσα στο μυαλό μου είναι πιο ξεκάθαρα. Δε μπορώ λοιπόν να σου εξηγήσω ποιος είναι ο καθρέφτης, ή τι γυρεύει η φωτιά μέσα στην υγρασία διότι δεν είναι μια πεζή ιστορία με αίτια και αιτιατά.



    Δε θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια, το ξέρω ότι είμαι πολύ μακριά... Είναι απλά ένας τρόπος να εκφράσω τα ωραία και τα άσχημα που νιώθω, τα φωτεινά και τα σκοτεινά (και ναι, μια νύχτα μπορεί να είναι πιο μαύρη από άλλες όταν μιλάς μεταφορικά).



    Πάντως σε ευχαριστώ, θα προσπαθήσω να αποκτήσω τη μαγκιά που είπες αλλά διατηρώ την παραξενιά μου... Αλλιώς δεν υπάρχει νόημα να γράφω!