Τα τραγούδια ενός λαού είναι το αντιπροσωπευτικότερο στοιχείο της ψυχής και της ζωής του. Μέσα σ' αυτά αποτυπώνονται οι αγώνες του, οι αγωνίες του για τη ζωή και το θάνατο , τα οράματά του, η βιοθεωρία του και εν γένει η ιστορική του παρουσία. Είναι το ξέσπασμα της ψυχής του λαού σαν συγχρονίζεται από τη χαρά, τη λύπη ή άλλα συναισθήματα, με τα οποία αισθάνεται την ανάγκη να εκφραστεί σε στιγμές ψυχικής έξαρσης. Πάνω απ' όλα με το τραγούδι καλλιεργείται ο κοινός γλωσσικός κώδικας και μέσω αυτού η ιστορική μνήμη και ενισχύονται οι εσωτερικές αντιστάσεις σε κάθε προσπάθεια αλλοίωσης και αφομοίωσης. Από το μεγάλο πλήθος των λαϊκών τραγουδιών , τα περισσότερα είναι αφηγηματικά.
Ο ελληνικός λαός έζησε στο διάβα της ιστορίας του έντονη ζωή και τα βιώματά του ήταν πλούσια και ποικίλα. Μόχθησε, πάλεψε, αγωνίστηκε, αγάπησε και μίσησε, χάρηκε κι έκλαψε, πόνεσε ο ίδιος, όσο κανένας άλλος λαός πάνω στη γη. Κι όλα αυτά τα έκανε τραγούδι. Εξιστορούν πραγματικά γεγονότα με ένα τόνο υπερβολής κάποιες φορές. Η αρχή αυτών των τραγουδιών, ανάγεται στα χρόνια του Μεσαίωνα με ρίζες που χάνονται στην αρχαία ελληνική μουσική. Δηλαδή το δημοτικό τραγούδι είναι δημιούργημα του ανώνυμου και απρόσωπου ποιητή που λέγεται ελληνικός λαός. Είναι ο καθρέφτης της ελληνικής ψυχής και της ελληνικής ζωής.
Πιστεύεται οτι αυτό το είδος μουσικής το οποίο αντιπρωσωπεύει το λαό και τα βιώματα του έχει αρχίσει να παρακμάζει? Αν ναί ποιοί πιστεύεται πως ειναι οι λόγοι?
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 11-06-2007 01:31 ]
