Δρόμοι, η νέα δουλειά του Σωκράτη Μάλαμα

Η τελευταία ενημέρωση αναφέρει την αυριανή ως ημέρα κυκλοφορίας 24 ώρες ακόμη

Κυκλοφορησέ το , το γ@#^$#νοοοοο δεν μπορώ , δεν μπορώ να περιμένω!!

Νυχτερινό



Την πέτρα ρώτησα να πει
τι ξέρει και αντέχει
κι εκείνη μου 'πε τη σιωπή
για μυστικό της έχει...

Τ'αστέρι ρώτησα μετά
τι έχει μάθει ως τώρα
τα χίλια χρόνια μ'απαντά
περνάνε σε μιαν ώρα.

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
μια κόκκινη κηλίδα
λάβα το φως αιμορραγεί
να κάψει ότι είδα.

Το χώμα ρώτησα ξανά
παλιά αν ήταν σώμα
και μου πε τα ψηλά βουνά
κι αυτά θα γίνουν χώμα..

Κι ύστερα εσένανε ρωτώ
το νόημα του κόσμου
και λες το χέρι σου κρατώ
κι εσύ είσαι δικός μου..

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή
μια χρυσαφένια βρύση
νερό το φως του να πνιγεί
όποιος θέλει να ζήσει..


Στίχοι:Δημήτρης Παπαχαραλάμπους




Τι να πω?

Τι στίχοι είναι αυτοί???????
Ένα καταπληκτικό κομμάτι!!!!!!!!!

Να΄ναι καλά ο Σωκράτης για όσα μας δίνει!!\
Και φυσικά ο Παπαχαραλαμπους με αυτούς τους υπέροχους στίχους!!
Αδυνατώ να εκφέρω γνώμη προς το παρόν για οποιοδήποτε άλλο κομμάτι του δίσκου..
έχω φάει κόλλημα με αυτό!!

Περιμέναμε πως κ πως τον καινούριο δίσκο του Σωκράτη κ πραγματικά μας αποζημίωσε.

Όλος ο δίσκος υπέροχος.
Ο Σωκράτης τέλειος όπως πάντα.
Τον άκουσα με ιδιαίτερη χαρά και έμεινα ενθουσιασμένη.
Η συμμετοχή της κας Αλεξίου ιδιαίτερη.
Ειδικά το τραγούδι Προσπαθείς καταπληκτικό.
Στίχοι ποιητικοί, μουσική καταπληκτική και μία υπέροχη ερμηνεία.
Νομιζω ότι είναι από το καλύτερα τραγούδια που έχει ερμηνέψει η κα Αλεξίου τα τελευταία χρόνια


Θα συμφωνήσω όμως με τη φίλη.
Το νυχτερινό είναι ένα καταπληκτικό τραγούδι - ποίημα.
Στίχοι μοναδικοί, μελωδία υπέροχη, ο Μάλαμας εκφραστικότατος.
Τραγούδι που παραπέμπει στο Μάλαμα, γραμμενο ειδικά για αυτό.
Την πρώτη φορά που το άκουσα - γιατι το άκουσα πολλες - μου φάνηκε τόσο ζεστό, γλυκό και οικείο ... σαν να το είχα ακούσει παλιότερα στο σταυρό του νότου από το Σωρκάτη πεγμένο μόνο με την κιθάρα του.
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τη φίλη
Νομίζω ότι είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου με διαφορά.
Για μας τους φανατικούς φίλους του Σωκράτη, αυτό το τραγούδι τον χαρακτηρίζει απόλυτα τόσο που αρχικά νόμιζα ότι το είχε γράψει ο ίδιος.

Αξίζουν συγχαρητήρια στον κ. Παπαχαραλάμπους.
Υπέροχοι στίχοι που δε χορταίνεις όχι μόνο να τους ακούς αλλά και να τους διαβάζεις.
Γενικά είναι ένα απότα καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί τωρα τελευταία κ είμαι σίγουρη ότι θα είναι ένα τραγούδι που θα μείνει ένα κλασικό μαλαμικό που θα αντέξει στο χρόνο.


Σε ευχαριστούμε Σωκράτη

Παράθεση: Το μέλος margo στις 26-09-2007 στις 23:45 έγραψε... Νυχτερινό Την πέτρα ρώτησα να πει τι ξέρει και αντέχει κι εκείνη μου 'πε τη σιωπή για μυστικό της έχει... Τ'αστέρι ρώτησα μετά τι έχει μάθει ως τώρα τα χίλια χρόνια μ'απαντά περνάνε σε μιαν ώρα. Και πάνω ο ήλιος μια πηγή μια κόκκινη κηλίδα λάβα το φως αιμορραγεί να κάψει ότι είδα. Το χώμα ρώτησα ξανά παλιά αν ήταν σώμα και μου πε τα ψηλά βουνά κι αυτά θα γίνουν χώμα.. Κι ύστερα εσένανε ρωτώ το νόημα του κόσμου και λες το χέρι σου κρατώ κι εσύ είσαι δικός μου.. Και πάνω ο ήλιος μια πηγή μια χρυσαφένια βρύση νερό το φως του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει.. Στίχοι:Δημήτρης Παπαχαραλάμπους Τι να πω? Τι στίχοι είναι αυτοί??????? Ένα καταπληκτικό κομμάτι!!!!!!!!! Να΄ναι καλά ο Σωκράτης για όσα μας δίνει!!\ Και φυσικά ο Παπαχαραλαμπους με αυτούς τους υπέροχους στίχους!! Αδυνατώ να εκφέρω γνώμη προς το παρόν για οποιοδήποτε άλλο κομμάτι του δίσκου.. έχω φάει κόλλημα με αυτό!!

Εγω παλι εχω φαει κολλημα με τα:


Παραστρατηματα

Φλεβα (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)





Η αληθεια του καθενα


Και ΚΟΡΥΦΑΙΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ

Τα δανεια

Λεω να βαλω ενεχυρο τη γυαλα και το ψαρι...

ΑΞΙΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ!!!

Mετά από αρκετά ακούσματα των ''Δρόμων'' κι έχοντας κάνει κι εγώ δρόμο ακούγοντας τα κομμάτια...έχω να πω ότι στο πρώτο άκουσμα του δίσκου,ξεχώρισα ένα ή δύο κομμάτια..Πολύ αμυδρά,ίσως έδωσα περισσότερη βάση στα τρία πρώτα που πάνω κάτω γνώριζα (από την μία δεν λέει να γνωρίζουμε τα τραγούδια πριν βγουν..απ’την μια πλευρά πάντα..)
Από το δεύτερο άκουσμα και μετά τα πράγματα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο ζεστά..Νυχτερινό,Ξωτικά,Σούμα,Τα δάνεια,Βασίλισσα καρδιά και Τα σπίτια, είναι ήδη από τα αγαπημένα μου..
Με τα Παραστρατήματα έχω πάθει ένα ιδιαίτερο ‘’κόλλημα’’……Δεν ξέρω γιατί…….
Όσο για τα κομμάτια που λέει η Χαρούλα μου αρέσει περισσότερο Η αλήθεια του καθένα.
Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι ακόμα λιγάκι παραπάνω ‘’υπό την επεξεργασία μου’’
Όχι όμως ότι μου περνάνε εντελώς αδιάφορα!

Έχω την αίσθηση ότι ο Σωκράτης αυτή τη φορά,ναι μεν ‘’τοποθέτησε’’ το λαικό στοιχείο περισσότερο,αλλά μας φέρνει θύμησες και από κάτι άλλες εποχές……
Κάτι που μου λείπει αρκετά είναι περισσότερα κομμάτια με δικούς του στίχους….
Αυτά,από τις πρώτες μου εκτιμήσεις…

Και όπως πολύ καλά διάβασα κάπου….
‘’Δεν είναι "Λαβύρινθος"
Δεν είναι "Ένα"
Αλλά είναι Σωκράτης
Και πάντα μας ταξιδεύει όμορφα, μοναδικά...’’


Υγ: Στα λάιβ το χειμώνα θα μάς αρέσουν όλα....

Τα άκουσα τα τραγούδια….πολλή καλή δουλειά…
Μπράβο Σωκράτη….

Δεν έχω λόγια. Καταπληκτική δουλειά. Δεν υπάρχει τραγούδι να κάνει κοιλιά, να το προσπερνάς. Έχει ένα άρωμα από παλιές ηχογραφήσεις άλλων δεκαετιών. Από μεγάλους λαικούς συνθέτες, άλλης εποχής.
Ωστόσο είναι μια σημερινή δουλειά, με σύγχρονο στίχο και μουσική.
Ο Μάλαμας έγραψε ακούσματα διαφορετικά που σε ταξιδεύουν γλυκά.
Από τα ρυθμικότατα ''ξωτικά'', στην χαρούμενη ''βασίλισσα καρδιά'', στα μελαγχολικά ''σπίτια'', η στα 4 τραγούδια - όλα πολύ καλά- της Αλεξίου.

Η Αλεξίου ερμηνεύει άλλη μια φορά, βγάζοντας φωνή από την ψυχή της...

Η Χαρούλα...ναι...Όπως κάθε φορά άλλωστε!

Άλλο ένα πολύτιμο πετράδι στα τόσα διαμάντια της δισκογραφίας του Σωκράτη Μάλαμα.Υπέροχη δουλειά από κάθε άποψη.Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και ιδιαίτερα στο πρωτομάστορα Σωκράτη.Και εις άλλα με υγεία.

Αυτή τη στιγμή ακούω το δίσκο που μόλις εχτές κατάφερα να αγοράσω.Πολύ καλός πραγματικά!

Παράθεση: Το μέλος megaloserwtikos στις 02-10-2007 στις 20:08 έγραψε... Δεν έχω λόγια. Καταπληκτική δουλειά. Δεν υπάρχει τραγούδι να κάνει κοιλιά, να το προσπερνάς. Έχει ένα άρωμα από παλιές ηχογραφήσεις άλλων δεκαετιών. Από μεγάλους λαικούς συνθέτες, άλλης εποχής. Ωστόσο είναι μια σημερινή δουλειά, με σύγχρονο στίχο και μουσική. Ο Μάλαμας έγραψε ακούσματα διαφορετικά που σε ταξιδεύουν γλυκά. Από τα ρυθμικότατα ''ξωτικά'', στην χαρούμενη ''βασίλισσα καρδιά'', στα μελαγχολικά ''σπίτια'', η στα 4 τραγούδια - όλα πολύ καλά- της Αλεξίου. Η Αλεξίου ερμηνεύει άλλη μια φορά, βγάζοντας φωνή από την ψυχή της...

Μετά από μερικές μέρες που ακούω τον δίσκο θα συμφωνήσω απόλυτα....

... παίρνω πίσω και τις επιφυλάξεις που είχα σχετικά με το πόσο καλά θα ''έδενε'' η Χαρούλα με τον Σωκράτη.

Εύγε!

Παράθεση: εξαιρετικός δίσκος στιχουργικά,μουσικά πολύ κοντα στον αγαπημένο ''κυκλο'' η αλεξίου με το μάλαμα δεν νομίζω πως είναι ο καλύτερος συνδυασμός... ο ήχος του μάλαμα είναι ελκυστικός για πολλούς τραγουδιστές πλέον αλλά δεν ταιριάζει σε όλους....

Δεν είχα την τύχη να ακούσω το album ακόμα,αλλά από ότι ακούγεται πρέπει να είναι πάρα πολύ καλό.Που μπορώ να βρω κομμάτια του CD στο internet?

Να μαζεψεις λεφτα απο το χαρτζηλικι σου και να τον παρεις!! Τους καλλιτεχνες που αγαπαμε πρεπει να τους υποστηριζουμε. Της Πεγκυς Ζηνα και της Βανδη παλι, δε με νοιαζει, παρτα κι απο μαυρο.

ΥΓ. Εναλλακτικα, στειλε μου πμ με το mail σου και κατι θα κανουμε

βρήκα αυτή την κριτική της Δώρας Παπαδοπούλου για τον εν λόγω δίσκο του Σωκράτη..





Σωκράτης Μάλαμας: Δρόμοι ... περπατημένοι


κείμενο: Δώρα Παπαδοπούλου
30.12.2007

Λίγες εβδομάδες πριν, κυκλοφόρησε ο νέος δίσκος του Σωκράτη Μάλαμα με τον πολύ όμορφο, όσο και φιλόδοξο τίτλο Δρόμοι. Τη μουσική των τραγουδιών υπογράφει ο ίδιος ο Μάλαμας ενώ στο δίσκο συμμετέχει ερμηνευτικά αλλά και στιχουργικά η Χάρις Αλεξίου. Στίχους εκτός από την Αλεξίου έχουν γράψει ακόμη οι Φωτεινή Λαμπρίδη, Γιάννης Μελισίδης, Δημήτρης Παπαχαραλάμπους, Οδυσσέας Ιωάννου, J.R.R. Tolkien. Ο δίσκος κυκλοφορεί από την εταιρία ΛΥΡΑ.

Εν έτει 2007, ο Σωκράτης Μάλαμας επανέρχεται με μία μουσική πρόταση που θυμίζει αρκετά τα πρώτα του βήματα και σίγουρα αρκετές στιγμές του παρελθόντος του. Λαϊκό ύφος, γνωστές μουσικές φόρμες, σύγχρονος στίχος αλλά όχι τόσο δυνατός ώστε να τον προσέξεις, κοινός ήχος, λιτές ενορχηστρώσεις. Εν ολίγοις, δρόμοι περπατημένοι. Και σίγουρα δεν είναι κακό να διαβείς ένα δρόμο, ξανά και ξανά. Άλλωστε κάθε πέρασμα μπορεί να είναι διαφορετικό και ίσως να σε οδηγήσει κάπου αλλού. Αρκεί, να μη σε στείλει πίσω στην αρχή.

Σίγουρα, οι θαυμαστές του Σωκράτη Μάλαμα περίμεναν κάτι καλύτερο από τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη μετά από αρκετό καιρό απουσίας ή προετοιμασίας. Κάτι πιο πρωτότυπο, πιο αληθινό και πιο θαρραλέο. Γιατί εδώ φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με φοβισμένα τραγούδια. Τραγούδια που φοβήθηκαν τον εαυτό τους και δε βγήκαν παραέξω, δεν πρωτοτύπησαν, δεν επαναστάτησαν. Κοινότοπες μελωδίες, μάλλον πανομοιότυπες, χωρίς εξάρσεις. Ο στίχος είναι συχνά αδέξιος και σώζεται, κυρίως, από τον ήχο του μπουζουκιού που μάλλον κυριαρχεί στο δίσκο. Πολύ φωτεινή εξαίρεση, τα "Ξωτικά", ένα τραγούδι από το Μάλαμα, όλο δικό του που ακουμπά το αύριο.

Και αλήθεια, ο τραγουδοποιός Σωκράτης Μάλαμας γιατί επιμένει, να τραγουδά, πάντα, ο ίδιος τα τραγούδια του; Διότι, ο τραγουδοποιός, αν και τίποτα δεν τον εμποδίζει να τραγουδά, μπορεί κάλλιστα να περιοριστεί στο ρόλο που φέρει ο τίτλος του, μιας και υπάρχουν άλλοι που θα τραγουδήσουν τα τραγούδια του καλύτερα. Εν τούτοις, ο Μάλαμας τραγουδά σαν Μάλαμας, με τη γνωστή χροιά της φωνής και το γνωστό ερμηνευτικό του στυλ που άλλοι λατρεύουν κι άλλοι προτιμούν να μην ακούν. Η συμμετοχή της Χάρις Αλεξίου είναι μάλλον περισσότερο τυπική, παρά ουσιαστική. Ήταν η επιθυμία και των δύο, κάτι σαν το χρονικό μιας προαναγγελθείσας συνεργασίας. Εδώ, το συναίσθημα που, στνήθως, εκπέμπει η Αλεξίου μέσα από τις ερμηνείες της στα δικά της τραγούδια, κάπου χάνεται, κρύβεται. Ωστόσο, οι ερμηνείες της είναι αξιοπρεπείς.

Βέβαια, οφείλουμε να πούμε πως ο Μάλαμας υπηρετεί χρόνια το καλό τραγούδι και έχει αφήσει κι αυτός τη στάμπα του που δε σβήνει από τον καιρό. Κι εμένα προσωπικά, τα τραγούδια του Μάλαμα πάντα με στοίχειωναν. Κάτι είχαν πάντα για να μην αντέχω να τα ακούω, κάτι άλλο για να μη σταματώ να τα ακούω.

Εν κατακλείδι, οι «Δρόμοι» του Μάλαμα σίγουρα δεν είναι «φλέβες χρυσού». Ωστόσω, είναι ένας αξιοπρεπής δίσκος, με απλά λαϊκά τραγούδια. Δύσκολο όμως, κάποιοι να θυμούνται τα τραγούδια αυτά μετά από κάποιους μήνες.


πηγή : e-orfeas.gr

[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : margo στις 11-04-2008 22:46 ]