696 online · 210.830 μέλη
Ο πιο περιεργος και δυσνοητος δισκοκριτικος ειναι αναμφισβητητα ο Αργυρης Ζηλος που γραφει στο Αθηνοραμα με...μεγαλο ζηλο. Ειναι σαφως πολυ ψαγμενος στον τομεα του και κρινει cd κυριως alternative. Οταν κρινει καποιον πιο "εμπορικο" καλλιτεχνη, τα αστερακια ειναι οπωσδηποτε λιγοτερα. Και οταν λεω εμπορικα μη φανταστειτε τιποτα Πεγκυ Ζηνα ή Δεσποινα Βανδη. Αυτοι ειναι σα να μην υπαρχουν, απαξιει να ασχοληθει. Αλλα...θα κανει χαρη στο Μυρωνα Στρατη, βαζοντας το νεο του cd στη στηλη του αλλα μονο με ενα αστερακι.
Ας δουμε ομως τις δισκοκριτικες του μια μια για το τευχος 579.
Οσοι εχετε αλλεργια στην alternative μουσικη και στα δυσνοητα κειμενα, μη διαβασετε.
Ιδου :
Vijay lyer
Tirtha (τριαμιση αστερακια)
Τωρα δα πιστευω οτι τον πιανω : τζαζιστας στο "Historicity" ("α" 507) μα και διαλογιστης επι της αυτοσχεδιαζομενης φορμας ("Solo", "α" 545) πριν συστηθει ως βερος συνθετης-τον εχω ικανο!-, ο Νεουορκεζος πιανιστας παρενθετει ενα διεθνικο οραμα που βλεπει προς Ινδια με αξονα την ηλεκτρικη κιθαρα του Prassana και τα ταμπλα του Nitin Mitta. Ο ιδιος παραμενει "αθεραπευτα ρομαντικος"... (A&N)
(Σχολιο : Ποιος Prassana, ποιος Nitin Mitta ; Ο κυριος Ζηλος εχει σαν δεδομενο οτι οι αναγνωστες γνωριζουν αυτα τα ονοματα;)
Does It Offend You Yeah
Don't Say We Didn't Warn You (τριαμιση αστερακια)
Δυναται η λυσσα να παραγαγει αρτιστικο εργο που να μην κατανταει σπαστικο; Θα μου πειτε, τα παντα γινονται στη συγχρονη ποπ, ιδιως στην ανεξελεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς βερσιον της. Για στασου : μηπως ο ελεγχος ακριβως των μεσων ειναι η απαντηση; Σε συνδυασμο με μια γονιμη φαντασια που...καλλιεργεια μαρτυραει, οχι εξαλλοτητα! (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Μα καλα ειναι δυνατον να υπαρχει γκρουπ-αν ειναι γκρουπ μια και δεν το διευκρινιζει- με αυτο το ονομα;;; Και αυτο θεωρειται ποπ; Και τι εννοει ελεγχο των μεσων; Ποιων μεσων;)
Planet of Zeus
Macho libre (τρια αστερακια)
Η ριφομανια του heavy sludge (ασε η φωνητικη δυστροπια...) καταπινεται σαν αντιδοτο στη θεματικη του αβιταμινωση μονο αν η δοσολογια συγκρατιεται σε ευθεια αναλογια με την οργανομορφικη μεριμνα. Εννοια σας και την ξερουν μεσα κι εξω τη δουλεια! (B-Other Side)
(Σχολιο : what?)
Μονο Γυμνο
Τυφλο κοριτσι (δυο αστερακια)
Ηξεις-αφηξεις σινγκλακι, τους αδειαζει στα μισα του δρομου προς εναν ελληνοχρωμο χεβι ροκ λυρισμο- α, ολα κι ολα : αυτοι βιαζονται, οχι εγω! (Αμυμωνη)
(Σχολιο : Ποιοι βιαζονται; Και γιατι βιαζονται;)
L/O/N/G
American Primitive (τριαμιση αστερακια)
Ελα που τιποτε απ' τα δυο δεν παιζει! Θα μπορουσε να σκασει οπουδηποτε ανθει η ποπ καλλιτεχνια (αυτην αντηχει το Αμερικα;) κι οπως κι αν εχει χλομο ο κομψος ηλεκτρομοντερνιστης Rubert Humer των Tosca κι ο σπαρακτικοα λυρικος Chris Eckman (Walkabouts κ.λ.π.) να εβγαζαν σε κοινη θεα τον πρωτογονισμο τους- αλλου κι αλλιως τον ξεφωρτονονται, υποθετω... (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τιποτα απο τα δυο; Ποια δυο; Και επισης, what???)
The Raveonettes
Raven in the Grave (τρια αστερακια)
Η girl group δροσια δεν πνιγεται στο Joy Division-ικό σκοτος που τις τυλιγει ανα ηλεκτροπεριοχες : κοινωνιολογικο μαλλον παρα αισθητικο θεμα εργασιας, δεκτον- κλεινουν ομως οπου να 'ναι 20ετια, κι αραγε ποσοι εμμενουν τοσο σταθερα σε ψυχικες παρα σε χρηστικες αξιες; Δεν διεψευσαν την εκτιμηση μας- και μπραβο τους! (Soundforge)
(Σχολιο : Κοινωνιολογικο θεμα εργασιας;;;)
Νικος Ζαρκος
Greek Guitar Music of the 21st Century (τρια αστερακια)
Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου, σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)
(Δεν καταλαβα. Ολοι αυτοι δηλαδη τι κανουν; Παιζουν κιθαρα; Και ο Ζαρκος τι κανει; Ειναι ο μαεστρος;)
The Blackout
Hope (δυομιση αστερακια)
Καλη κινηση να μοιρασουν το μικροφωνο στο πανκ και στο νεομεταλ, φοβαμαι ομως οτι ανταλασσουν...φιλοφρονησεις- καθενα κραταει τα σπουδαια για παρτη του. (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τι εννοει παλι εδω ο ποιητης;)
Μυρωνας Στρατης
Αλλος κοσμος (ενα αστερακι)
Μια χαρα ποπροκαρει- κεφατα, μπιτατα, νιουγουεβιστικα, ερωτικα! Αντε, καιρος να γραψει και κανα καλο τραγουδι... (Lyra)
(Σχολιο : Τα εμπορικα που λεγαμε... Τι σημαινει νιουγουεβιστικα; Και γιατι απο τη μια λεει οτι ποπροκαρει μια χαρα και απο την αλλη οτι δε γραφει καλα τραγουδια; Εννοει οτι εχει καλη σκηνικη παρουσια; Γιατι εγω το αντιθετο θα ελεγα. Οτι γραφει καλα τραγουδια αλλα δεν εχει καλη σκηνικη παρουσια.)
Ο δισκος της εβδομαδας
Ενας καλυτερος κοσμος
Meredith Monk
Songs of Ascension (τεσσεραμιση αστερακια)
Μακραν η σοβαροτερη βοκαλιστα των καιρων μας, επιπλεον δε αρκετα κατασταλαγμενη ωστε να μην επικεντρωνει το εργο της σ' αυτο της το χαρισμα. Μαλιστα, θα ελεγες οτι τα μερη των εγχορδων, των πνευστων, των κρουστων ή και αλλων φωνων και χορωδιων εχουν το μεριδιο του λεοντος σε 21 υπερανω κατηγοριοποιησης συνθεσεις που, σχηματικα, τις τοποθετεις στο "μεσοδιαστημα" φολκ μελωδιας και μεταρομαντικης γραφης- με μια "προειδοποιηση" : μην τις δενετε στενα με κατι απ' αυτα. Ενας αλλος, ενας σιγουρα καλυτερος κοσμος... (ECM/Μικρη Αρκτος)
(Σχολιο : Πρεπει να εχεις σπουδασει Μουσικη για να καταλαβεις τι εννοει ο ποιητης...)
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : jorge στις 20-06-2011 22:00 ]
Μου αρέσει παιδιά που ενώ δεν γνωρίζετε το θέμα έχετε και άποψη.
Λοιπόν ο Ζήλος για μουσική γράφει βασικά στο περιοδικό Sonik.Εκεί έχει και δυο στήλες...Παλιότερα έγραφε στο περιοδικό Δίφωνο.
Το περιοδικό Αθηνόραμα είναι περιοδικό εξόδου.Δεν είναι μουσικό περιοδικό.Οπότε η στήλη εκεί λειτουργεί σαν ερέθισμα,σαν αναφορά,με χιούμορ και συντομία...
Αν θέλεις να διαβάσεις κριτικές ή παρουσιάσεις του και να τον καταλάβεις-αν σε ενδιαφέρει- μάλλον καλύτερο να διαβάζεις το sonik...
Φυσικά και έχει δεχθεί κριτική ο Ζήλος...Αυτό σωστό είναι από την στιγμή που δημοσιεύει κείμενα...Αλλά η κριτική να γίνεται σοβαρά και με επιχειρήματα που στέκουν....
Ο Αργύρης Ζήλος είναι για μένα ίσως ο πιο έμπειρος και έγκριτος κριτικός της ροκ στην Ελλάδα. Κάνει δισκοκριτική για το χώρο αυτό απο τη δεκαετία του '70 (τότε έγραφε στο περιοδοκό ΗΧΟΣ).
Έκανε μάλιστα δισκοκριτική για Frank Zappa και Velvet Underground όταν οι πλειοψηφία ακροατών και κριτικών αχολούνταν με τους Beatles κι όταν δίσκοι όπως το Hot Rats του Zappa ή το Trout Mask Replica του Captain Beefheart υπήρχαν μόνο εισαγωγής!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : davyd στις 21-06-2011 09:34 ]
Ο Αργύρης Ζήλος είναι από τους λίγους δισκοκριτικούς που εδώ και 40 χρόνια(?) κανεί τη δουλεία του και δεν χαιδεύει το αυτί κανενός...
Κοίτα Στέφανε,επειδή καταλαβαίνω ότι μάλλον δεν έχουμε απαντήσει στις ερωτήσεις σου θα προσπαθήσω να το κάνω εδώ (αν και δεν έχω ακούσει κανένα απ' αυτά κι ίσως θάπρεπε)
Vijay lyer
Tirtha (τριαμιση αστερακια)
Τωρα δα πιστευω οτι τον πιανω : τζαζιστας στο "Historicity" ("α" 507) μα και διαλογιστης επι της αυτοσχεδιαζομενης φορμας ("Solo", "α" 545) πριν συστηθει ως βερος συνθετης-τον εχω ικανο!-, ο Νεουορκεζος πιανιστας παρενθετει ενα διεθνικο οραμα που βλεπει προς Ινδια με αξονα την ηλεκτρικη κιθαρα του Prassana και τα ταμπλα του Nitin Mitta. Ο ιδιος παραμενει "αθεραπευτα ρομαντικος"... (A&N)
(Σχολιο : Ποιος Prassana, ποιος Nitin Mitta ; Ο κυριος Ζηλος εχει σαν δεδομενο οτι οι αναγνωστες γνωριζουν αυτα τα ονοματα;)
---> Και το Google γιατί υπάρχει; Κάνε μια προσπάθεια και θα βρεις αρκετές πληροφορίες για τους εν λόγω
Does It Offend You Yeah
Don't Say We Didn't Warn You (τριαμιση αστερακια)
Δυναται η λυσσα να παραγαγει αρτιστικο εργο που να μην κατανταει σπαστικο; Θα μου πειτε, τα παντα γινονται στη συγχρονη ποπ, ιδιως στην ανεξελεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς βερσιον της. Για στασου : μηπως ο ελεγχος ακριβως των μεσων ειναι η απαντηση; Σε συνδυασμο με μια γονιμη φαντασια που...καλλιεργεια μαρτυραει, οχι εξαλλοτητα! (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Μα καλα ειναι δυνατον να υπαρχει γκρουπ-αν ειναι γκρουπ μια και δεν το διευκρινιζει- με αυτο το ονομα;;; Και αυτο θεωρειται ποπ; Και τι εννοει ελεγχο των μεσων; Ποιων μεσων;)
---> Και βέβαια υπάρχει (ψάξε Google αν αμφιβάλλεις) Όταν λέει για "μέσα" εννοεί προφανώς τα μέσα συνολικής παραγωγής αυτού του είδους μουσική.
Planet of Zeus
Macho libre (τρια αστερακια)
Η ριφομανια του heavy sludge (ασε η φωνητικη δυστροπια...) καταπινεται σαν αντιδοτο στη θεματικη του αβιταμινωση μονο αν η δοσολογια συγκρατιεται σε ευθεια αναλογια με την οργανομορφικη μεριμνα. Εννοια σας και την ξερουν μεσα κι εξω τη δουλεια! (B-Other Side)
(Σχολιο : what?)
---> Με άλλα λόγια τεχνικά άρτιο αλλά θεματικά αδύναμο
Μονο Γυμνο
Τυφλο κοριτσι (δυο αστερακια)
Ηξεις-αφηξεις σινγκλακι, τους αδειαζει στα μισα του δρομου προς εναν ελληνοχρωμο χεβι ροκ λυρισμο- α, ολα κι ολα : αυτοι βιαζονται, οχι εγω! (Αμυμωνη)
(Σχολιο : Ποιοι βιαζονται; Και γιατι βιαζονται;)
---> Οι "Μόνο Γυμνό" βιάζονται. Συνέχεια του "Ήξεις-αφίξεις" με το οποίο αρχίζει, μιλώντας μετά για τα "μισά του δρόμου" και το τελειώνει με τα περί "βιασύνης". Αν το είχα ακούσει ίσως μπορούσα να σε φωτίσω περισσότερο.
L/O/N/G
American Primitive (τριαμιση αστερακια)
Ελα που τιποτε απ' τα δυο δεν παιζει! Θα μπορουσε να σκασει οπουδηποτε ανθει η ποπ καλλιτεχνια (αυτην αντηχει το Αμερικα;) κι οπως κι αν εχει χλομο ο κομψος ηλεκτρομοντερνιστης Rubert Humer των Tosca κι ο σπαρακτικοα λυρικος Chris Eckman (Walkabouts κ.λ.π.) να εβγαζαν σε κοινη θεα τον πρωτογονισμο τους- αλλου κι αλλιως τον ξεφωρτονονται, υποθετω... (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τιποτα απο τα δυο; Ποια δυο; Και επισης, what???)
---> Τίποτα απ' τα δύο: Ούτε American ούτε Primitive δηλαδή (βλέπε πρωτογονισμός που αναφέρει παρακάτω με... σεξουαλικά μάλλον υπονοούμενα)
The Raveonettes
Raven in the Grave (τρια αστερακια)
Η girl group δροσια δεν πνιγεται στο Joy Division-ικό σκοτος που τις τυλιγει ανα ηλεκτροπεριοχες : κοινωνιολογικο μαλλον παρα αισθητικο θεμα εργασιας, δεκτον- κλεινουν ομως οπου να 'ναι 20ετια, κι αραγε ποσοι εμμενουν τοσο σταθερα σε ψυχικες παρα σε χρηστικες αξιες; Δεν διεψευσαν την εκτιμηση μας- και μπραβο τους! (Soundforge)
(Σχολιο : Κοινωνιολογικο θεμα εργασιας;;;)
---> Θεωρεί για κάποιο λόγο ότι το φαινόμενο "Raveonettes" ξεφεύγει απ' τα όρια της δικής του δουλειάς (αισθητικό) και χρήζει κάποιου είδους κοινωνική ανάλυση (δηλ. αυτό το "girl group δροσιά" σε αντίφαση με το Joy Division-ικό σκότος που λέει)
Νικος Ζαρκος
Greek Guitar Music of the 21st Century (τρια αστερακια)
Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου, σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)
(Δεν καταλαβα. Ολοι αυτοι δηλαδη τι κανουν; Παιζουν κιθαρα; Και ο Ζαρκος τι κανει; Ειναι ο μαεστρος;)
---> Ίσως αν το ξαναγράψω έτσι το καταλάβεις:
Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου (σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες) απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)
Είναι φανερό ότι ο Νίκος Ζάρκος παίζει στην κιθάρα συνθέσεις των εν λόγω
The Blackout
Hope (δυομιση αστερακια)
Καλη κινηση να μοιρασουν το μικροφωνο στο πανκ και στο νεομεταλ, φοβαμαι ομως οτι ανταλασσουν...φιλοφρονησεις- καθενα κραταει τα σπουδαια για παρτη του. (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τι εννοει παλι εδω ο ποιητης;)
---> Καλή κίνηση να παντρέψουν πανκ με νεομέταλ αλλά παρ' όλα τα καλά στοιχεία, τελικά δεν τα καταφέρνουν στο πάντρεμα
Μυρωνας Στρατης
Αλλος κοσμος (ενα αστερακι)
Μια χαρα ποπροκαρει- κεφατα, μπιτατα, νιουγουεβιστικα, ερωτικα! Αντε, καιρος να γραψει και κανα καλο τραγουδι... (Lyra)
(Σχολιο : Τα εμπορικα που λεγαμε... Τι σημαινει νιουγουεβιστικα; Και γιατι απο τη μια λεει οτι ποπροκαρει μια χαρα και απο την αλλη οτι δε γραφει καλα τραγουδια; Εννοει οτι εχει καλη σκηνικη παρουσια; Γιατι εγω το αντιθετο θα ελεγα. Οτι γραφει καλα τραγουδια αλλα δεν εχει καλη σκηνικη παρουσια.)
---> Για σκηνική παρουσία σίγουρα δεν λέει γιατί δεν βλέπει τίποτα Live. CD ακούει. Εκείνο που εννοεί ότι τα τραγούδια είναι γραμμένα με γνωστή επιτυχημένη συνταγή για hit αλλά μάλλον δεν αρέσουν στιν ίδιο. Όσο για το "νιουγουειβίστικα" εννοεί προφανώς συγκεκριμένο παίξιμο (ή και ενορχήστρωση) που παραπέμπει σε 80s ίσως και σε 90s.
Ενας καλυτερος κοσμος
Meredith Monk
Songs of Ascension (τεσσεραμιση αστερακια)
Μακραν η σοβαροτερη βοκαλιστα των καιρων μας, επιπλεον δε αρκετα κατασταλαγμενη ωστε να μην επικεντρωνει το εργο της σ' αυτο της το χαρισμα. Μαλιστα, θα ελεγες οτι τα μερη των εγχορδων, των πνευστων, των κρουστων ή και αλλων φωνων και χορωδιων εχουν το μεριδιο του λεοντος σε 21 υπερανω κατηγοριοποιησης συνθεσεις που, σχηματικα, τις τοποθετεις στο "μεσοδιαστημα" φολκ μελωδιας και μεταρομαντικης γραφης- με μια "προειδοποιηση" : μην τις δενετε στενα με κατι απ' αυτα. Ενας αλλος, ενας σιγουρα καλυτερος κοσμος... (ECM/Μικρη Αρκτος)
(Σχολιο : Πρεπει να εχεις σπουδασει Μουσικη για να καταλαβεις τι εννοει ο ποιητης...)΄
---> Εδώ νομίζω είναι πιο σαφής απο οπουδήποτε αλλού. Η Μονκ δεν χρησιμοποιεί τις ερμηνευτικές της ικανότητες (παρ' όλο που τις έχει) για να "καπελώσει" τα τραγούδια αλλά επικεντρώνεται σε άλλα πράγματα (ενορχήστρωση, vocals κλπ)
Πάντως συνέχισε να διαβάζεις την -ιδιαίτερη αλήθεια- γραφή του Ζήλου και σύντομα πιστεύω θα τον καταλαβαίνεις καλύτερα,
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : davyd στις 21-06-2011 19:51 ]
Αγαπητέ κύριε Κριτικέ των Κριτικών.. Ουδείς σου φταίει εάν έχεις παραμερίσει την ελληνική γλώσσα και δη τους ιδιωματισμούς της μουσικής ορολογίας προς χάριν των sms συντομεύσεων..
Υποθέτω ότι θα διάβαζες πιο ευχάριστα δισκοκριτικές που καταλήγουν σε LOL, WTF και BTW..
Επί 25 συναπτά έτη αρθρογραφώ σε έντυπα όπως το "Ποπ & Ροκ", "Δίφωνο", "Ζοο", "Αthens Voice", "Σχολιαστής", "Sonik", αλλά και σε ελληνόφωνες εφημερίδες της Νέας Υόρκης..
Και εξακολουθώ να βγάζω το καπέλο μου στον Αργύρη Ζήλο.. Να υποκλίνομαι στη σχιζοφρενή ευφυία του..
Υπάρχουν όντως στιγμές που με μπερδεύει κι εμένα.. Επίσης, δεν συμφωνώ πάντοτε μαζί του..
Όμως, εξακολουθεί να είναι ο αγαπημένος μου διότι..
1) έχει ένα καθαρά δικό του ύφος, κάτι που σπανίζει στις μέρες μας, ιδιαίτερα στην όχι και τόσο απαιτητική "καλλιτεχνική" δημοσιογραφία...
2) έχει κατά καιρούς επινοήσει δικούς του όρους για να δώσει το στίγμα κάποιας μουσικής (π.χ. "ηλεκτρονομία"), κάτι που επίσης σπανίζει..
3) είναι σε θέση να αναλύσει/παρουσιάσει (με επιχειρήματα) οποιοδήποτε άλμπουμ, από έντεχνες σαχλαμάρες μέχρι τις ψευτοπόπ απόπειρες των MTV wannabees μέχρι αβαν-γκαρντ ψυχεδελοηλεκτρονικοδιαστημικοσυντμπαρετικούς πειραματισμούς μέχρι τα μπουζούκια της κυρα Γιώργαινας..
4) χαίρεσαι να τον διαβάζεις - είναι άριστος χειριστής της ελληνικής γλώσσας..
Πιστεύω ότι όλα είναι θέμα συνήθειας.. Η πρώτη φορά που θα διαβάσεις Ουμπέρτο Έκο θα σε αφήσει με πλήθος ερωτηματικά και αναπάντητες απορίες.. Όσο όμως διεισδύεις στον τρόπο γραφής του και στους συμβολισμούς που χρησιμοποιεί, τόσο περισσότερο τον κατανοείς και τον εκτιμάς..
Same here...
LOL
-----------------
"Energy Fools The Magician"
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : djmetronomos στις 23-06-2011 11:54 ]
+ 10000 με αυτά που γράφει ο djmetronomos !!! Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο !!! Να προσθέσω επίσης για τον κ. Αργύρη Ζήλο ότι :
α/ Είναι από τους ελάχιστους μουσικοκριτικούς που θα αποδώσουν σε έναν δίσκο "τα του Καίσαρος τω Καίσαρι" !!! Και, μάλιστα, όπως επισήμανε κι ο προλαλήσας, από οποιοδήποτε μουσικό ιδίωμα προέρχεται ο δίσκος !!! Ό,τι είναι ο δίσκος, ό,τι αξίζει, ό,τι "βεληνεκές" έχει .... θα το περιγράψει ο κ. Ζήλος !!! Είναι από εκείνους τους μουσικοκριτικούς που διακρίνεις μεγάλο βαθμό αντικειμενικότητας αλλά και αυξημένο το "περί δικαίου αίσθημα" !!!
Βεβαίως, στο παρελθόν έχει υποπέσει και σε "ατοπήματα" !!! Για παράδειγμα, ο Ισαάκ Σούσης στο βιβλίο που έγραψε για τον Μάνο Λοϊζο δημοσιεύει [βλ. σελ. 356 - 357] μια καυστική κριτική του Αργύρη Ζήλου για τον δίσκο του Μάνου Λοϊζου "Τα τραγούδια του δρόμου", την οποία είχε γράψει το 1975 στο περιοδικό ΗΧΟΣ !!! Είμαι, όμως, σίγουρος ότι αυτά τα "ατοπήματα" του παρελθόντος φρόντισε να μην τα επαναλάβει !!! Έτσι, πριν από κάμποσα χρόνια διάβασα στο ΔΙΦΩΝΟ ένα κείμενό του σχετικά με κάποιον δίσκο του Μάνου Λοϊζου !!! Εκεί ο κ. Ζήλος στάθηκε με θαυμασμό απέναντι στο έργο του πολύ σπουδαίου μας συνθέτη και αναγνώρισε την προσφορά του στον ελληνικό πολιτισμό !!!
β/ Όσες φορές έχω διαβάσει κριτική του είτε στο ΔΙΦΩΝΟ είτε στο ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ, σε καμία δεν τον έχω δει να προσβάλλει τον καλλιτέχνη με τον οποίο ασχολείται !!! Αλλά και όταν θα πρέπει να πει "σκληρά λόγια" για έναν δίσκο, θα το κάνει με τον πλέον "διακριτικό" τρόπο [εμ, έχει τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο γραφής που απαιτεί να διαθέτεις μια κάποια ικανότητα για να ... τον "αποκωδικοποιήσεις" !!!] και με ένα "υποδόριο χιούμορ" το οποίο .... πολύ δύσκολα θα το καταλάβεις !!!
Τελειώνοντας .... επιτρέψατέ μου να μιλήσω "επί προσωπικού επιπέδου" [
] : Ο κ. Ζήλος είχε γράψει πριν κάμποσα χρόνια κριτική στο Αθηνόραμα [στη στήλη της μουσικής] για το cd μου "Κώστας Άγας IV" !!! Λοιπόν, αυτό το λιτό, ολίγων σειρών, κείμενό του είναι, μέχρις στιγμής, ό,τι πιο εύστοχο έχω διαβάσει στο μουσικό τύπο για προσωπική μου δουλειά !!! Και, μάλιστα, χωρίς να με κολακέψει και χωρίς να με "χαϊδέψει" !!! Έγραψε για το cd μου ακριβώς αυτό που του άξιζε [και το φιλοδώρησε με δυόμισι αστεράκια] !!! Αφού όταν διάβασα το κείμενό του είπα : "μα ... είναι δυνατόν να έπεσε τόσο μέσα σε ό,τι έγραψε ??? Μήπως ... ήταν εκεί, δίπλα μου, όταν έγραφα και ηχογραφούσα τα τραγούδια" ????
-----------------
How can we Dance when our earth is turning / How do we sleep while our beds are burning ??? [Midnight Oil - Beds Are Burning]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : kwstasagas στις 21-06-2011 23:26 ]
Δε μου αρέσει ο όρος "κριτικός". Ο Αργύρης Ζήλος είναι γνώστης και πάνω απ' όλα "κοινωνός"και "μύστης" της μουσικής. Πολλά καλά έγραψε και γράφει, αλλά οι παρουσιάσεις του στο περιοδικό "ΖΟΟ" που έβγαινε τη περίοδο 1997-2000 ήταν για μένα ορόσημο.
Ωραιο θεμα για να γραψω μια γενικη αποψη.Τον Αργυρη Ζηλο τον θυμαμαι απο αρχες 80.Ακομα και τοτε η γνωμη του δεν υπηρξε απειλη για κανεναν αφου δεν μπορω να θυμηθω αν καποιος παρατησε την μουσικη λογω μιας ασχημης κριτικης του η καποιος αλλος εκανε μεγαλη καρριερα(οπου θα την εκανε ουτως η αλλως αν ηταν καλος).Και βεβαια σημερα η γνωμη του ισως εχει λιγοτερη αξια λογω της τεραστιας και ελευθερης διακινησης της μουσικης αλλα και του διαφορετικου τροπου σκεψης των καλλιτεχνων εν γενει.Δεν τον γνωριζω προσωπικα και καταλαβαινω οτι εχει εξελιξει την γραφη του με εναν ιδιαιτερο τροπο αλλα το αποτελεσμα ειναι στο μυαλο μου το ιδιο.Δεν ενδιαφερεται κανενας σοβαρος καλλιτεχνης για την οποιαδηποτε κριτικη.Ο καθενας γραφει οτι γουσταρει αρμονικο η οχι,παραφωνο η οχι,ποπ η λαικο η χεβι μεταλ η εντεχνο και πολλες φορες ολα μαζι.Ο,τι κανει ευτυχισμενο τον δημιουργο.Μια καλη η κακη κριτικη δεν θα του χαλασει την ημερα.Οποιος ενδιαφερεται για μια κριτικη απο τον Ζηλο η οποιονδηποτε αλλο δεν βρισκεται σε επαφη με τον εαυτο του.
Πιστευα παντα και το πιστευω ακομα οτι οι κριτικοι(ολων των τεχνων)κινουνται παραλληλα με τους καλλιτεχνες.Σαν μικροβια πανω σε υγειεις οργανισμους.Και αυτο γιατι οι καλλιτεχνες θα πρεπει να αποδειξουν το ταλεντο τους, στον εαυτο τους,στο κοινο τους η στην γατα τους στο σπιτι.Η προσπαθεια για γνωση ειναι συνεχης σε ολους τους καλλιτενες που σεβονται τον εαυτο τους και για παντα.Μεχρι να του πεσουν οι καρποι η πλατη η μεση τα χερια και τα ποδια η μεχρι να του ξεκολλησουν οι πνευμονες.Στο τελος της καθε προσπαθειας ερχεται ο κριτικος να σου πει την ακαματικη γνωμη του.Ειναι σαν να μαζευω ολη μερα σταφυλια στο χωραφι μου,υπομενοντας μηνες εργασιας και τελικα ενας περαστικος να δοκιμασει και να μου πει σε μια στιγμη αν ειναι καλα η οχι.Θα δεχθω κριτικη μονο απο τον αγροτη του διπλα χωραφιου γιατι και αυτος εκανε την ιδια δυσκολη και επιπονη προσπαθεια.Δεν θα αγιοποιησω κανεναν αλλον γιατι τοτε η ολη μου παρουσια στην γνωση θα ειναι χαμενη.
Δεν με πειραζει να κυκλοφορω με εναν κριτικο πανω μου......με πειραζει ομως να βλεπω αλλους να τους ταιζουν και να τους ποτιζουν οπως εγω στον σκυλο μου.Επαναλαμβανω οτι για τον Αργυρη τον Ζηλο δεν εχω αποψη προσωπικη αλλα για την δουλεια του(την εχω διαβασει αρκετα) σαν κριτικος... εχω.Δικαιωματικα.Φετος κλεινω 30 χρονια στην μουσικη και μαλλον κατι ξερω απο το συναφι τους.
-----------------
Κυρος Γραναζης Οικολογος κρεατοφαγος
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : NikoMenemen στις 23-06-2011 10:18 ]
Όντως οι κριτικοί της Τέχνης τρέφονται από τους δημιουργούς..
Από την άλλη, δεν με ενοχλεί να διαβάσω τη γνώμη κάποιου που έχω μάθει να εμπιστεύομαι μέσα από τα χρόνια (Charles Shaar Murray, Greil Marcus, David Browne, Μάκης Μηλάτος, Αργύρης Ζήλος, κλπ, κλπ..)
Πολλές φορές υπάρχει ταύτιση απόψεων.. Δημιουργείται μια εμπιστοσύνη.. Και κακό δεν κάνει προτού δώσω 15 ευρώ για το καινούργιο άλμπουμ των Fantastic Fasaria, να ξέρω ότι το ηχογράφησαν στην κουζίνα τους με Tefal τηγάνια για κρουστά και ξεχαρβαλωμένες κιθάρες να συνοδεύουν μια τύπισσα που θα ήθελε να είναι η Μαρία Κάλας της εναλλακτικής φολκ..
Γλυτώνω χρήμα και χρόνο.
Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τους δύο ανωτέρω προλαλήσαντες,που είναι βετεράνοι τής μουσικής και κουβαλούν εμπειρίες δεκαετιών πίσω τους.Οι κριτικοί κάποιες φορές μάς είναι χρήσιμοι γιατί μάς δίνουν προκαταρκτικές πληροφορίες γιά ένα CD (και LP παλιότερα) κάποιου άγνωστου καλλιτέχνη που δέν τον έχουμε ακούσει πουθενά-και όταν οι κριτικοί είναι βαθείς γνώστες τής μουσικής και αντικειμενικοί,οι πληροφορίες αυτές είναι ακριβείς και μάς αποτρέπουν από το να δώσουμε τζάμπα τα ευρώ μας (που τώρα με τα μνημόνια και τα βραχυμεσομακροπρόθεσμα και τα εφαρμοστικά δέν μάς περισσεύουν και ιδιαίτερα).
Ειδικά γιά τον Αργύρη Ζήλο έχω να πώ ότι είναι όντως από τους λίγους αξιόπιστους Ελληνες δισκοκριτικούς που υπάρχουν.Εχω διαβάσει κριτικές του παλιότερα στον ΗΧΟ και στο ΠΟΠ & ΡΟΚ και μόνο ελάχιστες φορές οι απόψεις του δέν συμφωνούσαν μ'αυτά που διαπίστωνα όταν άκουγα το LP (είπαμε,δέν υπήρχαν CD τότε).Εχει κάνει και λάθη,βέβαια-όπως κάθε άνθρωπος.Ακόμα και οι πιό αξιόπιστοι κριτικοί μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να κάνουν λάθη,ουδείς γάρ άσφαλτος (που λέει και η Αντζελα Δημητρίου).
(Γιά τον Μάκη Μηλάτο που ανέφερε ο συνάδελφος μετρονόμος έχω κάποια μικρή ένσταση,καθώς έτυχε να τον γνωρίσω προσωπικά,ήταν παραγωγός σε ένα LP-συλλογή όπου συμμετείχα με τους ΚΑΚΤΟΣ το 1979-80 και η παραγωγή που μάς έκανε δέν μπορώ να πώ ότι ήταν από τίς καλές.Αυτό είχε σάν συνέπεια να μάς "θάψουν" κυριολεκτικά όλες οι κριτικές που έγιναν στο LP αυτό,νομίζω μάλιστα είχε κάνει μιά και ο ίδιος ο Μηλάτος...)
ΥΓ.Τα τηγάνια Tefal αποδίδουν πολύ χαρακτηριστικό ήχο όταν χρησιμοποιούνται ώς κρουστά-το έχω δοκιμάσει με κάποια που έχω στην κουζίνα μου και που,επειδή δέν μαγειρεύω,σκέφτομαι να τα αξιοποιήσω καταλλήλως....
Ο δημιουργός του post (αν και δεν τον ξέρω) δεν νομίζω να ήθελε ούτε να υποτιμήσει, ούτε να προσβάλει τον Ζήλο.
Το δυσνόητο δεν είναι απαραίτητα και κακό.
Εγώ δεν τον ήξερα τον άνθρωπο, όπως και πολλοί άλλοι δεν θα τον ήξεραν πριν από αυτό το post.
Και μια ερώτηση: αυτά τα “("α" 507)” και “("Solo", "α" 545)” που γράφει, τι σημαίνουν;
Παράθεση:
|
Δεν τον κατηγόρησε κανένας για αυτό...
Παράθεση:
|
Αθηνόραμα,τεύχος 507 ή 545 αντίστοιχα...Το solo δεν ξέρω...
Σαφως και δεν τον υποτιμω. Απλα λεω οτι ειναι δυσνοητος.
Επισης γνωριζω οτι αρθρογραφει και στο Sonik.
Δε γνωριζα ομως οτι ασχολειται τοσα πολλα χρονια με τη δισκοκριτικη. Μπραβο του. Η γνωμη του μετραει και πρεπει να μετραει. Ο ανθρωπος ξερει απο μουσικη. Τα κειμενα του ομως ειναι λιγο δυσκολα για το μεσο αναγνωστη, απευθυνονται περισσοτερο σε μουσικοφιλους που ειναι ψαγμενοι. Μπορει να συμφωνεις ή να διαφωνεις για τις κριτικες του, αλλα η γνωμη του εχει βαρυτητα, αφου ασχολειται τοσα χρονια με αυτο.
Και να σας πω και κατι, εμενα μου αρεσει να τον διαβαζω κι ας μην καταλαβαινω τι λεει!
Απο το Ζήλο (μέσω του πατέρα του κολλητού μου που τον διάβαζε στον Ήχο απο τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης) έμαθα μουσική. Αργότερα έψαξα και βρήκα μερικούς Ήχους στο Μοναστηράκι και αντιλήφθηκα απο πρώτο χέρι πόσο μεγάλος είναι.
Παράθεση:
|
Πολύ σωστά !!! Κι εγώ του χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ επειδή στο Αθηνόραμα διάβασα μια κριτική του για μια επετειακή έκδοση που έβγαλε η θρυλική, μερακλίδικη εταιρία Decca με τίτλο Legend Of A Mind !!! Επρόκειτο για μια υπέροχη, πανέμορφη έκδοση, αποτελούμενη από τρία cd μέσα σε ένα όμορφο χάρτινο κουτί, τα οποία περιείχαν την .... "κρεμ ντε λα κρεμ" από τις ηχογραφήσεις ροκ, προγκρέσσιβ ροκ, ψυχεδελορόκ κλπ συγκροτημάτων που στεγάσθηκαν υπό τη σκέπη της Decca την περίοδο 1968 με 1975 : Camel, Thin Lizzy, Moody Blues, Aardvark, Egg, Caravan, Curved Air, Khan κλπ κλπ ... Μάλιστα, πολλά από τα τραγούδια αυτής της συλλογής είναι δυσεύρετα και "συλλεκτικά" !!! Η συλλογή αυτή βγήκε σε περιορισμένα αντίτυπα και ... σύντομα εξαντλήθηκε !!! 'Ομως, χάρις στον Αργύρη Ζήλο, που επισήμανε στο Αθηνόραμα την ύπαρξή της [και τη βαθμολόγησε με 4 ή 5 αστεράκια], πρόλαβα και αγόρασα ένα αντίτυπο !!!
Επίσης, χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αργύρη Ζήλο για εκείνο το άρθρο που έγραψε στο περιοδικό Δίφωνο για την επανέκδοση σε cd του δίσκου Tago Mago των Can !!! Μέσα σε μία παράγραφο έγραψε ένα κείμενο- υπόδειγμα, φωτίζοντας όλες τις πτυχές αυτού του πολύ σπουδαίου γερμανικού συγκροτήματος, βασικού εκπροσώπου της Krautrock σχολής !!! Αποτέλεσμα : το cd του Tago Mago εισήλθε στη δισκοθήκη μου και ... έχει λιώσει απ' το πολύ παίξιμο !!!!
Και τέλος .... διάβασα στο Δίφωνο την κριτική του για τον δίσκο του Θανάση Παπακωνστανίνου με τίτλο "Αγρύπνια" !!! Η κριτική του τελείωνε, περίπου, με την εξής φράση : "Αμφιβάλλω αν στην άνευρη ελληνική δισκογραφία θα ακούσουμε ξανά στο μέλλον έναν τόσο "νευρώδη" δίσκο σαν κι αυτόν" !!! Πόσο μα πόσο μέσα έπεσε [πάντα κατά την ταπεινή μου άποψη] !!! Από τους δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας της δεκαετίας που μάς πέρασε [2000 - 2010] η Αγρύπνια του Θανάση Παπακωνσταντίνου είναι με διαφορά αυτός που με εντυπωσίασε περισσότερο ....
