305 online · 210.844 μέλη
Καλησπέρα παιδιά!'Εχουμε και κλαίμε:
H δημοφιλέστατη πλέον xρήση mp3-και όχι μόνο- για την συμπίεση και αναπαραγωγή μουσικής,επαναφέρει εξ'ορισμού δύο θεμελιώδη επί της διανομής ζητήματα:
α)Το ζήτημα της ποιότητας αναπαραγωγής του χ μουσικού έργου
β)Το ζήτημα της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων του y καλλιτέχνη
'Οσο αναφορά το α,δεν είναι ''καταστροφή'' για έναν μουσικόφιλο να ''την ακούει'' αποκλειστικά μέσω youtube ή/και mp3(online)player(s);
'Οσο αναφορά το β,εμφανίζονται κατά καιρούς καλλιτέχνες οι οποίοι ''προσφέρουν'' καινούριες δισκογραφικές δουλειές online,έναντι συμβολικής τιμής ή ακόμα και δωρεάν!'Αραγε το κάνουν επειδή βρίσκονται μπροστά από την εποχή τους ή... ''πίσω από την φήμη τους'';
Αυτά!
ΥΓ.Οι φανατικοί μουσικόφιλοι δεν εγκαταλείπουν τα δισκάδικα!
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : pastella στις 06-03-2012 18:29 ]
Παράθεση:
|
Δεν μπορώ να το αντιληφθώ θετικά σε καμία περίπτωση.
Οι καλλιτέχνες ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ για την ηχογράφηση και την παραγωγή των κομματιών. Είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό. Μουσικοί, τεχνικοί, οργανοπαίχτες, ηχολήπτες, παραγωγοί, συνθέτες, στιχουργοί, άνθρωποι που δουλεύουν στις δισκογραφικές, εργαζόμενοι σε δισκοπωλεία και πάει λέγοντας.
Γιατί κάποιος να πάρει δωρεάν μία δουλειά που κόστισε ένα τεράστιο ποσό χρημάτων για να ολοκληρωθεί...
Είναι κλοπή αυτό το πράγμα.
Όταν κάποιος δεν έχει λεφτά να αγοράσει ένα δίσκο, ας μην τον αγοράσει. Ας περιμένει να τον αγοράσει όταν θα βρει λεφτά ή όταν θα μειωθεί η τιμή κλπ.
Και έπειτα απομυθοποιείται τελείως και η μουσική βιομηχανία.
Κάποτε πούλαγαν τους δίσκους (πανάκριβα το βινύλια όπως και τα cd) ανά εκατομμύρια κόπιες...σήμερα πουλάνε 300.000 αντίτυπα και το θεωρούν και επιτυχία (μιλάμε για ξένη δισκογραφία).
Μην αναφερθούμε και στην Ελλάδα που έχουμε καταντήσει ένας δίσκος να γίνεται χρυσός με 6.000 αντίτυπα (!!!).
Τα έσοδα δεν φτάνουν ούτε για να πληρωθεί το studio που έκανε την ηχογράφηση και όσο για το καλλιτέχνη, αν δεν έχει κλείσει ζωντανές εμφανίσεις, δεν τον βλέπω καλά στα οικονομικά του 
Απλά όλα είναι θέμα ηθικής...
Παράθεση:
|
Σήμερα είναι εφικτό να κάνη κάποιος μιά καλή παραγωγή με λιγώτερα από "χιλιάδες ευρώ".
Παράθεση:
|
Πρώτα απ'όλα,είναι λιγώτεροι απ'αυτούς που έγραψες.Οι οργανοπαίχτες και οι συνθέτες είναι μουσικοί,οπότε δέν χρειάζεται να τους αναφέρης εις...τριπλούν.Επίσης,οι ηχολήπτες είναι τεχνικοί,οπότε πάλι πλεονάζεις.
Επειτα,όπως προανέφερα,σήμερα κάποιος μπορεί να κάνη μιά παραγωγή με λίγα χρήματα και χωρίς να εμπλέξη τόσο πολύ κόσμο.
Παράθεση:
|
Γιατί επί τόσα χρόνια οι δισκογραφικές εταιρίες πουλούσαν τα βινύλια και τα cd σε εξωφρενικές τιμές,ενώ σε πολλές περιπτώσεις το μόνο τους κόστος ήταν αυτό τής διανομής; (το κόστος τών μουσικών,τής ηχογράφησης κλπ το επωμιζόταν ο καλλιτέχνης).
Παράθεση:
|
Αν,όταν βρή λεφτά,ο δίσκος έχη εξαντληθεί και δέν πρόκειται να επανεκδοθή,αυτός ο "κάποιος" δέν θα τον αγοράση ποτέ-και είναι κρίμα,άν ο δίσκος περιέχη κάποια καλά τραγούδια που αυτός ο "κάποιος" θα ήθελε πολύ να τα έχη.Ομοίως και όταν θα μειωθή η τιμή του (που δέν γίνεται και πολύ συχνά).
Παράθεση:
|
Ε καί;Κακό είναι αυτό;
Παράθεση:
|
Ακριβώς επειδή κάποτε πούλαγαν τα βινύλια και τα cd πανάκριβα και ο κόσμος δέν μπορούσε να τα αγοράση,αναπτύχθηκε η "πειρατεία" (που δέν είναι τωρινό φαινόμενο,όπως έγραψε κι'ο Spoiler,υπήρχε από την εποχή τής κασέτας).Επειτα,με την έλευση τής ψηφιακής τεχνολογίας,τού mp3 και τού wav,έγινε πιό εύκολη και η μεταφορά και διάδοση τών τραγουδιών.
Παράθεση:
|
Το είπαμε αυτό πού οφείλεται,μήν τα ξαναλέμε...
Παράθεση:
|
Εξαρτάται.Από τον καλλιτέχνη,το studio,τίς ζωντανές εμφανίσεις και πολλά άλλα.
Παράθεση:
|
Και η δική σου πρόταση ποιά είναι;Να εξακολουθήσουν να μάς πουλάνε πανάκριβα τα βινύλια και τα cd οι δισκογραφικές,γιά να μήν "απομυθοποιηθή η μουσική βιομηχανία";
-----------------
Τίς πιό καλές σου στιγμές τίς είχες ζήσει στο χτές που δέν θυμόσουν
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : Hastaroth στις 05-03-2012 20:31 ]
(Σήμερα είναι εφικτό να κάνη κάποιος μιά καλή παραγωγή με λιγώτερα από "χιλιάδες ευρώ".)
Διαφωνώ. Με λιγότερα από "χιλιάδες ευρώ" μπορεί να κάνει μία μέτρια ή ΜΗ επαγγελματική παραγωγή χαμηλής ποιότητας.
(Πρώτα απ'όλα,είναι λιγώτεροι απ'αυτούς που έγραψες.Οι οργανοπαίχτες και οι συνθέτες είναι μουσικοί,οπότε δέν χρειάζεται να τους αναφέρης εις...τριπλούν.Επίσης,οι ηχολήπτες είναι τεχνικοί,οπότε πάλι πλεονάζεις. Επειτα,όπως προανέφερα,σήμερα κάποιος μπορεί να κάνη μιά παραγωγή με λίγα χρήματα και χωρίς να εμπλέξη τόσο πολύ κόσμο.)
Αδυνατώ να καταλάβω σε ποιους καλλιτέχνες αναφέρεσαι. Εγώ ασχολούμαι κυρίως με την ξένη δισκογραφία και γνωρίζω καλά ότι μία καλή παραγωγή κοστίζει πολύ μεγάλα ποσά. Όπως το ίδιο ισχύει και για τα ελληνικά δεδομένα. Αναφέρομαι σε καλλιτέχνες που έχουν μια Α επιτυχία, γιατί αυτοί είναι το θέμα μας. Αυτοί που απλώς πειραματίζονται με τους ήχους σε ένα στούντιο δεν αποσκοπούν και σε εμπορικότητα, συνεπώς δεν τους επηρεάζει η πειρατεία.
[ Γιατί επί τόσα χρόνια οι δισκογραφικές εταιρίες πουλούσαν τα βινύλια και τα cd σε εξωφρενικές τιμές,ενώ σε πολλές περιπτώσεις το μόνο τους κόστος ήταν αυτό τής διανομής; (το κόστος τών μουσικών,τής ηχογράφησης κλπ το επωμιζόταν ο καλλιτέχνης). ]
Κάνεις λάθος. Πρόσθεσε στα έξοδα της εταιρίας τα έξοδα που σχετίζονται με το marketing. Ξαναλέω πως η πειρατεία επηρέασε τους δημοφιλείς καλλιτέχνες. Οι καλλιτέχνες που δεν διαφημίζονταν παλαιότερα, δεν θα πουλούσαν ούτε και τώρα σε συνθήκες πειρατείας. Και όσο για το κόστος της παραγωγής ενός δίσκου, δεν το επωμίζεται ο καλλιτέχνης αλλά ο παραγωγός του δίσκου ή η δισκογραφική εταιρία. Εσύ αναφέρεσαι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων που είχαν να διαθέσουν χρήματα για την παραγωγή.
[Αν,όταν βρή λεφτά,ο δίσκος έχη εξαντληθεί και δέν πρόκειται να επανεκδοθή,αυτός ο "κάποιος" δέν θα τον αγοράση ποτέ-και είναι κρίμα,άν ο δίσκος περιέχη κάποια καλά τραγούδια που αυτός ο "κάποιος" θα ήθελε πολύ να τα έχη.Ομοίως και όταν θα μειωθή η τιμή του (που δέν γίνεται και πολύ συχνά).]
Δηλαδή προτείνεις αν κάτι δεν μπορούμε να το αποκτήσουμε, να το κλέψουμε; Διότι η πειρατεία ΕΙΝΑΙ μορφή κλοπής.
[ Ε καί;Κακό είναι αυτό; (-Περί απομυθοποίησης μουσικής βιομηχανίας) ]
Ναι, κακό είναι αυτό. Η μουσική έχασε την αίγλη της και το κύρος που κατείχε όταν σταμάτησαν να υπάρχουν υπερεμπορικοί δίσκοι και φαινόμενα, ενώ πίσω από αυτή τη βιομηχανία, υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που εργάζονται και ζουν από αυτή (και φυσικώ δεν εννοώ μόνο τους καλλιτέχνες που πλούτισαν, αλλά από τον πιο μικρό παράγοντα όπως τον υπάλληλο ενός δισκοπωλείου μέχρι τον σκηνοθέτη ενός μουσικού βίντεο, εφόσον οι πωλήσεις πλέον δεν επιτρέπουν "περιττά έξοδα").
[Ακριβώς επειδή κάποτε πούλαγαν τα βινύλια και τα cd πανάκριβα και ο κόσμος δέν μπορούσε να τα αγοράση,αναπτύχθηκε η "πειρατεία" (που δέν είναι τωρινό φαινόμενο,όπως έγραψε κι'ο Spoiler,υπήρχε από την εποχή τής κασέτας).Επειτα,με την έλευση τής ψηφιακής τεχνολογίας,τού mp3 και τού wav,έγινε πιό εύκολη και η μεταφορά και διάδοση τών τραγουδιών.]
Δεν νομίζω η πειρατεία να επηρέασε το 1997 τη Shania Twain όταν με ένα country δίσκο πούλησε 40 εκατομμύρια αντίτυπα ή τόσους άλλους εμπορικούς δίσκους (είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό). Μέχρι και τα προηγούμενα χρόνια, οι άνθρωποι στήριζαν τις μουσικές κυκλοφορίες, ακόμα και που τους δινόταν η δυνατότητα να τους έχουν πειρατικά. Επομένως, μάλλον δεν ισχύει αυτό για την πειρατεία στην εποχή της κασέτας. Υπήρχε πειρατεία, αλλά όχι σε βαθμό ανησυχητικό. Εγώ ξέρω απ'τους γονείς μου ότι έγραφαν κασέτες μεν, αλλά είχαν αγοράσει και πόσους δίσκους δε. Άρα, η πειρατεία ήταν η έσχατη λύση.
( Εξαρτάται.Από τον καλλιτέχνη,το studio,τίς ζωντανές εμφανίσεις και πολλά άλλα. )
Στα "πολλά άλλα" συμπληρώνεται η πειρατεία.
( Και η δική σου πρόταση ποιά είναι;Να εξακολουθήσουν να μάς πουλάνε πανάκριβα τα βινύλια και τα cd οι δισκογραφικές,γιά να μήν "απομυθοποιηθή η μουσική βιομηχανία"; )
Η δική μου πρόταση είναι να τεθούν κυρώσεις για όσους παρανομούν και να εφαρμοστούν όσα προβλέπει ο νόμος.
Τώρα όσο για το κομμάτι των εταιριών, οι τιμές κόστους των βινυλίων και των δίσκων είναι πολύ μικρότερες για τα δισκοπωλεία. Το αν ένας δίσκος είναι ακριβός ή όχι, δεν το καθορίζει η δισκογραφική εταιρία αλλά το κατάστημα πώλησης. Οι τιμές ήταν ακριβές διότι αυτά τα καταστήματα απασχολούσαν μεγάλο αριθμό υπαλλήλων και φυσικά είναι τα επιπλέον έξοδα όπως ενοίκιο κλπ. Όσο για την τιμή κόστους, δεν είναι μόνο το κόστος διανομής. Στις δισκογραφικές εταιρίες εργάζονται άνθρωποι που πρέπει να πληρωθούν ενώ επαναλαμβάνω υπάρχει και το κόστος της διαφήμισης ενός δίσκου. Αν τα υπολογίσεις όλα αυτά, θα καταλάβεις για ποιο λόγο τιμές όπως 16-20 ευρώ ήταν στα πλαίσια της λογικής.
Εσύ πόσα ευρώ διαθέτεις κάθε μήνα γιά να αγοράσης cd και βινύλια;
Γιατί άν θεωρής ότι τα 20 ευρώ γιά ένα cd είναι "μέσα στα πλαίσια τής λογικής" σε μιά χώρα που ο μέσος μισθός ΗΤΑΝ 800-900 ευρώ (και αναμένεται να πάη παρακάτω εντός ολίγων μηνών...),τότε είσαι πολύ γελασμένος.Εκτός άν σού τα πληρώνη ο μπαμπάς σου-γιατί προφανώς στα 17 σου (όπως δηλώνεις ότι είσαι) δέν νομίζω να έχης κάποια δουλειά με καλό μισθό.
Επίσης επειδή λές ότι ασχολείσαι με την ξένη δισκογραφία,μήν ξεχνάς πως άλλα είναι τα μεγέθη στο εξωτερικό και άλλα στην Ελλάδα,όπως επίσης είναι άλλες και οι συνθήκες.Επίσης,στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που κάνουν μόνοι τους με τον εξοπλισμό που έχουν πολύ καλές παραγωγές χωρίς να τους κοστίζουν "χιλιάδες ευρώ"
Παράθεση:Είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό. Μουσικοί, τεχνικοί, οργανοπαίχτες, ηχολήπτες, παραγωγοί, συνθέτες, στιχουργοί, άνθρωποι που δουλεύουν στις δισκογραφικές, εργαζόμενοι σε δισκοπωλεία και πάει λέγοντας. |
Οι οργανοπαίκτες δηλαδή δέν είναι μουσικοί;Οι συνθέτες επίσης;
Οι ηχολήπτες δέν είναι τεχνικοί;
Πέρα απ'αυτό,όμως,το ότι "είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σ'αυτό" δέν αποτελεί δικαιολογία γιά να υπάρχουν τόσο υψηλές τιμές στα cd (και τα βινύλια,όπου υπάρχουν).Σε κάθε έπαγγελματικό κλάδο "είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σ'αυτό" κι'άλλοι τόσοι που εργάζονται σε παρεμφερείς κλάδους (γιά σκέψου ότι εκτός απ'αυτούς που εργάζονται στην μουσική βιομηχανία αυτή καθ'εαυτή,υπάρχουν κι'αυτοί που εμπλέκονται εμμέσως,όπως π.χ.αυτοί που εργάζονται στην χημική βιομηχανία που παράγει το υλικό απ'τό οποίο κατασκευάζονται τα cd και τα βινύλια ή αυτοί που εργάζονται στην βιομηχανία τών μεταφορών,που διακινούν το υλικό αλλά και τα έτοιμα cd και βινύλια,καθώς κι'αυτοί που εργάζονται στην βιομηχανία παραγωγής τών καυσίμων που χρησιμοποιούνται από τα μεταφορικά μέσα που μεταφέρουν τα υλικά παραγωγής τών cd και τά έτοιμα cd και βινύλια και τα υλικά με τα οποία κατασκευάζονται τα μουσικά όργανα και ο εξοπλισμός τών στούντιο και πάει λέγοντας...).
Εσύ πόσα ευρώ διαθέτεις κάθε μήνα γιά να αγοράσης cd και βινύλια;
Αγοράζω όταν διαθέτω. Το κάθε πότε διαθέτω είναι προσωπική μου υπόθεση.
Γιατί άν θεωρής ότι τα 20 ευρώ γιά ένα cd είναι "μέσα στα πλαίσια τής λογικής" σε μιά χώρα που ο μέσος μισθός ΗΤΑΝ 800-900 ευρώ (και αναμένεται να πάη παρακάτω εντός ολίγων μηνών...),τότε είσαι πολύ γελασμένος.Εκτός άν σού τα πληρώνη ο μπαμπάς σου-γιατί προφανώς στα 17 σου (όπως δηλώνεις ότι είσαι) δέν νομίζω να έχης κάποια δουλειά με καλό μισθό.
Προφανώς δεν έχεις εργαστεί σε δισκοπωλείο και δεν γνωρίζεις τι σημαίνει "λογική τιμή". Οι λογικές τιμές σε δίσκους ελληνικού ρεπερτορίου κυμαίνονται από 12-17 ευρώ, στους ξένους δίσκους κυμαίνονται στα 17-20 διότι έρχονται με import και είναι λιγότεροι εμπορικοί. Όταν το κόστος τους είναι 2 ευρώ/έκαστος για το κατάστημα και όταν δεν εξαντλείται ποτέ το απόθεμα, πες μου πως θα πληρώσει τους υπαλλήλους, τα ενοίκια κλπ. Όσο για το άλλο θέμα, να "νομίζεις" για τους γνωστούς σου. Για τους αγνωστους σου, να παραλείπεις τις εικασίες.
Επίσης επειδή λές ότι ασχολείσαι με την ξένη δισκογραφία,μήν ξεχνάς πως άλλα είναι τα μεγέθη στο εξωτερικό και άλλα στην Ελλάδα,όπως επίσης είναι άλλες και οι συνθήκες.Επίσης,στο εξωτερικό υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που κάνουν μόνοι τους με τον εξοπλισμό που έχουν πολύ καλές παραγωγές χωρίς να τους κοστίζουν "χιλιάδες ευρώ"
"Καλές" μουσικές παραγωγές δεν γίνονται σε studio ηχογράφησης με μέτριο εξοπλισμό και δυνατότητες. Μέτριες μπορεί.
Οι οργανοπαίκτες δηλαδή δέν είναι μουσικοί;Οι συνθέτες επίσης;
Οι ηχολήπτες δέν είναι τεχνικοί;
Αντιλήφθηκα το λάθος μου στην προηγούμενή σου δημοσίευση. Είναι περιττό να στέκεσαι σε κάτι που δεν έχει ουσία.
Πέρα απ'αυτό,όμως,το ότι "είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σ'αυτό" δέν αποτελεί δικαιολογία γιά να υπάρχουν τόσο υψηλές τιμές στα cd (και τα βινύλια,όπου υπάρχουν).Σε κάθε έπαγγελματικό κλάδο "είναι τόσοι άνθρωποι που εργάζονται σ'αυτό" κι'άλλοι τόσοι που εργάζονται σε παρεμφερείς κλάδους (γιά σκέψου ότι εκτός απ'αυτούς που εργάζονται στην μουσική βιομηχανία αυτή καθ'εαυτή,υπάρχουν κι'αυτοί που εμπλέκονται εμμέσως,όπως π.χ.αυτοί που εργάζονται στην χημική βιομηχανία που παράγει το υλικό απ'τό οποίο κατασκευάζονται τα cd και τα βινύλια ή αυτοί που εργάζονται στην βιομηχανία τών μεταφορών,που διακινούν το υλικό αλλά και τα έτοιμα cd και βινύλια,καθώς κι'αυτοί που εργάζονται στην βιομηχανία παραγωγής τών καυσίμων που χρησιμοποιούνται από τα μεταφορικά μέσα που μεταφέρουν τα υλικά παραγωγής τών cd και τά έτοιμα cd και βινύλια και τα υλικά με τα οποία κατασκευάζονται τα μουσικά όργανα και ο εξοπλισμός τών στούντιο και πάει λέγοντας...).
Ο τρόπος σκέψης σου δεν οδηγεί πουθενά. Η μουσική βιομηχανία αποτελεί πηγή ζωής για εκατομμύρια ανθρώπους ανά τον κόσμο. Το να θεωρείς την κατάρρευση μιας βιομηχανίας που συνεπάγεται απολύσεις, μειώσεις προσωπικού κλπ. ως κάτι που δεν πρέπει να λαμβάνουμε υπόψην μας είναι άστοχο ειδικά σήμερα μετά από το κλείσιμο χιλιάδων δισκοπωλείων και οικογενειών που έχουν μείνει στο δρόμο. Αν εσένα δεν σε επηρεάζει η πειρατεία και μιλάς εκ του ασφαλούς, δεν ισχύει το ίδιο για όλους. 20 ευρώ, 30, 40...όσα και να'ναι η αγορά cd δεν είναι αγορά πρώτης ανάγκης. Αν κάποιος δεν έχει να διαθέσει, ας μη διαθέσει...Όχι όμως να κλέψει.
Αν εγώ δεν μπορώ να πάρω μια τηλεόραση, δεν την αγοράζω. Είναι ανήθικο και εγκληματικό να την κλέψω και μετά να προσπαθήσω να δικαιολογηθώ λέγοντας "μα είναι ακριβή".
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dimoskon στις 07-03-2012 21:21 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dimoskon στις 07-03-2012 21:29 ]
[ Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/την : dimoskon στις 07-03-2012 21:33 ]
Ειδικά τα τελευταία 2 χρόνια οι τιμές έχουν μειωθεί αισθητά σε όλα τα εναπομείναντα ανοιχτά δισκοπωλεία. Σαφώς 20 ευρώ δεν είναι λίγα, όμως πρέπει να αναφερθεί πως πλέον 20 ευρώ έχουν μόνο οι import κυκλοφορίες. Τα περισσότερα cd ελληνικού ρεπερτορίου ή ξένου εμπορικού κυμαίνονται σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Προσωπικά έχω αγοράσει πάρα πολλούς δίσκους στα Public σε τιμές 6-10 ευρώ, εφόσον και τα καταστήματα έχουν κάνει προσπάθειες για να επανακτήσουν το αγοραστικό κοινό.
Οι σπέσιαλ εκδοχές δεν κοστίζουν γύρω στο πενηντάρι, συνήθως 25-30, γύρω στο πενηντάρι (ή και παραπάνω, ανάλογα) κοστίζουν τα special boxes τα οποία περιέχουν διάφορα πράγματα όπως βιβλία, dvd, φωτογραφικά λευκώματα, έκδοση βινυλίου, singles και πάει λέγοντας. Εντάξει, αντικειμενικά είναι υψηλές τιμές για τα boxes αλλά εφόσον απευθύνονται και σε συγκεκριμένο κοινό και έρχονται σε πολύ περιορισμένη διαθεσιμότητα, έχει μια λογική.
Τα cd δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, ΜΑΚΑΡΙ να ήταν όλα σε οικονομικές τιμές και να κάναμε όλοι τις συλλογές που θέλουμε, δεν γίνεται όμως.
