Το ζήτημα εν προκειμένω με το έντεχνο και αυτό το οποίο εμένα-πλέον-με ξενίζει είναι αυτή η διεκδίκηση της "ποιότητας" από την πλευρά των δημιουργών των συγκεκριμένων τραγουδιών... Ήδη από την εφηβεία μου άκουγα πολύ έντεχνο τραγούδι-αρχής γενομένης από το Σταυρό του Νότου, στη συνέχεια Αδελφούς Κατσιμίχα κτλ.-και ως ένα βαθμό σε συζητήσεις υπεράσπιζα με σθένος τις μουσικές μου επιλογές έναντι των άλλων...(Οι οποίοι παρεμπιπτόντως εμένα με κάκιζαν λόγω αυτών μου των ακουσμάτων και έλεγαν ότι ταίριαζαν σε γερουσία και μετά από ένα χρόνο όλοι στο φβ για να το παίξουν "ποιοτικοί" ή και μέσα στη "μόδα" του έντεχνου-αν μπορώ να το ονομάσω έτσι-έβαζαν ως αγαπημένους καλλιτέχνες τους ΙΔΙΟΥΣ ΑΚΡΙΒΩΣ για τους οποίους υπήρχε διαφωνία από τη μεριά τους...) Κλείνει η μακροσκελής παρένθεση...
Αυτήν, όμως, τη διάκριση του ότι "εμείς είμαστε οι ποιοτικοί,οι άλλοι για τα σκουπίδια", ενώ παλιά τη συμμεριζόμουν, τώρα πλέον δεν την ενστερνίζομαι... Ή προσπαθώ απλώς να διακρίνω τι είναι καλό και τι όχι-μουσικά, στιχουργικά... Ακούγοντας μουσική, με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι μπορείς να βρεις κάτι καλό ακόμα και σε ένα τραγούδι της Παπαρίζου, της Ζήνα και δε συμμαζεύεται και στον αντίποδα να βρεις κάτι κακό-ακόμη και πολλά κακά-σε "ψαγμένα" , "έντεχνα", "ποιοτικά" τραγούδια, όπου συνήθως θα εναλλάσσεται Am, F, G και επειδή ξέρουμε τις τρεις αυτές συγχορδίες λέμε ότι φτιάξαμε τραγούδι...
Ο όρος "έντεχνο" τραγούδι εισήχθη ουσιαστικά-αν δεν κάνω λάθος και αν κάνω διορθώστε με-με το Μάνο Χατζιδάκι για να υπάρξει μια κάποια διαφοροποίηση με την τότε μουσική παραγωγή... Το γεγονός ότι ο όρος αυτός καθιερώθηκε δείχνει ότι προσπαθούμε διαφοροποιήσουμε μια κατηγορία τραγουδιών την οποία όμως δεν ονομάζουμε ή φοβόμαστε να την ονομάσουμε λαϊκό ή ροκ ή κτ άλλο-γιατί μπορεί να είναι και γιαλαντζί ή ντεμί λαϊκό, ροκ ή κτ άλλο- από τα άλλα τα καθαρώς λαϊκά, σκυλάδικα, ροκ κτλ. Και καθαρά γλωσσολογικά να το πάρουμε, η καθιέρωση της συγκεκριμένης λέξης και μάλιστα η συνεχής χρήση της δείχνει-κακά τα ψέματα-ότι ΟΝΤΩΣ υπάρχει η ανάγκη να εκφράσουμε, κτ, αλλιώς θα είχε μειωθεί η χρήση της και θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και στην εξάλειψή της...
Η κακή τακτική που ακολουθείται και ενισχύεται από την κακή χρήση της λέξης έγκειται στο ότι κάποιοι δημιουργοί ονομάζουν ό, τι γράφουν έντεχνο... Και η διάκριση την οποία πρέπει να κάνουμε έχει να κάνει με τα έντεχνα που γράφονταν τότε με τα έντεχνα που γράφονται τώρα-που πολλά από αυτά είναι και κακά έντεχνα...
Κατσιμιχαίοι, Παπάζογλου, Θηβαίος, Θαλασσινός και πολλοί άλλοι έχουν ερμηνεύσει και έχουν γράψει αρκετά όμορφα-κάποια από αυτά απίστευτα-τραγούδια, αλλά έχουν πει-και διατί να το κρύψωμεν άλλωστε-και κάποια κακά... Ο όρος "έντεχνο" δε διασφαλίζει ότι ένα τραγούδι είναι καλό...Ο όρος αυτός δεν είναι ένα θέσφατο το οποίο υποχρεούσαι να ακολουθήσεις...
Τέλος, και για να μη σας κουράσω άλλο, και για να επανέλθω σε κάτι που είπα στην αρχή, οι δημιουργοί-τραγουδιστές-στχουργοί του "έντεχνου" δε θα πρέπει να αντιδρούν σα να τους χτύπησε ηλεκτρικό ρέυμα, όταν κάποιος κάνει κριτική στο έντεχνο τραγούδι... Χώρος υπάρχει για όλους, κανένας όρος και μουσικό ρεύμα-μιλάω γενικότερα, όχι για το συγκεκριμένο είδος-δεν είναι κτήμα κανενός και το καλό-αν και καθυστερημένα, όπως αποδεικνύεται κάποιες φορές-επιβραβεύεται... Δεν είναι ανάγκη να προσπαθούμε να επιβάλλουμε κάτι σε κάποιον... Όποιος ψάχνει, βρίσκει... Και, όπως έχω γράψει και σε άλλο θέμα σου Κλέαρχε, τα αληθινά διαμάντια, τις πλείστες φορές βρίσκονται σε κάτι μαγαζιά που δεν ξεπερνούν τα 20-30 άτομα... Οπότε, ας ρίχνουμε μια ματιά και κατά κει...
[ τροποποιήθηκε από τον/την JohnnySyl, 09-03-2013 05:51 ]
