Άκουσα με προσοχή το βίντεο. Ταλέντο ναι, φαινόμενο ναι, δεξιοτεχνία ναι, ταχύτητα ναι. Μπράβο!
Όμως δεν με συγκίνησε, δεν με άγγιξε αισθητικά, σαν μουσική.
Αγώνας, κούρσα ταχύτητας. Κυνηγητό! Στο βωμό, τις ανάγκες, τις απαιτήσεις τις επιταγές και τα κελεύσματα της μουσικής βιομηχανίας και της εποχής της υπερκατανάλωσης και της ταχύτητας.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ!
Η ταχύτητα δεν είναι το παν. Ο καλλιτέχνης δεν είναι μηχανή, ούτε ρομπότ, ούτε κομπιούτερ.
Και δεν είναι "ο πρώτος που έβαλε το μπουζούκι στη τζαζ".
Όσο για το κομμάτι του Χιώτη "Περασμένες μου αγάπες" ....καμμία σχέση! Θα τρίζουν τα κόκκαλά του!
[ τροποποιήθηκε από τον/την costaspanag, 11-03-2014 17:08 ]