Ξεκίνησε στις 3/11 στο «Αθηνών Αρένα» ένα από τα πιο δυνατά και φιλόδοξα (έως κορυφής) προγράμματα της σεζόν: η σύμπραξη Ρέμου-Χατζηγιάννη, όπου οι δύο δημοφιλείς ερμηνευτές είναι έτοιμοι να αποδείξουν την κλάση τους -όχι μόνο στη διασκέδαση αλλά και στο καλλιτεχνικό αντίκρισμα των τραγουδιών τους.
Στη νύχτα συμβαίνει ό,τι και στον καπιταλισμό: συγκέντρωση κεφαλαίου! Καθώς είναι γενική (και γενικευμένη) η εντύπωση ότι τα πράγματα «σφίγγουν» και ότι θα πάψουμε (στο μέτρο του δυνατού!) να είμαστε λαός χαβαλέδων και ότι, όλο και περισσότερο, θα βγαίνουμε για nightlife το Παρασκευοσάββατο (λάθος αντίληψη), τα σχήματα που δημιουργούνται βασίζονται (τακτικά και στρατηγικά) στη συγκέντρωση του κόσμου, της κατανάλωσης, του χρήματος - χωρίς όμως να μπορούν να παραβλέψουν και το βασικό: το καλλιτεχνικό...
Αυτό είναι που μας αφορά εμάς, τους νυχτόβιους: το πεδίο της τέχνης του τραγουδιού στη live arena - που εφάπτεται απόλυτα στην ψυχαγωγία μας. Το σχήμα
Μιχάλης Χατζηγιάννης και
Αντώνης Ρέμος, που ξεκινά παραστάσεις στο χώρο του «Αθηνών Αρένα», δεν αποτελεί έκπληξη - ήταν αναμενόμενο έπειτα από το περσινό σουξέ (αναμενόμενο και προβλέψιμο επίσης) των Τερζή-Χατζηγιάννη. Και οι δύο καλλιτέχνες είναι καλλιτέχνες: ο Χατζηγιάννης με την ποιότητα του δρώντος μουσικού και δημιουργού, που «γράφει» μια γλώσσα σύγχρονη, με γκελ στους νέους (και στους όχι τόσο νέους) και ο Ρέμος με την ερμηνευτική φρεσκάδα που βασίζεται και στη λαϊκότητα και στον κλασικισμό τής μέχρι τώρα τραγουδοποιίας μας (και που φρόντισε έγκαιρα να τη διασφαλίσει σε συνεργασίες με τους κορυφαίους της παράδοσής μας), αγγίζοντας κατά περίπτωση τον καθένα μας. Όντας και οι δύο με μεγάλο popular stardom και μη έχοντας να αποδείξουν τίποτα σε κανέναν (τουλάχιστον στους γνώστες της μουσικής), δρέπουν τις δάφνες τους με κόπο και με εργασία που έχει καλλιτεχνικό αντίκρισμα - αυτό μας λέει η δισκογραφική τους παρουσία που (μέχρι τώρα) μένει μέσα στο χρόνο (σε πλήρη αντίθεση με την προσωρινότητα που κυριαρχεί γενικότερα...).
Με τον Αντώνη Ρέμο και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη στη σκηνή, το σίγουρο είναι ότι θα έχουμε ένα πρόγραμμα σφιχτό και ρέον, χωρίς χαρακτηριστικά ετικέτας: δεν είναι ο ένας πιο ποπ και ο άλλος πιο φολκ - είναι και οι δύο έντεχνοι, με την έννοια ότι δίνουν σημασία στη μουσική τους και στις ερμηνείες τους, τις φροντίζουν και τις προσέχουν, γιατί αυτό αγαπάνε και αυτό θέλουν να κάνουν, πράγμα που περνάει στον κόσμο. Και οι δύο, κατά περίπτωση και κατά άσμα, μας έχουν συγκινήσει. Συνεπώς, προσδοκάμε το άθροισμα να είναι ανάλογο τόσο στο «ακροαστικό» όσο και στο «διασκεδαστικό» του μέρος...
Τώρα, τον κόσμο δεν μπορείς να τον πιάσεις από πουθενά - και νομίζουμε ότι ο κολοσσιαίος χώρος θα λειτουργήσει θετικά (δηλαδή θα αποτρέψει την επί σκηνής ποικιλότροπη παρουσία του). Διότι είναι πάγια η θέση μου -και η αντίληψή μου- ότι όταν ένας λαός δεν μπορεί να κρατήσει σωστά τα 9/8 του ζεϊμπέκικου (χτυπώντας παλαμάκια ή πόδι) δεν δικαιούται να λέγεται χορευταράς. Κουνίστρας, ναι! Κλείνει η παρένθεση - και ανοίγει μια άλλη: επειδή και ο Ρέμος και ο Χατζηγιάννης είναι ultra επικοινωνιακοί πάνω στη σκηνή, καλό είναι να μην «αφήνουν» τα τραγούδια τους στον κόσμο. Διαφυλάττουν έτσι τη live ερμηνευτική τους ποιότητα και παρουσία - που είναι κάτι σαν Θερμοπύλες...
Θα έχουν μαζί τους δεκαοκτώ διακεκριμένους μουσικούς, έναν dj και τρεις γυναικείες φωνές, τη
Ζωή Παπαδοπούλου, την
Αθηνά Ρούτση και τη Ναταλία Ντουσοπούλου.
Κλείνοντας αυτό το σημείωμα που περιέχει γενικές μεν -αλλά διαχρονικές- παρατηρήσεις και θέσεις, δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι το πρόγραμμα του Αντώνη Ρέμου και του Μιχάλη Χατζηγιάννη θα είναι καλό και θα πιάσει κορυφή φέτος - και του χρόνου.
Πηγή: Γιώργος Χαρωνίτης www.athinorama.gr
