Πικραμένος αναχωρητής - ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ , ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ
Θα φύγω σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό λιθάρι
να στήσω το κρεβάτι μου κοντά στη νερομάνα
του κόσμου που βροντοχτυπούν οι χοντρές φλέβες του ήλιου,
ν' απλώσω εκεί την πίκρα μου, να λυώσει όπως το χιόνι.
Μήν πιάνεσαι απ' τους ώμους μου και στριφογυρίζεις
άνεμε!
φεγγαράκι μου!
Καλέ μου!
Αυγερινέ μου!
Φέξε το ποροφάραγκο! Βοήθα ν' ανηφορήσω!
Φέρνω ζαλιά στις πλάτες μου τα χέρια των νεκρών!
Στη μια μεριά έχω τα όνειρα, στην άλλη τις ελπίδες!
Κι ανάμεσα στις δυο ζαλιές το ματωμένο στέφανο!
Μη με ρωτάς καλέ μου αϊτέ, μη με ξετάζεις ήλιε μου! Ρίχτε στο δρόμο συνεφιά να μη γυρίσω πίσω!
Κυττάχτηκα μες στο νερό, έκατσα και λογάριασα,
ζύγιασα το καλό και το κακό του κόσμου. Κι αποφάσισα,
να γίνω το μικρότερο αδερφάκι των πουλιών!
Αν θυμαμαι καλα ειναι δισκος του του 1997 μεσα στον οποιο υπαρχει και το ομοτιτλο ποιημα που μελοποιησε ο Βασιλης Σκουλας!!!
Υ.Γ:Πολυ καλημερα σας απο Καρπαθο!!
Πλακα κανω... Δεν ειναι φοβερο κομματι?Ελπιζω να το βρω..κ το τραγουδι και τις παρτιτουρες του. Να σαι καλα.