Εξαιρετική η συναυλία της πέμπτης
...
Ενα καταπληκτικο ξεκίνημα με την μικρη φαντασια για φλάουτο κ πιάνο οπου το μοτίβο του¨"χιλια μυρια κύμματα" διασκευάστηκε απο τον συνθετη ειδικά για τον συγκεκριμένο φλαουτίστα - κλασικίζουσα αποδοση απο εναν μουσικο της κλασσικης σχολης που όμως ενιωσε κ διατήρησε τον παλμο της ελληνικότητας του κομματιου στο παιξιμο του - του αξιζουν συγχαρητηρια γιά αυτο καθως κ για τις τσαχπινικες αναρχοαυτονομες τριλιες που πεταξε σε καποιες φασεις οι οποιες αν και ταιριαζαν απολυτα, πολυ αμφιβαλλω αν βρισκονταν οντως μεσα στην παρτιτουρα...
Ιθαγένεια στη συνεχεια με Αλκινοο Ιωαννιδη κ Σοφια Παπαζογλου - ο Αλκινοος - με εξαιρεση το 'χιλια μυρια κυμματα οπου κατι πρεπει να γινοταν με το μικροφωνο κ εγω απο εκει που ημουν τον άκουγα διπλον
-έδωσε ρέστα. Πολύ του πάει ο Μαρκοπουλος και τα κομματια αποδωθηκαν - η μαλλον ερμηνευτηκαν με την κυριολεκτική εννοια του όρου- ζεστα, άμεσα, με μια φωνή που πάλλονταν απο ευαισθησια και μετεπιπτε αβίαστα ανάλογα με τις απαιτήσεις καθε κομματιού -απο τη μελωδικη ρωμαλεότητα εμβατηρίου την μια στιγμη, σε κατανυκτικες βυζαντινες αποχρωσεις ή ερωτικα ψυθιρίσματα την επόμενη
. Πολυ καλή η απόδοση του "καλόγηρου" κ της "Πεντηκοστής".Πολύ το χάρηκα..
Η Σοφία Παπαζογλου συμμετείχε κυρίως με φωνητικα η λίγους στίχους πολύ ενδιαφέρουσα φωνή (μου αρέσουν οι βαθειές γυναικείες φωνές) αν κ σε αυτη την περίπτωση κατι με ενοχλούσε στη φωνή της κ δεν μπορουσα να αποφασίσω τι - η χροιά ήταν γοητευτική κ η αποδοση ικανοποιητική αλλα υπηρχε κατι απροσδιόριστο (σκληρότητα, ακαμψία, ελλειψη παλμικότητας - δεν ξερω πως να το πω) , που αν το βελτιώσει νομίζω θα ανεβει πολυ ...Συνολικα όμως η χθόνια φωνή της ταιριασε πολυ καλα στο συγκεκριμένο εργο.
Μετανάστες στη συνέχεια με Λακη Χαλκια (σταθερή αξία - η ¨χωριατικη" φωνη του προσθετε ρεαλισμό στις ανθρωπινες τραγουδιστες ιστορίες- περιπετειες που γραφτηκαν για τους έλληνες μεταναστες της Γερμανίας αλλα είναι σήμερα εξίσου επίκαιρες...τα είχα πρωτοακούσει παιδι και καρφώθηκαν μέσα μου για πάντα... ήξερα ακριβώς γιατι πραγμα μιλάνε. Εξαιρετικη η Λιζέτα Καλημέρα σε εναν κύκλο τραγουδιών που εχει συνδέσει με το όνομα της η Βικυ Μοσχολιου - τολμω να πω οτι η ερμηνεία της Καλημερη δεν είχε τίποτα να ζηλεψει - αντιθέτως
Πολύ καλο το πιάνο , εξαιρετικό το σαντούρι - (ντρεπομαι αλλα ξέχασα το όνομα της κυρίας που έπαιζε), ωραία εγχορδα...
Στο τέλος ο Αλκίνοος μαλλον χαλαρωμένος και ξεαγχωμένος πλέον μας ταξίδεψε σε "χρώματα και αρώματα" σε μια απόδοση πέρα απο τις προσδοκίες μου κ μάλλον κ πέρα από τις προσδοκίες του συνθέτη - είμαι βεβαιη οτι οι αυθόρμητες ζωηρότατες κινησεις που έκανε ο μαέστρος προς τα τυμπανα την ώρα του κρεσεντο τους για να τα "χαμηλώσει" και προς τον Αλκίνοο για να ανέβει, ήταν εκτός προγράμματος - έμοιαζε σαν να ήθελε να μεινει "ηχητικός χώρος" για να κυριαρχήσει ολοκληρη η παλέτα των χρωμάτων της υπέροχης φωνής του...
χμμ..παρασυρθηκα μου φαίνεται
Συγνώμη αλλα είχα καιρό να ακούσω κατι τόσο όμορφο...
Με τις υγείες μας
Την εικόνα σου σεβάστηκα στην φλόγα δεν εκράτησα
την εικόνα την καλή θα σου φέρω μιαν αυγή
Χρώματα χρώματα χρώματα κι αρώματα
χρώματα χρώματα άσε τα καμώματα
Την εικόνα σου σεβάστηκα και κράτησα
και τα χέρια μου θα ενώσω πριν στη ζητιανιά τη δώσω
Χρώματα χρώματα χρώματα κι αρώματα
χρώματα χρώματα άσε τα καμώματα ...
