Να'ταν ο πόνος μια σταλιά, Αστεριών 
φεγγοβολιά. 
να φωτίζει τα σκοτάδια, όταν σε ζητώ 
τα βράδια.

Αχ! της θάλασσας μιαν άκρη, να'ταν 
το πικρό μου δάκρυ, 
και βαρκούλα με πανιά, η δική σου 
αγκαλιά.

Να'ταν το αντίο, Πολύτιμο 
φορτίο,
που μου άφησες μια νύχτα, αντί 
για καληνύχτα.

Ας ήταν το σκοτάδι, ένα δικό σου 
χάδι, 
κι ανάσα μ' αγέρι, κοντά μου
να σε φέρει.

Να'ταν της καρδιάς το ψέμα, Νυχτολούλουδο 
σε ρέμα, 
να μαραίνεται όταν λέω, πως για 'σένανε 
δεν κλαίω.

Να'ταν το αντίο, Πολύτιμο 
φορτίο, 
που μ' άφησες μια νύχτα, αντί 
για καληνύχτα.....

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση

των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Πατρίδα μου 


Στα πέτρινα της μοίρας σου τ‘ αλώνια 
χορεύοντας λεβέντικο πυρρίχιο χορό
πατρίδα μου αθάνατη Ελληνική αιώνια
θρηνώντας δακρυσμένος σε θωρώ

Χιλιόχρονο ανάθρεμμα της Πύρρας αγκωνάρι
αγιογδύτης καϊκτσής κακόψυχος εμπρός
ξεπέζεψε το λιόγερμα κρυφά δίχως φεγγάρι 
αβτζής στο μετερίζι.σου κακόκαρδος εχτρός

Σαν αγροβόρης άνεμος φυσά κι αγροφωνάζει
αδικοκρίτης άκαρδος της μνήμης αλεστής 
επάνω σ' ακονόπετρα σε σέρνει κι αλαλάζει
αλόξενος αμάθευτος ανάξιος θεριστής

Φαρμακοχείλης ασεβής κήρυκας καταφτάνει
ξανθός κι αγαρηνός αγράνεμος μουχρής
σε πέτρινο κακοπανάθεμα προκρούστειο ντιβάνι
ανάθεμα κατάβραδα σε ξάπλωσαν. πατρίς

Στα πέτρινα της μοίρας σου τ‘ αλώνια
χορεύοντας περήφανο πυρρίχιο χορό
πατρίδα μου αθάνατη Ελληνική αιώνια 
τα βάσανα σου αχ μάνα μου Ελλάδα ανιστορώ.....






Αγροβόρης = σφοδρός βόρειος άνεμος
αγροφωνάζει - φωνάζει άγρια
αβτζής = κυνηγός
αγράνεμος = άνεμος ισχυρός, σφοδρός
μουχρής= μούχλας- μουχλιασμένος

Πυρρίχιος: Πολεμικός χορός των αρχαίων Ελλήνων

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Άπλωσα νύχτα τα φτερά 
στου ονείρου μου τη ζάλη
να σ' αγκαλιάσω τρυφερά
στης μνήμης το περιγιάλι

Δεν έχω λόγια να σου πω
δεν έχω απαντήσεις 
πως, και γιατί καρδιοχτυπώ 
πνιγμένος μ' αναμνήσεις

Με μαστιγώνουν οι σιωπές
στιγμών που έχουμε ζήσει
με πνίγουν τώρα οι ενοχές 
των όρκων που έχουν σβήσει

Λόγια αγάπης φλογερά
τι κρίμα γυμνωμένα 
στο χώμα πέσαν γοερά 
σαν ρόδα μαραμένα

Δεν έχω λόγια να σου πω
δεν έχω εξηγήσεις
μα σου φωνάζουν σ' αγαπώ 
όλες μου οι αισθήσεις.....

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου.... 

Μ' αρπάξανε δυο ξωτικά 
τρελά κι αλλοπαρμένα
και όλα σου τα μυστικά
φανέρωσαν σε μένα

Όλα μου όσα είχες κρυμμένα 
στην καρδιά σου φυλαγμένα
τα ξαστέρωσαν

Το ένα μου δίνει για να πιω 
σταξιά απ' την πνοή σου
μα τ' άλλο αφήνει ένα κεντρί
κρυφά μες το φιλί σου

κι όσα σου είχα ποτισμένα
της αγάπης τα σπαρμένα
μου τα στέγνωσαν

Δυο ξωτικά με κλείσανε
στο ρήγμα της φυγής σου 
στην ερημιά μ' αφήσανε
να νιώσω ..την πληγή σου

Το ένα μου δίνει για να πιω 
σταξιά απ την πνοή σου
μα τ' άλλο αφήνει ένα κεντρί
κρυφά μες το φιλί σου......

Στ' ουρανού τους μαχαλάδες
γράφουν στοίχους μαντινάδες 
κουζουλοί και προδομένοι 
σεργιανούν αλλοπαρμένοι

Άιντε φτάνει μη λυπάσαι
μάτια μου να το θυμάσαι
όποιος δεν έχει ματώσει 
έρωτα δεν έχει νιώσει

Άιντε στην κακιά την ώρα
φεύγουν οι στιγμές με φόρα 
φεύγοντας δε λογαριάζουν
ποιοι γελούν και ποιοι 
στενάζουν 

Πέρα κει στους μαχαλάδες
έμποροι πραματευτάδες
μάρτυς μου ο θεός τους είδα
ξεπουλούσαν μια πατρίδα.

Άιντε στην κακιά την ώρα
φεύγουν οι στιγμές με φόρα 
φεύγοντας δε λογαριάζουν
ποιοι γελούν και ποιοι 
στενάζουν ............

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για Συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....