Φίλες μου, φίλοι μου,

οι αείμνηστοι γονείς μου με έμαθαν να υπηρετώ με πάθος κάποιες ουσιώδεις αρχές της ζωής, την εντιμότητα, το δίκαιο, την ισότητα με τους συνανθρώπους μου, το ενδιαφέρον για τον πόνο τους και πολλές άλλες που λίγο, πολύ όλοι οι Έλληνες έχουμε σαν χαρακτηριστικά της φυλής μας.

Βέβαια αυτά γίνονται, ανάλογα με τις δυνατότητες που έχει ο καθένας μας. Δεν φθάνει κάποιος να θέλει, πρέπει και να μπορεί.

Ξεκίνησα το σημείωμά μου σήμερα, για να αναφερθώ έτσι περιστασιακά στις αρετές  των Ελλήνων,τον απλό Λαό, που έχει πολλές αρετές, και μετά θα αναφερθώ και στους φαρισαίους και υποκριτές, που μας κοιμίζουν λέγοντάς μας παραμύθια.

Και δεν μπορώ βλέποντας τις προσπάθειες των αρχών και των κατοίκων των ακριτικών νησιών μας με τους ταλαίπωρους πρόσφυγες, στην περισυλλογή τους, την περίθαλψη, πολλές φορές στην διάσωσή τους σαν πέφτουν στην θάλασσα, όπου τους στέλνουν να πνιγούν, με την συμφωνία ή το λιγότερο την αδιαφορία της τουρκικής κυβέρνησης και των τοπικών αρχών της απέναντι ακτής οι χαμερπείς διακινητές τους, να μην εκφράσω τον απεριόριστο θαυμασμό μου γι’ αυτό το κομμάτι του Ελληνικού Λαού.

Το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα τεράστιο ΕΥΓΕ, για την ανθρωπιά τους, τους κινδύνους που εκτίθενται, τους κόπους και ακόμη τις οικονομικές θυσίες που υφίστανται σε τόσο δύσκολες καταστάσεις, που απορρέουν από την λεγόμενη κρίση. Ενέργειες που  όλοι μας λίγο, πολύ θα κάναμε.

 Έτσι που πιστεύω πως δεν θα αργήσει να τους δοθεί κάποιο Νόμπελ, αν θέλουν να είναι σωστοί οι διαχειριστές του θεσμού Νόμπελ με τις επιθυμίες του ιδρυτού.

Βοηθούν χωρίς σημαντική βοήθεια και από το υστέρημά τους, χιλιάδες ανθρώπους.

Και η Ευρώπη και οι λαοί της κοιτάνε από μακριά. Μόνο ευχολόγια και πλην εξαιρέσεων,  προσποιητό θαυμασμό. Και σε πολλές περιπτώσεις απειλές, πως θα μας διώξουν από την ευρωπαϊκή ένωση, γιατί δεν φυλάμε καλά 3000 χιλιόμετρα σύνορα και δεν πετάμε στην θάλασσα αυτούς που τα παραβιάζουν. Οικτροί, ανελέητοι και εκβιαστές.  Έχουν βάλει σκοπό να μας διαλύσουν. ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΙΗΘΩ με ένα άρθρο , ειδικά γι’ αυτούς που μας κάνουν τον φίλο, και δεν λένε πως μας θέλουν για να μας τα φάνε όλα και να ζουν τζάμπα στην ευλογημένη Χώρα μας.  

Όμως έρχομαι στην δικαιολόγηση του τίτλου του σημερινού μου σημειώματος.

Χρόνια τώρα παρακολουθώ τους λεγόμενους πολιτικούς να μονοπωλούν στα κανάλια τις απόψεις τους, να κάνουν πως μαλώνουν και να μας γεμίζουν με μπούρδες, με υποτιθέμενα ευφυή σχέδια και εκεί που δεν τους ήξερε ούτε η μάνα τους και που πολλοί από αυτούς τίποτα σπουδαίο έχουν κάνει στην ζωή τους, να γίνονται αναγνωρίσιμοι και να τους υπολογίζουν πολλοί, αφού τους δίνουν την ψήφο τους και τους επιλέγουν για την Βουλή.

Εκεί κάθονται μερικοί στα έδρανα και σε παράταξη κοπαδιού ψηφίζουν όλα τα επώδυνα για μας, χωρίς καμιά προσωπική γνώμη.

Δηλαδή ότι αποφασίσει ο ηγέτης του κόμματος, γίνεται.

Παράδειγμα αυτά τα άτομα, πολλές φορές με ελάχιστα προσόντα, αλλά με το μυαλό κολλημένο στα 7.000 ευρώ οι βουλευτές και 15000 ευρώ οι ευρωβουλευτές συν πάρα πολλές ακόμη τζάμπα παροχές, βγαίνουν στα κανάλια και κόπτονται, πάλι καλά που δεν κλαίνε, για τα δικά μας συμφέροντα.

Και βέβαια αν είχαν το ελάχιστο φιλότιμο, την στιγμή που πολλοί συμπατριώτες μας πεινούν, κοιμούνται στο ύπαιθρο και εν γένει δυστυχούν, θα έπρεπε να παίρνουν και αυτοί το πολύ 1000 ευρώ, ή και μια άλλη δική μου πρόταση, να δίνουν τα περισσότερα για τους μη έχοντας.

Τότε όλοι θα λέγαμε, κοίτα πόσο καλοί είναι, ενώ τώρα μόνο Φαρισαίους και υποκριτές μπορούμε να τους πούμε. Αλλά το χρήμα στο πουγκί. Τώρα αν υπάρχει και κάποιος , που δεν πιστεύω, που μοιράζει την παχυλή του αποζημίωση , έτσι την λένε, δεν το ξέρω και ειλικρινά θα ήθελα κάποιος να βγει και να το πει δημόσια, πως ταΐζει κάποιους αναξιοπαθούντες. Κανείς δεν θα τον παρεξηγήσει, απεναντίας θα τον συγχαρούν.

Γιατί
από ότι φαίνεται, πολλοί από αυτούς , στο βουλευτιλίκι, βρήκαν ένα προσοδοφόρο επάγγελμα. Πολλές φορές βραχύβιο, αλλά δεν παύει να δημιουργεί κάποιο καλό κομπόδεμα, ιδίως αν ο ασκών αυτό, είναι και σπάγκος.

Ένα περίεργο πράγμα φίλοι μου, φίλες μου, αλλά εγώ έχω την εντύπωση ότι οι περισσότεροι από αυτούς μου φαίνονται για σπάγκοι.

Μπορεί και να τρέμει το χέρι τους άμα δίνουν κανένα ευρώ.

΄Μα δεν είναι έτσι; ας εμφανιστούν δημόσια, να κάνουν κάποιο φιλανθρωπικό σύλλογο και να δίνουν τον ένα Χιτώνα εκεί όπως λέει και ο Χριστός.

Ελάτε κύριοι βουλευτές, δείξετε την καλή σας διάθεση, κρατείστε 1000 ευρώ, και πολλά είναι, και τα υπόλοιπα δώστε τα για τους φτωχούς. Δεν βλέπετε πόσο ταλαιπωρούνται σήμερα οι Έλληνες; Και εσείς χιλιάδες ευρώ;

Δεν μπορώ να σας βλέπω και μαζί με μένα χιλιάδες άνθρωποι, να σας βλέπουν να κόπτεστε για τα συμφέροντα του Λαού και να ψηφίζετε μέτρα που θα μας φθάσουν στην οδυνηρή πείνα και δυστυχία όλους μας και στο ξεπούλημα της χώρας στους υποτιθέμενους δανειστές, γιατί και εδώ υπάρχει θέμα για το οποίο κανείς δεν έχει απαντήσει.

ΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΤΡΙΣ ΕΥΡΩ ή ΔΟΛΛΑΡΙΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ όλοι οι Λαοί της γης;

ΝΑ ΣΑΣ δώσω εγώ την απάντηση.

Κανένας.

Από τα κομπιούτερ της παγκοσμιότητας τα δανείζονται. Και όποιος μου πει το αντίθετο, να το πει με στοιχεία. Όχι με παλαβομάρες και υποτιμητικά. ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Και εσείς κύριοι βουλευτές απαθείς να ξεκοκαλίζετε ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ;  Αυτή είναι η αλήθεια και σας την θυμίζω ωμά και συνάμα απαξιωτικά.   

Δώστε αν θέλετε να σώσετε την ανθρωπιά σας. Και κοιτάξτε μην κόβετε και άλλα από εμάς. Γιατί σε λίγο , άμα δεν έχουμε και εμείς να ξοδεύουμε, να κινείται το χρήμα και να γεννά χρήμα, σε λίγους μήνες το κράτος θα σας πληρώνει σε είδος και τέρμα το πουγκί.

Αυτά φίλοι μου, φίλες μου. Και για τους φαρισαίους και υποκριτές της πολιτικής , που κάνουν πως κόπτονται για μας, που δείχνουν πως τα ξέρουν όλα και μας παραμυθιάζουν καθημερινά με τις κοτσάνες που αμολάνε και μάλιστα μερικοί είναι και καθηγητάδες έχω να τους πω.

Κύριοι δεν μπορείτε να διοικήσετε ένα ψιλικατζίδικο ώστε να αφήνει κέρδη;

Ε, τότε ούτε και  το κράτος μπορείτε.

 Αφήστε το σε αυτούς που μπορούν , που ήρθαν από το χωριό τους χωρίς βρακί και μεγαλούργησαν. Παρακαλέστε τους να αναλάβουν αυτή την Χώρα. Αν μπορούν πλέον να κάνουν κάτι.

Υ.Γ. Οι ευρωβουλευτές πληρώνονται από την Ε.Ε, αλλά αυτό δεν τους απαλλάσσει από τις ανθρώπινες και Χριστιανικές τους υποχρεώσεις. Είπαμε άμα έχεις δυο χιτώνες τον έναν τον δίνεις. Πολύ κακό ένας άνθρωπος να παίρνει 50 φορές πιο πάνω μισθό, από την σύνταξη ενός αγρότη.

Φίλες, φίλοι,

το ξέρω πως κάποιοι θα με πάνε στο "απόσπασμα" για ότι θα γράψω, όμως τα χιλιάδες μέλη του site, αλλά και οι αναγνώστες μου, που δεν συμμετέχουν σε ομάδες και κλειστά κλαμπς, που λιβανίζονται μεταξύ τους και νομίζουν πως κρατούν τα "σκήπτρα" της αυτοπροβολής και καμαρώνουν που οι δημοσιεύσεις τους φιγουράρουν στις καλύτερες του site, σιωπηρά θα συμφωνήσουν εν πολλοίς με τα γραφόμενά μου.

Η ματαιότητα στο θέμα της προβολής, στο μεγαλείο της.

Αλήθεια πως γίνεται να μπει ένα post στα πρώτα;

αρκεί οι φίλοι μας ή και κάποιοι που πραγματικά τους αρέσει, να βάλουν 1, 2, 3, 4, το πολύ 5 χεράκια, και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως έχουν διαβαστεί πολύ αυτά που γράφουμε.

 Μα θα μου πείτε,  adreo μήπως ζηλεύεις την "δόξα" των πρώτων;

Αστειεύεστε ; θα τους πω. Η δόξα αν δεν βασίζεται σε πραγματικά και σπουδαία πράγματα, δεν είναι δόξα. Είναι ματαιοδοξία.

Και που δεν είναι οι δικές μου δημοσιεύσεις στις πρώτες, τι με απασχολεί;

Μα γιατί γράφεις τότε αυτό το άρθρο;

Απλά δεν θέλω να φαντάζομαι κάποιοι, κάποιες εδώ μέσα, να κορδώνονται και να πιστεύουν ότι είναι και σπουδαίοι ή σπουδαίες, την στιγμή που δεν είναι. Μερικές φορές διαβάζοντας κάποια «πρώτα», γελάω, προβληματίζομαι ή και εκπλήσσομαι.

Πλην βέβαια κάποιων σπανίων περιπτώσεων. Δηλαδή είναι κάποιοι που γράφουν καλά και ίσως τους αξίζει μια θέση στα δημοφιλή, αν και έχω την πεποίθηση πως ανήκουν στις "ομάδες", αλλά δεν μπορώ να μην πω την αλήθεια, ότι πράγματι  ξέρουν να γράφουν, αν και πολλές φορές τα θέματά τους δεν τα θεωρώ και σπουδαία. Αλλά όμως γράφουν καλά.

Και τι πρέπει να γίνει βρε adreo για να μην μονοπωλούν τα δημοφιλή οι ίδιοι και οι ίδιοι; ανάμεσά τους και άσχετοι, αφελείς και πολλά άλλα;

Έχεις την λύση;

Η πιο δίκαια λύση κατά την άποψή μου, είναι να βασίζεται η θέση του post στα δημοφιλή, στην επισκεψιμότητα. Με ασφαλή κριτήρια βέβαια. Τότε θα δούμε πολλοί, πολλές, τι πολλοί, πολλές... αφού οι ίδιοι, οι ίδιες είναι, τότε θα δούμε πόσα απίδια θα πιάσει ο σάκος τους. Η  πρόταση είναι μια πρόκληση, προς όλους όσους έχουν λόγο στην λειτουργεία  του site και θα δώσει ακόμα μεγαλύτερη εγκυρότητα σε αυτό.

Αυτά φίλοι μου, φίλες μου , που θα θέλατε και εσείς  να γράψετε, αλλά δεν σας αρέσει να μπλέκετε  σε δύσκολες κριτικές και αψιμαχίες, αλλά εγώ τα γράφω γιατί μου αρέσει να λέω αλήθειες που συνήθως κάποιους τσούζουν, και βέβαια γιατί η ελευθερία του λόγου είναι σημαντικό πράγμα για όλους μας.

Ναι θλιμμένη, και τότε και τώρα.. Και οι ελπίδες μας για κάτι καλύτερο, δυστυχώς λιγοστές.

Μια ματιά στο παρελθόν, στα γραφόμενά μας είναι μια εικόνα που μένει αναλοίωτη και δείχνει πως μερικές φορές ο άνθρωπος, χωρίς να το θέλει , γίνεται μάντης των δεινών που έρχονται. Διαβάστε παρακαλώ το παρακάτω άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στις 27 Μαϊου 2010, και θυμηθείτε οι παλιότεροι την τότε κατάσταση και οι νεώτεροι γνωρίστε με λίγα λόγια το σκηνικό της έναρξης της κρίσης, δηλαδή της καταστροφής μας. Δείτε τον τότε πρωθυπουργό που έλεγε λεπτά υπάρχουν, τι έγκλημα διέπραξε, χωρίς να του ρίχνω ολοκληρωτικά την ευθύνη, αφού θέλω να είμαι δίκαιος. ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ, δυστυχώς, ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ!

 ΤΟ ΤΟΤΕ ΑΡΘΡΟ... Διαβάστε παρακαλώ!   

Φίλες, φίλοι,

Η θλίψη είναι μια έκφραση του ανθρώπου, όταν παράδειγμα του συμβαίνει κάτι κακό.. και έχει διαβαθμίσεις. Πότε είναι έντονη, πότε ήπια και σε πολύ κακές καταστάσεις γίνεται απελπισία. Αυτό τον καιρό είναι διάχυτη και έχει καταλάβει τους περισσότερους Έλληνες και Ελληνίδες. Και τι δεν κάνουν οι κυβερνώντες για να μας παρουσιάσουν την αναγκαιότητα των μέτρων τους. Μέτρα που δεν μας τα είχανε πει προεκλογικά, όταν μες την τρελή χαρά ο σημερινός κυβερνήτης έλεγε με σιγουριά "λεπτά υπάρχουν", για να πει στους Έλληνες στην ουσία, πως παίρνοντας την διακυβέρνηση της χώρας στα χέρια του, θα μοίραζε πολύ χρήμα... και η Ελλάδα μας θα  γέμιζε γελαστά πρόσωπα.

Γιατί τι θέλουν οι μέσοι Έλληνας; -οι πλούσιοι δεν σκοτίζονται για τέτοια-, να μπορούν να πληρώνουν τις υποχρεώσεις τους, να μορφώνουν τα παιδιά τους και να μην τους λείπουν τα ανθρωπίνως απαραίτητα. Να μπορούν να δημιουργούν επιχειρήσεις και να τις μεγαλώνουν και να δίνουν εργασία και σε άλλους. Να μπορούν να παντρεύονται και να κάνουν τα παιδιά τους. Να μπορούν άνετα να πάνε σε ένα γάμο το δωράκι τους, στις γιορτές επίσης, να πηγαίνουν μερικές φορές το χρόνο να φάνε σε κάποιο καλό φαγάδικο, να πηγαίνουν μια εκδρομή, να μπορούν να ντύνονται και να πληρώνουν  τους λογαριασμούς τους, τα δάνεια για τις κάρτες και το σπίτι τους και πολλά άλλα. Αυτά πολλοί Έλληνες τα είχαμε και μάλον γρήγορα δεν θα τα έχουμε πολλά από αυτά, ιδιαίτερα δεν πρόκειται να τα έχει ο οποιοσδήποτε που μμπήκε τελευταία στην εργασιακή διαδικασία.

Και αυτά απότομα και ξαφνικά μας κόβονται, μπήκαμε σχεδόν όλοι στο καβούκι μας, λες και η βάσκανος μοίρα μας ζήλεψε ως Λαό _την μεγάλη πλειοψηφία, γιατί φτωχοί και πολύ φτωχοί πάντα υπήρχαν, που όμως κάποιοι από αυτούς είχαν ελπίδα στο όνειρο, δηλαδή να απαλλαγούν κάποια στιγμή από την φτώχια, όπως έχει συμβεί με πολλούς που ξέρουμε και που όλοι μας έχουμε μέσα στον κύκλο μας- μας ζήλεψε ως Λαό λοιπόν και με μιας μας έριξε όλους σχεδόν- και αν δεν έριξε μερικούς άμεσα, η σειρά τους θα έρθει, ζήτημα χρόνου είναι- στα τάρταρα της δυστυχίας.

Και μην μου πείτε πως δεν είναι έτσι. Εγώ παντού, στους δρόμους , στις συγκεντρώσεις, στις εκκλησίες, στις εργασίες που πεθαίνουν , στο γυαλί και λοιπά, βλέπω φάτσες γεμάτες πίκρα, ανθρώπους που τραβάνε την ρουφηξιά από το τσιγάρο τους πολύ σιγανά, μην και τους τελειώσει και μετά θα θέλουν άλλα 20 λεπτά για το επόμενο. Ένα τσιγάρο φίλοι, φίλες μου 70 ηρωικές δραχμές, 50 σουβλάκια της νιότης μου, ΝΑΙ ΤΟΣΑ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΤΟΤΕ και τόσο περίπου ήταν το μεροκάματο, που με αυτό ζούσε οικογένεια. Αναρωτιέμαι πολλές φορές αλήθεια, τι πρόοδος έχει γίνει από τότε μέχρι τώρα; Αβασάνιστα απαντώ, σχεδόν καμιά. Όλων των αγαθών οι τιμές πολλαπλασιάστηκαν 250,300, 400 φορές πάνω και ακόμα πιο πάνω. 700 Ευρώ σημερινά είναι δυστυχώς μικρότερης αξίας από το μηνιάτικο των 2000 δρχ. του τότε.

Και βγαίνουν οι πολιτικοί και μιλούν για επιτυχίες , για ανάπτυξη, και δεν ντρέπονται  να μιλάνε για πρόοδο και λοιπά. Μάλιστα προχθές ο "ταλαίπωρος υπό την ένοια της δύσκολης θέσης που βρίσκεται" πρωθυπουργός μας, του ξέφυγε και είπε σε μια συνέντευξή του στα αγγλικά, πως τα τελευταία 5-6 έτη είχαμε πολύ μεγάλη ανάπτυξη.. και δεν ξέρω αν κατάλαβε τι είπε.

Αν έχεις μεγάλη ανάπτυξη  αγαπητέ πρωθυπουργέ μου, φωνάζεις το Διεθνές νομισματικό ταμείο να κάνει κουμάντο; Δανείζεσαι με υψηλότατο επιτόκιο; Κόβεις μισθούς και συντάξεις; Απολύεις χιλιάδες εργαζόμενους  και τους ρίχνεις στην μαύρη απελπισία;  Γεμίζεις  τις καρδιές των Ελλήνων και Ελληνίδων με ένα σωρό προβλήματα; Τους απειλείς να τους πάρεις το σπίτι;- οι πιο πολλοί το απέκτησαν με χίλιες δυο θυσίες-. Και ζητάς χαρτιά-τεκμήρια για 15 χρόνια;  Ζητάς από όλους μας να πληρώνουμε την βενζίνα , όσο περίπου το λάδι γιατί γνωρίζεις πως χωρίς αυτοκίνητο είμαστε πεθαμένοι; Ε. ΌΧΙ.. δεν έχουμε Ο ΠΙΟ ΑΝΙΔΕΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ, δεν θα έπαιρνε τέτοια μέτρα. Θα κοίταζε να βρει τρόπους να υπάρχει δουλειά για όλους. Ξέρεις πόσες χιλιάδες Ελληνόπουλα έφυγαν και φεύγουν μετανάστες  και φυσικά χάνονται για την Ελλάδα, αφού εδώ δεν έχουν καμιά προοπτική;

Αλήθεια ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΑΝΔΡΩΣΕΙΣ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟ;, ανθρώπινο δυναμικό για να αναλάβει κάποιες εργασίες, άμα ανανήψει η χώρα σύμφωνα με τις προοπτικές που έχεις χαράξει;

ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΡΟΣ κυβερνώντες λάβετε μέτρα, που να φέρουν την άνοιξη στην χώρα, να σταματήσει η αιμορραγία της φυγής, να έρθει το χαμόγελο στα χείλη μας.

Αφαιρέστε από τα κανάλια το δικαίωμα (λόγω τον πράξεών σας) να μας τρομοκρατούν, λαβαίνοντας έστω και ένα ελπιδοφόρο μέτρο. Όλοι οι Έλληνες περιμένουν πότε θα πετάξετε τις τανάλιες σας , μήπως και τους μείνει και κανένα δόντι... γιατί με την φόρα που πήρατε τίποτα δεν θα αφήσετε.

Μη σπεύσετε να με κατηγορήσετε πως σας αντιμάχομαι πολιτικά. ΜΙΑ ΠΑΡΟΙΜΙΑ λέει: Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν... Δεν σας προσβάλω. Εννοώ πως όλοι οι πολιτικοί είστε ίδιοι. Όλοι έχετε τις ομάδες σας, όλοι έχετε τους κομματάρχες σας που πάντα κάνουν τις δουλειές τους. Όλοι σας έχετε παιδιά με εργασία -λέτε πως τα δικά σας είναι εξυπνότερα από τα δικά μας; Ε. ΟΧΙ!-. Όλοι σας πάτε στις δεξιώσεις, όλοι σας έχετε κοινωνική θέση και χίλια δυο. Και σας βεβαιώνω πως η νοημοσύνη σας δεν είναι και η υψηλότερη. Μέσα στο Λαό υπάρχουν πολλά άτομα... ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ.

Και για να κλείσω...  Από αύριο κιόλας, αρχίστε, έστω και πλασματικά στην αρχή, να χρυσώνετε το χάπι, βάλτε λίγη ζαχαρίτσα στα μέτρα σας... που ποτέ δεν είναι ίδια για την επόμενη μέρα. Βάλτε τους υπαλλήλους που στη περίσταση είναι και τυχεροί, έστω και αν τους κόψατε μισθούς και επιδόματα να εργαστούν σκληρά...και όχι να σκέπτεστε να μισθώσετε ιδιωτικές εταιρείες για να κάνουν τις δουλειές που αυτοί πρέπει να κάνουν ... και αφήστε τις απειλές και όλα αυτά τα καθημερινά που σκαρφίζονται κάποια άρρωστα κομπλεξικά όργανα... και είναι πάμπολλα. Και γρήγορα-γρήγορα ανοίξτε εργασίες γιατί οι άνεργοι είναι μεγάλη πληγή, είναι απελπισμένοι... και η απελπισία τους παρασέρνει όλο το Έθνος. Πιστεύω πως σας τα είπα καλά. ΘΑ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ¨ΕΛΛΗΝΕΣ, αλλά δεν μπορούν, ίσως και φοβούνται και δεν ξέρω τι άλλο τους συμβαίνει.

ΕΣΕΙΣ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΠΣ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΖΙ ΣΑΣ μετά από 9 μήνες διακυβέρνησης; Όχι, ελάχιστοι σας μένουν. Κανείς δεν θα σας συγχωρήσει που μας πετάξατε στα σαγόνια του Δ.Ν.Τ, ούτε που μας ξευτιλίσατε στα μάτια των υποτιθέμενων Ευρωπαίων φίλων μας, που κερδίζουν χρήματα από τον δανεισμό μας.. Κανείς δεν θα σας συγχωρήσει για τον τρόμο που έχετε σπείρει και πολλά -πολλά άλλα... για να τελειώσω.. Η Αθήνα λοιπόν και κοντά σε αυτήν όλη η Ελλάδα είναι βουτηγμένη στην θλίψη, στην απελπισία, στο μαρασμό. Χιλιάδες μαγαζιά κλειστά, χιλιάδες οι άνεργοι, άδεια τα μαγαζιά, οι οικοδομές σταμάτησαν, οι αγοροπωλησίες το ίδιο. Και το κράτος χάνει εκατομμύρια Ευρώ , και βέβαια δεν θα μπορέσει να έχει και έσοδα. ΟΙ εναπομείναντες εργαζόμενοι, περιμένουν να τους επισκευθεί η ανεργία, η χρεωκοπία, η απελπισία και κάπου στο βάθος το χάσιμο του σπιτιού τους ή και η φυλακή. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΚΡΑΤΟΣ;  Κάποια από τα μέτρα δεν μπορώ να μην τα θεωρήσω αναγκαία. ΑΠΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ στους έχοντες και κατέχοντες, στους ενσυνείδητους παραβάτες- γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που δεν μπορούν παράδειγμα να πληρώσουν, γιατί δεν έχουν ή γιατί καταστράφηκαν-. Πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος τρόπος λοιπόν.

Όσον αφορά εμάς τον Λαό..

ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΔΕΡΦΙΑ προσπαθήστε να αισιοδοξήσετε, να γελάσετε... γιατί η πόρτα του τρελοκομείου είναι ανοιχτή για όλους μας. Όπως και το έμφραγμα για κάποιους από εμάς επίσης μας περιμένει στην γωνία. Τέλος εύχομαι ότι γράφω, χωρίς φόβο και πάθος- να τα διαβάσουν οι κυβερνώντες, μπας και κάτι καλό αποφασίσουν. Και τους συνιστώ, λιγότερη τηλεόραση, έχει αρχίσει να τους φοβάται το μάτι μας.

adreo