Καλά ότι έχουμε ξεφύγει γενικά δεν είναι κανένα νέο... Αλλά ότι μας δουλεύουν πλέον χωρίς καν τα προσχήματα φάνηκε από την Ολυμπιάδα...

Από τη μια έχουμε τους δικούς μας που τους έδιναν τα ληγμένα γιατί αυτά μπορούσαμε να αγοράσουμε. Άγριο κράξιμο, αποκαθήλωση και μυθοποίηση-απομυθοποίηση σε χρόνο dt/2.

Από την άλλη, ένας αθλητής που κάνει 2 παγκόσμια ρεκόρ περπατώντας, χωρίς ζέσταμα και με τα χέρια ψηλά στο τερματισμό. Αντε να το δεχτώ ότι δεν παίρνει τίποτα ύποπτο. Άντε είναι ένα θαύμα της φύσης...

Αλλά να πάρει τρελαίνομαι όταν διαβάζω κάτι τέτοια: 

(από τη σημερινή Ελευθεροτυπία...)(προφανώς από κάπου το αλίευσαν κι αυτοί...)

Σε αντίθεση με τον Φελπς, ο Μπολτ είναι πιο ολιγαρκής στη διατροφή του: για πρωινό τρώει τηγανητό κοτόπουλο, για βραδινό χάμπουργκερς από τα αγαπημένα του Μακ Ντόναλντς και στη μέση της ημέρας, μεταξύ μίας ή και δύο κόκα-κόλα, καταβροχθίζει και την αγαπημένη του yam, που είναι μια ρίζα παρόμοια με την πατάτα, διαδεδομένη κυρίως στη Νιγηρία, απ' όπου και κατάγονται οι πρόγονοι της οικογένειάς του.

Ναι! Ακούτε ρε τηλεθεατές; τρώει mcdonalds και πίνει coca cola το παιδί!! Ω ναι! Και τρέχει τα 100 σε 9,6!! McDonalds!

Έλεος! Για εντελώς καθυστερημένα πρόβατα μας περνάνε; (ρητορική η ερώτηση)...

Υ.Σ. Γιατί δεν καταργούμε επιτέλους τους ελέγχους για το ντόπινγκ εντελώς; Έτσι κι αλλιώς αυτός που είναι να ντοπαριστεί, θα το κάνει. Τώρα όλος ο αγώνας είναι ποιόν δεν θα πιάσουν! Να μην πιάνονται και ακυρώνονται και οι ανοργάνωτοι-φτωχοί των αθλημάτων και να έχουμε έναν ίσο και δίκαιο αγώνα (των φαρμακευτικών) ανοιχτό σε όλους! Πάρτε ότι θέλετε ακόμη και φυτοφάρμακα και ελάτε να τρέξετε... Τουλάχιστον θα ξέρουμε τι βλέπουμε, χωρίς υποκρισίες. Και για τους ρομαντικούς, μια "βιολογική" οργάνωση, χωρίς ντοπαρίσματα και χορηγούς, με ρεκορ στα 100 μέτρα τα 13 δευτερόλεπτα και στο μήκος τα 7! Απλά και ξεκάθαρα πράγματα!

Κάποτε ήταν μια κοπέλα τυφλή.
Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή.
Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της.
Αυτός ήταν πάντα εκεί γι’αυτήν.
Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.
Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει
τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν!
Μια μέρα κάποιος της δώρισε δυό μάτια
και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε…
είδε και τον αγαπημένο της…
Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα
που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;»
Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο
αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό,
αρνήθηκε να τον παντρευτεί.
Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο
αργότερα της έστειλε ένα γράμμα…
''Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου!