Τώρα τελευταία έχω μια επιθυμία.

Θέλω να βγάλω για λίγο τα όνειρα από πάνω μου.

Να αποσυνδεθούμε, γιατί όχι να χαθούμε για λίγο.

Θέλω να τα δω έξω από μένα, μακριά από τον εαυτό μου, κάτω από άλλα φώτα.

Να δω πως στέκονται, πως τριγυρνούν, πως ταιριάζουν στους άλλους.

Αν είναι πιο λαμπερά μακριά μου, πιο όμορφα.

Αν είναι πιο μόνα έξω από μένα, χωρίς σκοπό, χωρίς υπόσταση.

Αν τα υπηρετώ ως τους αρμόζει, κι αν με υπηρετούν σωστά.

Αυτά είναι τα στηρίγματα της αλήθειας, σ΄αυτή τη ζωή.

Και θελώ να τα κρίνω και να κριθώ από αυτά.

Μια ματιά στην πυξίδα, στη μέση του δρόμου.

Να δω αν το φεγγάρι είναι αληθινό ή χάρτινο.

Νομίζω είναι ανάγκη αυτό, κι όχι επιθυμία...

Φωτο: Pink Floyd "The Division Bell" album cover.

10.12 - ΕΙΣΑΓΩΓΗ. Στο παρόν κεφάλαιο και στο επόμενο θα ασχοληθούμε με ακολουθίες και σειρές. Ξεκινάμε με ένα…ξεκινάμε με ένα παράδειγμα…ένα παράδειγμα που…

11.19 - …Ξεκινάμε με ένα παράδειγμα που δείχνει…παράδειγμα που δείχνει..που δείχνει πως δημιουργείται μια ακολουθία…δείχνει πως δημιουργείται μια…δημιουργείται μια ακολουθία

13.04 - …ακολουθία αριθμών από μια…δημιουργείται μια ακολουθία αριθμών από μία αναδρομική…μια αναδρομική διαδικασία…δείχνει πως δημιουργείται μια ακολουθία αριθμών από μια…διαδικασία αριθμών…

17.02 - …μια αναδρομική διαδικασία όπως η μέθοδος…αναδρομική διαδικασία…πως δημιουργείται μια αναδρομική διαδικασία όπως η μέθοδος του Picard…του Picard...

19.53 - …αναδρομική διαδικασία όπως η μέθοδος του Picard για τη λύση…του Picard για τη… όπως η μέθοδος του Picard για τη λύση μιας εξίσωσης…

Άντε φτάνει για σήμερα, αύριο επανάληψη. Μέχρι το Σάββατο θα έχουν βγει οι 267 σελίδες, που θα πάει…!!

...είναι αρκετός για να πέσει η κοιλίτσα και να σφίξουμε λίγο...

Με εντατικό πρόγραμμα βέβαια..!

Εντάξει!! Το "καθήκον" έγινε. Όταν σας ξαναχρειαστούμε, θα σας φωνάξουμε.

Άντε πίσω στο μαντρί τώρα.

Καραμανλής (προς "θυμωμένους" ψηφοφόρους, "bloggers", βουβοδιαδηλωτες, tredy αντιρρησίες κλπ κλπ) : "Καλά, μην αντιδράτε και τόσο, θα σκιστεί το καλσον."

Υ.Σ. Ιδολ...όχι. Ιδεαλ...όχι όχι. Εδολο...μπά. Ιδεαλο...όχι μωρε. Ιδεο..λογία; Ε; Κάπως έτσι; Τι είναι ρε παιδιά αυτό; Κάπου το είχα ακούσει... Αλλά ψάχνω στα καινούρια μας λεξικά και δεν τη βρίσκω πουθενά αυτή τη λέξη. Αλήθεια, υπάρχει άραγε σήμερα; Υπήρξε ποτέ; Ή απλά ένωνε κοινά συμφέροντα στην πολιτική ιστορία μας;

Υ.Σ.2 Τι ρωτάω βραδιάτικα...

Οι μόνες σκιές σήμερα είναι τα δυο σου μάτια

Μήτε στις καρδιές ούτε στις προσευχές μπορείς να φανείς.

Και σα να τη ξέρω από παλιά, στιγμή

ατέλειωτη, θολή σαν τις φωνές

που ξεψυχούν στο στόμα σου,

η αγάπη απόψε

στα διαγγέλματά σου δεν υπάρχει.

Υπάρχουν μόνο σταγόνες φωτιάς

στη θάλασσα των αισθημάτων μας.

Κύριε Καραμανλή, είναι κοινώς αποδεκτό, και φαντάζομαι το παραδέχεστε κι εσείς, ότι τώρα μαθαίνετε τι θα πει φαγοπότι και εξουσία, και, πώς να το πω, το κάνετε λίγο άγαρμπα. Δε μάθατε ακόμη να κρύβεστε, προσόν που όλοι περιμένουν και απαιτούν από μια ικανή κυβέρνηση. Τι έχετε να πείτε στο λαό για να τον πείσετε να σας ξαναπροτιμήσει για να συνεχίσετε τις, ομολογουμένως καλές κομπίνες, τη λεηλασία δημοσίου χρήματος και την υπέροχη αυτή αλαζονική σας συμπεριφορά;

Κοιτάξτε, εμείς έχουμε ένα πρόγραμμα. Σε τριάμισι χρόνια, δε μπορεί κάποιος να υλοποιήσει όλους τους στόχους που έχει θέσει, αλλά το σημαντικό είναι ότι το πρόγραμμα τηρείται. Έχουμε δώσει χρήματα και έργα στους επιχειρηματίες που μας στηρίζουν, έχουμε μειώσει την αγοραστική δύναμη του κόσμου, έχουμε ξηλώσει το 90% των κρατικών υπαλλήλων βάζοντας τους αδικημένους, γαλάζιους ψηφοφόρους, και έχουμε παρατήσει όπως υποσχεθήκαμε την παιδεία σε ανεύθυνους μα και ανίκανους. Σίγουρα επαναλαμβάνω έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε. Οι εφοπλιστές που παραπονιούνται, οι εργάτες παίρνουν πολύ πιο πολλά από όσα θέλει ο βιομηχανικός κόσμος, οι τράπεζες ζητούν περισσότερα κέρδη. Και να σας πω και κάτι, θα τα έχουν. Όχι δεν είναι δέσμευση, είναι προτεραιότητα. Τώρα όσον αφορά στους ψηφοφόρους, τι να σας πω. Ότι και να τους πω, εμένα θα ψηφίσουν. Έχουμε το καλύτερο δίκτυο μπατζανάκηδων, εξαδέλφων και εργοδοτών στην Ελλάδα, που οι διασυνδέσεις τους και οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από αυτούς, καλύπτουν παραπάνω από το 38% του εκλογικού σώματος. Μην υποτιμάτε τη κινητήρια δύναμη του εν δυνάμει ρουσφετιού που ωθεί τους αγαπημένους μας ψηφοφόρους στις κάλπες. (Τελος χρόνου)

Κύριε Παπανδρέου, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσα χρόνια ήταν κυβέρνηση, έχει και καμαρώνει μια καταπληκτική διαχείρηση των πόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και των χρημάτων των Ελλήνων φορολογούμενων. Βίλες, κότερα, γάμοι πολυτελείας, ακριβά αμάξια, λεφτά, κομματικοί μηχανισμοί, καταθέσεις, γκλάμουρ για όλα τα στελέχη και τους αναμεμειγμένους στο κίνημά σας. Τώρα όμως οι εποχές άλλαξαν. Είστε έτοιμοι να ανταποκριθείτε στα νέα δεδομένα εάν ο λαός σας εκλέξει;

Πολύ καλή ερώτηση, μου δίνει την ευκαιρία να κοιτάξω τον Ελληνικό λαό στα μάτια και να του πω: το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δε ξεχνά, τι σημαίνει δεξιά και όχι μόνο αυτό. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δε ξεχνά πως πρέπει να διαχειριστεί την εξουσία. Φίλες και φίλοι, η Ν.Δ. είναι ανίκανη να κλέψει, να βοηθήσει όλα τα άχρηστα κομματικά στελέχη της να πάρουν θέσεις στο δημόσιο, δε μπορεί να κάνει καν ένα απλό κόλπο με ομόλογα χωρίς να το μάθει ο λαός! Δεν πρέπει να την αφήσουμε να συνεχίσει την καταστροφική για τη χώρα διακυβέρνησή της. Ελάτε κι εσείς, σας καλώ στο κόμμα, να γίνουμε όλοι μαζί το αύριο, και ίσως, κάτι αρπάξετε κι εσείς. Εγώ, σας δίνω την ευκαιρία. Έχουμε ισότητα, αλληλεγγύη, σεβασμό, προοπτική και σιγουριά για όλους τους οπαδούς του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η νέα αλλαγή είναι εδώ. Όχι στις παλιές αλλαγές. Και κάτι τελευταίο, εμείς δεν εκμεταλλευόμαστε πολιτικά, ευαίσθητα θέματα. Δε βάζουμε την πολιτική πάνω από τον άνθρωπο. Βάζουμε το χρήμα πάνω από τον άνθρωπο, κι αυτό είναι η διαφορά μας. Για αυτό το λόγο λοιπόν, δε θα μιλήσω για τις πυρκαγιές και για τους συνανθρώπους μας που χάθηκαν, εξαιτίας της Νέας Δημοκρατίας βέβαια. Και κλείνοντας, θέλω να δεσμευτώ στον Ελληνικό λαό, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα βοηθήσει στην αναδάσωση, δηλαδή στην επαναφύτευση δέντρων, στις αυλές και στους κήπους των σπιτιών που θα χτιστούν στα καμένα. (Τέλος χρόνου).

Y.Γ. Σοβαρά τώρα, τι ήταν αυτό; Όχι 30’’ και μετά αλλά 20’’ και δυο λεπτά πόσο ήταν οι απαντήσεις, Λιάτσος και λοιποί να ρωτούν… Γίνεται έτσι πολιτικός διάλογος ή κοροϊδευόμαστε; Εντάξει, κάνουμε ότι κάνουν και οι Αμερικάνοι με τριάντα χρόνια καθυστέρηση. Αλλά ας το κάνουμε σωστά ρε παιδιά! Κατ’ αρχήν ποιος αποφασίζει ποιος θα μπει και ποιος όχι; Συγνώμη αλλά αν είναι να βάζουμε με το έτσι θέλω κόμματα, να κάνω κι εγώ ένα κόμμα, να με βάλουν κι εμένα! Πλάκα θα έχει! Γιατί προτιμούνται κάποια καινούρια κόμματα και μένουν απ' έξω άλλα, χωρίς κανένα αντικειμενικό κριτήριο επιλογής; (ρητορική ερώτηση) Και το άλλο; Ποιος σου λέει ότι εγώ θέλω ο κάθε Ευαγγελάτος να ρωτάει για μένα. Γιατί να μην έκαναν ερωτήσεις ένας φοιτητής π.χ. μια νοικοκυρά, ένας συγγραφέας, ένας αγρότης, ένας δημόσιος υπάλληλος κι ένας μουσικός. Δε μπορούν δηλαδή να βγάλουν σωστές και περιεκτικές ερωτήσεις;

Και τέλος, το debate ως όρος έχει νόημα, εάν αντιπαρατίθονται οι δυο άνθρωποι που, ας μη κρυβόμαστε, ένας από αυτούς θα κυβερνάει τη χώρα σε δύο βδομάδες. Γιατί λοιπόν, (με δεδομένο ότι οι εκλογές που γίνονται, δεν αναδεικνύουν μόνο βουλευτές, αλλά και πρωθυπουργό, και στο πλαίσιο του τωρινού πολιτικού συστήματος, ο πρωθυπουργός έχει τόση εξουσία συγκεντρωμένη πάνω του) να μην τους αφήσουμε μια δυο ώρες να συζητήσουν, να κοντραριστούν μεταξύ τους, χωρίς στημένες ερωτήσεις και έτοιμες απαντήσεις, για να πάρουν αυτοί που θέλουν να ψηφίσουν έναν από αυτούς (και μιλάμε για το 80% του εκλογικού σώματος δυστυχώς) μια ιδέα; Τι στο καλό, πρωθυπουργοί θέλουν να γίνουν, δε μπορούν να συζητήσουν δημόσια;

Υ.Σ. Οκ είναι μια "καλή αρχή" λέει αυτό το debate. Ελπίζω να υπάρξει πολύ καλύτερη συνέχεια!

Υ.Σ.2 Ένα αληθινό debate, σε έναν απλό μα περιεκτικότατο, υπέροχο διάλογο εδώ. (Το κείμενο είναι στα Αγγλικά)

“If I win a medal that is good, but it is more important for people to believe they can do something for themselves. The most important thing is not that I added another honour to my collection but that people have food to eat”, said Jefferson Perez* after the race, “…I am inspired by those who wake up at 6am and work in the market until 10pm.”

(από την επίσημη ιστοσελίδα της IAAF)

* O Jefferson Perez είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής στα 20 χλμ. Βάδην, στο παγκόσμιο πρωτάθλημα που γίνεται αυτές τις μέρες στην Osaka της Ιαπωνίας. Και δε μένει μόνο στα λόγια, καθώς στην πατρίδα του, το Εκουαδόρ, χορηγεί ένα ίδρυμα που προσφέρει φαρμακευτική περίθαλψη στους φτωχούς της χώρας του και πρόσβαση στην εκπαίδευση για τα παιδιά τους. Αγαθά καθόλου αυτονόητα για εκείνες τις περιοχές του κόσμου.

Υπόδειγμα πρωταθλητή και ανθρώπου. Ιδανικό πρότυπο για επίδοξους αθλητές και όχι μόνο.

Τέτοιοι αθλητές αξίζουν το σεβασμό, κερδίζουν ή όχι.