Θέλει να γευτεί κάτι διαφορετικό
Να γίνει παρέα του στη στενοχώρια…
Δηλώνει παρόν με κάθε ευκαιρία
Ακροβατώντας στα μη και τα θέλω του…
Χαρακώνει τα θεμέλια του
Διαπερνώντας σε άλλη διάσταση,
Λυτρώνοντας το νου από σκέψεις
Που δεν έχουν τελειωμό…
Γλυκιά παρέα στη μοναξιά του
Με ή χωρίς τους άλλους…
Ενσωματώνεται στο δηλητήριο
Λέγοντας ναι στο θάνατο…
Και όταν η νικοτίνη αρχίζει να κυλά στο αίμα του
Νιώθει τη βεβαιότητα μιας υπέροχης ζωής…
Μα τα προβλήματα δεν εξουδετερώνονται
Σημαίνουν την έναρξη νέων προβλημάτων…
Αόρατοι στην αρχή
Θανατική καταδίκη αργότερα…
Η θεωρία της ξενοιασιάς
Παίρνει το δρόμο για το τέλος…
Και αποθανατίζει μια νεκρή εποχή
Στο όνομα του πάθους…
Ένα πάθος χωρίς γυρισμό
Που κόβει τα φτερά για συνέχεια
Πυροδοτώντας μια συνήθεια
Αποπροσανατολισμού…
Γόρδιος δεσμός εφ΄όρου ζωής
Σε κενές σελίδες μοιραίου μυθιστορήματος…
Διαγράφει για πάντα το Εγώ του
Παίρνοντας μαζί κάθε τι ωραίο…
Δεν θέλει να το κόψει
Είναι γλυκιά παγίδα στο σώμα του…
Φυλλομετρά το ημερολόγιο
Μα δεν υπάρχει τίποτα να γράψει πλέον…
Κουκίδα στο χάρτη
Ενός σπάνιου προορισμού
Δυσκολεύεται να βρει πυξίδα…
Καίει τα σωθικά του, ξαφνικά
Μα αγνοεί τα σημάδια…
Το ένα πακέτο μετά το άλλο
Στήνουν χορό για εκείνον…
Όχι, δεν ξεπερνά τα προβλήματα
Το αντίθετο…
Τον παρασέρνουν σε ένα αργό θάνατο
Το δικό του, θάνατο…
Και δεν έχει σημασία τελικά
Παρά μόνο να διώξει τα σύννεφα, με τον καπνό…
Στοιχειώνει τη ζωή του
Για ένα, δύο ή και παραπάνω πακέτα λύτρωσης…
Και το μόνο που καταφέρνει
Να σβήσει μια μέρα ξαφνικά…
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Είσαι άξιος, όταν δηλώνεις παρόν
Ακόμα και τις στιγμές που όλοι σου λένε, ξέχνα το…
Είσαι άξιος, όταν αποφασίζεις
Χωρίς να λαμβάνεις υπόψη σου τίποτα και κανέναν…
Από γεννεσημιού σου ήξερες τι ήθελες
Και όταν ήρθες στον κόσμο αυτό, απλά τον κατέκτησες…
Δεν έχει σημασία πότε το αποφάσισες να ρισκάρεις
Αλλά πως έγινες ο ίδιος, δυναμίτης των ονείρων σου…
Δεν τα παράτησες, ακόμα και όταν σε έσπρωξαν στην άκρη του γκρεμού.
Αποκάλυψες την άλλη πλευρά σου
Δοκιμάζοντας πρώτα τον εαυτό σου…
Δεν είναι παράλογο το γεγονός ότι πόνεσες πριν ανέβεις
Ούτε το ότι δεινοπάθησες να αποφύγεις την κατρακύλα…
Το ρίσκο το είχες στο αίμα σου
Πέτυχες εξαιτίας του…
Ζωντάνεψες εκεί που σε ήθελαν νεκρό
Και τώρα, απλά παίρνεις το αίμα σου πίσω…
Είσαι άξιος, επειδή δεν άκουσες κανένα…
Και δεν ποδοπάτησες τους άλλους για να φτάσεις κάπου
Αυτό έχει σημασία…
Αυτό, και τίποτα άλλο…
Άξιος…
Και δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτό που είσαι
Γιατί η μοναδικότητα σου, σε έφερε εδώ…
Ότι και αν κάνεις, να θυμάσαι, αξίζεις!
Και μην αφήσεις κανένα
Να σε πείσει για το αντίθετο…
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Σημειώνω στο μπλοκάκι μου
Το χ της απουσίας σου…
Και προσπαθώ να κατανοήσω
Το κενό της καρδιάς μου…
Τα σύννεφα του νου μου
Δεν λένε να σκορπιστούν…
Και κάθε ένα, παίρνει τη μορφή σου…
Σημειώνω στην ψυχή μου
Τη λύπη που μου κράτησες…
Για να διαβάσεις έστω και λίγο
Από το γκρί των ματιών μου…
Όταν οι άλλοι, ζήλεψαν, τα δάκρυα που σκούπισες
Για να με ανταμώσεις, σε ξεχωριστή πύλη…
Αναπόσπαστο το έργο σου στο διάβα μου
Συνομιλεί, με την αρχή και το τέλος,
Γιατί μαζεύει τριγύρω μου
Τα γιατί και τα διότι…
Σημειώνω στην καρδιά μου το όνομα σου
Πριν κλείσει και πάλι ερμητικά…
Διαπιστώνω άκρα ησυχία
Στις αλλεπάλληλες σκέψεις μου για σένα…
Μα κάπου εκεί έξω, έρχεσαι και ταράζεις τα όσα χτίζω, λογικά και μετρημένα…
Μα χαλάλι σου…
Στο μάθημα μου, είσαι ο κοινός παρανομαστής…
Στο αδιέξοδο μου, η όαση…
Σημειώνω στο μπλοκάκι μου
Τα λόγια σου…
Θησαυρός στο μαυσωλείο του κόσμου…
Και εσύ, ξεχωριστός ανάμεσα τους…
Να προκαλείς…
Και εγώ σημαδεύω τα ίχνη σου
Για να θυμάμαι, ότι από κει πέρασες…
Από την καρδιά μου…
Και χάραξες πάνω της
Όλη τη ζωή…
- Στείλε Σχόλιο
Κάποια μέρα θα διαβάσεις κάτι
Αλλιώτικο από τα άλλα
Και θα συνειδητοποιήσεις το μεγαλείο της αγάπης
Που δεν είχες ποτέ…
Κάποια μέρα, θα έρθεις αντιμέτωπος με τον εαυτό σου
Και θα τον κοιτάξεις κατάματα για πρώτη φορά…
Θα σου πει, μα αυτήν, την αγαπάς, τι κάνεις;
Όμως δεν θα είναι εκεί να σε ακούσει…
Κάποια μέρα θα διαβάσεις κάτι
Ένα από τα πολλά που γράφτηκαν για σένα
Και για την αγάπη σου…
Οτιδήποτε διαβάσεις, δεν θα είναι εικονικό
Όπως ποτέ δεν ήταν και η αγάπη μου για σένα…
Ίσως να ζούμε στην τρέλα της πραγματικότητας
Αγνοώντας αυτό που γεννήθηκε για μας…
Ίσως να επιδιώκουμε το αδύνατο
Επειδή κάποτε πονέσαμε πολύ…
Μια μέρα, αγάπη μου
Όταν διαβάσεις για την αγάπη μου
Θα ξέρεις ποιος σε αγάπησε πολύ…
Θα μείνεις στήλη άλατος
Επειδή δεν σε αγάπησε κανείς…
Εκτός από μένα…
Μια μέρα, καρδιά μου
Θα εξολοθρεύσεις οτιδήποτε στιγματίζει
Τα δεδομένα της αγάπης σου…
Και θα γυρίσεις να με κοιτάξεις για πρώτη φορά…
Μα εκείνη τη μέρα, θα με θυμηθείς
Θα νιώσεις πόνο απέναντι στην αγάπη μου…
Γιατί θα είναι η μόνη αληθινή της ζωής σου
Που άφησες να φύγει έτσι απλά…
Κάποια μέρα, θα διαβάσεις κάτι
Που θα σχίσει την ψυχή σου σε εκατό κομμάτια…
Θα αποδυναμώσει το εγώ σου
Και θα σε πλημμυρίσει ενοχές…
Εγώ και εσύ, είμαστε στο ίδιο σταυροδρόμι μάτια μου
Μα εσύ δεν το βλέπεις, ούτε θα το δεις…
Εκείνη τη μέρα που θα διαβάσεις για την αγάπη μου
Ίσως να γίνει κομμάτια και ο εγωισμός σου…
Και θα συναντηθεί με τον δικό μου
Στο χτες…
Από τη μέρα που σε γνώρισα, είμαι εγώ…
Από τη μέρα που σε κοίταξα, δολοφόνησα τη λύπη μου…
Από τη μέρα που σε αγάπησα, γεννήθηκα ξανά…
Δεν είσαι εκεί στα γραπτά μου
Να ξετυλίγεις την κάθε μου λέξη με λαχτάρα…
Όμως μια μέρα θα το κάνεις…
Μόνο που δεν θα είμαι εγώ εκεί…
Θα συνεχίσω να γράφω από μακριά
Θα συνεχίσω να σε αγαπάω στη σιωπή…
Να σε θαυμάζω, να σε εκτιμώ, να σε εξυψώνω…
Και η κάθε σου απουσία θα γίνει σκαλοπάτι για το μετά
Γιατί αγάπη μου, εγώ δεν θα μείνω πίσω…
Η καρδιά μου σου ανήκει για όσο ζω
Όχι όμως και η ζωή μου…
Και κάθε φορά που θα γράφω για σένα
Η πένα μου θα ματώνει από την απουσία σου…
Όμως οι λέξεις και οι φράσεις μου
Δεν θα σβήσουν ποτέ…
Αν δεν τα διαβάσεις σήμερα, θα τα διαβάσεις αύριο…
Μόνο που το καμπανάκι της λογικής
Θα μου έχει πει, έλα…
Ακόμα και οι τυφλοί μπορούν να δουν την αγάπη
Εσύ την απομακρύνεις…
Τα λάθη που έκανα στο σανίδι του θεάτρου
Δεν ήταν τίποτα, μπροστά στα δικά σου…
Εγώ τουλάχιστον κατάλαβα την υπόθεση του έργου…
Εσύ δεν κατάλαβες την αξία της αγάπης μου…
Μια μέρα θα διαβάσεις κάτι διαφορετικό
Κάτι που θα σε κάνει κομμάτια…
Εκείνη τη μέρα θα πανηγυρίσω
Γιατί θα έχω καταφέρει να μπω στην ψυχή σου…
Και κανείς δεν θα έχει προφτάσει να με σαμποτάρει πια…
- Στείλε Σχόλιο
Καμιά απόσταση δεν νικάει την αγάπη μου…
Κανένας λόγος παράφρων, δεν την κάνει να σιωπά…
Είναι παιδί στα χέρια μου, η αγάπη μου για σένα…
Είναι γλυκιά ανάμνηση τις ώρες που μου λείπεις…
Πόσα χιλιόμετρα να τρέξω για να ακούσω την καρδιά σου;
Δεν με νοιάζει…
Με ακούς;
Διαμάντια οι αρετές σου στα μάτια μου
Ακόμα και εκείνες που περίτεχνα κρύβεις…
Και αν ξυπνήσω από βαθύ λήθαργο, οφείλεται σε σένα…
Κάποτε, έπρεπε να κοιμήσω τις αναμνήσεις μου, για να ξυπνήσω πλάι σου…
Καμιά απόσταση δεν τρεμοπαίζει στο όνομα σου…
Καλέ μου, είσαι το στίγμα της ζωής μου, στο αλλοπρόσαλλο παιχνίδι της ζωής…
Και αν δεν βλέπω τα μάτια σου, και αν δεν πνίγομαι στο ουρλιαχτό της λέαινας τα βράδια στην ερημιά, μέσα μου αργοπεθαίνω μακριά σου…
Είσαι η ζωή και ο θάνατος μου…
Ένας θάνατος που με κάνει να ξαναγεννιέμαι συνεχώς, και με ξαπλώνει στα αιχμηρά βουνά του πανικού και της απελπισίας…
Ναι, καλέ μου…
Ψάχνω μόνη μου την άκρη σου, χωρίς να ακούω το συναγερμό σου…
Υιοθετώ τα παραμύθια του παρελθόντος σου, για να γράψω την αλήθεια του μέλλοντος…
Αγάπη μου…
Πόσα χρόνια σε περίμενα…
Και ακόμα δεν μπορώ να σε πλησιάσω;
Πες μου απλά τι να κάνω…
Να περιμένω να απολαύσω τη δόξα του φιλιού σου, ή να θυσιαστώ στο βωμό του Εγώ σου;
- Στείλε Σχόλιο
Αγάπη, γιατί δεν ήρθες να με πάρεις;
Γιατί το φεγγάρι σου μελαγχόλησε τον ήλιο μου;
Δημιούργησες τον κόσμο μου
Αλλά μεγάλωσες το χάσμα…
Αγάπη, γιατί τα μάτια σου δηλώνουν το παρόν σου; Αλλά η ψυχή σου είναι αλλού;
Κλέβεις τον ύπνο μου, χωρίς να μετανιώνεις
Και γιορτάζεις μόνος σου τον ήχο της μοναξιάς…
Και αν σπουδάζεται η αγάπη, το δικό σου πτυχίο δεν το έχεις πάρει ακόμα…
Κρεμιέσαι από το σύννεφο του πάθους σου για τη ζωή…
Χωρίς να υπολογίζεις του έρωτα τα κλειδιά…
Αγάπη, φοβάσαι μη σε δουν ότι μπορείς να αγαπήσεις;
Ξέρεις το βαθμό της λογικής σου στη διαδικασία της;
Κανείς ήλιος δεν ανατέλλει στη δύση της…
Κανένα μυαλό δεν επαναπαύεται στο πριν…
Αγάπη, ζήσε για το παρόν και το μέλλον…
Και να οδηγείς προσεκτικά το φορτίο σου…
Γιατί θα γίνεις στόχος σε αλλοπρόσαλλα πλήθη
Και θα γυρέψουν να σου πάρουν την καρδιά σου…
Αγάπη…
Ζήσε μαζί μου…
Με κάθε δικαίωμα για ζωή…
- Στείλε Σχόλιο
Αγάπη, γιατί κρύφτηκες, αγάπη
Γιατί σιώπησες μπροστά στα μεγάλα
Και προτίμησες τα μικρά
Αγάπη, πόσο άδικο έχεις, αγάπη…
Αγάπη, γιατί θέρισες ανέμους και θύελλες, αγάπη
Γιατί προτίμησες να θάψεις όσα αισθάνεσαι για τον εγωισμό…
Αγάπη, γιατί ξερίζωσες την ψυχή σου
Αγάπη, γιατί πέταξες τα όνειρα σου
Για τον εγωισμό…
Αγάπη, γιατί λύγισες, αγάπη
Γιατί γύρισες το κεφάλι σου
Μπροστά στην ευτυχία
Αγάπη, πόσο άδικο είχες, αγάπη…
Αγάπη, γιατί λησμόνησες, αγάπη
Γιατί ψάχνοντας στο πριν και το μετά
Έμεινες κάπου στη μέση, αγάπη
Γιατί δεν με άκουσες, αγάπη
Γιατί αυτοκτόνησες, αγάπη,
Πράττοντας αυτά που έπρεπε
Και όχι αυτά που ήθελες;
Αγάπη, γιατί μοίρασες απλόχερα στους άλλους αγάπη, και όχι στον εαυτό σου;
Γιατί κουράστηκες πριν καν ξεκινήσεις
Το ταξίδι που τόσο ήθελες;
Αγάπη, πόσο μακριά από μένα είσαι, αγάπη
Και πόσο κοντά σε νιώθω…
Στο παραμιλητό σου κάθε βράδυ
Σε ακούω να λες, φτάνει…
Και στην άκρη της γης να πας
Εγώ θα σε ακούω…
Γιατί, αγάπη, όσο μακριά και είναι οι καρδιές μας
Επικοινωνούν οι ψυχές…
Και τίποτα στον κόσμο, αγάπη
Δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό…
Αγάπη, μια ζωή θα σε λέω, αγάπη
Και ας μην το ακούς, και ας μην το νιώθεις
αγάπη, χωρίς έλεος, χωρίς ανάσα, χωρίς πως και γιατί, χωρίς όρια…
Αγάπη, θα σε λέω αγάπη
Γιατί είσαι η ίδια η αγάπη…
- Στείλε Σχόλιο
Ένας σύνδεσμος σε άλλη τροχιά
Στου αινίγματος την άλυτη βάση,
Δέχεται αλλεπάλληλα πυρά
Για εικόνα που θέλει να εστιάσει.
Ζήτημα ζωής και θανάτου
Μα εκείνος αγνοείται,
Στα χρόνια δεσμά του
Για ένα λάθος απειλείται…
Μήνυμα εστάλει
Μα απάντηση καμία,
Και με αφήνει πάλι
Με λυγμό και αγωνία.
Μήνυμα εστάλει
Μα η αγάπη μου στη λήθη,
Και είναι αλήθεια, ειρωνία
Πως παλεύει με τα πλήθη…
Έμεινα να σκοτώνω
Τις ώρες μου, με τα γιατί,
Μα θέλω να τελειώνω
Στης ουσίας τη φωνή.
Βαρέθηκα οι άλλοι
Στη ζωή μου να επεμβαίνουν,
Για κείνον όλα χαλάλι
Μα υποψίες τον ραίνουν…
Μήνυμα εστάλει
Μα μόνο η θύμηση του μένει,
Στην άδεια αγκαλιά μου πάλι
Το όνομα του με ανασταίνει.
Μήνυμα εστάλει
Μα αυτός δεν είναι εδώ,
Η προώθηση και πάλι
Μου κλέβει το σ΄αγαπώ!
- Στείλε Σχόλιο
Όσοι αιώνες και να περάσουν
Είναι δικαίωμα μου,
Τα μεγάλα λόγια να μη με φτάσουν
Να θωρακίσουν τη χαρά μου.
Οι φήμες πάντα θα ζητούν
Αλλότρια εδάφη να μου δώσουν,
Μα τη ζυγαριά θα προσκυνούν
Όποτε και όταν με πληγώσουν.
Επειδή είμαι γυναίκα
Μπορώ και θέλω να παλεύω,
Με βαθμό δέκα στα δέκα
Το μέλλον μου σμιλεύω.
Επειδή είμαι γυναίκα
Δεν χρωστάω σε κανένα,
Εσύ θαύματα μόνο μέτρα
Που θα έρχονται για σένα.
Δεν λογαριάζω μεταπτώσεις
Στις ζωές των ανθρώπων,
Γιατί υπάρχουν και οι πτώσεις
Από δράσεις καιροσκόπων.
Είμαι δυνατό χαρτί
Για όποιον θέλει να με δοκιμάσει,
Αυτό συμβαίνει, επειδή
Αυτό που είμαι, δεν θα σπάσει.
Επειδή είμαι γυναίκα
Συνυπάρχω και με μάσκες,
Μα χίλια όνειρα, μόνο δέκα
Ευδοκιμούν στις κάστες!
Επειδή είμαι γυναίκα
Έχω φίλους και εχθρούς,
Μα από τις πληγές μου μέτρα
Τους καλούς του οιωνούς!
Δεν φοβάμαι να ρισκάρω
Οποιαδήποτε στιγμή,
Αυτό που θέλω εγώ θα πάρω
Γιατί είμαι λογική!
Και αν με διχάζει η καρδιά μου
Ξέροντας τις απαντήσεις,
Εγώ παίρνω τα κλειδιά μου
Για άλλες αναζητήσεις!
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Άπ΄την αρχή μου έβαζαν
Τρικλοποδιές οι άλλοι,
Γιατί είχε η γνώμη μου
Σημασία μεγάλη.
Και κάποιοι έβλεπαν συχνά
Όσα κάποιοι εθελοτυφλούσαν,
Μα εγώ κίνησα βουνά
Για αυτά που αγαπούσα.
Θέλησαν να με διώξουν εξ΄ αρχής
Με το έτσι θέλω,
Μα εγώ στο λόγο της τιμής
Τους έβγαλα καπέλο!
Και πείσμωσα πιο πολύ
Απέναντι στους ανταγωνιστές μου,
Όταν είδα πως αυτοί
Παρέβλεπαν τις αρχές μου.
Γεννήθηκα, για να πατώ
Γερά πάνω στη γη,
Όχι να το παινευτώ
Αλλά ήμουν οργανωτική!
Και δεν κόλλησα στα λάθη
Που κάποιοι είχαν κάνει,
Άλλωστε, τα πάθη
Για μένα είχαν πεθάνει!
Και τι δεν έκαναν λοιπόν
Να με βγάλουν απ΄τη μέση,
Ήθελαν να΄μαι απόν
Και η δύναμη μου, να πέσει.
Έλα όμως που εγώ
Είμαι πεισματάρα,
Και ήθελα να προχωρώ
Τι και αν σαραντάρα!
Ορκίστηκα ένα πρωί
Του περασμένου χρόνου,
Μα δεν μου έτυχε φλουρί
Στο κέρασμα του πόνου!
Με έβαλαν να τριγυρνώ
Από θέση σε θέση,
Κουράγιο δεν είχα να σηκωθώ
Με έπιασε και η μέση!
Με κατέγραφαν διαρκώς
Ότι ήμουν γραμματέας,
Μα τριγυρνούσα συνεχώς
Με χρέη παλιάς και νέας.
Παραλίγο να γίνω
Γενικών καθηκόντων,
Έλεγα, σε λίγο σβήνω
θα μαι νεκρή εν μέσω ζώντων!
Έμαθα και λογιστικά
Εντελώς τυχαία,
Μα δεν ήταν αρκετά
Ούτε και μοιραία!
Η καθημερινή γυμναστική
Στη θέση του κλητήρα,
Τι μου πρόσφερε εχτές
Απάντηση δεν πήρα!
Έτρεχα ολημερίς
Χωρίς να πάρω ανάσα,
Μα στο μπάσκετ της ζωής
Εγώ έδωσα πάσα!
Και έφερα τα πράγματα
Στα δικά μου μέτρα,
Δεν έγιναν και θαύματα
Μα έριξα την πέτρα!
Μου έλεγαν διαρκώς
Πως είμαι επί δοκιμασία,
Μα έβλεπα καθημερινώς
Την κάθε αδικία!
Είδα λοιπόν με άλλο μάτι
Ότι και αν συνέβαινε,
Μα ήταν ζωής αλάτι
Αυτός που επέβαινε!
Διότι έμαθα πολλά
Τα οποία με αφορούσαν,
Είδα ποιοι πραγματικά
Πάντα με αγαπούσαν!
Και ήρθε η ώρα που βγήκα
Νικήτρια ζωής,
σε πρόσωπα φίλων βρήκα
ανθρώπους ψυχής!!!
- Στείλε Σχόλιο
Δεν ξέρω τι σου είπαν για μένα
Ειλικρινά δεν μου καίγεται καρφί,
Και εγώ έχω πολλά για άλλους μαζεμένα
Πλέον, τους ξεχωρίζω στη ζωή.
Την αλήθεια ανέκαθεν υπηρετούσα
Μια λέξη τόσο υπέροχη και δυνατή,
Μα πάντα το κεφάλι μου χτυπούσα
Γιατί γεννήθηκα σε λάθος εποχή.
Αν με θέλεις πρέπει να με κερδίσεις
Με ειλικρίνεια και αυθορμητισμό,
Από όλους να με διεκδικήσεις
Με πράξεις και σεβασμό.
Εγώ δεν χάνω το χρόνο μου
Σε ανούσιες καταστάσεις και ψέματα,
Και θα σου δείξω το φθόνο μου
Για τα θεατρικά συμπλέγματα!
Δεν ξέρω τι θα φέρει ο χρόνος
Πάντως οι βάσεις έχουν μπει,
Και δεν θέλω άλλος πόνος
Στη ζωή μου να μπλεχτεί!
Αν με θέλεις στα αλήθεια
Στα μάτια να με κοιτάζεις,
Να μη μου λες παραμύθια
Για να με εντυπωσιάζεις.
Να είσαι σαν και μένα
Αυτό μόνο μετράει,
Εκεί έξω είναι αρένα
Η ζωή το μαρτυράει.
Γι΄αυτό να είσαι η αξία
που κινδυνεύει να εξαφανιστεί,
και τη δική μου την πορεία
να διαπραγματευτεί.
Αν με θέλεις για μια ώρα
Για μια ιδέα, μια στιγμή,
Μόνος σου προχώρα
Δεν είμαι η ιδανική.
Το παρελθόν με έμαθε
Πιο πολύ να προσέχω,
Και αν η καρδιά μου έπαθε
Όλα να τα αντέχω.
Όμως δεν δέχομαι ποτέ
Να παίξεις μαζί μου,
Γιατί μπορεί να δεις, κουτέ
Την εκδίκηση μου.
2 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Αν φτάσεις στην κορφή και δεν σ΄αγγίξει η αίγλη της
Πίστεψε ότι είσαι ο εκλεκτός για αυτή
Και ας χαροπάλευες τόσα χρόνια για χάρη της…
Αν σε σκουντήξει όμως, η μοναξιά του εγωισμού, σκέψου ότι ζήτησες περισσότερα από όσα άξιζες, και ο Θεός σε βαθμολόγησε δίκαια…
Αν καταφέρεις να πετύχεις, και να μείνεις ο εαυτός σου
Έχεις πετύχει ένα έπαθλο ζωής
Το οποίο κανείς δεν θα μπορέσει να στο πάρει πίσω…
Να θυμάσαι, η γνώση μαζί με την ανιδιοτέλεια και η λογική μαζί με την αρετή, κάνουν ένα πετυχημένο άνθρωπο…
Όμως, η ευτυχία δεν έρχεται με την επιτυχία, αλλά με την πλήρη αποξένωση σου, από τα πάθη στη ζωή!
Ένα πάθος, μπορεί να σε οδηγήσει στην τρέλα, και η τρέλα στην παρακμή!
Αν θέλεις να τιθασεύσεις τη ζωή
Πρέπει να τη δαμάσεις με το χαρακτήρα σου…
Ένας τρόπος να το πετύχεις, είναι να παραμείνεις Άνθρωπος, ανάμεσα στους ανθρώπους!
Διότι, ο Άνθρωπος, έχει πιο πολλές πιθανότητες να παραμείνει στην κορφή, από ότι ένας εγωιστής!
Να θυμάσαι, εκεί που θα είσαι
Να ολοκληρώνεις αυτό που ξεκινάς,
Αλλά να μην ποδοπατάς τους γύρω σου
Προκειμένου να πετύχεις…
Κανένας δεν θα είναι δίπλα σου όταν τους χρειαστείς, αν εσύ πρώτος, δεν τους έχεις δείξει ότι τους νοιάζεσαι…
Και να θυμάσαι το εξής, στην πορεία…
Η μοναξιά, όταν φτάσεις στην κορφή
Πρέπει να είναι φίλη σου και όχι εχθρός σου!
Χάρη σε αυτή, θα μπορέσεις να βάλεις μια τάξη στη ζωή σου…
Και να συνεχίσεις χωρίς εμπόδια…
Να είσαι ο εαυτός σου, κόντρα στους άλλους που σε θέλουν αντίγραφο τους…
Και προπαντός, μην αντιγράφεις, τίποτα και κανέναν!
Η αξία σου θα φανεί, όταν φτιάξεις ένα κόσμο διαφορετικό από τους άλλους!
Αν τολμήσεις να κάνεις στην άκρη το συνηθισμένο, και βάλεις την υπογραφή σου στο ασυνήθιστο, θα γίνεις πραγματικά άξιος…
Και αν καταφέρεις να παλέψεις με τους δικούς σου κανόνες, και να σταθείς όρθιος όταν οι άλλοι έχουν σταματήσει, τότε θα μπορέσεις να πεις, ζωή σε νίκησα!
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Αν ήταν ωκεανός τα μάτια σου
Θα βυθιζόμουν για να τα απολαύσω…
Αν ήταν σύμπαν, θα ταξίδευα στο άπειρο, μόνο για να σε δω…
Αν ήταν όαση, θα στροβιλιζόμουν ολημερίς για χάρη σου…
Και αν ήταν παράδεισος
Θα ξεκλείδωνα την πόρτα της καρδιάς μου…
Μα όσο είσαι απόν, βαδίζω ανεξάρτητα από σένα, χωρίς να χάνω το βήμα μου…
Και κάθομαι στην άκρη της ζωής σου, μήπως και με παρακολουθήσεις κάποτε…
Σα να μην υπάρχει αύριο, κοιτάζω τον κόσμο σου…
Και μου αρέσει αυτό που βλέπω…
Και αν δεν είμαι μέρος του, συνεχίζω να σε λατρεύω…
Γιατί είσαι ο πυρήνας μου, στον μικρόκοσμο μας…
- Στείλε Σχόλιο
Άκουσε τα βήματα μου
Έχει τόση ησυχία τριγύρω…
Θανάσιμη, μπορώ να πω
Ακόμα και εσύ μπορείς να ακούσεις…
Και στις φλέβες σου θα κυλάει το αίμα μου
Αυτό που σου δίνω να ζεις καθημερινά
Γιατί χάνεις τη ζωή σου
Στις τόσες δραστηριότητες…
Μπορώ να σου δώσω μέλι για τις πίκρες σου
Και να κοιμίσω τους εφιάλτες σου
Με μια μου λέξη…
Σ΄αγαπώ…
Και θα δεις, πόσο διαφορετικός θα αισθανθείς
Με την αγάπη να ταλανίζει το είναι σου
Και να κυριεύει τη ζωή σου…
Μπορείς να αγαπάς
Απλά φοβάσαι…
Φοβάσαι μήπως και πάλι πληγωθείς…
Βλέπεις πόσο καλά σε ξέρω;
Ίσως επειδή τα ίδια βίωσα και εγώ…
Τι είναι αγάπη τελικά;
Να μπορείς να διαβάσεις τον άλλο…
Και εγώ διάβασα εσένα…
Και ας μην ήθελες…
Και ας έτρεχες να κρυφτείς από μένα…
Δεν τα κατάφερες…
Ίσιωσες το ανάστημα σου απέναντι μου
Και ψιθύρισες με βουβό κλάμα
Φοβάμαι…
Δεν το είπες, αλλά εγώ το άκουσα…
Στα λόγια σου, στις πράξεις σου…
Ήσουν μόνος απέναντι στην αγάπη μου
Που τόσο πολύ πάσχισες να αρνηθείς…
Και τι κατάλαβες;
Σ΄αγαπώ…
Είπα πιο δυνατά να μ΄ακούσεις…
Και όμως, έκλεισες τα αυτιά σου
Και έκανες πράξη τον πανικό σου…
Διάλεξες την τελεία…
Εκεί που έπρεπε να βάλεις κόμμα…
Και να συνεχίσεις μέχρι τέλους...
Εσύ που δεν φοβάσαι τίποτα
Φοβήθηκες την αγάπη…
Όμως η αγάπη, δεν φοβήθηκε εσένα…
- Στείλε Σχόλιο
Να γίνεις το αστέρι που θα πέσει μόνο για μένα στη γη
και να ζωγραφίσεις για χάρη μου τη λέξη ευτυχία...
Και μετά, να την προστατέψεις μέσα στα χέρια σου
μέχρι να μπορέσω και εγώ να τη γευτώ...
Τι σου ζήτησα...
Να γίνεις το κουπι στη βάρκα μου
και να με περάσεις απέναντι μαζί σου...
Και να μείνεις κοντά μου για πάντα
έτσι, μήπως και δω και εγώ πως αγαπάνε...
Τι σου ζήτησα...
Να περάσεις στο λαιμό μου μια αλυσίδα
που να λέει ότι η αγάπη σου είναι αληθινή
και πως μόνο για μένα γεννήθηκε
και θα πεθάνει...
Τι σου ζήτησα...
Να φυτέψεις τα ιδανικά σου στη γλάστρα μου
εκείνη που αγόρασα χτες, για να γίνουν ενα...
Και να τα ποτίζεις με την αγάπη σου
για να μη μαραθούν...
Τι σου ζήτησα...
Να διώξεις για χάρη μου τους εφιάλτες
και να βάλεις στη θέση τους όμορφα όνειρα...
Για να μην ξυπνάω πλέον στο σκοτάδι
κλαίγοντας από τον καημό...
Τι σου ζήτησα...
Να αντέξεις μαζί μου τη μοναξιά
που χρόνια βιώνει την απουσία σου
χωρίς να αφήσεις σημάδι απάνω μου
παρά μόνο αγάπη...
Τι σου ζήτησα...
Να μάθεις να ελέγχεις τα πάθη σου
όπως κατάφερα να ελέγξω τα δικά μου.
Και να κρεμάσεις στην καρδιά σου τη δικιά μου
σαν να είναι όπλα ενάντια στους πειρασμούς...
Τι σου ζήτησα...
Να με κοιτάξεις στα μάτια ειλικρινά
και να μου πεις τι σκέφτεσαι.
Όχι αυτά που ήθελες, αλλά αυτά που θέλεις
τι θέλεις από μένα...
Τι σου ζήτησα...
Να οραματιστείς μαζί μου το μέλλον
σα να ήταν ανέκαθεν δικό μας.
Σα να γράφτηκε κατά λάθος για μας
και μεις να το βιώνουμε ευχαρίστως...
Τι σου ζήτησα...
Να βλέπεις πέρα σπό το φαίνεσθαι
και να πολεμάς μαζί μου το άγνωστο.
Γιατί εγώ σ΄αγαπώ πολύ
για να δεχτώ να μείνω στο λίγο
και τα ημίμετρα...
- Στείλε ΣχόλιοΠως το΄ξερες ότι μ΄αρέσουν;
Και γέμισες την αγκαλιά μου με αυτά;
Χωρίς να μου αφήνουν σημάδια τα αγκάθια τους
μια και τα έκοψες προσεκτικά...
Όλη η ζωή μου ήθελα να είναι ενα τριαντάφυλλο...
Όμως μέχρι τώρα, μόνο αγκάθια ένιωθα...
Και μου τρυπούσαν τα δάχτυλα ματώνοντας με...
Αυτά ήταν τριανττάφυλλα λύπης.
Και εγώ θέλω τριαντάφυλλα χαράς...
Αγάπης τριαντάφυλλα.
Να ευωδιάζουν και να κρατάνε όσο ποτέ.
Τα ψεύτικα τριαντάφυλλα μαδάνε γρήγορα.
Όμως της αγάπης, διαρκούν για πάντα!
Εσύ μου το έμαθες αυτό αγάπη μου.
Χωρίς εσένα δεν θα ήξερα για την αγάπη...
Τα δικά σου τριαντάφυλλα είναι για μια ζωή...
Αυτό που πάντα ήθελα, εξάλλου.
Αλλά που ποτέ δεν βρήκα.
Ακροβατούσα ανάμεσα στο χτες και το σήμερα.
Μα δεν θέλω να νιώσω πάλι τις παλιές πληγές στο σώμα μου.
Θέλω να αγναντέψω το αύριο με ελπίδα και αισιοδοξία...
Τα τριαντάφυλλα σου αγάπη μου, είναι μόνο για μένα.
Και εγώ χαμογελάω βλέποντας τα.
Να τα αραδιάζεις καθημερινά στην αγκαλιά μου
και να μου δίνεις ενα νοερό φιλί...
Ποτέ δεν ένιωσα τόση ευτυχία
σε όλη τη ζωή μου...
Να κοιτάζω τον ήλιο μου στα μάτια
και να δακρίζω απο χαρά!
Να χαιδεύω τα δικά σου τριαντάφυλλα
και να παίρνω δύναμη ζωής μέσα από αυτά!
Η ζωή μου ήταν ενα αγκάθι
και μέχρι χτες αιμορραγούσα...
Σε ευχαριστώ που το έκοψες
και έβαλες βάλσαμο στη θέση του...
Τα δικά σου τριαντάφυλλα
μου έμαθαν να ζω από την αρχή...
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Είσαι ακόμα στη σκέψη μου
30 χρόνια μετά,
Αντίδοτο στο γήρας μου
Παρέα στη μοναξιά.
Και δεν έκλεισα ποτέ
Το κεφάλαιο το δικό σου,
Το σήμερα, είναι χτες
Έμεινα στο σ΄αγαπώ σου…
Της αγάπης χρώματα
Που μαζί ζωγραφίσαμε,
Μια αγκαλιά σημειώματα
Που δεν σκίσαμε,
Έμειναν ανέπαφα
Από του χρόνου το θυμό,
Και έζησε η αγάπη μας
Με ένα απλό σ΄αγαπώ…
Δεν σου έδειξα ποτέ
Πόσο σ΄αγαπούσα,
Και πως μόνο για σένα
Εγώ κάποτε ζούσα,
Συγνώμη θέλω να σου πω
Για όσα δεν έκανα, ούτε είπα,
Σταθμός μου ήσουνα εσύ
Μα από το δρόμο σου βγήκα…
Της αγάπης χρώματα
Που δεν ξεθώριασαν,
Έμειναν από τα λόγια
Που πόνεσαν,
Σήμερα σκέφτομαι
Πόσα δεν σου είχα πει,
Θεέ μου το μετάνιωσα
Και έμεινα με ένα γιατί…
Συγνώμη που δεν σου΄δωσα
Ποτέ να καταλάβεις,
Πως απ΄την αγάπη μου
Είχες πολλά να λάβεις,
Και άφησα τον εγωισμό
Να μπει στη ζωή μας,
Και έτσι προδώσαμε
Την ίδια την ύπαρξη μας…
ΠΑΝΤΑ ΘΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ…
- Στείλε Σχόλιο
Σε ευχαριστώ που ήρθες
Την ώρα που σε χρειαζόμουν,
Την ώρα που στέρεψαν τα δάκρια μου
Από τα μάτια, μα όχι από την ψυχή…
Μια ανάσα σου έφτασε
Για να σηματοδοτήσει κάτι νέο…
Και το άρωμα της αγάπης
Πλανιέται στον αέρα…
Δεν ξέρω γιατί
Μα σου έχω εμπιστοσύνη,
Σα να σε ξέρω από χτες
Άντρα μιας άγνωστης μοίρας…
Προσδοκούσα την ανάσταση μου
Γέρνοντας σε μια άδεια γωνιά…
Και έγραφα σε μια ανύπαρκτη καρδιά
Μόνο και μόνο για να την προσελκύσω…
Έβλεπα θετικά την όλη ιστορία
Μόνο για να σε γνωρίσω…
Και σε γνώρισα, πάνω στην αλλαγή μου…
Εκεί που ήθελα να πετάξω από πάνω μου, κάθε τι δυσάρεστο…
Εσύ, με ανακήρυξες ήρωα
Επειδή κατόρθωσα να βγω αλώβητη, από τη ζωή…
Και όμως, δεν αισθάνομαι ηρωίδα…
Κάποτε έσπασα, ξέρεις…
Κόπηκα στα δυο…
Κουβαλώντας ανεπίσημα τραύματα…
Μα η κρυφή δύναμη μου
Με έβγαλε στην επιφάνεια…
Αυτή που πήγαζε από μέσα μου, αόρατη από όλους…
Και όμως, σε ήθελα δίπλα μου…
Σε θέλω, να ετοιμάσεις το δρόμο μου
Όπως έκανε ο Θεός για τους ανθρώπους…
Γιατί, όσο δυνατή και αν είμαι
Αν δεν έχω αγάπη, την αγάπη σου
Είμαι άδεια…
Και ότι καταφέρω χωρίς εσένα
Δεν θα αξίζει…
Αγάπη μου…
Εγώ θα περπατήσω πλάι σου
Μα δεν θα σου στερήσω ότι αγαπάς…
Μα ούτε και εσύ, σε μένα…
Αν είσαι πλάι μου
Θα μπορέσω να μοιράσω αγάπη…
Θα μπορέσω να τη στηρίξω στα δύσκολα
Και να τη χαρώ στα ευχάριστα…
Εγώ σε είδα, είσαι σαν και μένα…
Ανήκεις στο ευαίσθητο είδος…
Αυτό που τείνει να εξαφανιστεί…
Μην κρύβεσαι από μένα…
Μείνε όπως είσαι…
Και μείνε εδώ μαζί μου…
- Στείλε Σχόλιο
Δεν έχει όρια η αγάπη μου για σένα
γιατί πάντα θα υπάρχει κάτι πιο πάνω...
Κάτι το οποίο δεν εκφράζεται
ούτε καν με τις πράξεις...
Στις μικρές στιγμές μου μαζί σου, αγάπη μου
εναποθέτω τις ελπίδες μου σε σένα,
συνειδητοποιώντας τη μεγάλη διαφορά
στις όποιες επιλογές...
Σ΄αγαπώ γι΄αυτό που είσαι, αγάπη μου
και ας μπερδεύω την ουσία με την πραγματικότητα...
Όταν αόριστα μου δίνει το λεύκωμα των εντυπώσεων
για να κάνω σύγκριση...
Μα εσύ δεν συγκρίνεσαι, αγάπη μου
και στο φως του τέλειου άγνωστου,
είσαι ο μοναδικός για μένα
χωρίς περιττά λόγια...
Όταν σε γνώρισα
ο κόσμος μου βάφτηκε με μια αισιόδοξη νότα,
στοιχηματίζοντας, στο όνομα σου
με έθεσε εκτός ορίων...
Για σένα λοιπόν, διαπραγματεύομαι
και επιστρατεύω την καρδιά μου...
Βηματίζω με προσοχή στο αίμα σου
υπογράφοντας την ευθύνη της αγάπης μου,
στο σώμα σου, με το σώμα μου
με κάθε κύτταρο μου, όταν στέλνω μηνύματα...
Αρκεί να το δεις, αγάπη μου
στην πιο μικρή αλλά πολύβουη παρουσία μου,
είμαι εκεί, μαζί σου, και φωτογραφίζω
την άλλη όψη της ζωής...
Ποια ζωή δεν έχεις ζήσει, αγάπη μου;
Έρχομαι να τη ζήσουμε μαζί…
Να είμαι συνοδοιπόρος σου στη χαρά και τον πόνο
Να ξεκλειδώσουμε παρέα τις καρδιές μας…
Εγώ θα είμαι η ζωή σου
Και εσύ τα πάντα μου…
Εγώ θα γίνω ο δρόμος σου
Και δεν θα΄χει λακκούβες…
Ποια ζωή δεν έχεις ζήσει, αγάπη μου;
Μαζί την ονειρευτήκαμε
Μα δεν τη ζήσαμε ακόμα…
Είμαι εδώ, όμως, αγάπη μου
Και θα είμαι, για όσο πάει…
Θα φτιάξουμε μαζί το σήμερα
Και μη σε νοιάζει το αύριο…
Αυτό που έχει σημασία, είναι
Εμείς…
Μόνο εμείς, και κανένας άλλος…
Στη γκρίζα όψη της ζωής, καρδιά μου
Να είσαι ο ήλιος μου
Και εγώ η ανατολή σου…
Ποια ζωή δεν έχεις ζήσει, αγάπη μου;
Τα απατηλά φώτα της, γνωρίζεις μόνο
Τα ψεύτικο γέλιο της που σε κάνει να γελάς για λίγο…
Εγώ ξέρω μια άλλη όμως
Αυτή που έρχεται χωρίς να τη ρωτήσεις…
Χωρίς να μπορείς να τη δείς
Γιατί είναι η ζωή που θέλεις…
Για σένα τη ζωγράφισα αγάπη μου
Με ανεξίτηλο χρώμα καρδιάς…
Για να κάνει τα βράδια σου ευχάριστα
Και το πρωινό σου σημαντικό…
Για σένα τη φωτογράφισα αγάπη μου
Για να την κρατήσεις στη μνήμη σου, όπως είναι
Να μην την πειράξουν άλλα χέρια βρώμικα
Να είναι εκεί για σένα…
Η ζωή σου, ζωή μου, αγάπη μου…
Ότι σε συντροφεύει, σύντροφος μου…
Ποια ζωή, λοιπόν, θέλεις να ζήσεις;
Εγώ θα στη χαρίσω…
Αρκεί να μου δώσεις αγάπη…
1 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Πώς να σε ξεχάσω, αγάπη μου;
Είναι δυνατόν να ξεχάσει κανείς, το νερό που τον ξεδίψασε;
Είναι δυνατόν, να ξεχάσει κανείς, τον ήλιο μετά τη βροχή;
Ήθελα να με ρωτήσεις, γιατί σε αγαπώ, και πότε σε αγάπησα…
Το ήθελα, μόνο και μόνο για να καθίσεις δίπλα μου
Να με κοιτάξεις στα μάτια, να μου μιλήσεις…
Γιατί αυτό που μου λείπει από σένα, δεν είναι μόνο η παρουσία σου
Αλλά και η ευθύτητα σου, η αυθεντικότητα σου, όλα όσα δεν βρήκα πουθενά…
Ήθελα να με ρωτήσεις, γιατί η καρδιά μου έχει σπάσει
Γιατί το σώμα μου είναι εδώ, μα το μυαλό μου εκεί…
Και θα σου έλεγα, με όλη την ειλικρίνεια που με διακρίνει
Έλα, πάμε για ένα καφέ, και θα σου απαντήσω σε όλα…
Όμως δεν το έκανες, ποτέ…
Ήθελα να με ρωτήσεις, γιατί είμαι ακόμα εδώ
Εφόσον η ζωή μου στέρησε όλα όσα αγαπούσα…
Και θα σου απαντούσα, επειδή γνώρισα εσένα…
Και μέσα στη θλίψη μου
Εσύ ήσουν η μόνη μου χαρά…
Και αν δεν μπόρεσες να το δεις
Εγώ το είδα, σιγά σιγά, μετά από καιρό…
Δεν μπορούσα να σταθώ πουθενά χωρίς εσένα
Ειρωνία, ε;
Να σε γνωρίσω μόνο για να σε χάσω…
Να σε αγαπήσω χωρίς εσύ να ανταποκριθείς…
Να βλέπω στα μάτια των άλλων, τα δικά σου…
Ήθελα να με ρωτήσεις, γιατί ο χρόνος δεν επούλωσε την απουσία σου;
Και θα σου απαντούσα, επειδή είσαι η αγάπη της ζωής μου…
Έτσι, απλά, σταράτα, αληθινά…
Θα ήθελα να σου πω, μακάρι να μη σε συναντούσα…
Αν δεν σε είχα συναντήσει, όμως, δεν θα γνώριζα την αγάπη…
Δεν θα γινόμουν καλύτερος άνθρωπος…
Δεν θα πάλευα για ότι επιθυμώ και αγαπώ…
Δεν θα ήμουν, εγώ…
Αν δεν σε συναντούσα, δεν θα είχα ξαναγεννηθεί…
Για αυτό και μόνο, σε ευχαριστώ…
Σε ευχαριστώ που πέρασες από τη ζωή μου…
Για να μου θυμίσεις, ότι κάπου εκεί έξω
Υπάρχει, αγάπη…
- Στείλε Σχόλιο
Όπου και αν είμαι, όπου και αν είσαι
Μη φανταστείς ποτέ ότι σε ξέχασα…
Μη φορτώσεις το μυαλό σου με χιλιάδες σκέψεις
Οι οποίες θα καταστρέφουν την καθημερινότητα σου…
Όπως σ΄αγάπησα, σ΄αγαπώ και θα σ΄αγαπώ…
Δεν σου λέω για πάντα γιατί δεν ζούμε για πάντα…
Σου λέω σ΄αγαπώ για το σήμερα, και το αύριο
Για αυτό που θα δημιουργήσουμε μαζί…
Εγώ δεν μπορώ να ζήσω με κανόνες, καρδιά μου
Γεννήθηκα ελεύθερη και έτσι θα παραμείνω…
Μη σκεφτείς ότι το πρόγραμμα σου θα με βγάλει εκτός της πραγματικής μου υπόστασης
Αυτό δεν θα γίνει ποτέ…
Η σκέψη μου θα΄ναι μαζί σου
Όπου και αν είσαι αγάπη μου…
Μην κοιτάς που η απασχόληση με κρατάει δέσμια
Η σκέψη μου πάντα θα είναι ελεύθερη…
Πάντα θα τρέχει όπου δεν μπορώ εγώ…
Και αν έρθεις μια μέρα να με δεις
Θα δεις τον αληθινό εαυτό μου…
Αυτόν που μου κλείδωσαν στη φυλακή κάποιοι
Γιατί έτσι τους συνέφερε…
Εγώ είμαι εγώ, όμως
Δεν αλλάζω…
Αν με δεις, θα δεις αυτό που είμαι
Όταν είμαι καλά…
Θα με δεις να χαμογελάω
Όταν αναλαμβάνω ευθύνες…
Θα με δεις να προχωράω με τη χάρη του Θεού
Γιατί αυτή μου έμεινε μετά από τόση ταλαιπωρία…
Εγώ θα είμαι μαζί σου, έστω νοερά
Θα πληρώνω την αγάπη μου σε δόσεις…
Μα θα την πάρω πίσω με τόκο…
Και όχι μόνο αυτή…
Δεν σε ξεχνώ, επειδή είμαι απασχολημένη…
Συνειδητοποιώ, ότι κανείς δεν με θέλει χωρίς αντάλλαγμα…
Μα εγώ έχω άλλες βλέψεις, αγάπη μου…
Και το ξέρεις…
Άνθρωπος σαν εμένα, δεν φυλακίζεται
Ακόμα και αν του κόψουν τα φτερά…
Μια μέρα, θα πετάξει εκεί που θέλει
Μα δεν θα γυρίσει να κοιτάξει τους δεσμώτες του…
Ξέρω ότι μ΄αγαπάς, ξέρω και γιατί με αγαπούν κάποιοι…
Εμένα δεν με ρώτησε κανείς όμως τι θέλω…
Να ξέρεις, όποιος αποφάσισε για μένα
Με έχει ήδη χάσει…
Για μένα έχει πέσει τόσο χαμηλά
Ώστε δεν σηκώνεται με τίποτα…
Σε ξεχώρισα για τη σοβαρότητα σου…
Όχι για τη σοβαροφάνεια…
Σε ξεχώρισα, επειδή είσαι αληθινός
Και δεν στέκεσαι στην επιφάνεια…
Επειδή ξέρεις να αγαπάς, ακόμα και αν δεν είσαι μπροστά μου…
Οι ασθενείς έχουν προτεραιότητα και μετά εμείς…
Ο καλός άνθρωπος και γιατρός
Φαίνεται στην ανάγκη του άλλου, όχι του εαυτού του…
Σου είμαι ευγνώμων για την αγάπη σου…
Και από μένα, μια μέρα θα την πάρεις στο δεκαπλάσιο…
Γιατί η αγάπη δεν διακατέχεται από σταθμά και κανόνες…
Είναι ελεύθερη όπου και αν είσαι…
- Στείλε Σχόλιο
Στα χρόνια που σε γνώρισα
Γκρέμισα μέσα μου τοίχη χωρίς έλεος…
Έκανα συμφωνία με το Θεό
Να συγχωρώ και να αγαπώ τους πάντες…
Με έμαθες, ότι η αγάπη δεν περιμένει στη γωνία
Αλλά πορεύεται μαζί μας ανά πάσα στιγμή…
Και μαζί σου, ξέχασα το παρελθόν
Που μόνο πόνο μου είχε δώσει…
Δική σου ως την αιωνιότητα
Μόνο αυτό μπορώ να πω…
Και αν τα χείλη μου είναι ερμητικά κλειστά
Μπρός στην αδικία του κόσμου,
Το μυαλό μου παραμένει ανοιχτό
Να υποδεχτεί της ψυχής σου το άρωμα…
Δέκα χρόνια σ΄αγαπώ, και σε λατρεύω σαν Θεό μου…
Και αν η μοίρα δεν ήθελε να σου κρατήσω το χέρι
Ήσουν πάντα στην καρδιά μου, ότι και αν έγινε σ΄αυτή τη ζωή…
Δεν σε έζησα, δεν κατέγραψα της ζωής σου την πορεία
Ούτε καν κοιμήθηκα πλάι σου…
Και όμως, η αγάπη μου για σένα, παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο
Στους μήνες, στις ώρες, τα λεπτά…
Τι και αν διαγράψαμε διαφορετική πορεία
Οι ψυχές μας παρέμειναν κολλημένες…
Όπως οι δείχτες του ρολογιού στο χέρι μου
Έπαψαν να μου δείχνουν την ώρα προ πολλού…
Εγώ σταμάτησα σε σένα…
Τη μέρα που οι ψυχές μας έγιναν ένα
Και οι καρδιές μας συνειδητοποίησαν τι εστί αγάπη…
Ναι, ήμουν δική σου από τότε…
Από εκείνη τη μέρα που σημάδεψες ολόκληρη τη ζωή μου
Ανιχνεύοντας της ψυχής μου τα μονοπάτια…
Και εγώ τότε ορκίστηκα
Να είμαι μαζί σου ως την αιωνιότητα…
Ακόμα και αν δεν σε έβλεπα
Ακόμα και αν δεν σε άκουγα…
Μέσα μου, πάλευαν η αγάπη και το ανεκπλήρωτο πάθος για ζωή…
Μαζί σου ήθελα να ζήσω…
Όμως, δεν ήταν εφικτό…
Και τώρα, η μοίρα μας έφερε ξανά κοντά…
Με τι κόστος;
Ούτε που ξέρω, δεν θέλω να μάθω…
Δεν θέλω να σε χάσω τώρα που σε ξαναβρήκα…
Δεν θέλω η απόσταση να γίνει εφιάλτης μας ξανά…
Δεν ήξερα που ανήκω, δεν μου έδειξες ένα τρόπο να μάθω
Πώς να είμαι μαζί σου, ακόμα και χωριστά…
Αν δεν ήσουν εσύ, πως θα μάθαινα ν΄αγαπώ;
Αν δεν μου έδειχνες το δρόμο
Πως θα γύριζα πίσω;
Σ΄αγαπώ, καρδιά μου…
Είχα μια πυξίδα στο ταξίδι μου…
Μα πάντα έδειχνε τον δικό σου προορισμό…
Πώς να ξεχάσω τα βράδια μοναξιάς μου
Όταν φυλλομετρούσαμε της αγάπης μας το βιβλίο;
Εγώ εδώ σε γνώρισα, σε αγάπησα, σε λάτρεψα…
Όσο κανέναν άλλο στον κόσμο…
Και αν μου περίσσευαν και άλλες ζωές
Μαζί σου θα τις σπαταλούσα…
- Στείλε Σχόλιο
Όταν σε γνώρισα, δεν ήξερα ότι θα γινόσουν ο κόσμος μου
Δεν συνειδητοποίησα την αλλαγή που θα έφερνες στη ζωή μου…
Ανακάλυψα νέους δρόμους μαζί σου
Χωρίς επιστροφή…
Και αλήθεια, καρδιά μου, ποτέ δεν κατασκεύασα κάτι για να σε κερδίσω
Ούτε καν προτίμησα να υποκρίνομαι κάτι που δεν είμαι…
Ήθελα να με αγαπήσεις για αυτό που είμαι…
Δεσμεύομαι, να σ΄αγαπώ σε όλη τη ζωή μου
Χωρίς να θέλω να σ΄αλλάξω…
Αυτό που αντιπροσωπεύεις, το περίμενα χρόνια…
Εστίασα σε σένα και σε αυτά που μου έδωσες απλόχερα
Και ξέρεις κάτι;
Κανείς δεν μου έδωσε αγάπη…
Όλοι ήθελαν πάντα κάτι από μένα, και εγώ το καταλάβαινα…
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις, πότε κάποιος σε εκμεταλλεύεται…
Όμως εσύ, ήρθες για το αντίθετο…
Για να απλώσεις τα φτερά σου, και να με προστατέψεις από όλους και από όλα…
Και αν πατάω στα πόδια μου χρόνια τώρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ήθελα κάποιον δίπλα μου…
Δεσμεύομαι, να σε λατρεύω εφ΄όρου ζωής…
Γιατί μου έμαθες ότι υπάρχει ζωή μετά το θάνατο…
Και εγώ πέθανα πολλές φορές, όμως δεν το κατάλαβε κανείς…
Σου οφείλω την αναγέννηση μου…
Σου οφείλω, το χτύπο της καρδιάς μου, και τη γαλήνη του νου…
Για μένα είσαι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί…
Και δεν θέλω να σε χάσω τώρα που σε βρήκα…
Δεν θέλω να ψάχνω εκεί που δεν υπάρχεις ενώ ήσουν πάντα κοντά μου…
Αγάπη της ζωής μου, μείνε…
- Στείλε Σχόλιο
Πάντα θα σε περιμένω
Σα να μην χαθήκαμε ποτέ…
Θα αναπνέω το άρωμα της ψυχής σου
Και θα σκαρφαλώνω στα σκαλοπάτια της καρδιάς σου…
Νόμιζες, η αγάπη μου θα ήταν ένα παραμύθι
Που στο άκουσμα του, θα μεγάλωναν γενιές και γενιές…
Είδες όμως, ότι δεν είναι έτσι
Συνειδητοποιώ πως κοντά σου, γίνομαι ο εαυτός μου…
Δεν σε έχω ανάγκη αγάπη μου
Ποτέ δεν σε είχα ανάγκη…
Εμείς χορέψαμε μαζί στη βροχή
Και αγναντέψαμε αυτό που μας έλειπε…
Όχι, δεν σε έχω ανάγκη αγάπη μου
Όχι όπως νομίζεις…
Εγώ σ΄αγάπησα για αυτό που είσαι
Χωρίς να με νοιάζει το πριν και το μετά…
Το μόνο που θα ήθελα από σένα, είναι
Να με αγαπάς…
Να μου δείχνεις την αγάπη σου κάθε μέρα
Και να την κρατάς σαν κάτι ξεχωριστό, όπου και αν είσαι…
Η στιγμή μας θα είναι η αιωνιότητα της αγάπης μας
Και αν κάποτε με ρωτήσεις πως άντεξα μακρυά σου, θα σου πω, γιατί έπρεπε…
Γιατί αν δεν έκανα υπομονή θα είχα χάσει και τον εαυτό μου…
Γιατί εξαιτίας σου είμαι αυτή που είμαι σήμερα…
Και δεν μετανιώνω…
Ποτέ δεν μετάνιωσα που σε γνώρισα…
Ήρθες για να μείνεις…
- Στείλε Σχόλιο
Στα νιάτα μου ήμουν αντανάκλαση του φωτός
Διψούσα για ζωή, και παθιαζόμουν με όλα…
Έσερνα το χορό της πολιορκίας της ζωής μου
Διδάσκοντας μια γλώσσα ξένη στους άλλους…
Τα νιάτα μου πέρασαν, χωρίς προοπτική
Αν και το δάκρυ μου έγινε διαμάντι στα μάτια μου,
Ανηφόρησα ένα δρόμο που δεν μου εξήγησαν
Γιατί έτσι έπρεπε να γίνει…
Τώρα όμως, δεν έχω χρόνο για τη χτεσινή νιότη…
Δεν έχω χρόνο για ανούσια πράγματα δίχως προοπτική…
Δεν θέλω το συντριβάνι της ψυχής μου, να γεμίσει σκουπίδια του χτες…
Είμαι εδώ, για να εξελιχτώ…
Για να χτίσω τη ζωή που πάντα ήθελα
Χωρίς εμπόδια πλέον…
Για μια αγάπη δίψασα, και στράγγιξα το αίμα μου…
Για ένα όνειρο άφησα το παρελθόν στο χτες…
Δεν θέλω οτιδήποτε χτεσινό…
Δεν έχω χρόνο για αυταπάτες…
Είμαι στη μέση της ζωής μου
Και θέλω συγκεκριμένα πράγματα…
Μη μου τα στερήσεις σε παρακαλώ…
Γιατί θα με σκοτώσεις, ξανά…
Και εγώ μόλις ξαναγεννήθηκα…
Στα πλαίσια της όμορφης καρδιάς σου…
Στο βλέμμα σου το καθαρό…
Στης ματιάς σου τη γαλήνη…
Στης φωνής σου τη χροιά…
Και σε όλα όσα έκανες για μένα…
Δεν έχω χρόνο για οτιδήποτε ψεύτικο…
Έχω χρόνο, μόνο για τα αληθινά της ζωής…
Μπορείς να μου τα δώσεις;
- Στείλε Σχόλιο
Ως πότε θα περιμένω;
Ως πότε η καρδιά μου θα είναι κλειστή
Η ψυχή μου ματωμένη
Τα μάτια μου στεγνά;
Ήθελα να σε δω…
Μόνο αυτό, ήθελα…
Θα καθόμουν δίπλα σου, όπως τότε
Και θα μιλούσαμε σα να μην πέρασε μια μέρα…
Γιατί δεν ήρθες;
Μια ζωή περίμενα να σε δω…
Μια ζωή, και ας ήσουν μακρυά…
Και εξακολουθείς να είσαι…
Ότι και αν συμβαίνει, γιατί δεν ήρθες;
Δεν ακούς τη μάχη που γίνεται μέσα μου;
Τα όπλα μου έπεσαν στη γη, και δέχομαι τα πυρά, χωρίς δάκρυα…
Μα δεν με νοιάζει και αν με σκοτώσουν…
Λείπεις εσύ, και είμαι ήδη νεκρή…
Δεν με νοιάζει ότι και αν μου πήραν
Λείπεις εσύ, και δεν έχει σημασία…
Τόσα χρόνια ήσουν η αγάπη μου
Μα δεν το έμαθες ποτέ…
Πόσο λυπάμαι που δεν στο είπα…
Τι και αν πήρα λάθος δρόμο
Μόνο εσύ είχες σημασία…
Και μέσα μου, προσευχόμουν να είσαι καλά
Όπου και αν είσαι…
Μα ποτέ δεν έμαθα για σένα…
Ποτέ, όσο και αν έψαξα…
Γιατί δεν ήρθες;
Και αν ακόμα υπήρχε λόγος
Δεν έπρεπε να τον μάθω;
Ήθελα να σε δω
Χωρίς τι, πως και γιατί…
Ήθελα να σ΄αγκαλιάσω
Σα να μη σε ξανάβλεπα…
Ήθελα να σε φιλήσω
Για να κρατήσω τη γεύση σου ως τα γεράματα…
Και να πεθάνω, νιώθοντας τη θέρμη
Από την τελευταία μας συνάντηση…
Θα μου πεις, τι θα ωφελούσε
Αν ήταν να σε χάσω ξανά;
Θα είχα την ευκαιρία να σου πω
Όσα δεν σου είπα, τότε…
Θα είχα την ευκαιρία να σου πω, σ΄αγαπώ…
Αλήθεια, θα με θυμόσουν καθόλου;
Αμφιβάλλω…Εσύ πέτυχες πολλά
Εγώ είμαι ακόμα στην αρχή…
Εσύ, έχεις τα πάντα
Εγω, δεν έχω εσένα…
Εγώ, όλα θα τα έδινα για σένα…
Μόνο για να σε ξαναδώ…
Αλλά ναι, έχεις δίκιο…
Θα ήταν αβάσταχτη η λύπη
Αν ήταν η πρώτη και τελευταία φορά
Που θα σε έβλεπα…
Όμως, αυτό που θα ήθελα να συμβεί
Θα γινόταν πραγματικότητα…
Λίγες ώρες μαζί σου…
Θα ήσουν δικός μου, θα ήμουν δική σου
Έστω για λίγες ώρες…
Θα μιλούσαμε σαν δυο καλοί φίλοι
Αν δεν γινόταν αλλιώς…
Όμως δεν θα έφευγες, αν δεν άκουγες το σ΄αγαπώ μου…
Αυτό, το είχα κρυμμένο μέσα μου, χρόνια…
Να΄ξερες πόσο μετάνιωσα…
Τι θα είχε συμβεί, αν σου έλεγα τότε για τα αισθήματα μου;
Όσο το σκέφτομαι, πολλά…
Όμως, δεν είναι ώρα να σκεφτούμε το πριν
Αλλά το σήμερα, και το μετά…
Γιατί μεθαύριο, αυτό που θα κουβαλάς μέσα σου
Θα είναι η στιγμή της συνάντησης μας…
Τα λόγια που θα πούμε…
Το φιλί που θα δώσουμε, ο ένας στον άλλο…
Τα όνειρα που θα πραγματοποιήσουμε επιτέλους, μαζί…
Αυτά θα μείνουν…
Για αυτό, θέλω να έρθεις…
Να μη χάσουμε άλλο χρόνο…
Γιατί, από δω και πέρα
Πρέπει να ζήσουμε…
- Στείλε ΣχόλιοΕίναι ωραίο να ρίχνεις μια ματιά στο παρελθόν
αλλά μόνο μια ματιά...
Γιατί σε βοηθά να σχεδιάσεις το μέλλον σου
προσεκτικά και με κάθε λεπτομέρεια...
Να σταθείς και στις καλές και στις κακές στιγμές
γιατί όλες έχουν κάτι να σου δώσουν...
Και μέσα από αυτές, θα μεγαλώσεις...
Δεν θα είσαι πλέον ίδιος
γιατί στο σταυροδρόμι που διάλεξες, θα έχεις τη λογική σιμά σου...
Δεν πρέπει να σταθείς μόνο στο συναίσθημα.
Γιατί θα κάνει την καρδιά σου έρμαιο της
και εσύ είσαι στρατιώτης των στόχων σου...
Και πρέπει να λουστείς τα κρίματα του κόσμου.
Είναι αυτά που θα σε κάνουν Άνθρωπο
και θα σου δώσουν την ευκαιρία να ανθίσεις σαν το τριαντάφυλλο!
Κράτα τις αναμνήσεις σου σαν ενα βιβλίο γεμάτο εμπειρίες
και ας μην έγινε best seller...
Γιατί από αυτές θα γεννηθεί το αύριο
και θα σου δώσει μόνο χαρά...
Όταν χτυπήσει το ρολόι σου
θα ξέρεις ότι είναι ώρα για παρακάτω...
Και δεν θα χρειαστεί να το κουρδίσεις ξανά
όταν μείνει από μπαταρία...
Ο χρόνος είναι υπέρ σου...
Να το θυμάσαι αυτό.
Ίσως κάποια ανάμνηση να είναι αγκάθι στην ψυχή σου.
Μα θα μάθεις να ζεις με αυτήν
μέχρι να έρθει η ώρα να το βγάλεις.
Και όταν γίνει αυτό
τότε θα ξέρεις, ότι δεν χρειάζεται να σε φωνάζουν Βασιλιά
ούτε να κρατάς τα σκήπτρα για να σε σέβονται...
Γιατί θα εκπέμπεις από μόνος σου
σεβασμό, και εμπιστοσύνη, ακαιρεότητα και τόλμη, πάθος και λάμψη!
Οι αναμνήσεις σου, ας γίνουν βάλσαμο και όχι πίκρα.
Ας κοιτάξεις τον ήλιο όπως ποτέ άλλοτε
κατάματα...
Και χωρίς να σε τσούξουν τα μάτια
χωρίς να χρειαστεί να βάλεις γυαλιά...
Το βλέμμα σου να γίνει διαπεραστικό
να σχίζει τα χτες και το σήμερα
και να τρέξει να αγκαλιάσει το αύριο...
Μην πεις δεν μπορώ ποτέ!
Γιατί τα αστέρια σου το βράδυ μου το είπαν.
Είσαι καλύτερος από αυτό που δείχνεις...
Μπορείς περισσότερα από όσα μπορώ να φανταστώ...
Και αν τα κλειδιά σου έμειναν στην πόρτα
πήγαινε να την ανοίξεις τώρα!
Ήρθε η μεγάλη μέρα...
Και δεν πρέπει να τη χάσεις ξανά.
- Στείλε Σχόλιο
Μετράω τις ώρες, τις μέρες, τους μήνες, τα χρόνια
μα οι λεπτοδείκτες έχουν σταματήσει...
Παρασέρνοντας με σε ενα στροβιλισμό γύρω από σένα
εκεί που αποχαιρετιστήκαμε...
Ήθελα τόσα να σου πω
αλλά δεν μπόρεσα...
Δεν κατάφερα να λύσω τη γλώσσα μου
δεν κατάφερα να σου πώ, σ΄αγαπώ...
Μου λείπεις καρδιά μου
όσο δεν φαντάζεσαι...
Και αν η μοίρα δεν μας ήθελε μαζί
το ξέρεις,ότι αγαπιώμαστε...
Δεν με έπεισες για όσα μου είπες...
Δεν ξετύλιξες την αλήθεια σου όπως την ξέρω εγώ...
Δεν ήσουν εσύ εκείνος που με αποχαιρέτησε...
Δεν ήμουν εγώ αυτή που έφυγε χωρίς να κοιτάξει πισω...
Μου λείπεις, περισσότερο από ποτέ
και στα χρόνια που πέρασαν,
δεν ξέχασα την προσωπικότητα σου
εκείνη που με έκανε να σ΄αγαπήσω...
Ίσως επειδή ήσουν μοναδικός
και ως μοναδικός, έμεινες ανεξίτιλος πάνω μου...
Μου λείπεις, και αν ήσουν εδω
θα σου΄λεγα όσα δεν σου είπα ποτέ καρδιά μου...
Να ξέρεις, το μετάνιωσα
και στα μετέπητα χρόνια, δεν ήμουν ποτέ πια η ίδια...
Αγαπώ το γέλιο σου που με έκανε να δω τη ζωή αισιόδοξα
το πείσμα σου, που με έβγαζε από τα ρόυχα μου και τσατιζόμουν
την εγκαρδιότητα σου, που μου έδειχνε άλλους κόσμους
ακόμα αγαπώ, ότι σε αντιπροσωπεύει...
Θα ήθελα να ήσουν εδώ
να χαιδέψω τα μαύρα μαλλιά σου
και να φιλήσω την άκρη των χειλιών σου,
να σου πω λόγια αγάπης που δεν είπαμε
γιατί απλά, δεν προλάβαμε...
Μου λείπεις, και στο σταυροδρόμι μας
υπάρχουν ακόμα τα ονόματα μας,
δεν σβήστηκαν με το πέρασμα του χρόνου
έμειναν εκεί, να μας δείχνουν ότι ακόμα υπάρχουμε...
Μη σκεφτείς ποτέ ότι δεν σ΄αγαπώ...
Δεν μου έδωσες την ευκαιρία να στο πω...
Με συγχωρείς...
Που ποτέ δεν σ΄αφησα να δεις
τι αξία έχεις για μένα...
Και μέχρι που θα έφτανα
αγάπη μου για σένα...
Μου λείπεις...
- Στείλε Σχόλιο
Όσα βιβλία και να γράψω δεν μπορούν να χωρέσουν την αγάπη μου...
Γιατί το μεγαλείο της δικής σου αγάπης, τα ξεπερνά...
Όσες φορές και αν φέρω στο μυαλό μου τη μορφή σου
την εξιδανικεύω τόσο πολύ...
Ίσως επειδή η καλοσύνη σου, εκπέμπεται συνεχώς...
Ξέρεις τι αγάπησα πιο πολύ σε σένα;
Ότι με σεβάστηκες...
Είδα μέσα από τις πράξεις σου
πόσο ανώτερος είσαι...
Αγάπη μου...
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με σένα...
Κανένας...
Εσύ μπορεί να μην το συνειδητοποιείς
όμως, η προσωπικότητα που βγάζεις προς τα έξω, είναι σπάνια...
Λένε, ο καλός άνθρωπος, καλό δεν έχει
μα εσένα σου εύχομαι ολόψυχα το αντίθετο...
Γιατί αξίζεις, όσο όλος ο κόσμος μαζί...
Είσαι ο κόσμος μου...
Και αν δεν τα φέρει ο Θεός να είμαστε μαζί μια μέρα
όχι μόνο θα μου λείψεις, αλλά δεν θα βρω ποτέ ξανά τον εαυτό μου...
- Στείλε Σχόλιο
Τα χρόνια και αν πέρασαν δεν τα υπέγραψα
αντίθετα, τα έσβησα μέσα στην παλάμη μου...
Θεώρησα, ότι τα πάντα ρέει
έτσι, είμαι σ΄αυτή τη θέση σήμερα...
Κάποιοι μου πήραν κάποτε τα πάντα
όμως λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο...
Απέδρασα από τα κοινά για λίγο
γιατί ήθελα να ανασυνταχτώ...
Να πάρω δυνάμεις καινούριες
και να γράψω νέα σελίδα...
Όμως, τώρα είναι η ώρα να ξεκινήσω...
Να πάω επιτέλους παρακάτω...
Πριν, δεν μπορούσα...
Ο λόγος γνωστός...
Μα τίποτα δεν είναι δεδομένο...
Επειδή χάνεις μια ζωή
δεν σημαίνει ότι δεν γεννάς μια καινούρια!
Ότι και να γίνει
αυτή τη φορά, είμαι δεν είμαι με σένα,
εγώ θα κάνω αυτό που θέλω
όπως το θέλω...
Ανέκαθεν ήμουν ανεξάρτητη...
Μην κοιτάς που αναγκάστηκα να μείνω πίσω...
Η ζωή μου ξεκινά
επειδή μου έδειξες το δρόμο...
Αυτό έκανες μόνο...
Αλλά είναι σημαντικό
να ξέρεις, ότι κάποιος σε νοιάζεται!
Εγώ γέμισα τις μπαταρίες μου
και τίποτα δεν με σταματά...
Δεν είναι τόσο η ώθηση που μου έδωσες
όσο το μάθημα αγάπης που πήρα!
Γιατί αγάπη σημαίνει, να δέχεσαι τον άλλο όπως είναι...
Με τα καλά και τα στραβά του...
Πίστεψε με...
Έχω πολλά στραβά...
Όμως τα κοντρολάρω...
Έμαθα να πειθαρχώ στον εαυτό μου
και να υποστηρίζω τις απόψεις μου, όπως έκανα πάντα, άλλωστε...
Μόνο που τώρα, είναι αλλιώς...
Τα εμπόδια παραμερίστηκαν...
- Στείλε Σχόλιο
Κατέβηκες απο τη σκάλα του φεγγαριού
στάθηκες φέρνοντας το ενα σου χέρι στο στήθος
η καρδιά σου χτυπούσε δυνατά, την άκουγα
τα μάτια σου καρφώθηκαν στα δικά μου...
Ζητιάνεψες το φιλί μου, στο έδωσα
κυρίεψες τον κόσμο μου σε μια στιγμή
είπες, είσαι δική μου απόψε
και αύριο, και μεθαύριο...
Χτένισες τα μαλλιά μου με τα δάχτυλα σου
σημειώνοντας σε κάθε μου τούφα το όνομα σου
και τα μάτια σου αιχμαλώτισαν
την κάθε μου σκέψη...
Έρωτα μου, για σένα γεννήθηκα
μαζί δαγκώσαμε τα φρούτα του πάθους
συνένοχοι στον ανεμοστρόβιλο της στιγμής
και άλλο τόσο σ΄αγάπησα...
Αγάπησα τα μάτια σου
την ψυχή σου
την καρδιά σου
τα πάντα σου...
Με κράτησες πάνω σου
και ανάσανα επιτέλους
όπως δεν είχα ανασάνει πριν
συνειδητοποιώντας τι έχω...
Και για μοναδική φορά στη ζωή μου
ευτύχησα...
Σε ευχαριστώ...
Σε ευχαριστώ που υπάρχεις...
- Στείλε Σχόλιο
Ήθελα τόσο πολύ να πετύχω
ώστε ξέχασα να ζήσω...
Όμως, κάποτε, το καμπανάκι της ζωής
χτύπησε και για μένα.
Απο τότε αποφάσισα να αλλάξω
και να κοιτάξω και μένα αποκλειστικά...
Να με αγαπήσω όπως πριν
να αρχίσω να ανοίγω τις πόρτες μου...
Η πρόβα της ζωής μου ξεκίνησε
και οι βάσεις είναι γερές!
Θα διαρκέσει μόνο λίγες μέρες
και μετά, θα τα καταφέρω!
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο για μένα...
Άλλωστε το έχω αποδείξει στο παρελθόν.
Και αν κάποτε, κάποιοι μου πήραν τη χαρά
τους λέω και ευχαριστώ...
Γιατί αν δεν το έκαναν
δεν θα είχα εξελιχτεί...
Σειρά τους να λυπηθούν.
Γιατί όταν θα με ξαναδούν
δεν θα έχω καμία σχέση με αυτή που γνώρισαν...
Και μ΄αρέσει!!!
- Στείλε Σχόλιο
Πάντα ήσουν η μεγάλη μου αγάπη
Το αέναο πάθος μου που γέμιζε τη ζωή μου…
Και ένιωθα την αύρα σου συνεχώς
Με της διαίσθησης τα κύματα…
Και όποτε σε σκεφτόμουν αγαλλίαζε η ψυχή μου
Και ξεχνούσα όλα μου τα προβλήματα…
Με τη σκέψη σου και μόνο γινόμουν καλά
Και προχωρούσα στη ζωή μου…
Ποτέ δεν έπαψα να σ΄αγαπώ
Αγάπη της ζωής μου, καρδιά μου…
Και ερχόσουν στα όνειρα μου
Να σκεπάσεις με την αγάπη σου τη μοναξιά μου…
Και μου έλεγες στο όνειρο μου
Κάποτε θα είμαστε μαζί…
Και δεν ήθελα να ξυπνήσω
Για να σε έχω έστω εκεί, κοντά μου…
Κάθε μου πράξη, ή αποστολή, πες το όπως θες
Προερχόταν από τη θύμηση σου…
Και αν έφυγαν τα νιάτα μου, δεν γέρασε η μνήμη μου…
Πάντα σε είχα στη σκέψη μου
Πολύτιμο φυλακτό, ακατέργαστο διαμάντι…
Πώς να αγαπήσω άλλον, εφόσον την καρδιά μου την έχεις εσύ;
Τα ραβασάκια που έγραψα για σένα
Έγιναν ποίηση μετέπειτα…
Ευελπιστώντας, κάπου, κάποτε να τα διαβάσεις…
Και δεν ξέρω αν είναι κόλλημα
Ξέρω ότι είναι αγάπη…
Γιατί αν δεν ήταν, πως θα γύρευα τα μάτια σου
Ανάμεσα σε τόσους πειρασμούς;
Κανείς δεν ήταν εσύ…
Για αυτό πορεύτηκα μόνη…
Ίσως η μοναξιά να ήταν καλύτερη
Από το να είμαι με κάποιον που δεν ήταν εσύ…
Και δεν θα γινόταν η αγάπη μου για σένα ποίηση
Αν και ο Θεός δεν ήθελε να σε συναντήσω…
Δεν θα μου έδινε το δώρο της έμπνευσης
Αν δεν υπήρχε σκοπός…
Ήρθες στη ζωή μου για κάποιο λόγο
Ήρθα στη δική σου για την αγάπη…
Και θα είμαστε μαζί για την αγάπη…
Επειδή μ΄αγαπάς και σ΄αγαπώ
Υπάρχουμε…
Επειδή μ΄αγαπάς και σ΄αγαπώ
Δε θα σβηστούμε από το χάρτη…
Γιατί ποτέ δεν χάνεται
Ότι γεννήθηκε για να ζήσει…
Η αγάπη μου για σένα, υπήρχε και υπάρχει…
Δεν είναι απωθημένο
Είναι κατάθεση ψυχής…
Σ΄αγαπώ, για το παρελθόν που με έκανες να αγαπήσω
Σ΄αγαπώ, για το παρόν που με έκανες καλύτερο άνθρωπο
Σ΄αγαπώ για το μέλλον που θα προχωρήσουμε μαζί…
- Στείλε Σχόλιο
Από τη μέρα που μου έδωσες ζωή
Μου χάρισες τα πάντα…
Και κάθε φορά που πέθαινα
Μου έδινες την καρδιά σου για να ζήσω…
Δεν μου άφησες το χέρι ποτέ
Ακόμα και όταν οι άλλοι έλεγαν ότι είναι αργά…
Η αγκαλιά σου, πάντα ήταν βάλσαμο για μένα
Και τα λόγια σου, προφητείες ζωής…
Ποτέ δεν έκανες λάθος μανούλα μου
Πάντα λειτουργούσες διορατικά απέναντι μου
Ανέκαθεν ήξερες, τα σχέδια του Θεού για μένα…
Ότι και αν κάνω, δεν θα μπορέσω να σου ξεπληρώσω
Τη γνήσια ανιδιοτελή αγάπη σου…
Τι θα έκανα αν δεν είχα εσένα μανούλα μου
Όταν η τρικυμία με έριξε, στα βράχια;
Πως θα προχωρούσα στο πέλαγος
Αν δεν μου μάθαινες εσύ να κολυμπώ;
Και αν δεν σε βλέπω καθημερινά
Φιλώ τη φωτογραφία σου, τη φυλαγμένη στο πορτοφόλι μου
Και ακούω τη φωνή σου, από το τηλέφωνο
Και αυτό μου δίνει φτερά για κάθε στιγμή…
Η παρουσία σου είναι, καταλυτική στη ζωή μου
Γιατί η αγάπη σου αξίζει, όσο όλοι οι θησαυροί της γης…
Και είμαι πολύ περήφανη για σένα μανούλα μου
Για τα χρόνια που ξόδεψες, ματώνοντας τα δάχτυλα σου στη βελόνα
Για να μη μου λείψει τίποτα…
Για τα χρόνια που ξαγρυπνούσες στο προσκέφαλο μου
Στην κάθε αρρώστια μου, και στον κάθε καημό μου…
Για τα δάκρια που έχυσες για κάθε μου θλίψη
Μα ήρθε η ώρα μανούλα μου, να κλάψεις από χαρά…
Και εύχομαι, το κάθε σου δάκρυ, να γίνει ευτυχία
Για την κάθε στενοχώρια που σου έδωσα, άθελα μου…
Και εύχομαι, στα χρόνια που θα έρθουν
Να αξιωθώ να σου δώσω όσα αξίζεις…
Και όσα δεν είχες…
Και μη νομίζεις μανούλα μου
Ο Θεός είναι μεγάλος, και δεν αφήνει τα δάκρια να γίνουν τροχοπέδη ζωής
Αντίθετα, τα ανταλλάζει κάποτε, με ωκεανούς χαράς…
Κάθε μέρα που περνάει, να θυμάσαι μανούλα μου
Πως η ψυχή και η καρδιά μου, είναι μαζί σου…
Και θέλω, τα διαμαντένια σου μάτια
Να σταματήσουν να κοιτάζουν με θλίψη…
Να σταματήσουν να επιλέγουν τον πόνο για κάθε τι
Θέλω, τα γλυκά σου μάτια, να υπογράψουν
Τη νέα συνθήκη ζωής σου…
Εκείνη που πρέπει, και αξίζει να ζήσεις…
Πάψε να στενοχωριέσαι, και κοίτα το ουράνιο τόξο
Μετά την καταιγίδα…
Και ζωγράφισε με τα χρυσά σου δάχτυλα
Τους καινούριους κανόνες…
Εγώ ήμουν, είμαι και θα είμαι εκεί…
Δίπλα σου, νοερά ή φανερά
Να σου δίνω κουράγιο, να σε αγαπώ και να σε εκτιμώ
Εφ΄όρου ζωής…
Μανούλα μου…Την αγάπη μου για σένα
Δεν είναι δυνατό να την αποτυπώσω σε δυο κόλλες χαρτί…
Γιατί η αγάπη μου, δεν χωράει εκεί μέσα…
Εύχομαι μόνο ολόψυχα, να έχεις από δω και πέρα
Την ευτυχία που σου χρωστάει η ζωή…
Και να είναι διαρκείας…
Και μη φοβάσαι τίποτα, μανούλα μου…
Όσο είμαι εγώ εδώ, μπορείς να βασίζεσαι σε μένα…
- Στείλε Σχόλιο
Αν μου έλεγαν, ότι μια μέρα θα αναθεωρούσα τα πάντα για χάρη σου,
Θα γελούσα νευρικά, και χωρίς καμιά εξήγηση, θα τους γυρνούσα την πλάτη…
Είναι αλήθεια, μάτια μου…
Μέσα στο φαύλο κύκλο των αντιθέσεων
Ο υπολογισμός του πριν και του μετά
Με καθηλώνει…
Δέσμια της ειρωνείας, δέσμια της αγάπης μου, δέσμια τους τοίχους που μας χωρίζει…
Μα στη νέα μου σελίδα θα γράψω
Την αναθεώρηση μου…
Δεν υπάρχει τίποτα λάθος
Μπρος στην αγάπη…
Και αν ακόμα συνυπάρξουν ομώνυμα και ετερώνυμα
Η αιτία θα είναι πέρα από τη λογική…
Η αγάπη, όλα τα ανατρέπει, όλα τα μπορεί…
Και είναι πάνω από τις δυνάμεις σου να τη δαμάσεις…
Η αλήθεια, συνυπάρχει με το ψέμα σου…
Θα μπορούσες να μου πεις απλά
Σταμάτα…
Πάψε να υπογραμμίζεις τις εντυπώσεις
Και τα σημεία…
Θα μπορούσες να μου πεις
Δεν θέλω να με ψυχολογείς διαρκώς…
Αν μου έλεγαν, ότι κάποτε θα συναντούσα τον εαυτό μου
Σε μια πάλη ενάντια σε όλα,
Θα έφευγα τρέχοντας
Χωρίς να κοιτάξω πίσω…
Μα ακόμα και αν υποτάξω
Το σήμερα για το αύριο,
Τίποτα δεν θα είναι ίδιο
Γιατί η πεζή πραγματικότητα
Παίρνει χρώμα μαζί σου…
Ισοπεδώνεις το χάος του μυαλού μου
Απαντώντας στα ναι και τα όχι…
Μάτια μου…
Και αν δεν σε γνώρισα νωρίτερα
Σε ξέρω σαν από χρόνια…
Σαν να καθόμασταν αντάμα
Και μιλούσαμε για ώρες…
Αλήθεια, εσύ δεν ήσουν;
Με σένα δεν αντάλλαζα απόψεις;
Με σένα, δεν επικοινωνούσα;
Από μένα, δεν μπορείς να κρυφτείς…
- Στείλε Σχόλιο
Αν δεν σε ήξερα, δεν θα ήμουν σίγουρη για σένα
Δεν θα μετρούσα τις ώρες για να σε συναντήσω πάλι…
Ούτε θα σε σκεφτόμουν συνεχώς
Σα αν μην είχα τίποτα άλλο στη ζωή μου…
Αν δεν γνώριζα ότι στην καρδιά σου υπάρχει φλόγα αγάπης
Δεν θα με πείραζε να περάσω ωκεανούς για να σε βρω…
Εγώ σε νιώθω όταν με νιώθεις
Ακόμα και όταν κάνω κάτι άλλο εκείνη τη στιγμή…
Υπογραμμίζω την αγάπη μου για σένα
Χωρίς να με νοιάζει το πριν και το μετά…
Αν δεν σε ήξερα, δεν θα επέμενα να στέκομαι δίπλα σου
Και ας μου είσαι άγνωστος…
Δεν θα έσπαγα κανόνες και φραγμούς μόνο για να σε δω…
Μπορεί στα μάτια των άλλων
Να είσαι σκληρός
Αλλά μόνο εγώ είδα την ευαίσθητη ψυχή σου…
Αν δεν σε ήξερα, αγάπη μου
Δεν θα έγραφα καν, στο όνομα σου…
4 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Άλλο μου μισό, ψυχή μου
Στον καταρράκτη σου έμελλε να πλεύσω…
Χωρίς σωσίβιο κολύμπησα στα βάθη της ψυχής σου
Και στα άπατα, κατόρθωσα να σταθώ όρθια…
Άλλο μου μισό, καρδιά μου
Ακόμα και τα ανείπωτα νίκησε η αγάπη σου
Ακόμα και τα σίδερα της καρδιάς μου, έσπασε ο χαρακτήρας σου…
Λησμόνησα το γέλιο, μέχρι να έρθεις εσύ…
Και στάθηκα αγέρωχη, μπρος στη φλόγα της ικανότητας σου…
Μου θυμίζεις σκάλα, που με καλεί να φτάσω στα ουράνια της πίστης σου σε μένα…
Μου θυμίζεις σύμπαν, που με καλεί να το εξερευνήσω χωρίς πως και γιατί…
Άλλο μου μισό, αγάπη μου
Σε ευχαριστώ που είδες πρώτα την ψυχή μου…
Και δεν στάθηκες στην επιφάνεια που τόσα χρόνια στάθηκαν άλλοι…
Και αν για κάποιους, αυτό δεν ισχύει
Για μένα δεν έχει σημασία…
Στο ταξίδι της ζωής μου
Είσαι συγκυβερνήτης…
Και αν η άγκυρα σκούριασε από την αλμύρα των δακρύων
Είναι καιρός για αλλαγή…
και θα΄σαι το λιμάνι μου
μετά από χρόνια περιπλάνησης…
και θα΄σαι η πηγή μου
σε κάθε μου σκέψη…
Ο δρόμος, δεν θα΄ναι πλέον γεμάτος αγκάθια
Γιατί εσύ τον έστρωσες με τριαντάφυλλα…
Άλλο μου μισό, ψυχή μου
Σ΄ευχαριστώ για όλα…
- Στείλε Σχόλιο
Μην κοιτάξεις πίσω σου καρδιά μου
Γιατί το παρελθόν θα σε σκοτώσει…
Έλα να γράψεις μαζί μου το τέλος
Πριν ξεκινήσεις μια νέα αρχή…
Αγνάντεψε μαζί μου το αύριο
Και μη σκοντάψεις στις πέτρες
Που σου έβαλαν επίτηδες στο δρόμο σου κάποιοι…
Αυτοί νομίζεις είναι φίλοι
Όμως εγώ είδα το αντίθετο…
Αν θέλεις να κοιτάξεις κάτι
Κοίταξε τα μάτια μου…
Αυτά μπορούν να σε κοιτάζουν
Χωρίς ίχνος υποκρισίας…
Και είναι πολλοί οι υποκριτές αγάπη μου…
Μου φόρεσαν τη μάσκα της καλοσύνης
Και πίσω από την πλάτη μας, μας μαχαίρωναν…
Μα εσύ δεν το κατάλαβες…
Δεν πειράζει όμως…
Το χτες ας μείνει εκεί που είναι…
Το σήμερα έχει σημασία…
Και εγώ σήμερα, σου λέω σ΄αγαπώ
Και το εννοώ…
Σήμερα σου λέω διευθετώ τις εκκρεμότητες
Και είμαι σίγουρη για αυτό που κάνω…
Γιατί δεν θέλω μια μέρα
Όταν με κοιτάξεις στα μάτια,
Να δεις άλλη μια εκκρεμότητα
Άλλο ένα παρελθόν…
Μην κοιτάξεις πίσω αγάπη μου…
Στα χέρια μου υπνοβατεί το σκοτάδι…
Εκείνο που κοίμησα για να ελευθερωθώ
Και να αλλάξω πορεία…
Τώρα ακολουθώ τον ήλιο μου
Και ξέρω δεν θα με αφήσει, όπως εκείνοι…
Να προσέχεις αγάπη μου…
Τις λυκοφιλίες που χτυπούν εκεί που δεν το περιμένεις…
Αυτές που σε βγάζουν από το πρόγραμμα σου…
Αυτές που θέλουν να σου αρπάξουν ότι έχεις…
Να προσέχεις αγάπη μου…
Γιατί εγώ είδα…ενώ εσύ δεν είδες…
Σ΄αγαπώ…
- Στείλε Σχόλιο
Να΄ξερες πόσο ήθελα να γνωρίσω κάποιον σαν εσένα
Πόσες νύχτες μετρούσα προσευχόμενη…
Πόσα δάκρυα έχυσα, προσμένοντας σε
Και την άλλη μέρα, γελούσα σα να μην έγινε τίποτα…
Να΄ξερες, πόσα χρόνια πέθαινα με λάθος ανθρώπους
Επειδή δεν είχα γνωρίσει εσένα…
Κατρακυλούσα στο γκρεμό χωρίς διακοπή
Μέχρι που ήρθες να με σώσεις…
Και αυτό που αισθάνθηκα για σένα
Ήταν κάτι πρωτόγνωρο, κάτι άπιαστο υπό άλλες συνθήκες…
Σκεφτόμουν τα υπέρ και τα κατά
Όμως, δεν μπορούσα να σταματήσω να σ΄αγαπώ
Επειδή μόνο εσύ υπάρχεις για μένα…
Μάτια μου, ώρες ολόκληρες θα σπαταλούσα
Προκειμένου να σου εκφράζω τα όσα νιώθω…
Δεν θέλω να περάσει ο χρόνος
Και να μη σου έχω δώσει πολύτιμες στιγμές από τις δικές μου ώρες…
Αυτές να κρατάς, μάτια μου
Όπου και αν πας, ότι και αν κάνεις στο εξής…
Θέλω να ξέρεις, πόσο σ΄αγαπώ
Και πως για σένα θα έκανα τα πάντα…
Μάτια μου, σ΄αγαπώ πολύ…
Με μια αγάπη και πέρα από το θάνατο
Μια αγάπη ανάσταση και για τους δυο μας…
Άραγες, σκέφτηκες ποτέ, πως είναι να αγαπάς πραγματικά;
Σκέφτηκες, πόσο μπορεί να αλλάξει η ζωή σου;
Εγώ πάντως το ένιωσα…
Το νιώθω καθημερινά…
Σ΄αγαπώ για αυτό που είσαι, μάτια μου…
Για όλα όσα μου έμαθες από τη μέρα που σε γνώρισα…
Για τις πίκρες που άφησα στο παρελθόν εξαιτίας σου
Και για τις στιγμές που μένουν στη μνήμη μου, μαζί σου…
Σε ευχαριστώ για την αγάπη σου…
Τόσο υπέροχη, και ανειδιοτελή που είναι
Με κάνει να στέκομαι βράχος στα προβλήματα…
Με κάνει να αντιμετωπίζω με θάρρος τη ζωή…
Σε διάβασα, μάτια μου…
Όσο κανείς άλλος…
Και υπογράμμισα τις προτάσεις που σε αντιπροσωπεύουν…
Αλλά και τις λέξεις που μου πήραν το μυαλό…
Από αυτές, ζω, μάτια μου…
Χαραγμένες στη μνήμη μου, τρεμοπαίζουν μπροστά σου
Αν και όποτε σε δω…
Γιατί δεν είσαι ένας απλός άνθρωπος, καρδιά μου…
Αλλά εκείνος που άλλαξε τα δεδομένα για χάρη μου…
Εκείνος που περπάτησε με τόλμη ανάμεσα στις φλόγες
Για να πέσει σαν άστρο δίπλα μου…
Εξαιτίας σου είμαι εγώ
Και δεν με νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι…
Σημασία έχεις μόνο εσύ…
Να το ξέρεις, όπου και να΄σαι…
Χάραξες τη μοίρα μου με τον ερχομό σου
Και δεν θέλω να φύγεις…
Όχι τώρα που σε γνώρισα…
Μείνε, και άσε με να σε γνωρίσω και για τους δυο μας…
Γιατί εγώ είδα σε σένα
Όσα δεν έχεις δει εσύ στον εαυτό σου…
Και προπαντός, την αγάπη…
- Στείλε Σχόλιο
Ποτέ μου δεν μετάνιωσα για σένα
Ήξερα, βαθιά μέσα μου,
Ότι στις φλέβες σου έτρεχε
Το ίδιο αίμα με το δικό μου…
Δεν έχει σημασία η ιδιότητα μας
Αλλά ότι η ψυχή σου, ήταν ίδια με τη δική μου…
Και όπου και αν πάω, σε σκέφτομαι
Τι και αν το σώμα μου είναι οπουδήποτε,
Η καρδιά μου σου ανήκει
Από την πρώτη στιγμή…
Μαζί σου θέλω να΄μαι
Να χρονομετρώ τα χιλιόμετρα αγάπης μου για σένα
Εκείνα που με εξουσίαζαν από την πρώτη μέρα που σε είδα…
Αυτά που με έκαναν, τον άνθρωπο που είμαι σήμερα…
Μαζί σου θέλω να΄μαι
Να χρησιμοποιώ τις σταγόνες του ιδρώτα μου
Με το να ρισκάρω για σένα, για μένα, για μας
Να γίνομαι ένα με τον πνευματικό σου κόσμο…
Γιατί εσένα ονειρεύτηκα εκείνο το βράδυ
Όταν κοιμήθηκα μεθυσμένη από ευτυχία…
Πόσο με άλλαξες, αγάπη μου
Με έκανες να απαρνηθώ το χτες μου
Με μια απαράμιλλη ευκολία…
Και να συμμετέχω στο αποκορύφωμα της αγάπης μας
Σα να ήταν κάτι απλό…
Μα τίποτα δεν ήταν απλό, καρδιά μου…
Γιατί, τη μέρα που σε γνώρισα
Έμαθα και κάτι άλλο για μένα…
Ότι μπορούσα να αφήσω το χτες εκεί που το βρήκα
Και να φτάσω στο μέλλον, πριν καν γευτώ το παρόν…
Εσύ μου έκανες μεταμόσχευση καρδιάς
Και έβαλες τη δική σου στη θέση της…
Εσύ μου δώρισες το γνήσιο χαμόγελο
Που ζωγράφισε το κανάλι όλου του κόσμου…
Μαζί σου θέλω να΄μαι
Να ζήσω τη ζωή που έχασα…
Να προχωρήσω με γυμνά τα πέλματα στη θάλασσα σου…
Να ηχογραφίσω την άλλη διάσταση
Στου μυαλού μου το φλάς μπακ…
Μαζί σου θέλω να΄μαι
Άντρα της ζωής μου, ψυχή μου…
Και μη ρωτήσεις πως θα ήταν
Να μη σε γνώριζα ποτέ…
Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι…
Εσύ μου έδωσες πίσω τη ζωή μου
Μην το ξεχάσεις…
Μαζί σου θέλω να΄μαι…
Αγάπη μου…
- Στείλε Σχόλιο
Μη σχεδιάζεις πριν ακούσεις καρδιά και λογική
Γιατί το ένα δεν προχωρά χωρίς το άλλο…
Λάβε υπόψη σου και τις ανατροπές
Οι οποίες συνήθως, αλλάζουν τα πάντα…
Μη φοβηθείς να φύγεις από κάπου
Που σου αιχμαλωτίζουν τα όνειρα και τις προοπτικές…
Μην πολεμήσεις αυτό που θέλεις
Επειδή λένε, δεν υπάρχει λύση…
Εσύ να γυρίσεις τον τροχό της τύχης
Ακόμα και αν γλιστρά ο δρόμος…
Να περπατήσεις σε τεντωμένο σχοινί
Αλλά να φτάσεις εκεί που θέλεις…
Και αν η μοίρα σου έχει γραμμένα άλλα
Τότε να φτάσεις και τα δυο!
Μην παρατήσεις αυτό που αγαπάς
Για χατήρι μιας άλλης πόρτας.
Είναι προτιμότερο να ανοίξεις και τις δυο
Μια και έχεις αντικλείδι για την άλλη…
Και τι πειράζει αν δεν έχουν καμία σχέση;
Είσαι πολυπράγμων, και θες πολλά!
Το αίμα σου βράζει
Και δεν είναι εύκολο να το αγγίξει κανείς…
Αρκεί μια σταγόνα
Για να ζεματίσει προοπτικές…
Αν ξέρεις τι θέλεις
Μπορείς και να πετύχεις…
Μην ακούς σειρήνες
Που σε αποπροσανατολίζουν…
Τα κατάφερες στο παρελθόν
Θα τα καταφέρεις και τώρα…
Για σένα, μόνο μια λέξη υπάρχει…
Επιτυχία!
Και μπροστά σ΄αυτό το έψιλον το κεφαλαίο
Δεν μπορεί να συγκριθεί κανείς…
- Στείλε Σχόλιο
Γεμάτη η ζωή ενός στάρ
Φώτα και χειροκροτήματα ψυχρά,
Στα κανάλια πρώτο όνομα, μα άδεια ζωή
Που δεν περπάτησαν ποτέ οι άσημοι…
Μπαινοβγαίνει στην κυριολεξία γυμνός
Από όνειρα και κενές φιλοδοξίες,
Που δίνουν την εντύπωση της ευτυχίας
Μα κανείς δεν βλέπει τη μοναξιά…
Πίσω από τον καθρέφτη του μονολογεί
Λόγια σεναρίου χωρίς προηγούμενο,
Τρεκλίζοντας από την κούραση
Του θανάτου του…
Αύριο θα σταθεί πάλι ενώπιων όλων
Φορώντας τη μάσκα του τρόμου,
Καραδοκώντας να στρίψει από τη γωνία
Με την πρώτη ευκαιρία…
Λαμπερή ζωή μα φευγαλέα
Ζητιανεύει λίγη αλήθεια, μάταια,
Σκοντάφτει συνεχώς σαν μεθυσμένος
Τυφλωμένος από σάπιες κάμερες…
Γονατίζει τα βράδια μόνος
Και ας είναι με παρέα,
Λυτρώνει το μέσα του με ένα ρόλο σπουδαίο
Μα δεν ημερεύει το θηρίο στα σπλάχνα του…
Και έρχεται η στιγμή
Που ασπάζεται τη θεία λάμψη,
Παίρνοντας το όσκαρ ερμηνείας
Παίζοντας ακόμα ένα ρόλο…
Είναι μέγας και τρανός
Έτσι τον βλέπουν όλοι,
Όμως κανείς δεν αντιλαμβάνεται ποιος είναι
Στην ουσία…
Παίρνει το Όσκαρ φορώντας τη μάσκα του κλόουν
Αηδιασμένος από όλους και όλα…
Τι συμβαίνει;
Κάποτε την ήθελε τη λάμψη
Ήθελε να γευτεί τη γοητεία της επιβράβευσης…
Και τώρα, τι;
Όλα είναι μια ουτοπία…
Λάσπη και βούρκος
Και στη μέση αυτός…
Άλλη μια φορά παίζει το ρόλο του
Αυτή τη φορά στα αλήθεια…
Όχι, δεν είναι η δόξα που ήθελε
Αυτή που είχε ονειρευτεί…
Δεν υπάρχει τίποτα αληθινό
Στο καθημερινό του ψέμα…
Δεν υπάρχει λέξη γνώριμη πλέον
Όλες είναι ίδιες…
Αυτομαστιγώνεται από την αγωνία
Να δώσει τον καλύτερο του εαυτό…
Συνειδητοποιώντας, πόσα έχει χάσει…
Η ζωή, δεν είναι ένα όσκαρ…
Η ζωή, δεν είναι μόνο επιτυχίες…
Η ζωή, δεν είναι ειρήνη με τον εαυτό του…
Είναι καθημερινός πόλεμος
Και σκοτώνεται αργά και μεθοδικά…
Τον καταδιώκει η τελειομανία
Για να γίνει πιστευτός…
Μα τα σκαλοπάτια δεν είναι στέρεα
Κουνιούνται επικίνδυνα…
Και δεν έχει από πού να κρατηθεί…
Κοιτάζει τριγύρω του…
Τα έχει όλα…
Εκτός από αγάπη…
Αυτή την έχασε
Γιατί διάλεξε τη μοναξιά της επιτυχίας…
Πάγος το όνειρο του
Σταλακτίτης η καθημερινότητα του…
Και η φιλοδοξία
Φύλλο και φτερό…
Για μια στιγμή επιτυχίας
Έχασε μια ολόκληρη ζωή…
Ένα όσκαρ διαβασμένης διπλωματίας
Σίγουρη εξέλιξη αποτυχίας…
Και στο ταξίδι χωρίς επιστροφή
Το εισιτήριο είναι ακριβό…
Χωρίς αγάπη, δεν υπάρχει τίποτα…
- Στείλε Σχόλιο
Θα σ΄αγαπώ ως την αιωνιότητα
Γιατί η καρδιά σου δεν είναι σαν τις άλλες…
Εσύ δίνεις τον εαυτό σου για όλους
Είσαι εκεί για τον καθένα…
Γι΄αυτό σ΄αγάπησα…
Πέρα από την ειλικρίνεια σου
Είσαι Άνθρωπος…
Τριγύρω μου το ψέμα χορεύει
Ένα χορό διαρκείας, χωρίς τέλος…
Μα εσύ είσαι η μόνη αλήθεια μου
Σ΄αυτό το φαύλο κύκλο…
Μια μέρα θα χαθούμε
Δεν θα με ξαναδείς…
Μα η καρδιά μου, θα΄ναι δική σου
Για όσο ζω…
Και κάθε λεπτό που σε φέρνω στη σκέψη μου
Αναπτερώνεται το ηθικό μου…
Εστιάζοντας στην υπέροχη ψυχή σου
Αντιμετώπισα έναν κόσμο που δεν ήξερα…
Και μου άρεσε αυτό που είδα…
Έγινα ξανά παιδί, γιατί με έμαθες να βλέπω
Μέσα από τα μάτια ενός παιδιού…
Έγινα ξανά αγνή, γιατί στο πρόσωπο σου είδα
Ένα καλό άνθρωπο…
Ονειρεύτηκα ξανά, επειδή σου άρεσαν τα όνειρα
Βρήκα τον παλιό εαυτό μου, επειδή με προέτρεψες για αυτό…
Κοντά σου, είμαι αυτή που είμαι
Κοντά σου, θα φτάσω και τα δικά μου όνειρα…
Στη δική σου ειλικρίνεια
Έσωσα την αλήθεια μου…
Και στα μάτια σου, ψυχή μου
Μπορώ να πετάξω και πάλι…
Γιατί μέσα σ΄αυτά
Βρήκα το νόημα της ζωής…
Ναι, μια μέρα θα χαθούμε
Όμως δεν θα χαθείς και από τη σκέψη μου…
Όπου και αν είμαι
Με όποιον και αν είμαι, να ξέρεις
Εσένα αγαπώ…
Γιατί είσαι εσύ…
- Στείλε Σχόλιο
Ας έρθουν μια στιγμή να μου πουν
Πόσο κοστίζει μια αγάπη που αντέχει στο χρόνο…
Αυτοί που μιλάνε για έρωτες
Να συγκρίνουμε την αγάπη με τον έρωτα…
Ας έρθουν να με κοιτάξουν όπως με κοίταξες εσύ
Και να τραγουδίσουν τους καημούς της
Όπως ένας ερωτευμένος…
Όχι, άλλο αγάπη, άλλο έρωτας…
Η αγάπη όταν μιλάει, ακούγεται παντού
Ο έρωτας φθίνει με την πρώτη…
Και δεν υπάρχει σημείο σύγκρισης
Για να αποστηθίσεις τον υπέροχο ήχο της…
Όπου και αν πας θα τον κουβαλάς μέσα σου…
Ας έρθουν λοιπόν οι ερωτευμένοι
Να μου πουν τι εστί αγάπη…
Να με ενημερώσουν αν ξέρουν
Τη σημασία της λέξης…
Εκεί που πορευόμαστε χωρίς ουσία
Έρχεται να μας δώσει πνοή…
Και δεν γίνεται να δεις ήλιου φως
Αν δεν την αγγίξεις…
Ο έρωτας, φθίνει διαρκώς
Αναζωωπυρώνεται μέσα στην τρέλα του ενθουσιασμού
Και σβήνει με το πρώτο φύσημα του ανέμου…
Και ρωτάς γιατί; Πως; Μα δεν γίνεται…
Πως συμβαίνει αυτό, ενώ υπάρχει κάτι;
Το ερώτημα είναι, υπάρχει; Υπήρξε;
Δεν την αγάπη
Τι όμορφα που τρεμοπαίζει σε κάθε της βήμα…
Σαν λαμπάδα λάμπει η φλόγα της…
Και τη θαυμάζεις μέσα από τα μάτια του
Όπου βλέπεις τον εαυτό σου…
Και την αναγνωρίζεις από το θόρυβο που κάνει
Για να δώσει νόημα στη ζωή σου…
Και υπενθυμίζεις στον εαυτό σου
Πόσο τυχερός είσαι που τη γνώρισες…
Αγάπη…Μόνο αγάπη…
Και αν αυτή η λέξη σου χαιδεύει τα αυτιά
Φαντάσου τι θα κάνει στη ζωή σου…
Πώς να την προσπεράσεις;
Εδώ δαμάζει θηρία, για να φτάσει σε σένα…
Ενώ ο έρωτας, είναι άξεστος, χωρίς ψυχή…
Σε δένει σε μια καρέκλα
Χωρίς να σου δώσει το δικαίωμα να ζεις…
Απλά ρουφάει όλη την ενέργεια σου
Προκειμένου να ζήσει αυτός…
Μα εσύ, το σκας…
Και συνειδητοποιείς πως θα πέθαινες για την αγάπη
Μετρώντας και ξαναμετρώντας την αξία της…
Συνειδητοποιείς, πως στα χέρια σου
Πεθαίνει ο έρωτας για να ζήσει εκείνη…
Όχι, ο έρωτας δεν είναι κινητήρια δύναμη…
Είναι μαστίγιο που δέρνει τις ελπίδες σου
Και πετάει τους θησαυρούς σου στο κενό…
Ενώ η αγάπη;
Σε ετοιμάζει για όλα τα ωραία
Εκείνα που θα σου κλέψουν το νου και την καρδιά…
Και θα είσαι ανελλειπώς, το είδωλο της…
Και δεν θα χρειαστείς καθρέφτες
Για να δεις την αντανάκλαση της πάνω σου…
Θα σε κυκλώσει και δεν θα σε αφήσει να φύγεις…
Μόνο η αγάπη θα σε κάνει να δεις
Εκείνη την πλευρά του εαυτού σου, που δεν είδες ποτέ…
Αυτός που πραγματικά είσαι…
- Στείλε Σχόλιο
Είδα ότι αξίζεις όσο κανείς
και στο διάβα σου χτίζονται όσα μου γκρέμισαν...
οραματίστηκα μια ζωή μαζί σου
πέρα από κάθε κοινή λογική...
Πυξίδα η καρδιά σου στο ταξίδι μου
δεν φοβάμαι πλέον μη χαθώ,
γιατί μαζί σου γνώρισα την ευτυχία
στο μεγαλείο του κόσμου σου...
Γι΄αυτό σου δίνω υπόσχεση
κοιτώντας σε στα μάτια,
εγώ θα΄μαι για σένα
αν είσαι για μένα, κάποτε, δική σου...
Η αγάπη μας κυλά σταθερή
στο πέρασμα του χρόνου,
αρκεί μόνο να κάνεις ενα πράγμα
μόνο ένα, να είσαι εκεί, όταν θα έρθω...
Δικαίωμα έχουμε και εμείς
να χτίσουμε από την αρχή,
και σ΄αυτή την παγίδα
να πούμε, όχι...
Σου δίνω υπόσχεση απόψε
κοιτώντας σε στα μάτια,
να σ΄αγαπώ όπως και πριν
σε όλη μου τη ζωή...
Μα μόνο αν δεν αφήσεις το χέρι μου
και βρεθούμε στο άνθος της αγάπης μας,
μόνο τότε, θα καταλάβω
ότι το θέλεις και εσύ...
Να μείνουμε μαζί
ως το τέλος της ζωής μας,
να αντιστρέψουμε τους όρους
και να βγούμε νικητές...
Πες μου τώρα αγάπη μου
εδω και τώρα,
μπορείς να περιμένεις
ή να καταστρέψω το βιβλίο;
Γιατί αυτό το έγραψα
μόνο για σένα,
γιατί ξέρω ότι με αγαπάς
όσο και εγώ...
Πες μου λοιπόν
θα με περιμένεις;
- Στείλε Σχόλιο
Και αν δεν υπήρχε όνειρο
Πάλι θα σε συναντούσα, στης ερημιάς σου τη βουή,
Εκεί που κανείς δεν έχει πρόσβαση, μόνο εγώ
Στου τρεμάμενου ένστικτου τη σελίδα…
Και εγώ εκεί, μπροστά σου, συνειδητοποιώ
Πως όσες πένες και αν έχει η αγάπη,
Δεν φτάνουν για να γραφτούν οι κενές σελίδες
Της ζωής που διάλεξες…
Θα σε συναντούσα, ακόμα και αν η μοίρα έλεγε όχι
Γιατί ανέκαθεν πήγαινα κόντρα σε όλα…
Ανέκαθεν γύρευα αυτό το κάτι που θα με απελευθέρωνε
Από τα αλλοπρόσαλλα δεσμά…
Και ήρθες να τιθασεύσεις
Κάθε τι ανούσιο στη ζωή μου,
Υποβάλλοντας τον εαυτό σου
Σε άπειρες δοκιμασίες…
Ναι, θα σε συναντούσα
ακόμα και χωρίς την παρέμβαση της μοίρας,
υπενθυμίζοντας, πως τίποτα δεν είναι λογικό
αλλά και τίποτα μόνιμο…
Όμως, επειδή είσαι εσύ
Εγώ θα έκανα την εξαίρεση για σένα,
Θέτοντας σε περιορισμό τη σκέψη μου
Απέναντι σε άλλους παράγοντες…
Και γιατί να μη συμβεί, άλλωστε;
Η αλλοτρίωση μου δεν είχε να κάνει με εκούσια θέληση
Αλλά επειδή δεν ήθελα να χτίσω πάνω σε συντρίμια…
Και μόνο εσύ το κατάλαβες αυτό..
Και όταν εγώ παρέδωσα το παρελθόν
Προσδοκώντας την ισόβια καταδίκη του,
Μόνο εσύ <είδες> τι, πως και γιατί
Χωρίς διατυμπανισμούς και αξιώσεις…
Θα σε συναντούσα, ούτως ή άλλως
Εκεί, που οι αδελφές ψυχές συνομωτούν,
Ενάντια στο κατεστημένο
Και σε οτιδήποτε εξωπραγματικό…
Θα σε συναντούσα, εκεί που το όνειρο συναντά την πραγματικότητα.
Στην οδό αγάπης…
- Στείλε Σχόλιο
Αν με ρωτήσεις για κάποια πράγματα
Θα σου πω την αλήθεια…
Όπως την έλεγα πάντα, άλλωστε…
Χωρίς φόβο και πάθος…
Θα σου πω ότι δεν νοστάλγησα το χτες
Γιατί έχει πεθάνει για μένα…
Θα σου πω, ότι, τα νιάτα μου δεν τα έζησα
Θα ζήσω όμως, όπως θέλω, τώρα…
Και αν θέλεις απαντήσεις για καίρια ζητήματα
Εδώ είμαι, ρώτα με…
Δεν έχω τίποτα να κρύψω, όπως κάνουν άλλοι…
Δικαίωμα μου να αντιδρώ όπως αντιδρώ
Είναι η απάντηση μου στην αδικία…
Ποτέ δεν φόρεσα προσωπείο
Γιατί πάντα ήμουν ειλικρινής…
Εμένα να ρωτήσεις όμως
Πρόσωπο με πρόσωπο…
Κανέναν άλλο…
Και οτιδήποτε έχει γραφτεί
Είναι μόνο στα βιβλία…
Η ζωή, έχει τις δικές της αποστολές
Και μένα με έκανε σύμμαχο της…
Πως αλλιώς άλλωστε, θα ζούσα την αλήθεια;
Πως αλλιώς, θα ήμουν, η μόνη αλήθεια μες το ψέμα;
Ήθελα απαντήσεις, και τις πήρα προ πολλού…
Και αν κάτι δεν ήξερα, το έμαθα τώρα…
Αλλά ποτέ δεν μετάνιωσα για το δρόμο που πήρα
Γιατί δεν ανήκα εκεί…
Ποτέ δεν ανήκα…
Ανέκαθεν ήμουν ανεξάρτητη…
Ποτέ δεν έμαθα να μένω πίσω, ότι και αν είχε συμβεί…
Και αν με προκαλούσε το μοιραίο
Εγώ πάντα προχωρούσα χωρίς να κοιτάξω πίσω…
Ξέρεις κάτι;
Η ζωή μου στέρησε πολλά
Μου πήρε άλλα τόσα…
Όμως θα μου τα δώσει πίσω…
Πίστεψε με…
Τώρα που γνωρίζω και αυτά που δεν γνώριζα
Λέω στον εαυτό μου, μπράβο για ότι έκανες!
Μπράβο, που έφυγες ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω σου…
Θεωρώ, ότι τα μαθήματα με αδικούν
Γιατί δεν είναι του γούστου μου…
Ίσως ο Θεός θέλει κάτι άλλο για μένα…
Πάντα ήθελε άλλωστε…
Εγώ δεν είμαι κοινή θνητή
Ανάμεσα στους θνητούς…
Γιατί πέρασα μέσα από θύελλα
Για να φτάσω εδώ που είμαι…
Και δεν ήθελα μια θέση που δεν μου ανήκει…
Αυτή που μου χρωστάει η ζωή
Δεν είναι γραμμένη στα βιβλία…
Την κρατάει ακόμα στα χέρια του ο Θεός…
Και πίστεψε με, τη μέρα που θα μου τη δώσει
Θα είμαι έτοιμη να επιστρέψω…
Όμως δεν θα πάω εκεί που με έδιωξες
Αλλά εκεί που έπρεπε να είμαι…
Το μόνο που έχω να πω, είναι
Σε ευχαριστώ που μου έδειξες
Πόσο δίκιο είχα…
- Στείλε Σχόλιο
Και αν τρέξεις μακρυά από τα συναισθήματα σου
Θα σε βρουν στην πορεία, αυτά, χωρίς προειδοποίηση…
Και δεν θα μπορέσεις να ξεφύγεις πλέον
Γιατί θα σε κρατούν γερά, έρμαιο της αδυναμίας σου…
Και όταν συνειδητοποιήσεις, ότι η αγάπη είναι ο σταθμός σου
Ίσως να κοιτάξεις τις βαθύτερες ανάγκες σου…
Και θα πίνεις κρασί, στο όνομα της αγάπης σου…
Και για χάρη της, θα τιθασεύσεις
Οτιδήποτε αχαλίνωτο σου εξουσίαζε τη ζωή…
Αν τρέξεις μακρυά, από τα συναισθήματα σου
Μια ζωή θα μετανιώνεις, για ότι άφησες πίσω…
Γιατί το τίμημα θα είναι ακριβό
Θα πετάξεις ότι πιο ωραίο σου έδωσε η ζωή, μα θα αιμορραγείς…
Μην τρέξεις λοιπόν…
Μην κάνεις το λάθος…
- Στείλε Σχόλιο
Με άγγιξες με το βλέμμα σου
και με έστησες στον τοίχο εξερευνώντας με...
Πλημμύρισες με ζεστασιά το είναι μου
και έλιωσες τον πάγο στην καρδιά μου...
Κατόρθωσες να την ανοίξεις, με λόγια απλά
μα γεμάτα νόημα...
Όμως, καρφώθηκα στα μάτια σου
γιατί γκρέμισαν το παρελθόν μου,
σωριάζοντας στο πάτωμα
τις πίκρες και τα βάσανα...
Απρόβλεπτα στήθηκες εμπρός μου
και έχασα τον κόσμο κοιτάζοντας σε...
Δήλωσα παρούσα στη ζωή σου
με ένα τρόπο εξωφρενικό...
Μα νόμιζες ότι είμαι απούσα
και σαν στήλη άλατος αποχώρησες...
Δεν είναι έτσι καρδιά μου...
Τη μέρα που ήρθες στη ζωή μου
συνειδητοποίησα τα χρόνια που πέρασαν,
μες τη μοναξιά μου
χωρίς να μπορώ να κάνω κάτι...
Όμως τώρα, δεν υπολογίζω τίποτα...
Γιατί αν πράγματι αξίζεις
τότε να μείνεις!
Να μείνεις, να ανθίσει και πάλι ο κήπος μου
να ωριμάσουν τα τριαντάφυλλα χαρίζοντας μου την ευωδιά τους...
Να μείνεις, γιατί σε χρειάζομαι
όσο δεν χρειάστηκα ποτέ κανέναν...
Να μείνεις, γιατί η λέξη αγάπη
σου ταιριάζει τόσο πολύ...
Απρόβλεπτα ήρθες...
Μα πες μου ότι θα μείνεις...
- Στείλε Σχόλιο
Χωρίς φόβο και πάθος σου λέω
Εγώ δεν ζούσα πριν να σε γνωρίσω…
Ζωγράφιζα με κόκκινη κιμωλία στον πίνακα της ζωής
Γιατί ρισκάριζα την όποια στιγμή μου…
Ξέρεις γιατί;
Χρόνια έπειθα τον εαυτό μου ότι δεν θα συμβεί κακό
Και όμως, συνέβη το αντίθετο…
Πυρπόλησα πολλές φορές τη μοίρα μου
Και ας ήμουν εγώ ο στόχος…
Και ξέρεις τι ήθελα πιο πολύ;
Εσένα!
Και αν δεν σε γνώριζα στη ζωή
Σε είχα συναντήσει στα όνειρα μου…
Εκεί κοιμόσουν, πλάι μου
Και εγώ σου φιλούσα τα βλέφαρα, μη θέλοντας όμως να ξυπνήσεις…
Δεν ήθελα να φύγεις από δίπλα μου, αγάπη μου
Ήσουν το όνειρο μου, και ζούσες εκεί…
Εγώ ήμουν η πραγματικότητα
Μα τη λεηλάτησαν, άσπονδοι εχθροί μου…
Βλέπεις, δεν ήθελαν την ευτυχία μου
Ήθελαν να με βλέπουν να φωτογραφίζω την άβυσσο
Και να περπατώ στην κόλαση…
Χωρίς φόβο και πάθος σου λέω
Σ΄αγαπώ πολύ, πολύ…
Με μια αγάπη που ξεγελά και το θάνατο
Αυτόν που με υποχρέωσαν να ζήσω…
Πριν σε γνωρίσω, ήμουν νεκρή…
Μα μου έδωσες να κρατήσω τον Παράδεισο
Μέσα στη χούφτα μου…
Και αν έκανε έξω παγετό
Εγώ καιγόμουν στη λάβα της αγάπης μαζί σου…
Δεν θέλω να σε χάσω αγάπη μου…
Γίνε πραγματικότητα, μη μείνεις μόνο στα όνειρα…
Και στα μάτια σου εγώ, θα γράφω ολόκληρες ερωτικές σελίδες
Και δεν θα βάλω τελεία, παρά μόνο αν μου πεις εσύ…
Στα χείλη σου εγώ, θα μουσκεύω τα δάκρυα χαράς μου
Και θα΄ναι, εξαιτίας σου…
Αγάπη μου…
Θα σε κρατώ σαν τον πιο πολύτιμο θησαυρό στη γη
Γιατί θα είσαι το θαύμα μου…
Βλέπεις, παρακαλούσα το Θεό να σε στείλει…
- Στείλε Σχόλιο
Ανέβηκα στο σκαλοπάτι σου
Χτες το βράδυ, αγάπη μου…
Στου ονείρου μου την ηχώ σε σταμάτησα
Χωρίς να υπολογίσω τίποτα και κανέναν…
Σου είπα ότι δεν σου έχω πει από κοντά
Χωρίς υπεκφυγές, αγάπη μου…
Ναι, σε είπα, αγάπη μου…
Και αυτή η λέξη, η τόσο ιερή
Αντήχησε στα αυτιά σου σαν λύτρωση…
Ερχόμουν σε σένα, για να σε αποσπάσω από όλα τα άλλα
Όσα σε προβληματίζουν και σε στενοχωρούν…
Και ήθελα, αγάπη μου, να μην ξυπνήσω
Για να σε έχω δίπλα μου, έστω για λίγο…
Και μου χαμογέλασες, αγάπη μου…
Και το χαμόγελο σου, με έκανε να πετάξω ψηλά
Με αγκάλιασες, και μου είπες και εσύ, σ΄αγαπώ…
Ήταν η πιο όμορφη στιγμή μου…
Από εκείνες που δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα…
Από εκείνες που δεν έζησα, ούτε θα ζήσω ποτέ…
Σε ευχαριστώ που ήρθες, έστω και στον ύπνο μου
Για να σπάσει η μοναξιά μου, με την αγάπη σου…
Ήταν τόσο ωραία…
Ζωντάνεψες τα όνειρα μου
Έστω και έτσι…
Πιθανόν να μην αγαπήσεις τόσο
Ή να μη σ΄αγαπήσουν ποτέ…
Όμως, αγάπη μου, να θυμάσαι
Τη μέρα που σε γνώρισα…ξαναγεννήθηκα…
- Στείλε Σχόλιο
Μην εμπιστεύεσαι αλήθειες ουτοπικές
ούτε να ακούς λόγια τρίτων...
Νομίζεις θέλουν το καλό σου
όμως συμβαίνει το αντίθετο...
Προσπαθούν να σου εμφυτεύσουν
λάθος συναισθήματα,
να σε χαλιναγωγήσουν
όπως θέλουν αυτοί...
Να ρωτάς εμένα
για ότι θες να μάθεις...
Ούτε το fb, ούτε τους ανθρώπους του...
Να ρωτάς εμένα
και να με κοιτάς στα μάτια...
Γιατί είναι ο καθρέφτης της ψυχής
εκεί, ζεις εσύ...
Για μένα είσαι ο κόσμος όλος
η προσωποποίηση μου...
Είσαι αυτό που πάντα ήθελα
αλλά δεν βρήκα ποτέ...
Εγώ είμαι η αλήθεια
και κανείς άλλος...
Μέσα στα μάτια μου
θα καταλάβεις τι εννοώ...
Να ρωτάς εμένα
και μην προτρέχεις...
Μη σκορπάς τα βήματα σου
εθελοτυφλώντας...
Γιατί θα χάσεις
αυτά που πραγματικά αξίζουν...
- Στείλε Σχόλιο
Επειδή μ΄αγαπάς, αντέχω!
Δεν με νοιάζει που περπατώ στη βροχή
Γιατί κρατάς εσύ την ομπρέλα!
Δεν με νοιάζει η παγωνιά γύρω μου
Γιατί εσύ με ζεσταίνεις…
Επειδή με νιώθεις, υποκλίνομαι…
Στην ανωτερότητα του χαρακτήρα σου
Που βάζει στην άκρη κάθε τι ανούσιο…
Και στο στοίχημα της ζωής μαζί σου
Κερδίζω το έπαθλο της αγάπης!
Είσαι μαζί μου, και προχωρώ
Χωρίς να μένω στάσιμη εξαιτίας άλλων…
Με είδες, και σε είδα
Με ένα βλέμμα χωρίς προηγούμενο,
Και εξουσιάζουμε μαζί
Χωρίς περιττά λόγια, μα μεγάλες αλήθειες!
Το τρίπτυχο της επιτυχίας μας
Υπομονή, επιμονή, αγάπη!
Μπλέκονται τα δάχτυλα μου
Στις μοίρες του χτες και του αύριο…
Και καθυποτάζω για σένα το σκοτάδι μου
Ανοίγοντας παράθυρο στον ήλιο!
Επειδή μ΄αγαπάς, είμαι αυτή που είμαι…
Στα κανάλια ενός υπέρμετρου εγωισμού
Κάποτε, έμεινα μισή…
Μα όταν ήρθες στη ζωή μου
Όλα άλλαξαν…
Για όλα όσα διάβασες στα μάτια μου
Για όλα όσα ξετύλιξες από μέσα μου, σε ευχαριστώ…
Δεν θέλω να σε χάσω
Για κανένα λόγο…
Γιατί είσαι ότι πιο σημαντικό
Έχω στη ζωή μου…
- Στείλε ΣχόλιοΕρωτεύτηκα τα μάτια σου...
Δυο ήλιοι στο σκοτάδι της ζωής μου.
Με πέρασες στην όχθη της καρδιάς σου
άξαφνα, με το έτσι θέλω...
Αυτά τα μάτια τα λάτρεψα
δεν είναι σαν τα άλλα.
Ζητοκραυγάζουν μέσα μου
νικητές στον πόλεμο μου...
Τα μάτια σου
πυρπόλησαν το είναι μου,
σα να σε ήξερα από χτες
και όμως, λίγος χρόνος...
Τι έχω πάθει;
Πόσα μερόνυχτα θα παλεύω
να αντιστέκομαι;
σε πόσους αγώνες της ζωής
πρέπει να λάβω μέρος;
Άδραξες τη νύχτα μου
στα χέρια σου καρδιά μου,
και με μεταμόρφωσες
έτσι απλά...
Για τα μάτια σου
μπορώ να φτάσω στην υπέρβαση,
να φτιάξω έναν άλλο εαυτό
να γίνω όπως ήμουν...
Δεν τολμώ ακόμα να σκεφτώ
τι νιώθω...
Αλλά και μόνο που είσαι δίπλα μου
μου κάνει καλό...
Νιώθω ασφάλεια, γαλήνη
νιώθω ότι είμαι επιθυμητή...
Γιατί τα μάτια σου
βλέπουν και πέρα από το φαίνεσθαι...
Διεισδύουν στην ψυχή μου
και στον άγνωστο κόσμο μου.
Αυτή τη στιγμή
το μόνο που έχει σημασία,
είναι αυτό που μου εμπνέεις
αυτό που μου μεταδίδεις...
Σημασία έχει ότι είσαι εσύ
όπως σε βλέπω κάθε μέρα,
στην αλλοπρόσαλη ζωή μου
να δίνεις τα πάντα για μένα...
Στα μάτια σου μπορώ να καθρεφτιστώ
δεν ξέρω γιατί,
έτσι ένιωσα από την πρώτη στιγμή που σε είδα
με το που σε κοίταξα...
Ξέρω πως πιστεύεις σε μένα
και σε ότι αντιπροσωπεύω,
χωρίς ταμπού και πρέπει
χωρίς πως και γιατί...
Όπου και αν πάμε
θα είμαστε μαζί...
Ξετύλιξες την αλυσίδα της καρδιάς μου
και αυτό δεν το κατάφερε κανείς...
- Στείλε Σχόλιο
Ερωτεύτηκα τα μάτια σου
Δυο πίνακες ζωγραφικής χωρίς χρώμα
Γιατί η θλίψη σου, είναι και δική μου
Και εγώ, την κατάλαβα κοιτώντας σε…
Ερωτεύτηκα τη φωνή σου
Γιατί μίλησες στην ψυχή μου,
Μόνο εσύ με είδες
Όταν οι άλλοι απλά υπέγραφαν…
Ερωτεύτηκα τις αξίες σου
Γιατί μου έδωσαν άλλο τρόπο ζωής,
Όταν μου έμαθες να αγαπώ
Για πρώτη φορά στη ζωή μου…
Ερωτεύτηκα τις πράξεις σου
Απρόσωπες, σιωπηλές, μεγαλειώδεις
Σηματοδότησαν μια νέα εποχή για μένα
Εποχή, που υπάρχεις μόνο εσύ…
Ερωτεύτηκα την καρδιά σου
Γιατί χτυπά όπως και η δική μου,
Και διαβάζουμε ο ένας τον άλλο
Ακόμα και από μακριά…
Ερωτεύτηκα τα χέρια σου
Γιατί είναι η πιο όμορφη δημιουργία του Θεού,
Ότι γράφεις, είναι για να μείνει
Και ας σε ακούν μόνο οι ευαίσθητοι…
Ερωτεύτηκα την πορεία σου
Γιατί δεν στάθηκες μόνο σε ένα, κάτι,
Αλλά δρασκέλησες με θάρρος τα βουνά
Για να γίνεις αυτός που είσαι σήμερα…
Ερωτεύτηκα το μυαλό σου
Γιατί μόνο εσύ, ξέρεις να δίνεις ζωή στο άψυχο,
Και να κάνεις τα πάντα γύρω σου αληθινά
Ακόμα και αν είναι ψεύτικα…
Ερωτεύτηκα εσένα
Γιατί το Εγώ σου το αφήνεις πίσω,
Προκειμένου να λάμψει η αγάπη
Και να κλείσει στόματα.
Ερωτεύτηκα τα λόγια σου
Επειδή είναι η συνέχεια του δικού μου λόγου,
Τι και αν στεκόμαστε απέναντι
Ο ψίθυρος της ψυχής μετράει…
Ερωτεύτηκα τη δύναμη σου
Γιατί έκλεισε μέσα της όλο τον πόνο μου,
Και μου έδειξε μια διέξοδο
Όταν οι άλλοι μου φυλάκισαν τα όνειρα…
Ερωτεύτηκα τα πάντα σου
Αγάπη της ζωής μου,
Συνάδελφε στο πνεύμα μου
Συνοδοιπόρε μου…
- Στείλε Σχόλιο
Μην πεις τίποτα, ξέρω.
Πολλά περισσότερα από όσα νομίζεις.
Καρδιοχτυπώντας, έμαθα να σε διαβάζω
Και να μη συγκινούμαι από όσα έβλεπα…
Σελίδες γράφουμε πολλές
Μα κανένα κόμμα δεν έχει τελεία…
Ξέρεις γιατί;
Διότι, πάντα υπάρχει το παρακάτω…
Κάτι που μας δίνει φτερά
Και μας επουλώνει τις πληγές…
Μην πεις τίποτα, ξέρω.
Ρισκάρισες τα πάντα για μένα.
Και ας μην έδωσες στην καρδιά σου βάση.
Υιοθέτησες έναν άλλο εαυτό
Για να προσπεράσεις τα θέλω σου.
Συμμάχησες με όλους
Για να μην αποκαλύψεις τίποτα.
Πολέμησες τον ίδιο σου τον εαυτό
Προκειμένου να μην σπάσεις…
Μην πεις τίποτα, ξέρω.
Θα αναρωτιέσαι γιατί σπανίζει μέσα μου το είδος της αγάπης.
Να συναναστρέφομαι κόσμο, και όμως να είμαι μόνη.
Αγαπάω…
Όχι όμως όπως θα ήθελαν οι άλλοι…
Ούτε εκείνον που θέλουν…
Αγαπάω…
Τον ομοϊδεάτη μου…
Εκείνον που γνωρίζει την ψυχή μου
Καλύτερα από το πρόσωπο μου…
Τον έχω μπροστά μου.
Και ας είναι άφαντος…
Μόνο εγώ τον βλέπω, κανείς άλλος…
Και μέσα από όσα κάνει για μένα
Βλέπω την αγάπη του…
Μην πεις τίποτα, ξέρω.
Γιατί οι αληθινές αγάπες
Δεν γράφονται…
Λέγονται…
- Στείλε Σχόλιο
Πόσο ήθελα να σε συναντήσω καρδιά μου
Εκεί όπου κανείς άνθρωπος δεν πάτησε…
Σε ένα μέρος, που οι ψυχές ανταμώνουν
Και αποκαλύπτονται, λες και δεν υπήρχε πριν…
Τα λάθη για τους ανθρώπους είναι μάτια μου
Όμως, το ξέρεις ότι είσαι το ωραιότερο μου;
Θα το ξανάκανα αυτό το λάθος
Επειδή θα ήθελα να ξαναζήσω τη στιγμή…
Το καλύτερο ταξίδι μου, το έκανα μαζί σου
Μια μέρα που δεν ήταν σαν τις άλλες…
Θυμάμαι, αντάμωσαν τα βλέμματα
Σε ένα πυρήνα αγάπης…
Και η εκφραστικότητα σου, αγάπη μου
Όλα όσα έκανες, τα πάντα, ήταν κομμάτι του εαυτού σου…
Αυτό αγάπησα σε σένα…
Ήσουν εσύ…
Ένας άνθρωπος με αξίες και ελαττώματα
Που δεν έκρυψες ποτέ…
Μακάρι να γνώριζες
Πόση σημασία έχεις για μένα…
Μακάρι να συνειδητοποιούσες
Πόσες μάσκες φορούν οι άλλοι…
Ήσουν η ανάσα μου σε κάθε μου βήμα
Μα δεν το κατάλαβες…
Το καλύτερο ταξίδι μου, το έκανα μαζί σου
Και πρώτη φορά δεν έβγαλα φωτογραφίες…
Ίσως επειδή θα μείνεις στη μνήμη μου
Ως το πιο αυθεντικό πλάσμα στη γη…
Ως ο καλύτερος άνθρωπος για μένα…
Και τι πειράζει αν δεν αρέσουμε στους άλλους;
Σημασία έχει, να αρέσουμε ο ένας στον άλλο…
Μην εθελοτυφλείς, μάτια μου…
Γεννηθήκαμε για να είμαστε μαζί…
- Στείλε Σχόλιο
Και αν είναι η αγάπη θάνατος
Όπως λένε οι ποιητές,
Για μένα είναι αναγέννηση
Εξέλιξη, δημιουργία…
Και δεν υπάρχει θάνατος
Εκεί που υπάρχει θέληση για αγάπη,
Και κανένα κλειδί δεν σκουριάζει
Όταν πρόκειται να ανοίξεις στην καρδιά σου…
Δεν θέλω να σε ονειρεύομαι
Ούτε να σε ψάχνω χωρίς αποτέλεσμα,
Δεν θέλω να είσαι η αλήθεια μου
Μα πουθενά στην πραγματικότητα…
Εγώ σε λάτρεψα σαν Θεό μου
Σε μια εποχή, που υπήρχε σεβασμός,
Και αγαπούσαμε αληθινά
Χωρίς ίχνος υποκρισίας…
Δεν θέλω να σε ονειρεύομαι
Αλλά να πορεύομαι μόνη,
Σε ένα κόσμο που με θέλει
Κατ’ εικόνα και ομοίωση του…
Εγώ και εσύ, αν είμασταν μαζί
Δεν θα χωρίζαμε ποτέ,
Και θα πατούσαμε πάνω στη ζήλια
Επειδή θα είμασταν είδος προς εξαφάνιση…
Ποιος λέει πως η αγάπη δεν έχει όνομα;
Έχει το δικό σου και το δικό μου
Και ας μην ακούστηκε ποτέ η λέξη σ΄αγαπώ
Από τα χείλη κανενός…
Και θα μπορούσα να χαράξω τα αρχικά μας στην άμμο
Όμως, θα τα έσβηνε το πρώτο κύμα,
Και εγώ δεν θέλω να φτιάξω κάστρα στη φαντασία
Αλλά να χτίσω την αγάπη, βάλσαμο στις καρδιές μας…
Δεν θέλω να σε ονειρεύομαι
Θέλω να σε έχω…
Να μοιράζομαι μαζί σου τα κοινά
Και να ακολουθεί ο ένας, τα βήματα του άλλου…
Και ότι ξεκινώ εγώ, εσύ θα το τελειώνεις
Και θα καθρεφτίζεται η αγάπη μας, σε ότι δημιουργούμε…
Δεν θέλω να σε ονειρεύομαι
Θέλω να σε έχω…
- Στείλε Σχόλιο
Εδώ και χρόνια σε περιμένω
Και ας μην το έμαθες ποτέ…
Περιμένω όλες τις εποχές του χρόνου
Καταθέτοντας την ψυχή μου σε ένα φύλλο χαρτί…
Σημειώνω κάθε χαρά και λύπη
Που πέρασα χωρίς εσένα…
Μα οι λύπες ήταν περισσότερες
Γιατί έλειπες εσύ…
Και αν το καλοσκεφτείς, θα συνειδητοποιήσεις
Πόσο λάθος έκανα, να μη σου πω, σ΄αγαπώ…
Το τίμημα ήταν ακριβό
Μα ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω…
Αν μπορούσα να γυρίσω
Και τι δεν θα έκανα για σένα…
Όποιος πιστεύει όμως ότι μπορεί
Τίποτα δεν έχει τελειώσει…
Τα αισθήματα μου δεν άλλαξαν
Μπροστά στο βωμό του πεπρωμένου…
Μα ότι και αν έγινε, σ΄αγαπώ…
Σου φτάνει αυτό, αγάπη μου;
Να ξέρεις ότι σ΄αγαπώ;
Και όταν έρθεις μια μέρα
Θα δεις την αγάπη μου να ζωντανεύει…
Να παίρνει σάρκα και οστά
Εναποθέτοντας στα πόδια σου τα πάντα…
Γιατί χωρίς εσένα δεν υπάρχει συναίσθημα
Χωρίς εσένα, δεν υπάρχει τίποτα…
Και αν μια μέρα με ρωτήσεις τι αγάπησα σε σένα
Θα σου απαντήσω, οτιδήποτε σε αντιπροσωπεύει…
Τα μάτια σου, το γέλιο σου, το δάκρυ σου
Τα πάντα σου…
Δεν τα ξεχωρίζω, επειδή είναι δικά σου…
Και επειδή κάποτε, όταν ήμουν παιδί
Περίμενα να έρθει η μέρα να σε δω, έστω και λίγο…
Και μεγάλωσα χωρίς εσένα, προσμένοντας εσένα…
Και αν έγιναν πολλά και άλλαξαν το σώμα μου
Αυτό που δεν άλλαξε είναι η αγάπη μου για σένα…
Γιατί την καρδιά δεν μπόρεσε να την αλλάξει κανείς…
Αυτή σου ανήκε ανέκαθεν…
- Στείλε Σχόλιο
Αν ήξερα τις μέρες που σε έβλεπα
Ότι δεν θα σε ξαναδώ,
Θα σου έλεγα να μείνεις λίγο ακόμα
Να ξεκινήσουμε το κεφάλαιο, μαζί…
Αν ήξερα πως τα μάτια σου
Θα γίνοταν πυξίδα στο ταξίδι μου,
Θα προσευχόμουν επι τόπου
Να μη φύγεις ποτέ…
Μα πως γίνεται, να ξέρω πως μ’ αγαπάς;
Πως γίνεται, η διαίσθηση μου, να γράφει ιστορία;
Και αν δεν σε είχα συναντήσει ποτέ
Πως θα ήξερα, ότι θα έπιανες τόσο χώρο στη ζωή μου;
Αν μια μέρα έρθεις κοντά μου
Και μου πεις, ήρθα για να μείνω,
Θα σου πω, καλώς ήρθες, αγάπη μου
Σε περίμενα…
Μέχρι τότε, θα σωπαίνω, ξέροντας βαθιά μέσα μου
Ότι με αγαπάς…
Και μέχρι να σε δω, αυτό είναι αρκετό
Και τίποτα άλλο, δεν έχει σημασία…
Μα εγώ περίμενα χρόνια τη στιγμή
Που θα νιώσεις τη σκέψη μου πλάι σου…
Και έγραφα γράμματα που δεν έλαβες ποτέ
Να στα δώσω τη μέρα που θα σε ξαναδώ…
Αν ήξερα ότι δεν θα σε ξαναδώ
Θα καθόμουν δίπλα σου, και θα σου διάβαζα τα ποιήματα μου…
Θα σε κοίταζα, για να δω την έκφραση σου
Για να σε πάρω μαζί μου, στο δύσκολο χειμώνα…
Θα σου έδινα το τηλέφωνο μου
Όταν σε πετύχαινα μόνο…
Θα σου έλεγα, τι έχουμε να χάσουμε;
Παρά μόνο να κερδίσουμε;
Άλλωστε, σ΄αυτή τη ζωή δεν υπάρχει μέτρο
Και εγώ δεν λειτουργώ με κανόνες…
Θα σε αγκάλιαζα με θέρμη
Έστω πρώτη και τελευταία φορά…
Μα θα κρατούσες τη στιγμή μας
Σαν πολύτιμο θησαυρό…
Γιατί δεν έχει σημασία υπο ποιες συνθήκες βρεθήκαμε
Ούτε τι έγινε, πριν και μετά…
Σημασία έχει, ότι υπάρχεις μέσα μου
Χωρίς να ξέρω και εγώ το γιατί…
Αλήθεια, τι θα έκανες
Αν σου έλεγα, ότι δεν θέλω να σε χάσω;
Αλήθεια, τι θα έλεγες
Αν σε φιλούσα, κρατώντας στα χέρια μου το αντίο;
- Στείλε Σχόλιο
Να με θυμηθείς, θα΄ρθει μια μέρα
Που θα αποζητάς την ανάσα μου, πλάι σου
Που θα συμμετέχεις σε όσα μ΄αρέσουν χωρίς δισταγμό
Μόνο και μόνο επειδή θα θέλεις να είσαι δίπλα μου…
Και θα αναρωτιέσαι, γιατί χάσαμε τόσο χρόνο
Στην παιδική ζωή, την εφηβεία, την ενηλικίωση…
Θα ξημεροβραδιάζεσαι μπροστά από την οθόνη του pc
Μη χορταίνοντας τη φωτογραφία μου…
Και θα δημιουργείς το μέλλον με τη φαντασία σου
Ακόμα και αν, δεν είμαι εγώ εκεί…
Εκείνη τη μέρα που θα σταθείς μπροστά μου
Θα μ΄αγαπήσεις περισσότερο…
Θα θελήσεις να αναπληρώσεις όσα χάσαμε
Και θα υποσχεθείς πολλά…
Μην το κάνεις αυτό…
Θέλω να είσαι ο εαυτός σου
Έτσι όπως σε γνώρισα όταν ήμουν παιδί…
Θέλω να ξεγελάσεις της μοίρας τα γραμμένα
Και να μείνεις δίπλα μου…
Τα χρόνια πέρασαν, μα η αγάπη έμεινε
Να υπογράφει κάθε μας πράξη σαν αντίλαλος άλλης εποχής…
Και εσύ ήσουν κάτι σημαντικό για μένα
Και ας μην σου είπα ποτέ λέξη…
Μάθαμε μαζί, να κλίνουμε το ρήμα σ΄αγαπώ στην τάξη
Χωρίς όμως να το πούμε μεταξύ μας…
Χωρίς να αντιδράσουμε στα χτυποκάρδια μας
Χωρίς να δώσουμε σημασία στα όσα έλεγαν τα μάτια…
Και όμως, στα επόμενα χρόνια
Που ζήσαμε χωριστά, υπέγραψες το μέλλον μου…
Συνειδητοποίησα, πόσο λάθος έκανα
Να μη σου πω, σ΄αγαπώ…
Και το πλήρωσα με τα όσα πέρασα μακρυά σου…
Χόρτασα μια ζωή με πόνο και δάκρυ
Δίψασα για μια ζωή μαζί σου…
Το παρελθόν το έθαψα μαζί με τη θλίψη
Μα αυτό που με κράτησε όρθια, ήσουν εσύ…
Η σκέψη ότι κάποτε θα σε συναντούσα
Ότι κάποτε, θα σου έλεγα επιτέλους, πόσο σε αγάπησα…
Εκείνη τη μέρα που θα βρεθούμε αντάμα
Πρόσωπο με πρόσωπο, δεν θα υπακούσω στη λογική…
Θα σε αγκαλιάσω σα να μην υπάρχει αύριο
Και θα νιώσω την ανάσα σου καυτή, στο πρόσωπο μου…
Και θα με προδώσουν τα μάτια, για άλλη μια φορά
Γιατί θα δηλώνουν, την αγάπη που δεν σου είπα…
Για όλες τις μέρες που ήρθες δίπλα μου στο θρανείο
Για όλες τις ώρες, που μου μίλησες σα να ήταν η τελευταία φορά…
Και αν το σ΄αγαπώ μου δεν έχει αξία για σένα, σήμερα
Ίσως να είχε τότε…
Όταν σε κοίταξα με τα παιδικά μου μάτια
Και σου έγραψα στο βιβλίο, σ΄αγαπώ…
Και όλα μου τα βιβλία έγραφαν το όνομα σου
Σχηματίζοντας μια καρδιά στο τέλος…
Όμως ποτέ δεν έβαλα τελεία…
Ίσως επειδή πίστευα, ότι οι καρδιές δεν ακολουθούνται από τελείες
Ούτε από ερωτηματικά…
Μόνο θαυμαστικά…
Επειδή από τότε σε θαύμαζα…
Για όσα έλεγες, για όσα έγραφες, για όσα ονειρευόσουν…
Ήσουν η αγάπη μου, χωρίς αρχή και τέλος…
Η λατρεία μου, η ανεκπλήρωτη ευχή μου…
Ήσουν εσύ…
Και ότι αγάπησα σε σένα, έγινε ποίηση και πάθος για ζωή…
Ευελπιστώντας μια μέρα να βρει ανταπόκριση…
Να με θυμηθείς, θα΄ρθει η μέρα
Που τα χείλη σου θα αποζητούν τα δικά μου
Θέλοντας να ξεδιψάσουν την αγάπη χρόνων…
Και εγώ θα είμαι εκεί…
Να σε περιμένω…
Τη μέρα που θα΄ρθεις θα αντικρίσεις την ίδια ψυχή που γνώρισες
Αλλά δεν πρόλαβες να ζήσεις…
Μόνο που δεν θα θέλεις να με αφήσεις, γιατί
Θα έχω γίνει απαραίτητη στη ζωή σου…
Να είσαι σίγουρος, θα είμαι εκεί
Για τα χρόνια που σε αγάπησα και δεν σε είχα…
Για τα χρόνια που σε λάτρεψα σαν Θεό μου
Για τα χρόνια που ονειρεύτηκα να ζήσω πλάι σου…
- Στείλε Σχόλιο
Κάποτε είχα πιο πυκνές βλεφαρίδες
Και ήταν σαν πέπλο ήλιου στα μάτια μου…
Και κάθε φορά που κοίταζα τον ορίζοντα και ονειρευόμουν
Η σκιά από τα όνειρα, έπεφτε πάνω στα μάτια μου…
Κοιτάς τα μάτια μου, αλλά τι βλέπεις;
Λες, ότι υπάρχουν ρυτίδες επειδή κάποτε γελούσα
Είσαι σίγουρος ότι δεν ήταν απλά, μια κάλυψη;
Και αν ήταν αλλιώς, γιατί έχασαν τη λάμψη τους τα μάτια μου;
Κάθε φορά που περνούσε ένα σύννεφο
Και ξεκινούσε καταιγίδα,
τα μάτια μου βούρκωναν
Αλλά δεν το είδε κανείς…
Και ήρθε μια μέρα που αραίωσαν οι βλεφαρίδες μου
Όμως δεν είχα άλλα δάκρυα…
Δάκρυζε η ψυχή μου
Μα εγώ έπινα νερό στο όνομα μιας καλύτερης εποχής…
Και μια μέρα, κοίταξες τα μάτια μου
Και είπες, που πήγε η λάμψη τους;
Μόνο υπο την επίβλεψη του σκηνοθέτη
Άνθιζε το γέλιο στα χείλη μου…
Δεν ήταν ανάγκη να παίξω σε σήριαλ
Ήμουν σε καθημερινό θέατρο, άθελα μου…
Γιατί δεν ήθελα να δουν οι αγαπημένοι μου
Ότι έκρυβα με τόσο κόπο…
Ο σκηνοθέτης ήταν η ζωή
Που με ανάγκασε να παίξω την ευτυχία…
Και έβγαλα τα παπούτσια μου
Για να μην τα λερώσω από τη λάσπη των ανθρώπων…
Αλήθεια, πόσες φορές κοιτάχτηκα στον καθρέφτη
Για να καμαρώσω τον εαυτό μου, σε ρόλο πρωταγωνιστικό;
Και οι βλεφαρίδες μου, συνέχιζαν να πέφτουν
Μαζί με τους φακούς επαφής, στο νερό…
Κοιτάς τα μάτια μου, αλλά τι βλέπεις;
Ένας ήλιος που παλεύει να μη δύσει
Ξεριζώνοντας το παρελθόν δια παντώς…
Και πάντα προχωρούσα με τόλμη
Κρύβοντας το θάνατο μου, πίσω από το χαμόγελο…
Και ήρθε μια μέρα που δεν είχα άλλα δάκρυα
Γιατί στέρεψαν με το πέρασμα του χρόνου…
Και τότε κοιτάχτηκα άλλη μια φορά στον καθρέφτη, και είπα
Ζωή σε νίκησα, αλλά με τίμημα εμένα…
Ζωή, σε νίκησα, αλλά με μια σιωπή που έγινε κραυγή…
Ήρθα στη ζωή για να δείξω στους άλλους
Την ανωτερότητα μου, και τη δύναμη μου…
Ποιος όμως, κατάφερε να δει
Το καθημερινό θέατρο για να αντέξω;
- Στείλε Σχόλιο
Γιατί να είναι όνειρο η σκέψη σου;
Γιατί, να συμμετέχω στην τρέλα του κόσμου
Χωρίς να το θέλω;
Γιατί, να ακούω τη λέξη <φύγε>
Και εγώ, να μένω;
Ποιο είναι το νόημα να υπομένω
Αν δεν υπάρχει ο σωστός ακροατής της ψυχής;
Μόνο μια φορά η ψυχή βλέπει την Πανσέληνο
Τις υπόλοιπες, μένει στο σκοτάδι…
Χωρίς να μπορεί να ενσωματώσει
Τη λογική και το συναίσθημα, σε ένα…
Και όμως, δεν είναι αδύνατο…
Υπάρχουν στιγμές, που ακούς τα μηνύματα
Χωρίς να μπορείς να τα δεις…
Αλλά το θέμα είναι, αν μπορείς να τα υπογράψεις
Μια και σου τελειώνει το μελάνι…
Και τι κάνεις, τότε;
Υπενθυμίζεις στον εαυτό σου
Ότι ο θάνατος της ψυχής
Είναι κάτι περαστικό…
Γιατί πάντα υπάρχει η αναγέννηση…
Μη μοιρολατρείς λοιπόν…
Γιατί θα έρθει και η δική σου Πανσέληνος…
Και θα καθρεφτίζει τη ζωή σε άλλη διάσταση…
Μείνε εκεί που είσαι, αλλά όχι στάσιμος…
Να τριγυρνάς αδιάκοπα, αλλά να γυρίζεις εκεί που έχει αξία…
Και αν μια μέρα σε ρωτήσουν, τι σε έκανε να νοιώσεις
Να πεις, μια αγάπη, σε μια άλλη ζωή, χωρίς κωδικό επαναφοράς…
- Στείλε Σχόλιο
Θα σε περίμενα εφ όρου ζωής
Γιατί το αξίζεις…
Γιατί, κάθε φορά που σε θυμάμαι
Η μέρα μου γίνεται καλύτερη, και η νύχτα μου πιο γλυκιά…
Και πόσο μπορεί να περιμένει ένας ερωτευμένος, πριν πεθάνει;
Αυτό είναι στα χέρια του θεού…
Μα την αγάπη μου για σένα την έχω φυλάξει
Γιατί είναι τόσο ιερή και άδολη
Τόσο σπουδαία…
Όμως, είσαι και εσύ σπουδαίος…
Ήρθες στη ζωή μου για να μείνεις
Έστω και αν είχαμε παύση χρόνων…
Η καρδιά μου σου ανήκε από την πρώτη στιγμή…
Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα ερχόταν μέρα που θα σε χάσω χωρίς ένα τηλέφωνο…
Σκέφτηκα όμως, ότι ανα πάσα στιγμή μπορούν να ανατραπούν όλα…
Και ήθελα όσο τίποτα άλλο να σε δω ξανά, έστω και τώρα…
Δεν με πειράζουν τα χρόνια που χάσαμε
Αλλά θα με πειράξει, αν δεν σε ξαναδώ…
Θα μείνεις καημός μέσα μου
Ανεκπλήρωτη, μεγάλη μου αγάπη…
Μα όταν έρθεις, φίλησε με
Σα να είμασταν πάντα μαζί…
Σα να μη χωρίσαμε ποτέ σαν φίλοι, σα να είμασταν αγαπημένοι…
Κάνε μου αυτή τη χάρη
Γιατί τα χρόνια δεν ήταν θείο δώρο
Όμως, ποτέ δεν είναι αργά, να έρθεις δίπλα μου, σαν δώρο…
Και δεν θα ζητήσω τίποτα άλλο
Αγάπη της ζωής μου αληθινή…
Μόνο εσένα να έχω, και τίποτα άλλο…
Να χτυπά η καρδιά μου δίπλα στη δική σου
Και να ακούει και το σύμπαν τις σκέψεις μας…
Έχουμε δικαίωμα στην αγάπη που γράφτηκε στα βιβλία
Αλλά όχι στη ζωή…
Και γιατί να μη γραφτεί τώρα;
Εσύ και εγώ αν και χώρια
Γράψαμε ιστορία…
Φυλλομέτρησα άπειρες φορές το ταξίδι της σκέψης μου σε σένα
Και το βρήκα τόσο όμορφο όπως είσαι εσύ…
Άντρα μου, μιας άλλης εποχής
Ψυχή της ψυχής μου…
Και δεν θέλω να σε ξαναχάσω όταν έρθεις
Θέλω να μείνεις, να γράψουμε μαζί το τέλος…
Γιατί ποτέ δεν έβαλα τελεία
Στην ιστορία που έβγαλε φτερά στην ψυχή μου…
Και όπως ήρθες τότε απρόσμενα
Παρέμεινες για πάντα…
Και μην ακούς που λένε πως ότι δεν ξεκινάει, ξεχνιέται…Όχι…
Ίσα ίσα, περιμένει να αναστηθεί ξανά, με το φιλί της αγάπης…
Και εσύ είσαι η αγάπη μου…
Η όμορφη αγάπη μου…
Και κάθε κύτταρο μου περιμένει εσένα…
Αγάπη της ζωής μου αληθινή…
- Στείλε Σχόλιο
Και σε έβλεπα στα όνειρα μου
Πριν σε συναντήσω στην ψυχή…
Και ας γνωριστήκαμε πριν 30 χρόνια
Την εποχή της γλαδιόλας…
Την εποχή που οι αγάπες μοιράζονταν
Κοινούς στόχους και ελπίδες…
Την πιο όμορφη εποχή
Που δεν αποθανατίστηκε σε καμιά φωτογραφία…
Και αν οι ρυτίδες μας αυλάκωσαν το πρόσωπο μας
Γύρω από τα μάτια, που κάποτε γελούσαν,
Η καρδιά μας παρέμεινε αναλλοίωτη στο χρόνο
Και στις όποιες παρεμβολές…
Και σε φωνάζω Πικάσο
Γιατί η τέχνη δεν έχει αντίγραφο,
Και οποιοσδήποτε το προσπαθήσει
Θα είναι απλά, ένας άθλιος παρανομαστής…
Και είσαι ο Πικάσο μου
Η προσωποποίηση της μεγάλης καρδιάς,
Σε ένα κόσμο που μας θέλει κατ’ εικόνα και ομοίωση του
Μα εσύ και εγώ, υπογράφουμε με χρυσή πένα…
Και ξέρεις τι δημιούργησα για χάρη σου;
Ξέρεις, πόσες φορές γκρεμίστηκα
Για να τα ξαναφτιάξω από την αρχή;
Προσμένοντας, εσένα;
Μα αυτό το ένστικτο το αλάνθαστο
Ποτέ δεν βγαίνει λάθος…
Πως γίνεται, να προχωράω
Και να σε έχω στην καρδιά μου;
Πως γίνεται, όλα αυτά τα χρόνια
Να σε περιμένω, πλησιάζοντας
Οποιονδήποτε σου έμοιαζε;
Μα, απλά, σου έμοιαζε…
Κανείς δεν ήταν εσύ…
Κανείς δεν κατάφερε να με κερδίσει
Ακόμα και όταν προσπάθησαν να σε αντιγράψουν…
Και εγώ, εκεί, αμέτοχη σε όλα
Δημιουργούσα, μα έκλαιγε η καρδιά μου…
Γιατί δεν γίνεται να ξεχάσω το βλέμμα σου
Που ήταν πιο καθαρό από όσα είχα δει…
Και τα μετέπειτα χρόνια
Ότι και αν μου έτυχε, σε είχα στο μυαλό μου…
Και δεν λησμόνησα στιγμή, τα μάτια σου…
Πικάσο μου…Ψυχή μου…
Και αν ήταν να ξαναγυρνούσα πίσω
Στα ανέμελα χρόνια της νιότης μας,
Θα επέλεγα την εποχή που σε γνώρισα
Την εποχή που μόνο τα μάτια έλεγαν, σ’ αγαπώ…
- Στείλε Σχόλιο
Να έχω μόνο τη φωτογραφία σου
Ευχή και κατάρα των άλλων…
Επειδή σ΄αγαπώ πιο πολύ από κάθε τι
Επειδή δεν υπάρχω χωρίς εσένα…
Και ο φθόνος των άλλων
Μαχαίρι στην καρδιά μου…
Δάκρυ στα μάτια μου
Μα το πάθος μου για σένα, άσβεστο…
Στο όνομα σου κοιμάμαι και ξυπνάω
Με τη φωτογραφία σου στο χέρι μου…
Και να ψιθυρίζω συνέχεια σ΄αγαπώ
Και να ξέρω ότι ποτέ δεν θα μ΄ακούσεις…
Ευχή και κατάρα των άλλων
Να μη σε έχω ποτέ…
Να μη ζήσουμε αυτό που λένε αγάπη
Να πεθαίνουμε από ασφυξία λόγο έλλειψης αγάπης…
Μα εγώ αναστήθηκα μαζί σου έρωτα μου
Δόξασα το Θεό που σε γνώρισα…
Γιατί ήσουν απλά, η θεμελιώδης δύναμη μου
Αυτό το κάτι που ήρθε να με τρελάνει…
Ο άνθρωπος που με έκανε να δω με άλλα μάτια τη ζωή…
Είσαι η αγάπη μου, μα μόνο στο όνειρο θα υπάρχεις πλέον…
Και στο όνομα σου, εγώ
Θα πίνω το κρασί της παρολίγον αγάπης μας…
Θα μεθάω στο άκουσμα της φωνής σου
Όπου και αν βρίσκεσαι, ότι και αν κάνεις…
Θα είσαι δικός μου, θα είμαι δική σου
Και όμως θα μας χωρίζει ο κόσμος…
Μα αν ήξερες ότι είσαι ο κόσμος μου
Τι θα έκανες, άραγες;
Αν ήξερες, ότι μόνο για σένα ζω
Δεν θα ήσουν τώρα δίπλα μου;
Που είσαι, αγάπη μου;
Δεν ξέρεις, ότι μόνο επειδή σε γνώρισα
Άλλαξε η ζωή μου;
Δεν ξέρεις, ότι, ακόμα και η παλάμη μου
Γράφει το όνομα σου;
Γιατί είσαι τυφλός λοιπόν;
Γιατί δεν βλέπεις πέρα από τους άλλους;
Αυτό που σου προσφέρω εγώ;
Ευχή και κατάρα των άλλων
Να μην είμαστε μαζί…
Μα εγώ, πάντα θα θυμάμαι
Πως, σε γνώρισα…
Πάντα θα ανήκεις στο θρόνο της καρδιάς μου…
Πάντα θα είσαι ο άντρας μου…
- Στείλε Σχόλιο
Δεν έχω ενδοιασμούς να ζήσω την αγάπη
Εκεί που δεν την έφτασε κανείς…
Ούτε να πατήσω στα αγκάθια για χάρη της
Ισοπεδώνοντας τον εαυτό μου…
Όμως θέλω να το κάνω με σένα
Γιατί μόνο εσένα αγάπησα, αγαπώ και θα αγαπώ…
Στα δευτερόλεπτα που σε βλέπω
Μπαίνω στη φυγόκεντρο της αναμονής για σένα…
Και ζαλίζομαι σκεπτόμενη τα όσα έγιναν
Τα όσα περάσαμε, χωρίς λόγο και αιτία…
Και συνειδητοποιώ, πως πλέον
Δεν είναι η ίδια η αγάπη που με έκανε άλλο άνθρωπο
Αλλά εσύ, και αυτό που αντιπροσωπεύεις…
Και όταν ανασταίνομαι μέσα από σένα
Και ξαναγεννιέμαι με μια σου λέξη,
Δηλώνω αγαπημένη σου
Εφ όρου ζωής…
Στα δευτερόλεπτα που η παρουσία σου
Σμίγει με την αύρα της καρδιάς μου,
Λυτρώνομαι χωρίς δεύτερη σκέψη
Στο παρόν και το μέλλον μαζί σου…
Και αν ο ήλιος καίει την ύπαρξη μου
Η ανάσα σου είναι ολοκαύτωμα στη ζωή μου…
Με παρασέρνεις χωρίς σκέψη
Σε ότι δεν θα τολμούσα ποτέ πριν…
Και ανεβαίνω τη σκάλα του μυαλού σου
Για να σε συναντήσω στο απόγειο της σκέψης μου…
Εγώ για σένα, και εσύ για μένα
Δικαιώνουμε την αγάπη ως θεμέλιο…
Και εγώ βαδίζω πλάι σου και ας μην είσαι κοντά μου
Και σε έχω στη θέση που πάντα σου ανήκε…
Και αν της αγάπης ο καημός μου παίρνει τις χαρές μου
Στα μάτια σου ξαναβρίσκω το σκοπό
Για τον οποίο ήρθα στη γη…
Δεν είναι ο έρωτας φαντασία του νου
Ακόμα και αν ο αποδέκτης είναι μακριά…
Μα αν μια μέρα κοιτάξεις την άδεια ζωή σου
Θα συνειδητοποιήσεις την αγάπη μου…
Και θα τρέξεις κοντά μου χωρίς δεύτερη σκέψη
Να υλοποιήσεις το όνειρο ζωής…
Μα αυτό που ποτέ δεν θα καταλάβεις, είναι
Πως ήσουν ανέκαθεν η αιτία και το αποτέλεσμα
Έστω και αν τα γεγονότα το διάψευσαν
Εσύ ήσουν πάντα εκεί…
Στα δευτερόλεπτα ζωής μαζί σου
Δεν θα μάθεις ποτέ πόσο σ΄αγαπώ…
Δεν θα μάθεις ποτέ, ότι είσαι η ζωή μου…
Και η φυγή από την πραγματικότητα
Σε μια γωνιά, της ψυχής μου
Εκεί που πάντα ανήκες…
- Στείλε Σχόλιο
Μα δεν θέλω να κρύψω την αγάπη μου
Ούτε καν να προσποιηθώ ότι δεν υπάρχει…
Ανέκαθεν υπήρχε στην καρδιά και το νου
Και πλαισίωνε γλυκά τα όνειρα μου…
Πάλι εσένα θα διάλεγα χωρίς ενδοιασμό
Εσένα θα αγαπούσα, ξανά και ξανά…
Και η μαγεία στη ζωή μου ήρθε
Όταν γνώρισα εσένα…
Τι και αν σε λάτρεψα σαν Θεό μου
Αλλά ποτέ δεν σε είχα;
Υπήρχες πάντα στην καρδιά μου
Ολόκληρη ζωή…
Και αν η αγάπη είναι έγκλημα
Ευχαρίστως να πληρώσω για σένα…
Γιατί θα έχω την ευχαρίστηση
Ότι κάνω κάτι για σένα…
Εσύ έκανες τόσα, άλλωστε…
Μη νομίζεις ότι δεν ξέρω…
Η καρδιά μου λέει, ότι μ΄αγαπάς…
Και το ένστικτο μου ποτέ δεν πέφτει έξω…
Πως είναι δυνατόν να αγαπήσεις κάποιον
Ενώ δεν είσαι μαζί του;
Δεν έχει σημασία…
Τον αγαπάς, επειδή είναι σαν και σένα
Επειδή κουβαλάει την ίδια σκέψη…
Επειδή του αρέσουν τα ίδια πράγματα
Επειδή λατρεύετε να προχωράτε χωρίς τι, πως και γιατί…
Πάλι εσένα θα διάλεγα
Ανάμεσα σε τόσο κόσμο…
Γιατί σε σένα βρήκα τον παλιό μου εαυτό
Γιατί εσύ έκανες πραγματικότητα τα όνειρα μου…
Και πώς να ξεχάσω
Εκείνες τις μέρες που τα λόγια σου
Χαράκτηκαν μέσα μου;
Μαζί τους πορευόμουν
Και σε είχα μέσα μου…
Μεγάλωσα με τη σκέψη σου
Ελπίζοντας να σε ξαναδώ…
Και δεν είναι τυχαίο άλλωστε
Ότι συναντηθήκαμε ξανά, έστω και έτσι…
Και αν τα λόγια αγάπης μου δεν ειπώθηκαν ποτέ
Ποτέ δεν είναι αργά…
Ήρθες στη ζωή μου σαν κάτι πλατωνικό
Μα επέστρεψες, αγάπη…
Και γιατί να μη δώσουμε μια ευκαιρία, τώρα;
Έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις;
Πάλι εσένα θα διάλεγα
Γιατί είσαι η αγάπη μου…
- Στείλε Σχόλιο
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, πως οτιδήποτε αξίζει, μένει αναλλοίωτο στο χρόνο…Ούτε είναι τυχαία η προτίμηση ενός ανθρώπου σε κάποιο συγκεκριμένο άνθρωπο…Την πρώτη αγάπη του…Πολλά μπορεί να έτυχαν, ώστε αυτή η αγάπη να μην ευδοκιμήσει τη δεδομένη στιγμή…Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι φεύγει από την καρδιά και το νου μας…Ίσως δυο άνθρωποι να πήραν διαφορετικούς δρόμους επειδή το ήθελε η ζωή και οι άλλοι…Ποτέ όμως δεν ξέχασαν… Και τι είναι αυτό που κράτησε αναλλοίωτη την αγάπη τους;Το γεγονός, ότι ήξεραν κατά βάθος, ότι η αγάπη που δεν εκφράστηκε, ήταν αληθινή…Τώρα που το σκέφτομαι όμως, τι κρίμα που δεν εκφράστηκε τότε… Τι κρίμα που χάθηκαν τόσα χρόνια ανεκπλήρωτα…Εδώ όμως έρχεται ο νόμος της αγάπης, και λέει, <δεν πειράζει, ποτέ δεν είναι αργά, αρκεί να το θέλουν και οι δυό>…Και αν ισχύει αυτό, τότε πολλά μπορεί να συμβούν, σε ανείπωτο χρόνο… Αλήθεια, ποιος το λέει, ότι αν και δυο άνθρωποι χάθηκαν, το ίδιο συνέβη και με τις ψυχές τους; Όταν θα ξανασυναντηθούν, τίποτα δεν θα έχει αλλάξει, εκτός ίσως από τα φανερά σημάδια στο πρόσωπο τους… Ίσως να έχουν και σημάδια στο σώμα και στην ψυχή…Η καρδιά όμως, είναι αυτή που προδίδει τα θέλω του καθένα… Γιατί όταν μια μέρα συναντηθούν, δεν θα ξαναχωρίσουν…Και η κάθε τους μέρα, θα είναι, μια νεα ιστορία γραμμένη από την αρχή… Ποιος λέει ότι η αγάπη σβήνει με τα χρόνια; Βάλτε δυο ερωτευμένους να ζήσουν ξεχωριστή ζωή, και μετά κανονίστε να ανταμώσουν…Σας πληροφορώ, τίποτα δεν θα έχει αλλάξει…Τίποτα απολύτως…Ειδικά, αυτό αφορά ιστορίες οι οποίες δεν ξεκίνησαν καν…Έμειναν όμως μέσα τους ότι και αν συνέβη… Μην απορείτε με αυτό το γεγονός… Η πρώτη αγάπη είναι αναντικατάστατη…Γεννιέται έτσι ξαφνικά, χωρίς παρεμβολές συνήθως, και μένει ανέπαφη στα επόμενα χρόνια, επειδή είναι ουσιώδης…Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσει κάποιος μια σχέση με τον άνθρωπο που πραγματικά αγαπάει…Ποτέ δεν είναι αργά, να διαγράψει με μιάς τα πάντα, προκειμένου να είναι μαζί με αυτόν που πραγματικά θέλει…Ποτέ δεν είναι αργά, να ζήσουν τη ζωή που έχασαν στα περασμένα χρόνια…Γιατί, αν κάτι δεν ήταν αληθινό, θα ξεθώριαζε στο μυαλό μας, όπως μια φωτογραφία με το πέρασμα των χρόνων…Τα καλά και αληθινά όμως, μένουν, και χωρίς φωτογραφία…Γιατί κάτι έκανε ο άλλος και μας άγγιξε την ψυχή…Γιατί, ποτέ κανείς δεν βρήκε τον εαυτό του, απέναντι σε μια ξένη ψυχή…Πως θα μπορούσε, άλλωστε; Για να φτάσεις στο σημείο να συνεχίσεις να αγαπάς έναν άνθρωπο, πρέπει να είναι σαν και σένα…Και τίποτα και κανείς δεν θα μπορέσει ποτέ να το αναιρέσει αυτό…Οι μεγάλες αλήθειες στη ζωή, όπως και οι μεγάλες αγάπες, δεν γερνούν…Και κανείς δεν παίρνει τη θέση τους στην καρδιά μας, όποιον και αν έχουμε δίπλα μας…Ο θρόνος στην καρδιά και στο νου, θα είναι πάντα κενός…Η πρώτη αγάπη λοιπόν, πάντα θα ζει μέσα μας, έτσι όπως τη γνωρίσαμε…Αυθεντική, σπουδαία, άξια! Για αυτό, ποτέ δεν είναι αργά να συναντηθούν δυο άνθρωποι…Και να ξεκινήσουν από εκεί που σταμάτησαν…Από τα χρόνια της αθωότητας…
- Στείλε Σχόλιο
Ο ήχος σου στιγμάτισε το είναι μου
Όσα χρόνια και αν περάσουν θα ζεις μέσα μου
Σαν τη μοναδική χαρά που γεύτηκα
Αλλά δεν πρόλαβα να κατοχυρώσω…
Μου λείπει η φωνή σου
Και ο αυθεντικός χαρακτήρας σου…
Και τι δεν θα΄δινα να σε ακούσω πάλι
Να σ΄αγγίξω όπως δεν πρόλαβα…
Να σου μιλήσω, πριν κομματιαστεί η στιγμή…
Δεν θα άλλαζα τίποτα από σένα
Γιατί είσαι το αντικαθρέφτισμα του εαυτού μου…
Και αν δεν πρόλαβα να στο πω ή να στο δείξω
Άγγιξες τις ευαίσθητες χορδές μου…
Και στο άκουσμα της φωνής σου
Αναπτερώθηκε η χαμένη μου ελπίδα…
Ήξερα ότι ήρθες για να μείνεις
Χωρίς όρια και κανόνες…
Όμως, αγάπη μου, ποτέ δεν πίστεψα σ΄αυτά…
Γιατί η αγάπη είναι ελεύθερη
Και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τα πάντα…
Μου λείπει η ματιά σου
Η φωνή σου…
Ο χαρακτήρας σου…
Μου λείπεις εσύ και όλα όσα γνώρισα μαζί σου…
Και αν δεν σε ξαναδώ να θυμάσαι
Ήσουν η αφετηρία για την έναρξη ζωής μου…
Και αν δεν προλάβω να στο πω, όσο ζω
Να ξέρεις, είσαι τυχερός που αγαπήθηκες από μένα…
- Στείλε Σχόλιο
Πες μου κοιτώντας με στα μάτια
πως να ξεριζώσει κανείς το δέντρο απο τη γη
έχει γερές ρίζες, και είναι κρίμα να το κόψεις...
Γιατί να κάνεις τον κόπο λοιπόν;
Γιατί να πολεμήσεις μέρες, μήνες και χρόνια
για να πετύχεις το σκοπό σου;
Εκείνο το δέντρο είναι η δύναμη σου!
Το πάθος σου για τη ζωή...
Έτσι περήφανα που στέκεται ανάμεσα στα άλλα
τόσο επιβλητικό και ένδοξο...
Θέλεις να το ξεριζώσεις, μα σκέφτηκες ποτέ
τι αμαρτία θα διαπράξεις;
Σ΄αυτό το δέντρο χάραξες τα αρχικά της νιότης σου
και παρόλο που όλα πέθαναν, αυτά εκεί, υπάρχουν...
Και έχω μια απορία ειδικά για σένα...
Πως να θρέψεις την αγάπη
όταν ξεριζώσεις την καρδιά της;
- Στείλε Σχόλιο
Σε ζήλευαν, ναι, ζήλευαν οτιδήποτε σε αφορούσε
Οτιδήποτε έφτιαξες με τα δικά σου χέρια και την ψυχή…
Οποιονδήποτε σε αγαπούσε για αυτό που είσαι
Ζήλευαν κάθε σου πράξη και αδυναμία…
Και όλοι προσπάθησαν να σε αντιγράψουν
Να σου κλέψουν τη δόξα και την αξία σου…
Προσπάθησαν να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια
Για να μην μπορείς να πετάξεις…
Όμως, πέταξες, γιατί η ψυχή σου είναι ελεύθερη
Και δεν μένει σε κώμα, παρόλα τα χτυπήματα…
Και έγινε διαγωνισμός αντοχής και εξυπνάδας
Προκειμένου να κατακτήσουν αυτό που εσύ κέρδισες με την αξία σου…
Να σου πω κάτι;
Ποτέ δεν θα σε φτάσουν…
Γιατί είσαι μοναδικός και δεν αντιγράφεσαι…
Και η καρδιά σου, είναι πιο πολύτιμη από το διαμάντι
Μόνο που δεν είναι ορατή στους άλλους…
Σκέψου…
Σκέψου μόνο, τι έκαναν, για να γίνουν εσύ…
Και τότε θα καταλάβεις και όλα τα άλλα…
Δεν γίνεται αγάπη μου, να αντιγράψουν την ψυχή σου
Και ας βγάλουν χιλιάδες σφραγίδες με το ονοματεπώνυμο σου…
Πουλώντας την ψυχή τους, δεν θα γίνουν εσύ…
Και όλοι προσπάθησαν να σε αντιγράψουν
Μα εγώ σε ξέρω, καλύτερα από τον καθένα…
Η καρδιά σου, σαν τη δική μου
Πάντα ταξίδευε σε άλλους καιρούς…
Και δεν χρειάστηκες ποτέ βοήθεια
Γιατί είχες όπλα σου τη νοημοσύνη, τη δύναμη και την ευαισθησία…
Αυτά ακριβώς, που έχω και εγώ
Ταξιδεύαμε παρέα, μα σε διαφορετικούς δρόμους…
Και ήρθε ξαφνικά η στιγμή να συνειδητοποιήσω
Πως όσα χρόνια και αν περάσουν,
Ο ήλιος που κρύβεις μέσα σου δεν θα κρυφτεί…
Όσες καταιγίδες και αν τον πλαισιώσουν
Όση παγωνιά και αν τον τυλίξει…
Και αν όλα στα κλέψουν μια μέρα
Η καθαρότητα της ψυχής σου θα καθρεφτίζεται στα μάτια…
Είναι τα ίδια μάτια που με κοίταξαν μια άλλη εποχή
Και μου είπαν, <έχεις τα ωραιότερα μάτια του κόσμου>…
3 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
Πως είναι δυνατόν να σε ξεχάσω;
Πως είναι δυνατόν να περάσει μια μέρα χωρίς να σε σκεφτώ;
Πέρασαν χρόνια, άλλαξαν πολλά
Και όμως εσύ ρίζωσες στην καρδιά μου…
Θυμάσαι τι μου είπες ένα απόγευμα στο σχολείο;
Καθόμασταν αντικριστά και κοιταζόμασταν…
Μιλούσαμε περί ανέμων και υδάτων
Και ξαφνικά μου είπες, <βγάλε τα γυαλιά σου, έχεις ωραία μάτια>…
<Βγάλε τα γυαλιά σου>… <Έχεις ωραία μάτια>…
Και μετά, κράτησες στο χέρι σου ένα στιλό
Και άρχισες να παίζεις με αυτόν μια και ήσουν σε αμηχανία…
Η φωνή σου ποτέ δεν ξεχάστηκε
Όπως και τα δικά σου μάτια…
Ήταν πολύ όμορφα, καστανά γεμάτα γλυκύτητα και φως…
Ήταν γεμάτα αγάπη…
Και σαν τη δική σου αγάπη δεν βρήκα πουθενά…
Όσα χρόνια και αν πέρασαν ότι και αν συνέβη…
<Βγάλε τα γυαλιά σου να δω τα όμορφα μάτια σου>…
Μου είπες ξανά…
Και όταν σηκωνόμουν στον πίνακα να γράψω κάτι
Έτρεμε στο χέρι μου η κιμωλία…
Φοβόμουν μην τυχόν και γράψω
Αυγουστίνε σ΄αγαπώ…
Φοβόμουν, μην τυχόν και μου ξεφύγει από τα χείλη μου το όμορφο όνομα σου, και το ακούσουν όλοι…
Και όταν καθόμασταν πλάι πλάι
Έκανα ότι μπορούσα να ακουμπήσω έστω το χέρι σου
Να νιώσω τη ζεστασιά σου και την αύρα της αγάπης σου…
Και ήθελα όσο τίποτα άλλο να σε σφίξω στην αγκαλιά μου
Αλλά πως; Ως τι;
Ήμουν παιδί…
Και πέρασαν τα χρόνια ακούγοντας τη φωνή σου να μου λέει, <βγάλε τα γυαλιά σου έχεις ωραία μάτια>…
Σε έβλεπα στον ύπνο μου
Γιατί μόνο εκεί σε είχα κοντά μου…
Και όταν κάποτε παραλίγο να πεθάνω
Έκανα ευχή να σε δω…
Και όταν έζησα, πάλι μόνη έζησα…
Και η μοναξιά μου έγινε πένθος
Γιατί έκλαιγε η καρδιά μου βουβά…
Και σε όλη τη ζωή μου, αγάπη μου
Κανείς δεν με δέχτηκε όπως είμαι, παρά μόνο εσύ…
<Βγάλε τα γυαλιά σου, να δω τα όμορφα μάτια σου>…
Και έμεινε στη μνήμη μου η ματιά σου…
Τόσο καθαρή και διαπεραστική…
Τόσο αληθινή και σπουδαία…
Και ακούω κάθε βράδυ τη φωνή σου να μου λέει, <γεια σου όμορφη…θα γίνεις σπουδαίος άνθρωπος>…
Δεν ξέρω αν έγινα…
Αυτό που ξέρω είναι, ότι χωρίς εσένα
Δεν υπήρξε ζωή…
- Στείλε Σχόλιο
Για τη δική μας επόμενη συνάντηση
Περίμενα χρόνια στη σκιά…
Για να ακούσω από τα χείλη σου
Ότι και εσύ μ΄αγαπάς…
Για να κοιτάξω τα όμορφα μάτια σου
Και να βυθιστώ στο μελαγχολικό σου βλέμμα…
Εκείνο που μου έκλεψε την καρδιά και το νου
Και άφησε τα σημάδια του πάνω μου…
Για τον δικό σου Αύγουστο ξαναγεννήθηκα από τις στάχτες μου
Και ποδοπάτησα με δύναμη τη μοίρα μου…
Για σένα αλλοτριώθηκα μέχρι να σε ξαναβρώ
Για να κουρνιάσω στην αγκαλιά σου…
Για να μιλήσουμε για τα χρόνια που χάσαμε
Αλλά και αυτά που θα ξαναβρούμε…
Σε περίμενα, Αυγουστίνε…
Χωρίς να τολμώ να το πω σε κανένα
Κοίτα με τώρα…
Είμαι εδώ και σου λέω, έλα…
Πάντα ήμουν, σε όλη μου τη ζωή…
Εστίαζα στο κάθε λεπτό που ζούσα χωρίς εσένα
Προσευχόμενη να σε ξαναδώ…
Και να μην ξαναφύγεις ποτέ…
Και το σ΄αγαπώ μου, όταν στο πω προφορικά
Πρόσωπο με πρόσωπο
Δεν θα το ξεχάσεις ποτέ…
Οι ψυχές μας, και αν τα σώματα ήταν πάντα μακρυά
Ήταν ενωμένες…
Το ακούς;
Ακούς τον ψίθυρο της καρδιάς μου;
Ακούς τι σου λεει;
Σε έψαχνα χρόνια…
Σε αγαπούσα χρόνια…
Ευχόμουν να σε ξαναδώ, χρόνια…
Πώς να αφήσω μια αγάπη στο έλεος της
Όταν μόνο εσύ μίλησες στην καρδιά μου;
Για το δικό σου Αύγουστο, Αυγουστίνε
Ξημεροβραδιαζόμουν με ένα ποτήρι κρασί μπροστά στις πύλες του παρελθόντος…
Και στο ορκίζομαι, ποτέ δεν σε ξέχασα…
Ακόμα και όταν η ζωή τα έφερε αλλιώς…
Ακόμα και όταν, πέθανα…
Εγώ, ακόμα και εκεί σε έψαχνα….
Στον παράδεισο και την κόλαση…
Και σε βρήκα στη γη…
Μακρυά από τα αδιάκριτα μάτια
Μόνο μέσα από το ανακάτεμα ψυχής και πνεύματος…
Και όπως σ΄αγάπησα, σε αγαπώ…
Με μόνη διαφορά τα χρόνια μου…
Και τις ρυτίδες γύρω από τα μάτια μου…
Να σου λένε, σε περίμενα…
- Στείλε Σχόλιο
Τη γοητεία της ψυχής που ανασταίνεται
Μπορεί να τη δει μόνο όποιος δεν ζει με οφθαλμαπάτες…
Ενορχηστρώνοντας το άσμα των παθών του
Πίσω από σπασμένους καθρέφτες…
Και αν κάποιος ρωτήσει, γιατί;
Πρέπει να ξέρεις να απαντήσεις, χωρίς περιστροφές
Καθυποτάζοντας τα πρέπει και τα μη, σε μια αιωνιότητα…
Θέλω να με θυμάσαι, σαν όνειρο
Γιατί τα όνειρα έχουν διάρκεια, πέρα από κάθε προσωπείο…
Και αν εγώ δεσμεύτηκα, στη ζωή που μου έταξαν χωρίς να με ρωτήσουν
Υπήρξε ένα παράθυρο για να πετάξω…
Και νίκησα για άλλη μια φορά
Δηλώνοντας παρούσα σε όλα…
Θέλω να με θυμάσαι όπως είμαι
Γιατί δεν θα με ξαναδείς…
Όχι όπως με γνώρισες…
Θα σου βγάλω το καθρέφτισμα του εαυτού σου, πάνω μου…
Δεν θα σ΄αρέσει, αλλά έτσι ακριβώς είσαι…
Πώς να συνηθίσεις στη λιακάδα
Με τόση βροχή τριγύρω;
Εγω νομίζω ότι θα καώ
Όπως έκαψαν τα φτερά μου…
Μα τι παράξενο, αλήθεια…
Μπορώ και πετάω χωρίς αυτά…
Ίσως επειδή φύτρωσε η ανωτερότητα μέσα μου…
Όχι ότι δεν την είχα ανέκαθεν…
Όμως, ρίζωσε έτσι ξαφνικά, μαγικά, ανέλπιστα…
Για αυτό, θέλω να με θυμάσαι, όχι όπως με γνώρισες
Αλλά όπως θα γίνω…
Δεν στο είπα ακόμα, όμως πέταξα…
Και δεν χρειάστηκα να το σκεφτώ πολύ
Η ίδια η ζωή με σήκωσε ψηλά…
Και αν ακόμα δεν το είδες, περίμενε…
Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό
Από το να γνωρίζεις που έπρεπε να είσαι, και που είσαι…
Θέλω να με θυμάσαι, μα μην κλάψεις τελικά…
Δεν θα είμαι εκεί να σου σκουπίσω τα δάκρυα…
Θα με βλέπεις από κάπου
Αλλά δεν θα είμαι εκεί…
Όχι, δεν με γνώρισες ποτέ στα αλήθεια
Γιατί δεν στο επέτρεψα εγώ…
Μα θα ΄ρθει η ώρα…
Στο υπόσχομαι…
Εσύ θα κοιτάξεις πίσω, ενώ εγώ θα προχωρώ…
Και ξέρεις πια είναι η ειρωνία;
Ότι εγω δεν κοίταξα ποτέ, πίσω…
Γιατί είχα ήδη προχωρήσει, όταν με γνώρισες…
- Στείλε ΣχόλιοΑΛΗΘΕΙΕΣ Αλήθειες Αλήθειες. Αναζήτηση Αστυνομικά. Δημοσιογραφία δημοσιογραφία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ Διαίσθηση... Ευχές Θέατρο Κοινωνικά. ΜΟΥΣΙΚΗ Μουσική ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Οι φίλοι μας τα ζώα. Οικογενειακά και άλλα... Οικογενειακά. Περί συγγραφής και ποίησης λόγος Ποίηση ποίηση ΠΟΙΗΣΗ Σκέψεις Σκέψεις. Φιλία