You are the sunshine in my life,
the love and the affection.
You are the joy in everyday,
that leads me to perfection.

You are the guardian in my soul,
that keeps me away from sorrow.
A dazzling light in the dark,
a reason for tomorrow.

A smile shining in my heart,
a lively path to follow.
............................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Λέξεις!
Λέξεις γυμνές!
Να ριγούν κι απόψε κάτω από την
ανοιξιάτικη ηχώ της βροχής.
Κρυμμένες στου πόνου τις αμυχές.

Λέξεις εραστές που αμάρτησαν…
Άψυχες, που τις φίλησε ο έρωτας…
Σταγόνες έγιναν…να κολυμπούν στις
φλέβες μου…
Αίμα γίνονται…αιμορραγούν στα χέρια μου…
Χορεύουν στο ρυθμό της βροχής…
Πόσο φοβάμαι να τις αγγίξω.

Εκεί στην άκρη των χειλιών σου
να σβήνουν…
Να ναυαγούν…να πεθαίνουν από εσένα.

Σιωπή στο στόμα να γίνονται.
Κραυγή στη ψυχή!
Σταγόνα στις φλέβες!

Copyright © Σωτηρούλλα Τζιαμπουρή
……………………………………………………….

Ένα “γιατί” στα χείλη κρεμασμένο,
σαν το καημό που τρέχει και ξύνει τη πληγή.
Σαν ένα χαμόγελο, αχνό και μαραμένο,
που παρασέρνει ο άνεμος και σβήνει η βροχή.

Ριγεί η ψυχή στο αύριο,
το αίμα – μελάνι και σιωπή.
Το τέλος μου θεριό, κύμα άγριο,
και τ’όνειρο μια λέξη αδειανή.

Κι αυτή η ζωή που πέρασε
χωρίς να κλέψει μια πνοή,
ένα ισχνό είδωλο που γέρασε –
ένα “αντίο” στο χθες που αιμορραγεί.

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Speaking voices of the past,
of ancient gods and heroes.
From Tartarus to Elysium
from Hades up to Olympus.

From Athens, from Knossos,
from Delphi and from Pindus.

Greece was the country
that laid the foundation.
The mother who gave birth
to western civilization.

And the language was Greek…
............................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Στη σκέψη παλεύουν οι λέξεις να βρούνε τον τρόπο,
να πούνε όσα φωνάζουν τα μάτια.
Όσα με δάκρυα κυλάνε στο στόμα και κόπο,
όσα στην άμμο χτίζουν παλάτια.

Κι εγώ ο μικρός κρατάω δυο λόγια,
σαν σκήπτρα ιερά σαν θεία οπτασία.
Κι όσο γυρνάνε και τρέχουν ρολόγια,
θα ψάχνω στον κόσμο να βρω την ουσία.
.........................................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Σε ποια στεριά, σε ποιαν ακτή
το παρελθόν χορεύει
κάτω από πέτρινη σκεπή,
τη λησμονιά γυρεύει.
Κι ένας αφέντης βασιλιάς
το χρόνο παζαρεύει.

“Να’μουν της λάβας αρχηγός
της έκρηξης δραπέτης,
να’μουν ονείρων κυνηγός
κι όχι ζωής επαίτης.
Και σ’ένα μέλλον αδειανό,
αχρείων υπηρέτης.”

Ο χρόνος τότε γέλασε
μ’όλα τα δυνατά του
κι η λάβα τον εκέρασε
καπνό στα όνειρά του.
Και ένα μέλλον δύσβατο,
να καίγεται η καρδιά του.
.............................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Words are hiding in my dreams
and love in there is mine
but silent hearts are priceless
and thoughts not worth a dime.

There’s nothing left in emptiness
a slowly dying reflection,
my guardian angel lost his wings
in devils resurrection.

There’s nothing there to save me
from hate and disaffection…
.......................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Παριζιάνα
....................

Τη μνήμη σου στους στίχους μου να βρω
μπλεγμένη με τ’αρώματα,
στις θάλασσες που αναζητώ
χίλια κρυμμένα χρώματα.

Μισός μέσα στου χρόνου τη βουή
τα κύματα παλεύω,
ναυάγιο πάνω σε νησί
τα άστρα να χαζεύω.

Στα λόγια της αιώνιας σιωπής
γαλάζιο του Αιγαίου,
στη θύμηση αρχαίας εποχής
το ψήγμα του ωραίου.
...............................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας