My first attempt to orchestrate Beethoven. Written on Sibelius 8.

Η πρώτη μου προσπάθεια να ενορχηστρώσω Μπετόβεν. Γραμμένο σε Sibelius 8.

https://www.youtube.com/watch?v=f_XfFPia5V8&feature=share

Κλειστός μέσα σ’επίμονες σιωπές,
σε θύμησες και σκέψεις
και στον καθρέπτη το είδωλο,
το “είναι” να παλέψεις.

Να βρεις τα λόγια της ορμής
να κλέψεις απ’το φως τους,
στους δαίμονες αντίπαλος
εσύ, ο δήμιός τους.

Να κλέψεις τ’αφανέρωτο
το άστρο της αυγής,
απ’το βαθύ σκοτάδι τους
να εξαφανιστείς.
...............................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

A young king without a throne,
a hopeless kid hurt to the bone.
Except from fear he doesn’t know.

Words are bullets ‘cross his mind.
Dreams are deaf, life is blind.
A loud scream from the inside –

“Let me live…”
.....................................................................

Μόνος
..............

Ένας μικρός βασιλιάς χωρίς θρόνο,
ένα απελπισμένο παιδί πονεμένο μέχρι το κόκκαλο.
Δεν ξέρει τίποτα εκτός απο φόβο.

Οι λέξεις είναι σκέψεις που διαπερνούν το μυαλό του.
Τα όνειρα είναι κουφά, η ζωή τυφλή.
Μια δυνατή κραυγή απο μέσα του -

"Αφήστε με να ζήσω..."
........................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

http://www.antibullying.gr/

http://www.antibullying.eu/

Τι έδωσες, τι έχασες, τι πήρες,
στο τέρμα μιας ζωής το αποτσίγαρο.
Το νήμα που σου κλώθουνε οι μοίρες,
της άδειας σου φωνής αντίλαλο.

Χαμένος σε καπνούς και σε πειράματα -
σε ξένες, σκόρπιες υποσχέσεις.
Γυρνάς στην άδεια σκέψη σου χαράματα
και ψάχνεις κάτι να πιστέψεις.

Να πεις κι εσύ πως έζησες ντυμένος σ’ένα ψέμα,
την αλήθεια σου πως έκρυψες όλη σ’ένα βλέμμα.
Μα τώρα πλέον ποιος κοιτά, ποιος βλέπει τη ψυχή σου –
ποιος ακούει τα ουρλιαχτά πάνω στο χαρτί σου;

...............................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας

Μην το ξυπνάς το παρελθόν
σαν έρχεται το βράδυ,
άσε το μόνο να πνιγεί
μες το βαθύ σκοτάδι.

Ζήτα του μόνο μια ευχή
στα χέρια να σου δώσει,
ότι σου γδέρνει τη ψυχή
ότι σ’έχει ματώσει.

Είν’η ζωή μια προσευχή
που ψέλνουνε τα χρόνια,
μία καντάδα παιδική
στου παιχνιδιού τ’αλώνια.
...............................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας