Αγαπητά Διδυμάκια της blogoσφαίρας (και άλλα ζώδια που τυχόν να ενδιαφέρονται),

ακολουθούν οι αστρολογικές προβλέψεις της εβδομάδας για το ζώδιο μας, όπως τις βρήκα σε γνωστό περιοδικό χθες. Σε καμία περίπτωση δεν είναι δική μου η συνταγή! Παρακαλείστε όπως, σήμερα, να μη βάλετε τ´ ακουστικά του iPod, ούτε δυνατά τη μουσική στο σπίτι σας, μην τυχόν και δεν ακούσετε το κτύπημα της πόρτας. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία, ένας Δίδυμος είναι πάντα έτοιμος για όλα! Αύριο, θα περιμένω να ακούσω τα ευχάριστα νέα από όλους!!  

Καλή σας μέρα και καλά ξεμπερδέματα!

ΥΓ: Αν εξαιρέσουμε τα μπερδέματα, την αιώνια βελτίωση του επιπέδου, τα κτυπήματα και τα υποχρεωτικά ψώνια που πρέπει να κάνουμε την Πέμπτη (τι να αγοράσω άραγε;), γενικά είναι πολύ cool να είσαι Δίδυμος!

Έρωτας:  μη θεωρείτε ουτοπία το μεγάλο έρωτα της ζωής σας. Όλα είναι πιθανά.

Κοινωνικά: Αλλάξτε τρόπο δράσης για να βελτιωθεί το επίπεδο της ζωής σας.

Επαγγελματικά: Δείξτε τα προσόντα και την ευφυΐα σας και σίγουρα θα είστε οι πρωταγωνιστές.

30/4: ημέρα αγορών

29/4: ο έρωτας σας κτύπησε την πόρτα

Ανοιχτή Σημείωση:

Αγαπητέ Έρωτα,

σήμερα, μέχρι τις 3.30 θα είμαι στο γραφείο, από τις 4.30 μέχρι τις 5.30 στο γυμναστήριο για power yoga, και στις 8.30 θα πάω να δω μια παράσταση. Ελπίζω να βρεις μια πόρτα!   

Χαιρετισμούς στη μαμά σου,
Chocolat

- Όχι, μαμά, δε θα πάω!! 

- Μα σε δηλώσαμε! 

- Να με ξεδηλώσετε! Πες ότι αρρώστησα! Δεν πάω! 

- Μα περιμένουν όλοι να σε δουν. Έλειπες το Πάσχα και δεν κάνει να μην πας! 

- Δεν μ’ ενδιαφέρει, δε θα πάω!! 

- Η βάφτιση είναι στις 7 το απόγευμα, προλαβαίνεις να ετοιμαστείς. Και το τραπέζι είναι το βράδυ σε ξενοδοχείο πολυτελείας!  

- Μπα; Και ποιον θα βαφτίσουμε; Την επόμενη βασίλισσα Ελισάβετ και θα την κάνουμε Χριστιανή Ορθόδοξη; Δεν είμαστε καλά! Άκου ξενοδοχείο 5 αστέρων για τραπέζι βάφτισης!! Τώρα, σίγουρα δεν πάω! 

- Μα γιατί; 

Διότι, κυρία μαμά μου, που από τότε που με γέννησες με βασανίζεις, ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΕΣ, αλλά τις προηγούμενες 10 μέρες έλειπα!!

Πώς θα πάω στην πριγκιπική βάφτιση με 8 εκατοστά τρίχα στο πόδι και στο χέρι, μου λες; Και με φρύδι και μουστάκι σαν του Παπαφλέσσα; Και τι θα πει το σόι σου όταν θα με δει με μαλλί ανέμελο και άφρο, αφού δεν προλαβαίνω να πάω στη Ρούλα* μέχρι τις 6 το απόγευμα; Άσε που δεν έχω τι να βάλω! Αν αποφασίσω να πάω, θα είναι με χαλαρή εμφάνιση και διάθεση, και το κόκκινο σακάκι που πήρα.  Με άλλα λόγια look naturel κι όχι en vogue! Και το πιθανότερο είναι ότι δε θα σ’ αρέσει  ΠΑΛΙ, θα βάλεις τις φωνές ΠΑΛΙ «τι είν’ αυτά τα χάλια που φοράς και τι θα πει ο κόσμος που θα σε δει», όμως αυτή τη φορά, δε θα μπορέσω να συγκρατηθώ!! Θα το κάνω το φονικό!  

Έτσι, αγαπητή μου μαμά, το καλύτερο και για τις δυο μας είναι να μην πάω. Δεν μιλάς ε; Τι να πεις… 

Ξέρω πως δε φταις εσύ που η ψυχή μου δεν έχει ακόμα προσγειωθεί, που έχω jetlag και που ταλαιπωρήθηκα στο αεροδρόμιο χθες. Παραδέχομαι ότι έκανα λάθος που αγόρασα τόσα πολλά πράγματα. Τα περισσότερα δεν ήταν για μένα, αλλά δεν έχει σημασία. Έπρεπε να υποστώ το κουβάλημα. Γι’ αυτό, φταίω εγώ. Αλλά τι σας φταίνε κύριοι σεκουριτάδες του αεροδρομίου η αντηλιακή μου κρέμα και η κρέμα χεριών; Απειλή για την ασφάλεια της πτήσης; Ε;  Και το σετ για τη σαλάτα που δε μ’ αφήσανε να φέρω; Τους εξηγώ πως μου το έκανε δώρο η ξαδέρφη μου, δεν μπορώ να το αφήσω. No, madam, you can’t take it with you on the plane, επιμένει αυτή!! Τι θα έκανα δηλαδή; Θα σταματούσα τον κινητήρα του αεροπλάνου με το πιρούνι της σαλάτας; Αααχ!!

Άσε που στενοχωρήθηκα πολύ που έφυγα και στον ύπνο μου χθες το βράδυ άκουγα το μωρό να κλαίει! Γι’ αυτό σου λέω μητέρα, δύσκολη η μέρα σήμερα.  

Μη με παίρνεις στις 8 το πρωί να με ρωτήσεις αν θα πάω στη βάφτιση της κόρης του σε-γενικές-γραμμές-έξυπνου ξαδέρφου μου, που τον παντρεύτηκε** μια αρχοντοπούλα η οποία θεωρεί πως το πτυχίο το παίρνουμε για προίκα και πως οι γυναίκες δεν είναι ανάγκη να δουλεύουν! Μπορούν να κάθονται στο σπίτι να φτιάχνουν προσκλήσεις για γάμους και βαφτίσια, μαζί με μπομπονιέρες!! Και να διοργανώνουν βάφτιση 5 αστέρων για τα παιδιά τους!  

Ο δικός μου εγκέφαλος αυτά τα παράλογα δεν τα αλέθει, προτιμώ σήμερα το απόγευμα να πάω γυμναστήριο, αισθητικό, κομμωτήριο, να βάλω πλυντήριο, να συγυρίσω, να συγχρονίσω τα ημερολόγια, να δω τι έχω να κάνω αυτές τις μέρες και να φτιάξω καινούρια λίστα με εκκρεμότητες (update the task-list***). Κι αν μου περισσέψει χρόνος να βυθιστώ στο βιβλίο μου. Μακριά από κοινωνικά events. Τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η επιστροφή μου από το ταξίδι… 

Θα πάω στη βάφτιση του επόμενου τους παιδιού. Θα κάνουν πολλά, είμαι σίγουρη!! Ενώ εγώ, που δε με βλέπω να παρατάω τη δουλειά μου για να φτιάχνω τούρτες για παιδικά πάρτυ****, θα κάνω ένα παιδί και θα τρέχω πίσω του πανικόβλητη, προσπαθώντας να συμπτύξω 2 εικοσιτετράωρα σε 1!!

Και τις προσκλήσεις για τη βάφτιση θα τις στείλω με email! 

Έλεος πια μ’ αυτή την τριτοκοσμική κοινωνία!!    

 ................................................................

*Κομμώτρια για τα επείγοντα περιστατικά 

**κάτι λέγαμε περί των εκ-της-ρινός-συρόμενων αντρών; 

***συνήθεια που έγινε μανία. Όλο φτιάχνω λίστες κι όλο σκοντάφτω σε πράγματα που ξέχασα να κάνω!  

****όπως κάνουν όλες οι έξυπνες γυναίκες που παντρεύονται υπουργούς και άλλα εξέχοντα στελέχη της κοινωνίας     

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, πέρασα το Πάσχα με την οικογένεια μου  στο χωριό της γιαγιάς και του παππού. Η μαμά μου, η θεία μου και η νονά μου φτιάξανε φλαούνες και κουλουράκια στο μεγάλο πήλινο φούρνο, και ο πατέρας και ο θείος μου βάψανε τα αβγά. Το Μεγάλο Σάββατο το βράδυ πήγαμε στην εκκλησία και ανάψαμε τις λαμπάδες μας. Την Κυριακή φτιάξαμε σούβλα και μαζεύτηκαν όλοι οι συγγενείς για να φάμε.

Κάπως έτσι ήταν το Σκέφτομαι και Γράφω που έγραφα κάθε χρόνο στο δημοτικό για τις πασχαλινές μου διακοπές. Κι έγραφα πάντα πόσο ωραίο ήταν το Πάσχα στο χωριό. Ενώ στην πραγματικότητα, μ ι σ ο ύ σ α  κ ά θ ε  λ ε π τ ό, από την ώρα που έπρεπε να ετοιμαστώ για να πάω στο χωριό, μέχρι τη Δευτέρα το απόγευμα που το αυτοκίνητο (επιτέλους) έμπαινε στο γκαράζ του σπιτιού μας.

 Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, το Πάσχα θέλω να είμαι μακρυά, πολύ μακρυά απ’ το σκηνικό του Σκέφτομαι και Γράφω. Και δε γουστάρω ούτε να τρώω τσουρέκια και φλαούνες*, ούτε την πολυκοσμία στην εκκλησία (μια φορά μια τύπισσα μου έκαψε τα μαλλιά), άσε που δεν καταλαβαίνω και τίποτα! Δεν μπορώ ούτε τις σούβλες, ούτε το μάζεμα του σογιού, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια που όλο μου βάζει ευχές να πολλαπλασιαστώ** χωρίς λόγο.

Μπορεί να φταίει η υποχρεωτική συμμετοχή και οι ομηρικοί καβγάδες που έστηνα για να μην πάω. Μπορεί να φταίει το ότι με έπιανε ναυτία στη διαδρομή (τώρα με πιάνει μόνο που το σκέφτομαι). Ή το ότι δεν είχα τίποτα να κάνω στο χωριό. Δεν είμαι παιδί της υπαίθρου και του βουνού που τρέχει στις κακοτοπιές και μαζεύει βατράχια! Αλλά, σίγουρα γιατρέ μου***, φταίει το γεγονός ότι η μαμά μου, κατά τη διάρκεια αυτών των πέντε ημερών, δε μου έδινε καθόλου, μα καθόλου σημασία. Δεν υπήρχα, ούτε καν μου μιλούσε!! Είχε τις αδερφές τις, τις ανηψιές της, το σόι της ολόκληρο και τις πασχαλινές δουλειές!

Σημ: τώρα της λείπω, λέει, αλλά σιγά μην σας πιστέψουμε κυρία μαμά!! 

Από τα τελευταία 12 Πάσχα(τα), απουσίαζα από το νησί τα 9. Συμπτωματικά δηλαδή, για σπουδές και διάφορα ταξίδια, αλλά με βόλεψε μια χαρά!! Φέτος, αποφάσισα, για να μην κάνω απόπειρα αυτοκτονίας από πλήξη και βαρεμάρα κι από το κήρυγμα με θέμα «είσαι 29 χρονών, έφτασε η ώρα σου, τι θα γίνει με σένα, φωνάξτε τον παπά» να πάρω μια πτήση της EasyJet και να κάνω ταξιδάκι αναψυχής.

Τις φλαούνες όμως δεν τις γλύτωσα, καθότι το ταξίδι αποτελεί  επίσκεψη στα ξενιτεμένα μου ξαδέρφια κι έπρεπε να τις κουβαλήσω ως εδώ. Μαζί με 10 κιλά σεφταλιές, κουπέπια, τσουρέκια και μερικούς δεινόσαυρους από το Jumbo!!

Το χρονικό του ταλαιπωρημένου ταξιδιώτη

Στο αεροδρόμιο έφτασα, όπως πάντα τα τελευταία 10 χρόνια, λαχανιασμένη και λιώμα στην κούραση, με εμφάνιση εθνικής καταστροφής!** Τα βάσανα μου όμως δεν είχαν τελείωσει! Στο check-in ανακαλύπτω ότι πρέπει να βγάλω 7 κιλά από τη βαλίτσα μου (ενώ μου έλεγαν πως τα φαγητά που θα έφερνα δε θα ήταν βαριά! Εγώ φταίω που είμαι καλή κι ήθελα να κάνω το χατήρι στη θεία και στη γιαγιά μου) και να τα κρατάω σε τσάντα στο αεροπλάνο!!

Έτσι, καταπονημένη από το στρες των τελευταίων ημερών, αυτό της δουλειάς, της προετοιμασίας για το ταξίδι, των διαφόρων ψυχοσωματικών, και του κουβαλήματος της φλαούνας, έφτασα ξημερώματα σε μια παραλιακή πόλη της Γριάς Αλβιόνας! Εδώ, οι γλάροι πετάνε πάνω από το κεφάλι μας όλη την ώρα, το τοπίο είναι καταπράσινο και οι άνθρωποι είναι χαρούμενοι όταν βγαίνει ο ήλιος κι έχουν δική τους αίσθηση της μόδας!!

Έχω ενθουσιαστεί με το μέρος! Ταξιδιωτικό ποστ του Γκιούλιβερ θα γράψω την άλλη βδομάδα από τη βάση μου! Το πρόγραμμα δε θα μου επιτρέψει να το κάνω εδώ. Μ' αρέσει πάρα πολύ η περιοχή. Είμαι ποντικός της μικρής πόλης, πώς να το κάνουμε!! Το Λονδίνο μου προκαλεί κατάθλιψη και πανικό, δεν το αντέχω!

Καλά έκανα και ήρθα, κι ας με ταλαιπώρησε το κουβάλημα και το ταξίδι. Δεν μ’ αρέσει πλέον να ταξιδεύω, τ’ ομολογώ. Θα προτιμούσα να έμπαινα σε μια από τις μηχανές διαχτινισμού του Star Trek! Άσε που πάντα στέκομαι με δέος μπροστά (αλλά όχι πολύ κοντά) στις γυναίκες που ταξιδεύουν ντυμένες στην τρίχα, με τακούνια και αξεσουάρ, με άψογο χτένισμα και μακιγιάζ! Πώς τα καταφέρνουν; Εγώ πάντα στα ταξίδια μοιάζω με άστεγο που του κλέψαν το κουτί του και στο αεροπλάνο ετοιμάζω τη διαθήκη μου 2 φορές! στην απογείωση και στην προσγείωση (στα ενδιάμεσα κοιμάμαι, έτσι δεν το σκέφτομαι)!!

Αυτή τη φορά, όμως, άξιζε τον κόπο, δεν παραπονιέμαι! Τουλάχιστον ήρθα για διακοπές. Περνάω την ώρα μου κάνοντας βόλτες, extreme baby-sitting και πίνοντας τσάι, βεβαίως βεβαίως! Ο καιρός είναι πολύ καλός, οπότε δεν αντιμετωπίζω τεχνικά προβλήματα στο να κυκλοφορήσω. Και περνάω κουραστικά, αλλά καταπληκτικά!

Τέλος

Και, να μην ξεχάσω το πιο σημαντικό!! Γνώρισα τον καινούριο μου έρωτα!!! Είναι 10 εβδομάδων και είναι το επόμενο μου βαφτιστήρι!! Το τρίτο στη σειρά!!

Δεν ξέρω τι παθαίνει ο κόσμος και μου δίνει τα παιδιά του να τα βαφτίσω. Ξέρουν τι κάνουν;  Serial Nona μ’ έχουν καταντήσει!! Ανά διετία ένα!! Είναι φυσιολογικό αυτό γιατρέ μου;

Έχω κι άλλα να σας πω, αλλά θα τ’ αφήσω για την άλλη βδομάδα. Αρκετά σας ζάλισα!!!

Καλή Ανάσταση σε όλους, προσέχετε μην κάψετε τους διπλανούς σας στην εκκλησία, και σας εύχομαι να βρείτε το θαύμα που αναζητά η ψυχή σας!

...............................................................

*αλμυρό πασχαλινό έδεσμα, παραδοσιακό της Κύπρου, το βλέπετε στη φώτο.

** «και του χρόνου διπλή!»

*** Δεν πάω σε ψυχίατρο. Δεν υπάρχει λόγος, αφού ξέρω ακριβώς τι θα μου πει. Και αν μου δώσει χάπια, χάνει κι αυτός την ώρα του, γιατί ξεχνάω να τα πάρω. Άρα, μπορώ να αρκεστώ στην αυτοδιάγνωση.  

- Φεύγουμε δηλαδή? 

- Ε ναι, το 'παμε. Τελείωσε το ποστ!!! Φεύγουμε!! 

- Μα να φύγω έτσι; Χωρίς να πω τίποτα; Είναι δυνατόν; Πώς θα κοιμηθώ μετά;  

- Τι να πεις; 

- Αυτό το, το, το… το τέτοιο που είδαμε!! Να μην το πω; 

- Όχι, εμείς εδώ δεν τριγυρνάμε με το φτυάρι, πάμε να φύγουμε!! 

- ΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΠΩ?? Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙ?? 

- Αν δεν το πεις δεν θα ησυχάσεις!! Ο κόσμος έχει πιο σοβαρά πράγματα να μαθαίνει. Κοτζάμ οικονομική κρίση περνάμε!! 

- ΤΙ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΗ; ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΘΩ ΕΓΩ Μ’ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ!! 

- Άντε πες το!! Αμάν μ’ αυτή την γκρίνια σου!! 

- ΓΙΟΥΠΙ ΓΙΟΥΠΙ!! Το λέω λοιπόν!! Κεφαλαία γράμματα και πάμε:  

ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΦΑΓΑΜΕ ΣΤΗ ΜΑΠΑ ΤΟΝ ΤΡΑΪΑΝΟ (εδώ έχει δίκαιο, όνομα είναι τώρα αυτό**;) ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΟΡΤΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ GOGO ΓΩΓΩ??  

**Είπαμε, από ποδόσφαιρο κάνουμε μαύρα μεσάνυχτα, αλλά έναν κώνο μέσα στο γήπεδο μπορούμε να τον ξεχωρίσουμε!!**  

Το να πέφτεις πάνω στη Γωγώ Μαστροκώστα την ώρα που κάνει πρωινού-στυλ εκπομπή της κακιάς ώρας στο MEGA μετά το βραδινό δελτίο ειδήσεων είναι μία εμπειρία!!     

ΚΑΙ ΤΙ ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ, ΜΟΥ ΛΕΤΕ? ΕΝΑ ΑΘΩΟ ΖΑΠΙΓΚ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Η ΩΡΑ!! ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑ!!

ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΦΡΙΚΗ!! 

Έχουνε και θέματα, βεβαίως βεβαίως!

Στην αρχή κάνανε ένα ρεπορτάζ για το μακιγιάζ που είναι στη μόδα!! Κάτω οι γραμμές κορίτσια, κάτω σας λέω!! Το είπε η μακιγιέζ!! Μουντζουρωθείτε και βγείτε!! Πως το είπε; Λερωμένο σμόκυ!!! Είναι βασικά ένα μάτι μαυρισούρα, φτου και βγαίνω!! 

Μετά είδαμε και διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα στη Λευκωσία, Λεμεσό  (το Λας Βέγκας της Ανατολικής Μεσογείου!!) και Αθήνα. Ανάμεσα σε άλλα, και τον Καραφώτη να λέει πως είναι μόνος του, και να γίνεται αυτό μείζον θέμα συζήτησης! !Είναι μόνος του, είναι δυο, είναι πολλοί μαζί, ποιος ξέρει!!  

Δεν είναι μόνο που η GOGO δε βλέπεται (όχι, δεν φταίει η τηλεόραση μας που τη δείχνει 46 ιντζών)! Βασικά είναι ένα χάλια πρωινιάτικο μαγκαζίνο που κατά λάθος μπήκε στ βραδινή ζώνη!! MEGA-LATHOS!! Όποιος αποφάσισε να το βγάλει στον αέρα πρέπει να αλλάξει δουλειά! Και αν είναι απαραίτητο να βγαίνει, ας βγαίνει πρωί!! Ή μεσημέρι!! Ή ξημερώματα! Όχι την ώρα που θέλουμε να χαλαρώσουμε, και σίγουρα όχι μετά το δελτίο ειδήσεων! (ακούει κανείς;) 

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ TEAM ΠΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΝΑ ΠΛΑΙΣΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΡΙΑ (Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ) ΘΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΩ ΜΙΑ SIKE-ΦΡΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ: "ΚΑΝΕ ΚΙ ΕΣΥ ΕΚΠΟΜΠΗ, ΜΠΟΡΕΙΣ!!" 

Καλά, δεν είναι όοολα χάλια σ’ αυτή την εκπομπή!! Τα έπιπλα μ’ άρεσαν!!

- Οκ οκ, φτάνει, καταλάβαμε μην συνεχίσεις!! Φύγαμε!! 
** Απολογούμαι, δεν κατάφερα να τη συγκρατήσω!!** 

- Μα έχω κι άλλα να πω!! 

- Τίποτα να μην πεις, δάπεδο το έκανες το επίπεδο!! Τι το πέρασες το blog!  

- Μα να κλείσουμε δηλαδή? 

- Ναι, κλείνουμε!! Πες καλό απόγευμα!!!  

- Καλό σας απόγευμα κι εκφράζουμε την βαθιά μας ευγνωμοσύνη στην Εθνική Παλιγγενεσία και τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ που μας χαρίσανε, για άλλη μια χρονιά, από 1 αργία ο καθένας σε 2 συνεχείς εβδομάδες (25η Μαρτίου και 1η Απριλίου) και κάναμε δουλειές, βάλαμε πλυντήριο και γράψαμε και ποστ!  

- Να τους πάρουμε για χορηγούς του χρόνου!! 

- Άντε γειαααααααααααα!!!!