Ακολουθούν άσχημες και ανάρμοστες λέξεις και εκφράσεις..

παρακαλούνται οι ευαίσθητοι να μην διαβάσουν..αν το κάνουν να μην αντιδράσουν..

αν, τέλος (τι ΛΈΞΗ!! θέε μου), αποφασίσουν να αντιδράσουν να το κάνουν ψύχραιμα..

να σκεφτούν πίσω από τις λέξεις..

να σκεφτούν χωρίς αυτές..

να προσπαθήσουν να σκεφτούν με νοήματα..

..αν δεν τα καταφέρουν να παν στα ανάθεμα γιατί πολύ ασχολήθηκα και με κούρασαν οι "ευαίσθητοι"..

απόψε είπα να μοιραστώ τις 3 πιο σοφές παροιμίες που άκουσα ποτέ μου..

χυδαίες αλλά συνάμα προκλητικές..

σε προκαλούν να σκεφτείς κατά κάποιον τρόπο..

πάμε λοιπόν:

#) όσο πιο ψηλά αναρριχάται η μαϊμού τόσο πιο καθαρά ξεχωρίζει ο γυμνός της κώλος..

@) με σάλιο και υπομονή μέχρι κι ο κώλος γίνεται μουνί..

!) της κοντής ψωλής οι τρίχες της της φταίξαν..

σημειώστε παρακαλώ..

ελέγξετε ξανά τα γραφόμενα..ίσως να μην είναι αυτό που καταλάβατε..όπως και η φώτο πιθανόν να μην είναι αυτό που καταλάβατε..

όχι..μην μου ζητήσετε ποτέ να σας πω τι να καταλάβετε..ΜΗΝ το ζητήσετε ποτέ από κανέναν..η αντίληψή μας είναι ίσως το μοναδικό δικό μας πράγμα..

να μην ξεχάσω να αναφέρω πως έτσι είναι και με την ζωή.. η ζωή, συνήθως, δεν είναι αυτό που καταλαβαίνουμε..

Τέλος θέλω να ευχαριστήσω όλους για αυτά τα υπέροχα ταξίδια..2 χρόνια σχεδόν..

πολύς καιρός..δεν θυμάμαι να έκανα ποτέ ξανά κάτι στην ζωή μου για 2 χρόνια..και να το έκανα με τόση ένταση στο τέλος όσο και στην αρχή..για αυτό λοιπόν επιτρέψτε μου να λέω "πολύς καιρός"..

βλέπετε όμως πως δεν πάει άλλο..το υποβρύχιο δεν αντέχει άλλο τα ρηχά..

έχει αρκετό καιρό τώρα που βολοδέρνεται από λιμάνι σε λιμάνι και κουράστηκε..δεν του "πάει" αυτή η ζωή και κουράστηκε..

όχι μόνο από τους "ευαίσθητους" αλλά και από τους περίεργους..

ναι κι αν δεν το ξέρετε να το μάθετε..και οι περίεργοι μπορούν να βλάψουν..

πάω στα ανοιχτά λοιπόν καλοί μου φίλοι, πάω εκεί που τα κύματα χορεύουν σαν βουνά..πάω και ελπίζω να τα ξαναπούμε..

μα τι λέω;; σίγουρα θα τα ξαναπούμε..απλά όχι σύντομα..

Υ.Γ. να μου φιλήσετε τα παιδιά..και να τα κρατήσετε μακριά από οθόνες

Υ.Γ.@ όταν λέω "ευαίσθητοι" δεν αναφέρομαι στους εδω μέσα αλλά στους εκεί έξω..

σε όλους αυτούς που το διαφορετικό δεν το αντέχει η αισθητηκή τους..και μάλλον και η αισθητικός τους εδώ που τα λέμε..αλλά τι να λέμε..

ξέρω πως πια δεν γράφεις και δεν τραγουδάς..

ξέρω πως τώρα πια, εκεί που είσαι, ηρέμησες..

αυτό που δεν ξέρω είναι αν τελικά σου λείπουμε..αν τελικά μετάνιωσες..

........................................................................................................................................................

Κάποτε θα με διαβάσεις ίσως, θ’ ακούσεις τα τραγούδια μου, θα με κατανοήσεις.
Αλλά δεν θα’ μια πια εγώ. Θα’ ναι αυτή η μάσκα που φορούν στους πεθαμένους. Όσους τους χρησιμοποιούν μετά το θάνατο τους, όταν οι ίδιοι δεν υπάρχουν.
Όσο υπήρχα με φοβόσουν.
Όσο υπήρχα δεν με άντεχες.
Δεν είχες την δύναμη να μείνεις ένα δευτερόλεπτο κοντά άμα στο ζητούσα.
Θα προτιμούσα να μη με διάβαζες ποτέ.
Είναι καλύτερο ν’ αγοράσεις ή να κλέψεις ένα μπλουζάκι με την φάτσα μου επάνω τυπωμένη.
Και σου φαίνεται γέλιο.
Και ας μου φαινόταν γελοίο.

Ν. Άσιμος

και θες να πετύχω με μια μπαταριά χίλια φλουριά, χίλια φλουριά

(νομίζω τα κατάφερες μεγάλε..)

Γι’ αυτό το ξέχασες που σου λέγα
Μωρό μου, κείνο το πρωινό
Δίπλα στην σκάλα πως η ζωή
Και ο θάνατος δεν είναι θέμα περιβάλλοντος.
Είναι θέμα αντοχής στην ίδια γραμμή πλεύσης.
Εγώ δεν χρειάζομαι τον κόσμο
Κακώς έχεις νομίσει.
Για μένα δεν υπάρχει κόσμος
Χρειάζομαι απλά
Να δημιουργώ κόσμους.

Ν. Ασιμος

Υ.Γ. Σαν σήμερα..