Αμέσως μετά τα Μπακούρια...  ο Αλκίνοος μας χάρισε πολύ όμορφα ακούσματα.....

Απολαύστε τα πατώντας εδώ.

Η λίστα με τα τραγούδια: 

01. ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΑΛΩΝΑΡΗ
02. ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΑΛ ΧΑΛΙΛΙ
03. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ
04. ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΤΑ' ΔΙΝΑ
05. ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΤΗΣ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
06. Ο ΝΤΟΠΙΟΣ
07. ΠΕΣ ΜΟΥ
08. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ
09. ΗΡΘΕ ΕΝΑΣ ΜΑΓΟΣ
10. ΒΟΣΠΟΡΟΣ
11. ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ
12. ΖΗΝΩΝΟΣ
13. ΠΕΡΑΣΑ ΧΘΕΣ
14. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΗ
15. ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ
16. ΕΧΩ ΜΙΑ ΛΕΞΗ
17. ΟΣΟ Η ΑΓΑΠΗ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ
18. ΗΣΥΧΙΑ

Ο χρόνος φεύγει στη ζωή που γεννηθήκαμε.
Κάθε στιγμή που ζούμε και χαιρόμαστε.
Κι οι δυο είμαστε γελαστοί, μα το κακό
είναι πιο μεγάλο.
Πιο μεγάλο, κι ας το ζητάμε
ΕΖΗΣΕΣ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΡΑΓΙΚΕΣ ΚΙ ΕΙΔΕΣ ΤΟ
ΦΩΣ, ΤΟ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΠΑΝΩ ΣΟΥ 
ΝΑ ΣΕ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ
ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ, ΝΑ ΣΕ ΜΑΓΕΥΕΙ ΚΑΙ 
ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΑΠ' ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ 
ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ 
ΠΟΥ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΘΑ ΠΕΦΤΕΙ ΤΗ ΔΡΟΣΙΑ 
ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ. 

ΤΗ ΖΩΗ ΤΗ ΖΟΥΜΕ ΚΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ
ΑΠΟΨΕ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΟΡΤΗ ΕΔΩ ΠΕΡΑ
ΕΦΥΓΕΣ, ΜΑΛΩΣΕΣ, ΧΑΛΑΣΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ
ΤΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ' ΦΤΙΑΞΑ ΕΓΩ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΓΙΑ ΝΑ' ΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ.

Σε θυμάμαι που γελούσες πάντα ζωντανή
Στη ψυχή μας στην καρδιά μας ήσουνα μαζί
Έφευγες και γέλαγες, ζούσες μοναχή
ήσουνα για μένα όλη μου η ζωή.
-
Μια μέρα που ξεκίνησες πήγες στη δουλειά
σε είδα σε χαιρέτησα μου' πες: "έχε γειά"
Το μεγάλο το αντίο, τ' άκουσα ξανά
κι ας μην ήξερα, πως θα 'ν' για τελευταία φορα
-
Ο χρόνος φεύγει γρήγορα στη ζωή που ξανασμίξαμε
Κάθε στιγμή που ζούμε, που ζούμε και χαιρόμαστε
Κι όμως είναι αλήθεια πως μαζί δε γεννηθήκαμε
γι' αυτό πάτα οι δυο μας, θα χανόμαστε.
-
Έζησες τις ώρες τραγικές και πιο τρελές
κι είδες το φως, πάνω σου να πέφτει
να σε κυριεύει να σου κλείνει τα φτερά
να' σαι μόνη σου, μόνη με το ψεύτη.
-
Τη ζωή τη ζούμε κι είμαστε πολλοί ακόμα
πέφτουμε στους τάφους σας και γελάμε ακόμα.
Απόψε που γίνεται γιορτή εδώ πέρα
έφυγες και μάλωσες, μου χάλασες τη μέρα.
-
Τη μέρα που' φτιαξα, εγώ πάλι για σένα
ξανά να είσαι δίπλα μου ακόμα γελαστή
κι ήρθες μόνη κάθησες, ...μαζί με μένα
γιατί αυτό να γίνεται; δεν είσαι ζωντανή!
-
Ο χρόνος φεύγει τώρα, στη στιγμή που ξανασμίξαμε
καθε ζωή που ζούμε, που ζούμε και χαιρόμαστε
Κι όσο είναι αλήθεια πως μαζί δε γενηθήκαμε
άλλο τόσο πάντα, χώρια θα βυθιζόμαστε.

(Όταν οι ήχοι ... σε κάνουν να πεθαίνεις) Σεπτέμβρης '99

Planet Caravan -  Black Sabbath

We sail through endless skies
Stars shine like eyes
The black night sighs
The moon in silver trees
Falls down in tears
Light of the night
The earth, a purple blaze
Of sapphire haze
In orbit always

While down below the trees
Bathed in cool breeze
Silver starlight breaks down the night
And so we pass on by the crimson eye
Of great God mars
As we travel the universe 

Ένα τραγουδάκι φτιαγμένο για τα πρέπει και τα μη.... (δυστυχώς δε μπόρεσα να το περάσω σήμερα....)

ΜΠΛΕ - ΠΡΕΠΕΙ (Νιώθω ενοχές)

Να μη νιώθεις
και να σκύβεις
πρέπει μόνο να εκτελείς
Μην καπνίζεις και μην πίνεις
πρέπει να 'σαι υγειής
Να ιδρώνεις
να πιστεύεις
και να μη μιλάς πολύ
Να φοράς πάντα πλυμένη
του προβάτου τη στολή
 
Πιάσ’ το πρέπει απ’ το γιώτα
σκίστο ίσα με το πι
 
Να θυμάσαι πως δεν πρέπει
να ζεις μ’ όνειρα με στυλ
πρέπει να 'χεις στη ζωή σου
χαμηλότατο προφίλ
Μη ζητάς ποτέ επιπλέον
ξέχασε την ηδονή
Μία λάμψη από νέον
που κρατάει μόνο μια στιγμή
 
Πιάσ’ το πρέπει απ’ το γιώτα
σκίστο ίσα με το πι

21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Ύπνου

21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης  

21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας  

21 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού 

21 Μαρτίου - Παγκόσμια ΗΜέρα για ο σύνδρομο Down

21 Μαρτίου - Διεθνής Ημέρα της Γης

Μα καλά τόσες κενές μέρες έχει ο χρόνος.....!!!!!!!

Σήμερα βρήκανε...

Να η λύση γα το δήμο Κορυδαλλού.....:

Όσοι μένετε στον Κορυδαλλό και στη Νίκαια... και συγκεκριμένα κοντά στην πλατεία Ελευθερίας (η γνωστή πλατεία με τις καφετέριες....) ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ εκεί τα σκουπίδια και να τα πετάτε....

ΤΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΙΚΟ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΖΕΥΕΙ.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ

ΕΝΤΟΛΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ (ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΩΡΙΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ)

ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ.......

ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ... ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ....

ΑΥΤΩΝΩΝ ΟΜΩΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ.... ΕΧΟΥΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΑΡΧΟ

ΜΗΠΩΣ ΚΥΡΙΟΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΔΕΣ (ΓΙΑΤΙ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΜΑΘΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ)

ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ

ΑΠΕΡΓΕΙΤΕ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ....????????

ΜΗΠΩΣ ΕΡΧΕΣΤΕ ΚΑΘΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΑΣΧΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΖΗΤΑΤΕ 1 ΕΥΡΟΥΛΑΚΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΛΟ ΚΟΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ..........????????

ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΠΑΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΣΕ ΑΥΤH TH XΩΡΑ ΔΕ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΤΕΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΑΣ (ΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΠΕΡΓΕΤΕ ΕΙΤΕ ΟΧΙ)..............??????

ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

τώρα μπορείτε να πέσετε επάνω μου και να με φάτε.... ελεύθερα.....

Τέλος στο… ξύσιμο δημοσίως και δη σε σημεία που θεωρούνται απόκρυφα, έβαλαν τα Εφετεία της Ιταλίας.

Και όχι μόνον ανακοίνωσαν την απόφαση, αλλά τη συνοδεύουν και με πρόστιμο 200 ευρώ.Το νέο μέτρο, που ξεκίνησε από τη γειτονική Ιταλία, αφορά κυρίως στον ανδρικό πληθυσμό.

Από τώρα και στο εξής απαγορεύεται ρητώς και κατηγορηματικώς να ξύνονται δημοσίως και ιδίως στα σημεία κάτω από την κοιλιά και μέχρι τα γόνατα.

Ο νόμος προβλέπει ότι ακόμη και εάν έχουν φαγούρα, δεν επιτρέπεται να την καταπολεμήσουν, παρά μόνον σε ιδιωτικό χώρο, αφού το αντίθετο αποτελεί “πράξη που αντιτίθεται στη δημόσια ευπρέπεια και σεμνότητα”.

Αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενο μου χρόνο

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
Nα σ'αγαπήσω, να μ'αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες

Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάντζα καμιά
ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψυχρά

Θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
Δρεπανοφόρα άρματα περνάν
στις τσιμεντούπολης του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει

Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω ,μωρέ
μ' αυταπάτες πια δεν έχω

Ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
Μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
Venceremos, Venceremos

Σχέδιο με βροχή - Μάσκες (2000) (cd single)

Καλή εβδομάδα και καλή σας ακρόαση..... και.. όποιος το θέλει δικό του.... ας περάσει μια βόλτα από εδώ.. 

Οι στίχοι και τα τραγούδια:

Σχέδιο με βροχή

Δυο καρδιές να ‘χα
εσύ και εγώ
Δυο καρδιές να ‘χα
εσύ-εγώ και μόνο.

Τι δε θα έδινα να ήξερα τι νιώθεις κάθε λεπτό
Να πλησιάσω και ακόμα πιο μέσα, στη σκέψη σoυ να μπώ
και όλα αυτά που φοβάμαι, μα ποτέ δεν μπόρεσα να πω
ας χαθούν μια για πάντα να φωνάξω όσο μπορώ σ’ αγαπώ…

Δυο καρδιές χτυπάνε
εσύ και εγώ
Δυο καρδιές χτυπάνε
εσύ-εγώ και μόνο

Τι δε θα έδινα να ήξερα τι νιώθεις κάθε λεπτό
Να πλησιάσω και ακόμα πιο μέσα, στη σκέψη σου να μπώ
και όλα αυτά που φοβάμαι, μα ποτέ δεν μπόρεσα να πω
ας χαθούν μια για πάντα να φωνάξω όσο μπορώ σ’ αγαπώ…

Ναι

Ότι απέρριπτα τόσα χρόνια, τώρα το είδα μπροστά μου
να μου ανοίγει το δρόμο να περάσω μπροστά του
Μπερδεμένες μου σκέψεις να ‘χα τότε τη γνώση
να σε κρατήσω κοντά μου μόνο με μια λέξη
Ναι
Τώρα πια δεν ξεχνάω ότι μου έδωσε αγάπη
Σα μαγνήτης τραβάω όλα αυτά που έχω χάσει
Μπερδεμένες μου σκέψεις,
ότι αφήνω πια φεύγει, γιατί ότι ζει ταξιδεύει
και θα το κρατήσω κοντά μου μόνο με μια λέξη
Ναι

Άγααν Γράαν

Με μια αγκαλιά
φτιάχνω πανιά
Με δυο φιλιά
ψάχνω στεριά

Μακριά, αν έβλεπα μακριά…
και ακόμα πιο μακριά

Με μια ματιά
φτιάχνω κουπιά
Για μια φορά
σαν δυο πουλιά

Μακριά, πετάμε μακριά…
Και ακόμα πιο μακριά

Τρύπες - Πως

Είσαι εκεί μέσα στο όνειρο
είσ’ αλλού μέσα στου όχλου τη βουή

στο φιλί του ανώνυμου
και σ’ αυτόν που πάντα για σένα είναι εκεί
 

Πάνω σου άτσαλα
σώματα θα προσγειωθούν

για αυτό γίνε εσύ χώμα γόνιμο
άδοξα τ’ άνθη τους πριν μαραθούν

Γυναίκα, μεσολάβησε στον άντρα και τη γνώση
σαν προβολή του όφι
δυστυχώς ο πλούσιος τω πνεύματι
έβαλε στόχο ιδανικό Θεό
Γυναίκα, γίνε η ανασταλτική αιτία
γιατί τελειώσανε τ’ αστεία
ο στόχος άλλαξε
και μετατράπηκε σε από μηχανής Θεό
 

Μαρία Αμαλία Μερκούρη (Μελίνα Μερκούρη).
(Αθήνα, 18 Οκτωβρίου 1920 – Νέα Υόρκη, 6 Μαρτίου 1994)

Το πριν:

το μετά:

και το αργότερα:

Aλλάζει πρόσωπα η θλίψη - Ξύλινα Σπαθιά

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ένα κορίτσι με κοιτάει
χορεύει, κι ύστερα πετάει
πάνω απ' τα μπάρ και τα ηχεία

Δεν έχει τίποτα να κρύψει
καμιά φορά αντί να κλαίει
χορεύει, κι είναι σαν να λέει
σπάστε την πόρτα αν δεν ανοίξει

Αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
μαζεύει πίσω τα μαλλιά της
θυμίζεις μια μικρή κυρία
που όλο ξεχνάω τ' όνομα της

Ποιός θα τα βάλει με τη θλίψη
όσο αντιστέκεται νικάει
σ' όποιον τη ρίχνει από το θρόνο
εσένα λέει θέλω μόνο

Όταν τελιώνει η συναυλία
κάτι παιδιά έρχονται κοντά μου
στα σκονισμένα της αρχεία
λένε πως είδαν τ' όνομα μου

Κι εγώ αρχίζω να γελάω
αλλάζει πρόσωπα η θλίψη
ρωτάνε αν την αγαπάω
έστω για λίγο θα μου λείψει

Ε ΟΧΙ! ΔΕ ΘΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ!

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΓΩΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ. (ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΥΜΦΩΝΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ).

ΟΦΕΙΛΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΕΒΑΣΤΩ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΟΥΣ.

ΔΕ ΘΑ ΚΑΤΣΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΕΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΤΩΡΑ!

ΤΩΡΑ ΜΕ ΘΥΜΗΘΗΚΕ;

ΤΩΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΕΡΓΟΥΝ. ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥΣ.. ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ....

ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΠΛΑΚ ΑΟΥΤ, ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ. ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΕΡΝΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΟΠΟ.

ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΑΠ΄ΤΑ ΠΟΥΠΟΥΛΕΝΙΑ ΜΑΞΙΛΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ.... ΝΑ ΔΟΥΝ ΕΞΩ!

Ο ΗΛΙΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙ.....;;;   ΒΡΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΟΞΙΝΗ ΒΡΟΧΗ....;;;   Ή ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ....;;;;

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Θωμάς Μπακαλάκος - Διονύσης Τζεφρώνης
ΑΠΕΡΓΙΑ (τα αγροτικά)

Βάλτε όλοι μια φωνή
θέλουμε και εμείς ψωμί
έχει και η αγροτιά
και στομάχι και καρδιά.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια, φτάνει πια,
απεργία.

Μάνα κάτσε στη γωνιά,
άλλο γλέντι αρχινά
τώρα ήρθε ο καιρός
για να πάμε λίγο μπρος.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια ,φτάνει πια,
απεργία.

Δεν χωράνε λόγια πια,
παρατήστε τη δουλειά
με τραχτέρ απ' το χωριό
για την πόλη μια και δυο.

Νύχτα και πρωί
ένα με τη γη,
χωρίς ανάσα μια,
φτάνει πια ,φτάνει πια,
απεργία.

Aν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
Μανώλης Αφολάνιο (γνωστός και ως MC Yinca) -

(Αποσπάσματα από τη συνέντευξή του, στο Glamour, τεύχος Μαρτίου, σελ. 70, της Αναστασίας Καμβύση, Γεννημένοι Έλληνες)

Ο Μανώλης γεννήθηκε στο Παγκράτι το 1981. Οι γονείς του ήρθαν στην Ελλάδα, το 1978, από τη Νιγηρία για να σπουδάσουν. Τα παιδιά τους μεγάλωσαν και ζουν στα Πατήσια. Σπουδαστής στα ΤΕΙ, εργάζεται παράλληλα σε διάφορους τομείς.

-«Από τη στιγμή που συμπληρώνουμε τα 18 είμαστε για το ελληνικό κράτος οικονομικοί μετανάστες. Πρέπει να έχουμε έναν εργοδότη, να εργαζόμαστε για να ανανεώνουμε την άδεια παραμονής μας. Εγώ ανανέωσα την άδειά μου, πριν από κανένα20ήμερο και για δύο περίπου χρόνια είμαι ελεύθερος να μένω στην Ελλάδα, τη χώρα που γεννήθηκα και ζω. Ούτε να ταξιδέψω δεν μπορώ μέχρι να πάρω τα κατάλληλα χαρτιά στα χέρια μου.»

-«Είναι ψυχολογικό το θέμα. Ξέρεις τι είναι να έρχεται η χώρα στην οποία θεωρείς πατρίδα σου, η χώρα όπου έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει και φοιτήσει στα σχολεία της και να σε αντιμετωπίζει σαν οικονομικό μετανάστη; Έπειτα υπάρχουν κάποια επαγγέλματα τα οποία δεν μπορείς να τα εξασκήσεις αν δε είσαι Έλληνας υπήκοος, όπως φαρμακοποιός, κρεοπώλης, φούρναρης… Υπάρχουν πράγματα στην ελληνική νομοθεσία που δεν έχουν ακολουθήσει τις αλλαγές που έγιναν στην ελληνική κοινωνία. Αυτό ζητάμε ουσιαστικά, να αναγνωρίσει η ελληνική νομοθεσία το γεγονός ότι  οι μετανάστες, αποτελούν πλέον ένα κομμάτι της κοινωνίας.»

-«Το ζήτημα είναι να έχουμε την ελληνική ιθαγένεια χωρίς προϋποθέσεις. Χωρίς ας πούμε να πληρώσουμε €1.500 παράβολο για να κάνουμε αίτηση πολιτογράφησης, μια διαδικασία χρονοβόρα και όχι ασφαλής, αφού κανείς δεν σου εγγυάται ότι δε θα σε απορρίψουν. Μπορούν να απορρίψουν την αίτηση ενός μετανάστη χωρίς να δώσουν εξηγήσεις»

Πρώτη φορά που την είδα, στεκότανε,
τη νύχτα εκείνη που η Ρώμη καιγότανε,
χιλιάδες χρόνια φωτιά και μηνύματα,
μα δεν ξεχνώ του κορμιού της τα κύματα.

Την είδα πάλι στις όχθες του Βόλγα,
που ένας στρατιώτης τη φώναξε Όλγα,
κάτι ψιθύρισε μέσα στο κρύο,
τότε μου 'χε φανεί τόσο αστείο.

Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα,
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.

Στο Πάλος νύχτα τ' όνομά της αφήνει,
γραμμένο κάπου στου Κολόμβου την πρύμνη,
τότε που οι Ισπανοί ξεκινούσαν,
και για μια άγνωστη μοίρα μεθούσαν.

Βρέθηκε κάποια στιγμή στη Γαλλία,
πρώτη του Μάη σε μια άδεια πλατεία,
σε λίγο οι φοιτητές θα ξεσπούσαν,
και μια αλλιώτικη ζωή θα ζητούσαν.

(MC Yinka)

Is it a sign of the times?
Is man an intelligent beast trained to commit legitimate crimes?
I go through history's pages and see how profit
was guirding empires to slay places
Years of fire, strife and sorrow
while the so-called benefactors were snatching lands.
From the crusaders to the conquistadores,
disrespectful conquerors treating natives like whores.
Today I hear Lebanese babies cry,
i see imperialistic minds crossing the line
Smart bombs, stolen moments
they chew other countries riches as if they were rodents.
Mankind is in an open war with nature
we intervene without respecting the structure

People! They're cutting down Amazons trees
and mother earth still counts her casualties
If I could change something in the world
I would turn the sea blue again and feed the poor

(-MC Yinka)

Σήμερα έχει στα χέρια ένα αγόρι,
πάλι ξεκίνησαν οι Σταυροφόροι,
μα ποιος ακούει και ποιος ενδιαφέρεται,
για ένα κόσμο που βράζει και φλέγεται.