ACTIVE MEMBER... 

Τώρα που φεύγεις αιώνα μοιάζεις πολύ με το φευγιό μου
θα σε κάνω δυο λόγια να σε χαρίσω στο γιό μου
θα το κάνω παραμύθι να μοιάζει
για να το πάρει καλά μπορεί και να τον νοιάζει.
Θα σου φερθώ ευγενικά όσο μπορώ φυσικά
ψάχνω τον τρόπο πως να του το πω κανονικά
πως όταν φώναζε ο θεός δεν τον πήραμε χαμπάρι
εμείς είχαμε το νου μας πως θα πάμε στο φεγγάρι.
Γιατί ζηλεύουν τα πουλιά και δεν μας κάνουν χαρά
που έχουμε τώρα σιδερένια μεγάλα φτερά
γιατί τα πόδια μας στη γη σπάνια πατάνε
και τα χέρια μας τιμόνι συνέχεια κρατάνε.
Πως να του πω ότι η μουσική έβγαινε από ένα χωνί
κι ότι ο πρώτος σινεμάς ήταν πανί
κι ότι μας φτιάξαν ένα μικρό ονειροκούτι
για να γλιτώσουνε μια και καλή όλοι τούτοι.
Πως να του πω για προσφυγιά για Πόλη και για Σμύρνη
και για εμφύλιους και τέτοια κάγκελο θα μείνει
πως να πω ευγενικά για πολέμους σε παιδάκι
κι ότι ο πιο τρανός μαλάκας είχε ένα μικρό μουστάκι.
Πως στην χώρα με τα χιόνια έγινε αφέντης ο λαός
για να γίνει το όνειρο καημός
την αλήθεια αν του πω θα του το βγάλω από τη μύτη
αυτός νομίζει ότι ο Zoro είναι φίλος του Σημίτη.

Μας σιχαθήκαν οι θεοί
και μας δέσαν την ψυχή με τα χέρια
τώρα φοβούνται οι θνητοί
που δεν θα γίνουν αστέρια
φτιάξαν του αιώνα στολή
την πιο μεγάλη μας μιζέρια
κι αν με φοβάσαι ζωή
λύσε μου μόνο τα χέρια.

Πρέπει να βρώ στην ψυχή μου να ασχολείται μ' άλλο θέμα
για να μπορέσω να του φτιάξω ωραίο ψέμα
ήρθε η ώρα να του πω για τη φύση και τα ζώα
όχι για μάς, για τ' άλλα που είναι αθώα.
Γιατί δεν μας μιλάνε και δεν πονάνε οι μηχανές
τι είναι τελικά το άγχος και το στρες
πως να του πω ότι ανήκει στην Ευρώπη
και δε μιλάν την ίδια γλώσσα όλοι οι ανθρώποι.
Άντε πες του ότι ο κόσμος τώρα μπήκε σε κουτάκι
άντε πες του ότι η Dolly δεν είναι προβατάκι
κι ότι δεν είναι Power Ranger οι μπάτσοι
αυτό θα το ρισκάρω και στραβά ρε να του κάτσει.
Άντε πες του για μπάσκετ αφού δε πρόλαβε τον Γκάλη
θα νομίζει τώρα η μπάλα ότι είναι πιο μεγάλη
άντε πες του ότι υπάρχουνε παιδιά που ζούν στο κρύο
κι ο μπαμπάς του Mickey Mouse διατηρείται σε ψυγείο.
Άντε πες του για το σπίτι το λευκό
που σκορπάει το κακό όσο γαμεί το αφεντικό
άντε δείξτου το δικό μας που είναι τίγκα περιστέρια
κι ότι εκεί μέσα βρώμικα έχουν όλοι χέρια.
Λάθος παραμύθι μοιάζει με τιμωρία
τα ψέματα θ' αφήσω να του πει η ιστορία
ντρέπομαι για πρώτη φορά μπροστά στο γιό μου
τη βλέπω να του λέω μοναχά για το φευγιό μου.

απλές σκέψεις κάνω........

fantas-ζομαι τι μας περιμένει....

τραγούδι: Νίκος Ξύδης - Μυστήρια Μηχανή (ΡΑΔΙΟ-ΦΟΝΙΚΑ)

για να δουμε είσαστε διαβασμένοι ή όχι.....

μπρος ή πίσω η ώρα.....

:))) καλημέρα!!!!!!

Πριν ένα λεπτό μίλαγες,
γέλαγες με τα παιδιά σου..
Η γυναίκα στο πλευρό σου σιωπηλή..
χαρούμενη..
Όλα ένα τίποτα, κι όλα θα περάσουν..
μια στιγμή,
στη ζωής το όνειρο,
στην ελπίδα
στην επιμονή..
Μια κραυγή κι ένας πόνος..
αλλιώτικος αυτός...
όχι ο συνηθισμένος..
Όλα αλλάζουν τώρα.
Φεύγουν ,χάνονται.
Γίνονται ιστορία, για τους λίγους
ίσως και για τους πολλούς..
Για μια αγάπη
που άνοιξε τα χέρια της..
γέλασε, έκλαψε, έζησε μέσα στο χρόνο..
και τώρα θα γίνει πιο δυνατή ακόμα
χωρις να το επιθυμεί όμως.
Τώρα οι άλλοι σε φωνάζουν
η γυναίκα παραμένει σιωπηλή
πλάι σου..
με την αγάπη που της έδειξες
που σου έδωσε..
μα δε μπορεί να σ' αγκαλιάσει...
Όλα μαυρίζουν.. γυρίζουν στο χώρο
τίποτα δε μένει ζωντανό
μια φωτογραφία να σε θυμίζει
..και μια.. ζωή άδικη..
άδικη με το πόνο και τη χαρά...
Ένα παιδί γέλασε σήμερα..
ένα άλλο έκλαψε όσο πιο πολύ μπορούσε..
κι ένας κόσμος να πλήγεται στη θλίψη του..
Και μέσα σε αυτό το παράξενο πρωινό
να φιγουράρει και "Το σιδέρωμα της Σπυριδούλας"
να έρθει να σφραγίσει την ανατριχίλα μου.
Στο χρόνο..

Σε μια στιγμή ένα ολοκληρωμένο συμπάν..
στο τσάκ! το ΤΙΠΟΤΑ...
πόσο σκληρός είσαι Θεε..
και πόσο άδικος...
στη χαρά και στη λύπη...

Υπάρχει τελικά αυτή η αγάπη..
υπήρχε τελικά από πάντα...
να μας τρώει τα σωθικά...
μέχρι τότε που θα βουλιάζουμε στο ΤΙΠΟΤΑ..
ακούς; στο ΤΙΠΟΤΑ...

κι απ' την άλλη..
ένα χαμόγελο..
της παρέας σου ...
μια καλημέρα.. και μια αγκαλιά..
να σε συντροφεύει..
στα ταξίδια.. τα μακρινά...
τα καθημερινά...
στη τρέλα της ρουτίνας της ζωής..

μα και του χαμού...
σε μια εγχείρηση ρουτίνας.
Μπερδεμένα τα συναισθήματα...
της χαράς γύρω μου..
και της λύπης δίπλα μου..

Σε μια στιγμή
ένα όνειρο.. αρχίζει να διαλύεται...
η ιστορία του.. παραμορφώνεται..
για μια στιγμή...
στο κενό οι ελπίδες...
Τα πόδια σου.. τώρα πρέπει..
να στεριώσουν.. γερά..
να βοηθήσεις τη κατάσταση..
εσύ...
εσύ.. που πικράθηκες τόσο..
εσύ που το ειδώλό σου.. τώρα σκεπάστηκε..
κι έμεινε να σου θυμίζει..
τη κορμοστασιά..
τη καλημέρα..
την ελπίδα..
τη μεθοδικότητα..
το χαμόγελο..
την αισιοδοξία..
τη πατρική φροντίδα...

πόσο άδικος είσαι Θεε μου..
στη χαρά και στη λύπη..
γιατί το κάνεις αυτό...

γιατί μας δαμάζεις έτσι;
και το μόνο που μένει τελικά
..απ'το διάφανο το τραυμα το γλυκό...
ένα σαμπάχ μακριά να φτερουγίζει...

(Το κείμενο σημερινό... η φωτογραφία κάποια χρόνια πίσω.. το τραγούδι δικό σας..)

Καλό ταξίδι... Θ.Ρ. - κουράγιο φιλαράκια...

απόλαυσε το τραγουδάκι σήμερα....

χειρο-φωτογραφία με τίτλο: Μοναχικοί εφιάλτες στην καλυτερη ζωή.

(και είναι κάτι παραμύθια .... που δεν αντεχουν ως το τέλος)

ΥΓ. χειρο-φωτογραφία= χειροποίητη φωτογραφία, εν συντομία...

καλημέρα.... 

Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΩΣΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ, ΠΟΥ ΖΗΣΑΜΕ, ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΣΑΜΕ.

ΟΙ ΠΙΚΡΕΣ ΧΑΡΕΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΡΘΕΙ ΑΚΟΜΑ. ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΘΑΜΠΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΧΛΩΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕΛΛΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΟΜΙΧΛΗ ΠΙΟ ΣΚΟΥΡΑ ΚΙ ΑΠ' ΤΟ ΜΠΕΡΕ ΠΟΥ ΦΟΡΑΩ. ΣΟΥ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΑΓΩΝΙΕΣ, ΧΑΡΕΣ, ΛΥΠΕΣ, .... . ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ. ΑΠΟ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ. ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΣΟΥ.

Η ΑΔΙΚΙΑ, Η ΠΙΚΡΑ, Η ΛΥΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΟΣΗ ΟΣΗ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ....

ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΙ ΑΠ' ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙς ΨΗΛΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. (ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ!).

ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΑ ΚΛΑΔΙΑ ΤΟΥ ΠΛΕΓΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΚΑ ΞΕΡΟΧΟΡΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΓΥΡΟΥ ΤΟΥ. ΑΠ'ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΙ ΦΩΝΕΣ, Ο ΤΣΑΜΠΟΥΚΑΣ, Ο ΥΠΝΟΣ, ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ...

ΤΑ ΙΔΙΑ...

ΤΟ ΜΕΛΟΝ ΟΜΩς ΔΙΑΦΕΡΕΙ.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΕΠΟΙΑΖΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ. ΟΥΤΕ ΠΟΤΕ ΘΑ ΜΟΙΑΣΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ. ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΜΑΥΡΙΛΑ ΤΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΠΙΦΥΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΧΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΥΠΗΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ.

ΕΝΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ.

ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΙΚΡΑ...

ΓΙΑ ΝΑ'ΣΑΙ ΞΑΝΑ.... Ο ΝΙΚΗΤΗΣ

6/2/2000

Κοντεύει ένας χρόνος
θα με γιατρέψει ο πόνος
το είπε ο γιατρός
δεν είμ΄εγώ σοφός.

Το μέλλον μου να δώ
να κοιτάξω στο κενό
να φύγω να τρέξω
να δούμε, θ' αντέξω;

Να γελάω, να είμαι σοβαρός
να κάνω ό,τι είπε κι ο Θεός
να βοηθώ το διπλανό μου
να δίνω το φαγητό μου.

Έκανα τη ζωή
όνειροσωστή
έκανα τη ψυχή
ανθρώπου φωνή.

Δεν είμαι πια εγώ
να περπατώ σκυφτός
δεν είναι πια σωστό
να κλαίω γελαστός.

Θα φύγει ο καιρός
θα πάρει τις στιγμές
που μένω μοναχός
που είπες πως με θες

Θα φύγει κι αυτή η βροχή
θα παραμείνει η παραλία σκοτεινή
θ' αντιδράσουν οι ψυχές
ν' αποφασίσουν οι φωνές.

Έκανα τη ζωή
όνειρομετάλλαξη
φόρεσα στιγμή
χαμογελοπαράλαξη.

5/10/2000

Με σύνθημα “Ανοίγουμε το δρόμο στο ποδήλατο – Προστατεύουμε το περιβάλλον ” χιλιάδες Αθηναίοι αναμένεται να τρέξουν στον 17Ο  Ποδηλατικό Γύρο της Αθήνας, που διοργανώνει την Κυριακή 21 Οκτωβρίου ο Οργανισμός Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων.

Η εκκίνηση του Ποδηλατικού Γύρου θα δοθεί στις 10.00 π.μ. στην Πλατεία Κοτζιά .

Η φετινή διοργάνωση που είναι αφιερωμένη στον άνθρωπο και το περιβάλλον, επιδιώκει να αναδείξει την προσφορά του ποδηλάτου και της άθλησης, στην υγεία και τη ψυχική ευεξία του σύγχρονου ανθρώπου, με αφορμή τις δραματικές κλιματολογικές αλλαγές του πλανήτη. 

Και σε αυτή τη διοργάνωση υπάρχει μέριμνα για τα άτομα με Αναπηρίες που θα τρέξουν στη διαδρομή των 700μέτρων. Η εκκίνηση για τα Α.με.Α. θα γίνει στην πλατεία Μοναστηρακίου επίσης στις 10:00πμ

 Ο τερματισμός και για τις δυο διαδρομές θα γίνει στην Πλατεία Κοτζιά.

 Αναλυτικά, οι διαδρομές έχουν ως εξής:

Μεγάλη (7,7χλμ): πλ. Κοτζιά, Αθηνάς, Ομόνοια, Σταδίου, Σύνταγμα, Φιλελλήνων, λεωφ. Αμαλίας, λεωφ. Συγγρού, Αθ. Διάκου, Αρδηττού, Βασ. Κων/νου, Βασ. Σοφίας, Πανεπηστημίου, Ομόνοια, Αγ. Κων/νου, Σωκράτους, Πειραιώς.

 Διαδρομή ΑμεΑ (700μ): πλ. Μοναστηρακίου, Αθηνάς, πλ. Κοτζιά

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ - ΕΓΓΡΑΦΕΣ

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ-ΚΛΗΡΩΣΗ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝ

Η διοργάνωση τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ποδηλασίας (ΕΟΠ) και τη συνεργασία του Ελληνικού Κέντρου προώθησης του Εθελοντισμού “Anthropos.gr”.

Κύριοι χορηγοί της διοργάνωσης είναι: οι WIND, ΦΑΓΕ, ΑΥΡΑ Active Cup. Υποστηρικτές οι: PEUGEOT (LION HELLAS), Γυμναστήρια HOLMES PLACE. Xορηγοί επικοινωνίας: ΕΡΤ, ΝΕΤ 105.8, ΕΡΑ Σπορ, Αθήνα 9.84, METRO(free), Sportime, Derby, Πρωταθλητής, Αδέσμευτος Τύπος (Ρίζου), Παρόν, Ελεύθερος και το περιοδικό M Bike. 

εεε? γιατί....?

Κοίτα πόσο άχαρη είναι μια ταμπέλα μόνη της.... και ο βράχος εκεί πίσω πολύ άχαρος βρε παιδί μου...

μμμ... Για να σκεφτώ τί μπορώ να κάνω.... να του δώσω λίγη χάρη,...

Αυτός ο θάμνος... δε θέλει λίγο κλάδεμα..? αν είχε ένα τζαμί ας πούμε..? Τι θα γινόταν...? και ας το κλείδωνα μετά... δε πειράζει... Έτσι απλά για να υπάρχει.. Και το δεντρο.. το δέντρο... Κάτσε να σκεφτώ.. Ας του βάλω και αυτουνού από πίσω ένα σταθμό του Ηλεκτρικού... Με το καιρό όμως, αν "πιάσει" ο σταθμός.. ίσως να μου χαλάει λίγο τη θέα... μμμ...  Καλά δε πειράζει θα το κόψω τότε... ούτε που θα το καταλάβουνε... Ίσα ίσα, νομίζω πως θα σκέφτονται τότε, κάπως έτσι...: "-Κάτι λείπει? Τί όμως? -Το δέντρο ρε συ, που κοπανάγαμε το κεφάλι μας. -Ναι ρε μαλάκα, δίκιο έχεις -Είδες ρε μαλάκα -Ναι ρε συ, είσαι και πολύ μαλάκας που δε το θυμόσουνα, κλπ..κλπ..." Ναι ωραία αυτά.. αλλά για να πιάσει και να είναι εμπορικό... να μη ρίξω και λίγα λεφτα.. καπου μέσα στο τοπίο? Να! Εκεί ας πούμε.. στο βάθος.. στο λόφο... Αν πετάξω ένα αυθαίρετο.., λίγο μπάνικο μπορεί και να μαζέψω και κανέναν απο καμιά άλλη γειτονιά...

Οπότε έχουμε και λέμε.. 1) Το τζαμί που δεν λειτουργεί.. 2) Ενας σταθμός Ηλεκτρικού 3) Κάτι να έχουν να κοιτάζουν στο βάθος..  Μια χαρά είμαστε... και αν πάει καλά.. πετάω κανα δυο καντίνες στα αριστερά και κανά περιπτεράκι στα δεξιά... Ναι αλλά το μοναστηράκι πως θα το κρατήσω... Είναι ωραίο όνομα ρε γαμώτο... μμ.... Καααλά ίσως με το καιρό φτιάξω κανά εκκλησάκι. Με το που μπαίνεις αριστερά.... και αυτο το δρομάκι με χαλάει λίγο να σου πω την αλήθεια... Ίσως και αυτό το φαρδύνω λίγο...

Καλά επειδή είμαι και διορατικός θα κάνω πολλά το βλέπω εγώ.., θα το γεμίσω μαγαζάκια..., θα βάλω καρέκλες, πάγκους, πλανόδιους, μεχρι και ινδιάνους θα φέρω... θα το κάνω πεζόδρομο, και στο δρόμο για να πλησιάσεις θα βάλω παρκόμετρα, θα βάλω και ένα τεράστιο κάδο στην είσοδο που να ανακυκλώνει και να συρρικνώνει τα σκουπίδια μας... και όχι για να τους τη σπάσω απλά, για να μη βλέπουν από το δρόμο και να αναγκάζονται να ερχονται με τα πόδια.., θα βάλω και μπάτσους να παραφυλάνε.. θα το γεμίσω μηχανάκια, θα πουλάνε και μπανάνες, και καρύδες, και cdιά και παπούτσια και χαϊμαλιά, και θα πετάνε και διαφημιστικά χαρτάκια, και θα βάλω και κανα δυό ζητιάνους, και θα κλέβουν μερικοί, άλλοι θα πουλάνε τηλέφωνα, βιντεοκάμερες, θα βάλω και MacDonald και μετά θα ΄βαζω και πρόστιμα σε αυτούς που έρχονται γιατι ίσως μαζευτούν πολλοι τότε.. ΘΑ ΤΑ ΓΑΜΗΣΩ ΟΛΑ.

Και να! τΑνΤαν!!!!! κάπως έτσι θα το κάνω...

-το σύστημα έλεγαν οι αρχαίοι

-..και γι αυτό ήταν σπουδαίοι... 

- Είναι ένα βαρέλί γεμάτο σκόνη
- Και μέσα στο βαρέλι ανθρώποι, ανθρώποι, ανθρώποι
- Μια Γή γεμάτη σκορδαλιά
- Και το βαρέλι αυτο...
- ... Γυρίζει, Γυρίζει, Γυρίζει
- Κι όλο και κάποιοι βγαίνουν στην επιφάνεια
- Και γίνονται μετά...
- ... Ωνάσης
- Ωνάσης σημαίνει:
- Να πάς στα μπουζούκια...
- Να τα σπάσεις αγκαλιά με τον Τέλλη τον Σαββάλας.
- Και να κάθεσαι μετα στο Κολωνάκι...
- ...Στις κοσμικές ταβέρνες...
- Και να τρώς λαϊκότατα...
- ...Σκορδαλιά!
- Αυτό είναι και που το σώζει το σύστημα.
- Ποιός πρώτος θα προλάβει!
- Έχει την εντύπωση!
- Την αυταπάτη!
- Το πιστέυει δηλαδή!
- Πως θα προλάβει να βγεί ο ίδιος μέσα απ' το βαρέλι...
- ...Και να πέσει μετά με τα μούτρα...
- ...Να φάει, να φάει, να φάει!
- Γι' αυτό βρωμάει ο κώλος μας σκατίλα!
- Σκατίλα είναι η μυρωδιά του ανθρώπου!
- Αυτουνού που τρώει σκόρδα
- Πολλά σκόρδα!
- Όλα τα σκόρδα, Όλων των υπόλοιπων ανθρώπων!
--------------------------------------------------------

06-vareli_piastika_sxoini_kordoni.MP3

χωρίς σχόλια....

Όταν πάψεις να μιλάς
όταν κουραστείς να σκέφτεσαι
όταν νιώσεις πως γελάς...
Πως χαίρεσαι
Πως έχεις γύρω φίλους σου
πως ξέρεις τι συμβαίνει

Όταν ξημερώσει στις 3 το βράδυ
κι όταν η σελήνη βγεί το μεσημέρι
Όταν κλείσεις ραντεβού στον εαυτό αου
τον στήσεις, κι αυτός σε περιμένει
Όταν βρίζεσαι με το Θεό
και τον εκάνεις φίλο...

Όταν τα παραμύθια, δε θ' αντέχουν
ως το τέλος
Όταν οι ήχοι
σε κάνουν να πεθαίνεις
Κι όταν ένα φεγγάρι γεμίσει
ν' αδειάσεις τη ψυχή σου.

Όταν ο θάνατος
το χρώμα το μαύρο
κι ο αθάνατος
ξεπλύνουν τη μάσκα τους.

Όταν σερφάρεις
στη Σαχάρα
Όταν σπιντάρεις
σε σανίδα
Κι όταν θα περπατήσεις
σώος σε ανεμοστρόβιλου καβγά

Τι θα είναι αυτό που θα σε κάνει
για μια στιγμούλα δυνατό.
Τι θα είναι αυτό; Θα' ναι θηρίο;
Μες στο χώρο ζωντανό;

Και για πες μου τι αξιζε τόσο πολύ
Και για πες μου τι ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ απ' τη ζωή!

08/07/2000

Θολή σκέψη στο μυαλό μου
είσαι πιο μικρή απ' τ΄όνειρό μου
Με πετάς στα σκουπίδια
με πετάς μια στα ίδια

Είσαι πιο μικρή από μια πράξη
που δεν έχει ξεπεράσει
η σκιά, η ματιά και η ψυχή
να ξεφύγει απ' το κορμί...

16/11/2000

πάρε μια βαθιά ανάσα και διάβασέ το (αν θες πάντα..), γρήγορα... 

Αριστοτάτη διαγωγή κοσμιοτάτη
των παλιών των χρόνων
των αξέχαστων των πόνων
δεν μπορώ να κάνω κάτι
να σηκώσω λίγο μάτι
δεν μπορώ ν' αντέξω
να σηκωθώ λίγο να τρέξω
να γελάσω, να δακρύσω
να γυρίσω λίγο πίσω
τις στιγμές και τις ματιές
που ξεχαστήκανε σκιές.
Κάτω απ' τα χαμογελά μας
σαν πίκρα στ' άντερά μας
ξεφορτωθήκανε φωνές
που χαθήκανε προχτές
στο σκοτάδι
το ρημάδι
το ποδάρι του λαγού
το κοκαλάκι νυχτερίδας
το άφησα αλλού
δεν είδες, δεν είδα.
Και τώρα μένω εγώ εδώ
να γελάσω προσπαθώ
να κρατηθώ μη καταρρεύσω
τα υγρά μου μη στερέψω

που χαθήκαν στη φωτιά
που ιδρώσαν ξαφνικά
απ' τη σιωπή απ' τη χαρά
σε φεγγάρι μια νυχτιά.

Κι όλα αυτά μαζί ... = Σκατά!

26/11/2000