Τον έλεγαν Μπαλού...ένα γατάκι που είχε η ξαδέρφη μου...

Τον είχαν από μωρό...

Ήταν 2,5 χρονών.

Ξαφνικά αρρώστησε και έβγαλε πληγές σε όλο του το σώμα.

Τελικά πέθανε σήμερα.

Το κακόμοιρο...

Δεν το είχα ζήσει παρα μονο μεσα απο τις αλλεργιες που μου προκαλουσε το τριχωμα του...

Ομως.με το που εμαθα για το θανατο του εκανα στιγμιαια εικονα ενα αλμπουμ φωτογραφιων γεματο υποθετικες αναμνησεις απο αυτες που εχουν οι ανθρωποι που ειχαμ αυτο το γατακι ως 4ο μελος της οικογενειας...διακοπες μαζι...γιορτες...ολα...

Αυτο το αλμπουμ απεικονιστηκε στην καρδια μου στιγμιαια...και πηρε φωτια...κι η φλογα με καιει και με ποναει...

Και ο καπνος φτανει στα ματια μου...και δακρυζω...

Να δενεσαι με ψυχες ναι...αλλα ποναει...

Γι αυτο κι εγω δεν δενομαι ποτε.

Η μοναξια ποναει λιγοτερο.

Κάνει τόσο κρύο εκεί έξω...το μυαλό δουλεύει φουλ και ετοιμάζεται για τη μεγάλη μάχη...όταν ξεκουράζεται,σερβίρει μεζεδάκια...

-Σκισμένες παρτιτούρες πεταμενες στο δρομο σα σκουπιδια...κατι πολύτιμο που υποβιβάστηκε απο την συμπεριφορα καποιου που ειναι η αξια του ειναι ισα με του πεζοδρομιου που εξοστρακισε τα φυλα γεματα νοτες...

-Αμεσως μετα σκεφτηκα...πως τα ζωα που αναλαμβανω στη δουλεια μου ειναι οι παλιοι συμμαθητες μου...εκεινοι που εκαιγαν βιβλια καποτε οταν τελειωναν τα σχολεια...

Εκεινοι τωρα εμαθαν να εκτιμουν υπερ του δεοντως την αξια της παιδειας,για λογους που ουτε κι οι ιδιοι ποτε καταλαβαν,και ενδιαφερονται για τις επιδοσεις των  παιδιων τους στο σχολειο και μονο για αυτες.

-Τεχνη,Επιστημη,Παιδεια ειναι ομορφα εφοδια...οχι απλα απαραιτητα...

Κανει τοσο κρυο...

Κρυος ο νους μου...ζεστη η καρδια μου...

Βλεπω το μετα...η στιγμη της δικης μου ελευθεριας πλησιαζει...

Ας τυπωσω στιγμες και ας τιςκρατησω σαν μουσικες νοτες πανω σε σελιδες που ποτε δεν θα εξοστρακισω σε πεζοδρομια!...

Ηχοι απο τακουνια,βρωμοπαιδα που τρεχουν και φωνασκουν...

Ανθρωπινες ομιλιες που ακουγονται δυνατα...

Σκαστε ζωα,διαβαζω!!...

Ουστ

Το κερι μου φωτιζειτις σκεψεις μου κι ας εχω αρκετο φωτισμο στο δωματιο που ειμαι...

Δεν γραφω και πολυ συχνα πλεον...το κεφαλι μου εχει γεμισει με τα απαραιτητα εφοδια για τις εξετασεις μου.

Ενα ακομη βημα στη ζωη μου.

Αποφυλακιστηκα και μενει μονο να επιβεβαιωσω την αξια μου για να απολαυσω την ελευθερια μου.

Θα φροντισω την υγεια μου πρωτα απ ολα.

Θα κανω εκεινο το triplex κατω ακρων γιατι μαλλον εχω υποστει θρομβωση στα ποδια μου να το πω χοντρα χοντρα.

Θα ρυθμισω την χρονια φοβια μου για την υγεια μου η οποια ωρες ωρες μου βγαινει ως πληρης αδιαφορια.

Θα φτιαξω τα δοντια μου που ειναι σπασμενα στην κατω σιαγονα μου.Ποναω οταν τρωω.

Θα ξεκινησω και παλι διατροφη και θα μπω σιγα σιγα σε ρυθμους αθλησης.

Κριμα να γερασω μια ωρα αρχυτερα.

Οσο μεγαλώνω γινομαι ολοενα και πιο ανυπομονος.

Δεν τους μπορω και πολυ τους ανθρωπους.

Με κουραζουν.

Στο τηλεφωνο δεν αντεχω να μιλησω πανω απο 20 δευτερολεπτα με κανεναν εκτος απο τον καλυτερο μου φιλο τον Ακη.

Δεν ειναι τελειος αλλα για καποιο λογο που ποτε δεν καταλαβα ειναι ο μονος που με αντεχει και δεν με θυμωνει καθολου.

Ολοι οι αλλοι ανθρωποι αργα η γρηγορα θα πουν η θα κανουν κατι που θα με εξοργισει.

Η κιθαρα που παιζω δεν ειναι καλη.Τα χερια μου τα νοιωθω ξενα πανω στην ταστιερα.

Η φωνη μου αντιθετα εφτασε σε επιπεδο που καποτε θα ονειρευομουν οτι εχω φτασει.

Τραγουδω με ανεση σχεδον ολα τα τραγουδια οτι εκταση και να εχουν σε ολες τις εντασεις και με πολλους χρωματισμους.

Η χρονια θλιψη μου παντα συντροφος μου.

Καποτε μου δημιουργουσε προβληματα αλλα απο τοτε που αποφασισα να κουβαλησω τον εαυτο μου στους ωμους μου με γενναιοτητα παρα τα βαθεια του τραυματα που καινε τις νυχτες και με κανουν να υποφερω,ολα πανε καλα σιγα σιγα...

Μπορει να κανω 5 βηματα με περισσοτερη δυσκολια αλλα τα κανω...

Βασικη αρχη μου...ποτε δεν σταματαμε να περπαταμε.καλυτερα ενα βημα παρα κανενα.

Καμμια απογοητευση που δεν κανω μεγαλες δρασκελιες.

Θελω να ομορφυνω τη ζωη μου.Δεν ειναι στο χερι μου μονο,μεγαλη αληθεια.Αλλα στο χερι μου ειναι να μην μενω απραγος.

Αυτες οι σκεψεις μου για την ωρα.Καιρο ειχα να γραψω.

Η ζωη συνεχιζεται.Κι εγω κερι που σωνομαι σιγα σιγα.Ας καψω το φιτιλι για καλο.